Iranian Journal Of Dermatology
Volume:5 Issue: 1, 2001

پسوریازیس یکی از شایع ترین بیماری های پوستی و یکی از عوامل مطرح شده در اتیولوژی بیماری های اختلالات متابولیک می باشد.
چون در بعضی از گزارشات از هیپوکلسمی به عنوان عامل تحریک کننده ایجاد ضایعات یاد شده است در این مطالعه به بررسی سطح کلسیم سرم در این بیماران پرداختیم.
روش اجرا: این بررسی مورد- شاهد در مدت یکسال در مرکز پزشکی قائم مشهد صورت گرفته است. در مجموع 120 بیمار سرپایی و بستری مبتلا به پسوریازیس و 120 فرد سالم که از نظر جنسی و سنی مشابه گروه بیماران بودند به عنوان گروه شاهد انتخاب و کلسیم خون در آنها اندازه گیری شد و نتایج آن مقایسه گردید.
با توجه به این که میزان نرمال کلیسم سرم 10.5 - 8.5 میلی گرم در دسی لیتر در نظر گرفته می شود، در 17 بیمار از 120 بیمار پسوریازیس 14%، سطح کلسیم خون پائین تر از نرمال بود ولی از 120 نفرد گروه شاهد، در 6 بیمار 5% سطح کلسیم خون پائین تر از حد نرمال بود (p<0.05).
با توجه به اینکه هیپوکلسمی در گروه بیماران قابل توجه بوده است، لذا اندازه گیری وضعیت کلسیم بیماران پسوریازیس توصیه می شود.

طی جنگ تحمیلی، عراق بارها از گازهای شیمیایی بخصوص گاز خردل علیه نیروهای ایرانی استفاده نمود. تظاهرات پوستی حتی سالها پس از مصدومیت در بیش از 90% مصدومین شیمیایی مشاهده می شود.
هدف از مطالعه مورد- شاهدی حاضر، بررسی عوارض پوستی ناشی از مواجهه با گاز خردل 10 تا 19 سال پس از تماس است.
روش اجرا: 101 رزمنده مصدوم شیمیایی و 121 رزمنده غیر مصدوم به عنوان شاهد به طور تصادفی با کمک بنیاد جانبازان استان خوزستان انتخاب شده از نظر بالینی (پوستی و عمومی) توسط متخصص پوست معاینه شدند. در حدود 30 نفر از هر گروه از جنبه های پاراکلینیکی نیز بررسی شدند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از رایانه سازگار با IBM و برنامه آماری (SPSS/PCT (version 5 تجزیه و تحلیل شده و برای برقراری معنی داری آماری از آزمون های t-student و chi-square باتصحیح Yates استفاده شد.
احساس خارش شدید، سوزش پوست، کشش پوست، خشکی پوست، تغییرات رنگ پوست، تلانژکتازی، خالهای ملانوسیتیک، آنژیوم گیلاسی، لیکنیفیکاسیون، آلوپسی آرئاتا، آفت راجعه، تیناور سیکالر و اکزمای حاد اندام تحتانی در مصدومین با رابطه معنی داری در مقایسه با گروه شاهد افزایش داشت. در بررسی های آزمایشگاهی در گروه مصدومین شیمیایی لنفوپنی، افزایش IgG، کاهش IgM مشاهده شد.
بسیاری از ضایعات پوستی در مجروحین شیمیایی، حتی سالها پس از مصدومیت، شیوع بالایی دارد. این امر بر لزوم انجام تحقیقات بیشتر در زمینه های مختلف مانند مطالعه تغییرات سیستم ایمنی، کیفیت وسایل حفاظتی و آموزش کافی و صحیح، بررسی پاتوفیزیولوژی خارش و مطالعه مولکولی اثرات گاز برای درمان بهتر و تهیه واکسن موثر تاکید می نماید.

ناخن های دست و پا در جریان بسیاری از بیماری های پوستی و برخی از بیماری های سیستمیک در گیر می شوند، در گیری ناخن ها یکی از علائم کمک کننده به تشخیص بیماری های پوستی بوده ودر برخی موارد نیز ارزش از پیش آگهی دارند.
هدف از این مطالعه تعیین فراوانی ضایعات ناخنی در بیماران سرپایی و بستری در بخش پوست بیمارستان سینای همدان در طول سال 1378 بوده است.
روش اجرا: روش کار به صورت تهیه اطلاعات براساس یک چک لیست با معاینه بالینی کلیه بیمارانی که در طول سال 1378 به درمانگاه پوست بیمارستان سینا در همدان مراجعه نموده و یا در بخش پوست بستری شده بودند وثبت تغییرات ناخن ها و سپس تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار EP16 بود.
از بین 2269 بیمار پوستی، تعداد 630 نفر (27.7%) ضایعه ناخنی داشتند. شایعترین بیماری پوستی همراه با ضایعات ناخنی اگزما (23.5%) و سپس پسوریازیس 12% بود. تعداد 55 نفر 8.7% فقط با بیماری ناخن مراجعه کرده بودند. تشدید خطوط طولی (Ridging) با میزان 35% در دستها و 42% در پاها شایعترین ضایعه ناخنی بود.
تقریبا یک سوم بیماران مراجعه کننده به کلینیک پوست بیمارستان سینا در همدان دارای ضایعات ناخنی بودند.

بیماری بهجت یک بیماری مزمن عودکننده و مولتی سیستمیک است که با تظاهرات جلدی و مخاطی مشخص می گردد. این بیماری در تمام دنیا وجود دارد و شایعترین محل های شیوع آن خاورمیانه، مدیترانه و خاور دور می باشد.
این مطالعه با هدف تعیین فراوانی تظاهرات مختلف بالینی بیماران مبتلا به سندرم بهجت بستری در بخش پوست بیمارستان سینا همدان طی سالهای 78-1370 صورت گرفت.
روش اجرا: این تحقیق یک مطالعه توصیفی مقطعی گذشته نگر می باشد که اطلاعات لازم شامل سن، جنس، علایم بالینی، تست پاتررژی از پرونده بیماران فوق جمع آوری و ثبت گردید و توسط نرم افزار EPI Info 6 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در این مطالعه 28 بیمار مبتلا به سندرم بهجت شناسایی گردیدند که از این تعداد 13 نفر 46.4% زن و 15 نفر 53.6% مرد بودند. شایع ترین سن بروز بیماری در دهه سوم زندگی بوده و میانگین سن بیماران در هنگام شروع بیماری 12.95 ± 31.89سال بود. اولین علامت بیماری در افراد مورد مطالعه گرفتاری دهانی 92.9% بود. گرفتاری پوستی در 11 نفر 39.3% وجود داشت که 9 نفر 32.1 % از افراد مورد مطالعه مبتلا به فولیکولیت، 2 نفر 7.1% مبتلا به ضایعات شبیه اریتماندوزوم و 5 نفر 17.9% مبتلا به ضایعات پاپولوپوسچولر بوده اند.
گرفتاری پوستی (به خصوص ضایعات شبیه اریتماندوزوم، ضایعات پاپولوپوسچولر و تست پاترژی مثبت) و نیز علایم مفصلی در این مطالعه کمتر از سایر گزارشات بوده ولی سایر علائم بیماری در جمعیت مورد مطالعه با یافته های دیگر تحقیقات تقریبا مطابقت دارد.

بیماری های پوستی خارش دار جز شایعترین بیماری های پوستی در سالمندان می باشد.
هدف از این مطالعه تعیین فراوانی بیماری های پوستی خارش دار در سالمندان آسایشگاه کهریزک تهران می باشد.
روش اجرا: در این مطالعه توصیفی- مقطعی،تمام سالمندان مقیم آسایشگاه کهریزک تهران که سن آنها 60 سال یا بیشتر بود و مبتلا به دمانس نبودند، در 6 ماهه نخست سال 1379 از نظر وجود بیماری های پوستی خارش دار شامل خشکی پوست، اکزماها، پسوریازیس ولگاریس، کهیر، عفونت ها، بئورات دارویی، خارش نواحی تناسلی - مقعدی، گزش حشره، گال و لیکن سیمپلکس مزمن مورد بررسی قرار گرفتند. براساس معاینه و مشاهده بالینی افراد، پرسشنامه ای شامل اطلاعات عمومی و پوستی در گروهی که شکایت اصل آنها خارش بود تکمیل شد. در نهایت آنالیز اطلاعات موجود در پرسشنامه ها از سیستم رایانه ای spss/pct استفاده شد.
از 734 سالمند مورد مطالعه جمعا 161 نفر دچار خارش بودند که 55.3 درصد زن و 44.7 درصد مرد بودند. شایع ترین علت خارش در هر دو جنس خشکی پوست یا خارش پیری (گزرویس) بود. اکزما در آقایان شایعتر از زنان و شایع ترین نوع اکزما در هر دو جنس اکزمای سبورئیک بود. شایعترین بیماری سیستمیک همراه با خارش در گروه مورد مطالعه دیابت قندی بود.
این مطالعه نشان می دهد که بیماری های پوستی خارش دار در سالمندان بسیار شایع است. لذا سازمان های مسئول باید برنامه ای مدون جهت ارائه بهتر خدمات پیشگیری و درمانی به این گروه از افراد ارزشمند جامعه طراحی و اجرا نمایند.

لیشمانیوز جلدی بیماری انگلی نسبتا شایع در منطقه اصفهان و حومه آن است. از جمله عوارض بیماری اضافه شدن عفونت باکتریایی در محل ضایعات جلدی می باشد که این عارضه باعث شدت یافتن بیماری و جوشگاه حاصل از آن می گردد.
هدف کلی این مطالعه تعیین توزیع فراوانی باکتری هایی جدا شده از ضایعات عفونی شده لیشمانیوز جلدی بوده است.
روش اجرا: در این مطالعه 200 بیمار از 854 بیمار مبتلا به سالک که طی 4 ماه از شهریور تا آذر 1378 به مرکز تحقیقات پوست و سالک مرکز پزشکی امین اصفهان مراجعه کرده بودند و ضایعه آنها از نظر بالینی علایم عفونت ثانویه را دارا بود،مورد آزمایش مستقیم و کشت میکروبی قرار گرفتند.
از 200 بیمار بررسی شده پاسخ کشت در مورد 177 نفر (20.7% از کل بیماران و 88.5% از افراد آزمایش شده) مثبت بود. در کشت بیماران در 61.5% موارد استافیلو کوکوس اورئوس، 20.5% استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، 3.5% اشرشیاکلی، 1.5% پروتئوس و ولگاریس و 1.5% کلبسیلا رشد کرد. در 87% بیماران ضایعه بالینی ناشی از لیشمانیوز به شکل پلاک زخمی، در 13% ندول در 3% ندول زخمی شده بود. توزیع فراوانی باکتری ها در شکلهای بالینی زخمی به صورت معنی داری از انواع غیر زخمی بیشتر بود (P=0.00001).
بروز عفونت ثانویه باکتریایی در ضایعات سالکی یکی از شایع ترین عوارض بیماری است در این بررسی عمده ترین میکروارگانیسم اضافه شونده استافیلوکوکوس اورئوس بود.

خال لب در میان خانم های جوان تا میانسال ایرانی به ویژه آنهایی که دارای رنگ روشن تری هستند. دارای ارزش زیبایی شناسی می باشد. در این مقاله روش پیوند خال ملانوسیتی از نقطه دیگری از بدن به لب شرح داده شده است. خال تیره ای به قطر حدود 3 میلیمتر از نقطه دیگری از بدن انتخاب و پس از آن که محل های دهنده و گیرنده (لب) بی حس و آماده شدند، پانچی با قطر هم اندازه قطر خال انتخاب، نخست محل گیرنده پانچ شده و دور انداخته و سپس خال تا عمق چربی زیر پوست جدا و در محل پانچ شده لب کاشته و با گاز پوشانده و چسب زده شد. ده روز بعد خال به اندازه ای با بافت های اطراف اتصال برقرار کرد که بتوان پانسمان را برداشت. در این هنگام در اثر ایسکمی عمل و بعد از آن روی خال را لایه ای از کالوسه (Crust) تشکیل داده بود. یک ماه بعد از خال از اندازه اولیه کمی آتروفی تر و کم رنگ تر به نظر می رسید که به تدریج به رنگ و اندازه اولیه نزدیک شد.

آکتینیک پروریگو بیماری نادری است که عمدتا در سرخپوستان آمریکایی و بخصوص در افرادی که در ارتفاعات زندگی می کنند دیده می شود. علائم بالینی بیماری به شکل با پول و ندول هایی است خارش دار که اگر چه بیشتر اوقات نواحی باز بدن را درگیر می کند ولی تا 50% موارد می تواند حتی مناطق پوشیده بدن را نیز گرفتار نماید. ما نخستین بیمار ایرانی مبتلا به این بیماری را معرفی می کنیم. بیمار دختر 19 ساله ای می باشد که از 10 سالگی به ضایعات خارش دار صورت و تنه و اندام ها شده که با نور آفتاب تشدید می شدند. یافته های آسیب شناسی نمونه پوست بیمار منطبق با تشخیص آکتینیک پروریگو بود.

خانمی 57 ساله با یک سابقه 8 ماهه از چندین ضایعه پوستی در صورت به درمانگاه پوست مراجعه کرد. ضایعات بدون علامت ولی به طور پیشرونده ای در حال رشد بودند. در سابقه بیماری به جز دیابت ملیتوس و مصرف چندین ساله قرص گلی بن کلامید نکته مهمی وجود نداشت.
در معاینه فیزیکی سه ندول انفیلتراتیو، کاملا مشخص و به رنگ قرمز تیره تا قهوه ای روشن بر روی هر دو گونه دیده شد. اندازه ضایعات از 5/0 × 5/0 سانتیمتر تا 3×3 سانتیمتر متغیر بود (تصویر 1). در بررسی آزمایشگاهی CBCنرمال، قند خون ناشتا 200 میلی گرم در دسی لیتر، کلسترول 211 میلی گرم در دسی لیتر و تری گلیسرید 310 میلی گرم در دسی لیتر بود. کوچکترین ضایعه به طور کامل جراحی شد و آزمایش هیستوپاتولوژی ارتشاح متراکم سلولهای پلی موروفونوکلئر را نشان داد (تصاویر 3و2).