فهرست مطالب

مجله علوم پزشکی رازی
سال هفدهم شماره 11 (پیاپی 81، بهمن و اسفند 1389)

  • تاریخ انتشار: 1390/01/23
  • تعداد عناوین: 6
|
  • کمال حسینی شکرآبی، علی کبیر صفحه 1
    زمینه و هدف
    ایران از نظر مرگ و میر ناشی از حوادث رانندگی رتبه بالایی در سطح جهان دارد. بسیاری از این بیماران دارای آسیب اورولوژیک نیز می باشند. میزان آسیب اورولوژیک بیماران با ترومای متعدد در کشور ما 12-10 درصد می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی اپیدمیولوژیک تعدادی از بیماران با ترومای اورولوژیک و ارزیابی وضعیت تشخیصی و درمانی آن ها می باشد.
    روش کار
    این مطالعه توصیفی- مقطعی بوده است. اطلاعات شامل عامل تروما، ضایعات اورولوژیک، ضایعات همراه، علائم حیاتی، روش تشخیص، نوع درمان و پیامد نهائی از پرونده 76 بیمار مبتلا به ترومای متعدد، که دارای ترومای اورولوژیک نیز بوده اند و به اورژانس بیمارستان حضرت رسول اکرم طی سال های 87-1386 مراجعه داشته اند، جمع آوری و مورد ارزیابی قرار گرفت. در آنالیز آماری از تست های آماری t، Chi-square، One way ANOVA و معادل های غیرپارامتریک آن ها استفاده شد. از SPSS V.16.0 نیز استفاده شد.
    یافته ها
    میانگین سنی بیماران مراجعه کننده 2 ± 33 سال بوده است. میانگین زمان بستری 6 ± 6/11 روز بود. 35 نفر (5/44%) آسیب کلیوی در گرید I تا V داشتند. 25 نفر (3/26 %) آسیب مثانه، 14 نفر (4/18 %) آسیب مجرا، 37 نفر (7/48 %) آسیب همراه، 13 نفر (1/17 %) آسیب دستگاه ژنیتال خارجی و 4 نفر (2/5 %) آسیب حالب داشتند. شایع ترین آسیب همراه، شکستگی لگن در 19 نفر (7/24) %) بوده است. از کل بیماران 3 مورد فوت شدند؛ افراد فوت شده همراه با آسیب های غیر اورولوژیک بودند. 43 مورد (6/55%) بهبودی کامل و 30 نفر (5/39%) احتیاج به جراحی تاخیری داشته اند.
    نتیجه گیری
    عوارض بعد از جراحی اورولوژیک کم و هیچ بیماری به علت آسیب اورولوژیک فوت نشده است. بین عامل تروما و آسیب ایجاد شده ارتباط معنی داری وجود نداشته که می تواند ناشی از تعداد کم بیماران، نقص در پرونده و یا فوت بیماران با آسیب شدید در صحنه تصادف پیش از رسیدن به مرکز اورژانس باشد. عوارض حین درمان به خوبی کنترل شده وامکانات تشخیصی و درمانی مورد نیاز بیماران کافی بوده است.
    کلیدواژگان: ترومای اورولوژی، ارزیابی تشخیصی، ارزیابی درمانی
  • سمانه خلیق فرد، عباسعلی گائینی، پروانه نظرعلی صفحه 8
    زمینه و هدف

    مطالعات ایمونولوژی و بیوشیمیایی، اختلال عملکرد قلبی و آسیب را همراه تغییر در نشانگرهای قلبی و پاسخ سایتوکاین های التهابی بعد از فعالیت های ورزشی استقامتی طولانی مدت در ورزشکاران نشان داده اند. بررسی ویژگی های فیزیولوژیکی و شناخت عوامل پاتولوژیکی قلبی هنگام فعالیت های ورزشی استقامتی می تواند زمینه مناسبی را در شناسایی ورزشکارانی که در معرض خطر هستند، فراهم کند. هدف این تحقیق، مطالعه تاثیر فعالیت ورزشی استقامتی بر نشانگر قلبی و پاسخ ایمنی ناشی از ورزش قایقرانان مرد نخبه بود.

    روش کار

    قایقرانان مرد تیم ملی با میانگین سنی 24/3±5/22سال، وزن 18/7 ±7/78 کیلوگرم و قد 357/4±1/184 سانتی متر در این پژوهش نیمه تجربی شرکت کردند. آزمودنی ها مسافت 8000 متر را با شدت 80 - 75 درصد حداکثر ضربان قلب در 60 دقیقه پارو زدند. نمونه های خونی در سه مرحله قبل، بلافاصله و سه ساعت بعد از فعالیت برای سنجش میزان پلاسمایی NT-proBNP و IL-6 گرفته شد. برای تحلیل اطلاعات از روش آماری آنالیز واریانس با اندازه گیری های تکراری و آزمون(t-Test) زوجی استفاده شد. کلیه محاسبات آماری با نرم افزار16 SPSS V. در محیط ویندوز xp انجام شد.

    یافته ها

    آزمون ها افزایش معنی دار میزان پلاسمایی NT-proBNP (پیکوگرم بر میلی لیتر362/19به056/24) (001/0> p) و کاهش غیر معنی دار میزان پلاسمایی IL-6 را بلافاصله بعد از فعالیت نشان دادند (75/0به74/0) (91/0= p). ارتباطی بین میزان پلاسمایی NT-proBNP و IL-6 مشاهده نشد.

    نتیجه گیری

    افزایش نسبتا متوسط میزان پلاسمایی NT-proBNP و محدوده طبیعی آن در این پروتکل تمرینی می تواند پاسخ تنظیمی به فشار همودینامیکی قلب ورزشکاران تحت شرایط ویژه تمرینی و بدون اهمیت پاتولوژیکی و تنها مربوط به فعالیت بدنی در آنها باشد. کاهش غیرمعنی دار میزان پلاسمایی IL-6، آسیب عضله را نشان نداد. با توجه به نتایج تحقیق می توان گفت اجرای این نوع فعالیت ورزشی استقامتی نمی تواند در وزرشکاران موجب اختلال عملکرد یا آسیب قلبی شود.

    کلیدواژگان: NT، proBNP IL، 6، فعالیت ورزشی استقامتی، نشانگرهای قلبی
  • عادل کریمی، زهرا مجد، فروغ هاشمی، سعادت مولانایی صفحه 17
    زمینه و هدف
    سرطان پستان (Breast Cancer) شایع ترین علت سرطان و دومین علت مرگ ناشی از سرطان در میان زنان می باشد. علی رغم پیشرفت های چشمگیر در درمان، حدود 25% بیماران مبتلا به سرطان پستان سالانه جان خود را به علت این بیماری از دست می دهند. شواهد بالینی، مولکولی و پاتولوژیک در بیماران سرطان پستان حامل ژن جهش یافته BRCA1 این نظریه را مطرح می کند که این ژن به عنوان یکی از عوامل تنظیم کننده سلول های بنیادی سرطان عمل می کند.در این مطالعه ارتباط بین BRCA1 و مارکر سلول های بنیادی سرطان (CD44) و خصوصیات پاتولوژیک تومور بررسی گشت.
    روش کار
    در این مطالعه علوم پایه 156نمونه بیماران مبتلا به سرطان پستان مربوط به سال های 85 تا 1386 بررسی شدند. میزان رنگ پذیری کلی لام برای پروتئین BRCA1 به تفکیک در سیتوپلاسم و هسته توسط روش ایمونوهیستوشیمی بررسی شد. ارتباط جهش های BRCA1 با متغیر هایی نظیر سن و خصوصیات پاتولوژیک تومور و نیز میزان بیان مارکر سلول های بنیادی سرطان پستان(CD44) با روش آنالیز مجذور کای سنجیده شد. اطلاعات به دست آمده در نرم افزار SPSS V. 16 (Chicago، IL) ثبت گردید.
    یافته ها
    جهش های BRCA1 در تومورهای با گرید بالا و با پیش آگهی بدتر مشاهده شد(006/0 p=). سن بیماران همچنین با جهش های هسته ای BRCA ارتباط معنی داری داشت و در زنان زیر 40 سال شایع تر بود (p=0.04). جهش های هسته ای BRCA1 با ظهور مارکر CD44 ارتباط معنی داری داشت(02/0 p=).
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان داد که جهش هسته ای BRCA1 به عنوان یک مارکر بدخیمی تومور مطرح می باشد و با مارکر سلول های بنیادی سرطان پستان CD44 مرتبط می باشد. مشاهده ارتباط بروز مارکر CD44 با این جهش های هسته ای BRCA1 می تواند نشانه ای از ارتباط میان سلول های بنیادی سرطان با این جهش های BRCA1 در سرطان پستان باشد و تایید کننده این نظریه می باشد که جهش های BRCA1 باعث تغییرات تجمعی ژنتیکی و ناپایداری سلول های بنیادی پستان شده که زمینه ساز مراحل بعدی ایجاد سرطان در این سلول ها می باشد.
    کلیدواژگان: سرطان پستان، سلول های بنیادی سرطان، عوامل پیش اگهی، CD44 5) BRCA1
  • محمدرضا مطیع، محمدرضا هادیزاده، رامین آذرهوش صفحه 28
    زمینه و هدف
    عفونت سیستم مجاری صفراوی و کیسه صفرا اکثرا مرتبط با انسداد جریان صفرا به علت سنگ می باشد. وجود باکتری در طول مدت التهاب کیسه صفرا ثابت شده و روشن شده که طولانی تر شدن التهاب، ممکن است بر میزان عفونت بعد از عمل جراحی تاثیر بگذارد. در این تحقیق ما به دنبال تعیین فلور میکروبی صفرا در بیماران مبتلا به التهاب حاد و مزمن کیسه صفرا بودیم تا با انجام تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی بتوان آنتی بیوتیک مناسب جهت درمان عفونت قبل از عمل را به کار برد.
    روش کار
    این مطالعه از نوع توصیفی - مقطعی است که در آن از کلیه بیماران مبتلا به التهاب حاد و مزمن کیسه صفرا ناشی از سنگ، تحت عمل جراحی کله سیستکتومی قرار گرفته، نمونه استریل حین عمل از کیسه صفرا تهیه و جهت بررسی به آزمایشگاه ارسال شد. نمونه ارسالی از نظر باکتری های هوازی، بی هوازی، گرم مثبت و گرم منفی بررسی شد. کشت مایع در عرض یک ساعت پس از گرفتن نمونه انجام شد. اطلاعات به دست آمده وارد رایانه شده و با نرم افزار آماری SPSS نسخه 5/11 مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    اکثریت افراد (1/73%) مبتلا به کله سیستیت مزمن بودند و بیشترین سنگ به دست آمده (7/48%) از نوع کلسترولی و سپس نوع مختلط (5/29%) بود. نوع سنگ به دست آمده و نتیجه کشت مایع صفرا هیچ ارتباط معنی داری نشان نداد. کوکسی های گرم مثبت (مانند استرپتوکوکوس ویریدنس) و باسیل های گرم منفی (مانند سیتروباکترفروندئی) به ترتیب 5/11% و 9/17% در این افراد دیده شدند. بیشترین حساسیت آنتی بیوتیکی به آنتی بیوتیک های فلوروکینولون بود.
    نتیجه گیری
    بررسی نتایج نشان دهنده عدم عفونی بودن مایع صفرا در اکثریت موارد کله سیستکتومی و حساسیت ارگانیزم های رشد کرده در این مایع (در موارد مثبت) به آنتی بیوتیک هایی مانند سیپروفلوکساسین، نورفلوکساسین و افلوکساسین بود. رابطه بین نوع سنگ ونتیجه کشت معنی دار نبود.
    کلیدواژگان: سنگ کیسه صفرا، فلور میکروبی، کله سیستکتومی
  • مهرداد نادریان، آرمان محمدی صفحه 37
    زمینه و هدف
    سینوزیت مزمن از جمله علل شایع مراجعه بیماران به کلینیک های گوش و حلق و بینی محسوب می شود. لذا این مطالعه به منظور بررسی بیماری های با علائم مشابه سینوزیت مزمن در بیمارستان بوعلی تهران از سال 1388 تا 1389 انجام شده است.
    روش کار
    این مطالعه توصیفی– تحلیلی مقطعی بر روی 184 بیمار مراجعه کننده به درمانگاه ENT بیمارستان بوعلی تهران که به طور غیر تصادفی انتخاب شدند، انجام شده است. بیمارانی که بیماری های زمینه ای داشتند یا دارای سابقه جراحی قبلی سینوس بودند و افراد کمتر از 16 یا بیشتر از 70 سال از مطالعه حذف شدند. پس از جمع آوری اطلاعات مورد نیاز اقدام به آنالیز داده ها شد که در این زمینه از نرم افزار آماری SPSS نسخه 5/11 بهره گرفته شد. آزمون های آماری مورد استفاده شامل کای اسکوار، تست دقیق فیشر، تی مستقل و ANOVA بودند و سطح معناداری برای تفسیر نتایج 05/0 لحاظ گردید.
    یافته ها
    تشخیص های افتراقی مورد مشاهده به این ترتیب بود: 3/16 درصد رینیت آلرژیک، 9/10 درصد رینیت باکتریال، 6/19 درصد رینیت وازوموتور، 8/9 درصد رینیت مدیکومنتوزا، 3/4 درصد لارنژیت ناشی از ریفلاکس، 2/15 درصد سردرد Tension، 6/13 درصد سردرد میگرنی، 2/2 درصد Temporomandibular Dysfunction، 6/44 درصد انسداد آناتومیک بینی، 1/1 درصد اختلال سوماتیزاسیون و 9/10 درصد اختلال عملکرد Olfactory داشتند.
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه می توان چنین نتیجه گرفت که همواره در بیماران دارای علائم بالینی رینوسینوزیت مزمن باید به فکر سایر تشخیص های افتراقی به ویژه رینیت های آلرژیک و غیرآلرژیک نیز بود.
    کلیدواژگان: سینوزیت مزمن، لائم، تشخیص های افتراقی
  • راضیه محمد جعفری، میترا تدین، تقی رازی، مریم محمدبیگی صفحه 43
    زمینه و هدف
    متاستاز پوستی، یک تظاهر نادر کوریوکارسینوم است و نشانه پیش آگهی ضعیف بیماری است، زیرا متاستاز پوستی فقط با بیماری پیشرفته همراه است. تاکنون 11 مورد متاستاز پوستی کوریوکارسینوم درمقالات گزارش شده است.
    معرفی بیمار : در این مقاله یک مورد متاستاز پوستی در یک خانم 47 ساله خوزستانی با سابقه کوریوکارسینوم به دنبال سقط فراموش شده، مطرح شده است که پس از شک به بیماری با نمونه برداری ازضایعه پوستی و دیدن سلول های سیتو و سین سیتو تروفوبلاست بدون پرزهای جفتی تشخیص قطعی شد. سپس با تجویز سه دوره شیمی درمانی ضایعه پوستی برطرف و تیتر هورمون جفتی انسانی منفی گردید.
    بحث و نتیجه گیری
    در مقایسه با سایر ارگان ها، پوست یک محل غیر ممعول متاستازکوریوکارسینوم در بدن است و معمولا با بیماری پیشرفته و پیش آگهی بد بیماری همراه است. گاها متاستاز به پوست اولین علامت بدخیمی و کلید تشخیصی مهم می باشد. لذا، توجه به ضایعه پوستی در مورد شناخته شده بیماری یا در فرد بدون سابقه بیماری توصیه می شود
    کلیدواژگان: کوریوکارسینوما، متاستاز، شیمی درمانی
|
  • Md K. Hosseini Shekarabi A. Kabir Page 1
    Introduction
    The mortality rate of car crashes in Iran is very high worldwide. Most of these injured persons have urologic injuries. In our country, the prevalence of urologic injuries accompanied by multiple traumas is about 10-12%. The aim of this study was to evaluate the epidemiology of patients with urologic trauma and the diagnostic and therapeutic modalities.
    Methods
    We used a check list that consisted of the etiology of trauma, urologic trauma, co-morbid trauma, vital signs, diagnostic procedures, type of treatment and final outcome. The files of 76 patients with multiple injuries accompanied by urologic trauma that had referred to emergency department of Rasool Akram hospital between 2007 and 2008, were evaluated. We used t, Chi-square, One way ANOVA and their equivalent non parametric tests in our statistical analysis. SPSS V. 16.0 was also used.
    Results
    Mean age of patients was 33±2 years. The mean hospitalization period was 11.6±6 days. There were 35 kidney injuries (44.5%) with grades I-V. Twenty-five patients (26.3%) had bladder injuries, 14(18.4%) urethral injuries, 37(48.7%) co-morbid injuries, 13(17.1%) external genitalia injuries (scrotal/testis) and 4(5.2%) had ureteral injuries. Pelvic fracture (19 patients- 24.7%) was the most common co-morbid injury. Overall there were three deaths that were accompanied by non-urologic co-morbidities. There were 43 patient (55.6%) with complete improvement and 30 patients (39.5%) who needed delayed surgery.
    Conclusion
    Complications of urologic surgery were low and nobody died of these complications. There was no significant relationship between trauma etiology and the severity of injury. This difference might have been due to less number of patients, incomplete hospital files or death of patient with severe injury at the time of accident. Complications during treatment were fully controlled. Our facilities for diagnosis and treatment meet our needs.
  • Msc S. Khalighfard A.A. Gaeini P. Nazarali Page 8
    Introduction

    Biochemical and immunological investigations have indicated cardiac dysfunction and damage with changes in cardiac markers and inflammatory cytokines after endurance exercise.Therefore, there is a rational background to study the effect of cardiac pathophysiology during endurance exercise.This study was undertaken to determine the effect of endurance exercise on cardiac and inflammatory markers in elite kayakers.

    Methods

    Male professional kayakers with mean age of 22.5±3.24yr, mean weight 78.7±7.18 kg and mean height of 184± 4.357cm participated in a quasi-experimental study. Participants kayakied 8000 meters with 75-80% heart rate for 60 minutes. Blood samples were taken before, immediately and three hours after a prolonged endurance kayaking. Repeated measures followed independ t-test used for statistical analysis. SPSS v>16 was used for analysis.

    Results

    NT-proBNP levels significantly increased (24.05 vs 19.362 pg/ml) (p<0.001). The plasma IL-6 insignificantly decreased in response to prolonged endurance kayaking (0.755 to 0.74 pg/ml)(p=0.91). There was no association between IL-6 and NT-proBNP levels after exercise.

    Conclusion

    Exercise-induced increase in NT-proBNP may represent physiologic reaction under special conditions and seems to have no significant pathological effect in the athletes. Decreased IL-6 plasma levels did not indicate myocardial damage. Based on thge results of this study endurance exercise does not effect the cardiac dysfunction and structural myocardial damage.

  • Md A. Karimi Kivi Z. Madjd F. Hashemi S. Molanae Page 17
    Introduction
    Breast cancer is the most common cancer and the second cause of cancer death among women. Despite recent developments in therapeutic tools about 25% of all the involved cases die annually. The clinical, molecular, and pathologic features of breast cancer in BRCA1 mutation carriers suggest that BRCA1 may function as a stem-cell regulator. The purpose of the current study was to investigate the correlation between BRCA1 protein expression and clinicopathological characteristics, and putative cancer stem cell marker (CD44 (in breast carcinomas.
    Methods
    In this experimental study, immunohistochemistry was performed on 156 primary operable breast tumors employing a monoclonal anti-BRCA1 primary antibody. The relation between BRCA1 expression and variations such as age and pathologic features andCD44 was studied by Chi square test. SPSS V.16 was also used for data analysis.
    Results
    Altered BRCA1 expression was significantly associated with high grade and poor prognosis breast tumors (p=0.006). Mutated BRCA1 was also more often seen in early onset breast cancer patients (≤ 40 years) rather than patients over age of 40 (p=0.04). There was also a significant correlation between the BRCA1 andCD44 expression (p= 0.02).
    Conclusion
    Our results indicat ed that mutated BRCA1 expression is a marker of tumor aggressiveness, and its expression related to breast cancer stem markerCD44 in primary breast tumors. These finding support the idea that loss of BRCA1 expression may result in an accumulation of genetically unstable breast stem cells, providing targets for further carcinogenic events.
  • Md M.R. Moti M.R. Hadizadeh R. Azarhoosh Page 28
    Introduction
    Bile duct obstruction due to gall stone is the most common cause of biliary infection. Bacteria stabilize during the inflammation of gallbladder and it is confirmed that longer duration of inflammation is associated with more risk of post operative infection. In this study we sought to determine the biliary microbial flora in patients with acute and chronic cholecystitis in order to find the suitable antibiotic to treat preoperative infection by using antibiotic susceptibility test (antibiogram).
    Methods
    This was a descriptive cross sectional study. From all patients with acute and chronic cholecystitis due to stones that underwent cholecystectomy a sterile sample was taken during surgery and sent for laboratory analysis. It was examined for gram negative and gram positive, aerobic and anaerobic bacteria. Bile culture was performed within an hour after taking samples. The data were registered and analyzed by statistical SPSS software version 11.5.
    Results
    The majority of patients (73.1%) suffered from chronic cholecystitis and the stones obtained were 48.7% of cholestrolic type and 29.5% of mixed type. No significant relationship existed between stone type and bile culture results. Gram positive cocci (e.g. streptococcus) and gram negative bacili (e.g. citrobacterfrondei) were found in 11.5% and 17.9% of the patients, respectively. Most sensitivity to antibiotics was towards fluoroquinolones.
    Conclusion
    Study results showed that bile fluid was not infected in most of the cases and in positive cases sensitivity to fluoroquinolones such as ciprofloxacin, ofloxacin and norfloxacin was detected. The relationship between stone type and culture results was not significant.
  • Md M. Naderian A. Mohammadi Page 37
    Introduction
    Chronic sinusitis is a common cause of attending Otorhinolaryngology clinics. Hence in this study diseases with symptoms similar to chronic sinusitis were evaluated in Booali Hospital during 2009 and 2010.
    Methods
    In this descriptive-analytical cross-sectional survey, 184 nonrandom patients attending Otorhinolaryngology clinics in Booali Hospital during 2009 and 2010 were evaluated. Patients with underlying diseases and or with previous history of sinus surgery and patients less than 16 years or more than 70 years of age were excluded. For statistical analysis Chi square, t, One way ANOVA, Fisher’s exact tests and SPSS V. 11.5 were used.
    Results
    The observed differential diagnoses included: 16.3% allergic rhinitis, 10.9% bacterial rhinitis, 19.6% vasomotor rhinitis, 9.8% medicomentosa rhinitis, 4.3% reflux-induced rhinitis, 15.2% tension headache, 13.6% migraine headache, 2.2% temporomandibular dysfunction, 44.6% nasal anatomical obstruction, 1.1% somatization disorder, and 10.9% olfactory dysfunction.
    Conclusion
    According to the findings, it may be concluded that in patients with symptoms similar to chronic sinusitis, the differential diagnoses especially allergic and non-allergic rhinitis should be mentioned.
  • Md R. Mohammad Jafary M. Tadayon T. Razi M. Mohammad Beigy Page 43
    Introduction
    Cutaneous metastasis is a rare presentation of choriocarcinoma and as it is associated with advanced disease, it has poor prognostic sign. To the best of our knowledge about 11 cases of cutaneous metastatic choriocarcinoma were reported in the literature. Case Report: A 47-yr –old female complaining of cutaneous lesion with pruritis. She had history of choriocarcinoma following missed abortion. Skin biopsy revealed cytotrophoblast and syncitotrophoblast without chorionic villi. After 3 cycles of chemotherapy, serum βHCG decreased and skin lesion almost disappeared.
    Conclusion
    As compared to other organs, skin is an uncommon site for metastatic cancer in the body, as it is usually associated with disseminated disease and grave outcome. However, cutaneous metastasis may be the first harbinger of visceral malignancy of unknown origin and could be an important diagnostic clue. Gynecologists should consider meticulously skin lesions in known cases of disease and even in patients without history of disease, because skin lesion may be the first sign of the disease.