فهرست مطالب

مجله پژوهش در علوم توانبخشی
سال ششم شماره 2 (پاییز و زمستان 1389)

  • تاریخ انتشار: 1390/02/01
  • تعداد عناوین: 18
|
  • ملیحه حدادنژاد، رضا رجبی، محمدحسین علیزاده، امیر لطافت کار صفحه 89
    نتایج تحقیقات نشان می دهد که زنان ورزشکار نسبت به ورزشکاران مرد، هنگام فعالیت های ورزشی در اندام تحتانی بیشتر دچار آسیب دیدگی می شوند. این آسیب ها می توانند با ثبات مرکزی در ارتباط باشند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی ارتباط بین میزان ثبات مرکزی و وقوع آسیب های اندام تحتانی در زنان ورزشکار با استفاده از تست های عملکردی بود.
    آزمودنی های این تحقیق 50 نفر از زنان ورزشکار دانشگاهی در رشته های والیبال، بسکتبال و هندبال با میانگین سن 4/1 ± 30/21 سال، قد 23/2 ± 06/163 سانتی متر و وزن 14/2 ± 92/59 کیلوگرم بودند. با توجه به سابقه آسیب در اندام تحتانی این گروه طی دو سال گذشته و محدودیت های موجود، تعدادی از آن ها به صورت هدفمند انتخاب شدند. در این تحقیق از فرم جمع آوری اطلاعات جهت ثبت آسیب های ورزشکاران استفاده شد. از تست های عملکردی برگرفته شده از تمرینات ثبات عمقی برای سنجش استقامت عضلات ثبات دهنده مرکزی استفاده شد. همچنین تست استپ داون برای سنجش قدرت عملکردی عضلات کمری- لگنی به کار گرفته شد.
    از روش آمار توصیفی همبستگی Pearson و آزمون z- Fisherبرای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد (05/0 = P). یافته های تحقیق نشان گر ارتباط معنی دار منفی به نسبت بالایی بین ثبات مرکزی و وقوع آسیب های اندام تحتانی در زنان ورزشکار بود (690/0- = r). همچنین بیشترین ارتباط بین قدرت عملکردی عضلات کمری- لگنی و وقوع آسیب های اندام تحتانی دیده شد. با توجه به نتایج این پژوهش و همچنین در نظر گرفتن محدودیت تحقیق در خصوص نحوه انتخاب آزمودنی ها (هدفمند) نتیجه گیری می شود که ثبات مرکزی ضعیف به احتمال زیاد یکی از عوامل اثرگذار بر میزان آسیب دیدگی ورزشکاران زن، حداقل در آزمودنی های مورد مطالعه باشد.
    کلیدواژگان: زنان ورزشکار، ثبات مرکزی، آسیب اندام تحتانی
  • محمد صحبتیها، حسین رستمخانی، علی عباسی، اقبال قرایی صفحه 99
    مقدمه
    جمعیت سالمندان در کشورهای در حال توسعه رو به افزایش بوده و همچنین سطح کیفیت زندگی این افراد به دلایل مختلف از جمله کمبود تحرک و فعالیت های جسمانی در حال کاهش است. تحقیق حاضر با هدف بررسی مقایسه ای تاثیر یک دوره تمرین در آب، بر کیفیت زندگی مردان سالمند انجام گرفت.
    مواد و روش ها
    جهت انجام پژوهش 40 سالمند سالم بالای 60 سال به صورت تصادفی انتخاب و به همین روش به دو گروه تمرین (با میانگین و انحراف استاندارد سنی 5.3±66.2 سال، وزن 7.18 ± 62.5 کیلوگرم، قد 3.25 ± 166.5 سانتی‎متر و شاخص توده بدنی4.7±24.4) و گروه کنترل (با میانگین و انحراف استاندارد سنی 6.7±67.8 سال، وزن 4.6±63.5 کیلوگرم، قد 5.6 ± 164.3 سانتی‎متر و شاخص توده‎بدنی 4.3±23.3) تقسیم شدند. ابتدا همه شرکت‎کنندگان به سوالات پرسشنامه سنجش کیفیت زندگی لیپاد پاسخ دادند. سپس گروه تمرین به مدت 6 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه یک ساعت تمرینات خود را در آب اجرا کردند و گروه کنترل فقط کارهای معمول روزانه خود را انجام دادند. بعد از اتمام دوره تمرین مجددا هر دو گروه به سوالات پرسشنامه پاسخ دادند. پس از جمع آوری داده ها، نمرات پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از آزمون های t وابسته و مستقل، کای- اسکوار و یو من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    نتایج
    یافته ها حاکی از تفاوت معنی‎دار بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه تمرین بود، چنین تفاوتی در نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه کنترل مشاهده نشد. همچنین نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات پس آزمون دو گروه کنترل و تمرین، تفاوت معنی‎داری وجود دارد.
    بحث و نتیجه گیری
    بر اساس یافته های این پژوهش، احتمالا به کارگیری تمرینات در آب می‎تواند عاملی تاثیرگذار در بهبود کیفیت زندگی سالمندان باشد
    کلیدواژگان: تمرین در آب، کیفیت زندگی، مردان سالمند
  • فرشته شمسیان، طاهره سیما شیرازی، رضا نیلی پور، مسعود کریملو صفحه 108
    مقدمه
    شنوایی مهمترین حس در رشد طبیعی گفتار و زبان است و کودکان ناشنوا به علت عدم دریافت مناسب محرکهای صوتی قادر به درک و تولید صحیح گفتار نبوده و وضوح کلامی آنها در سطح بسیار پایینی قرار دارد. انجام عمل کاشت حلزون با فراهم آوردن درونداد شنیداری مناسب، زمینه را جهت درک و تولید همخوانها فراهم می آورد و انتظار می رود در زمینه تولید و وضوح گفتار این کودکان تغییرات زیادی را شاهد باشیم. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه تولید همخوانها در ارتباط با مدت زمان استفاده از سیستم کاشت حلزون انجام شد.
    مواد و روش ها
    نمونه های گفتاری 20 کودک کاشت حلزون شده در دو آزمون نامیدن تصویر و گفتار پیوسته از نظر تعداد خطاهای تولیدی مورد ارزیابی قرار گرفت و سپس براساس مدت استفاده از سیستم کاشت حلزون در 3 گروه مختلف آزمونهای آماری جهت تحلیل داده ها انجام شد.
    یافته ها
    میانگین خطاهای تولیدی در جایگاه های مختلف همخوان در کلمه با مدتهای مختلف استفاده از سیستم کاشت حلزون درآزمون نامیدن تصویربا 004/0 = Pدرسطح05/0 =α معنی دار است. اما درآزمون گفتار پیوسته معنی دار نمی باشد.
    نتیجه گیری
    نتایج این پژوهش نشان می دهد که با هر سال استفاده از سیستم کاشت حلزون خطاهای تولیدی در سطح تک کلمه به طور معنی داری کاهش می یابد. اما جهت کاهش معنی دار خطاهای تولیدی در گفتار پیوسته، زمانی طولانی تر از 3 سال لازم است.
    کلیدواژگان: تولید گفتار، تولید همخوان، گفتار پیوسته، کاشت حلزون، وضوح
  • سحر قنبری، سمیه کاووسی پور، عباس علی پور صفحه 117
    مقدمه
    از دیدگاه نظری مطرح می شود که محدودیت درمانی می تواند بر عدم استفاده یادگیری شده سمت مبتلا دربیماران همی پلژی غلبه کند و پلاستی سیتی مغزی را جهت ارائه الگوی کارآمدتر فعال سازد Callautti&Baron،2003)).
    روش شناسی: این مطالعه یک مطالعه تک موردی) Single-Subject design) است که بر روی دو کودک با تشخیص خونریزی مغزی و فلج مغزی 9 و 10 ساله انجام شده است.اندام فوقانی سمت سالم در یک اسپلینت قابل برداشت با جنس پلی پروپیلن برای 21 روز متوالی قرار داده شد.کودکان در یک برنامه درمانی فشرده در کلینیک و منزل به مدت 7 ساعت در روز شرکت کردند. ارزیابی های روزانه بر اساس کیفیت و عملکرد مهارتهای درون دستی بر اساس 6 خرده آزمون در دست مبتلای کودکان انجام شد. تغییرات در 3 مرحله پیش از مداخله، مداخله و پس از مداخله (پیگیری) به کمک محاسباتC statistic مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها و بحث: اگرچه وجه تمایز این مطالعه با مطالعات گذشته بررسی میزان تاثیر روش محدودیت درمانی روی مهارتهای درون دستی بر اساس تقسیم بندی جدید در سال 2009 بود، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که این روش می تواند در بهبود کیفیت و عملکرد مهارتهای درون دستی کودکان همی پلژی خفیف موثر واقع شود (p<0.05; Zscore >1.68).
    کلیدواژگان: حرکت درمانی با محدودیت اجباری، کودکان، مهارتهای درون دستی، همی پلژی، اندام فوقانی
  • حمید آزاده، علیرضا جمشیدی فرد، فاطمه انصاری، صغرا جوکار صفحه 130
    مقدمه
    سندرم کانال کارپ یکی از شایعترین نوروپاتی های انسدادی است که درمان های متعددی (جراحی و غیر جراحی) برای آن پیشنهاد شده است. در فیزیوتراپی درمان های متنوعی برای آن پیشنهاد شده است که از جمله می توان استفاده از اسپلینت، نوروموبیلیزیشن، لیزر، اولتراسوند و اولتراتون را نام برد. هدف از این مطالعه مقایسه اثر تسکینی اولتراسوند و اولتراتون در درمان CTS (Carpal Tunnel Syndrome) ایدیوپاتیک خفیف یا متوسط می باشد.
    (Trial Clinical)
    مواد و روش ها
    این مطالعه به شکل کارآزمائی بالینی بوده و روش نمونه گیری به صورت غیراحتمای آسان بود.68 دست آسیب دیده مربوط به 59 بیمار، در دو گروه آزمایشی جداگانه A اولتراتون(UT)و B اولتراسوند(US) به طور تصادفی و بر اساس ترتیب مراجعه مورد مطالعه قرار گرفتند. شرایط ورود به مطالعه عبارت بود از درد و بی حسی در دست (بویژه در شست، انگشت اشاره و انگشت میانی)، بیدار شدن در شب، داشتن علائم برای مدت بیشتر از یک ماه، تست فالن مثبت، تست تینل مثبت، زمان تاخیری دیستال حرکتی بیشتر از 4.4 میلی ثانیه (Onset)و زمان تاخیری دیستال حسی بیشتر از 3.7 میلی ثانیه (Peak).
    در هر دو گروه UT و US، 10 جلسه درمان با استفاده از هات پک به مدت 15 دقیقه و اولتراتون یا اولتراسوند، به صورت روزانه انجام شد.. پارامترهای مورد بررسی در این مطالعه شامل درد و معیارهای الکترودیاگنوستیک بود. پارامتر درد قبل از شروع درمان و در آغاز جلسات سوم، پنجم، هفتم، نهم و چهار هفته پس از انجام فیزیوتراپی (جمعا 6 بار) با استفاده از VAS و معیارهای الکترودیاگنوستیک صرفا قبل و چهار هفته پس از فیزیوتراپی اندازه گیری شد.
    نتایج
    میزان بهبودی یا کاهش درد در گروه درمانی اولتراتون بیشتر و سریعتر از گروه درمانی اولتراسوند دیده شد.هر چند این تغییرات اختلاف معنی دار آماری نشان ندادند (P<0.05).اثرات تسکینی این مدالیته ها در دوره ی Follow up ادامه پیدا نکرد و در ارزیابی نهایی در چهار هفته پس از درمان میزان درد افزایش یافته بوددر هر دو گروه درمانی پارامترهای تاخیر حرکتی دیستال و تاخیر حسی دیستال چهار هفته پس از درمان هرچند کاهش یافته بود اما تغییرات با بررسی قبل از درمان از نظر آماری اختلاف معنی داری نداشت(P<0.84).تغییرات در سرعت هدایت الیاف حسی بیشتر از الیاف حرکتی بود و این تغییرات در گروه اولتراتون مشهودتر بود. در هر دو گروه آمپلی تود موتور و سنسوری در بررسی نهایی پس از درمان افزایش یافته بود اما این تغییرات نیز از لحاظ آماری معنی دار نبود(P<0.61)بحث: نتایج این تحقیق نشان داد در درمان بیماران مبتلا به CTS خفیف تا متوسط، اولتراتون از نظر تعداد جلسات مراجعه جهت کاهش درد می تواند تاثیر سریعتری داشته باشد. پیشنهاد می شود در درمان با مدالیتی های متداول فیزیوتراپی برای کنترل درد که موفقیت حاصل نمی شود از اولتراتون، اولتراسوند یا ترکیبی از آنها استفاده شود
    کلیدواژگان: سندرم کانال کارپ، اولتراسوند، اولتراتون، درد، الکترومایوگرافی
  • محمد تقی کریمی صفحه 137
    افراد قطع عضواندام فوقانی با کاهش چشمگیرتوانایی در انجام فعالیت های خود روبرو هستند برای جبران این امر از انواع مختلف پروتز استفاده می شود که مطابق با مکانیزم حرکتی ممکن است کازمتیک، مکانیکال و یا مایو الکتریک باشند. متاسفانه علی الرغم تلاشهای فراوان در زمینه افزایش کارائی پروتزهای اندام فوقانی، میزان موفقیت افراد دربه کاربردن پروتز پائین می باشد‍‍؛ لذا در این تحقیق سعی بر آن است تا میزان کارائی پروتزها با توجه به انواع فعالیت مورد بررسی قرار گرفته، ارتباط آن با نوع پروتز، سمت قطع عضو و سطح قطع عضو تعیین گردد.
    روش مطالعه
    تعداد 76 نفر از آمپوته های اندام فوقانی در استانهای تهران، اصفهان و شیراز که به مراکز ارتوپدی فنی مراجعه کرده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. فاکتورهایی همچون میزان توانائی افراد در انجام فعالیت های مختلف، سن فرد، طرف قطع عضو، سطح قطع عضو انتخاب گردید.
    نتایج
    نتایج این تحقیق نشان داد که علی الرغم سیستم حرکتی به کار گرفته در پروتز؛ اکثر افراد از پروتز خود فقط در حد یک تکیه گاه استفاده می کنند. میزان توانایی آمپوته های اندام فوقانی در انجام فعالیت های مختلف همانند رانندگی کردن ونیازهای شخصی از فعالیتهای دیگربیشتر بود. گرچه انتظار میرفت که پروتزهای های مکانیکال نیازهای فرد را بهتر برآورده سازند، با این حال در خیلی از سطوح قطع عضوی تفاوت ملموسی مشاهده نشد (p-(value = 0.1.
    بحث و نتیجه گیری
    از میان فاکتورهای مختلفی که می تواند بر میزان کارکرد پروتزهای اندام فوقانی اثر گذار باشد، تاثیر آموزش در استفاده از پروتز از اهمیت بسزایی برخوردار است. پیشنهاد می شود از تکنیک های جدید و مواد مناسبتر جهت بالا بردن کارائی پروتز ها در این نوع از آمپوته ها استفاده گردد.
    کلیدواژگان: پروتز اندام فوقانی، کارائی، سمت قطع عضو
  • سیاوش دستمنش، سید صدرالدین شجاع الدین صفحه 147
    مقدمه
    هدف این پژوهش بررسی اختلالات اسکلتی عضلانی بخش انتهایی اندام فوقانی در کارگران صنعتی بود.
    مواد و روش ها
    جهت اجرای این پژوهش 50 نفر از بخش اداری و 160 کارگر صنعتی مشغول به پرس کاری، جوشکاری و کار با دستگاه دریل در کارخانه صنعتی سایپا انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه نوردیک، روش مشاهده ای، روش مصاحبه ای و روش شاخص تنش جهت بررسی میزان خطرات پست های کاری مختلف استفاده شد. آزمون های تی زوجی و مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در برنامه SPSS17 جهت تجزیه و تحلیل داده ها مورد استفاده قرار گرفتند(05/0≥α).
    یافته ها
    نتایج تحقیق نشان داد پست کاری جوش کاری، پرس کاری و کار با دستگاه دریل به ترتیب بالاترین شیوع اختلالات بخش دیستال اندام فوقانی را دارند. نتایج تحقیق نشان داد افراد درگیر در بخش های اداری دارای شرایط کاری ایمن با میانگین شاخص تنش 7/1، افراد درگیر در بخش جوشکاری دارای شغل با ریسک اندک با میانگین شاخص تنش 6/5، افراد درگیر در بخش پرس کاری و کار با دریل دارای نوع شغل مخاطره آمیز به ترتیب با میانگین شاخص تنش 2/7 و 1/8 بودند.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج تحقیق حاضر نتیجه گیری می شود افرادی که در معرض کارهای دارای ارتعاش فراوان قرار دارند، استعداد بیشتری جهت ابتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی قرار دارند.
    کلیدواژگان: اختلالات عضلانی، اسکلتی، کارگران صنعتی، روش شاخص تنش
  • سید سجاد حسینی، حسین رستمخانی، ذبیح الله نقی لو، نوید لطفی صفحه 159
    مقدمه
    از آن جائی که حفظ تعادل[1] یکی از شاخص های تعیین استقلال افراد سالمند به شمار می رود، بررسی و تشخیص عوامل موثر بر تغییرات تعادل بویژه اثرات انواع قراردادهای[2] تمرین ورزشی بر تعادل از موضوعات قابل بررسی است که مورد توجه محققان قرار گرفته است. هدف مطالعه حاضر بررسی مقایسه ای اثر تمرینات تعادلی در آب، تمرینات ذهنی و تمرینات ترکیبی (ذهنی و تعادلی در آب) بر تعادل مردان سالمند سالم بود.
    مواد و روش ها
    تعداد 120 نفر از سالمندان، سن 14/14 ±07/65 سال، وزن 31/3±86/71 کیلوگرم و قد 57/3 ±2/173 سانتی متر، انتخاب و به صورت تصادفی در 4 گروه] گروه اول تمرینات تعادلی در آب (30 نفر)، گروه دوم تمرینات ذهنی (30 نفر)، گروه سوم تمرین ترکیبی تعادلی در آب و تمرین ذهنی (30 نفر)، گروه چهارم بدون تمرین یا کنترل (30 نفر)[طبقه‎بندی شدند. برای برآورد تعادل آزمودنی ها از آزمون Y[3] در سه جهت استفاده شد. سپس در مورد گروه تمرینی تعادلی در آب، تمرینات در آب با هدف افزایش تعادل آزمودنی ها به مدت شش هفته و هر هفته به مدت سه جلسه و هر جلسه به مدت یک ساعت انجام شد. در مورد گروه تمرینات ذهنی مدت تمرین ذهنی در هر جلسه 15 دقیقه و طول دوره مشابه گروه اول بود. در مورد گروه تمرین ترکیبی تعادلی در آب و تمرینات ذهنی، آزمودنی ها ترکیبی از تمرینات دو گروه قبل را انجام دادند. برای تجزیه و تحلیل آماری داده های خام از آزمون های آمار توصیفی، t همبسته، ANOVA و آزمون تعقیبی توکی (p≤0/05) استفاده شد.
    یافته ها
    نتایح نشانگر افزایش فاصله دستیابی آزمودنی های سه گروه تمرینی پس از دوره تمرین بود. لیکن در مقایسه بین گروه ها بر اساس مقادیر دامنه اختلاف فاصله دستیابی قبل و بعد از اعمال تمرینات که اندازه دقیق تری از تاثیر انواع تمرینات را بر تعادل فراهم می کند، مشاهده می شود که در هر سه جهت آزمون Y بیشترین افزایش فاصله دستیابی پس از اعمال دوره تمرین مربوط به گروه تمرینات ترکیبی است.
    بحث و نتیجه گیری
    نتایج تحقیق حاضر در توافق با یافته های قبلی نشانگر تاثیر معنی دار اجرای یک دوره تمرین ورزشی بر بهبود تعادل بود. دلالیل احتمالی افزایش تعادل در نتیجه تمرین شامل افزایش قدرت اندام تحتانی آزمودنی ها، تسهیل در هدایت عصبی عضلانی، افزایش سینرژی عضلانی، اعمال فشار بر سیستم عصبی عضلانی و مهار فرایند خودبخودی می باشد. با توجه به یافته های تحقیق حاضر می توان پیشنهاد کرد که در طراحی برنامه های آمادگی جسمانی ویژه سالمندان به تمرینات در آب و تمرینات ذهنی توجه خاص شود.
    کلیدواژگان: تعادل، تمرینات تعادلی در آب، تمرینات ذهنی، مردان سالمند
  • بیژن شفیعی، محمد سعادت نیا، مصطفی دایمی صفحه 168
    مقدمه
    اختلال رشدی خواندن نوعی از نقص در خواندن و نوشتن است که در آن فرد مبتلا دارای هوش طبیعی است و از مشکلات آموزشی و یا عاطفی رنج نمی برد. با وجود عوارض روانی و پیامدهای ناشی از عدم توانایی کافی در خواندن و نوشتن در زندگی فردی و اجتماعی مبتلایان، علت شناسی آن بطور کامل مشخص نیست و روش های تشخیصی بیولوژیک برای آن پیدا نشده است. هدف از این مطالعه مقایسه میانگین دامنه و دیرش موج P100 در دو گروه دیس لکسیک و غیر دیس لکسیک و دو حالت مختلف محرک بینایی و استفاده ازجهت تشخیص دیس لکسیا بوده است VEPمواد و روش هاپژوهش حاضر یک مطالعه تحلیلی- مقطعی بود که 20 کودک دیس لکسیک و 20 کودک غیر دیس لکسیک از پایه های دوم تا پنجم دبستان های شهر اصفهان که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند را مورد بررسی قرار داد. تمام افراد در دو حالت مختلف تمایز محرک بینایی تحت آزمون VEP قرار گرفتند. افراد دیس لکسیک به وسیله آزمون سیاهه خواندن مورد شناسایی قرار گرفته بودند
    یافته ها
    P100 کاهش تمایز سبب افزایش معنی دار دیرش موج 100در تمام افراد شد ولی مقایسه بین گروهی معنادار نبود. اما کاهش تمایز سبب کاهش ناچیز دامنه موج P افراد دیس لکسیک شد در افراد غیر دیس لکسیک و افزایش دامنه در تفاوتهای بین فردی و بین گروهی دامنه موج معنادار نبود P100بحث، VEP با توجه به آنکه تغییر تمایز محرک بینایی در آزمون سبب تفاوت معنی دار بین گروه ها نشدروش مناسبی برای تشخیص دیس لکسیا نمی باشد. همچنین به دلیل آنکه افراد دیس لکسیک در تمام شرایط برگزاری آزمون، عملکردی مشابه یا بهتر ازغیر دیس لکسیک ها داشتند، نظریه نقص مگنوسلولار در دیس لکسیک ها تائید نمی شود
    کلیدواژگان: دیس لکسیا
  • احسان قاسمی، عباسعلی پورمومنی، احمد چیت ساز، مسعود اعتمادیفر، ناهید ظهیری، سید حسین پورعزیزی، اسما علایی، زهرا اسماعیلی صفحه 175
    عنوان: مقایسه تاثیر تمرین درمانی و بیوفیدبک روی بی اختیاری ادرار افراد مبتلا به M.S.
    مقدمه
    مولتیپل اسکلروزیس شایع ترین بیماری نورولوژی پیشرونده در افراد جوان بالغ می باشد. این بیماری باعث تخریب میلین در آکسونهای عصبی شده و در نتیجه ضایعات متفاوتی را به دنبال دارد که یکی از این مشکلات، اختلالات ادراری است. مشکلات ادراری، جنبه های مختلف زندگی روزانه ی بیمار را تحت تاثیر قرار داده و یک تاثیر منفی بر روی کیفیت زندگی این بیماران به دنبال دارد. تمرین درمانی و الکتروتراپی به عنوان دو روش موثر درمانی در بهبود اختلالات مربوط به مشکلات ادراری بیماران MS قلمداد می شوند که نیاز به تحقیقات گسترده تر در این زمینه لازم به نظر می رسد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه از نوع آینده نگر، شبه تجربی،غیرتصادفی و یک سویه کور بوده که در سال 87-1386 در کلینیک های فیزیوتراپی وابسته به دانشکده علوم توانبخشی اصفهان انجام شده است.
    در این مطالعه 42 بیمار با داشتن شرایط ویژه، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 21 نفره تقسیم شدند که طی 10 جلسه به صورت یک روز در میان، یک گروه تحت درمان تمرینات سوییس بال و گروه دیگر تحت درمان بیوفیدبک قرار گرفتند.
    اطلاعات حاصل از انجام تمرینات، قبل از درمان، بعد از درمان و هنگام Follow up یک ماهه جمع آوری گردید.به منظور بررسی میزان بی اختیاری ادرار از پرسشنامه ICIQUISF و برای بررسی کیفیت زندگی از پرسشنامه SF-36 و برای بررسی تاثیر بی اختیاری ادرار روی انجام فعالیتهای روزمره(ADL) بیماران از پرسشنامه P.I.I.Q استفاده شد.
    جهت تجزیه و تحلیل آماری نتایج به دست آمده از آزمون های موجود در نرم افزار13 SPSS استفاده شد.
    نتایج
    پس از بررسی های آماری مشخص گردید که بین میزان بی اختیاری ادرار بیماران قبل از درمان و بعد از درمان هم در گروه سوییس بال و هم در گروه بیوفیدبک اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0< P). همچنین بین کیفیت زندگی بیماران هم از نظر فیزیکی و هم از نظر روحی روانی، قبل از درمان و بعد از درمان، در هر دو گروه سوییس بال و بیوفیدبک، اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0< P).
    بحث: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که هم تمرینات سوییس بال و هم بیوفیدبک باعث کاهش میزان بی اختیاری بیماران، بهبود کیفیت زندگی و انجام فعالیتهای روزمره بیماران می شود، ولی تمرینات سوییس بال در تداوم تاثیر خود در کاهش میزان بی اختیاری ادرار و بهبود کیفیت زندگی بیماران از نظر فیزیکی نتایج بهتری را نسبت به بیوفیدبک از خود نشان داد. همچنین بیوفیدبک در زمینه انجام فعالیتهای روزمره نتایج بهتری را نسبت به تمرین درمانی از خود بر جا گذاشت.
    کلیدواژگان: مولتیپل اسکلروزیس، بی اختیاری ادرار، تمرینات سوییس بال، بیوفیدبک
  • سیدمحسن میربد، پیمان قهرمانی، مینا ملکیان، هاجر صرامی، نرگس ابن الشهیدی صفحه 185
    مقدمه
    سندرم درد مایوفاشیال (MPS) ازشایعترین علل درگیری عضلات اسکلتال با منشاء تریگر پوینت در یک یا چند عضله و یا بافت همبند است که میزان شیوع آنرا در مطالعات مختلف از 30% تا 70% گزارش کرده اند. بر اساس مطالعات انجام شده وبه عقیده بیشتر نویسندگان، روش های قدیمی برای کاهش علائم MPS موقتی، ناقص و غیر قابل اعتماد است؛ در صورتی که استفاده از درمان های تداخلی به عنوان درمان تکمیلی و حتی درمان جایگزین نتایج مطلوبی در پی داشته است. بیشتر محققین اثرات درمانی مثبت و یا منفی لیزر درمانی را وابسته به روش و شدت انرژی تابیده شده می دانند. بنابراین ضرورت انجام مطالعات بیشتر با روش ها و پارامترهای مختلف لیزر(شدت، طول موج، دیوریشن و...) در بیماران مبتلا به MPS احساس می شود. در این مطالعه قصد داریم باانتخاب روش لیزر آکوپانکچر، اثرات درمانی لیزر کم توان Ga-Al-As را روی نقاط طب سوزنی در بیماران مبتلا به سندرم درد مایوفاشیال در ناحیه گردن، بررسی کنیم.
    مواد وروش ها
    این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی و به صورت یک سویه کور می باشد. 60 بیمار زن مبتلا به MPS در رده سنی 20 تا 60 سال به طور تصادفی به دوگروه 30 نفری تقسیم شدند. در گروه اول از لیزر روشن و گروه دوم از لیزر خاموش روی نقاط طب سوزنی به روش تماسی استفاده شد و هر دو گروه تمرین کششی عضله تراپزیوس فوقانی را هر جلسه انجام می دادند. درمان طی 10 جلسه به صورت یک روز در میان توسط یک فیزیوتراپیست انجام می شد. گردآوری اطلاعات مربوط به متغیرهای وابسته(اندازه گیری شدت درد، دامنه حرکتی فعال گردن و حساسیت نسبت به فشار بر روی نقاط ماشه ای) در 4 نوبت قبل از شروع درمان، جلسه 5، جلسه 10، و یک ماه پس از درمان با پرسشنامه توسط فیزیوتراپیست دیگری انجام می شد.
    نتایج
    استفاده از لیزر کم توان روی نقاط طب سوزنی در بیماران مبتلا به سندرم درد مایوفاشیال در ناحیه گردن در کاهش درد حین فعالیت و استراحت، افزایش دامنه حرکتی فلکشن طرفی به چپ وراست و حساسیت نسبت به فشار در گروه درمان نسبت به گروه کنترل برتری نداشته است و هر دو گروه بهبودی نشان داده اند. اما در افزایش دامنه حرکتی فلکشن، اکستانسیون و چرخش به سمت راست وچپ موثر بوده است.
    بحث: هر چند بهبودی در کاهش درد، افزایش دامنه حرکتی وحساسیت نسبت به فشار در هر دوگروه دیده شد ولی در گروه درمان نتایج بهتر از گروه کنترل بود. علت بهبودی در هر دوگروه را می توان به تاثیر تمرین کششی و روش تماسی لیزر که باعث تحریک نقاط طب سوزنی می شود نسبت داد.
    کلیدواژگان: سندرم درد مایوفاشیال، نقاط طب سوزنی و لیزر کم توان
  • محبوبه نخشب، فریبا محمودی، فائزه اسدالله پور صفحه 194
    زمینه و هدف
    تکلیف نامیدن تصویر شیوه ای متداول جهت ارزیابی و درمان اختلالات زبانی در کودکان محسوب میشود. مدت زمان نامیدن تصویر در کودکان طبیعی معیاری مناسب جهت مقایسه ی این مهارت در کودکان دچار انواع اختلالات زبانی است. هدف از این پژوهش، تعیین مدت زمان پاسخ دهی در تکلیف نامیدن تصاویر اسامی در کودکان طبیعی 4 ساله و مقایسه ی این مقدار در دو جنس بود.
    روش بررسی
    این پژوهش، یک مطالعه توصیفی و از نوع مقطعی می باشد. در این مطالعه 61 کودک 4ساله مهدکودک های شهر اصفهان به صورت تصادفی انتخاب شدند. با استفاده ازنرم افزار DMDX برای هر کدام از نمونه ها مدت زمان پاسخ دهی به تصویر محاسبه شد. نمونه ها همه یک زبانه و سالم بودند. ابزار پژوهش 15 تصویر از تصاویر آشنا و دو هجایی بود. کودک باید به محض نمایش تصویر بر روی صفحه کامپیوتر آن تصویر را می نامید. از نرم افزار SPSS برای تجزیه و تحلیل استفاده شد.
    یافته ها
    میانگین کل مدت زمان پاسخ دهی95/ 1682 محاسبه شده است و میانگین مدت زمان پاسخدهی درپسران 5/1656و میانگین مدت زمان پاسخ دهی در دختران4/ 1709 و56/ Pvalue= می باشد که نشان می دهد که میانگین مدت زمان پاسخ دهی در دختر و پسر تفاوت معناداری ندارد.
    نتیجه گیری
    کودکان 4 ساله طبیعی در نامیدن تصاویر کلمات دو هجایی به طور میانگین سرعتی معادل 1682.95 دارندکه این میزان در دختران و پسران تقریبا«با هم برابر است.
    کلیدواژگان: مدت زمان پاسخ دهی، نامیدن تصویر، پردازش اطلاعات
  • عبدالکریم کریمی، فریده مظفری، حوریه کمال الدینی، صغرا جوکار صفحه 201
    مقدمه
    یکی از مشاغلی که پتانسیل ایجاد مشکلات عضلانی-اسکلتی به ویژه گردن درد را دارد دندانپزشکی است.از آنجاییکه نتیجه قاطعی در مورد تاثیر مداخله آموزشی بر کاهش علائم گردن درد در مقایسه با سایر مداخلات درمانی وجود ندارد، هدف اصلی این مطالعه بررسی تاثیر آموزش تمرینات درمانی و مراقبت های عمومی گردن از طریق پمفلت بر میانگین مقیاس درد و ناتوانی گردن (NPDS) در دندانپزشکان می باشد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه از نوع تجربی آینده نگر و آسان می باشد. افراد مورد مطالعه را 30 دندانپزشک تشکیل می دادند که 23 نفر آنها مرد و 7 نفر آنها زن بودند.افراد مورد مطالعه به روش آسان از بین دندانپزشکان شهر اصفهان ضمن مراجعه به محل کار آنان در صورت دارا بودن شرایط ورود به مطالعه انتخاب شدند.پارامترهای مورد بررسی در این تحقیق، میزان درد و ناتوانی ناشی از گردن درد بود که بوسیله ی پرسشنامه مقیاس درد و ناتوانی گردن (NPDS) ارزیابی شد. جمع آوری اطلاعات و ارائه پمفلت آموزشی درمانی در طی سه مرحله قبل و بعد از مداخله آموزشی درمانی و 6 هفته پس از آن انجام شد.
    نتایج
    نتایج این تحقیق نشان داد که آموزش از طریق پمفلت در دندانپزشکان مورد مطالعه با در نظر گرفتن دوره ی 4 هفته ای برای انجام تمرینات، نمره ی درد و ناتوانی گردن را در آنان بعد از مداخله ی آموزشی درمانی و همچنین در Follow up شش هفته ای نسبت به زمان قبل از مداخله ی به طور چشمگیری کاهش می دهد. (P-Value < 0/001)
    بحث و نتیجه گیری
    توصیه می گردد به نقش آموزش بهای بیشتری داده شود.البته با توجه به افت تاثیر آموزش های پمفلت در زمان Follow up شش هفته ای نسبت به پایان دوره ی 4 هفته ای انجام تمرینات، پیشنهاد می شود که تمرینات پمفلت در مدت طولانی تری انجام شود و هر چند ماه یکبار تکرار تمرینات جهت یادآوری ضروری به نظر می رسد.
    کلیدواژگان: پمفلت آموزشی، تمرین درمانی، گردن درد، دندانپزشک
  • فرانک صالحی، اکبر بهرامی، طاهره کریمی، سونیا حسن پور، اشرف سادات موسوی صفحه 211
    مقدمه
    اهمیت فرکانس سازه ای به گونه ای است که روابط میان سه سازه اول از اجزای اصلی تشخیص نوع واکه توسط فرد شنونده می باشد. به علاوه کیفیت یک واکه به بسامد سازه های آن بستگی دارد، بنابراین کاربرد اصلی اندازه گیری بسامد سازه در توصیف خطاهای واکه ای می باشد. تشخیص غیر طبیعی بودن واکه های یک فرد بر پایه های ادراکی توسط فرد شنونده نمی باشد، بلکه اندازه گیری این فرکانس به کمک دستگاه تشخیص را دقیق تر می کند. هدف از انجام این پژوهش به دست آوردن شاخص یا هنجارهایی جهت تشخیص خطاهای واکه ای و اختلالات گفتاری در دانش آموزان مبتلا به شکاف کام و لب است. روش پژوهش: این پژوهش توصیفی و به صورت مقطعی روی 23 نفر دانش آموز مبتلا به شکاف کام و لب در محدوده سنی 9-7 ساله انجام گرفت.در این پژوهش اطلاعات اولیه توسط مصاحبه مستقیم گرد آوری شده و سپس آزمون تولید واکه های زبان فارسی از نمونه های مورد نظر بعمل آمد. سپس سازه اول و سازه دوم و سازه سوم هر شش واکه بطور جداگانه توسط دستگاه speech studio و برنامه real analysisنرم افزار Dr.speech بدست آمد و اعداد مربوط به طور جداگانه در جدول مربوطه ثبت گردید و با استفاده از روش های آماری توصیفی (میانگین، انحراف معیار، حداقل و حداکثر) بر اساس اهداف پژوهش مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.
    یافته ها
    در دانش آموزان شکاف لب و کام میانگین بیشترین مقدار سازه اول مربوط به واکه /æ/ 685 هرتز، سازه دوم مربوط به واکه /i/1542 هرتز و سازه سوم مربوط به واکه /i/ 3264 هرتز و میانگین کمترین مقدار به ترتیب مربوط به واکه های /i/ 422 هرتز، /u/ 953 هرتز و /æ/ 2565 هرتز به دست آمد.
    بحث و نتیجه گیری
    نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که میزان سازه اول در واکه های /e/، /i/ افزایش داشته است، پس احتمالا افراشتگی و ارتفاع زبان کاهش یافته است و میزان سازه دوم در واکه های /e/، /i/ کاهش چشمگیری داشته است، در نتیجه زبان در واکه های پیشین به سمت عقب پسروی داشته است. البته با افزایش وسعت شکاف و افت شنوایی این پسروی بیشتر شده است.
    کلیدواژگان: شکاف کام و لب، ساختار سازه ای، واکه های زبان فارسی، دستگاه دکتر اسپیچ، فضای واکه ای
  • امین مدرس زاده صفحه 220
    مقدمه
    این پژوهش به منظور بررسی توصیفی پاسخ های کودکان فارسی زبان طبیعی 2/5ساله به آزمون تصویری بیان اسامی در حجم نمونه ای مناسب از لحاظ آماری، انجام شد.
    مواد و روش ها
    تعداد 60 کودک2/5 ساله از 32 مهد کودک در شهر اصفهان به روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای انتخاب شده و مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های به دست آمده از آزمون تصویری بیان اسامی، با استفاده از روش های آماری توصیفی (میانگین، انحراف معیار، حداقل و حداکثر نمرات، درصد پاسخ های صحیح) مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند.
    یافته ها
    این پژوهش نشان داد که آیتم های مربوط به مقوله ی «اعضای بدن» و «پوشاک»، از بیشترین درصد پاسخ های صحیح در این گروه سنی برخوردارند. از طرفی آیتم های انتزاعی، آیتم هایی که اهمیت یا کاربرد کمی برایکودک در این سنین دارند و آیتم هایی که کودک تجربه ی اندکی از آنها دارد، همگی دارای درصدهای پایینی هستند.
    بحث و نتیجه گیری
    آزمون بیان اسامی به خوبی نمی تواند توانایی بیان اسامی را در گروه سنی مورد مطالعه نشان دهد و دارای نواقصی چون کمی تعداد آیتم ها در اکثر مقولات و کیفیت نامطلوب بعضی از تصاویر است که باید اصلاح شود. همچنین با توجه به داده های این پژوهش می توان به ویژگی های اساسی ایتم های انتخابی جهت آموزش اسامی پی برد.
    کلیدواژگان: کودک، رشد واژگانی، بیان اسامی، آزمون تصویری بیان اسامی
  • مسعود رفیعایی، ساناز شیرانی، سلماز شیرانی صفحه 229
    مقدمه
    سندروم کانال کارپ از جمله ضایعاتی است که شیوع نسبتا زیادی بخصوص در میانسالی و اغلب در خانمها دارد. با توجه به اهمیت مچ دست و نقش مهم آن در انجام فعالیت های روزانه و شیوع نسبتا بالای این عارضه در جامعه و بدنبال تحقیقات و درمانهای غیرجراحی این عارضه بر آن شدیم تا تاثیر استفاده از اسپیلنت حمایت کننده مچ دست را بر کاهش درد، کاهش علائم سندروم کانال کارپ و افزایش قدرت مشت کردن دست پس از استفاده از حمایت کننده های مچ دست در افراد مبتلا به سندروم کانال کارپ ایدیوپاتیک و کاهش علائم بالینی و کلینیکی در این ناحیه را بررسی کنیم.
    هدف
    بررسی میزان تاثیر اسپیلنت حمایت کننده مچ دست برقدرت مشت کردن دربیماران مبتلا به سندروم کانال کارپ ایدیوپاتیک
    مواد و روش ها
    28 بیمار مبتلا به سندروم کانال کارپ پس از گذراندن مراحل غربالگری، بطور تصادفی به دو گروه 14 نفره تقسیم شدند، به اینصورت که گروه اول از درمان اسپیلنت و گروه دوم بدون ورود مداخله کننده ها وارد تحقیق شدند و در قبل و 3 هفته پس از اعمال مداخله، اندازه قدرت مشت کردن دست، میزان شدت درد و بی حسی آنها مورد بررسی قرار گرفت. اسپیلنت ها مچ دست را در حالت نوترال قرار داده و بیماران این اسپیلنت ها را در طول شب استفاده کردند.
    نتایج
    میزان علائم بیماری (سوزش و مورمور شدن) بطور معنی داری در گروه آزمون کاهش یافت و قدرت مشت کردن افزایش یافت و بنابراین مشخص شد استفاده از اسپیلنت حمایت کننده مچ دست باعث کاهش علائم بیماری سندروم کانال کارپ می شود.
    بحث: بر اساس یافته ها استفاده از اسپیلنت حمایت کننده مچ دست می تواند باعث کاهش علائم بیماری و افزایش قدرت مشت کردن و افزایش کارائی مچ دست گردد.
    کلیدواژگان: سندروم کانال کارپ، قدرت مشت کردن، درد
  • المیرا ساعد پازوکی، حجت الله حقگو، زهره سرافراز، مهدی رصافیانی صفحه 235
    مقدمه
    سکته مغزی از علل عمده بروز معلولیت بوده ودر خیلی از موارد منجر به افسردگی پس از سکته می گردد که اثرات منفی شدیدی را بر کیفیت زندگی مبتلایان به همراه دارد. افسردگی پس از سکته و کیفیت زندگی ممکن است تاثیراتی متقابل بر هم داشته باشند (هرکدام باعث تشدید دیگری و بدتر شدن وضع بیمار شود). با توجه به اینکه تاکنون تحقیقات زیادی در این خصوص صورت نگرفته است، لذا لازم است که ارتباط بین افسردگی و کیفیت زندگی در این بیماران مورد ارزیابی قرار گیرد
    مواد و روش ها
    در مطالعه ای مقطعی، ارتباط بین افسردگی پس از سکته و کیفیت زندگی در بیمارانی که در بیش از شش ماه از سکته آنها میگذشت، بررسی گردید. آزمودنی ها از بیماران مبتلا به سکته مغزی مراجعه کننده به دو مرکز توانبخشی بیماران سرپایی در تهران، مرکز رفیده و مرکز تبسم بودند. برای ارزیابی کیفیت زندگی از پرسشنامه کیفیت زندگی SF-36 و برای بررسی خلق بیماران از پرسشنامه بک (BDI) استفاده شد. در مجموع 40 بیمار مبتلا به سکته مغزی (21مرد و 19 زن) با میانگین سنی 3.5±61.5 سال که بطور میانگین 3.5±8.7 ماه از سکته آنها میگذشت ارزیابی شدند
    نتایج
    در حدود 70.4% افراد دارای افسردگی بودند. بیماران افسرده بطور معناداری در تمامی معیارهای تست SF-36 دارای نمره پایین تر بودند. یک همبستگی معکوس و منفی قوی بین افسردگی پس از سکته و کیفیت زندگی وجود داشت بطوریکه در تمامی خرده آزمونهای کیفیت زندگی ضرایب همبستگی در سطح P<0.001معنادار بودندبحث: بخش قابل ملاحظه ای از بیماران مبتلا به سکته مغزی مراجعه کننده به کلینیکهای توانبخشی دچارافسردگی پس از سکته هستند که این افسردگی تاثیری منفی و شدید بر کیفیت زندگی آنها دارد. بنابراین لازم است که در آینده تحقیقات بیشتری بر روی افسردگی صورت گرفته تا رابطه آن با کیفیت زندگی مشخص تر گردد
    کلیدواژگان: سکته، افسردگی پس از سکته، کیفیت زندگی
  • ناهید بهارلویی، ساغر غلامی، مائده شریعت، میترا نیکزاد صفحه 244
    خواندن یکی از اصلی ترین ابزارهای یادگیری می باشد.همچنین از مهم ترین مهارتهایی که دانش آموزان در دوره ابتدائی به آن دست می یابند، یادگیری خواندن است. شکست تحصیلی تا حد زیادی به سبب بی کفایتی مهارتهای خواندن رخ می دهد. از سوی دیگر در همه یادگیری ها حافظه نقش مهمی را ایفا می کند و مشکلات حافظه در بسیاری از کودکان مبتلا به ناتوانی های یادگیری با فرایندهای دیداری یا شنیداری گوناگون پیوند دارد و نیز امکان دارد دانش آموزان مبتلا به کاستی های حافظه دیداریاز تشخیص حروف در کلمات و یا توالی صداها در یک کلمه با مشکل روبرو شوند.
    مواد و روش ها
    این مطالعه از نوع مقطعی و توصیفی – تحلیلی بوده است. تعداد 100نفراز دانش آموزان دختر پایه اول، شهر اصفهان به طور تصادفی انتخاب شدند که برای اولین بار در پایه اول درس می خواندندو از نظر بینائی و شنیداری وبهره هوشی سالم بوده و مشکلات خواندن و اختلالات تولیدی یا روانی گفتار نداشتند.آزمون خواندن در مورد هر نمونه اجرا و در حین خواندن صدای او ضبط می شد وسپس باشمارش تعداد خطاها نمره درستی خواندن وبا گرفتن زمان خواندن متن نمره سرعت خواندن محاسبه گردید. آزمون حافظه بینایی ناکلمه ها اجراونتایج آن ثبت گردید.
    یافته ها
    نشان داد بین درستی خواندن و حافظه بینائی ناکلمه ها در نمونه های مورد بررسی ارتباط معنی داری وجود دارد(318 r=/ و01/0p=). بین نمره سرعت خواندن و نمره حافظه بینائی ناکلمه ها در نمونه های مورد بررسی همبستگی وجود ندارد(051r=/ و61/0p=).
    نتیجه گیری
    در تحلیل بدست آمده از این پژوهش می توان گفت مهارتهایی نظیر رمز گشایی و حافظه بینائی هر دو در امر خواندن، بخصوص، در درستی خواندن نقش مهمی را دارند
    کلیدواژگان: مهارت خواندن، درستی خواندن، حافظه بینائی ناکلمه ها، سرعت خواندن، پایه اول
|
  • Malihe Hadadnezhad, Reza Rajabi, Mohammad Hossein Alizadeh, Amir Letafatkar Page 89
    Objectives
    The purpose of this study was to investigate the relationship between core stability and lower extremity injuries in female athletes through functional tests. Decreased core stability has been suggested to contribute to the etiology of lower extremity injuries. So far researches had been used non-functional tests to assess the core stability.
    Material And Methods
    Fifty collegiate female athletes with a 3-year history of participating in volleyball, basketball and handball (mean age: 21.30 ± 1.4, mean weight: 59.92 ± 2.14, and mean height: 163/06 ± 2.33) who also had a history of lower extremity injury in the past two years were selected for this study. Lumbopelvic stability and endurance of the core stabilizer muscles were assessed for each subject by Step down test and a collection of tests derived from core stability exercises.
    Results
    Pearson correlation and Fisher’s z test indicated that in female athletes, core stability significantly correlated with lower extremity injuries (P ≤ 0.05) and every component of the above-mentioned tests was negatively related to lower extremity injury (r = -0.690). In this study, the strongest correlation was found to exist between lumbopelvic stability and lower extremity injuries.
    Conclusion
    Core stability has an important role in lower extremity injuries. Thus, it is suggested that strengthening of core stabilizer muscles be used for preventing the lower extremity injuries in female athletes.
  • Mohammad Sohbatiha, Hossein Rostamkhani, Ali Abbasi, Eghbal Gharaei Page 99
    Background
    In many developing countries, the population of elderly people keeps growing despite a decrease in their quality of life due to various factors including lack of mobility and decreased physical activity. The present study is a comparative survey aimed to assess the effects of an aquatic exercise program on the quality of life (QOL) among a group of healthy elderly males.
    Materials And Methods
    This study involved a sample of 40 healthy males, 60 years of age or older. Although these subjects were all physically active and able to perform activities of daily living independently, none of them had any experience of participating in exercise programs. The subjects were randomly assigned into two groups each contained 20 subjects: a training group and a nonexercise control group. The training group undertook a 6-week aquatic exercise program three times a week for 1 hour. The program consisted of a warm up, main exercises and a cool down. Control group did not receive any instructions and were encouraged to follow their routine physical activities during the study. Both groups were assessed before and after the exercise program. The LEIPAD questionnaire was used to measure QOL.
    Results
    The results showed significant improvements in all domains of the LEIPAD questionnaire in exercise group. There were, however, not any significant changes in the control group pertaining to this questionnaire.
    Conclusion
    It can be suggested, through the results of this study, that engaging in an aquatic exercise program may lead to a significant improvement in QOL of healthy older males.
  • Fereshteh Shamsian, Tahereh Sima Shirazi, Reza Nilipoor, Masoud Karimlu Page 108
    Introduction
    Since hearing is the most important faculty for normal development of speech and language, inadequate reception of acoustic stimuli makes deaf children unable to comprehend and produce the speech. Cochlear implant provides the recipient with suitable auditory input hence forming a basis for consonant perception and production. Therefore, many changes in consonant production and speech intelligibility are expected after implantation. This research aimed to study and compare consonant production according to the length of auditory experience with cochlear implant system.
    Materials And Methods
    the total number articulatory errors occurred during connected speech and naming individual pictures was calculated in 20 cochlear-implanted children. These subjects were divided into 3 groups according to the length of cochlear implant system usage. The relationship between length of CI usage and the total number of articulatory errors were investigated through statistical methods.
    Results
    In picture naming, there was a significant difference between 3 above-mentioned groups according to the mean of articulatory errors on different word positions (P=0/004, α=0/05). But there was no observed significant difference among these groups with respect to connected speech.
    Conclusion
    The results indicated that on single-word level, there is a significant decrease in articulatory errors for each year elapsed after implantation. However a longer period of time, namely more than 3 years, is needed for a significant decrease in articulatory errors during connected speech.
  • Sahar Ghanbary, Somaye Kavoosipor, Abbas Alipor Page 117
    Introduction
    An ABA single-subject design study was conducted to determine the effectiveness of constraint induced movement therapy in improvement of quality and performance of in-hand manipulation skills for a 10-year old boy and a 9-year old girl with hemiplegic cerebral palsy as showed by Dickerson (2007) in arm movement and function.
    Objective
    The purpose of this study was to determine the effectiveness of CIMT through C-statistic analysis and visual analysis.
    Materials And Methods
    The first step was to design a child-friendly intervention program for both clinical and home settings in order to involve the subjects in group therapy activities. During intervention period, the effectiveness of CIMT was evaluated by daily measurement and video recording of 6 sub-skills of in-hand manipulation in specific activities according to Pont’s category (2009).
    Results
    For making the treatment more cost-effective, families can create a simple clinical setting at home and actively participate in their child treatment plan.
    Conclusion
    A client-centered intervention will facilitate the use and quality of finger and hand motion. Moreover, group activities can encourage clients to participate more and better in therapy.
  • Hamid Azade, Alireza Jamshidi Fard, Fatemeh Ansari, Soghra Jokar Page 130
    Introduction
    Carpal tunnel syndrome is one of the most common entrapment neuropathy for which different treatment options, both surgical and non-surgical, are available. With respect to physical therapy management, several treatment approaches including splinting, neuromobilization, laser, ultrasound and ultraton has been offered for this syndrome.
    Materials And Methods
    This clinical trial study was performed to compare the effects that ultrasound and ultraton might have on carpal tunnel syndrome. Participants were 59 patients (totally 68 wrists) with mild to moderate carpal tunnel syndrome. The patients were randomly assigned into one of two groups: A (ultraton) and B (ultrasound).Patients in ultraton groupreceived10 sessions of treatment with ultraton (3 minutes per session, with 4Cm2 area of flat electrode and full contact of electrode on volar surface of wrist). In group B, patients underwent 10 sessions of treatment with ultrasound (5 minutes per session, 1MHz frequency, 1/0 W/Cm2 intensity, with pulse mode, duty cycle: 1:2and 5Cm2 applicator areas). Quality of treatment was evaluated by VAS measurementat the following time points:1) pre-treatment, 2) by the 3rd, 5th, 7th and 9ththerapy sessions, 3) by the 10ththerapy session, and 4)Follow-upfour weeks after treatment. Electroneurography measurement was carried out at two time points: 1) pre-treatment and 2) Follow-up four weeks after treatment.
    Results
    Distal Sensory Latency and Distal Motor Latency were decreased in both groups four weeks after completion of treatment. This reduction, however, wasnt statistically significant (PConclusion
    This clinical trial showed that the ultraton treatment method was as effective as ultrasound method; although effects of the former appeared more rapidly than those of the latter. However, a combination of these two treatment approaches can be utilized.
  • Mohammad Taghi Karimi Page 137
    Upper limb amputees have a lot of problems in undertaking daily activities. In order to increase the performance of the upper limb amputees various kinds of prostheses have been developed which can be divided into mechanical and cosmesis ones depends upon their motion mechanism employed. The abilities of the clients to use their prostheses are not as good as expected. So the main aim of this research project was to find the amounts of ability of the subjects to use their prosthesis during undertaking daily activities. Moreover, it was planned to find the influence of type of prosthesis, side of amputation and level of amputation on the ability of the subjects to use their prostheses.
    Method
    76 patients with upper limb amputations were recruited in this research project. Some parameters such as the ability of the subjects to use the prostheses, age of participants, side and level of amputation were selected for final analysis.
    Results
    the results of this research project showed that although most of the patients received mechanical prostheses, they use their artificial limbs only as a supportive lever. However their abilities to use their prostheses while driving or doing personal hygiene was more than that of other activities. There was no difference between the performance of the subjects with mechanical and cosmesis prostheses in this research project.
    Conclusion
    amongst various parameters which influence the performance of the upper limb prostheses, the influence of training is more important. It is recommended to manufacture the upper limb prostheses from new materials and by use of the new methods.
  • Siavash Dastmanesh, Seyed Sadreddin Shojaeddin Page 147
    Introduction
    The aim of this study was to evaluate distal upper extremity musculoskeletal disorders among industrial workers.
    Material And Methods
    A sample of 210 male subjects including 50 controls working at administrative settings and 160 subjects working as smashers, welders and drillers in Saypa Industrial Factory were selected for the present study. An integrated approach consisting of multiple observations and interviews, completing Nordic Musculoskeletal Questionnaire (NMQ) and implementing SI model was accepted for evaluation of all subjects participated in this study. Independent and Paired t tests, One Way ANOVA and TOKEY POSTHOC tests were used for statistical analysis of raw data using SPSS software version 17 (α≤ 0.05).
    Results
    Study results revealed that the most prevalent MSDs in upper limbs were found in welding, smashing and drilling respectively. There are significant differences between the mean scores of calculated Strain Indices obtained from administrative (1.7), welding (5.6), smashing (7.2) and drilling (8.1) jobs. These scores were respectively labeled as "safe risk level" (risk level 1), "uncertain risk level" (risk level 2) and as "hazardous jobs" (risk level 4).
    Conclusion
    Based on study results, we concluded that workers dealing with works that involves drilling stresses were more susceptible for musculoskeletal disorders.
  • Seyed Sajad Hosseini, Hossein Rostamkhany, Zabiholah Naghiloo, Navid Lotfi Page 159
    Introduction
    Since balance maintenance is one of the indices of determining independence in older people, identifying factors that have some effects on it appears to be an interesting research issue. The aim of this study was to compare the effects of aquatic training; mental training and concurrent training (both aquatic and mental training) on balance in normal elderly males.
    Materials And Methods
    One-hundred-and-twenty healthy older men (mean age 65.07 ± 14.14, mean weight 71.86 ± 3.31 Kg, mean height 173.2 ± 3.57 Cm) were selected and then randomly assigned to one of following 4 groups: 1) balance aquatic training (n=30), 2) mental training (n=30), 3) concurrent (both aquatic and mental training) (n=30) and a control group (n=30). To estimate subject's balance, Y-Test was performed in three directions. Subjects in group 1 completed a six-week aquatic balance training program which was held three times per week and lasted one hour for each session. Subjects in mental-training-time group had the same training program as did those in group 1 with one difference regarding to the duration of each training session which was 15 minutes per session. In group 3 (concurrent training), subjects enrolled in a training program that combined the trainings provided for groups 1 and 2. For statistical analysis of raw data, Descriptive Statistics, Paired-sample t test, ANOVA and Toki Post-Hoc test (p≤0/05) were applied.
    Results
    Reaching distance was significantly different among experimental groups at the end of training programs. Moreover, Based on comparing the above-mentioned experimental groups according to the reaching distance, which represents the effects of training on balance more exactly, it was revealed that concurrent group was the only one in which the greatest distances on all three direction of Y-test had been obtained after training.
    Conclusion
    The results of this study were in agreement with previous findings indicating a significant effect of exercise programs on improving the balance. Possible reasons for increasing balance due to training may include: increase in strength of subject's lower limbs after participating in exercise programs, more facility in neuromuscular conduction, increase in muscles synergy, pressure on neuromuscular systems and removal of disinheriting process. According to the results of this study, it is concluded that much more attention have to be given to aquatic and mental training in designing fitness programs for elderly people.
  • Bijan Shafie, Mohammad Saadatnia, Mostafa Daemi Page 168
    Introduction
    Dyslexia can be defined as a reading and writing disorder without any intellectual, educational or emotional problems. Despite of its detrimental effects on various aspects of dyslexics’ individual and social living, no well-defined etiology or biologic diagnosis has been found to date. The purpose of this study was to compare amplitudes and latencies of p100 component of VEP results between dyslexics and non-dyslexic through various visual stimuli to evaluate its diagnostic value.Materials and MethodsIt was a cross-sectional analytic study. 20 dyslexics and 20 non-dyslexic school-aged children were randomly recruited. All of them were first tested by VEP and then the amplitudes and latencies of p100 component obtained through low and high contrast visual stimulation were recorded and analyzed.ResultsReduction of stimulation contrast resulted in a significant increasing of p100 latency in both groups. Although reduced stimulation contrast resulted in decreased and increased amplitudes in non-dyslexics and dyslexics respectively, none of these changes were significant when two groups were compared.ConclusionResulted changes in p100 amplitude and latency by reduced stimulation contras through VEP recording is not a suitable indicator for dyslexia diagnosis. This research did not support mangocellular deficit hypothesis in dyslexia.
  • Ehsan Ghasemi, Abas Ali Poormomeni, Ahmad Chitsaz, Masoud Etemadifar, Seyed Hossein Poorazizi, Nahid Zahiri, Asma Alaei, Zahra Esmaeili Page 175
    Introduction
    Multiple sclerosis is the most common progressive neurologic disorder in young adults. This disorder results in destruction of neural axons and causes various problems including urinary dysfunction. Urinary dysfunctions have a profound effect on different aspects of patient's daily life including negative effects on their quality of life.
    Materials And Methods
    It was a Single-blind, prospective, non-randomized and quisy-experimental study. This study was conducted in Esfahan's rehabilitation college-affiliated clinics during 2008 and 2009. 42 MS patients with urinary incontinence randomly assigned to one of two groups. Subjects in one group were taught to perform swissball exercises for 10 sessions and for the patients of the other group, EMG biofeedback was used for 10 sessions. Evaluation of therapeutic effects was performed in 3 points of time: Before and after treatment and 1 month later (for follow up). ICIQUISF and SF-36 questionnaires were used for determining the amount of urinary incontinence and evaluating quality of life respectively. P.I.I.Q questionnaire was used for studying the effects of urinary incontinence on patient's Activities of Daily Living. Statistical analysis of data was preformed via SPSS13 software.
    Results
    In both groups, Meaningful differences in the amount of urinary incontinence as well as in quality of life (physically and mentally) were observed before and after the treatment (p<0/05).
    Conclusion
    The obtained results showed that swissball exercises and EMG biofeedback are able to decrease amount of urinary incontinence, and to improve patients’ quality of life and decrease effects of incontinence on patient's ADL. swissball exercises, however, have more long-term effects on decreasing amount of urinary incontinence and improving physical quality of life, while biofeedback was more effective in improving patient's ADL.
  • Seyed Mohsen Mirbod, Peyman Ghahremani, Mina Malekian, Hajar Sarrami, Narges Ebnshahidi Page 185
    Introduction
    Myofascial pain syndrome (MPS) is the most prevalent cause of the skeletal muscle illnesses with Trigger point’s resource in one or more than one muscle or connective tissue. Its prevalence varies from 30% to 70% in different studies. Based on results obtained from several studies and according to the majority of experts in this field, the old methods are temporary, imperfect and unreliable in alleviating symptoms of MPS. However the application of interferential treatments as complimentary or even as augmentative approaches can lead in some favorable results. Most of the investigators found that the positive or negative therapeutic effects are related to the applied method and to the intensity of the radiated energy. So the necessity of more studies about different parameters and methods of laser therapy (i.e. Intensity, Wave length, frequency and duration) in for MPS patients is clearly felt. The aim of this study was to investigate the effect of low level laser therapy (Ga- Al- As 830 nm) on the acupuncture points of neck in the patients with myofascial pain syndrome.
    Material And Methods
    It was an experimental clinical trial study with a single blind design. Participants in this study were 60 women who suffered from MPS. They were randomly assigned to two groups of 30 patients each. There were on and off lasers used on the acupuncture points in a touching method. Both groups did the stretching exercise for the upper trapezoid muscle every session. Subjects completed a 10-sessions physiotherapy program (3 sessions per week). Data related to the dependant variables (Measuring the tendency of pain, the active Range of motion (ROM) of the neck in such directions as Ext, Flex, L/R lat flex. and R/L lat Rot, Sensitivity to the pressure on the trigger points) were collected in four points of time: before starting the treatment, on the 5th session, on the 10th session and 1 month after completing the treatment phase. It was performed by an observer physiotherapist filling out some questioners.
    Results
    With regard to increase of the motion extent, R/L flex and sensitivity to the pressure, there was no superiority for treatment with low level laser therapy on the acupuncture points during resting and activity over control group, although subjects in treatment group showed at least some improvements at the end of study. Low level laser therapy was however effective in increasing the motion of Ext, Flex, R&L Rot.
    Conclusion
    Although both treatment and control groups showed some improvements in pain reduction, increase of ROM and sensitivity to the pressure, the results were better in the treatment group compared to the control group. The reason for this improvement in two groups may be the effect of stretching exercise and laser touching method in stimulating the acupuncture points.
  • Mahbobeh Nakhshab, Fariba Mahmoodi, Faezeh Asadollahpour Page 194
    Introduction
    response time can be defined as the elapsed time between the appearance of the object on the screen and the first sound or movement observed from the participant as his/her answer. The aim of this study was to measure the amount of reaction time on a picture naming task among normal children with mean age of 4 years.
    Materials and Methods
    It was a descriptive cross-sectional study. Participants were 61 children (32 boys & 29 girls) recruited from randomly- selected kindergartens of Isfahan-Iran. Response time was calculated via DMDX software.
    Results
    In general, the mean amount of response time was 1682/95 mes. The mean amount of response time in boys and in girls was 1656/5 (SD=369) and 1709/4(SD= 330/6) respectively. (P value= 0/56)
    Conclusion
    the Mean amount of response time in boys and girls was not significantly different.
  • Abdolkarim Karimi, Farideh Mozafari, Horiyeh Kamaledini, Soghra Jokar Page 201
    Introduction
    Dentistry is ranked among those occupations that make an individual very prone to variety of musculoskeletal disorders specially neck pain. There is not a certain conclusion about the effectiveness of educational intervention, compared to other interventions, on reduction of symptoms of neck pain among dentists. The aim of this study is the evaluation of the effectiveness of therapeutic exercises and general care provided through educational booklet on reduction of neck pain.
    Material And Method
    It was an experimental, prospective study. 30 dentists with neck pain (23 men and 7 women) were recruited to this study. The main studied parameters were pain and disability of the neck evaluated by NPDS questionnaire. Research data were obtained at three points of time: before and after educational intervention and 6 weeks after completion of intervention.
    Result
    The analysis of data indicated that the education through booklet reduced the pain and disability 4 weeks after starting intervention (P<0/001). Neck pain and disability reduced by 6 weeks after completion of study (P<0/001).
    Conclusion
    The results of study showed that a four-week education through educational booklet is effective on reduction of neck pain and disability.
  • Faranak Salehi, Akbar Bahrami, Tahereh Karimi, Sonia Hasanpur, Ashrafosadat Musavi Page 211
    Introduction
    On the importance of the formant frequency, it is enough to say that the first three formants of a vowel and their internal relationships are the major components in detection of vowel type by listener. Moreover, the quality of a vowel depends on its factorial frequencies. The main application of measuring factorial frequency is for description of vowel errors because recognizing abnormal vowels, based on the listener's perception, is not as exact and accurate as measuring their frequency by instrumental assessments. This study aimed at investigating first three formants of vowels in Farsi language among 7-to-9-year-old children with cleft lip and palate in Isfahan
    Methods
    It was a descriptive cross-sectional study. Participants were twenty-three children with cleft lip and palate with an age ranging from 7 to 9 years. The raw data was gathered directly by the interviewer, and then the subjects underwent the Persian Vowel Test. first formant (F1), second formant (F2), and third formant (F3) of all six vowels of Farsi Language was obtained via Real analysis and Dr. Speech software and the apparatus Speech Studio. the scores relevant to each sample was recorded in separate data sheet designed for this study. Statistical analysis was performed on all data of interest.
    Results
    The highest average amounts for of F1, F2, and F3 were respectively in /æ/ (685 Hz), /i/ (1542 Hz), and /i/ (3264 Hz). The lowest average amount of these formants was for /i/ (422 Hz), /u/ (953 Hz), and /æ/ (2565 Hz), respectively.Discussion and
    Conclusion
    The results of present study showed that F1 increased in vowels /i/ and /e/ implicating decreased height of tongue. It is also observed that F2 decreased in vowels /i/ and /e/ showing a backward movement of tongue during production of these vowels.
  • Amin Modarres Zadeh Page 220
    Objective
    This study aimed to present a descriptive analysis of the responses given by two-and-a-half year-old Farsi-speaking children to the “Persian Picture Naming Test” carried out on a statistically significant sample of subjects.
    Materials And Methods
    60 two-and-a-half-year-old children were chosen from 32 kindergartens through multiple cluster sampling method and then evaluated. The raw data obtained from the Persian Picture Naming test were analyzed on the basis of descriptive statistics (including: mean scores, standard deviation, maximum and minimum scores and percentage of correct answers).
    Results
    the study revealed that in the above age group the highest percentage of correct answers related to “body part” and “clothes” categories. Conversely, abstract items, items which have little practical value and items with which the subject had had little experience showed a low percentage of correct answers.
    Conclusion
    The Persian Picture Naming test is a potent tool for documenting subject’s underlying knowledge of nouns in the above-mentioned age group; however this test is also lacking due to incompetencies such as the inadequate number of items in most pictorial categories and the unacceptable quality of pictures in some cases, issues which need be addressed. In addition, on basis of the statistical results of the study, the features of items suitable to be taught can be determined.
  • Masoud Rafiaei, Sanaz Shirani, Solmaz Shirani Page 229
    Introduction
    carpal tunnel syndrome is one of the most common causes of wrist pain in middle-aged people with consequent problems in wrist movements. This syndrome is more prevalent in women than in men. The carpal tunnel syndrome is caused by blockage of median nerve in carpal tunnel. During moving hands, affected people may feel numbness and tingling which may eliminate by depression from the median nerve. Determine the effect of wrist support splint on grasp strength in patient with idiopathic carpal tunnel syndrome.
    Method
    twenty-eight patients with carpal tunnel syndrome were first evaluated and then randomly assigned to intervention and control groups of 14 subjects each. Subjects in the first group (intervention) were given the wrist splint while those in the second group (control) did not receive any splint. The rate of the disease signs, syndrome intensity and grasp strength were measured and recorded three weeks before starting the study and re-evaluated three week after the completion of the program. The Visual Analogue Scale was applied for measuring pain levels and syndrome intensity was assessed through a questionnaire. Grasp strength was evaluated by a dynamometer.
    Results
    In intervention group, a significant decrease in the rate of disease signs and in the intensity of syndrome was observed along with a significant increase in grasp strength.
    Conclusion
    According to the study’s results, using a wrist-support splint results in decrement of the diseases signs and syndrome intensity and also in improved grasp strength as well as the efficiency of wrist.
  • Elmira Saed Pazuki, Hojatolah Haghgoo, Zohreh Sarfaraz, Mehdi Rassafiani Page 235
    Introduction
    Stroke, a major cause of disability, often results in After Stroke Depression (ASD) in many affected cases and has substantial adverse effects on the stroke survivor’s Quality Of Life (QOL). These two factors may have mutual interaction with each other. The present study aimed to examine the association between ASD and QOL in people with stroke.
    Methods
    The relationship between ASD and QOL was examined in a cross-sectional study on patients more than 6 months post-stroke. Participants were recruited from patients attending the outpatient wards of two rehabilitation centers in Tehran. QOL and mood was respectively assessed by Medical Outcomes 36-Item Short- Form Health Survey (SF-36) and Beck’s Depression Inventory (BDI).
    Results
    forty subjects (21 men and 19 women) with the mean age of 61.5 years (SD=±3.5 years) were interviewed 8.7±3.5 months post stroke. The prevalence of depression was 70.4%. Subjects with depression had significantly lower quality of life compared to those who had not any depression. There was a significant negative correlation between ASD and QOL (r= -0.81) (P< 0.001).
    Conclusion
    A significant proportion of people with stroke attending the rehabilitation clinics had depression that can adversely affect their QOL.
  • Nahid Baharlooie, Saghar Gholami, Maede Shariat, Mitra Nikzad Page 244
    Introduction
    Reading accuracy depends on such skills as normal hearing, auditory perception, auditory memory, normal visual perception and visual memory. The aim of this study was to determine the relationship between two reading skills, namely accuracy and rate of reading, and visual memory of non-words among female first-grade students living in Isfahan-Iran
    Materials And Methods
    In a descriptive – analytic cross-sectional study, one-hundred female first-grade students were randomly selected from the available population. There was no evident sign of articulation, fluency, visual, auditory and intellectual problems in any of participants. Each subject was first asked to read the test material while her reading performance was being recorded and then she underwent a visual memory test of non words. Finally through analyzing the recorded material, reading accuracy and rate scores were determined for all subjects.
    Results
    according to the study’s results, reading accuracy and visual memory were significantly correlated in first-graders (P=0/01). There was, however, no statistically significant relationship between rate of reading and visual memory in the studied population (P=0/614). A significant association was found between reading accuracy score and visual memory of non-words.
    Conclusion
    Visual memory is considered as a basic factor in development of reading skills. The results of this study are in agreement with those of other studies in that visual memory and visual recognition are more related to reading skills than any other cognitive skills. Therefore, by regard to the importance of relationship between visual memory and reading skills, visual memory should be tested in first-grade students.