فهرست مطالب

Anatomical Sciences Journal - Volume:8 Issue: 2, 2011

Anatomical Sciences Journal
Volume:8 Issue: 2, 2011

  • 90 صفحه،
  • تاریخ انتشار: 1389/11/25
  • تعداد عناوین: 8
|
  • غلامرضا کاکا، سیدهمایون صدرایی، غلامعلی میرشفیعی، مهدی صابری، مهوش جعفری صفحه 86
    هدف
    بررسی میزان اثر بخشی داروی فوق الذکر در جلوگیری از آسیب های بافت ریه ناشی از HD در محیط In vivo
    مواد و روش ها
    در این تحقیق از تعداد 20 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد Albino wistar به وزن 20±200 گرم استفاده شد. موش ها به صورت تصادفی به 4 گروه 5 تایی شامل گروه نرمال سالینNormal Saline (NS)، گروه دارویHMT به تنهایی، گروه HD با دوز 25/. درصد و گروه درمان با HMT تقسیم شد. NS و محلول HD به صورت داخل تراشه ای در گروه های مربوط تزریق شد. گروه های فقط دارو و درمان با HMTبه مدت 14 روز دارو را به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. در پایان آزمایش حیوانات کشته شده و قسمتی از بافت ریه تثبیت شد. پردازش بافتی برای مطالعه میزان التهاب و مرگ سلولی در بافت ریه به وسیله رنگ آمیزی های هماتوکسیلین-ائوزین و TUNEL انجام شد. در ضمن میزان فعالیت آنزیم کاتالاز (CAT) در پلاسما نیز اندازه گیری شد.
    یافته ها
    بررسی نتایج حاصل هیچ گونه اختلاف معنی داری را بین دو گروه NS و فقط HMT در خصوص پارامترهای ارزیابی شده نشان نداد. نتایج هیستوپاتولوژی ادم ریوی نشان داد که در گروه HD میزان ادم ریوی به شدت افزایش یافته است. در حالی که داروی HMT توانست از افزایش ادم ریوی جلوگیری کند. نتایج بررسی آنزیمی نشان دهنده افزایش معنی دار فعالیت آنزیم CAT گروه HD نسبت به گروه NS است. داروی HMT در گروه درمانی از افزایش فعالیت این آنزیم نسبت به گروه HD جلوگیری کرد. نتایج بررسی درصد سلول های آپوپتوتیک یا Apoptotic Index (AI) نشان داد که HD سبب افزایش معنی دار AI در گروه HD در مقایسه با گروه NS می شود. همچنین داروی HMT به شکل معنی داری از بروز مرگ سلولی پارانشیم ریه در مقایسه با گروه HD ممانعت کرد.
    نتیجه گیری
    هگزامتیلن تترآمین از التهاب و مرگ سلولی دیواره آلوئولی بافت ریه پس از مواجهه ریه با سولفور موستارد کاسته و از افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز در پلاسما نیز جلوگیری می کند.
    کلیدواژگان: سولفور موستارد، بافت ریه، هگزامتیلن، تتر آمین
  • روح الله گازر، محمد بیات *، بهرام کاظمی، مژگان بنده پور، محسن نوروزیان صفحه 96
    هدف

    تعیین اثر تابش لیزر کم توان هلیوم- نئون بر ویژگی بیومکانیکی زخم پوستی موش های سالم و دیابتی شده به وسیله استرپتوزوتوسین

    مواد و روش ها

    در این تحقیق که به روش تجربی انجام شد، 36سر موش صحرایی نر بالغ نژاد Wistar با وزن بالای 250 گرم به کار گرفته شد. موش ها به دو گروه سالم و دیابتی و هر گروه که دارای 18 سر موش است به سه زیر گروه مساوی برای سه دوز مختلف برای تابش لیزر تقسیم شدند. وزن موش های گروه سالم و دیابتی در شروع تحقیق و موعد نمونه برداری ثبت شد. قند موش ها نیز در زمان ورود به تحقیق ثبت شد و موش هایی که در بدو ورود به تحقیق، قند خون بالای mg/dl 120 داشته باشند از برنامه تحقیق حذف شدند. موش های گروه دیابتی به وسیله یکبار تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین و به نسبت وزن شان (هر موش(mg/kg55) دیابتی شدند. بعد از گذشت یک ماه و تثبیت شرایط هیپرگلیسمی، 2 زخم برشی پوستی کرانیال-کودال به طول 15 میلی متر (یکی شاهد ودیگری تجربی) بر پشت هر موش ایجاد شد. زخم های تجربی هر سه زیر گروه موش های سالم و دیابتی تحت تابش لیزر به مدت 2 هفته و درسه دوز J/cm24/22، J/cm22/1، J/cm2 4 قرار گرفتند. سپس موش ها کشته شدند و نمونه پوستی جدا شد و تحت آزمایش بیومکانیکی نیروی حداکثر قرار گرفت. داده های گروه ها به روش student t test Paired تجزیه و تحلیل آماری شد.

    یافته ها

    میانگین قند خون موش های دیابتی 3/23±37/518 شده بود. تابش لیزر به زخم های تجربی موش های سالم با دوز J/cm22/1موجب افزایش معنی دار نیروی حداکثر (p=0.05) شد. تابش لیزر به زخم های تجربی موش های دیابتی با دوز J/cm24 موجب افزایش معنی دار نیروی حداکثر (p=0.05) شد.

    نتیجه گیری

    به نظر می رسد پارامترهای ایده آل تاثیر بخشی لیزر کم توان هلیوم نئون برای زخم های پوستی موش های سالم و دیابتی متفاوت است و زخم های دیابتی به دوز بیشتری از نظر پرتو لیزر کم توان برای تسریع بخشی فرآیند التیام زخم نیاز دارد.

    کلیدواژگان: لیزر کم توان هلیوم نئون درمانی، دیابت، پوست، فرآیند التیام زخم
  • محمدرضا باغبان اسلامی نژاد، لیلا تقی یار، فهیمه فلاحی صفحه 108
    هدف
    مقایسه میزان بیان برخی ژن های اختصاصی و غیر اختصاصی بافت غضروفی در کشت سه بعدی (داخل آلژنیت) و تک لایه کندروسیت های مفصلی
    مواد و روش ها
    غضروف مفصلی از زانوی ده سر موش صحرایی نرجدا شد و در محلول آنزیمی متشکل از کلاژناز تیپI 2/0 درصد و پروناز1/0 درصد قرار داده شد. کندروسیت های رها شده، در فلاسک های 25 سانتی متری کشت و با انجام چندین پاساژ تکثیر شد. سپس106×5 سلول پاساژ 5، با یک میلی لیتر ژل آلژینت 5/1% مخلوط شد و سوسپانسیون سلولی حاصل به صورت دانه های ریز، به مدت 2 ماه کشت شد. در زمان های مختلف کشت، میزان بیان ژن های Sox 9، کلاژن II، I و آگریکان با روش Real time PCR اندازه گیری شد و با کشت کندروسیت ها در سطح ظروف پلاستیکی مقایسه شد. همچنین مورفولوژی سلول ها در دو حالت کشت با میکروسکوپ نوری معمولی یا معکوس مشاهده شد.
    یافته ها
    سلول ها در کشت تک لایه با مورفولوژی دوکی شکل مشاهده شدند، در حالی که در کشت سه بعدی مورفولوژی گرد و کروی داشتند. بررسی های مولکولی نشان داد که در کشت دو بعدی (تک لایه) بیان ژن رونویسی sox9 و همچنین ژن های کلاژن II و اگریکان کاهش و بیان کلاژن I افزایش یافته است. در حالی که در کشت آلژینت، ژن sox9 به مقدار زیادی بیان شد که با افزایش در بیان ژن کلاژن II و اگریکان همراه بود. از طرفی بیان کلاژن I کاهش چشمگیری داشت. تفاوت بیان ژنی در دو حالت کشت، از لحاظ آماری معنی دار بود (P
    کلیدواژگان: کندروسیت، آلژنیت، ژن رونویسی SOX9، اگریکان، کلاژن I و II
  • بتول هاشمی بنی، شهناز رضوی، ابراهیم اسفندیاری، سعید کرباسی، محمد مردانی، فاطمه نادعلی، فرزانه صادقی، فرشته حقیقت، شقایق حق جو، وحید گوهریان صفحه 118
    هدف
    بررسی تاثیر فاکتور رشد BMP-6 در روند کندروژنز سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی در داربست آلژینات
    مواد و روش ها
    سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی زیر جلدی برای القای کندروژنز در گروه آزمایشی در محیط کشت کندروژنیک تحت تاثیرفاکتور رشد BMP-6 و بر داربست آلژینات، به مدت سه هفته کشت داده شد. در گروه کنترل محیط کشت فاقد BMP-6 به کار برده شد. نمونه های حاصل با روش های ایمونوهیستوشیمی و RT-PCR از نظر ویژگی های غضروف بررسی شد.
    یافته ها
    نتایج بررسی ها با روش ایمونوهیستوشیمی، وجود ترکیبات اختصاصی بافت غضروفی مانند کلاژن نوع اا و آگریکان در ماتریکس ترشح شده در داربست آلژینات تحت تاثیرفاکتور رشدBMP-6 را مشخص کرد. به علاوه با بررسی نتایجRT-PCR بیان ژن های کلاژن نوع اا و آگریکان در سلول های تمایز یافته تحت تاثیر فاکتور رشدBMP-6 تایید شد.
    نتیجه گیری
    در تحقیق حاضر سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی تحت تاثیر محیط کشت کندروژنیک حاوی فاکتور رشد BMP-6 در داربست آلژینات به سلول های غضروفی تمایز یافتند و مشخص شد که می توان ازسلول های بنیادی مشتق از چربی برای طراحی بافت غضروفی در داربست آلژینات استفاده نمود.
    کلیدواژگان: سلول های بنیادی مشتق از چربی، آلژینات، BMP، 6، مهندسی بافت، کندروژنز
  • محسن مسلم، مجتبی رضازاده ولوجردی، حسین بهاروند صفحه 130
    هدف
    جداسازی سلول های پیش ساز مزانشیمی حاصل از سلول های بنیادی پرتوان القایی به عنوان یک منبع جدید از سلول های مزانشیمی که قادرند به انواع رده های سلولی از جمله سلو ل های چربی و استخوان تمایز یابند.
    مواد و روش ها
    بعد از 7 روز کشت سلول های بنیادی پرتوان القایی در محیط کشت روی ماتریژل، سلول های دوکی شکل که در اطراف کلونی هاوجود داشتند، با Cell scraper جداشدند. سلول های جدا شده که مورفولوژی شبیه سلول های مزانشیمی داشتند بعد از 4 تا 6 پاساژ، برای تعیین ماهیت بررسی شدند. تعیین ماهیت سلول ها با مطالعه نشانگرهای سطحی مزانشیمی 31CD، 105CD، 29CD، 44CD، 90CD و73CD نشانگرهای سطحی هماتوپویتیک 34CD و 45CD با استفاده از روش فلوسیتومتری و نیز تمایز به رده های استخوانی و چربی صورت گرفت.
    یافته ها
    نتایج به دست آمده از فلوسیتومتری نشان داد که سلول های پیش ساز مزانشیمی مشتق شده از سلول های بنیادی پرتوان القایی 14/0 ± 71/98% نشانگر 44CD، 02/1±51/98% نشانگر 29CD، 41/3±74/87% نشانگر 105CD، 76/5±65/46% نشانگر 73CD، 78/0±53/98% نشانگر 90CD که نشانگرهای اختصاصی سلول های مزانشیمی است را بیان می کردند و همچنین نشانگرهای 34CD و 45CD که نشانگرهای اختصاصی سلول های هموتوپویتیک است را در سطح خود بیان نکردند. به علاوه با استفاده از محیط های تمایزی مخصوص رده استخوانی و چربی، سلول ها قادر بودند به این دو رده سلولی تمایز یابند.
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان می دهد که سلول های بنیادی پرتوان القایی قادرند به سلول های پیش سازمزانشیمی تبدیل شوند و سلول های حاصل قادرند به عنوان منبع جایگزینی برای سلول های مزانشیمی مورد استفاده قرار گیرند.
    کلیدواژگان: سلول های بنیادی پر توان القایی، سلول های پیش ساز مزانشیمی، تمایز
  • مهدی جلالی، محمدرضا نیکروش، عباسعلی معین، شبنم محمدی، محمدحسن کریمفر صفحه 140
    هدف
    مطالعه و ارزیابی اثر تجویز نیکوتین مادری بر تغییرات کلاژن ریه نوزادان موش
    مواد و روش ها
    در این مطالعه از 24 موش ماده نژاد balb/c استفاده شد که با تعیین روز صفر بارداری به دو گروه تجربی و دو گروه کنترل تقسیم شدند. به گروه تجربی 1 از روز پنجم تا پایان دوره بارداری روزانه mg/ kg3 نیکوتین به صورت داخل صفاقی تزریق شد و در گروه تجربی 2 این عمل تا دوهفته پس از زایمان ادامه یافت. گروه های کنترل نیز حجم مشابهی از نرمال سالین در زمان های مشابه دریافت نمودند. در پایان دوره همه نوزادان تجربی و کنترل پس از بیهوشی عمیق قطع نخاع شده و ریه های آنان به منظور مطالعات ایمونوهیستوشیمی تثبیت و آماده سازی شد.
    یافته ها
    یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد که واکنش کلاژن در غشای پایه برونشیال و ماده خارج سلولی پارانشیم ریوی نوزادان گروه های تجربی نسبت به کنترل به شکل معنی داری افزایش یافته است. علاوه بر این در سلول های پارانشیم ریوی گروه تجربی 2 نشانه های بارزی از مرگ سلولی دیده شد که در سایر گروه ها مشهود نبود.
    نتیجه گیری
    شواهد حاصل از این مطالعه بر این موضوع دلالت دارد که چنانچه مادران باردار در معرض نیکوتین مستمر قرار گیرند افزایش کلاژن غیر قابل انکاری در غشای پایه آلوئلی و ماده خارج سلولی ریوی فرزندان آنها پدید می آید. سیستم تنفسی اینگونه موجودات که نیکوتین را از طریق جفت و علاوه بر این از طریق شیر مادر نیز دریافت کرده اند به نوعی مستعد آسیب های ریوی می شود که به سنتز غیر متعارف کلاژن و حتی مرگ سلولی در پارانشیم ریوی آنان منجر می شود.
    کلیدواژگان: سیستم تنفسی، نیکوتین، کلاژن نوع IV، موش
  • سارا رنجبر وزیری، ناصر اقدمی صفحه 150
    ردیابی سلول ها بعد از پیوند همواره یکی از دغدغه های اصلی محققان در عرصه علم ترمیمی است. یافتن یک ماده به عنوان ردیاب که بتواند ضمن ماندگاری طولانی در سلول، آثار سمی کمتری را نیز به دنبال داشته باشد، می تواند به عنوان یک راه حل برای این مسئله در نظر گرفته شود. نانوکریستال های نیمه هادی موسوم به نقاط کوانتومی به دلیل ویژگی های نوری-فیزیکی منحصر به فردی که دارند کاندید مناسبی در این زمینه هستند. محدوده تحریک پذیری گسترده، طیف تابشی کم پهنا و تنظیم پذیر، درخشندگی بالا و پایداری ویژه در برابر نور از جمله ویژگی هایی است که امکان استفاده از این نانو مواد را در تصویربرداری طولانی مدت، چند منظوره و حساس از بدن موجود زنده فراهم می نماید. با این حال به دلیل وجود عوامل سمی در هسته نقاط کوانتومی، بهتر است کاربردهای بالینی آن ها با احتیاط بیشتری صورت گیرد. این مقاله خلاصه ای از نقش نقاط کوانتومی در نشان دار کردن و ردیابی سلول ها است؛ ضمن آن که توانایی بالقوه آن ها را در مسمومیت سلولی شرح می دهد.
    کلیدواژگان: نقاط کوانتومی، ردیابی سلول ها، مسمومیت سلولی
  • محمود ایوبیان، سید مرتضی کروجی صفحه 162
    در تشریح روتین مثلث های گردنی یک جسد مرد، مورد نادری از واریاسیون قوس گردنی مشاهده شد که ریشه فوقانی (C1) قوس به جای خروج از غلاف عصب هیپوگلوسال همراه عصب واگ و بدون ارتباط با آن در داخل غلاف کاروتید به سمت پایین نزول می کرد. این ریشه پس از خروج از غلاف کاروتید در جلوی آن به ریشه تحتانی C2) و (C3 رسید و قوس گردنی تشکیل شد. عضلات تیروهایویید و ژنیوهایویید توسط شاخه هایی از C1 و بقیه عضلات اینفراهایویید توسط شاخ های قوس گردنی عصب دهی شد. در این گزارش ضمن بررسی گزارش های پیشین در واریاسیون های قوس گردنی، مورد جدیدی از آن بررسی شد.
    کلیدواژگان: قوس گردنی، عصب واگ، واریاسسیون آناتومیکی
|
  • Kaka G.R. , Sadraie S.H. , Mirshafiey Gh. , Abdi Z. , Jafarie M Page 86
    Purpose
    The aim of this study was to evaluate the effects of HMT on protection of lung tissue exposed to HD in the rat.
    Materials And Methods
    In this study twenty Albino Wister adult male rats weighting 200±20 gram were used. Rats divided randomly into 4 groups (each group has 5 rats) as below: Normal saline group (NS), HMT group, HD group (0.25% HD) and HD+HMT group. Normal saline and HD solution were injected by intra tracheal catather. Animals in HMT and HD+HMT groups received HMT by intra peritoneal injection for 14 days daily. All rats were killed after 14 days, a part of lung tissue were removed, fixed and processed for histological evaluation by H&E staining and and apoptotic cell death study by TUNEL kit. In addition, biochemical study (catalase enzyme) was measured in all groups.
    Results
    Histological examination and cell counting data revealed that there were no significant differences between Saline & HMT groups. Alveolar hemorrhage and inflammation, as well as, the number of apoptotic cells in the HD group was significantly increased when compared to HD+HMT group.
    Conclusion
    HMT have prophylactic & therapeutics effects in the lung tissue against HD.
  • Gazor R., Bayat M., Kazemi B., Bandepour M., Norouzian M Page 96
    Purpose

    The aim of present investigation was to determine the effects of low- level He-Ne laser therapy on biomechanical property of skin wound of healthy and streptozotocin induced diabetic (STZ-D) rats.

    Materials And Methods

    The study was performed by experimental method. 36 male adult Wistar rats weighing above 250 gr. were used. Rats were divided equally into control and experimental groups, each group (n=18) were equally divided into 3 subgroups in order to radiate 3 different energy densities of laser. Weight of healthy and diabetic rats were recorded in the beginning and at the end of study. Blood glucose of rats in the beginning of study was recorded and rats with more than 120 mg/dl were excluded from study. Diabetes was induced by one time intra peritoneal injection of 55 mg/kg STZ. After one month, hyperglycemia was established in experimental group.Two 15-mm, vertical incision wounds were made on the dorsum of rats. Three groups of healthy and diabetic rats were received 22.4J/cm2, 1.2J/cm2 and 4J/cm2 energy densities He-Ne laser for two weeks. At the end of study, rats were killed and skin sample were extracted and were submitted to a biomechanical evaluation (maximum force) examination. Data was analyzed by paired student ttest methods.

  • Eslaminejad M.B. , Taghyar L. , Falahi F Page 108
    Purpose
    to compare the expression level of certain genes related to cartilage and non-cartilage tissues at monolayer and alginate cultures derived from rat articular cartilage.
    Materials And Methods
    Articular cartilage was harvested from knee joints of 10 male rats and was digested using enzymatic solution consisting of 0.2% collagenase I and 0.1% pronase. Released chondrocyte were then plated in 25-cm2 culture flasks and expanded. For alginate culture, about 5×106 passaged-5 cells were mixed with 1 ml alginate solution and cultivated as small beads for a period of two months. During the culture, the expression of Sox9, collagen II, I and aggrecan genes were quantified by real time PCR and compared with the gene expressions at monolayer cultures. Furthermore, the cell morphology, in this study, was observed using either conventional or invertedlight microscopy.
    Results
    The cells at monolayer cultures were observed as spindly shaped cells, while within alginate, chondrocytes tended to be morphologically spherical cells. Real time PCR analysis indicated that at monolayer cultures, the expression of Sox9, collagen II and aggrecan were significantly down-regulated while the expression of collagen I was largely up-regulated. In contrast to monolayer cultures, the expression levels of sox 9, collagen II and aggrecan, at alginate cultures, tended to be statistically high while collagen I was observed to be expressed at negligible level. All these differences were statistically significant (p<0.05).
    Conclusions
    While at chondrocyte monolayer cultures, the cartilage-specific gene expressions appeared to be significantly down-regulated, alginate culture tended to stimulate the cells to express the genes in statistically high levels.
  • Hashemibeni B. , Razavi Sh. , Esfandiari E. , Karbasi S. , Mardani M. , Nadali F. , Sadeghi F. , Haghighat F. , Hahgju Sh. , Goharian Page 118
    Purpose
    In the present study the effect of BMP-6 was investigated on chondrogenesis of adiposederived stem cells.
    Materials And Methods
    Mesenchymal stem cells derived from subcutaneous adipose tissue were cultured on alginate scaffold to induce chondrogenesis in experimental group, with chondrogenic medium having BMP-6 growth factor for 3weeks. In control group medium without BMP-6 was applied. The harvested constructs were examined with immunohistochemical and RT-PCR methods for assessment of cartilage–specific characteristics.
    Results
    The results of immunohistochemical method revealed the presence of typical cartilage extracellular matrix components such as type II collagen and aggrecan in constructs induced by BMP-6 growth factor on alginate scaffold. In addition evaluation of the results of RT-PCR analysis confirmed the expression of cartilage- specific genes, such as type II collagen and aggrecan, in the differentiated cells under the influence of growth factor BMP-6.
    Conclusion
    It can be concluded that BMP-6 promotes chondrogenesis of ADSC in 3-D and adipose-derived stem cells could be used for cartilage tissue engineering.
  • Moslem M. , Rezazadeh Valojerdi M. , Baharvand H Page 130
    Purpose
    Isolating human induced pluripotent stem cells (hiPS)-derived mesenchymal progenitors as a new source of mesenchymal cells which can differentiate into different lineages like adipose and bone.
    Materials And Methods
    After 7 days of hiPS1 culture on matrigle coated dishes, spindle like cells around colonies were removed by cell scraper. These cells that had mesenchymal like morphology was characterized after 4-6 passages. Mesenchymal cell surface markers CD73, CD90, CD105, CD29, CD44 and hematopoietic cell surface markers CD34 and CD45 were analyzed by flow cytometry and cells were differentiated to osteogenic and adipogenic lineages by defined medium.
    Results
    flow cytometric analysis demonstrated that hiPS1 derived mesenchymal progenitors were %98.71 ± 0.14 CD44+, %98.51 ± 1.02 CD29+, %87.74 ± 3.41 CD105+, %46.65 ± 5.76 CD73+, %98.53 ± 0.78 CD90+ and they did not express CD34 and CD45. These cells could be differentiated to osteogenic and adipogenic lineages.
    Conclusion
    hiPS1 can make mesenchymal progenitors and these cells can be a suitable substitute for mesenchymal stem cells.
  • Jalali M. , Nikravesh M.R. , Moeen A.A. , Mohammadi Sh. , Karimfar Page 140
    Purpose
    In this study we evaluated the effect of maternal nicotine administration during pre and postnatal period on collagen IV changes in lung of mouse newborns.
    Materials And Methods
    Female Balb/C mice were mated and finding vaginal plug was assumed as day zero of pregnancy. Pregnant mice, were divided into 2 experimental and 2 control groups. Experimental group 1, received 3 mg/kg nicotine intrapritoneally from day 5 of gestation to last day of pregnancy. Experimental group 2 received the same amount of nicotine during the same gestational days as well as the first two week after birth (lactation). The control groups received the same volume of normal saline during the same periods. At the end of exposure time, all of newborns (experimental and control) were anesthetized and their lungs were removed and immunohistochemical study for tracing collagen were carried out.
    Results
    Our finding indicated that collagen reaction in the bronchial basement membrane (BBM) and extra cellular matrix (ECM) of lung parenchyma in experimental increased significantly in comparison to control groups. Cell necrosis definition in lung parenchyma of experimental group 2 were the other finding that our investigation achieved.
    Conclusion
    These data indicate that maternal nicotine exposure may induce a noticeable increasing collagen reasonable in BBM and ECM of respiratory system of next generation. The lungs of these animals which were exposed to nicotine via the placenta and mother's milk, are more susceptible to damages such as abnormal collagen synthesis and cell necrosis.
  • Ranjbarvaziri S. , Aghdami N. , Ph.D Page 150
    Tracking cells after transplantation is always one the main concerns of researchers in the field of regenerative medicine. Finding a tracer with long stability and low cytotoxicity can be considered as a solution for this issue. Semiconductor nanocrystals, also called quantum dots (QDs), have unique photophysical properties which make them as suitable candidate in this setting. Broad-range excitation, size-tunable narrow emission spectrum, high brightness and their exceptional resistance against photobleaching are among characteristics which enable the researchers to use these nanoparticles in long-term, multi-target and high sensitive in vivo imaging of live animals. However, due to the toxic components found in QDs core caution must be exercised in their clinical usage. This review summarizes the role of QDs in cellular tracking and is concerned about theirpotential cytotoxicity.
  • Ayyoubian M. , Koruji M., Ph Page 162
    A rare variant of ansa cervicalis was discovered during routine dissection of the neck in a male cadaver. The superior root of the Ansa cervicalis was formed by the C1 ventral ramus. It fused with the vagus nerve in place of the hypoglossal nerve without any connection and descended into the carotid sheath with it. Then, C1 ventral ramus formed from the sheath and joined the inferior root from C2 and C3 ventral rami. We have reviewed the previous variation reports and reported a rare ansa cervicalis variation.