فهرست مطالب

پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز - سال سی و سوم شماره 3 (پیاپی 93، امرداد و شهریور 1390)

مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
سال سی و سوم شماره 3 (پیاپی 93، امرداد و شهریور 1390)

  • تاریخ انتشار: 1390/06/05
  • تعداد عناوین: 14
|
  • مهدی امیرنیا، سیما سینافر، حسن سینافر، محمد نوری صفحه 7
    زمینه و اهداف
    آلوپسی آره آتا یک نوع ریزش مو بدون جاگذاری اسکار می باشد که هر نقطه ای را می تواند گرفتار کند. آلوپسی آندروژنتیک یا طاسی مردان نیز بیماری شایعی است که اثرات روحی اجتماعی زیادی بر جا می گذارد. این فرضیه وجود دارد که عدم تعادل در برخی المانها می تواند شروع کننده آلوپسی باشد. هدف از این مطالعه، اندازه گیری روی و مس در محتوای موی سر، همچنین اندازه گیری سطح سرمی آنزیمهای پراکسیداسیون چربی یعنی سوپراکسیداز دیسموتاز، گلوتاتیون پر اکسیداز و مالون دی آلدئید در بیماران مبتلا به آلوپسی آره آتا و آندروژنتیک می باشد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه توصیفی تحلیلی در درمانگاه پوست مرکز آموزشی درمانی سینا و بخش بیوشیمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در بین 27 بیمار مبتلا به آلوپسی آره آتا، 27 بیمار مبتلا به آلوپسی آندروژنتیک و 27 فرد سالم بعنوان گروه کنترل که از لحاظ سنی و جنسی با گروهای مطالعه یکسان بودند انجام یافته است. محتوای روی و مس در موی بیماران، سطح سرمی آنزیمهای سوپراکسیداز دیسموتاز، گلوتاتیون پر اکسیداز و مالون دی آلدئید در بیماران مبتلا به آلوپسی آره آتا و آندروژنتیک و افراد گروه کنترل اندازه گیری شد. داده ها با نرم افزار SPSS مورد آنالیز قرار گرفت.
    یافته ها
    طول مدت ریزش مو در مبتلایان به آلوپسی آره آتا از 1 تا 240 ماه و در مبتلایان به آلوپسی آندروژنتیک از 6 تا 180 ماه متغیر بود. میانگین محتوای روی در موی بیماران مبتلا به آلوپسی آره آتا، آندروژنتیک و گروه کنترل به ترتیب: 33/98، 35/105 و 52/129 میکروگرم بر میلی گرم مو بود. میانگین محتوای مس در موی بیماران مبتلا به آلوپسی آره آتا، آندروژنتیک و گروه کنترل نیز به ترتیب:91/7، 25/7 و 34/10 میکروگرم بر میلی گرم مو بود. سطح سرمی آنزیمهای (superoxide dismutase، SOD)، (malondialdehyde، MDA) و (glutathione peroxidase، GPX) نیز به ترتیب در این سه گروه: (25/1945، 57/1761 و 77/2296میکروگرم بر دسی لیتر)، (64/3، 49/3 و 62/1 میکروگرم بر دسی لیتر) و(011/129، 84/118 و 74/ 138 میکروگرم بر دسی لیتر) بود.میزان روی و مس محتوای مو و سرم بیماران در هر دو گروه مبتلا به آلوپسی آره آتا و آندروژنتیک نسبت به جمعیت عادی بطور معنی داری کمتر بود (05/0P<). سطح سرمی SOD و GPX-Px نیز در این دو گروه بطور معنی داری کمتر(05/0P<) و سطح سرمی MDA بطور معنی داری بیشتر از از افراد نرمال بود (05/0P<).
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان داد سطح پایین روی، مس در مو وسرم و سطح سرمی پایین SOD، GPX همراه با سطح بالای MDA نقش مهمی در ایجاد آلوپسی ایفا می کنند.
    کلیدواژگان: آلوپسی، مس، روی، SOD، MDA و GPX
  • رقیه بایرامی، لیلا ولی زاده، فرزانه ظاهری صفحه 14
    زمینه و اهداف
    تجربه زایمانی یکی از مهمترین تجربه ها در طول زندگی زنان است. کیفیت این تجارب سلامت مادر و نوزاد را تحت تاثیر قرار می دهد و بر روابط مادر با کودک و همچنین همسر موثر است. هدف از این پژوهش، بررسی کیفی تجارب زنان اول زا از زایمان است.
    مواد و روش ها
    این پژوهش با استفاده از مصاحبه های باز و عمیق همراه با گمانه زنی کلامی و غیر کلامی و نمونه گیری مبتنی بر هدف انجام گرفته است. داوطلبان دیدگاه های خود را پیرامون تجارب زایمانی در روز بعد از زایمان به بحث گذاشتند، مکالمات ضبط و سپس دست نویس شد و با استفاده از روش کولیزی تجزیه و تحلیل گردید.
    یافته ها
    طی این پژوهش 5 درو نمایه اصلی که هر کدام حاوی درونمایه های فرعی متعددی می باشند، استخراج گردید. درونمایه های اصلی عبارتند از: تغییرات جسمی، تغییرات روانی، حمایت ماما، کنار آمدن، تغییر دیدگاه و رفتار.
    نتیجه گیری
    اساس مراقبتهای مامایی تحت تاثیر تجارب مادران از زایمان قرار می گیرد. نتایج پژوهش حاضر می تواند ماماها را در ارتقاء کیفیت خدمات پره ناتال و کسب تجربه مثبت مادران از زایمان کمک نماید.
    کلیدواژگان: زن اول زا، زایمان، حمایت، ماما، تجربیات زیستی، پژوهش کیفی
  • مجید براتی، حمید الله وردی پور، بابک معینی، عبدالله فرهادی نسب، حسین محجوب صفحه 20
    زمینه و اهداف
    آمار موجود نشان می دهد که مصرف ترکیبات مواد روان گردان در بین جوانان در سالهای اخیر افزایش یافته است. در این بین تئوری رفتار برنامه ریزی شده یکی از راهکارهای موثر در پیشگیری از اتخاذ رفتارهای غیر بهداشتی می باشد؛ این مطالعه با بهره گیری از این مدل به عنوان چارچوب تئوریک پژوهش، به منظور بررسی تاثیر برنامه آموزش پیشگیری و مهارت های مقاومت در برابر سوء مصرف مواد و ایجاد مصونیت رفتاری در دانشجویان دانشگاه های شهر همدان انجام گردید.
    مواد و روش ها
    این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی می باشد که 140 نفر از دانشجویان دانشگاه های شهر همدان به شکل تصادفی ساده از بین علاقمندان انتخاب و با تخصیص تصادفی به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند که پس از انجام ارزشیابی تشخیصی اقدام به طراحی و مداخله آموزشی گردید. پرسشنامه ای بر مبنای تئوری رفتار برنامه ریزی شده جهت سنجش سازه های نگرش نسبت به مصرف، هنجارهای انتزاعی، کنترل رفتاری درک شده، قصد رفتاری و مصرف اکستازی بکار رفته بود.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری برای میانگین نگرش (t= 4.49، p< 0.001)، هنجارهای انتزاعی (t= 8.26، p< 0.001) و کنترل رفتاری درک شده (t= -4.92، p< 0.001) بین دانشجویان گروه های مداخله و شاهد وجود دارد. همچنین ارتباط معنی داری بین بهره گیری از مداخله آموزشی در کاهش قصد مصرف اکستازی (X2=5.78;p=0.013) و سوء مصرف اکستازی (X2=7.11;p=0.004) بین گروه مداخله و گروه شاهد مشاهده گردید.
    نتیجه گیری
    نتایج به دست آمده نشان می دهد تئوری های رفتار برنامه ریزی شده به همراه ارائه راهکارهای پیشگیرانه دارای اثربخشی قابل توجهی برای ایجاد ایمن سازی روانی برای امتناع از سوء مصرف مواد می باشد.
    کلیدواژگان: اکستازی، دانشجویان، سوء مصرف مواد، همدان
  • آرش خاکی صفحه 30
    زمینه و اهداف
    مصرف دانه هویج در طب سنتی ایران در درمان دیابت کاربرد داشته است. دراین مطالعه اثر کاهندگی عصاره اتانولی دانه هویج بر قند خون در موش های صحرایی سالم و دیابتیک مورد بررسی قرارگرفت.
    مواد و روش ها
    موش های صحرایی ویستار به 5 دسته سالم و دیابتیک (استرپتوزوتوسین mg /kg 65 - تزریق داخل صفاقی) تقسیم و حیوانات هر دسته در گروه های 7 تایی عصاره اتانولی دانه هویج را به صورت خوراکی دریافت کردند. در گروه های دیابتیک، عصاره اتانولی دانه هویج 72 ساعت پس از تزریق استرپتوزوتوسین تجویز شد و سطح گلوکز خون در روز هفتم توسط گلوکومتر اندازه گیری شد. عصاره اتانولی دانه هویج در دوزهای 20، 50، 100 و mg / kg 150 دو بار در روز به صورت گاواژ تجویز شد.
    یافته ها
    تجویز خوراکی عصاره با دوزهای mg / kg 100 و mg / kg 150، 72 ساعت پس از اولین تجویز عصاره به ترتیب (P < 0، 001) و (P < 0، 05) سبب کاهش معنی داری در سطح گلوکز خون شد.همچنین دوز mg/kg100 بر کاهش میزان آلدئید اکسیداز (Ox-LDL) خون درگروه های دیابتیک موثرتر بوده است.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان می دهد که عصاره اتانولی دانه هویج در دوزهای 100 و150mg/kg اثرات هیپو گلیسمیک قابل ملاحظه ای را در موش های صحرایی دیابتیک شده با استرپتوزوسین ایجاد می کند اما روی گروه کنترل دیابتیک اثری ندارد. همچنین این عصاره در این دوزها تاثیرقابل توجهی بر کاهش مرگ سلولهای کبدی و کاهش پرخونی کبدی داشته است.
    کلیدواژگان: استرپتوزوتوسین، آلدیید اکسیداز، دانه هویج، دیابت، گلوکز خون
  • سیمین شریفی، رضا قوطاسلو *، محمد تقی اخی، محمدحسین سروش، خلیل انصارین، جعفر شعبانپور، حبیب ضیغمی، اکبر شریفی، محمدرضا غفاری، حسین بیژن پور صفحه 36
    زمینه و اهداف

    مایکوپلاسما نومونیه در دستگاه تنفسی فوقانی وتحتانی ایجاد بیماری نموده و بصورت اپیدمیک و اندمیک و نیز در تمام گروه های سنی ایجاد بیماری می کند. مایکوپلاسما نومونیه عامل 15 تا 20 درصد موارد پنومونی اکتسابی از جامعه است. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه ای روش های کشت، الیزا و PCR جهت تشخیص مایکوپلاسما نومونیه و معرفی بهترین روش بود و با توجه به اهمیت موضوع عفونتهای تنفسی در کشور و بررسی عوامل ایجاد کننده پنومونی ها، عدم تحقیق کافی مشابه در منطقه آذربایجان شرقی، این مطالعه بر روی مایکوپلاسما نومونیه در مراکز آموزشی و درمانی شهر تبریز انجام گرفت.

    مواد و روش ها

    این مطالعه از خرداد تا آبان ماه سال 1388 بر روی 200 بیمار (3/50 درصد مرد، 7/49 درصد زن، میانگین سنی 25 سال و رنج سنی از کودک 3 ماهه تا 81 سال) در تبریز انجام شد. انتخاب بیماران مشکوک به عفونت تنفسی مایکوپلاسما نومونیه با تشخیص پزشک معالج بر اساس علائم بالینی انجام گرفت. برای آزمایش الیزا از نمونه های تک سرمی و برای PCR و کشت از نمونه های سواپ گلو یا مایع شستشوی ریه بیماران مشکوک به عفونت مایکوپلاسما نومونیه استفاده شد. تشخیص توسط روش های کشت، PCR و اندازه گیری IgM وIgG سرم با روش الیزا انجام گرفت.

    یافته ها

    در این تحقیق از 12 نمونه مثبت (6%) با روش PCR، نتیجه 10 نمونه (5%) از نظر IgM و 4 نمونه (2%) از نظر کشت مثبت بود. بیشترین فراوانی عفونت مایکوپلاسما نومونیه در گروه سنی 5-20 سال بود.

    نتیجه گیری

    این تحقیق که از سه روش PCR، الیزا و کشت برای تشخیص مایکوپلاسما نومونیه استفاده شد آزمایش PCR در مقایسه با روش های الیزا و کشت حساسترین روش بوده و از طرفی روش الیزا نیز حساستر از کشت بود. نتایج این تحقیق نشان می دهد که آزمایش PCR بر روی نمونه های سواب گلو سریع، حساس و اختصاصی است و تشخیص عفونت تنفسی با عامل مایکوپلاسما نومونیه را تسهیل می کند.

    کلیدواژگان: مایکوپلاسما نومونیه، الیزا، کشت و واکنش زنجیره ای پلیمراز
  • محمدحسین صومی، لیلی مقبولی، محمدحسین آنتیکچی صفحه 42
    زمینه و اهداف
    گاستروستومی از طریق پوست برای اولین بار در سال 1980، PEG (percutaneous endoscopic gastrostomy)، در بیمارانی که بطور طولانی مدت دچار اختلال بلع و تغذیه دهانی بودند، بعنوان یک روش جدید تغذیه ای کمکی مد نظر پزشکان بوده و بطور وسیع مورد استفاده قرار گرفت. اما همواره در راستای موارد لزوم استفاده از آن و البته میزان اثربخشی و عوارض آن در مطالعات مختلف نتایج مختلفی گزارش شده است. هدف از این مطالعه بررسی اندیکاسیونها، عوارض گاستروستومی از طریق پوست و ارزیابی وضعیت بیماران بعد از کارگذاری آن بوده است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه مقطعی، تعداد 100 بیمار مراجعه کننده به مرکز آموزشی-درمانی امام رضا در سال 88-1385 که تحت تعبیه گاستروستومی از طریق پوست قرار گرفتند مورد ارزیابی شدند. وضعیت تغذیه بیماران و عوارض احتمالی پس از کارگذاری به مدت 6 ماه مورد پیگیری قرار گرفت.
    یافته ها
    این روش در 100% موارد در تغذیه بیماران (64 مرد و 36 زن) اثربخشی مثبت داشته است. اندیکاسیونهای کارگذاری آن، علل نورولوژیک (بویژه سکته مغزی) در 66 بیمار، آسپیراسیونهای مکرر در 14 بیمار، تروما در 9 بیمار، سندرم گیلن باره در 6 بیمار، تومورهای مری بدون انسداد در 3 بیمار و آنسفالوپاتی هیپوکسیک در 2 بیمار بود. پس از کارگذاری وسیله، 99 بیمار حداقل یکبار مورد پیگیری قرار گرفتند. مهمترین عارضه ماژور در این بیماران پریتونیت بود که فقط در یک بیمار دیده شد. عوارض مینور شامل: عفونت محل کارگذاری در 8 بیمار، انسداد مکانیکی در 5 بیمار، پنومونی آسپیراتیو در 4 بیمار و نشت از محل آن در 2 بیمار بوده است. بهبودی نسبی و تغذیه دهانی در 27 بیمار در طی 6 ماه حاصل شد و لوله خارج گردید.
    نتیجه گیری
    روش تغذیه ای گاستروستومی از طریق پوست، یک روش با خطر تهاجمی به میزان کم، با موربیدیته و مورتالیته پایین می باشد که به آسانی قابل پیگیری بوده و به راحتی قابل تعویض است.
    کلیدواژگان: گاستروستومی از طریق پوست، موربیدیته، مورتالیته
  • مهدی عابد کهنمویی، محمد اسماعیل ابراهیمی چهارم، سودابه کیمیایی، محمود بهاری، سینا بادامچی زاده صفحه 47
    زمینه و اهداف
    امروزه استفاده از مواد ضدعفونی کننده حفره نظیر کلرهگزیدین پس از تراش و قبل از قراردادن ماده ترمیمی مقبولیت یافته است. اما عده ای از محققین اعتقاد دارند که این مواد با عملکرد رزین های چسباننده تداخل می کنند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر ضدعفونی کردن حفره با کلرهگزیدین بر ریزنشت لبه جینجیوالی حفرات کلاس پنج کامپوزیتی ترمیم شده با رزین چسباننده سلف اچ یک مرحله ای (نسل هفتم) بصورت آزمایشگاهی در دندان گاو بود.
    مواد و روش ها
    در سطوح باکال 60 دندان انسیزور دائمی گاو، حفرات کلاس پنج تراش داده شد بطوریکه لبه اکلوزالی در مینا و لبه جینجیوالی در عاج قرار داشت. دندانها به صورت تصادفی به دو گروه 30 تایی تقسیم شدند. در گروه اول، نمونه ها بدون استفاده از کلرهگزیدین و در گروه دوم با استفاده از کلرهگزیدین ترمیم شدند. در هر دو گروه از رزین چسباننده سلف اچ یک مرحله ای (Clearfil tri S Bond) و کامپوزیت Z100 به روش لایه لایه، به منظور ترمیم استفاده گردید. پس از پرداخت و پالیش، نمونه ها تحت عمل ترموسایکلینگ قرار گرفتند. سپس در محلول فوشین بازی 2%به مدت 24 ساعت قرار داده شده و پس از برش، ریزنشت لبه جینجیوالی نمونه ها زیر استریو میکروسکوپ مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور مقایسه میزان ریزنشت در دو گروه، از آزمون ناپارامتریک Mann-Whitney U استفاده گردید. در این مطالعه05 /0 P< معنی دار تلقی شد.
    یافته ها
    تفاوت آماری معنی داری در میزان ریزنشت دو گروه وجود نداشت (91/0P =).
    نتیجه گیری
    استفاده از کلرهگزیدین به عنوان ضدعفونی کننده حفره اثری بر میزان ریزنشت لبه جینجیوالی حفرات کلاس پنج کامپوزیتی ترمیم شده با رزین چسباننده سلف اچ یک مرحله ای نداشت.
    کلیدواژگان: ریزنشت، رزین چسباننده سلف اچ یک مرحله ای، کلرهگزیدین، ترمیم رزین کامپوزیت
  • محمود عیدی، حمزه حسین زاده، خسرو کلاهدوزان، سید جواد سیدتوتونچی، کریم مرجانی صفحه 52
    زمینه و اهداف
    تهوع و استفراغ عارضه ای است که پس از بیهوشی و جراحی دیده می شود. بیمارانی که تحت جراحی های گوش میانی قرار می گیرند در معرض خطر بالاتری از تهوع و استفراغ هستند. این عارضه می تواند نتایج اعمال گوش میانی را برهم زند. داروهای مختلفی جهت جلوگیری و درمان تهوع و استفراغ در بیماران کاندیدای جراحی های گوش میانی تحت بررسی قرار گرفته اند. هدف از این مطالعه مقایسه اوندانسترون و دگزامتازون وریدی در این زمینه است.
    مواد و روش ها
    در یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور، 219 کاندیدای جراحی گوش میانی به طور تصادفی در سه گروه P، D، O در مرکز آموزشی – درمانی امام رضا (ع) تبریز بررسی گردیدند. پیش از القاء بیهوشی در بیماران گروه O، اوندانسترون (4 میلی گرم وریدی)، در بیماران گروه D، دگزامتازون (8 میلی گرم وریدی) و در گروه P، پلاسبو تجویز شد. میزان بروز تهوع و استفراغ و نیز شدت آن براساس سیستم امتیازدهی Bellville طی 24 ساعت اول پس از جراحی تعیین و بین سه گروه مقایسه شد.
    یافته ها
    طی ساعت 8-2 و 16-8 پس از عمل، میزان تهوع و استفراغ در گروه پلاسبو به طور معنی داری بیشتر بود (001/0>(p. نتایج مشابهی در زمینه شدت تهوع و استفراغ ثبت شد.
    نتیجه گیری
    اوندانسترون و دگزامتازون وریدی هر دو نسبت به دارونما جهت کنترل تهوع و استفراغ پس از عمل گوش میانی مؤثر هستند. دگزامتازون به طور معنی داری بهتر از اوندانسترون است.
    کلیدواژگان: تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی، اوندانسترون، دگزامتازون، گوش میانی، عوارض
  • احمد کوشا، سویل حکیمی، اسماعیل فلاح، ایران نوع خواهی، صدیقه سرافراز، احد شهنامی صفحه 58
    زمینه و هدف
    بیماری های انگلی در زمره شایعترین بیماری های عفونی در جهان می باشند. بنا به گزارش سازمان جهانی بهداشت در حدود 5/3 میلیارد نفر در سراسر جهان آلوده به انگل بوده و سالانه 450 میلیون نفر دراثر عوارض انگلها بیمار می شوند که بخش اعظمی از آن را کودکان تشکیل می دهند. از آنجایی که آمار دقیق از شیوع انگل در کودکان دبستانی شهر تبریز در دست نیست لذا هدف این مطالعه بررسی شیوع انگلهای روده ای در کودکان 6 تا 12 سال و مشخص کردن عوامل خطر و نیز بررسی وضعیت محیطی و عادات رفتاری در مناطق مختلف شهر تبریز می باشد.
    مواد و روش ها
    نمونه های مورد مطالعه کودکان مقطع دبستان (12-6 سال) بودند. بدین ترتیب که شهر تبریز به 5 منطقه جغرافیایی (از روی نقشه) تقسیم شد، از هر منطقه 2 مرکز بهداشتی درمانی به صورت تصادفی انتخاب شده از هرمرکز 90 کودک انتخاب گردید، بدین ترتیب که از زمان شروع طرح، از تمام کودکان مراجعه کننده به درمانگاه به هر دلیل، نمونه مدفوع گرفته شد تا 90 نمونه کامل گردید.
    یافته ها
    از 900 دانش آموز تحت بررسی در این مطالعه 361 نفر (1/42%) مونث و 539 نفر (9/57%) مذکر بودند. 396 نفر (44%) از افراد مورد مطالعه مبتلا به یک یا چند انگل روده ای بودند. شیوع انگلهای بیماریزا در درجه اول مربوط به ژیاردیا با 8/8% و بعد از آن مربوط به کریپتواسپوریدیوم با 7/7% بود. میزان ابتلا به انگلهای روده ای و انواع بیماریزا و غیر بیماریزا در دوجنس تفاوت معنی دار نشان نداد.
    نتیجه گیری
    این تحقیق در سطح جامعه و از کودکان بدون علایم بالینی انجام گرفته است. آلودگی انگلی می تواند روی رشد و سلامت و وضعیت تغذیه ای و نیز تکامل شناختی کودکان موثر باشد. یافته های این مطالعه بیانگر وجود آلودگی انگلهای روده ای در میان دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر تبریز و فعال بودن مسیر انتقالی است. ضروری است ضمن آموزش و راهنمایی والدین و اولیای مدارس برنامه ریزی ویژه در جهت شناسایی موارد مرتبط با انتقال بیماری ها و کاهش یا حذف علل و عوامل به عمل آید.
    کلیدواژگان: انگل های روده ای، دانش آموز، شیوع
  • جعفر گنج پور ثالث، جعفر سلیمانپور مختارمانند، معروف انصاری*، فرهاد آفاقی صفحه 63
    زمینه و اهداف

    شکستگی طبق تی بیا یکی از موارد چالش برانگیز جراحان ارتوپدی می باشد. این نوع شکستگی اگر به صورت شکستگی هر دو کندیل باشد از نظر درمانی مشکل بوده و از پیچیدگی های زیادی برخوردار است. بدلیل اینکه پوشش جلد و بافت نرم بدنبال جااندازی باز و قرار دادن پلاک تضعیف می شود میزان بروز عفونت افزایش می یابد، همچنین کیفیت پایین استخوان و الگوی شکستگی خرد شده مانع ثبات پایدار می گردد. هدف از این مطالعه بررسی نتایج درمانی تثبیت کننده خارجی ترکیبی که از یک و نیم حلقه به جای اولین حلقه کامل آن استفاده نمودیم می باشد.

    مواد و روش ها

    در یک مطالعه توصیفی، 28 بیمار دچار شکستگی هر دو طبق تی بیا که با استفاده از تثبیت کننده خارجی ترکیبی در مرکز آموزشی و درمانی شهداء تبریز درمان نمودیم، ارزیابی و بین 9 تا 12 ماه پیگیری کردیم. در این روش به جای یک یا دو حلقه تثبیت کننده خارجی ترکیبی مرسوم از یک و نیم حلقه استفاده نمودیم تا میزان حرکت مفصل زانو را افزایش دهیم. نتایج حاصله از درمان شامل نحوه راه رفتن، وضعیت جوش خوردگی، دامنه حرکت زانو و میزان عوارض و نتیجه نهایی بر اساس امتیاز بندی score بالینی و رادیوگرافیک ارزیابی شد.

    یافته ها

    28 بیمار مذکر، دارای سن متوسط 83/13 54/40 (77-21) سال بودند. متوسط زمان پیگیری 49/1 82/10 ماه بود. 8 بیمار دچار عارضه شدند که 7 مورد عفونت سطحی و یک مورد ترومبوز ورید عمقی داشتند که بدون عارضه درمان شدند. بجز یک بیمار که به علت درد زانو با عصا راه می رفت، بقیه بدون کمک قادر به راه رفتن بودند. Score زانو از نظر بالینی و رادیوگرافیک به ترتیب 4/96% و 30/89% که خوب و عالی بود. در 7/85% بیماران دامنه حرکتی زانو در محدوده طبیعی قرار داشت.

    نتیجه گیری

    نتیجه مطالعه نشان داد که شکستگی های دو کندیلی طبق تی بیا را می توان بطور موثر و ایمن با استفاده از تثبیت کننده خارجی ترکیبی با طراحی جدید درمان کرد.

    کلیدواژگان: طبق تی بیا، شکستگی دو کندیلی، تثبیت کننده خارجی
  • فخرالسادات مرتضوی، مهناز صادقی شبستری صفحه 68
    زمینه واهداف
    ویژگی های بالینی و اپیدمیولوژیک بیماری هنوخ شوئن لاین(HSP) برحسب عوامل جغرافیایی متفاوت است. هدف این مطالعه آن است که مشخصات بالینی و سرانجام دراز مدت بیماران مبتلا به HSP را در بیمارستان کودکان تبریز بررسی نموده و نتایج آن را با سایر مطالعات مقایسه نماید.
    مواد و روش ها
    مدارک پزشکی75 کودک مبتلا به HSP بستری شده در بیمارستان کودکان تبریز طی سالهای 86-80 از نظر مشخصات دموگرافیک، علائم بالینی، عود و سرانجام دراز مدت بیماری مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    سن بیماران بین 12-2 سال (میانگین سنی: 06/3 ± 81/6 سال) و نسبت مذکر به مونث 5/2 به 1 بود. درگیری پوستی در 100% بیماران، درگیری گوارشی در 3/73%، درگیری مفصلی در 3/65% و درگیری کلیوی در 6/34% از بیماران وجود داشت. خونریزی گوارشی در 14 بیمار(6/18%)، سندرم نفریتیک با یا بدون سندرم نفروتیک در 16 بیمار (3/21%) مشاهده شد. 9 بیمار (12%) تحت بیوپسی کلیه قرار گرفتند. بیماران پس از ترخیص به مدت 21/15± 85/23 ماه پیگیری شدند. عود در 9 بیمار (12%) مشاهده شد. سه نفر از کل بیماران (4%) دچار بیماری مزمن کلیه شدند. ارتباط معنی داری بین جنس و میزان عود با درگیری مفصلی، گوارشی و کلیوی مشاهده نشد. میزان درگیری کلیوی در گروه سنی بالاتر از 8 سال به طور معنی داری بیشتر از سنین زیر 8 سال بود (02/0P=)
    نتیجه گیری
    پراکندگی سنی، جنسی، فراوانی تظاهرات بالینی ومیزان عود بیماری HSP در این مرکز کمابیش مشابه سایر مطالعات است. ولی میزان بروز بیماری مزمن کلیه در این مطالعه بیشتر از سایر مطالعات است که می توان آن را به پی گیری طولانی بیماران، ارجاعی بودن این مرکز و انجام مطالعه در بیماران بستری نسبت داد.
    کلیدواژگان: پورپورای هنوخ شوئن لاین، عوارض، سندرم نفروتیک، شکم درد، عود
  • صمد مصدقی، امرالله بیات صفحه 74
    زمینه و اهداف
    درمان اصلی بیماری پایلونیدال جراحی است. پس از برداشت، کنترل محل خالی و نوع برخورد با آن معضل عمده محسوب می گردد. در این زمینه روش های مختلفی معرفی شده اند، ولی هنوز در مورد بهترین تکنیک مباحثه وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی نتایج اکسیزیون کامل و مارسوپیالیزاسیون بوده است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه گذشته نگر، پرونده 320 بیمار مبتلا به سینوس پایلونیدال که به روش اکسیزیون و مارسوپیالیزاسیون در مراکز آموزشی و غیرآموزشی تبریز طی سال های 88- 1380 درمان شده بودند، بررسی گردید. مشخصات بیماران و نیز نتایج کوتاه و بلند مدت تعیین گردید.
    یافته ها
    در مجموع 320 بیمار، 288 مرد و 32 زن با سن متوسط 5/8±3/26 (46-15) سال وارد مطالعه شدند. اغلب بیماران (8/98%) روز دوم پس از عمل ترخیص شدند. متوسط مدت بهبود زخم 2/3±4/4 (6-2) هفته پس از عمل بود. طی یک سال میزان عود 3/1% و میزان نیاز به جراحی مجدد 3/0% بود. طی مدت پیگیری عارضه عمده یا مرگ و میر وجود نداشت.
    نتیجه گیری
    اکسیزیون کامل و مارسوپیالیزاسیون روشی ایمن و موثر در درمان سینوس پایلونیدال می باشد.
    کلیدواژگان: سینوس پایلونیدال، اکسیزیون سینوس، مارسوپیالیزاسیون
  • ابوالفضل وهابی، آلکا حسنی، محمدرضا نهایی، صفر فرج نیا صفحه 78
    زمینه و اهداف
    عفونت بیمارستانی بوسیله انتروکوک یک معضل مهم در بسیاری از بیمارستان های سراسر دنیا است. درمان انتخابی عفونت های انتروکوکی بطور معمول، بکارگیری ترکیب هم افزائی یک پنی سیلین یا گلیکوپپتید همراه با یک آمینوگلیکوزید (جنتامیسین یا استرپتومایسین) می باشد. کارآئی این درمان ترکیبی با فراوانی سویه های انتروکوک مقاوم به چند دارو مورد تردید است. هدف اصلی این مطالعه تعیین میزان کلونیزاسیون روده ای بوسیله انتروکوک مقاوم به آنتی بیوتیک در بیماران بستری شده و همچنین بیماران سرپائی بود.
    مواد و روش ها
    این مطالعه با گرفتن نمونه مدفوع یا رکتال سوآب اجرا شده است. ایزوله های بدست آمده، بعنوان انتروکوک اثبات شده و تا سطح گونه شناسائی گردیدند. MIC آمپی سیلین، جنتامیسین و ونکومایسین با تکنیک رقیق سازی در آگار و یا E-test تعیین گردید. واکنش زنجیره ای پلیمراز جهت شناسایی ژن های vanA) و (vanB و همچنین (انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فیسیوم)، اجرا شد.
    یافته ها
    از میان 291 سویه انتروکوک بررسی شده، 240 (4/82%) از سویه ها مقاوم به جنتامیسین و 84 (8/28%) از سویه ها مقاوم به آمپی سیلین بودند. از میان آنها 12 (2/14%) از سویه ها مقاومت سطح بالا به آمپی سیلین نشان دادند (MICs، ≥ 256 μg/ml). 63 سویه انتروکوک مقاومت کامل (MICs، ≥ 32 μg/ml) یا حد واسط (MICs، 8-16 μg/ml) به ونکومایسین داشتند. از میان آنها 15 سویه با مقاومت سطح بالا به ونکومایسین (MICs، ≥ 256 μg/ml) و حامل ژن های vanB)3 سویه (/vanA)12 سویه (بودند.
    نتیجه گیری
    فراوانی کلونیزاسیون روده ای انتروکوک های مقاوم به آنتی بیوتیک بویژه در میان بیماران بخش های پرخطر همچون هماتولوژی/انکولوژی و ICU معضل بزرگ پزشکی است که بهبود فرایند های درمانی را پیشنهاد می کند.
    کلیدواژگان: انتروکوک، ونکومایسین، مقاومت به آنتی بیوتیک، کلونیزاسیون روده ای
  • شهریار هاشم زاده، خسرو هاشم زاده، جواد درستی صفحه 86
    زمینه و اهداف
    چسبندگی های داخل شکمی عارضه ای شایع پس از اعمال جراحی شکم هستند. چسبندگی های شکمی پس از جراحی می توانند باعث انسداد روده ای، درد لگن یا نازایی شوند. عوامل مختلفی بطور تجربی و بالینی در جهت کاهش چسبندگی های داخل شکمی مورد آزمایش قرار گرفته اند. اعتقاد بر این است که استاتین ها می توانند در این زمینه نقش داشته باشند. لووستاتین یک داروی شناخته شده در این گروه می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر لووستاتین داخل صفاقی بر چسبندگی های داخل شکمی پس از جراحی در موش است.
    مواد و روش ها
    در یک مدل تجربی کارآزمایی بالینی، ما 20 موش نر با وزن 250 تا 300 گرم را بررسی نمودیم. این موش ها بطور تصادفی به دو گروه ده تایی تقسیم شدند. موش های گروه 1 (گروه شاهد) تنها 10 میلی لیتر نرمال سالین 9/0% داخل صفاقی دریافت کردند، در حالیکه در گروه 2 محلول لووستاتین، mg/kg 30 در 10 میلی لیتر نرمال سالین 9/0% را بصورت داخل صفاقی استفاده نمودیم. تعداد باندهای فیبروتیک و قدرت آنها و نیز امتیاز چسبندگی بین دو گروه هفت روز پس از لاپاراتومی اولیه مقایسه شد. سطح سرمی اوره، کراتینین، Aspartate transaminase (AST)،Alanine transaminase ((ALT،Alkaline phosphatase ALk-P)) و بیلی روبین توتال نیز در انتهای مطالعه اندازه گیری شد.
    یافته ها
    20 موش نر بررسی شدند. لووستاتین داخل صفاقی بطور چشمگیرتری از نرمال سالین در گروه شاهد تعداد باندهای فیبروز را کاهش داد (52/0±60/0 در برابر 52/0±60/1، 001/0>p). مشابه همین نتایج در مود شدت چسبندگی ها بدست آمد (42/0±20/0 در برابر 53/0±50/1، 001/0>p). در بررسی امتیاز کلی چسبندگی، لووستاتین مجددا از نرمال سالین موثرتر بود (79/0±80/0 در برابر 88/0±10/3، 001/0>p). پارامترهای اندازه گیری شده سرمی بجز سطح AST که در گروه مورد بیشتر بود (88/35±60/214 در برابر 23/29±60/161 میلی گرم در دسی لیتر، 001/0>p) در دو گروه تفاوت نداشت.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان داد که تجویز داخل صفاقی محلول لووستاتین با دوز 30mg/kg در 10 سی سی نرمال سالین بطور موثری باعث کاهش تعداد باندهای چسبنده و قدرت چسبندگی داخل شکمی بعد از لاپاراتومی می شود. با این وجود بایستی درنظر داشت که سطح سرمی افزایش یافته AST نیز در گروه مورد مشاهده شد. بنابراین جهت تعیین دوزاژ موثر با کمترین میزان عوارض نیازمند انجام مطالعات بعدی هستیم.
    کلیدواژگان: لووستاتین، چسبندگی، موش
|
  • Mehdi Amirnia, Sima Sinafar, Hassan Sinafar, Mohammad Nuri Page 7
    Background And Objectives
    It is assumed that imbalance of trace elements may trigger the onset of alopecia. The aim of this research was to assess the level of zinc and copper contents in the scalp hair and level of lipid peroxidation enzymes in serum of androgenetic alopecia and alopecia areata patients.
    Materials And Methods
    This prospective study was conducted in Department of Dermatology، Sina Hospital and Department of Biochemistry، Tabriz University of Medical Sciences. The study population consists of 27 patients with alopecia areata and 27 patients with androgenetic alopecia. Moreover، 27 age- and sex-matched healthy control subjects were included. The level of zinc and copper contents in the scalp hair and serum and level of lipid peroxidation enzymes، superoxide dismutase (SOD)، glutathione peroxidase (GPX) and malondialdehyde (MDA) in the serum of androgenetic alopecia and alopecia areata patients and healthy control subjects were measured.
    Results
    The mean hair zinc level in alopecia areata patients، androgenetic alopecia patients and controls were 98. 33، 105. 35 and 129. 52µg/dL، respectively. The mean level of hair copper level in the study and control groups were 7. 91، 7. 25 and 10. 34µg/dL، respectively. The mean serum level of SOD، MDA and GPX in the study and control groups were (1945. 25، 1761. 57 and 2296. 77µg/dL)، (3. 64، 3. 49 and 1. 62µg/dL) and (129. 11، 118. 84 and 138. 74µg/dL)، respectively. The zinc and copper contents of the hair and serum were significantly lower among the alopecia patients compared to the controls (P<0. 05). The serum level of SOD and GPX was significantly lower and level of MDA was higher among the patients with alopecia areata and androgenetic alopecia compared to the controls (P<0. 05).
    Conclusion
    Low levels of zinc and copper in the hair and serum and low SOD and GPX along with high level of MDA in the serum may play a role in the pathogenesis of alopecia areata and androgenetic alopecia.
  • Roghayyeh Bayrami, Leila Valizadeh, Farzaneh Zaheri Page 14
    Background And Objectives
    Childbirth experience is one of the most important life experiences for women. Quality of these experiences influences well-being of both the woman and her child، and relationship between mother and her child and also partner. The objective of this research was to assess the quality of nulliparous women’s childbirth experiences.
    Materials And Methods
    This research was performed by using open and in-depth interviews along with verbal and non-verbal probing and purposive sampling. Volunteers expressed their views toward their experiences of vaginal childbirth next day after delivery. Speeches were taped and then recorded and analyzed using Colizzi method.
    Results
    Five main themes، each composed of several sub-themes، were extracted. The main themes included physiological changes، psychological changes، midwife support، coping، changing of behaviors and views.
    Conclusion
    The basis for maternity care should be influenced by women’s long-term experiences of childbirth. The results of this study can enhance the midwives’ ability to provide better prenatal care for the women in order to achieve their goals for a favorable childbirth experience.
  • Majid Barati, Hamid Allahverdipour, Babak Moinei, Abdollah Farhadinasab, Hossein Mahjub Page 20
    Background And Objectives
    Existing data show that using psychoactive drugs has increased among youths in recent years. Meanwhile، theory of planned behavior is an effective method to prevent non-healthy behaviors. Using this model as a theoretical framework، the aim of the present study was to evaluate the effect of educational preventive programs and resistance skills against substance use and perceived behavior control among university students in Hamadan.
    Materials And Methods
    A quasi-experimental study was carried out among university students in Hamedan city during 2008-2009. A total number of 140 students were selected through randomized cluster sampling and were randomly assigned to intervention and control groups. A questionnaire، based on the theory of planned behavior، was applied to assess the variables of attitudes toward substance use، subjective norms، perceived behavior control، intention and ecstasy use.
    Results
    The result showed that educational programs had significant effect on the average response for attitude toward drug abuse (P<0. 001)، subjective norms (P<0. 001)، perceived behavior control (P<0. 001)، intention (P=0. 013) and ecstasy abuse (P=0. 004) in intervention group.
    Conclusion
    These findings suggest that applying the theory of planned behavior along with preventive methods are efficient tools for preventing the drug abuse.
  • Arash Khaki Page 30
    Background And Objectives
    Carrot seeds have been used in Iranian traditional medicine to treat diabetes mellitus. The aim of the present study was to assess hypoglycemic activity of the ethanolic extract of carrot seeds in normal and diabetic rats.
    Materials And Methods
    The rats were divided into 5 healthy and diabetic (intraperitoneal administration of streptozotocin 65 mg/kg) groups; seven rats in each group. The rats in each group received ethanolic extract of carrot seeds orally. In the diabetic group the extract was administrated 72 hours after streptozotocin (STZ) injection. In seventh day، the blood glucose was measured using a glucometer. The ethanolic extract of carrot seeds was administrated two times a day in dose of 20، 50، 100، and 150 mg/kg for three days after STZ injection.
    Results
    The extract in dose of 100 mg/kg (P<0. 001)، and 150 mg/kg (P<0. 001) significantly reduced blood glucose level، 72 hours after the first administration of the extract.
    Conclusion
    The results indicate that carrot seeds ethanolic extract has hypoglycemic effects at doses of 100 and 150 mg/kg in diabetic rats. Moreover، this extract possesses beneficial effect in decreasing liver cell injury and congestion in diabetic rats.
  • Simin Sharifi, Reza Ghotaslou, Mohammad Taghi Akhi, Mohammad Hossein Sorush, Khalil Ansarin, Jafar Shabanpur, Habib Zeighami, Akbar Sharifi, Mohammad Reza Ghafari, Hossein Bijanpur Page 36
    Background And Objectives

    Mycoplasma pneumoniae is responsible for 15–20% of all cases of community-acquired pneumonia. The aim of the present study was to compare culture، ELISA and PCR methods in detection of Mycoplasma pneumoniae at hospitals of Tabriz University of Medical Sciences.

    Materials And Methods

    Between May 2009 and November 2009، 200 patients were enrolled in the study. Patients were suspected to Mycoplasma pneumonia respiratory infection based on the clinical findings. Single blood sample was collected for ELISA testing and throat swab or bronchoalveolar lavage was used for both PCR and culture.

    Results

    Two hundred patients، 50. 3% males and 49. 7% females with median age of 25 years، were studied. Mycoplasma pneumoniae infection was diagnosed in 12 (6%) patients with PCR method، in 10 (5%) cases with ELISA IgM and in 4 (2%) cases by culture technique. Mycoplasma pneumoniae infection was most prevalent in 5-20 year old patients.

    Conclusions

    PCR method is more sensitive than ELISA and culture techniques. Results of this investigation indicate that PCR on a single throat swab specimen is a rapid، sensitive، and specific test that may greatly simplify the diagnosis of respiratory infection caused by Mycoplasma pneumoniae.

  • Mohammad Hossein Somi, Leili Maghbooli, Emohammad Hossein Antikchi Page 42
    Background And Objectives
    Percutaneous endoscopic gastrostomy (PEG) is a new feeding technique when oral intake is not adequate. The aim of the present study was to determine the indications and complications of PEG insertion and to study post-procedural nutritional status.
    Materials And Methods
    In a cross-sectional study، 100 adults admitted to Imam Reza Hospital during 2006-2009 for PEG were evaluated. Patients’ nutritional status and complications were assessed for 6 months after PEG insertion.
    Results
    PEG insertion was successful in all 100 patients (64 males and 36 females). The indications for PEG were neurological causes (in particular stroke) in 66 patients، recurrent aspirations in 14 patients، trauma in 9 patients، Guillain-Barre syndrome in 6 patients، esophageal tumor in 3 patients and hypoxic encephalopathy in 2 patients. Ninety nine patients were followed up for at least one time after the tube insertion. Major complication was peritonitis (1 patient). Minor complications were PEG site infection (8 patients)، tube blockage (5 patients)، aspiration pneumonia (4 patients)، and leakage (2 patients). During 6 months of follow-up، oral feeding was resumed in 27% of the patients and the tube was removed subsequently.
    Conclusion
    PEG is a minimally invasive gastrostomy method with low morbidity and mortality rates، and it can be easily followed up and replaced when clogged
  • Mehdi Abed Kahnamoee, Mohammad Esmaeel Ebrahimi Chaharom, Soodabeh Kimyai, Mahmood Bahari, Sina Badamchizadeh Page 47
    Background And Objectives
    Today application of cavity disinfectants such as chlorhexidine after cavity preparation and before placement of restorative material has gained wide acceptance. However، some researchers believe that these materials interfere with function of adhesive resins. The aim of the present study was to evaluate the effect of chlorhexidine on microleakage of gingival margin of composite class V cavities restored with one-step self-etch (seventh-generation) adhesive resin in bovine tooth in vitro.
    Materials And Methods
    In buccal surfaces of 60 sound bovine permanent incisors، class V cavities were prepared with occlusal margins at the enamel and gingival margins in dentin. The teeth were randomly divided into two groups of 30. In group 1، the samples were restored without chlorhexidine while group 2 specimens were restored using chlorhexidine. In order to restore the teeth، in both groups one-step self-etch adhesive resin (Clearfil tri S Bond) and Z100 composite (using incremental technique) were used. After finishing and polishing، the samples were subjected to thermocycling. Thereafter، they were immersed in 2% basic Fushin solution for 24 hours. Following sectioning، the microleakage of gingival margin of the samples was evaluated under stereomicroscope.
    Results
    There was no statistically significant difference in microleakage between the two groups (P=0. 91).
    Conclusion
    The use of chlorhexidine as a cavity disinfectant had no effect on microleakage of gingival margin in composite class V cavities restored with one-step self-etch adhesive resin.
  • Mahmood Eydi, Hamzeh Hossainzadeh, Khosro Kolahdouzan, Seyed Javad Seyed Totonchi, Karim Marjani Page 52
    Background And Objectives
    Postoperative nausea and vomiting (PONV) is frequent adverse event of anesthesia and surgery. Patients after middle ear surgeries are in greater risk of PONV. Likewise، this complication may destroy results of reconstruction and anatomical alignments. Numerous antiemetics have been studied for the prevention and treatment of PONV in patients scheduled for middle ear surgeries. This study aimed at comparing intravenous ondansetron and dexamethasone in this regard.
    Materials And Methods
    In a double-blind randomized clinical trial، 219 candidates of middle ear surgery were randomized in three groups; O، D and P and studied in Tabriz Imam Reza Hospital. Patients in group O received ondansetron (4 mg، IV)، in group D received dexamethasone (8 mg، IV)، and in group P placebo prior to induction of anesthesia. Incidence of PONV، as well as its severity (according to Beilville scoring system) was documented during 24 hours after surgery and compared between the three groups.
    Results
    During 2-8 and 8-16 hours after operation، the incidence of PONV was significantly higher in group P (P<0. 001). Similar results were documented regarding the severity of PONV.
    Conclusion
    Intravenous ondansetron and dexamethasone are both more effective than placebo in controlling the PONV after middle ear surgeries. Dexamethasone is significantly more effective than ondansetron in preventing the PONV.
  • Ahmad Kousha, Sevil Hakimi, Esmail Fallah, Iran Nokhahi, Sedigheh Sarafraz, Ahad Shahnami Page 58
    Background And Objectives
    Parasitic diseases are among the most common infectious diseases in the world. As no data are available on prevalence of intestinal parasites among primary school children in Tabriz، we aimed at assessing the prevalence of this disease، related risk factors، environmental status and behavioral habits among 6-12 year old children in Tabriz.
    Materials And Methods
    Subjects were primary school children (6-12 years old). Based on geographical map، Tabriz city was divided into 5 areas. From each area، 2 urban health centers were selected. Ninety children attending each selected health center were randomly subjected to stool examination.
    Results
    Of 900 pupils، 361 (42. 1%) were females and 539 (57. 9%) were males. Three hundred and ninety six individuals (44%) were affected by one or more intestinal parasites. The most prevalent pathologic parasites were Giardia (8. 8%) and Cryptosporidium (7. 7%). There was no statistical difference between girls and boys regarding the prevalence of pathologic and non-pathologic intestinal parasites.
    Conclusions
    Findings of this research show that parasitic infections exist among the pupils in Tabriz and infectious transferring ways are active. It is necessary to educate and guide parents and teachers for special planning in order to eradicate and eliminate the related causes.
  • Jafar Ganjpour Sales, Jafar Soleymanpour Mokhtarmanand, Maarouf Ansari, Farhad Afaghi Page 63
    Background And Objectives

    Treatment of bicondylar type of tibial plateau fracture is a challenging problem. The aim of this study was to evaluate treatment outcome of bicondylar tibial plateau fractures by modified Hybrid External Fixator (HEF).

    Materials And Methods

    In a descriptive study، 28 patients with bicondylar tibial plateau fracture treated by HEF device in Tabriz Shohada Hospital were evaluated and postoperatively followed up for 9-12 months. We used a semicircular and one circular wire instead of the one or two loop of conventional HEF device for a better range of motion of the knee joint. Treatment outcomes including quality of walking، union condition، knee range of motion، complications، and the final outcome according to the knee score (rusmussen) were checked.

    Results

    Twenty-eight male patients، with the mean age of 40. 5413. 83 years were enrolled in the study. Complications occurred in 8 (28. 6%) patients; 7 cases with superficial infection and 1 patient with deep vein thrombosis. All complications were managed medically with no significant consequences left. All the patients were able to walk with no aid except in one case. In 96. 4% and 89. 3% of the cases، the clinical and radiological outcomes were good to excellent، respectively according to the knee score. In 85. 7% of the patients، the knee range of motion was in normal limits.

    Conclusion

    Bicondylar tibial plateau fractures could be effectively and safely managed with innovative design of HEF device.

  • Fakhrossadat Mortazavi, Mahnaz Sadeghi Shabestari Page 68
    Background And Objectives
    Clinical and epidemiological characteristics of Henoch-Schonlein purpura (HSP) vary in different geographical areas. The aim of this study was to determine the clinical features and long term outcome of HSP in our institution.
    Materials And Methods
    In this cross sectional study، medical records of 75 patients with diagnosis of HSP admitted to Tabriz Children’s Hospital during 2001-2007 were reviewed. The studied variables included demographic and clinical features، recurrence rate and long term outcome.
    Results
    The mean age of the patients was 6. 81±3. 06 years. The male to female ratio was 2. 5 /1. Purpura was detected in all the patients. Gastrointestinal (GI) symptoms were found in 73. 3%، arthritis in 65. 3% and renal involvement in 34. 6% of the patients. Fourteen patients (18. 6%) had GI bleeding. Nephritic and/or nephrotic syndrome was detected in 16 patients (21. 3%) and 9 patients (12%) underwent renal biopsy. Patients were followed for 23. 85±15. 21 months. Three patients (4%) developed chronic kidney disease in long term follow-up. Recurrence was detected in 9 patients (12%). There was no significant correlation between sex، recurrence rate and clinical symptoms (renal and intestinal involvement and arthritis). Frequency of the renal involvement was significantly higher in children older than 8 years old (P=0. 02).
    Conclusion
    Distribution of age، sex، frequency of clinical symptoms and recurrence rate in our institution is similar to other studies. But the frequency of chronic kidney disease in our study is higher than that reported in the literature. This may be explained by longer follow up and performance of study on admitted patients in a referral center.
  • Samad Mosaddeghi Kheyavi, Amrollah Bayat Page 74
    Background And Objectives
    Surgery is the main treatment of pilonidal disease. Management of post excisional cutaneous and subcutaneous defect is an important problem. Various techniques have been introduced in this regard; however، the best approach is yet open to debate. This study aimed to evaluate the results of complete excision and marsupialization.
    Materials And Methods
    In this retrospective setting، profiles of 320 patients with pilonidal disease operated by excision and marsupialization technique in Tabriz hospitals between 2001 and 2009 were studied. Patients’ demographics، as well as short-term and long-term outcomes were recorded.
    Results
    In total، 320 cases with pilonidal disease، 288 males and 32 females with the mean age of 26. 3±8. 5 years were enrolled. Majority of the cases (98. 8%) were discharged on second day of operation. The mean time of surgical wound healing was 4. 4±3. 2 weeks after the operation. The one-year recurrence rate was 1. 3% and reoperation was indicated in 0. 3%. There were a few morbidities without mortality.
    Conclusion
    Complete surgical excision and marsupialization is a safe and effective procedure with a few complications in treating the pilonidal disease.
  • Abolfazl Vahabi, Alka Hasani, Mohammad Reza Nahaee, Safar Farajnia Page 78
    Background And Objectives
    Treatment of choice for enterococcal infections is usually synergistic combination of penicillin or a glycopeptide with an aminoglycoside (gentamicin or streptomycin). The efficacy of this combination is of debate due to emergence of multidrug resistant enterococcal strains. The main aim of this study was to determine the rate of intestinal colonization with antibiotic resistant enterococci among patients admitted to high risk wards and also out-patients.
    Materials And Methods
    This study was performed by collecting stool or rectal swab specimens. Obtained isolates were confirmed as enterococci and characterized up to species level. Minimum inhibitory concentrations (MICs) of ampicillin، gentamicin and vancomycin were determined by agar dilution and/or E-test. Polymerase chain reaction (PCR) was performed to detect vanA/ vanB and E. faecalis/ E. faecium genes.
    Results
    Among 291 tested enterococcal isolates، 240 (82. 4%) isolates were resistant to gentamicin and 84 (28. 8%) were resistant to ampicillin. Of these، 12 (14. 2%) strains showed high level resistance to ampicillin (MICs، ≥ 256 μg/ml). Sixty three enterococcal isolates were resistant (MICs، ≥ 32 μg/ml) or intermediate (MICs، 8-16 μg/ml) to vancomycin. Of these، 15 strains showed high level resistance (MICs، ≥ 256 μg/ml) possessing vanA (n=12) and vanB (n=3) genes.
    Conclusion
    Prevalence of intestinal colonization of antibiotic resistant enterococci، especially among high risk ward patients such as hematology/oncology and ICUs is of medical concern proposing improvement in antibiotic policies.
  • Shahryar Hashemzadeh, Khosro Hashemzadeh, Javad Dorosti Page 86
    Background And Objectives
    Intraabdominal adhesions (IAA) are common complications after abdominal surgery. It is believed that statins such as lovastatin may play a role in prevention of postoperative adhesions. This study aimed at evaluating the effect of intraperitoneal lovastatin on the postoperative intraabdominal adhesions in rat.
    Materials And Methods
    In an experimental clinical trial model، 20 male rats were randomized in two 10-rat groups. The rats in group 1 (the control group) were given only 10 cc of 0. 9% NaCl intraperitoneally، whereas in group 2، solution of lovastatin (30mg/kg) in 10 cc 0. 9% NaCl was employed. Number and strength of fibrotic bands as well as adhesion score were compared between the groups seven days after the first laparotomy. The serum urea، creatinine، AST، ALT، ALP and total bilirubin were also determined at the end of the study.
    Results
    Intraperitoneal lovastatin reduced the number of the fibrotic bands more effectively than the normal saline in the control group (0. 60±0. 52 vs. 1. 60±0. 52; P<0. 001). Similar results were documented for the severity of adhesions (0. 20±0. 42 vs. 1. 50±0. 53; P<0. 001). With regard to the overall scores of adhesion، the Lovastatin was again more effective than the normal saline (. 80±. 79 vs. 3. 10±. 88; P<. 001). The serum measured parameters were not significantly different between the two groups at the end of study، except for the serum AST level which was significantly higher in the case group (214. 60±35. 88 mg/dL vs. 161. 60±29. 23; P<0. 001).
    Conclusion
    Intraperitoneal lovastatin (30 mg/kg in 10 cc normal saline) may effectively decrease the number and severity of the intraabdominal fibrotic bands. However، increase in serum level of AST was also detected in the case group. Therefore، further studies are recommended to determine the optimal dosage with minimal complications.