فهرست مطالب
نشریه پژوهش های کاربردی زراعی
پیاپی 86 (بهار 1389)
- تاریخ انتشار: 1389/02/07
- تعداد عناوین: 10
-
-
صفحه 2به منظور مطالعه اثر محلولپاشی عناصر کم مصرف روی و منگنز، تحت تنش خشکی بر گلرنگ، آزمایش مزرعهای در دو سال زراعی 81-1380 و 82-1381 در مزرعهای تحقیقاتی واقع در غرب شهر اصفهان انجام شد. آزمایش بصورت اسپیلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار طراحی گردید. سطوح تنش خشکی به عنوان عامل اصلی در چهار سطح شامل، آبیاری مطلوب، قطع آبیاری در مرحله رویشی، قطع آبیاری در مرحله گلدهی و گرده افشانی و قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه و ترکیب دو عامل رقم و محلولپاشی به عنوان عامل فرعی بود. محلولپاشی در چهار سطح شامل، بدون محلولپاشی، محلولپاشی آب خالص، محلولپاشی سولفات روی به میزان سه در هزار، و محلولپاشی سولفات منگنز به میزان سه در هزار و عامل رقم در سه سطح شامل، زرقان 279، ورامین 295 و LRV 5151 بودند. پس از برداشت دانه درصد و عملکرد روغن اندازهگیری شد و درصد اسیدهای چرب روغن دانه، با استفاده از کروماتوگرافی گازی، تعیین گردید. در این مطالعه چهار اسید چرب استئاریک (0/2 %)، پالمیتیک (3/8%)، اولئیک (3/17%) و لینولیئیک (9/71%) حدود 5/99 درصد اسیدهای چرب دانه را در گلرنگ تشکیل داد و درصد لینولنیک اسید در حد صفر بود. نتایج اثر متقابل معنیداری را بین سطوح مختلف تنش، رقم و محلولپاشی در مورد درصد و عملکرد روغن و درصد پالمیتیک اسید نشان داد. در تنش قطع آبیاری در مرحله گل دهی و گرده افشانی و رقم های زرقان 279 و LRV 5151 محلول پاشی منگنز بطور معنی دار درصد روغن را افزایش داد. در تنش قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه نیز درصد و عملکرد روغن در دو رقم زرقان 279 و LRV 5151 با محلول پاشی روی و منگنز افزایش یافت. محلول پاشی روی و منگنز همچنین در برخی از سطوح، درصد پالمیتیک و اولئیک اسید را افزایش و درصد لینولئیک اسید را کاهش داد. بطور کلی تنش در مرحله گل دهی و گرده افشانی بیشترین خسارت را بر درصد و عملکرد روغن وارد ساخت و همچنین موجب کاهش لینولئیک اسید و افزایش استئاریک و اولئیک اسید گردید. حساسیت گلرنگ به تنش خشکی در مراحل رویشی و پر شدن دانه از نظر درصد و عملکرد روغن، بسیار کمتر از مرحله گل دهی و گرده افشانی بود و محلول پاشی روی و منگنز توانست تا حدودی تاثیر نامطلوب تنش خشکی را بر گلرنگ جبران نماید.
کلیدواژگان: اولئیک اسید، رشد رویشی، کروماتوگرافی گازی، گلدهی، لینولئیک اسید -
صفحه 11تنش کم آبی از مهمترین فاکتورهای محدود کننده رشد و نمو گیاهان می باشد و تنظیم اسمزی یکی از فاکتورهای مهم مقاومت به خشکی در گیاهان محسوب می شود که گیاهان با افزایش برخی مواد نظیر پرولین، گلیسین، قندهای محلول، تری هالوزها، سوکروز و برخی مواد معدنی مثل +K و غیره... می شوند. بدین منظور آزمایشی با استفاده از کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 85 – 1384 در مرکز تحقیقات کشاورزی جیرفت اجرا شد، که در آن تنش کم آبی به عنوان فاکتور اصلی در سه سطح شامل: آبیاری زمانی که رطوبت خاک به25 درصد ظرفیت زراعی رسید (تنش شدید)، آبیاری هنگامی که رطوبت خاک به 50 درصد ظرفیت زراعی رسید (تنش متوسط) و آبیاری زمانی که رطوبت خاک به 75 درصد ظرفیت زراعی رسید (تنش ملایم) و ارقام یونجه به عنوان فاکتور فرعی در پنج سطح عبارت بودند از: رقم یزدی، رقم نیک شهری، رقم رنجر، رقم بمی و رقم بغدادی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده حاکی از آن بود که با افزایش تنش کم آبی بر میزان تجمع پرولین افزوده شد ولی در تیمار تنش شدید کم آبی میزان پرولین کاهش پیدا کرد میزان تجمع پرولین در تنش کم آبی ملایم از 928/1 میکرومول بر گرم به 291/2 میکرومول بر گرم وزن تازه در تیمار تنش کم آبی متوسط رسید بیشترین غلظت پتاسیم 258/2 درصد از تیمار تنش شدید کم آبی حاصل شد و بالاترین غلظت پتاسیم 171/3 مربوط به رقم بمی بود و با افزایش تنش کم آبی بر جذب یون +K افزوده شد و مقاوم ترین ارقام یونجه (نیک شهری – بمی) به کم آبی دارای بیشترین میزان پتاسیم در اندام های هوایی بودند. میزان تجمع پرولین در ارقام یونجه متفاوت بود.
کلیدواژگان: ارقام یونجه، تنش کم آبی، پتاسیم، پرولین، تنظیم اسمزی -
صفحه 20ارتباط بین تبعیض در جذب ایزوتوپ کربن (Δ) و عملکرد به میزان زیادی تحت تاثیر بافت گیاهی مورد استفاده برای آنالیز Δ، محیط و رژیم رطوبتی می باشد. در این بررسی ارتباط بین تبعیض در جذب ایزوتوپ کربن برگ پرچم، عملکرد دانه، کل ماده خشک تولیدی، ماده خشک ریشه و شاخص برداشت بر روی 8 توده بومی گندم دوروم مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در قالب یک طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار و در گلخانه انجام گرفت. نتایج نشان داد که در ژرم پلاسم موجود برای Δ تنوع وجود داشت. میانگین Δ در ژنوتیپ های مورد بررسی بین 83/18 تا 08/20 پرمیل (‰) متغیر بود. تمامی صفات مورد مطالعه ارتباط منفی با ∆ داشتند که از میان آنها فقط عملکرد دانه با ∆ ارتباط معنی داری داشت. بر اساس این نتایج با انتخاب ژنوتیپ هایی با ∆ پایین می توان به طور غیر مستقیم ژنوتیپ هایی با عملکرد دانه بالا در توده های بومی گندم دوروم ایرانی انتخاب کرد.
کلیدواژگان: گندم دوروم، تبعیض در جذب ایزوتوپ کربن (Δ)، عملکرد دانه، ماده خشک تولیدی، شاخص برداشت -
صفحه 28در شرایط کشت تاخیری در منطقه کرج در طول فصل زراعی 80-1379 آزمایشی در مزرعه تحقیقات کشاورزی دانشگاه تهران صورت گرفت. طرح آماری به کار رفته آزمایش فاکتوریل بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار بود. اولین فاکتور شامل سه سطح تراکم گیاهی (20، 40 و 80 بوته در مترمربع) و فاکتور دوم شامل دو رقم سویا از گروهای مختلف رسیدگی (رقم هاگ از گروه 3 و رقم کلارک 63 از گروه 4) بود. زمان کاشت دو رقم یکسان و در اول خرداد ماه صورت گرفت. بررسی تغییرات روند رشد نشان داد که حداکثر وزن خشک کل، شاخص سطح برگ و سرعت رشد محصول در تراکم 80 بوته در مترمربع حاصل گردید. به طوری که با کاهش تراکم، وزن خشک کل، شاخص سطح برگ و سرعت رشد محصول کاهش یافت. روند تغییرات شاخص سطح برگ و سرعت رشد محصول در همه تیمارها تا 85 روز پس از کاشت افزایش و سپس روند نزولی یافت. روند تغییرات شاخص سطح برگ و سرعت رشد محصول با اندکی تغییر در بین دو رقم مشابه بود. از طرف دیگر بیشترین میزان رشد نسبی در تراکم20 بوته در متر مربع و در 40 روز پس از کاشت بدست آمد. نتایج تجزیه واریانس بر عملکرد دانه نیز نشاندهنده وجود اختلاف معنی داری در سطح 1 درصد در بین تیمارهای تراکم بود. در این آزمایش حداکثر عملکرد دانه در تراکم 80 بوته در متر مربع حاصل گردید. حداکثر عملکرد دانه در رقم هاگ برابر 66/4282 و در رقم کلارک 63 برابر 12/4464 کیلوگرم در هکتار بدست آمد. تعداد غلاف در بوته نیز با افزایش تراکم، کاهش معنی داری نشان داد. به طوری که در تراکم 80 بوته کمترین تعداد غلاف بدست آمد. همچنین بر اساس نتایج حاصله، تعداد دانه در غلاف تحت تاثیر تراکم و رقم قرار نگرفت. با این وجود وزن هزار دانه بطور معنی داری تحت تاثیر تراکم گیاهی و رقم قرار گرفت. بطوریکه با افزایش تراکم وزن هزار دانه افزایش یافت.
کلیدواژگان: سویا، کشت تاخیری، تراکم گیاهی، روند رشد، خصوصیات زراعی -
صفحه 35
بروز صفات مختلف در ژنوتیپ ها تحت تاثیر عوامل ژنتیکی و محیطی می باشد. اثر متقابل ژنوتیپ در محیط باعث واکنش های متفاوت ژنوتیپ ها می شود، لذا تعیین سازگاری آنها در محیط های مختلف ضروری است. در این تحقیق تعداد 13 ژنوتیپ گندم نان حاصل از برنامه های به نژادی ایستگاه های تحقیقاتی سرد کشور با تیپ های رشد زمستانه و بینابین(Facultative) به همراه رقم شهریار و لاین C-79-16 (به عنوان ارقام شاهد) در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی(RCBD) با سه تکرار در11 ایستگاه تحقیقاتی سرد کشور در سال های زراعی 83-1382 و 84-1383 مورد بررسی قرار گرفتند. براساس نتایج تجزیه واریانس مرکب عملکرد دانه، اثرسال، مکان، ژنوتیپ و اثر متقابل ژنوتیپ×سال غیر معنی دار، اما اثر متقابل مکان×سال، ژنوتیپ× مکان و ژنوتیپ×مکان×سال معنی دار شدند. بررسی پایداری عملکرد دانه ژنوتیپ ها بر اساس روش های: گزینش همزمان (YS)، واریانس پایداری شوکلا (σi2) ضریب تغییرات محیطی(.C.V) و روش غیرپارامتریک رتبه بندی(Ranking) نشان داد که ژنوتیپ شماره 12 (C-82-12) با داشتن عملکرد دانه (7035 کیلوگرم در هکتار) بالاتراز ارقام شاهد، بالاترین مقدارمعیار گزینش همزمان برای عملکرد وپایداری(18=YS)، بهترین میانگین رتبه(86/5 =R)،کمترین انحراف معیاررتبه(427/3 = SDR)، واریانس پایداری(σi2) غیر معنی دار وضریب تغییرات محیطی پایین به عنوان لاین با عملکرد بالا و پایدار شناسایی گردید.
کلیدواژگان: گندم نان، اثر متقابل ژنوتیپ× محیط، پایداری عملکرد دانه -
صفحه 42
به منظور ارزیابی ویژگی های رشدی گیاهچه بذرهای حاصل از شرایط کم آبی سویا در تلقیح با ریزوباکترها، آزمایشی با سه عامل به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارها عبارت از عامل تنش کم آبی (بذرهای بدست آمده از شرایط آبیاری گیاهان مادری پس از مقادیر 50 (آبیاری مطلوب)، 100 (تنش متوسط)، 150 (تنش شدید) میلی متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A)، عامل رقم (ارقام Monokin، Williams و لاین SRF*T3) و عامل باکتری (Bradyhisobium jupoicum، Bradyhisobium jupoicum توام با Azotobacten cherococcum و عدم تلقیح بذر) بودند. عامل باکتری در کرت اصلی و بذرهای تولید شده در شرایط کم آبی و رقم نیز به صورت فاکتوریل در داخل کرت اصلی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تنش خشکی تاثیر معنی داری بر میزان، سرعت ظهور و ارتفاع گیاهچه داشت. میزان و سرعت ظهور گیاهچه بذرهای شرایط تنش شدید به میزان زیادی نسبت به آبیاری مطلوب کاهش یافت. تلقیح توام باکتری ها تاثیر بیشتری بر ویژگی های رشدی گیاهچه نسبت به عدم تلقیح داشت. گیاهچه حاصل از بذرهای شرایط تنش متوسط در تلقیح باBradyhisobium jupoicum ارتفاع بیشتری داشت ولی بالاترین مقادیر وزن خشک و بنیه گیاهچه از تیمارهای تلقیح توام بذرهای شرایط آبیاری مطلوب و تنش متوسط حاصل شد. گیاهچه های حاصل از بذرهای تیمار شده با باکتری به صورت ساده و توام سطح برگ، ارتفاع، وزن خشک و بنیه گیاهچه بالاتری نسبت به عدم تلقیح داشت.
کلیدواژگان: ظهور گیاهچه، بنیه گیاهچه، Bradyhisobium jupoicum، Azotobacten cherococcum -
صفحه 51
به منظور ارزیابی توانایی رقابتی ارقام برنج در برابر علف هرز سوروف آزمایشی در سال زراعی 1386 در ایستگاه تحقیقاتی برنج کشور واقع در شهرستان تنکابن استان مازندران انجام شد. در این آزمایش 6 رقم از ارقام آزاد شده در بین سال های زراعی 1362 تا 1385 (خزر، سپیدرود، نعمت، درفک، فجر، شیرودی) به همراه سه لاین امید بخش (830، 841 و 843) و یک رقم بومی (دیلمانی) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی، با چهار تکرار و در تراکم مطلوب خود در حضور و عدم حضور علف هرز سوروف کشت شدند. تراکم سوروف 20 بوته در متر مربع در نظر گرفته شد. نتایج نشان دادند که عملکرد و اجزای عملکرد ارقام و لاین های برنج در شرایط رقابت با سوروف کاهش معنی داری یافت. بین ارقام و لاین ها از لحاظ شاخص رقابت (CI) و شاخص توانایی تحمل رقابت (AWC) تفاوت معنی داری وجود داشت. لاین 843 دارای بیشترین شاخص رقابت (43/2) و توانایی تحمل رقابت (82) و کمترین درصد کاهش عملکرد (18 درصد) بود. در مقابل رقم خزر دارای کمترین شاخص رقابت (32/0) و توانایی تحمل رقابت (5/49) و بیشترین درصد کاهش عملکرد (65/50) بود. نتایج تجزیه همبستگی نشان داد که بین عملکرد دانه و شاخص AWC و شاخص CI همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت. تجزیه خوشه ایبر اساس شاخص رقابتی، ارقام و لاین ها را به چهار گروه تقسیم کرد: 1- رقم خزر که عملکرد بالایی در شرایط خالص (بدون رقابت) داشت، اما دارای شاخص رقابت و شاخص توانایی تحمل علف هرز پایینی بود. 2- لاین 843 که دارای عملکرد بالا در شرایط خالص بوده و توانایی بالایی در تحمل علف هرز و کاهش زیست توده آن داشتند. 3- رقم شیرودی که دارای عملکرد بالا در شرایط خالص بوده، توانایی تحمل آنها به علف هرز بالا، اما توانایی جلوگیری از رشد زیست توده علف هرز در آنها نسبتا ضعیف بود. 4- سایر ارقام که توانایی تحمل علف هرز و توانایی جلوگیری از رشد زیست توده علف هرز در آنها نسبتا ضعیف بود. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که لاین 843 به عنوان یک رقم رقیب و رقم خزر به عنوان یک رقم ضعیف در رقابت با سوروف بود.
کلیدواژگان: برنج، توانایی تحمل علف هرز، شاخص رقابت، سوروف -
صفحه 58به منظور بررسی اثرات کودهای بیولوژیک حل کننده فسفات و باکتری های محرک رشد (PGPR) بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت رقم سینگل گراس 604 آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی مجتمع آموزش عالی علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری درسال زراعی1386 در قالب طرح کرت های خرد شده با طرح پایه بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در راستای نیل به اهداف کشاورزی پایدار به اجرا درآمد. عامل اصلی در سه سطح شامل1- کود دامی(به میزان بیست تن در هکتار)؛ 2- کود سبز جو (به میزان پانزده تن در هکتار)؛ 3- شاهد(بدون استفاده از کود آلی) و عامل فرعی در هشت سطح شامل: 1- NPK (نیترات آمونیوم، سوپرفسفات تریپل و سولفات پتاسیم به ترتیب به مقدار300،100،120 کیلو گرم در هکتار)؛ 2- NPK+ باکتری های حل کننده فسفات (PSM) + باکتری های افزاینده رشد گیاه (PGPR)؛ 3NP50%K -+ PSM+ PGPR؛4-N50% PK + PSM+PGPR؛ 5-N 50%P 50%K + PSM+ PGPR؛ 6- PK+ PGPR؛ 7- NK+ PSM؛ 8- PSM+PGPR در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد مصرف کود دامی در مقایسه با تیمار شاهد(بدون کود آلی) با افزایش تعداد ردیف، وزن بلال و تعداد دانه در بلال سبب افزایش عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت گردید. همچنین استفاده از باکتری های حل کننده فسفر و باکتری های محرک رشد با نهاده کافی(NPK) با افزایش وزن بلال، تعداد ردیف و تعداد دانه در ردیف عملکرد دانه را در کرتهای کود سبز و شاهد به طور معنی داری افزایش داد. بر اساس نتایج حاصله در تمامی تیمارهای کودی مصرف توام باکتری های حل کننده فسفات و باکتری های محرک رشد با کاهش50% کود فسفره توانست میزان عملکردی برابر با میزان مصرف کامل کود فسفره تولید کند اما نتوانستند کاهش 50 درصدی کود ازته را جبران کنند. همچنین، وزن بلال و عملکرد بیولوژیک بیشترین همبستگی و وزن صد دانه و تعداد ردیف کمترین همبستگی را با عملکرد دانه داشته اند.
کلیدواژگان: بیولوژیک، ذرت، باکتری های حل کننده فسفات، باکتری های محرک رشد، عملکرد دانه -
صفحه 65برای افزایش تولید محصولات کشاورزی راه حل های متعددی ارائه شده است، لیکن به خاطر محدودیت منابع تولید، جهت افزایش تولیدات به ارتقاء بهره وری عوامل تولید توجه ویژه ای می شود. برنج از جمله محصولات مهمی است که کشور ایران با کمبود تولید آن مواجه می باشد، لذا این تحقیق با هدف تحلیل بهره وری و کارایی تخصیصی عوامل تولید در مزارع برنج استان گیلان با استفاده از برآورد تابع تولید صورت گرفته است. بدین منظور اطلاعات لازم از280 بهره بردار منطقه جمع آوری گردیده و از نرم افزار Eeviws برای برآورد تابع تولید بهره گرفته شد. بر طبق نتایج بدست آمده در این تحقیق، سطح زیرکشت، آب، نیروی کار و کودشیمیایی تاثیر معنی داری بر تولید برنج دارند، لیکن از نهاده های مزبور به شکل غیراقتصادی استفاده میشود. همچنین هرچند که بهره وری جزئی و کل عوامل در شهرستان ها متفاوت است ولی به طورکلی از نظر بهره وری کل عوامل تولید، شهرستان های آستانه و تالش در مقایسه با کل استان و سایر شهرستان های مورد مطالعه در شرایط مناسب تری قرار دارند.
کلیدواژگان: استان گیلان، برنج، بهره وری کل عوامل تولید، تابع تولید، کارایی تخصیصی -
صفحه 71آویشن (.Thymus vulgaris L)از مهمترین گیاهان دارویی است که در صنایع دارویی استفاده می شود. تحقیقی با هدف بررسی اثر تنش شوری کلرور سدیم بر خصوصیات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و شیمیایی گیاه آویشن در سال 1385 انجام گرفت. به منظور بررسی اثرات شوری کلرورسدیم بر رشد، عملکرد و انباشت متابولیت های سازگاری (پرولین) و مواد موثره آویشن (تیمول)، آزمایشی در شرایط کنترل شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار انجام گردید. سطوح مختلف شوری آب آبیاری شامل غلظت های صفر (شاهد)،30، 60، 90، 120و150 میلی مولار کلرور سدیم بودند. نتایج تجزیه های آماری نشان داد که تنش شوری اثر معنی داری بر پارامترهای رشدی، عملکرد اندام رویشی و انباشت میزان پرولین و درصد تیمول داشت. با افزایش سطوح شوری آب آبیاری ارتفاع بوته، تعداد ساقه جانبی، وزن خشک و تیمول کاهش و حجم ریشه، وزن خشک ریشه، طول ریشه افزایش یافت. از نظر صفت عملکرد اندام رویشی بیشترین میزان از گروه شاهد (شوری صفر)، بیشترین حجم ریشه از تیمار شوری120میلی مولار و بیشترین میزان پرولین از تیمار 150 میلی مولار به دست آمد. بیشترین تیمول در تیمار شاهد و با افزایش تنش شوری کاهش یافت.
کلیدواژگان: آویشن، پرولین، تیمول، رشد، تنش شوری
-
Page 2To evaluate the effects of foliar application of manganese and zinc on safflower under drought stress, experiments were conducted in 2001–2002 and 2002 –2003 crop years in a research field, 17 kilometers from west of Isfahan, Iran. The Experimental design was split factorial in randomized complete block with three replications. Four drought stress including, full irrigation, withholding irrigation at vegetative growth stage, withholding irrigation at flowering stage, and withholding irrigation at seed filling stage, were randomized to the main plot units and 12 treatments from combination levels of three cultivars including, Zarghan 279, Varamin 295 and LRV5151, and four foliar applications including, no foliar application, foliar application of water, foliar application of Zinc Sulfate (3000 ppm) and foliar application of manganese sulfate (3000 ppm) were randomized to the subplot units. After harvest, oil yield and percent of seed oil were measured and fatty acids composition of oil was determined by GC. Four species of fatty acids, stearic (2.0 %), palmitic (8.3 %), oleic (17.3 %) and linoleic (71.9 %), were consisted of about 99.5 % of total fatty acids of oil on the average and no linolenic acid was measured in treatments. Results indicated that oil percent and yield and percent of palmitic acid were affected by significant interaction of stress, cultivar and foliar application factors. Withholding irrigation at flowering stage and Zarghan 279 and LRV5151 cultivars caused to increase of oil percent when manganese used as foliar application. Withholding irrigation at seed filling stage increased oil percent and yield in Zarghan 279 and LRV5151 cultivars when zinc or manganese used as foliar application. In some interaction levels zinc and manganese foliar application significantly increased palmitic and oleic acids whereas these foliar applications decreased linoleic acid percent. As a whole, drought stress during flowering stage imposed the most damage to oil percent and yield and also decreased linoleic acid content and increased stearic and oleic acid content. So in case of oil percent and fatty acid composition in safflower, flowering stage is more sensitive to drought than vegetative or grain filling stages and foliar application of zinc and manganese can compensate the negative effects of drought on safflower plant.
-
Page 11Water stress is one the greatest limitation to crop expansion outside the present – day agricultural areas. Osmoregulation is one of the important factors, for plant drought tolerance. Many substances play important roles in plant osmoregulation for drought resistance, including proline, glycine, soluble sugars, trehalose, sucrose and K+ion, etc. In this context, a field experiment was conducted in Agricultural Research Center Jiroft and Kahnouj at 2005 and 2006 to investigate the effect of water deficit stress on proline accumulation and K+ ion alfalfa cultivars. The treatments were arranged in split – plots based on randomized compelte block design with three replications. The water stress treatment was main plot includy: severly stressed, moderately stressed and least stressed. Sub plots were included five alfalfa cultivars: Yazdi, Nikshahri, Rangar, Bami and Baghdadi. The results showed that with increasing water stress, proline accumulation was increased, but in severly stressed treatment proline accumulation was decreased. Proline accumulation rate was increased from 1.928 (µ moleg-1 leaf FW) in the state of least stressed treatment to a maximum of 2.291 (µ moleg-1 leaf FW) in the moderately stressed treatment. The highest concentration of K+ observed in severly stressed (2.258%) treatment. The highest concentration of K+ was occurred in the Bami Variety (3.71%). Proline accumulation rate was different among alfalfa cultivars. In the cultivars tolerant to drought (Nikshahri and Bami) with increasing of water stress, concentration of K+ increased more than sensitive one.
-
Page 20The relationship between carbon isotope discrimination (∆) and yield highly depends on the plant tissue analyzed, the environment and water regime. In this study the relationships between flag leaf carbon isotope discrimination (∆), grain yield, total and root dry matter, and harvest index (grain yield / total dry matter) were studied in eight durum wheat (Triricum durum L. var durum) landraces. Genotypes were grown in a glasshouse pot experiment under well-watered conditions based on completely randomized design with 3 replications. Results demonstrated that there were variations for Δ in the current germplasms. The mean Δ ranged from 18.83 to 20.08 ‰ among genotypes. All the measured traits correlated negatively with ∆, but the correlation coefficient was significantly only for grain yield. These results indicated that with selection of low Δ genotypes, genotypes with high grain yield could be selected indirectly in Iranian durum wheat landraces.
-
Page 28In order to study the growth pattern and seed yield of two different growing type of soybean in delay cropping in Karaj region, an experiment was conducted during the 2000-2001 growing season at the Agricultural Experimental Farm of Tehran University. The experimental design was a factorial with 3 replications in which the first factors were 3 different plant densities (20, 40 and 80 plant per 1 m2). Second factors were two different growing types of soybean cultivars (Hag: 3 type and Clark 63: 4 type). The sowing date in two cultivars was the same and it conducted in 21 May. Study the growth pattern showed that, the maximum total dry matter, leaf area index (LAI) and crop growth rate (CGR) achieved in 80p/m2 and than decreased with low density. The growth pattern in all treatment increased up to 85 day after planting and than deceased. The chances of leaf area index and crop growth rate were the same in two cultivars, already. In other hands the maximum relative growth rate (RGR) was observed in 20p/m2 in 40 day after planting. The results of seed yield showed that the effects of density on seed yield were different significantly in 1% levels. In this study the highest yields obtained in 80 p/m2 in hag and Clark as 66/4282 and 12/4464 respectively. The number of pods in plant decreased significantly when plant density increased. According to the results number of seed in pods unaffected significantly by density and cultivars. Weight of 1000 seeds was affected by plant density and cultivars. As by increasing the plant density, weight of 1000 seeds increased.
-
Page 35
Genetic and environmental factors can affect the performance of the genotypes. Genotype ×environment interaction could be result different reaction of the genotypes in different environments. Therefore، determination of stability of the genotypes in different environments is the most important. In this study 15 winter and facultative bread wheat genotypes (including two check cultivars) were used. This experiment was conducted in 11 research stations in cold regions in 2003-04 and 2004-05 cropping seasons. Experiments design was randomized complete block (RBCD) with three replications. Based on results of combined analysis of variance، effect of year، location، genotype and genotype × year interaction effects were found non-significant. However، location ×year، genotype ×location and، genotype × location ×year interaction effects were significant. Based on stability parametric methods such as coefficient of variability (CVi%)، Shukla stability variance (σi2)، simultaneous selection for yield and stability (YS)، and non-parametric method of ranking genotype C-82-12 (Fdl4/Kauz) with average grain yield of 7035 kg ha-1،YS=18، R=5. 86، SDR=3. 427non-significant stability variance (σi2) and low environmental CV was identified as high yielding and stable genotype.
-
Page 42
In order to evaluate seedling growth characteristics، of seeds produced under deficit irrigation and seed inoculation with rhizobacteria on soybean [Glycine max (L.) Merr] seed. An experiment was conducted based on split factorial in form of randomized completely block design with three replication. Treatments are include water stress [irrigation after 50 (normal irrigation)، 100 (mild stress)، 150 mm (severe stress) evaporation from pan of class A]، Cultivars [Manokin، Williams and SRF×T3 Line] and seed inoculation [Bradyrhizobium japonicum، Bradyrhizobium japonicum co-inoculated with Azotobacter chroococcum، control]. Bacteria factor was in main plot and placed cultivars and drought stress seeds condition in subplot. The result showed that water deficit had significant effect on seedling number، rate and length. Severe stress seeds condition had lower number and emergence rate compared to normal irrigation. Maximum seedling characteristics were for co inoculation treatment than no inoculation. Mild stress seeds inoculation with Bradyrhizobium japonicum had highest seedling length، dry weight and vigor was for normal and mild stress condition.
-
Page 51
The aim of this research was to compare seven cultivars and three lines of rice (Oryza sativa L.) for competitiveness against barnyardgrass (Echinochloa crus-galli). A filed experiment was conducted in 2007 growing season in Mazandaran province، North of Iran. In this experiment، seven rice cultivars (Khazar، Sepidrood، Nemat، Dorfak، Fajr، Shiroodi، and Dailamani) and three lines (Line 830، Line 841 and Line 843) were sown with and without barnyardgrass. Layout of the experiment was a factorial design with four randomized complete blocks. Each cultivar or line was planted at its own optimum density، while density of barnyardgrass was 20 plants per square meter. Results showed that in all rice cultivars and lines tested، yield and its components were significantly reduced in the presence of barnyardgrass. Moreover، there was a significant difference among rice cultivars and lines in competitive index (CI) and ability withstand competition (AWC). Line 843 had minimum yield reduction percentage (18%)، highest CI (2. 43) and AWC (82)، while Khazar cultivar had maximum yield reduction percentage (50. 65%)، lowest CI (0. 32) and AWC (49. 5%). Correlation analysis confirmed that there was a positive significant correlation among rice yield، CI and AWC. The Cluster Analysis showed that all cultivars and lines fell into four different clusters. First، khazar cultivar had high yield potential under weed-free conditions، but low CI and AWC. Second، line 843 had high yield potential under weed-free conditions، CI and AWC. Third، shiroodi cultivar had high yield potential under weed-free conditions، and low CI but high AWC and forth other lines and cultivars had low CI and AWC. Based on this experiment، line 843 was the most competitive Line and khazar cultivar was the least competitive cultivar against barnyardgrass.
-
Page 58In order to study the effect of phosphate solubilization microorganisms (PSM) and plant growth promoting rhizobacteria (PGPR) on yield and yield components of corn (Zea mays L.) cv. SC604 an experiment was conducted at research farm of Agriculture College located at Sari، Iran during 2007. Experiment laid out as split plot based on randomized complete block design with three replications. Three levels of manures (consisted of 20 Mg. ha-1 farmyard manure، 15 Mg. ha-1 green manure and check or without any manures) as main plots and eight levels of biofertilizers (consisted of 1-NPK or conventional fertilizer application; 2-NPK+PSM+PGPR; 3-NP50%K+PSM+PGPR; 4-N50%PK+PSM+PGPR; 5-N50%P50%K+PSM+ PGPR; 6-PK+PGPR; 7-NK+PSM and 8-PSM+PGPR) as sub plots were treatments. Results showed that farmyard manure application increased row number، ear weight، grain number per ear، grain yield، biological yield and harvest index compared to check. Furthermore، using of PSM and PGPR in addition to conventional fertilizer applications (NPK) could improve ear weight، row number and grain number per row and ultimately increased grain yield in green manure and check plots. According to results in all fertilizer treatments application of PSM and PGPR together could reduce P application by 50% without any significant reduction of grain yield. However، this treatment could not compensate 50% reduction of N application.
-
Page 65There are several methods to increase the amount of agricultural production، but the scarcity of resources leads to special considaration of factors productivity promotin for the production augmentation. Rice is one of the most important crops which our country is facing with shortage of it. This study by estimating the production function investigates the productivity and allocative efficiency of inputs in rice farms of Guilan province. To this end، the required data was collected from 280 farmers and the production function was estimated by Eviews software. The results indicated that the cultivated area، water، labor and fertilizer have significant effects on the producing process، but the mentioned factors are used uneconomic. Although the magnitude of partial and total productivity are different in the counties of the province، but in general، Astaneh and Talesh، are in better situation compare with whole the province.
-
Page 71Thyme (Thymus vulgaris L.) is an important medicinal plant in perfume and medicine industry. In this research، we assessed effects of salinity stress on morphologic، physiologic، and chemical characteristics of (Thymus vulgaris L.). In this research we used complete randomized blocks with 6 treatments and 4 replications. Irrigational levels of water salinity levels were (0، 60، 90، 120، 150 mMolL-1) sodium Chloride The results showed that salinity stress had significant effects on growth parameters، prolin content and thymol percent. With increasing irrigational levels of water salinity، plant height، number stem side، dry weight of plant، thymol percent decreased and root mass، dry weights of root، length and prolin concentration increased. Highest levels of topsoil parts of plant، root and prolin content were produced consequently without salinity stress، high salinity stress (120 mMolL-1) and very high salinity stress (150mMolL-1). Highest levels thymol percent in control and with increase salinity decreased.