فهرست مطالب

مجله علمی پزشکی جندی شاپور - پیاپی 37 (شهریور 1382)

مجله علمی پزشکی جندی شاپور
پیاپی 37 (شهریور 1382)

  • 89 صفحه،
  • تاریخ انتشار: 1382/06/15
  • تعداد عناوین: 11
|
  • مسعود دهدشتیان صفحه 1
    دیابت شیرین نوزادی بسیار نادر است. بروز دیابت نوزادی 1 در 500000 تولد گزارش شده است. دیابت شیرین نوزادی با توجه به سیر آن با دیابت وابسته به انسولین متفاوت است. بعضی بیماران دیابت دائم دارند، در برخی دیگر بیماری گذرا است و در عده ای دیگر بیماری گذرا بوده ولی عود می کند. بیماری اغلب در نوزادان با وزن کم برای سن حاملگی اتفاق می افتد و با هیپرگلیسمی و گلیکوزوری، منجر به دهیدراتاسیون شدید و اسیدوز متابولیک یا بدون کتونمی یا کتونوری خفیف، مشخص می شود. طی یک دوره 5 ساله از اردیبهشت 75 لغایت اسفند 79 سه شیرخوار از بیمارستان امام اهواز، مرکز استان خوزستان، با تشخیص دیابت شیرین ترخیص شده اند. تشخیص با رد عفونت و اندازه گیری چندین نوبت قند خون بالای 400 میلی گرم در 100 میلی لیتر خون اثبات شد. سن متوسط بیماران در زمان بستری 28 روز بود. دو مورد از بیماران به علت دیسترس تنفسی و مورد دیگر به علت وزن گیری نامناسب بستری شده بودند. دو بیمار وزن کم برای سن حاملگی داشتند. یکی از آنها که در زمان تولد به شدت دچار تاخیر رشد بود از نظر نارسایی اگزوگراین پانکراس ارزیابی شد، که یافته غیر طبیعی گزارش نشد. شکل غیر طبیعی صورت و پا در بیماران دیده نشد. یکی از آنها از نظر HLA DR3 مثبت بود. یک بیمار برای 5/2 سال پی گیری شد. 2 بیمار دیگر که تاکنون پی گیری نشده اند، هنوز نیاز به انسولین دارند.
    کلیدواژگان: تاخیر رشد داخل رحمی، دیابت نوزادی، اسیدوز متابولیک، دهیدراتاسیون، HLA DR3، DR4
  • غلامرضا خاتمی نیا، ابوالقاسم واحدی، مصطفی فقهی صفحه 5
    ضربه به چشم یکی از علل شایع مراجعین به اورژانس چشم پزشکی می باشد. در 6/5-4/1% موارد ضربات غیر نافذ به چشم پارگی اسکلرا گزارش شده است. در این نوع ضربات پارگی اسکلرا ممکن است بصورت غیرآشکار بوجود آید که برای تشخیص قطعی آن نیاز به انجام عمل جراحی پریتومی تشخیصی دارد. به منظور تعیین علایم و نشانه هایی که بتوان بر اساس آن جراحی پریتومی را برای تشخیص پارگی اسکلرا بعد از ضربات نافذ به چشم انجام داد این مطالعه در بیمارستان سینا انجام گردید. مطالعه به شیوه بررسی اطلاعات موجود روی پرونده بیمارانی که بعلت تشخیص احتمالی پارگی اسکلرا بعد از ضربات غیر نافذ به چشم طی سالهای 79-1374 تحت عمل جراحی پریتومی تشخیصی قرار گرفته بودند، انجام شد. طی مدت مذکور 73 پرونده مورد بررسی قرار گرفت که 8/81% مرد و2/19% زن بودند. سن بیماران در محدوده 8 ماه تا 65 سال بود. در 76/28% موارد، پریتومی تشخیصی مثبت و در 71.24% موارد منفی بود. علائم و نشانه های اولیه بیماران در گروه پریتومی تشخیص مثبت شامل: دید به میزان درک حرکت دست یا کمتر در 9/80%، هایفما در 2/95%، خونریزی زیر ملتحمه به همراه ادم در 9/80%، فشار داخل چشمی کمتر از 6 میلی متر جیوه در 66.6%، تغییر عمق اتاق قدامی در 1/76% محدودیت حرکات چشم د 5/28%، وجود APDدر 1/57% و غیر قابل دیدن شبکه توسط افتالموسکوپی غیرمستقیم در 4/90% بود. با توجه به غیر آشکار بودن پارگی اسکلرا بعد از ضربات غیر نافذ به چشم پیشنهاد می شود در صورت وجود مجموعه ای از نشانه های فوق، عمل جراحی پریتومی تشخیصی در این بیماران انجام گردد.
    کلیدواژگان: ضربه غیرنافذ، پریتومی تشخیصی، پارگی اسکلرا
  • عبدالحسین طلایی زاده، مهدی مصطفوی صفحه 9
    بیماری سینوسی پیلونیدال یک بیماری نسبتا شایع در سنین جوانی است که هرچند مرگ و میر چندانی ندارد ولی بعلت عوارض حاصله از بیماری فرد دچار ناتوانی شده و منجر به صرف وقت و هزینه های بسیار برای بیمار می گردد. در این مطالعه عود و عوارض ناشی از روش های مختلف مرسوم در جراحی سینوس پیلونیدال بررسی شده و روش بستن تاخیری نیز بعنوان یک روش درمانی جدید توصیه و با سایر روش ها مقایسه شده است.
    این مطالعه در طول 3 سال از سال 1379-1377 در بیمارستانهای تابعه دانشگاه علوم پزشکی اهواز انجام شده است. نوع مطالعه کارآزمایی بالینی بوده است. بیماران بصورت اتفاقی از بین مراجعه کنندگان به درمانگاه های تخصصی جراحی انتخاب شده اند تعداد کل نمونه 65 نفر بوده که بعلت عدم مراجعه بعدی در مطاله آینده نگر به 56 نفر تقلیل یافته است. از میان تعداد 30 بیمار به روش های متداول تحت عمل جراحی سینوس پیلونیدال قرار گرفته (گروه کنترل) و تعداد 26 بیمار دیگر به روش بستن تاخیری تحت عمل جراحی قرار گرفتند (گروه مطالعه).
    در گروه کنترل 11 بیمار دچار عوارضی از قبیل خونریزی و عفونت زخم و دفع ترشحات سروزی شدند در حالیکه در گروه مطالعه 5 نفر از بیماران دچار اینگونه عوارض شدند. در پیگیری بمدت 2 سال از این بیماران تنها یک مورد عود در گروه مطالعه دیده شد که این عود در 6 ماهه اول پس از عمل ایجاد شده بود در حالیکه در گروه کنترل 5 مورد که 2 مورد آنها در 6 ماهه اول و 3 مورد بعد از 6 ماه ایجاد شده بود. زمان بازگشت بکار در گروه مطالعه (9/0±5/2) هفته بود در حالیکه در گروه کنترل (2.5±0.9) هفته بوده است. در حالی که در گروه کنترل (2.68±0.9) هفته بوده است.
    بر اساس این مطالعه ملاحظه می شود که میزان عود در روش بستن تاخیری 4% بوده در حالیکه در گروه کنترل2/17% عود وجود داشته است که نشان دهنده عود کمتر در روش بستن تاخیری می باشد و این تفاوت از نظر آماری معنی دار است (P<0.050) از نظر عوارض روش بستری تاخیری دارای 13% عوارض در مقایسه با 24% عوارض در گروه کنترل بوده است (P<0.05) زمان بازگشت به کار نیز در گروه مطالعه نسبت به گروه کنترل کمتر بوده است. لذا روش بستن تاخیری را می توان بعنوان یک روش جدید در جراحی های سینوس پیلونیدال ساکروم مورد توجه قرار داد
    کلیدواژگان: سینوس پیلونبدال، بستن تاخیری اولیه، ساکروکوکسیژیال
  • نجمه حمید صفحه 14
    در پژوهش حاضر تغییرات سیستم ایمنی دو گروه از دانشجویان پسر و دختر سال پنجم و ششم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران و علوم پزشکی شهید بهشتی در دو موقعیت استرس زا و عاری از استرس، مورد مقایسه قرار گرفت. دانشجویان سال ششم پزشکی با موقعیت استرس زا که همان شرکت در امتحان پیش انترنی است مواجه می شوند، اما دانشجویان سال پنجم پزشکی در امتحان مزبور شرکت نمی جویند. همچنین افرادی که مایل به همکاری نبوده و یا مبتلا به اختلالاتی بوده اند که سیستم ایمنی آنها را تغییر می دهد از جامعه پژوهش حذف شدند. گروه آزمایشی (امتحان) شامل 147 نفر و گروه گواه (بدون امتحان) نیز شامل 155 نفر بود. به شیوه تصادفی از هر گروه تعداد 40 نفر برگزیده شدند. پس از آن نمونه برداری خونی از افراد گروه آزمایشی بمدت نیم ساعت قبل از امتحان و در افراد گروه گواه، نمونه برداری در همان زمان اما در شرایط عادی و عاری از استرس بعمل آمد. متغیرهای ایمنی مورد مطالعه شامل سلول T/ کمکی (CD4)، سلول T مهاری/ انهدامی (CD8)، نسبت (CD4/CD8)، سلولهای کشنده طبیعی (CD16،CD56) کورتیزول، سیستم کمپلمان (CH50، C4، (C3، ایمونوگلوبولینهای IgG، IgM، گلبولهای سفید خون. نوتروفیل، لنفوسیت و ایوزینوفیل بوده است. نتایج حاصل آشکار ساخت که میان سیستم ایمنی دو گروه آزمایشی) امتحان) و گواه (بدون امتحان)، تفاوت معنی داری در هر یک از متغیرهای CD4، CD8، CD4/CD8، CD16، C4،IgG و کورتیزول وجود داشته است. همچنین میانگین متغیرهای CD8، کورتیوزل و C4، IgG در گروه آزمایشی (امتحان) بطور معنی داری بالاتر از میانگین این متغیرها در گروه گواه (بدون امتحان) بوده است.
    کلیدواژگان: استرس، سیستم ایمنی، روان، عصب ایمنی شناختی، سلول T، کمکی، سلول T مهاری، انهدامی
  • شمس الله رفیعی صفحه 22
    بعضی از گزارشان مختلف از نقاط اندمیک و غیر اندمیک جهان که به بررسی ارزش تشخیصی آزمایش ویدال پرداخته اند حاکی از آنست که آزمایش ویدال در تشخیص تب تیفوئید بخصوص در مناطق اندمیک، ارزش محدودی دارد. با توجه به این مسئله، کاربرد تکنیک حساستری که بتواند بر اساس روش های سرولوژیکی تشخیص قطعی تر بیماری را میسر سازد، مورد توجه و مطالعه قرار گرفت. در روش تغییر یافته یا اصلاح شده آزمایش ویدال که توسط مولف این مقاله جهت تشخیص تب تیفوئید بکار رفته است، از محلول کلروفرم دار جهت رقیق نمودن آنتی ژن استفاده گردید. آزمایش به دو روش فوق الذکر بر روی سرم 57 نفر از بیماران تب دار تیفوئیدی و 32 نفر بیمار تب دار غیر تیفوئیدی انجام شد. با روش تغییر یافته 87.7% بیماران تب دار تیفوئیدی از نظر آگلوتینین O تیتری 1/320? و با روش متداول 6/45% بیماران تیفوئیدی تیتر 1/320? را نشان داد. نتایج بدست آمده حاکی از آنست که روش تغییر یافته می تواند بعنوان یک روش حساستر جایگزین روش متداول ویدال گردد.
    کلیدواژگان: سالمونلاتیفی، تب تیفوئید، ویدال، ویدال تغییر یافته
  • خدامراد زندیان، محمد پدرام، اعظم سادات هاشمی، رضا اکرمی پور صفحه 28
    تالاسمی گروه هتروژنی از کم خونی هاست که در آن نقص کمی در ساخت هموگلوبین است. در بتا تالاسمی مینور بیماران کم خونی خفیفی داشته و در آن شمارش RBC هماهنگ با مقدار هموگلوبین نبوده و معمولا طبیعی یا بیشتر از میزان طبیعی است. مورفولوژی گلبولهای قرمز علائم هیپوکروم و میکروستیک را نشان می دهد یعنی MCV و MCH کاهش یافته است و انیزوسیتوز خفیفی وجود دارد ولی به اندازه فقر آهن نیست بعلاوه یعنی RDW تقریبا طبیعی است و در الکتروفورز اینگونه بیماران هموگلوبین A2 افزایش یافته است. تعداد 230 نفر از بیماران مبتلا به بتا تالاسمی مینور در این مرکز بررسی شدند و در آنها شاخص های گلبول قرمز و الکتروفورز هموگلوبین بعمل آمد و در مقایسه این شاخص ها مشخص شد که MCH کمتر از 30 به همراه گلوبین الکتروفورز از حساسیت بیشتری در آزمایش های غربالگری برخوردار می باشد.
    کلیدواژگان: شاخص های گلبول قرمز، غربالگری بتا تالاسمی مینور
  • سیده هاجر شارمی، عبدالرسول سبحانی صفحه 35
    بی حسی پاراسرویکال روش نسبتا ساده ای است که جهت بی حسی موضعی هم در سقط سه ماهه اول و هم در مرحله اول زایمان استفاده می شود. در بی حسی پاراسرویکال از بی حس کننده های موضعی شامل لیدوکائین استفاده می شود که دارای عوارض بالقوه ای است. در این مطالعه با توجه به عوارض ناشی از لیدوکائین، از نرمال سالین به صورت مقایسه ای جهت بی حسی پاراسرویکال استفاده شده است. این مطالعه به صورت کارآزمایی تصادفی دو سویه کور انجام شده است. تعداد بیماران مورد مطالعه در این پژوهش در هر گروه 100 نفر بودند. معیار ورود به مطالعه عبارت بودند از: اندازه رحم کمتر از 14 هفته، فقدان بیماری مول و سقط فراموش شده، فقدان بیماری همراه با درد. از بیماران رضایت نامه آگاهانه اخذ می شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه برای تزریق لیدوکائین 1%یا نرمال سالین تقسیم می شدند و شدت درد در سه مرحله بررسی می گردید: 1- پس از قراردادن اسپکولوم 2- در حین دیلاتاسیون 3- در حین عمل کورتاژ شدت درد توسط خود بیمار بر روی یک مقیاس مدرج 100 قسمتی مشخص می شد و از نظر متغیرهای سن، سطح سواد، تعداد حاملگی ها و سقطهای قبلی بررسی شدند. تعیین رابطه بین متغیرها از آزمونهای کای دو، تی و آنالیز واریانس دو طرفه با استفاده از نرم افزار SPSS.9 انجام شد. P<0.05 نیز به عنوان معنی دار بودن رابطه آماری منظور می شد.
    اختلاف معنی داری بین دو گروه از نظر سن، سطح سواد، تعداد حاملگی ها و سقطهای قبلی وجود نداشت (P>0.05) میانگین و انحراف معیار درجه شدت درد در گروه لیدوکائین 1% پس از قرار دادن اسپکولوم 22.1±23.6، در حین دیلاتاسیون 35.7±27.9، در حین کورتاژ 52.15±27.2 بود در گروه نرمال سالین پس از قراردادن اسپکولوم 27.35±25.7، در حین دیلاتاسیون 41.15±31.3 و در حین کورتاژ 54.1±28.1 بود. بین شدت درد در هر کدام از مراحل ذکر شده فوق تفاوت معنی داری وجود نداشت (P<0.05) در گروه دریافت کننده لیدوکائین 1% عارضه وجود داشت ولی در گروه نرمال سالین هیچگونه عارضه ای دیده نشد. با وجود اینکه نرمال سالین یک داروی بی حس کننده موضعی نیست ولی تزریق پاراسرویکال آن به اندازه تزریق لیدوکائین 1% اثر کاهش دهنده درد در مراحل مختلف عمل کورتاژ دارد.
    کلیدواژگان: بلوک پارا سرویکال، لیدوکائین، نرمال سالین، کاورتاژ
  • وحید سمنانی صفحه 41
    در بسیاری از ضایعات معده از جمله گاستریت، اولر معده، آدنو کار سینوم و لنفوم نقش هلیکوباکترپیلوری به عنوان عامل زمینه ای یا عامل همراه مطرح می باشد. در این مطالعه فراوانی هلیکوباکترپیلوری در نمونه های بیوپسی معده، ارسالی به بخش پاتولوژی دانشکده پزشکی سمنان طی سالهای 1378-1373 بررسی گردید. این پژوهش بصورت توصیفی و بر روی 800 مورد بیوپسی معده انجام گرفت. ابتدا اسلایدهای تهیه شده با رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین جهت تعیین نوع ضایعه و محل آناتومیک برداشت بررسی و سپس وجود هلیکوباکترپیلوری در هر نمونه توسط رنگ آمیزی گیمسا نیز بررسی گردید. از 800 اسلاید میکروسکوپی بررسی شده 1/53% گاستریت، 75/11% اولسر، 5/9% آدنوکارسینوم و 6/25% نرمال بودند هیچ مورد لنفوم مشاهده نشد. در 57% بیوپسی ها هلیکوباکترپیلوری دیده شد. گاستریت بیشترین همراهی با هلیکوباکترپیلوری 75% و آدنوکارسینوم کمترین همراهی 48.7% را نشان داده همچنین فراوانی هلیکوباکترپیلوری در نمونه های اولسر معده 69% بود. یافته های فوق نشان می دهد که هلیکوباکترپیلوری در ضایعات مختلف معده از شیوع بالایی برخوردار بوده و توصیه می شود کل بیوپسی های معده از نظر عفونت با این ارگانیسم بررسی شوند.
    کلیدواژگان: هلیکوباکترپیلوری، گاستریت، اولسرمعده، آدنوکارسینوم، لنفوم
  • خدیجه حکمت، پوراندخت افشاری، راضیه محمد جعفری، محمدحسین حقیقی زاده، علی خدادادی صفحه 47
    پژوهش حاضر یک مطالعه تحلیلی، مقطعی می باشد که به منظور بررسی ارتباط برخی از ویژگی های فردی (تحصیلات، سن، تعداد فرزندان، سابقه بیماری، سابقه مصرف دارو، شغل، روش قبلی پیشگیری از بارداری) زنان با قطع زودرس استفاده از نورپلانت در خانم های مراجعه کننده به مراکز بهداشتی، درمانی استان خوزستان (آبادان، اهواز، خرمشهر، شوشتر و شوش) در سال 1377 انجام گرفته است.
    در این پژوهش 782 پرونده به ترتیب در شهرهای اهواز: 261 مورد، شوش: 113 مورد و خرمشهر و آبادان: 21 مورد، تحت بررسی قرار گرفتند که از این تعداد 189 نفر در گروه قطع زودرس (8/20%) و 593 نفر (2/79%) در گروه ادامه دهنده قرار گرفتند.
    نتایج بدست آمده نشان داد که بین تحصیلات و تعداد فرزندان و خارج ساختن نورپلانت ارتباط معنی دار بترتیب با (P<0.001) و (P<0.02) وجود دارد ولی بین سن، سابقه مصرف دارو، سابقه بیماری، شغل، روش قبلی پیشگیری از بارداری، وزن، با قطع زودرس استفاده از نورپلانت ارتباط معنی دار مشاهده نشد. آنالیز حاصل از جدول طول عمر نشان داد که امید به نگهداری این وسیله در زمان کاشت 9/26 ماه یکسال پس از آن 55/16 ماه، سال دوم 3/9 ماه و سال سوم 13 ماه، سال چهارم 5/8 ماه و پس از آن به تدریج کاهش پیدا می کند. در نهایت با توجه به نتایج حاصل جهت ارتقا کیفیت، ارائه خدمات مشاوره ای مناسب به متقاضیان استفاده از نورپلانت توصیه می شود.
    کلیدواژگان: نورپلانت، خوزستان، خروج زودرس، ویژگی های فردی
  • علی خدادادی، عباس میرشفیعی، محمدرضا خرمی زاده، فرشید سعادت، خدیجه حکمت صفحه 54
    نظر به نقش ماتریکس متالوپروتئینازها در فیزیوپاتولوژی در بسیاری از بیماری های التهابی نظیر آرتریت روماتوئید و انواع بدخیمی ها بر آن شدیم که تاثیر آلژینات سدیم را در مقایسه ترکیبات با ترکیبات استروئیدی و ضد التهابی غیراستروئیدی مورد کنکاش قرار دهیم. بدین جهت از روش زایموگرافی و سایتوتوکسیسیته سلولی بهره گرفتیم که در این مطالعه داروهای ضدالتهابی دگزامتازون و دیکلوفنک سدیم و پیروکسیکام در مقایسه با آلژینات سدیم به میزان 10 تا 200 میکروگرم در میلی لیتر از این ترکیبات به محیط کشت سلولهای فیبروسارکوما (Wehi 164) با توجه به توانایی این سلولها در تولید میزان بالای آنزیم (MMPs) اضافه شده و به مدت 24 ساعت نگهداری شد. کلیه این ترکیبات توانایی کاهش فعالیت ماتریکس متالوپروتئینازها را نشان دادند. از طرفی با بررسی اثرات سایتوتوکسیسیته سلولی مشخص گردید که آلژینات سدیم سمیت به مراتب کمتری نسبت به سایر داروهای مورد استفاده دارا می باشد که همچنین دیکلوفناک دارای بیشترین سمیت بوده است و از طرفی مقادیر بالای آلژینات سدیم در مقایسه با ترکیبات دیگر اثر مهاری تقریبا مشابه در مهار (MMPs) ماتریکس متالوپروتئیناز داشته ولی از اثر سمیت به مراتب کمتر برخوردار است. با در نظر گرفتن نتایج این تحقیق با توجه به پائین بودن میزان سمیت و اثرات ضدالتهابی آلژینات سدیم با سایر داروهای ذکر شده مطالعات بیشتری را به منظور استفاده بالینی از این ماده توصیه می شود.
    کلیدواژگان: آلژینات سدیم، ماتریکس متالوپروتئینازها، سایتوتوکسیسیته
  • اردشیر ارضی، صالح زاهدی اصل، داود فلاح زاده صفحه 61
    تشنج از مهمترین علائم صرع و بسیاری دیگر از آسیب های نورولوژیکی است. امروزه به دلیل عوارض جانبی داروهای سنتتیک، داروهای گیاهی به طور وسیعی در کنترل تشنجات بکار می روند. در این مطالعه اثر عصاره هیدرو الکلی گیاه آویشن در پیشگیری از تشنج ناشی از کاربرد نیکوتین (5 میلی گرم بر کیلوگرم) در موش های سفید کوچک مورد بررسی قرار گرفت. به گروه های آزمایش دوزهای 100، 200، 400، 600، 800، 1000 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره و به گروه کنترل منفی 10 میلی گرم بر کیلوگرم سرم فیزیولوژی و به گروه کنترل مثبت 15/0 میلی گرم بر کیلوگرم دیازپام از طریق داخل صفافی تزریق گردید. بعد از نیم ساعت به تمام گروه ها نیکوتین از طریق داخل صفافی تزریق شد و فاکتورهای زمان شروع تشنج، شدت تشنج، دوام تشنج و درصد مرگ و میر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از کاربرد دوزهای مختلف (100، 200، 400، 600، 800، 1000 میلی گرم بر کیلوگرم) عصاره، نشان داد که عصاره دارای اثر وابسته به دوز می باشد و دوز 800 میلی گرم بر کیلوگرم دارای حداکثر اثر روی افزایش زمان شروع تشنج و کاهش شدت و دوام تشنج است. علیرغم اینکه دوز 1000 میلی گرم به کیلوگرم عصاره اثر خوبی در افزایش زمان شروع تشنج و کاهش شدت و دام تشنج از خود نشان داد، اما به دلیل ایجاد درصد بالایی از مرگ و میر، این دوز مناسب تشخیص داده نشد. برای بررسی اثر فاصله زمانی بین تزریق دوز مناسب عصاره (800 میلی گرم بر کیلوگرم) و نیکوتین. فاصله های زمانی 45،30،15،0و60 دقیقه انتخاب شد. زمان شروع تشنج و شدت تشنج در کاربرد دوز 800 میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره در زمانهای 0، 15، 30، 45 و 60 دقیقه قبل از تزریق نیکوتین به ترتیب به طور معنی داری (P<0.05) دچار افزایش و کاهش شد، در حالی که کاربرد عصاره صرفا در زمانهای 0، 15، 30 دقیقه قبل از تزریق نیکوتین به طور معنی داری (P<0.05) موجب کاهش دوام تشنج گشت، نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که عصاره هیدرو الکلی آویشن دارای اثر ضد تشنج می باشد که شناخت مکانیسمهای دقیق آن نیاز به مطالعات بیشتری روی مدل های مختلف حیوانی دارد.
    کلیدواژگان: آوشن، نیکوتین، دیازپام، تشنج، موش سفید کوچک
|
  • Dehdashteyan M Page 1
    Neonatal diabetes mellitus is a very rare form of the disease and estimated to occure one in 500000 births. Neonatal diabetes differs from insulin- dependent diabetes and its course is highly variable. Some patients have permanent diabetes, but others have transient diabetes with or without later recurrence. Most of these infants are small for gestational age (SGA), and present with hyperglycemia and glycosuria, resulting in severe dehydration and metabolic acidosis but with only minimal or no ketonemia or ketonuria. During a period of five years, from May 1996 to Feb. 2001, three infants were discharged from Imam Hospital of Ahwaz, the center of Khozestan province, with diagnosis of diabetes mellitus. After measurment of blood sugar level for several times above 400mg/dl and exclusion of sepsis the diagnosis of neonatal diabetes was made. The mean age of patients at the time of admission was 28 days. Two patients were admitted for respiratory distress and another one for inadequate weigh gain. Two of them were SGA. One of the cases who had severe growth retardation at birth, was evaluated for insufficiency of exocrine pancreas. No abnormal finding was observed. No facial dysmorphism or foot abnormality was noted. One patient had HLA DR3 haplotype. One patient was followed for 2.5 years, and another subjects, who have been followed, till now have required insulin therapy.
  • Khataminia G.R., Vahedi A., Feghhi M Page 5
    Objective to determine the sensitivity and specificity of cardinal sign’s of scleral rupture after ocular blunt trauma.Backgreumd trauma is one of the most important causes of ocular morbidity, and has been reported 1.4% to 5.6% of the prevalence of scleral rupture after ocular blunt trauma. The scleral rupture may be occult after ocular blunt trauma with subconjunctival hemorrhage and intraocular hemorrhage. Methods records of all patients with ocular blunt trauma who had undergone diagnostic peritomy surgery for scleral laceration were retrospectively reviewed. The eyes were categorized into two groups: 1, positive peritomy (scleral laceration) and 2: negative peritomy, then the recods were evaluated. Results with respect to clinical features, 73 patients (81.8% male, 19.2% female) had went disgnostic peritomy surgery. Patients’age ranged from 8 months to 65 years. Overall diagnostic peritomy was positive in 28.76% and negetive in 71.24%. The signs in positive peritomy group includes:decreased visual acuity in 80.9%, intraocular pressure 6 mm/Hg in 66.6%, limitation of ocular motility in 28.5%, APD (Afferent pupillary defect) in 57.1%, sub conjuctival hemorrhage and chemosis in 80.9%, hyphema in 95.2%, depth of anterier chamber change in 76.1% and not visible of fundus in 90.4%. Overall, the scleral laceration may be occurred after blunt truma. Therefore the patients show Cardinal sign's after ocular blunt trauma may need diagnostic peritomy surgery.
  • Talaiezadeh A.H., Mostafavi M Page 9
    Pilonidal sinus is a relative common disease in adults. Although this disease has low mortality but its morbidity result in prolonged inability and high cost for the patients. In this study recurrence and complications due to traditional surgical procedures compared to a new procedure called Delayed Primary Closure (D.P.C).This is a clinical trial from 1377-1379 in Ahwaz university hospitals that 56 patients is evaluated. Thirty of these patients operated by traditional procedures (control group) and 26 patients by D.P.C (case group).From control group 11 (40%) patients were complicated by bleeding, wound infection and serous discharge but the other case group 5 (19%) patients were complicated (p<0.05). During two years follow up, one (4%) patient of the case group compared to 5 (17%) patients of control group recurred (p<0.05).This technique (DPC) can be considered as a useful procedure in treatment of pilonidal sinus but not in infected cases.
  • Hamid N Page 14
    In this research the immune system parameters of medical students in stressful and non-stressful conditions were studied. Two groups of male and female medical students (n= 170 in each group) of Tehran and Shahid Beheshti Universities were studied. One group had a stressful pre internship Examination (PIE), but the other group didnt have such an examination. Subjects who suffered from disorders that affected the immune system were excluded. Finally, the (PIE) group consisted of 147 subjects, and the non-(PIE) group consisted of 155 subjects. Then 40 subjects were selected randomly from each group. Peripheral blood was obtained at the same time. Number of T-helper cells (CD4), T-suppressor cytotoxic cells (CD8), Natural killer cells (CD56+CD16), complement system (C3, C4, CH50), Immunoglobulin M and G (IgM, IgG), Cortisol hormone, Eosinophils, Neutrophils and Lymphocytes were measured. The results showed that there was a significant difference between the (PIE) group and non-(PIE) group in CD4, CD8, CD4/CD8, CD16, C4, IgG and Cortisol. Also the level of CD8,C4, IgG and Cortisol of PIE group was significantly more than non-PIE group.
  • Rafiee Sh Page 22
    Some reports from endemic and non-endemic areas of the world that have reviewed diagnostic value of Widal test, show that Widal test has limited value in diagnosis of tyhoid fever, especially in endemic areas. Therefore, application of a more sensitive serologic method that could facilitate accurate diagnosis of the disease was investigated. In the modified Widal test, chloroform solution was used for antigen dilution. In this study 57 typhoid fever patients and 32 non – typhoid fever patients were examined.With the modified method, 87.7% of patients with typhoid fever showed an O agglotinin titer of, but with the common method, 45.5% of them showed the titer of. The results showed that the modified method could be used as a more accurate and more sensitive method compared to the common Widal test.
  • Zandian K.M., Pedram M., Hashemy A.S., Akramipor R Page 28
    Thalassemia is a generally determined defect in hemoglobin synthesis. In B thalassemia minor, patients are not severely anemic and RBC count is slightly increased. Hemoglobin and hematocrit, in fact, are usually near normal limit. Morphology shows microcytic and hypochromic.Anisocytosis is only slight and not as marked as in iron deficiency. This is reflected in about normal RDW, but MCV and MCH are decreased. In hemoglobin electrophoresis Hb A2 is elevated. In this study RBC count, Hb, MCV, MCH, RDW, and Hb electrophoresis were estimated in 230 adults with beta thalassemia trait. MCH<30 with electrophoresis is the best indicator for screening of B thalassemia minor.
  • Sharemi S.H., Sobhani A.R Page 35
    Paracervical block is a relatively simple method that is used by obstetrician to provide analgesia during labour and D & C. Lidocaine as a local anesthetic agent is used in paracervical blockage that has some potential side effects. In this study from the point of Lidocain morbidity, Normal Saline was used for this purpose. A randomized comparison of Lidocaine and saline for cervical anesthesia was performed.This is a double - blind randomized clinical trial. Number of patients at each group was 100 women. The inclusion criteria were: uterine size 14 weeks, patients who didnt have molar pregnancy, missed abortion, underlying painful condition. Subjects gave informed consent and were assigned randomly to receive Lidocain, %1 or Normal Saline.Subjects rated their pain on visual analog scale in three occasions. Using the SPSS did age, education, parity, previous abortion was collected and statistical analysis. Chi-Square test, T-test and variance analysis was done. Age, education, parity, the history of previous abortion have not significance difference in two groups. The mean  SD of pain intensity after speculum insertion, during dilatation and during curettage in Lidocain, group were 22.123.6, 35.727.9, 52.1527.2 and in Normal Saline group were 27.3525.7, 41.1532.3, 54.128.1, respectively. No significant difference was observed in pain rating reported in two groups (P>0.05). Complication rate was %7 in Lidocain group but Saline group has no side effect. Normal Saline is as effective as Leidocaine in paracervical anesthesia for dilatation & curettage.
  • Semnani V Page 41
    Helicobacter pylori (HP) is a major cause of stomach disorders (Gastritis,gastric ulcer, adenocarcinoma and lymphoma). In this study the frequency of HP in gastric biopsies that sent to pathology department of Semnan University of Medical sciences between 1994-1998 were investigated. This study is a retrospective and descriptive, carvied out on 800 gastric biopsies. In the first time site and kind of lesions were determined by hematoxilin-Eosin staining and then presence of HP was confirmed by giemsa staining and frequency of Hp determined by specimens. Result indicated that the frequency of gastritis, ulcer and adenocarcinoma were 53%, 11.75% and 9.5% respectively and HP biopsies were positive in 57%. There was no cases of lymphoma. Gastritis and adnocarcinoma have highest (75%) and lowest (48.7%) rate of HP respectively. Also 69% of gastric ulcers were HP positive. Findings showed that the HP is a more prevalence in stomach lesions and due to high rate of HP infection among gastric biopsies, examination all of gastric biopsies for HP in recommended.
  • Hekmat Kh, Afshari P., Mohamadjafari R., Haghigizadeh M.H., Khodadadi A Page 47
    This is analytic and cross sectional study is involved in investigating the passible counection between specific personal and social details (education, age, number of children, type of empolyment, medical history, drugs used, previous contraceptive method used and weight) with those who discontunued subcatancoustic implanted contraceptive device (Norplant).The subjects were women who visited khozestan Health centers in Abadan, Ahwaz, Khoramshahr, Shoshtar in 1377. The results were compared with those who continued using the device until its suable lifespan of 5 years (control group).In this study were studied and 782 medical vecords comprising 261 from Ahwaz, 387 from Shoosh, 113 from Shooshtar, 21 from Abadan and Khoramshahr were studied from this analytic. The reasons for discontinuation of the use of the contraceptive device were guated as development of side effects in 79.2% of cases)P=0.002) (mostly hyper menorhea, amenorhea,. .. ) and 20.2% for other reasons (vasectomy, wanting children, devorce using sps software), statistical analysis were performed, deiscriptive and analytical paived students t-test, chi square (X2) and life table, were collected.The results showed that education (P=0.001) and number of children (P=0.02) were two important factors. Among the cities selected Ahwaz had the highest discontinuatinve rate or 65.1% (P=0.001) and the lowest were Khoramshahr and Abadan with 4.2%.Among the health profasionals who implanted the Norp the highest number of implantations were performed by the midwires 73.01 (P=0.001) who also had the least discontinuation rate of 14.8.The data from the life table showed that the lifespan the device among women in Khozestan provice to be 26.9 month at the time of implantation 16.55 month in the first year, 9.3 month in the two year, 13 month in the three year and 8.5 month in the four year with followed by slow gradu dicountinued rate.
  • Khodadadi A., Saadat F., Khoramizadeh M.R., Mirshafeie A., Hekmat Kh Page 54
    The role of matrix-metaloproteinase (mmp) in physiopathology of various inflammatory disease such as rheumatoid arthritis and malignant tumors was established. The aim of the present study was comparison the effectiveness of sodium alginate with commonly used steroid and NSAID anti-inflammatory agents. For this purpose, zymographic and cellular cytotoxicity methods were employed, using fibrosacoma cell line culture (Wehi 164). Sodium alginate, diclofenac dexamethesone and piroxicam (all 10-200 mg/ml) were incubated for 24 hours. Results showed that all the drugs produced dose - depedent reduction in (mmp) activites. In contrast, sodium alginate had lower cytotoxcity relative to other agents in this study. Sodium diclofenac had the highest cytotocity. Due to low cytotoxicity and similar inhibitory activity against mmp, further studies towards possible clinical utilization of this agent can be suggested.
  • Arzi A., Zahediasl S., Fallahzhadeh D Page 61
    Siezure is the most important symptom of epilepsy and in many other neurological disorders. Because of the side effects of the synthetic medicines, these days medicinal plants widely used in the control of convulsions. In this study the anticonvulsive effect of the hydroalcoholic extract of Thymus vulgaris on nicotine induced convulsions has been investigated in mice. Different Doses (100, 200, 400, 600, 800 and 1000 mg/kg) of the extract were administered intraperitoneally to test groups. For the positive control group diazepam (0.15 mg/kg) and for the negative control group normal saline (10 ml/kg) were injected intraperitoneally. After 30 minutes, nicotine (5 mg/kg) was given intraperitoneally and the time for conset, duration and intensity of the convulsion and mortality rate were recorded.The results of administered doses (100, 200, 400, 600, 800 and 1000 mg/kg) showed that the effect was dose dependent and the doses of 800 and 1000 mg/kg had the maximum effect on delaying the conset of convulsion decreasing the duration and the intensity of the convulsion, but at dose of 1000 mg/kg the mortality rate was high.After administration of extract (800 mg/kg), at o, 15, 30, 45 and 60 minuts before injection of nicotine, the time of onset and intensity of convulsion were increased and decreased respectively, while only at 0, 15 and 30 minutes before nicotine injection, the duration of convulsion was decreased significantly(P<0.05).The results of this study, showed that Thymus vulgaris has anticonvulsive effect. In order to know the mechanism of action of the extract, it needs more investigations on different animal models.