فهرست مطالب

زیست شناسی ایران - سال بیست و چهارم شماره 1 (فروردین و اردیبهشت 1390)

مجله زیست شناسی ایران
سال بیست و چهارم شماره 1 (فروردین و اردیبهشت 1390)

  • 160 صفحه، بهای روی جلد: 20,000ريال
  • تاریخ انتشار: 1390/06/20
  • تعداد عناوین: 15
|
  • شهره رضوانی، فروزنده محجوبی، مریم منتظری، کامران علی مقدم صفحه 1
    بسیاری از سرطانها در طی درمان با داروهای شیمی درمانی نسبت به اثرات درمانی داروهای مصرفی مقاوم می شوند که به این مقاومت اصطلاحا MDR (Multidrug Resistance) گفته می شود. از مهمترین دلایل مقاومت به دارو، بیان بالای پروتئینهای غشایی وابسته به ATP، از دسته خانواده بزرگ ناقلین غشایی (ABC Transporter) ATP Binding Cassetteاست. یکی از این پروتئینها MRP1) Multidrug Resistance Protein 1) می باشد. افزایش بیان ژن MRP1 در بسیاری از رده های سلولهای سرطانی مقاوم به دارو و نیزدر بعضی از سرطانها ثابت شده است. دو مکانیسم مطرح برای افزایش بیان ژن MRP1 شامل افزایش تعداد کپی این ژن و نیز وجود پلی مرفیسمهایی در این ژن می باشد. افزایش بیان ژن MRP1 در بیماران ایرانی لوکمیک مقاوم به درمان ثابت شده اما در هیچیک از این بیماران افزایش تعداد کپی ژن دیده نشده است. در این تحقیق ارتباط بین پلی مرفیسمهای ژن MRP1وافزایش سطح بیان این ژن در گروهی از بیماران مبتلا به لوسمی حاد و مقاوم به درمان مورد مطالعه قرار گرفت. سطح بیان ژن MRP1، با روشReal-Time RT PCR کمی و با استفاده از RNA استخراج شده از خون محیطی 111 بیمار مبتلا به لوسمی حاد (52 بیمار AML و 59 بیمار ALL) تعیین و با نوع پاسخ به شیمی درمانی مقایسه شد. از بین بیماران فوق،24 بیمار افزایش بیان این ژن را داشتند که در این دسته از بیماران و تعدادی ازافراد سالم پلی مرفیسمهای ژن(G-260C،A-275G،G816A،T825C،G2168A،C2217T،G1299T،G2268A) MRP1 با استفاده از متدSSCP و Sequencing بررسی شدند. نتایج نشان داد که افزایش سطح بیان ژنMRP1 با بروز مقاومت به شیمی درمانی ارتباط معنی داری دارد ولی هیچیک ازاین پلی مرفیسمها موجب افزایش بیان این ژن درگروه بیماران مقاوم به درمان نشدند. بنابراین احتمالا عامل دیگری منجر به افزایش بیان این ژن در بیماران فوق می شود.
    کلیدواژگان: پلی مرفیسم، MDR، MRP1
  • علیرضا زبرجدی، مختار جلالی جواران، علی هاتف سلمانیان، قاسم کریم زاده صفحه 10
    جنس براسیکا بر حسب میزان اسید اروسیک، به دو گروه عمده تقسیم می شود: گروه اول دارای مقادیر زیاد اسید اروسیک و دسته دوم دارای مقادیر کم اسید اروسیک هستند. روغنهای دارای مقادیر بالای اسید اروسیک برای مصارف مختلف صنعتی و واریته هایی با قدرت تولید مقادیر کم اسید اروسیک برای مصارف خوراکی مطلوب می باشند. در این تحقیق جداسازی ژن و راه انداز اختصاصی مسئول بیوسنتز آنزیم -ketoacyl-CoA synthase (KCS) β و تاثیر آن بر میزان اسید اروسیک در بذر گیاه کلزا مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور دو جفت آغازگر طراحی و با استفاده از تکنیک PCR از منبع DNA ژنومی اقدام به جداسازی ژن و راه انداز گردید. ژن و راه انداز ابتدا در ناقل عمومی +pSK همسانه سازی و پس از تعیین توالی و تایید نهایی، در پلاسمید بیانی گیاهی (pBI121) همسانه سازی شدند. پلاسمید حاوی ساختار دست ورزی شده به واسطه Agrobacterium به گیاه کلزا منتقل گردید. به منظور اثبات انتقال ژن به گیاه آنالیزهای مولکولی PCR، Dot blot و Southern blot روی گیاهان انجام شد. در نهایت عملکرد ژن و تاثیر سازه منتقل شده از طریق ارزیابی میزان تغییرات اسید اروسیک روغن گیاهان تراریخت در مقایسه با گیاه شاهد توسط روش کروماتوگرافی گازی (GC) مشخص گردید. نتایج نشان داد که در 4 گیاه تراریخت میزان اسید اروسیک افزایش چشمگیر نشان داد. بیشترین بیان سازه منتقل شده در نمونه شماره 4 مشاهده گردید که در آن میزان اسید چربC22:1 به حدود 13 درصد نسبت به 1/1 درصد در گیاه شاهد رسید.
    کلیدواژگان: کلزا، همسانه سازی ژن fae، انتقال ژن، اسید اروسیک، آنزیم KCS
  • زهرا مقدسی جهرمی، محمدرضا زمانی *، مصطفی مطلبی، امیر بهزاد اخگری، فهیمه فلاحی صفحه 25

    قارچهای بیماریزای کلزا که سالانه خسارت زیادی را به این محصول وارد می کنند برای نفوذ در گیاه، با ترشح آنزیمهایی باعث تجزیه مولکولهای دیواره سلولی آنها می شوند. در طی تکامل در گیاهان، پروتئینهایی برای مهار این آنزیمها بوجود آمده است. PGIP1 از جمله این پروتئینها بوده که قدرت نفوذ قارچ در گیاه را مهار می نماید. در این تحقیق با توجه به اینکه آنتی بادی علیه پروتئین PGIP1 لوبیا به صورت تجاری موجود نمی باشد و از طرفی جهت تایید بیان PGIP1 در گیاهان کلزای تراریخت بدست آمده نیاز به آنتی بادی مربوطه می باشد، لذا اقدام به تولید پروتئین PGIP1 در سیستم پروکاریوتی و استفاده از آن جهت تولید آنتی بادی علیه آن گردید. بدین منظور ژن کد کننده PGIP1 کلون شده در pUC19 بوسیله آغازگرهای اختصاصی RB وRB2H (به ترتیب حاوی سایتهای Nde1 وXho1) تکثیر و پس از هضم با این دو آنزیم در ناقل pET26b(+) کلون گردید. پلاسمید حاصله پس از تاییدهای مولکولی به میزبان بیانی E. coli BL21 (DE3)pLysS منتقل گردید. جهت بهینه سازی شرایط بیان ژن مورد نظر، شرایط مختلفی شامل، غلظتهای متفاوتIPTG، دماهای متفاوت کشت و OD زمان القا در کلونی های متفاوت مورد بررسی قرار گرفت و نهایتا OD=0.3، دمای 37 درجه سانتی گراد و IPTG =0.5mM بعنوان بهترین شرایط بیانی معرفی گردید. از آنجا که توالی هیستیدین در انتهای پروتئین کد شده وجود دارد، جهت تایید بیان پروتئین PGIP1 توسط آزمون وسترن بلات از آنتی بادی Anti-His استفاده گردید. پروتئین خالص شده در شش نوبت به دو خرگوش تزریق شد. جهت بررسی میزان تیتر آنتی بادی از آزمون الایزا استفاده گردید. از آنتی بادی تولید شده جهت تایید بیان پروتئین PGIP1 تولید شده در گیاهان کلزای تراریخت استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون وسترن بلات وجود پروتئین مورد نظر را در پروتئینهای استخراج شده از برگ گیاهان کلزای تراریخت در مقایسه با کلزای غیر تراریخت تایید نمود.

    کلیدواژگان: گیاه کلزا، آنتی بادی، پروتئین های مهار کننده فعالیت آنزیم پلی گالاکتوروناز، گیاه تراریخت
  • مهران میراولیایی، بهنام ابراهیمیان، سامان حسینخانی، عطیه قاسمی صفحه 35
    تشکیل آمیلوئید در پروتئین های غیر بیماری زا تحت تاثیر برخی حلال های قابل امتزاج با آب مثل الکل ها کمتر مطالعه شده است. در تحقیق حاضر فرآیند تشکیل آمیلوئید در آپوالکل دهیدروژناز مخمر(apoІ-YADH)که در اثر تخلیه اتم روی ساختاری تهیه شده، در محیط آب-متانول ارزیابی گردید.ایجاد آمیلوئید به کمک معرفهای Congo Red و Thioflavin T واستفاده از روش های طیف سنجی فلورسانس و دو رنگ نمایی دورانی مورد مطالعه قرار گرفت. تشکیل آمیلوئید در apoІ-YADHتابع غلظت متانول است و از ترتیب (%80>%70>%60>%40>%20) پیروی می کند. روند تشکیل آمیلوئید در آنزیم همراه با انتقال ساختار از حالت طبیعی (Native) به حالت غنی از صفحات بتا (beta- sheet rich) است. مطالعات توسط طیف سنجی دو رنگ نمایی دورانی (far-UV CD)چنین تغییرات ساختاری در آنزیم را به خوبی تایید نمود.
    کلیدواژگان: آمیلوئید، طیف سنجی فلورسانس، طیف سنجی CD، متانول، Congo red، Thioflavin T
  • نجمه آزادی چگینی، وحیده ناظری، عبدالحمید شوشتری، شاهرخ کاظم پور اوصالو صفحه 43
    جنس گرگ تیغ یا دیو خار (Lycium) از تیره Solanaceae، زیر تیره Solanoideae و طایفه Lycieae با بیش از صد گونه گیاهی، عمدتا در مناطق خشک و نیمه خشک جهان پراکنش دارد. اکثر مطالعات فیلوژنی و جغرافیای زیستی جنس Lycium بر اساس گونه های آمریکای شمالی و جنوبی و برخی از گونه های دنیای قدیم انجام شده است. در این تحقیق، برای مطالعه روابط فیلوژنی Lycium های دنیای قدیم و همبستگی جغرافیای زیستی گونه های دنیای جدید و قدیم، گونه های ایران در کنار بسیاری از گونه های دنیای جدید و دنیای قدیم و بر اساس دو ژن trnL-F (کلروپلاستی) و ژن ITS (هسته ای) بررسی شدند. بررسی های انجام شده بر اساس توالی نواحی مشخص شده نشان می دهد گونه های دنیای قدیم بر خلاف برخی مطالعات پیشین یک مجموعه چند نیا را تشکیل می دهند. از طرفی جنسLycium ابتدا در دنیای جدید (آمریکای جنوبی) به وجود آمده، سپس به آفریقا و از آنجا به یوراسیا انتقال یافته است. مسیر بعدی نقل و انتقالات از آفریقای جنوبی و یوراسیا به استرالیا می باشد. بر اساس نتایج این تحقیق استرالیا نقطه نهایی نقل و انتقالات جنس Lycium می باشد.
    کلیدواژگان: trnL، F، ITS، Lycium، جغرافیایی زیستی
  • سمانه حاجی میرزاآقایی، حمید جلیلوند، محمدرضا پورمجیدیان، یحیی کوچ صفحه 54
    به منظور بررسی تنوع زیستی و ترکیب گونه های علفی در ارتباط با خشکه دارها و درختان باد افتاده، جنگل سرد آبرود چالوس واقع در استان مازندران مورد مطالعه قرار گرفت. به این منظور در خشکه دارهای سرپا در دایره ای به شعاع 5 متر به مرکزیت خشکه دار و در درختان افتاده مستطیلی به عرض 4 متر (2 متر از طرفین خشکه دار) و به طول خود آنها، گونه های علفی شناسایی و درصد پوشش آنها اندازه گیری و ثبت شد. در فاصله 20 تا 30 متری و در جهات متفاوت از خشکه دار، تعداد 2 تا 3 پایه درخت سالم که از نظر گونه، قطر و ارتفاع مشابه خشکه دار بودند به عنوان شاهد انتخاب شدند. ترکیب گونه های علفی در رویشگاه های مختلف نشان داد که در رویشگاه خشکه دار بیشترین درصد حضور مربوط به گونه های Rubus caesius، Phylitis scolopendrium، Carex acutiformis، Oplismenus undulatifolius وPteridium aquilinum است. در حالی که در رویشگاه مربوط به درختان سالم بیشترین درصد حضور به گونه هایEuphorbia amygdaloides، Oplismenus undulatifolius وAsperula odorata اختصاص دارد. همچنین نتایج این بررسی نشان داد که بیشترین مقادیر شاخص تنوع سیمپسون و یکنواختی پیت به پیرامون خشکه دار سرپا و کمترین مقادیر آنها به ترتیب به پیرامون درختان سالم سرپا و درختان افتاده تعلق داشت. درخت سالم سرپا دارای بیشترین مقادیر غنای گونه ای مارگالف بوده و کمترین مقادیر آن به خشکه دار سرپا تعلق داشت. اختلاف معنی داری در بین شاخصهای مذکور در رویشگاه های مورد بررسی وجود نداشت.
    کلیدواژگان: تنوع گونه های علفی، خشکه دار، سردآبرود، چالوس
  • فاطمه دانشمند، محمد جواد آروین، خسرو منوچهری کلانتری صفحه 65
    تنش شوری یکی از عوامل محیطی محدود کننده رشد و نمو وتولید محصول در گیاهان می‪باشد. در این مطالعه آثار تنش شوری بر برخی پارامترهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی در سه گونه‪ وحشی سیب‪زمینی با مقاومتهای متفاوت به شوری، با نامهای Solanum acaule (متحمل)، Solanum stoloniferum (نیمه حساس) و Solanum bulbosum (حساس) در کشت درون‪ شیشه‪ای مورد بررسی قرار گرفت. غلظتهای 0، 40،80 و 120 میلی‪مولار کلرید‪سدیم به محیط کشت مایع موراشیگ و اسکوگ (MS) حاوی 3 درصد ساکارز و فاقد هورمون اضافه گردید. جداکشت‪های ساقه حاوی گره و برگ در این محیط قرار داده شد و پس از 5 هفته برخی تغییرات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی ایجاد شده مورد سنجش قرار گرفت. در گونه های S. stoloniferum و S. bulbosum تنش شوری باعث کاهش ارتفاع ساقه، مقادیر کلروفیل a، b، کلروفیل کل، کاروتنوئیدها و مخزن آسکوربات گردید درحالی که مقدار پرولین، مالون دآلدئید، سایر آلدئیدها و درصد نشت یونی افزایش نشان داد. در گونه S. acaule تنش شوری تاثیری بر ارتفاع ساقه، مقدار مالون دآلدئید، مخزن آسکوربات و درصد نشت یونی نداشت ولی باعث افزایش مقدار کلروفیل a،b، کلروفیل کل، کاروتنوئیدها و پرولین گردید و تنها در غلظت 120میلی‪مولار مقدار سایر آلدئیدها نیز افزایش یافت. با توجه به نتایج به‪دست آمده به نظر می رسد پراکسیداسیون غشا و درصد نشت یونی پارامترهای مناسبی برای بررسی میزان مقاومت به شوری و غربال گری گونه های خودروی سیب‪زمینی باشند.
    کلیدواژگان: شوری، گونه های خودروی سیب زمینی، شرایط درون شیشه ای
  • عین الله روحی مقدم، سیدمحسن حسینی، عزت الله ابراهیمی، احمد رحمانی، مسعود طبری صفحه 79
    این تحقیق به موازات یکی از طرحهای تحقیقاتی ایستگاه تحقیقات جنگل و مرتع چمستان صورت گرفته است. در این طرح کاملا تصادفی، بلند مازو به دو صورت خالص و آمیخته به نسبت 50 درصد به 50 درصد با هر یک از گونه های آزاد، افرا پلت، داغداغان و ممرز کشت شده است. هدف از این مطالعه، ارزیابی این رویشگاه جنگلی با استفاده از معیار میزان انتقال درونی یا بازیافت عناصر غذایی برگها قبل از خزان بوده است. نمونه برداری برگهای سبز هر یک از گونه ها و در هر یک از تیمارها در مردادماه و برای برگهای در حال خزان در آذرماه صورت گرفت و عناصر غذایی آنها در آزمایشگاه مورد اندازه گیری قرار گرفت. میزان انتقال درونی یا بازیافت عناصر غذایی برگها محاسبه گردید. نتایج این تحقیق نشان داده است که پس از گذشت 12 سال از جنگل کاری درختان بلوط بیشترین و کمترین بازیافت فسفر را به ترتیب در آمیختگی با داغداغان و آزاد داشته اند. همچنین بیشترین بازیافت پتاسیم در تیمار بلوط خالص و کمترین آن را تیمار آمیخته افرا داشته اند. از نظر بازیافت نیتروژن تفاوت معنی داری میان درختان بلوط در تیمارهای مختلف مشاهده نشده است. این موضوع سودمند بودن جنگل کاری های آمیخته بلوط با آزاد و افرا را نسبت به جنگل کاری خالص بلوط و بلوط + داغداغان در زمینه پایداری چرخه عناصر غذایی اکوسیستم نشان می دهد. درختان ممرز کمترین بازیافت نیتروژن را در برگهای خود داشته اند و می توانند در اصلاح C/N خاک موثر باشند. درختان داغداغان و آزاد به ترتیب کمترین بازیافت عناصر فسفر و پتاسیم را در میان گونه های همراه داشته اند. نتایج این تحقیق می تواند در انتخاب گونه های درختی برای جنگل کاری ها و طرحهای بهره برداری مناسب به منظور دستیابی به حاصل خیزی مطلوب رویشگاه و حفظ عناصر غذایی سودمند باشد.
    کلیدواژگان: کشت خالص و آمیخته، انتقال درونی عناصر غذایی، گونه های همراه، بلند مازو
  • کشور طاهری، عذرا صبورا، خدیجه کیارستمی صفحه 89
    زعفران از محصولات مهم زراعی ایران، گیاهی چند ساله است که تکثیر آن از طریق بنه ها صورت می گیرد. میزان محصول زعفران معمولا 5 الی 6 سال بعد از کشت اولیه کاهش می یابد به همین دلیل کشاورزان اقدام به کشت مجدد بنه های جدید زعفران یا کشت جایگزین می نمایند. سورگوم می تواند یکی از نامزدهای احتمالی کشت جایگزین باشد. از این رو در تحقیق حاضر تلاش گردید تا اثر عصاره برگ، بنه و گلپوش زعفران بر روی جوانه زنی و تغییر تعدادی از پارامترهای رشد چهار رقم سورگوم در مرحله اولیه استقرارآنها بررسی شود. با استفاده از پودر خشک اندامهای مختلف زعفران، عصاره های آبی در غلظتهای صفر (آب مقطر)، 1، 2 و 4 درصد (w/v) و عصاره های الکلی در غلظتهای صفر (آب مقطر)، 25/0، 5/0 و 1 درصد (w/v) تهیه گردید و بذرهای سترون شده سورگوم با روش کاغذ صافی مرطوب تحت تاثیر ترکیبات دگر آسیب زعفران قرار داده شد. کلیه آزمایشها به صورت طرح آماری فاکتوریل در قالب بلوکهای کاملا تصادفی با 4 تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد عصاره های آبی و الکلی فوق درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه، ساقه، برگ و وزن تر و خشک دانه رستهای تمامی ارقام سورگوم را کاهش داد. تحت اثر مواد دگرآسیب، رشد ریشه نسبت به برگ و ساقه به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت. اندازه گیری وزن خشک ساقه و ریشه نیز نشان داد که میزان تجمع زیتوده در ساقه کمتر تحت تاثیرقرار می گیرد. علی رغم رشد کمتر ریشه محتوای آب دانه رستها تغییر محسوسی نکرد بنابراین به نظر می رسد که سورگوم از طریق تنظیم اسمزی و اثر رقت بر شرایط دشوار غلبه می کند. با مقایسه اثرات دگر آسیبی اندامهای گوناگون زعفران به نظر می رسد که اثربازدارندگی رشد عصاره گلپوش و برگ شدیدتر از عصاره بنه می باشد. همچنین نتایج نشان داد با توجه به ویژگی هایی نظیر کاهش سرعت جوانه زنی، کاهش طول ریشه و وزن خشک ریشه و ساقه، کاهش نسبت طول ریشه به ساقه، رقم علوفه ای اسپیدفید حساس ترین رقم مورد مطالعه بود. اما ارقام دانه ای کیمیا و پیام با وجود آن که درصد جوانه زنی و سرعت جوانه زنی آنها کمتر بود، اما در روزهای پس از جوانه زنی با داشتن سطح برگی بزرگتر، عدم تاثیر مواد دگر آسیب زعفران بر رشد طولی ساقه وافزایش نسبی وزن خشک ریشه و ساقه مقاوم تر بودند.
    کلیدواژگان: دگرآسیبی، زعفران، Crocus sativus L، سورگوم، جوانه زنی، آنالیز رشد
  • مژگان لارتی، صابر قاسم پور، علی اصغر معصومی صفحه 104
    منطقه مارمیشو در 70 کیلومتری شمال غربی شهرستان ارومیه در میان دره ای طولانی به مساحت 184 کیلومتر مربع واقع شده است. روش جمع آوری گیاهان، روش مرسوم مطالعات فلوریستیک بوده است. نمونه های جمع آوری شده بر اساس روش های مرسوم تاکسونومی گیاهی و به کار گیری منابع لازم شناسایی شده و تیره، جنس و گونه هریک تعیین گردید. شکل زیستی هر یک از عناصر گیاهی منطقه با استفاده از روش Raunkierمشخص شد. این بررسی نشان داد که در منطقه مارمیشو 47 گونه درختی و درختچه ای متعلق به 18 تیره وجود دارد. بررسی کوروتیپ گونه ها نیز بیانگر این است که از 47 گونه، 29 گونه ایرانو- تورانی و گونه Ulmus Boissieri GRUDZ. نیز اندمیک می باشد.
    کلیدواژگان: درختان و درختچه ها، شکل زیستی، کوروتیپ، مارمیش، آذربایجان غربی
  • معصومه اصل روستا، شهربانو عریان، کاظم پریور صفحه 110
    تاموکسیفن یک آنتی استروژن غیراستروئیدی است که برای درمان سرطان سینه تجویز می شود. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیرتاموکسیفن بر میزان استروژن و ساختار تخمدان در موشهای صحرایی ماده می باشد. یک گروه از موشهای نابالغ (سن 45 روز و وزن تقریبی 90 گرم) به مدت 10 روز متوالی دز 800 میکروگرم تاموکسیفن بر کیلوگرم وزن بدن را در حلال (شامل اتانول 60 درصد و سرم فیزیولوژی) به صورت خوراکی دریافت نمود. گروه دوم در این مدت، فقط حلال دریافت نموده و گروه کنترل هیچ ماده ای دریافت ننمود. پس از پایان تیمار، غلظت استرادیول پلاسما حیوانات توسط روش ELISA اندازه گیری شد و برشهای 5 میکرومتری از تخمدان با هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی گردید. نتایج نشان دادند که غلظت استرادیول در گروه دریافت کننده تاموکسیفن، کاهش چشمگیری در مقایسه با گروه کنترل داشت (P<0.05). همچنین کاهش در وزن بدن، قطر تخمدان، تعداد فولیکول بدوی، اووسیت اولیه، فولیکول در حال رشد، فولیکول گراف، جسم زرد و تعداد سلولهای موجود در جسم زرد در این گروه مشاهده گردید. بعلاوه قطر اووسیت اولیه، جسم زرد، قطر سلولهای موجود در جسم زرد و ضخامت لایه گرانولوزا در فولیکول گراف حیوانات گروه تجربی کاهش معنی داری نشان داد (P<0.05). این مطالعه نشان می دهد که تاموکسیفن می تواند توانایی تولید مثل را در موشهای صحرایی ماده ای که در زمان قبل از بلوغ، تاموکسیفن دریافت نمودند، کاهش دهد.
    کلیدواژگان: تاموکسیفن، استروژن، تخمدان، موش صحرایی
  • الهام الله بخشی، محمد ابراهیم نژاد صفحه 118
    خانواده کرونومیده (پشه های غیر گزنده) گروهی از حشرات راسته دو بالان می باشند. مرحله لاروی بسیاری از آنها در آب سپری می شود و اغلب فراوان ترین فون کف زی در بسیاری از اکوسیستمهای آبی به شمار می روند. کرونومیده ها به سبب دامنه تحمل اکولوژیکی وسیع، پراکنش جهانی دارند. به علت اینکه پراکنش لارو ها با محیطی که در آن زندگی می کنند ارتباط نزدیکی دارد، از آنها به عنوان شاخصهای آلودگی آب، تغییرات آب و هوا و طبقه بندی دریاچه ها استفاده می شود. آنها همچنین در پردازش مواد آلی و زنجیره های غذایی جوامع آبی نقش مهمی را ایفاء می کنند. با توجه به اهمیت این خانواده در زیستگاه های آبی، این تحقیق می تواند به عنوان راهنمایی برای مطالعات اکولوژیک و تاکسونومیک مورد استفاده قرار گیرد. در این پژوهش، پنج ایستگاه در مسیر رودخانه گلپایگان انتخاب گردید و شش نوبت نمونه برداری از مرداد 1382 تا تیر 1383 از محل ایستگاه های تعیین شده انجام شد. پس از نمونه برداری، لارو های کرونومیده جدا سازی و شمارش شده و در محلول نگهدارنده، نگهداری شدند. سپس از نمونه ها لام دائمی تهیه شد و با استفاده از میکروسکپ فاز کنتراست و به کمک کلید های شناسایی موجود که بر مبنای خصوصیات مرفولوژیک لارو ها می باشند، چهار زیرخانواده و 33 جنس از این خانواده شناسایی و معرفی شدند. همچنین تاثیر برخی عوامل فیزیکی و شیمیایی و تاثیر ایستگاه و فصل بر فراوانی و پراکنش لارو ها بررسی گردید. از میان عوامل بررسی شده به کمک روش آماری آنالیز کو واریانس دما، اکسیژن، سرعت جریان آب، هدایت الکتریکی آب، جنس بستر، فصل و ایستگاه بر فراوانی لارو های کرونومیده تاثیر معنی داری داشتند.
    کلیدواژگان: کرونومیده، فراوانی، رودخانه گلپایگان
  • خسرو رحیمی، محمدرضا کلباسی*، صابر خدابنده، مهدی فروزنده، ساحل سلطان کریمی صفحه 129

    سازگاری ماهیان هیبرید تریپلوئید حاصل از آمیزش ماهی آزاد دریای خزر (نر) و قزل آلای رنگین کمان (ماده) در انتقال مستقیم به آب با شوری های 6، 12 و 18 در هزار مورد بررسی قرار گرفت. روند تغییرات اسمولالیته پلاسمای خون، پراکنش و تعداد سلولهای کلراید و همچنین بیان ژن زیر واحد 1bآلفا آنزیم Na+-K+-ATPase بافت آبشش با روش های اسمومتری، بافت شناسی، ایمونوهیستوشیمی و بیان ژن بررسی گردید. نتایج حاصل پس از طی دوره 10 روزه سازگاری ماهیان با آب شور نشان داد که ماهیان هیبرید تریپلوئید در تیمار 6 در هزار هیچ گونه تلفاتی نداشته ولی در تیمارهای12 و 18 در هزار میزان بقاء به ترتیب 77 و 60 درصد بود. به دنبال انتقال گونه مذکور به سطوح مختلف شوری تغییری در الگوی پراکنش سلولهای کلراید ایجاد نشد و سلولهای کلراید بر روی لاملا، پایه و بین لاملا پراکنش داشتند. در مطالعه بافت شناسی، برخی تغییرات ریخت شناسی خاص از جمله پیوستگی لاملا در نتیجه انتقال به شوری در ماهیان هیبرید مشاهده گردید. نتایج مطالعات ایمونوهیستوشیمی نشان داد، که بیشترین تعداد سلولهای کلراید لاملایی و بین لاملایی در تیمار 18 در هزار وجود دارد. تغییرات بیان ژن زیر واحد 1bآلفا آنزیم Na+-K+-ATPase در ماهیان هیبرید روند منظمی را نشان نداد. با توجه به نتایج تحقیق به نظر می رسد ماهیان هیبرید توانایی لازم در مقابله با شوری و سازگاری با آن را ندارند.

    کلیدواژگان: هیبریداسیون، تریژلوئیدی، سلول های کلراید، بیان ژن، ایمونوهیستوشیمی، ماهی آزاد دریای خزر، ماهی قزل آلای رنگین کمان
  • فهیمه کوه نورد، شاهرخ پاشایی راد، هلن عالی پناه، اردشیر کهن سال صفحه 143
    به منظور شناسایی فون شب پره های خانواده Crambidae در شهرستانهای فسا و جهرم بررسی هایی طی سالهای 85 و 86 انجام شد. نمونه ها با استفاده از تله نوری جمع آوری گردید. طی این تحقیق 13 گونه از 9 جنس که مربوط به سه زیر خانواده می باشد شناسایی شد. گونه های Ancylolomia tentaculella و Thyridophora furia برای اولین بار از استان فارس گزارش می شوند.
    کلیدواژگان: Crambidae، فسا، جهرم، Ancylolomia tentaculella و Thyridophora furia
  • حمید نوبریان، فرزاد ستوهیان، سیاوش مصطفی زاده صفحه 155
    نقش زئولیت طبیعی (Clinoptlite) به عنوان خصوصیات ضد میکروبی و قارچی در دستگاه گوارش وضد افلاتوکسین درجیره غذایی و کاهش عناصر رادیو اکتیو در انسان، دام و آبزیان نظیر قزل آلا به اثبات رسیده است و از آنجایی که در ارتباط با عملکرد زئولیت طبیعی در جیره غذایی ماهی سفید و اثرات آن مطالعاتی صورت نگرفته است، به همین منظور یک آزمایش 60 روزه در سالن پرورش دانشکده منابع طبیعی با استفاده از زئولیت طبیعی در سطوح صفر(شاهد) 3،2،1و 4 درصد انجام شد. و تعداد300 قطعه بچه ماهی سفید به میانگین وزنی 32/0 ± 2/2 گرم بین 15 عدد مخزن فایبر گلاس 500 لیتری که با 400 لیتر آب تازه و فیلتره، پر شده بود، به طور تصادفی توزیع شدند. نتایج نشان داد که عوامل رشد مانند افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، درصد بقاء و ضریب تبدیل غذا در تیمار 5 با سطح زئولیت 4 درصد به طور قابل ملاحظه ای بهبود یافتند و اختلاف معنی داری را با سایر تیمارها نشان دادند(05/0P<). عوامل رشد در تیمارهای حاوی زئولیت به طور معنی داری بیشتر از شاهد بودند (05/0P<). ترکیبات شیمیایی لاشه (مواد مغذی) بچه ماهی سفید در کلیه تیمارها اختلاف معنی داری نشان نداد(05/0P>). اثر زئولیت طبیعی در این آزمایش به عنوان یک مکمل اضافه کننده در جیره غذایی ماهی سفید به میزان 4 درصد اثرات مثبتی بر روی شاخصهای رشد آن داشته است
    کلیدواژگان: زئولیت طبیعی، بچه ماهی سفید جنوب دریاچه خزر، شاخصهای رشد و ترکیبات بدن
|
  • Rezvani S., Mahjoubi F., Montazeri M., Alimoghaddam K Page 1
    Many cancer cells during the chemotherapy procedure become resistance to several drugs the phenomenon which is called multidrug resistance (MDR). One of the important mechanisms responsible for MDR is the over expression of ABC transporter genes. One of the most extensively studied genes involved in MDR is multidrug resistance protein 1 (MRP1). Over expression of this gene has been detected in many cell lines and cancer cells with MDR phenotype. Two known mechanism inducing over expression of this gene is gene amplification and the presence of SNPs. We have shown that the over expression of this gene is associated with the MDR in Iranian leukemic patients. However, MRP1 gene amplification could not be identified in any of those patients. We aimed to investigate the possible association between the expression level of MRP1 and occurrence of MDR in leukemic patients. Furthermore, we wished to test the hypothesis that MRP1 polymorphisms would be predictive of MDR in patients with acute leukemia. mRNA level of MRP1 was determined in 111 patients with acute leukemia (including 52 patients with AML and 59 patients with ALL) by quantitative real time RT–PCR and compared to the type of response to chemotherapy. We typed G816A, T825C, G2168A, C2217T, G2268A, G1299T,G-260C, A-275G MRP1 polymorphisms in 24 patients classified as drug-resistant and normal control. We found that high expression of MRP1 was associated with MDR phenotype in both AML and ALL patients. There was no effect of a particular genotype on the expression level of the MRP1 gene. This could show the lack of dependency of any of these genotypes on the chemosensivity in this group of patients.
  • Zebarjadi A.R., Jalali Javaran M., Salmanian A.H., Karimzadeh G Page 10
    The Brassica genus classified into two basic groups: High erucic acid rapeseed (HEAR) and Low erucic acid rapeseed (LEAR). Oils having high levels of erucic acid have found widespread applications for non-edible purposes and oils with low levels of erucic acid have used for edible purposes. In this study, the gene and its promoter of β -ketoacyl-CoA synthase (KCS) enzyme that responsible for erucic acid biosynthesis were isolated and their effect was investigated on rate of erucic acid content of transgenic canola. Specific primers were used to amplify fae gene and its specific promoter from genomic DNA by PCR technique. The putative gene and promoter from B. napus were cloned into pSK+ vector and sequenced in both directions. Sense construct from fae gene and its promoter cloned into a plant expression vector, pBI121. Recombinant vector transferred to rapeseed plant via Agrobacterium-mediated transformation method. Presence of gene construct in transgenic plants was confirmed with PCR, dot blot and Southern blotting analyses. Finally the transgene function and its effect on erucic acid content were measured with gas chromatography in transgenic and control plants. Four putative transgenic plants were shown an increase in erucic acid level. Maximum of increasing was observed in one sample (No. 4) with 13% C22:1 in comparison with 1.1% in control plant.
  • Moghaddassi Jahromi Z., Zamani M.R., Motallebi M., Akhgari A., Fallahi F Page 25

    Phytopathogenic fungi cause serious yield losses of oilseed crops including canola. Many phytopathogenic fungi produce polygalacturonase enzymes (PGs) which are thought to play an important role to degrade the pectin component of plant cell walls. On the other hand polygalacturonase-inhibiting proteins (PGIPs) which are cell wall bounded proteins are secreted by plants and they defend the cell walls against PGs. Due to the lack of commercial PGIP1 antibody, in this study PGIP1 was expressed in prokaryotic system to be used for production of antibody. The pgip gene was amplified using two primers RB and RB2H contaning NdeI and XhoI sites respectively and cloned in pET26b(+).The new construct was confirmed and transferred to E. coli BL21 (DE3) pLysS. The optimized conditions for expression of PGIP1 was IPTG = 0.5mM, OD = 0.3 and 37ºC for culture temperature. The expression of PGIP1 was confirmed using Anti-His antibody due to the presence of His-tag in expressed protein. The antibody against the expressed protein (PGIP1) was produced and the obtaining serum tested by Elisa. This antibody used for Western blotting to confirm the presence of the expressed PGIP1 in protein profile of transgenic canola plants. Western blot analysis of transgenic lines compared to non-transgenic line of canola plants confirmed the expression of PGIP1 in transgenic lines.

  • Miroliaei M., Ebrahimian B., Hosseinkhani S., Ghasemi A Page 35
    Amyloid formation in non disease proteins has little been studied. In the present study, to reveal the trend of amyloid formation in a typical protein, apo I- yeast alcohol dehydrogenase (apo I-YADH) which was obtained by removing of the structural zinc, was subjected to aqueous solution of methanol. Amyloid formation was evaluated by Congo red (CR) and thioflavin T staining method using fluorescence and CD spectroscopy. The amyloid-inducing aptitude of methanol showed a concentration dependent manner: 20% 40%  60% 70% 80%. The established amyloid formation monitored by spectroscopic studies, was ascribed to the conformational transition from native to the ß-sheet rich structure in the enzyme molecules.
  • Azadi Chegini N., Nazeri V., Shoushtari A., Kazempour Osaloo Sh Page 43
    More than 100 species of genus Lycium, in family Solanaceae, subfamily Solanoideae and tribe Lycieae are distributed in the arid and semi-arid regions of the world. Phylogenetic and biogeographic studies have mostly been based on South and North American species and some other species in old world. In this research for determining phylogeny of Old world taxa and biogeographic relationships between Old and New world taxa, Iranian species have been studied beside the most of species in New and Old world based on the two genes tmL-F (from chloroplast) and ITS (from nucleus). The results based on the sequencing of these regions indicated that in contrast to some previous reports, the Old world species were polyphyletic group. Genus Lycium appeared in new world (Southern American) and then they were transferred to Southern Africa and from that place were distributed to Eurasia. They were transferred from Southern Africa and Eurasia to Australia. According to this investigation, it can be concluded that Australia is the end area of Lycium dispersal.
  • Haji Mirza Aghayee S., Jalilvand H., Pormajidian M. R., Kooch Y Page 54
    In order to investigate of diversity of herbal species with respect to dead and downed trees, Sardabrood forests were studied that are located in Mazandaran province. In order to do this research, circles plots with radius of 5 meter in around of snags and rectangular plots with 4 meter widths (2 meter both parties of logs) and equal to theirs lengths in around of downed trees were designed. Herbal species and covering percent were identified and recorded, respectively. Also, in a 20 - 30 m distances from dead trees were selected number 2 to 3 mother trees of same species, D. B. H. and height. The composition of herbal species in different sites showed that dead trees site had more presence of Rubus caesius, Phylitis scolopendrium, Carex acutiformis, Oplismenus undulatifolius and Pteridium aquilinum but the site of mother trees were including Euphorbia amygdaloides, Oplismenus undulatifolius and Asperula odorata. Also, results of this research showed that the most value of Simpson and Peet indices devoted in snag and the least were found in around of mother tree and downed trees, respectively. Around of mother tree and snags had the maximum and minimum of richness, respectively. Analysis of variance showed no significant differences between plant diversity in different sites.
  • Daneshmand, Arvin M.J., Kalantari K.M Page 65
    Salinity is one of the major abiotic factors which restrict plant growth, development and productivity. In this study the morphological and physiological effects of different concentrations of NaCl of three wild species of potato with different sensivity to salt including Solanum acaule (tolerant), Solanum stoloniferum (semi-sensetive) and Solanum bulbosum (sensetive) were investigated. Stem explants with one single nod were transsfered to MS medium with different concentrations of NaCl (0, 40, 80 and 120 mM). After 5 weeks some of the physiological and morphological changes induced by NaCl were studied. Salinity reduced shoot height, chlorophyll content (a, b and total), carotenoids and ascorbates and increased proline, lipid peroxidation and ion leakage in S.stoloniferum and S.bulbosum. On the other hand salinity had no adverse effects on shoot height, chlorophyll content, MDA, ascorbates and ion leakage but increased chlorophyll content(a, b and total)), carotenoids and proline in S. acaule. In S. acule only at high salinity level (120mM) the level of aldehydes was increased. Based on these results, lipid peroxidation and ion leakage parameters can be used as screening criteria in wild species of potato.
  • Rouhi-Moghaddam E., Hosseini S.M., Ebrahimi E., Rahmani A., Tabari M Page 79
    This research was performed based on a completely randomized sample design in Chamestan Forest and Rangeland Research Station. In this research oak was planted pure and mixed with other broadleaf species including maple, hornbeam, hackberry and Siberian elm with 50%-50% ratio. Goal of this project was evaluation of forest site on the basis of leaf retranslocation process. The sampling was performed in August for fresh leaves and in December for senescent leaves. The nutrition elements amount of leaves was measured in laboratory and retranslocation rate of elements was calculated. The results show that oak had the most retranslocation of phosphorous in the mixed plantation with hackberry and it had the least amount in the mixed plantation with Siberian elm. The most and the least retranslocation rate was belong to pure oak plantation and mixed with maple respectively. There were no significant differences between treatments in nitrogen retranslocation. The results showed effective role of mixed plantations compare with pure plantations based on sustainable ecosystem cycles. The hornbeam trees showed less amount of N retranslocation among five species and it can improve soil C/N ration. Hackberry and Siberian elm showed least retranslocation of P and K respectively. The results of this research can help forest managers for selection of suitable tree species for plantation in order to achieve site fertility and maintenance of nutritional elements.
  • Taheri K., Saboora, Kiarostami K Page 89
    Saffron (crocus sativus L.) is an important cash crop in Iran that propagates by its corms. Usually, rate yield reduced 5-6 years after primary plantation. For this reason, farmers begin to recultivate new corms or intercropped cultivation. Sorghum (sorghum bicolor L.) could be introduce as a suitable candidate for intercropped cultivation. Therefore, in our research we attempt to investigate allelopatic effects of leaf, corm and petal extracts of saffron on seed germination and early growth stage of four sorghum cultivars. Aqueous and alcoholic extract were prepared from dry powdered of saffron organs at 0-4% and 0-1% (w/v) concentrations, respectively. Then sterile seeds were exposed to these extracts. Experiments were designed in a randomized complete block as a factorial experiment with 4 replicates. The results showed that rate and percent of germination, length of root, shoot and leaf, fresh and dry weights of seedling reduced in 4 sorghum cultivars by both extracts. Root growth was significantly decreased in comparison to shoot and leaf. Also, measurement of dry weight revealed that the accumulation of biomass was less affected in shoot. In spite of less growth of root, water content of seedling did not show obvious reduction. It is suggested that root cells were surmounted to stress by osmotic regulation and dilution of toxic compounds. Also, result showed that leaf and petal extracts were more effective than corm tissue; and among 4 studied cultivars Kimia and Payam were resistant to petal and corm extracts but Spidfid and Sugargraz were more resistant to leaf extract.
  • Larti M., Gasempoor S., Maassoumi A.A Page 104
    Marmisho region is located in 70 Km of North-Western of Urmia in a long valley with 184 Km2 area. The classical floristic study was the method of plant collection in this region. Collected plants were recognizied and determined as families, genera and species by using of plant taxonomic method and appropriate flores. Life form of plant species was determined base on Raunkier's method. The results showed that in the region there are 47 tree and shrub species belong to 18 families. These species are chorotype as follows: 29 Irano- Turanian species and 1 Endemic was Ulmus Boissieri GRUDZ.
  • Asle Rousta M., Oryan S., Parivar K Page 110
    Tamoxifen is a nonstroidal antiestrogen agent, which is prescribed for treatment of breast cancer. The aim of this study was to investigate the effect of tamoxifen on estradiol concentration and structure of ovary in female Wistar rats. One group of rats (45 days old and 90 g body weight) received 800 µg/kg b.w tamoxifen dissolved in solvent (consisted of ethanol (60%) and physiological solution) for 10 consecutive days. The sham group received the solvent and controls did not receive any thing or solvent. After treatment period, blood serum estrogen was measured by ELISA method and 5µm thickness sections from ovaries stained with Haematoxylin & Eosin method. Results showed that estradiol concentration in serum decreased significantly in group which received tamoxifen, compared with control group. (P<0.05) The significant decrease in body weight, diameter of ovary, number of primordial follicles, primary follicles, growing follicles, Graafian follicles, corpus luteui and corpus luteal cells, were observed in animals received tamoxifen. The diameter of primary oocyte, corpus luteum, corpus luteal cells and thickness of granulosa layer in intact Graafian follicles, decreased significantly. (P<0.05) These findings showed that tamoxifen decreased fertility in female Wistar rats which received it in immature stage.
  • Allahbakhshi E., Ebrahimnezhad M Page 118
    The family Chironomidae (non- biting midges) is a group of insects belonging to the order Diptera. Most of them spend their larval stage in water. The Chironomidae is frequently the most abundant benthic fauna in a majority of aquatic ecosystems. The Chironomidae has a wordwide distribution owing to its broad ecological tolerances. The larvae species composition closely reflects the aquatic environment in which they live, as a result, they are good indicators of water pollution, climate change and lake classification. They also play a considerable role in the organic matter processing and the food chains of water communities. Considering the importance of family Chironomidae in aquatic habitats, this information can be used in ecological and taxonomical studies. The present study was conducted in Golpaygan River located in province Isfahan. Five stations were selected on the river and six time of sampling were conducted from July 2003 up to June 2004. After sampling, chironomid larvae were sorted out, counted and kept in preserving solution. They were made in to fixed slides using phase contrast microscope and the available identification keys which are accordance with the morphological characteristics of the larvae, were identified to genus level. The results showed the presence of four subfamilies and 33 genera. There was found a significant effect of season, station, substrate, dissolved oxygen, temperature, current velocity and EC on abundance of chironomidae using the Co-variance analysis.
  • Rahimi Kh, Kalbassi M.R., Khodabandeh S., Frozandeh M., Soltankarimi S Page 129

    Adaptation of triploid hybrid fish)Oncorhynchus mykiss × Salmo trutta caspius) studied in direct transportation to 6,12 and 18 ppt (salinity according to Caspian sea salinity). Osmolality of blood plasma, distribution and number of chloride cells as well as gene expression of Na+-K+-ATPase alpha1b subunit has studied by osmometry, histology, imunohistochemistry and gene expression methods. 10 days after transition to different salinity levels no mortality was seen in 6 ppt, but in 12 ppt and 18 ppt survival rat was 77% and 60% respectively After fish transferring Chloride cell distribution pattern did not change and Chloride cells were distributed on filaments, between lamella and on lamella in all treatments. In histology studies some morphological changes such as lamella connection has seen. Immunohistochemistry studies showed that maximum number of lamellar and inter lamellar chloride cell are in 18 ppt. changes of Na+-K+-ATPase alpha 1b subunit gene expression didn’t show regular trend. According to results seems that triploid hybrid fish don’t have necessary ability for salinity tolerance.

  • Koohnavard F., Pashaeiye Rad Sh, Alipanah H Page 143
    The fauna of Crambidae were investigated in Fasa & Jahrom regions from 2006 to 2007. samples were collected by light trapes. A total of 13 species belonging to nine genera and three subfamilies in were determined The species Ancylolomia tentaculellaو Thyridophora furia are reported for the first time from the Fars province.
  • Navirian H., Sotohian F., Mostafazadeh S Page 155
    The influence of Natural zeolite (Clinoptiliolite) as anti-bacteria and anti-fungus in the digestive system and also as a anti-toxin in the diet and reduction of radioactive in human, animals and aquatic animals like trout has been proved. Since the role of Natural zeolite in the diet of kutum (rutilius frissi kutum) has not yet researched, There fone an experi ment of 60 days durantion in wet lob of Guilan university has leen done. (0,1,2,3,4 % level of zeolit). Three hundred juvenile kutum with an average weight of 2.2+0.32 gr were randomly distributed between 15 fiber glass tanks of 500 Iit capacities which were filled with 400 Iit fresh and filtered water. Nutitonal responses in term of weight gain (WG) specific growth rate (SGR) food conversion ratio (FCR) and survival rate (SR) were considerably improved in treatment five with 4% zeolite indieet and showed significant differences with other treatments (P<0.50). Growth indices in treatments having zeolit indiets were significantly better as compared with control diets (nonzeolite) (P<0.05). Fisj body composition (carcass) in all treatments were not showed touchable significant (P<0.05). The influence of zeolile as feed additive in kutum diet with 4% level has positine effect on growth indices of fish.