فهرست مطالب

Islamic Dental Association of IRAN - Volume:23 Issue: 1, 2011

Journal of Islamic Dental Association of IRAN
Volume:23 Issue: 1, 2011

  • 82 صفحه، بهای روی جلد: 25,000ريال
  • تاریخ انتشار: 1390/03/15
  • تعداد عناوین: 9
|
  • حجت الاسلام محمد سروش محلاتی صفحه 5
    تقلید از مجتهدان، یکی از مسائل دینی است که پایه و اساس عقلی دارد. از نظر خردمندان، در مسایلی که شهروندان، اطلاع و آگاهی کامل ندارند، باید به افراد عالم و خبره مراجعه کرده و بر اساس آن عمل کنند، اما آیا تقلید بدان معنی است که حتی اگر یقین به اشتباه خبره و متخصص حاصل شود، باز هم باید نظر او را پذیرفت؟
    بسیاری از مقلدان چنین پنداری دارند و تقلید را در تخطئه عقل و فکر خود می بینند، ولی فقهای بزرگ شیعه که تقلید را در قلمرو تجویز عقل، جایز می دانند، با این برداشت مخالفند.
    با قبول این مبنای اصولی، این امکان وجود دارد که گاه مقلدان، در فتوایی که از مرجع خود اخذ می کنند، دچار تردید شده و حتی به دلایل خاصی آن را غیر قابل قبول بدانند. در این مجموعه، هفت علت برای چنین انکارهایی شمرده شده و در پایان نتیجه گرفته شده است که فقها باید گرایش مقلدان را برای فهم عمیقتر مسایل دینی جدی گرفته و حتی اعتراضات آنها را عالمانه تحمل کنند. این گونه گرایش، نه تنها تهدیدی برای فقه تلقی نمی شود بلکه به فهم صحیحتر از فقه در اقشار مختلف کمک می کند و به عکس مقاومت در برابر آن، زمینه انزوای فقه را فراهم می آورد.
    کلیدواژگان: فقه، مجتهد، تقلید، علم به خطا، عقل
  • صدیقه عظیمی حسینی، فاطمه مشهدی عباس، محمد جواد خرازی فرد، ترانه ابراهیمی فرد، نسرین رفیعیان * صفحه 10
    زمینه و هدف

    سیگار شناخته شده ترین و مهمترین عامل خطربرای ایجادکارسینوم سلول سنگفرشی دهان و حلق دهانی می باشد. با این حال هنوز روند آسیب زایی، به خصوص تغییرات ابتدایی ایجاد شده در مخاط طی استعمال سیگار، به طور کامل شناخته نشده است. هدف از این مطالعه مقایسه یافته های سیتولوژیک در نمونه های به دست آمده توسط بیوپسی برسی از مخاط باکال ظاهرا سالم افراد سیگاری و غیرسیگاری است.

    روش بررسی

    این مطالعه یک بررسی مقطعی تحلیلی با استفاده از گروه شاهد بود. 38 فرد سیگاری و 42 فرد غیرسیگاری با متوسط سنی چهل سال که در معاینه بالینی، ضایعه دهانی واضحی نداشتند مورد بررسی قرار گرفته و از مخاط باکال این افراد نمونه با روش سیتوبراش برداشته شد. بررسی سیتولوژیک بر روی نمونه های حاصل از بیوپسی به صورت ارزیابی فراوانی دیسپلازی/نئوپلازی، فراوانی سلول های گرانولر، سلول های دو هسته ای، وجودکروماتین خشن، واکوئل هسته ای، سلول آپوپتوتیک، پلئومورفیسم هسته و سیتوپلاسم انجام شد. نتایج با استفاده از آزمونهای Chi square –Fisher exact و Mann-Whitney تحلیل گردید.

    یافته ها

    افراد مورد مطالعه شامل هشتاد مرد با متوسط سنی چهل سال در هر دو گروه بودند. هیچ موردی از دیسپلازی و یا نئوپلازی در افراد دو گروه دیده نشد. هستک واضح در 13 فرد سیگاری برابر 31% و در سه فرد غیرسیگاری معادل 9/7% دیده شد. (230/5 OR =، 010/0 = p). کروماتین خشن تنها در 12 فرد سیگاری برابر 3/29% دیده شد(001/0 p <). فراوانی پلئومورفیسم هسته ای نیز در 29 نفر معادل 69% از افراد سیگاری و در 16 نفر معادل 1/42% افراد غیر سیگاری دیده شده بود. (067/3 OR =، 015/0 = p). در سایر موارد اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه دیده نشد.

    نتیجه گیری

    مخاط باکال افراد سیگاری تغییراتی را نسبت به افراد غیرسیگاری نشان داد، اما اهمیت بالینی این مشاهدات هنوز نامشخص است.

    کلیدواژگان: سیگار کشیدن، براش بیوپسی، سرطان دهان، بیوپسی اسکالپل، مخاط دهانی
  • ایوب پهلوان، منصوره میرزایی، سحر اکبریان صفحه 17
    زمینه و هدف
    تقاضا برای ترمیمهای زیبایی امروزه سبب استفاده از پست های همرنگ دندان شده است. دستیابی به گیرقابل اعتماد بین پست و ریشه، بسیار مهم است. پست های همرنگ دندان پیش ساخته در انواع فایبر و زیرکونیا در بازار موجود هستند. عدم تطابق این پست ها با دیواره کانال ریشه همواره مشکلاتی را در گیر پست ها ایجاد کرده که نیاز به ساخت پست همرنگ منطبق با کانال ریشه را پدید آورده است. هدف از انجام این مطالعه مقایسه استحکام باند برشی پست های فایبر و پست های ساخته شده زیرکونیا با دو نوع سمان (رزینی و زینک فسفات) به عاج ریشه است.
    روش بررسی
    این مطالعه به صورت تجربی و در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. تعداد 32 عدد دندان تک ریشه کشیده شده انسانی تحت درمان ریشه قرار گرفتند. سپس به دو گروه پست های فایبر و زیرکونیا تقسیم شدند. در هر گروه دو زیر گروه سمان زینک فسفات و سمان Panavia F2 برای سمان کردن به کار رفت. از تست push-out جهت اندازه گیری استحکام باند پست به ریشه استفاده شد. الگوی شکست نمونه ها با استریومیکروسکپ 20x مشاهده گردید. نتایج با آزمون آماری 2way ANOVA بررسی شد.
    یافته ها
    در هر دو گروه پست استحکام باند به دست آمده با سمان Panavia F2 بالاتر از زینک فسفات بود. کمترین استحکام باند در گروه فایبر/زینک فسفات (60/4 مگاپاسکال) و بالاترین میزان در گروه زیرکونیا/ Panavia F2 (92/14 مگاپاسکال) دیده شد. اکثر شکستهای ایجاد شده در حد فاصل پست-سمان بود.
    نتیجه گیری
    با استفاده از پست غیر پیش ساخته زیرکونیا و سمان رزینی می توان باند بالاتری از پست های فایبری به دست آورد. بنابراین عامل تطابق در گیر پست یک عامل اساسی به شمار می رود. تنها به عامل باندینگ در گیر پست نباید تکیه کرد.
    کلیدواژگان: فایبر، پست، زیرکونیا، استحکام باند، سمان زینک فسفات، سمان رزینی
  • مهندس شیما شادخو، امیر قاسمی، جعفر جوادپور صفحه 24
    زمینه و هدف
    عوامل باندینگ با خواص مکانیکی قابل قبول جهت یک اتصال مناسب و پایدار بین کامپوزیت های دندانی و ساختمان دندان همواره مورد نیاز است. هدف از این مطالعه بررسی تا ثیرات فرمولاسیون رزین بر روی خواص مکانیکی و استحکام باند ریز برشی به مینا می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی، رزین های تجربی شامل BisGMA و TEGDMA با نسبتهای وزنی 40:60، 50:50 و 60:40 تهیه شدند. نمونه هابرای استحکام خمشی، استحکام ریز کششی و استحکام باند ریز برشی به دندان تهیه و پس از 24 ساعت قرار گرفتن داخل آب در دمای 37 درجه سانتی گراد، تحت آزمون قرار گرفتند. از باند تجاری Heliobond محصول شرکت (Ivoclar- Vivadent) به عنوان نمونه کنترل مثبت استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمونها با روش های آماری One-way ANOVA و HSD Tukey تجزیه و تحلیل شدند.
    (05/0= α)
    یافته ها
    نتایج نشان دادند که از لحاظ آماری اختلاف معنی داری بین استحکام خمشی ادهزیوها وجود دارد (05/0 p <). ادهزیو دارای 60 ٪ وزنی BisGMA، بیشترین استحکام خمشی (42/57 مگاپاسکال) و ادهزیو دارای 40 ٪ وزنی BisGMA، کمترین استحکام خمشی (82/31 مگاپاسکال) را از خود نشان داد. اختلاف معنی داری در مقادیر استحکام کششی و استحکام باند ریز برشی به مینا دیده نشد (05/0 p >).
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج این مطالعه، اگرچه میزان منومر BisGMA، تا ثیری بر استحکام کششی و استحکام باند ریز برشی به مینا نداشت، اما استحکام خمشی با افزایش BisGMA، افزایش یافت.
    کلیدواژگان: باندینگ دندانی، رزین های دندانی، استحکام خمشی، استحکام کششی، استحکام باند ریز برشی
  • رامین مشرف، فرناز برجیان، هانیه محمدی، سپیده ترکان صفحه 31
    زمینه و هدف
    یکی از روش های افزایش استحکام خمشی رستوریشن های غیرمستقیم کامپوزیتی، تقویت با فیبر است. ترکیب کامپوزیت پوشاننده نیز نقش مهمی در استحکام خمشی این گونه ترمیمها دارد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر استفاده از فیبر در استحکام خمشی سه نوع رزین کامپوزیتی تقویت شده می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی از سه نوع کامپوزیت تقویت شده با فیبر (گرادیا، سیگنوم، بل گلاس)، 72 نمونه مکعب مستطیلی (25 × 2 × 3 میلی متر) توسط یک مولد پلکسی گلاس شکاف دار ساخته شد. در مورد هر نوع کامپوزیت، دو گروه نمونه با فیبر و بدون فیبر (گروه شاهد) تهیه و پس از نگهداری در دمای 37 درجه به مدت 48 ساعت، تحت آزمون خمش سه نقطه ای با نیروی بیست نیوتن با سرعت یک میلی متر در دقیقه قرار گرفت. بعد از محاسبه استحکام خمشی نمونه ها، برای مقایسه داده ها از آزمونهای ANOVA دوطرفه و Tukey و t-test در سطح اطمینان 05/0 استفاده شد.
    یافته ها
    میانگین استحکام خمشی در گروه گرادیا با فیبر برابر 14/150 مگاپاسکال و در گروه سیگنوم بدون فیبر معادل 53/60 مگاپاسکال بود. تفاوت آماری بین میانگین استحکام خمشی تمام نمونه ها معنی دار بود. (001/0 P <)
    نتیجه گیری
    بر اساس شرایط آزمایشگاهی این بررسی مشخص شد که تقویت با فیبر به نحو مشخصی سبب تقویت استحکام خمشی در نمونه های کامپوزیتی تقویت شده با فیبر می شود و نوع کامپوزیت پوشاننده ممکن است عامل مؤثری در افزایش استحکام خمشی نمونه های کامپوزیتی تقویت شده با فیبر باشد.
    کلیدواژگان: رزین های کامپوزیتی، استحکام خمشی، فیبر، خمش
  • منصوره میرزایی، ایوب پهلوان، معصومه حسنی طباطبایی، مهدی عباسی صفحه 38
    زمینه و هدف
    تمرکز شدید فشار در حد فاصل پست- سمان احتمال جدا شدن پست از ریشه را افزایش می دهد. همچنین مشاهده شده است که ساختار عاج در نواحی مختلف ریشه، متفاوت است. به همین جهت هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آماده سازی سطحی مختلف بر استحکام باند یک پست پیش ساخته غیرفلزی در داخل ریشه و مقایسه استحکام باند پست در نواحی مختلف ریشه می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه آزمایشگاهی تعداد پنجاه عدد دندان خارج شده کانین یا پرمولر تک کاناله انسان تحت درمان ریشه قرار گرفتند. پست های D.T Light Post (/RTD) فرانسه تحت یکی از آماده سازی سطحی: 1- استفاده از سایلن 2- سندبلاست با ذرات آلومینا 3- سندبلاست با ذرات آلومینا + استفاده از سایلن 4- اچ با HF + استفاده از سایلن، قرار گرفتند.
    سپس ها با استفاده از سمان Panavia F2.0 در داخل ریشه ها سمان گردیدند. از آزمایش Push-out جهت اندازه گیری استحکام باند پست در سه ناحیه مختلف ریشه استفاده گردید. الگوی شکست نمونه ها با استریومیکروسکوپ (10x) مشاهده گردید. نتایج به دست آمده توسط آزمونهای آماری ANOVA و Post hoc مورد آنالیز قرار گرفت.
    یافته ها
    هیچ یک از روش های آماده سازی سطحی مورد مطالعه از نظر آماری موجب افزایش معنی دار استحکام باند پست فایبر در داخل ریشه نگردید. (05/0 > P) استحکام باند پست فایبر در ناحیه سرویکال ریشه از نظر آماری به طرز معنی داری بیشتر از ناحیه آپیکال ریشه بود. (05/0 < P)، اغلب شکستهای ایجاد شده در گروه های مختلف آماده سازی سطحی در حد فاصل پست سمان بود.
    نتیجه گیری
    استفاده از روش سندبلاست، اچ با HF و استفاده از سایلن موجب افزایش استحکام باند پست فایبر استفاده شده در این مطالعه در داخل ریشه نگردید و باندینگ در نواحی سرویکال ریشه قابل اعتمادتر از نواحی اپیکال ریشه بود.
    کلیدواژگان: فایبر، پست، کوارتز فایبر پست، استحکام باند، آماده سازی سطحی
  • مریم عبده تبریزی، امیر قاسمی، سیده زهرا صادقیان، آتوسا آذربال، حسن تراب زاده صفحه 49
    زمینه و هدف
    برای جلوگیری از مشکلات ناشی از هیدراتاسیون یا دهیدراتاسیون گلاس آینومر، انواع مختلفی از پوششهای سطحی ارایه شده اند. هدف از این مطالعه مقایسه ریزسختی دو نوع سمان گلاس آینومر Fuji II و Fuji IX با دو نوع محافظ سطحی Margin bond و Finishing gloss در مقاطع زمانی مختلف بود.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی برای هر یک از دو نوع سمان 45 نمونه دیسکی شکل (2 x 6 میلی متر) تهیه شد و در آب مقطر و در داخل انکوباتور قرار گرفت. هر یک از این گروه ها به تعداد برابر به سه گروه دیگر بر حسب نوع محافظ سطحی (Margin bond و Finishing gloss و یک گروه شاهد یا بدون محافظ) تقسیم شدند. از هر گروه ماده محافظ سطحی، ریز سختی ویکرز یک سوم نمونه ها پس از یک روز (پنج نمونه)، یک سوم دیگر پس از یک هفته و بقیه پس از یک ماه بررسی شدند و با ANOVA سه راهه تحلیل شد.
    یافته ها
    بیشترین ریزسختی برای نمونه های Fuji IX در انتهای یک ماه و با محافظ سطحی Margin bond (VHN 52/6 ± 54/110) و کمترین ریزسختی در نمونه های گروه شاهد در یکروز (VHN 78/6 ± 29 / 80) به دست آمد در صورتی که این مقدار برای Fuji II در همان زمانها و با همان محافظ سطحی به ترتیب (VHN 30/8 ± 43/106) و (VHN 46/7 ± 18/62) بود. آنالیز آماری نشان داد که در بین نمونه های پوشش دار تفاوت آماری معنی داری میان دو گروه Fuji II و Fuji IX وجود نداشت همچنین بین دو نوع محافظ سطحی نیز در مورد هر یک از دو نوع سمان، تفاوتی مشاهده نشد. مقدار ریزسختی در طول یک ماه افزایش یافته بود، اما تنها اختلاف بین نمونه های روز اول و ماه اول از لحاظ آماری معنی دار بود.
    نتیجه گیری
    در صورت استفاده از محافظ سطحی، ریزسختی نمونه های دو نوع گلاس آینومر یکسان بود. نوع محافظ سطحی در ریزسختی سمان های گلاس آینومر بررسی شده، تفاوتی ایجاد نکرد.
    کلیدواژگان: خصوصیات سطحی، سختی، گلاس آینومر، آب
  • فهیمه اخلاقی، حمیده حمدزاده صفحه 57
    زمینه و هدف
    یکی از جنبه های اصلی درمان ضایعات پاتولوژیک وسیع استخوان، بازسازی نقص ناشی از خارج سازی ضایعه می باشد. در مقاله حاضر هدف بازسازی نقص ایجاد شده در فک پایین به دنبال رزکسیون نیمه فک به علت تومور آملوبلاستوما به روش دو مرحله ای با استفاده از تمیز کردن و سپس فریز کردن قطعه استخوانی خارج شده از مندیبل در نیتروژن مایع و پس از آن برگرداندن مجدد قطعه به محل اصلی خود می باشد.
    معرفی مورد: مورد مطالعه شده مردی 18 ساله مبتلا به آملوبلاستومای مندیبل می باشد که به دنبال همی مندیبلکتومی، قطعه خارج شده و به منظور از بین بردن سلول های تومورال باقیمانده طی روشی خاص به مدت چهار ماه در نیتروژن مایع نگهداری و فریز شد و سپس به عنوان داربست پس از پر کردن آن با استخوان و مغز استخوان بیمار، به محل نقص برگردانده و با مینی پلیت ثابت شد.
    با این روش تطابق عالی گرافت با محل گیرنده و حداقل آسیمتری صورت دیده شد و با توجه به اینکه از استخوان خود فرد برای بازسازی استفاده گردید از لحاظ سایکولوژی تاثیر مثبت به همراه داشت. استخوان با کمیت و کیفیت عالی در محل ایجاد شد که در آن ایمپلنت گذاری نیز صورت گرفت.
    نتیجه گیری
    این روش را می توان به عنوان یک مورد جایگزین برای بازسازی نقایص استخوانی ناشی از خارج سازی ضایعات پاتولوژیک وسیع که منجر به از دست دادن قسمتی از فک می شود، در کنار سایر روش ها مثل گرافت های آزاد ایلیاک، فیبولا و دیگر روش ها به کار برد.
    کلیدواژگان: مندیبل، کرایوتراپی، آملوبلاستوما
  • فریال طالقانی، رخساره صادقی، زهرا تنها صفحه 63
    زمینه و هدف
    خمیر دندان (Parodontax) به علت دارا بودن محتوای گیاهی خاص مدعی است که در درمان و پیشگیری از التهاب لثه اثر ویژه ای دارد. هدف از این مطالعه، مقایسه تاثیر بالینی این خمیر دندان با خمیر دندان کرست (7 Complete Crest) در کنترل پلاک و التهاب لثه می باشد.
    روش بررسی
    این کار آزمایی بالینی بر روی چهل بیمار مبتلا به التهاب لثه که به بخش پریودنتیکس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد مراجعه کرده بودند، انجام پذیرفت. بیماران به طور تصادفی به دو گروه بیست نفری مورد (خمیر دندان پارودنتکس) و شاهد (خمیر دندان کرست) تقسیم شدند. متغیرهای مورد بررسی میزان پلاک و التهاب لثه بود که توسط اندکس پلاک Turesky و اندکس لثه Loe & Silness در زمان شروع مطالعه و یک ماه پس از مصرف خمیر دندان ارزیابی شد. تغییرات اندکس ها در داخل هر گروه با آزمون Wilcoxon و بین دو گروه با آزمون Mann-Whitney مورد قضاوت قرار گرفت.
    یافته ها
    در گروه شاهد اندکس پلاک از 2/58 به 2/46 و در گروه مورد از 2/68 به 2/48 تغییر یافت. میزان کاهش پلاک در هر یک از گروه ها معنی دار بود ولی در مقایسه دو گروه با هم، تفاوت معنی داری مشاهده نشد. اندکس لثه در گروه شاهد از 1/43 به 1/22 و در گروه مورد از 1/36 به 1/15 کاهش یافت. این تغییر در هر یک از گروه ها معنی دار بود ولی تفاوت آماری بین دو گروه دیده نشد.
    نتیجه گیری
    هر دو خمیر دندان تاثیر مشابهی بر روی اندکس لثه و پلاک داشتند و خمیر دندان پارودنتکس در کاهش میزان پلاک و التهاب ارجحیتی نسبت به خمیر دندان کرست نشان نداد.
    کلیدواژگان: خمیردندان، التهاب لثه، پلاک میکروبی
|
  • Sedigheh Azimi-Hoseaini, Fatemeh Mashhadi-Abbas, Mohammad Javad Kharrazifard, Taraneh Ebrahimifard, Nasrin Rafieian Page 10
    Background And Aim

    In the past few years an alarming rise in the occurence of oral and oropharyngeal squamous cell carcinoma which now comprises 3% of all cancers in men and 2% of all cancers in women has been seen. Tobacco smoking is a single most well-known and important risk factor for squamous cell carcinoma in oral cavity. However, the pathogenesis, especially the initial changes brought about by smoking is not fully understood. The aim of this study is to compare cytological findings of apparently normal buccal mucosa among smokers and nonsmokers based on samples obtained by brush biopsy.

    Materials And Methods

    Thirty-eight smokers and 42 nonsmokers, who did not show any conspicuous oral lesions were evaluated in a cross-sectional study. The specimens were taken from healthy and apparently normal buccal mucosa by a commercial cytobrush. Cytologic evaluation of biopsy specimens in terms of frequency of dysplasia/neoplasia, granular cells, binuclear cells, coarse chromatin, clear nucleus, apoptotic cells, pleomorphism in nuclear and cytoplasmic morphology was performed. Chi square test was used for comparison and analysis.

    Results

    Studied samples included 80 men (mean age, 40 years) in both groups. There was no dysplastic or neoplastic changes in any of the groups. Cytologic studies demonstrated that clear nucleus, coarse chromatin and the frequency of nuclear pleomorphism showed statistically significant differences between the two groups (P<01, P<001 and P<01 respectively).

    Conclusion

    Buccal mucosa of smokers showed some differences compared to samples from nonsmokers. However, the clinical significance of these changes is uncertain.

  • Ayub Pahlevan, Mansoreh Mirzaei, Sahar Akbarian Page 17
    Background And Aim
    In the recent years, the demand for esthetic restoration led to developement of tooth colored post. The establishment of reliable retention between post and root canal is an important factor. Current prefabricated tooth-colored posts are fiber and zirconia posts. Loss of fitness in these posts reduces the post retention; therefore, there is a need for fabricating a tooth colored post that may be fitted in the root canal. The aim of this study was to compare the bond strength of fiber posts and custom made zirconia posts with two cement types (resin cement and zinc phosphate) to root dentin.
    Materials And Methods
    Thirty-two single root extracted teeth were prepared and endodontically treated. They were divided into two groups (fiber post, zirconia post); in each group two cement subgroups (zincphosphate and panavia F2) were used for cementation. Bond strength was measured with the push-out method. Failure modes were observed under a stereomicroscope (20x). Data were analyzed with the two way ANOVA test.
    Results
    In both post groups, bond strengths of panavia F2 were higher than zinc phosphate. The least bond strength was for fiber post/zinc phosphate group (4.60MPa) and the highest bond strength was for zirconia/Panavia F2(14.92 MPa). Most of the failures were at the post-cement interface.
    Conclusion
    Higher bond strength may be achieved with custom made zirconia post and resin cement than fiber posts. So, fitness is a critical factor in post retention and we should not rely only on the bonding ability of resin cement for post retention.
  • Shima Shadkhoo, Amir Ghasemi, Jafar Javadpour Page 24
    Background And Aim
    Bonding agents with acceptable mechanical properties are required for a persistent bond between dental composites and tooth substrate. The purpose of this study was to investigate the effects of formulation of the resin on the mechanical properties and bond strength to the enamel.
    Materials And Methods
    Experimental resins containing Bis-GMA and TEGDMA at the ratios (w/w) of 60/40, 50/50, 40/60 were prepared. Specimens (n=10) were prepared and tested after 24 h exposure to 37º C water for flexural strength (FS), micro-tensile strength (MTS) and micro-shear bond strength (MSBS) to the enamel. A proprietary bonding agent (Heliobond, Ivoclar Vivadent) was used as control. Data were analyzed by one-way ANOVA and Tukey HSD tests (α=0. 05).
    Results
    The results showed that there were significant statistical differences between flexural strength of the adhesives (p<0.05). The adhesive which contained 60% BisGMA showed the highest flexural strength (57.42 Mpa), while the adhesive containing 40% BisGMA showed the lowest flexural strength (31.82 Mpa). MTS and MSBS did not differ significantly (p>0.05).
    Conclusion
    Based on the results of this study, although the content of BisGMA did not affect the microtensile strength and microshear bond strength to the enamel, the flexural strength tended to increase by the increase in BisGMA content.
  • Ramin Mosharraf, Farnaz Borjian, Haniyeh Mohammadi, Sepideh Torkan Page 31
    Background And Aim
    Reinforcement with fiber is one of effective methods for improvement in flexural properties of indirect composite resin restorations. The composition of the overlying veneering composite plays a critical role in the flexural properties of the final fiber reinforced restoration. The aim of this in-vitro study was to evaluate the effect of fiber reinforcement on the flexural strength of three laboratory-processed fiber-reinforced composite resins.
    Materials And Methods
    In this experimental-laboratory study, 72 bar type specimens (3×2×25 mm) were constructed by using three types of fiber-reinforced composite resins (Gradia, Signom, Bellglass) and one Plexiglas mold. In each type of composite resin, two groups (one with fiber and one without fiber) were constructed. These specimens were tested by the three-point bending method to measure flexural strength. Data were statistically analyzed with two way ANOVA, Tukey and T-test at 0.05 significance level.
    Results
    The mean flexural strength of Gradia with fiber was higher than the other groups (150.14 MPa) and the mean flexural strength of Signom without fiber was the least (60.53 MPa). There was a significant difference between the mean primary fracture force in the three groups (P<0.001).
    Conclusion
    Within the limitations of this study, it may be concluded that reinforcement with fiber considerably increases the fracture resistance of composite specimens and the overlying veneering composite may play an important role in the transverse strength of fiber reinforced composite specimens.
  • Mansoreh Mirzaei, Ayub Pahlevan, Masoumeh Hasani-Tabatabaei, Mahdi Abbasi Page 38
    Background And Aim
    The establishment of reliable bonds at root-post-core interfaces is critical for the clinical success of post retained restorations. Severe stress concentration at post-cement interface increases the probability of post debonding from the root. The aim of this study was to investigate the effects of different surface treatments on bond strengths of a non-metallic post in the root.
    Materials And Methods
    Fifty extracted human canines or premolars that had just one root canal were endodontically treated. D.T Light Posts (RTD/France) recieved surface treatments in five categories: 1) Application of silane 2) Sandblast with Alumina particles 3) Sandblast with Alumina particles + application of silane 4) Etching with hydrofluoric acid + application of silane The posts were cemented in roots using panavia F 2.0 resin cement. A push-out test was performed on three different sections of each root to measure bond strengths. Data were analyzed with ANOVA and Post hoc tests at P<0.05. Failure modes were observed under a stereomicroscope (10 ×).
    Results
    Surface treatments used in this study (silane application, sandblast, sandblast + silane, HF etching + silane) did not increase the push-out bond strengths of fiber post used in this study. (P>0.05) The most failures in different groups of surface treatments occurred at the cement material-post interface.
    Conclusion
    The use of silane, sandblast method and etching with HF did not increase the push-out bond strength of fiber post used in this study.
  • Maryam Abdoh-Tabrizi, Amir Ghasemi, S.Zahra Sadeghian, Atoosa Azarbal, Hasan Torabzadeh Page 49
    Background And Aim
    Many protective materials such as varnishes as well as specially designed agents are used to protect glass ionomer cements against hydration and dehydration. The use of enamel bonding agents is also purposed. This study was conducted to evaluate the efficacy of an enamel bonding agent. Vickers microhardness was used as the criteria for judgment.
    Materials And Methods
    Forty five discs (2×6 mm) were made from each of the two glass ionomer cements using Fuji II and Fuji IX. They were divided equally into three subgroups, which were protected with either finishing gloss/3M, Margin bond/Coltene or without protection (control). Microhardness of the specimens was evaluated at 24 hours, one week and one month after preparation. Data were analyzed by 3-way ANOVA and Tukey post-hoc test.
    Results
    The highest Vickers hardness number (VHN) for Fuji IX and Fuji II was recorded when protected with Margin bond at 1 month (110.54 ± 6.52 and 106.43 ± 8.30, respectively), whereas the lowest VHN was observed for the control group at 1 day (80.29 ± 6.78 and 62.18 ± 7.46, respectively). There was no significant difference between Fuji II and Fuji IX coated specimens at all time intervals. Protecting the glass ionomer cements with either of the two agents exhibited similar results. Microhardness of the tested glass ionomers increased during the test period; however, the only differences detected were between one day and one month specimens.
    Conclusion
    The performance of enamel bonding agent in protecting the glass ionomers was similar to that of especially designed coating material.
  • Fahimeh Akhlaghi, Hamid Hamadzadeh Page 57
    Introduction
    One of the significant aspects in the treatment of extensive pathological bone lesions is the reconstruction of the created defect due to lesion resection. This article is a report of the defect reconstruction which was created in the mandible due to resection of an ameloblastoma using a two-stage procedure which was carried out at first by freezing the mandibular bone segment in liquid nitrogen followed by reimplantation of the mandibular body in its bed. Case report : This case is a 18-year-old man with mandibular ameloblastoma which was treated by hemimandibulectomy. The segment was immersed in liquid nitrogen and freezed for 4 months before reimplantment in the defect place in order to freeze and kill the residual tumor cells and as the framework after being filled with the patient’s autogenous bone and bone marrow was consequently fixed in its place with miniplate. The grafts conformed to the receiving site thoroughly and there was minimum asymmetry in the face. The use of autogenous bone from the same region for reconstruction had a positive effect on the patient psychologically. The bone constructed with the best quantity and quality where the implants were inserted.
    Conclusion
    This technique may be used as an alternative method for reconstruction of bone defects due to resection of mandibular pathological lesions together with other methods such as the free iliac crest graft or the fibula graft and also other methods.