فهرست مطالب

مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 123 (هفته سوم اسفند 1389)

  • تاریخ انتشار: 1389/12/20
  • تعداد عناوین: 14
|
  • مقاله پژوهشی
  • زهره زمانی، پرهام رئیسی*، حجت الله علایی، علی اصغر پیله وریان، زهرا زمانی صفحه 1825
    مقدمه

    بیماری آلزایمر یک اختلال عصبی پیش رونده و برگشت ناپذیر می باشد. این بیماری علت مهم دمانس پیری است که با تخریب نورونی و زوال شناختی، به ویژه در سنین پیری مشخص می شود. با تزریق استرپتوزوتوسین به داخل بطن های جانبی مغز رت، مدل مناسبی از آلزایمر نوع اسپورادیک ایجاد می شود. ژل رویال ماده لزجی است که توسط زنبورهای عسل کارگر جوان از جنس Apis mellifera تولید می گردد. در مطالعات پیشین نشان داده شده است که ژل رویال دارای خواص نوروژنز بوده، موجب القای تمایز نورونی نیز می شود. مطالعه ی حاضر قصد داشت تا اثر این ماده را بر یادگیری و حافظه در رت پس از تزریق استرپتوزوتوسین به داخل بطن های جانبی مغزی (icv) بررسی نماید.

    روش ها

    48 عدد موش صحرایی نر با وزن 350-300 گرم، به چهار گروه شم، شم- ژل رویال، استرپتوزوتوسین و استرپتوزوتوسین- ژل رویال تقسیم شدند. گروه استرپتوزوتوسین و استرپتوزوتوسین- ژل رویال تحت عمل جراحی، تزریق دوطرفه ای از استرپتوزوتوسین (mg/kg 5/1) دریافت نمودند و دو گروه دیگر به همین ترتیب و با همین دوز نرمال سالین دریافت کردند. گروه شم- ژل رویال و استرپتوزوتوسین- ژل رویال به مدت 10 روز غذای حاوی ژل رویال (3 درصد وزنی) دریافت نمودند ولی گروه شم و استرپتوزوتوسین با غذای معمولی فاقد ژل رویال تغذیه شدند. حافظه و یادگیری در این حیوانات، از طریق آزمون یادگیری اجتنابی غیر فعال بررسی شد.

    یافته ها

    نتایج حاصل از آزمون یادگیری اجتنابی غیر فعال نشان داد که شاخص های حافظه و یادگیری در گروه استرپتوزوتوسین در مقایسه با گروه شم به طور قابل ملاحظه ای تخریب شده است؛ اما تفاوت معنی داری بین گروه های شم و استرپتوزوتوسین- ژل رویال وجود نداشت. با این که ژل رویال شاخص های یادگیری و حافظه را در گروه شم- ژل رویال بهبود بخشید ولی این تغییرات در مقایسه با گروه شم معنی دار نبود.

    نتیجه گیری

    این تحقیق نشان داد که تزریق استرپتوزوتوسین به داخل بطن های جانبی مغز موجب اثرات مخربی بر یادگیری و حافظه در رت می شود. با این وجود مصرف غذای حاوی ژل رویال از اثرات تخریبی استرپتوزوتوسین جلوگیری کرد. نتایج مشاهده شده در این تحقیق پیشنهاد می کند که ممکن است ژل رویال دارای اثرات مطلوبی بر جلوگیری و تخفیف بیماری آلزایمر باشد.

    کلیدواژگان: ژل رویال، استرپتوزوتوسین، یادگیری و حافظه، آزمون یادگیری اجتنابی غیر فعال، بیماری آلزایمر
  • محبوبه آقانوری، یحیی مدیحی* صفحه 1835
    مقدمه

    اغلب کودکان در سن 5-3 سالگی توانایی کنترل ارادی ادرار کردن و دفع مدفوع را به دست می آورند که این زمان می تواند تحت تاثیر فاکتورهای متعددی قرار گیرد. اختلالات دفع ادرار و مدفوع(Dysfunctional voiding) در کودکان طیف وسیعی از علایم کلینیکی را شامل می شود که به تازگی تحت عنوان «سندرم های اختلال دفع» (DES یا Dysfunctional elimination syndrome) طبقه بندی می شود.
    هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی ارتباط زمان، نوع زایمان و با هم یا بدون هم بودن والدین با وقوع DES در کودکان بوده است؛ چرا که این فاکتورها ممکن است بتوانند پیش بینی کننده ی شانس وقوع DES در کودکان باشند.

    روش ها

    به منظور دستیابی به هدف فوق 544 نفر (272 دختر و 272 پسر) از کودکان دبستانی 10 مدرسه ی عادی در شهر تهران انتخاب و با استفاده از پرسش نامه ی PLUTSS (Pediatric lower urinary tract scoring system) و یک پرسش نامه ی دموگرافیک حاوی فاکتورهای مورد بررسی در این مطالعه توسط والدین ارزیابی شدند. سپس بر اساس سیستم نمره دهی PLUTSS، کودکان مبتلا به DES شناسایی شدند و فاکتورهای مورد نظر مطالعه و پرسش نامه ی دموگرافیک مورد بررسی آماری قرار گرفت.

    یافته ها

    میان ابتلا به DES در کودکان و زمان زایمان (ترم یا پره ترم بودن)، نوع زایمان (سزارین یا طبیعی) و با هم یا جدا از هم بودن والدین ارتباط معنی داری وجود نداشت.

    نتیجه گیری

    وقوع DES در کودکان ارتباطی با زمان، نوع زایمان و با هم یا جدا از هم بودن والدین ندارد.

    کلیدواژگان: سندرم های اختلال دفع، اختلال دفع، ترم، پره ترم، زایمان طبیعی، سزارین
  • تاج سادات علامه، ندا مقتدری، آتوسا شایگانفر، فرسیم یزدی صفحه 1842
    مقدمه
    فشار خون حاملگی (PIH یا Pregnancy induced hypertension) یک عارضه ی شایع دوران بارداری است که از عوارض آن، اختلال عملکرد اندوتلیال وتون عروقی در مادر می باشد و می تواند باعث علایم مغزی، کلیوی، کبدی،... و گاهی مرگ مادر گردد. در جنین نیز این موارد می تواند باعث اختلال رشد، سندرم زجر تنفسی جنین،... و گاهی مرگ داخل رحمی شود. مطالعات اپیدمیولوژیک نشان داده است که برخی عوامل مثل چاقی، سابقه ی خانوادگی، میزان مصرف کالری و... با بیماری در ارتباط هستند. هدف از انجام این مطالعه، تعیین ارتباط بین سابقه ی خانوادگی، شاخص توده ی بدنی (Body Mass Index یا BMI)، سطح سرمی منیزم و وضعیت تغذیه با فشار خون حاملگی بود.
    روش ها
    در یک مطالعه ی مورد- شاهدی، 172 خانم باردار از هفته ی 28 به بعد در دو گروه مورد و شاهد تحت بررسی قرار گرفتند. گروه مورد، بیماران مبتلا به فشار خون حاملگی و گروه شاهد، بیماران حامله با فشار خون طبیعی بودند. دو گروه از نظر سن، سن حاملگی و نوبت زایمان هماهنگ بودند. الگوی تغذیه با پرسش نامه ی یادآمد سه روز مشخص و سطح سرمی منیزیم اندازه گیری شد. با توجه به قد و وزن افراد، BMI محاسبه و اطلاعات دموگرافیک نیز تعیین گردید. کلیه ی اطلاعات با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    میانگین سن افراد مورد مطالعه 12/5 ± 25/24 بود که بین گروه شاهد- مورد اختلالات معنی داری وجود نداشت. همچنین بین سطح سرمی منیزم در گروه شاهد و مورد تفاوت معنی داری دیده نشد. BMI در گروه مورد 9/4 ± 6/26 و در گروه شاهد 4/3± 4/23 بود که از نظر آماری معنی دار بود (001/0 < P). از نظر سابقه ی فامیلی مثبت در گروه مورد با شاهد تفاوت معنی دار بود (0005/0 = P). همچنین میزان کالری مصرفی روزانه در گروه مورد 311 ± 45/1399 و در گروه شاهد 467 ± 1756 به دست آمد که تفاوت معنی داری وجود داشت (001/0 > P).
    نتیجه گیری
    با توجه به این که با افزایش شاخص توده ی بدنی (30 ≤ BMI)، خطر فشار خون حاملگی افزایش می یابد کنترل وزن می تواند کمک موثری به این بیماری مهم کند. افرادی که سابقه ی فامیلی مثبت دارند باید با مراقبت دقیق تر از نظر فشار خون حاملگی کنترل گردند. همچنین با توجه به میزان کالری مصرفی خانم های حامله و جبران کمبودها می توان بروز این بیماری و عوارض آن را کاهش داد.
    کلیدواژگان: فشار خون حاملگی، شاخص توده ی بدنی
  • علی غلامرضایی، سعید حقدانی، حمیدرضا شمشکی، حمید توکلی، محمدحسن امامی صفحه 1850
    مقدمه
    کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به بیماری های التهابی روده (IBD یا Inflammatory bowel disease) به طور قابل توجهی کاهش پیدا می کند. با توجه به این که ابزاری که مخصوص سنجش کیفیت زندگی بیماران IBD در ایران باشد وجود نداشت، ما به اعتبارسازی زبان شناختی پرسش نامه ی بیماری های التهابی روده- فرم کوتاه (9IBDQ -) در بیماران ایرانی پرداختیم.
    روش ها
    پرسش نامه ی 9IBDQ- با روش استاندارد ترجمه ی Forward-backward، به زبان فارسی ترجمه شد. تعداد 100 بیمار مبتلا به IBD (50 نفر کولیت اولسراتیو و 50 نفر بیماری کرون) پرسش نامه های 9IBDQ-، Short-Form-36 health survey (SF-36)، اندکس فعالیت بیماری کرون (CDAI)، اندکس فعالیت کولیت اولسراتیو (UCAI) و پرسش نامه ی اضطراب و افسردگی HADS را تکمیل کردند. ثبات درونی پرسش نامه ی 9IBDQ- با سنجش آلفای کرونباخ بررسی گردید. جهت بررسی اعتبار ساختار و افتراقی، رابطه ی نمره ی 9IBDQ- و ابعاد آن با نمره ی SF-36 (و ابعاد آن)، اندکس های فعالیت بیماری و نمره ی اضطراب و افسردگی بررسی شد.
    یافته ها
    آلفای کرونباخ پرسش نامه ی 9IBDQ- برابر با 76/0 بود. رابطه ی معنی داری بین نمره ی 9IBDQ- با نمره ی کلی SF-36 (542/0 = r، 001/0 > P) و ابعاد آن (476/0 تا 541/0 = r، 001/0 > P) وجود داشت. همچنین، بین نمره ی 9IBDQ- با نمره ی CDAI (424/0- = r، 05/0 > P)، UCAI (530/0- = r، 001/0 > P)، افسردگی (417/0- = r، 001/0 > P)، و اضطراب (362/0- = r، 001/0 > P) رابطه ی معنی داری وجود داشت.
    نتیجه گیری
    نسخه ی فارسی پرسش نامه ی 9IBDQ- ابزاری مناسب برای سنجش کیفیت زندگی بیماران ایرانی مبتلا به IBD می باشد. تکرار مطالعات اعتباریابی جهت بررسی اعتبار و پایایی نسخه ی فارسی 9IBDQ- پس از ویرایش بیشتر توصیه می شود.
    کلیدواژگان: بیماری های التهابی روده، کیفیت زندگی، اعتبارسازی زبان شناختی، پایایی، اعتبار
  • حسین فاضلی، داریوش موحدی، عباس عسکری صفحه 1860
    مقدمه
    عفونت های بیمارستانی مشکلی بسیار قدیمی و جدی در علم پزشکی است که باعث صرف هزینه های فراوان و طولانی شدن دوره ی درمان بیمار می شود. این مطالعه جهت بررسی عوامل ایجاد کننده ی عفونت های بیمارستانی در اصفهان و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی این عوامل طراحی شد.
    روش ها
    در این مطالعه ی مقطعی، 108 بیمار بستری شده در بیمارستان نور اصفهان که حداقل 2 روز از بستری شدن آن ها در بخش های مختلف گذشته بود و به یکی از انواع عفونت های بیمارستان مبتلا شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه های خون، ادرار، زخم و بینی این بیماران جهت تشخیص و بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی به آزمایشگاه ارسال شد. پس از خالص سازی و تعیین نوع باکتری با روش انتشار دیسک و E.Test، تست حساسیت آنتی بیوتیکی انجام گرفت. اطلاعات توسط نرم افزار SPSS و بررسی فراوانی ها آنالیز گردید.
    یافته ها
    باکتری های گرم مثبت، به مخصوص استافیلوکوک اورئوس، مقاومت صد در صدی نسبت به سفتریاکسون، کوتریموکسازول و سفوتاکسیم و حساسیت بالایی نسبت به وانکومایسین داشتند. همچنین مقاومت بالایی در بین باکتری های گرم منفی نسبت به آنتی بیوتیک های مورد بررسی در این طرح از جمله سفتریاکسون، سفوتاکسیم و کوتویموکسازول وجود داشت.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج به دست آمده در این طرح و مقاومت بالای باکتری های گرم مثبت و گرم منفی جدا شده به آنتی بیوتیک های متداول پیشنهاد می شود که از اقدامات پیش گیری کننده از ابتلا به عفونت بیمارستانی استفاده شود. به علاوه توصیه می شود، مصرف آنتی بیوتیک های مقاوم محدود شده، در مورد آنتی بیوتیک های موثر بر استافیلوکوک اورئوس مثل وائکومایسین با تجویز صحیح، از ایجاد مقاومت به این آنتی بیوتیک جلوگیری شود.
    کلیدواژگان: عفونت بیمارستانی، آنتی بیوگرام، E، Test
  • بابک امرا، مهرشاد منجم صفحه 1871
    مقدمه
    سندرم آپنه ی انسدادی خواب اختلال شایعی است که شیوع آن در مردان بیشتر گزارش شده است. در این مطالعه به بررسی تاثیر جنس بر تظاهرات بالینی و یافته های پاراکلینیکی سندرم آپنه ی انسدادی خواب پرداختیم.
    روش ها
    این مطالعه ی مقطعی در اصفهان و در کلینیک بیماری های خواب به انجام رسید. حجم نمونه ی مورد بررسی 200 نفر مرد و 200 نفر زن برآورد گردید. برای کلیه ی بیماران پلی سومنوگرافی در طول شب انجام شد. داده های مطالعه پس از جمع آوری توسط نرم افزار SPSS و با آزمون های Student-t و 2χ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    در این مطالعه، 200 مرد و 200 زن مورد بررسی قرار گرفتند که از نظر سنی تفاوت معنی داری با هم نداشتند. شاخص توده ی بدنی در زنان به طور معنی داری بیشتر از مردان بود. میانگین مدت زمان بیدار ماندن در زنان مورد مطالعه بیشتر از مردان بود. فراوانی خرخر، میانگین مدت زمان خواب و نمره ی کیفیت خواب در زنان به طور معنی داری کمتر از مردان بود اما میانگین زمان خرخر در مردان و زنان تفاوت معنی داری نداشت.
    نتیجه گیری
    اگرچه مطالعات پیشین شیوع بیشتر آپنه و اختلال خواب در مردان را گزارش کرده اند ولی شدت آن این اختلال می تواند در زنان بیشتر باشد.
    کلیدواژگان: سندرم آپنه ی انسدادی خواب، پلی سومنوگرافیک
  • عبدالامیر عطاپور، دیانا طاهری، شهرزاد شهیدی، مهدی غیاثی صفحه 1879
    مقدمه
    بیوپسی کلیه همواره نقش مهمی در بررسی بیماری های کلیه داشته است. وجود مقدار کافی از بافت کلیه در نمونه ی بیوپسی جهت تشخیص پاتولوژیک لازم است. روش متداول بیوپسی کلیه (روش Blind) سال هاست که مورد استفاده قرار می گیرد. امروزه روش های جدیدی جهت بیوپسی کلیه مورد توجه قرار گرفته است که از مهم ترین آن ها می توان روش بیوپسی تحت هدایت سی تی اسکن و بیوپسی تحت هدایت سونوگرافی هم زمان را نام برد. هدف از این مطالعه، بررسی کفایت در نمونه های بیوپسی کلیه ی بالغین با روش های موجود بود.
    روش ها
    در این مطالعه ی توصیفی- مقطعی اطلاعات مربوط به نمونه ی بیوپسی 788 بیمار، که در یک محدوده ی 3 ساله در مراکز درمانی الزهرا (س) و نور اصفهان تحت بیوپسی کلیه قرار گرفته بودند، جمع آوری و تحلیل شد.
    یافته ها
    کفایت بیوپسی در 74 درصد نمونه ها وجود داشت. کفایت بیوپسی به طور معنی داری در کلیه های غیرپیوندی بالاتر بود. میزان اقبال متخصصان به روش های جدید بیوپسی کلیه طی سال های مطالعه افزایش یافته بود. کفایت بیوپسی در روش Blind 2/75 درصد و در روش تحت هدایت سی تی اسکن 4/66 درصد و در روش تحت سونوگرافی هم زمان 6/77 درصد بود (05/0 < P).
    نتیجه گیری
    از منظر این تحقیق، روش های نوین بیوپسی کلیه هنوز نتوانسته است برتری خود را نسبت به روش متداول قبلی (روش Blind) نشان دهد؛ با این وجود، رشد تجربیات در این زمینه قابل توجه بود. از طرفی، تجارب کافی در زمینه ی بیوپسی کلیه به روش Blind به دست آمد
    کلیدواژگان: بیوپسی کلیه، کفایت نمونه ی بیوپسی، روش Blind، روش تحت هدایت سی تی اسکن، روش سونوگرافی هم زمان
  • نظام الدین برجیس، سید احمدرضا اخوت، محمود بلوچی، سوسن میرالهی، ارسطو اشتری صفحه 1887
    مقدمه
    هیپرتروفی شاخک تحتانی یکی از علل انسداد راه هوایی و بینی است و درمان دارویی اغلب مفید واقع نمی شود؛ به همین دلیل، در این بیماران کاهش اندازه ی شاخک تحتانی توصیه می گردد. تکنیک های مختلفی در این زمینه قابل دستیابی است. هدف این مطالعه، مقایسه ی دو روش کوتریزاسیون مخاطی و برداشتن زیر مخاطی شاخک تحتانی (SMR) بود.
    روش ها
    این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی یک سوکور تصادفی انجام شد. 66 بیمار با هیپرتروفی شاخک تحتانی به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند و تحت عمل SMR یا کوتریزاسیون قرار گرفتند. بررسی میزان انسداد بینی به عنوان پیامد، به وسیله ی معاینه ی فیزیکی و رینومانومتری 8 هفته بعد از عمل جراحی صورت گرفت.
    یافته ها
    بیماران 44 مرد (7/66 درصد) و 22 زن (3/33 درصد) بودند؛ بین دو روش جراحی مورد بررسی از نظر سن و جنس و نتایج رینومانومتری و معاینه ی بینی 8 هفته پس از عمل جهت بررسی انسداد بینی تفاوتی وجود نداشت. میزان رضایت بیماران از درمان و بهبودی علایم در دو روش اختلاف آماری معنی داری با هم نداشت اما میزان خون ریزی بعد از عمل در روش SMR برابر 7/21 ± 3/38 سی سی و در روش کوتریزاسیون مخاطی برابر 8/17 ± 7/26 سی سی بود (02/0 = P).
    بحث: در این مطالعه نشان داده شد که بین دو روش سنتی SMR و کوتریزاسیون در پیامد بعد از عمل و میزان بهبودی تفاوتی وجود ندارد. در حمایت از روش کوتریزاسیون مخاطی باید گفت که میزان خون ریزی در این روش کمتر از SMR می باشد و شاید با توجه به پیامدهای بعد از عمل و بهبودی مشابه با SMR، روش کوتریزاسیون ارجح باشد.
    کلیدواژگان: برداشتن زیر مخاطی، کوتریزاسیون مخاطی، شاخک تحتانی
  • گیتا فقیهی، آناهیتا والی، نفیسه صراف بانک، الناز احمدیه صفحه 1894
    مقدمه
    تظاهرات بالینی و عوارض پیش و پس از عمل در کیست های هیداتید ریه بستگی به پارگی و یا عدم پارگی کیست دارد. هدف از این مطالعه، تعیین برخی ویژگی های بالینی و درمانی کیست های هیداتید ریه ی دچار پارگی و بدون پارگی بود.
    روش ها
    این مطالعه ی توصیفی بر روی 102 بیمار بالای 15 سال که طی 5 سال در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان به علت کیست هیداتید ریه تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، انجام شد. جهت جمع آوری اطلاعات از چک لیست استفاده شد. اطلاعات به دست آمده در نرم افزار SPSS با آزمون های Fishers exact، 2χ و t آنالیز شد و 05/0 > P معنی دار تلقی گردید.
    یافته ها
    9/54 درصد افراد هنگام مراجعه دچار پارگی کیست بودند. میانگین سن در گروه پارگی کیست 01/15 ± 62/32 سال و در گروه غیر پارگی 13/15 ± 11/39 سال بود. 9/53 درصد بیماران مرد و بقیه زن بودند. میانگین مدت بستری در گروه پارگی کیست 38/3 ± 0/7 و در گروه بدون پارگی 32/2 ± 28/5 روز بود. بیشترین علایمی که بیماران با آن مراجعه کردند، به ترتیب سرفه (5/74 درصد)، تنگی نفس (1/48 درصد) و درد قفسه ی صدری (2/42 درصد) بود و 9/3 درصد بیماران هم به صورت اتفاقی تشخیص داده شده بودند. عوارض شامل پنومونی، آمپیم و پنوموتوراکس در بیماران دچار پارگی کیست به طور معنی داری بیشتر از گروه دیگر بود. از نظر نوع اعمال جراحی، بیشتر موارد تحت عمل جراحی سگمنتکتومی (5/44 درصد)، لوبکتومی (9/21 درصد) و کاپیتونج (5/23 درصد) قرار گرفتند که از این نظر بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه در واقع تاکیدی بر لزوم تشخیص به موقع و انجام درمان جراحی به عنوان درمان انتخابی در مورد کیست های هیداتید ریه و خودداری از به تاخیر انداختن درمان جراحی با انجام درمان های دارویی می باشد.
    کلیدواژگان: کیست هیداتید، ریه، درمان، جراحی
  • سید مظفر هاشمی، سید عباس طباطبایی، امیر حسین مرادی صفحه 1901
    مقدمه
    استفاده از انواع پرکننده های طبیعی و مصنوعی، به خصوص انواع اتولوگ، کاربرد زیادی در اعمال جراحی ترمیمی و زیبایی دارد. در این مطالعه، نتایج مایکروسکوپیک و میکروسکوپیک حاصل از کاربرد درموفت گرفت به صورت نواری و دایره ای در مدل حیوانی بررسی و مقایسه شد.
    روش ها
    در این پژوهش توصیفی- تحلیلی، 6 قلاده سگ به صورت آسان انتخاب و بررسی شدند. 24 نمونه (12 نمونه ی نواری و 12 نمونه ی دایره ای) تهیه شد. نمونه ها از شکم، اندام و یا ناحیه اینگوئینال گرفته و در صورت پیوند شد. نمونه های برداشته شده آنالیز میکروسکوپی و ماکروسکوپی گردید و پس از 2 ماه از بدن حیوان خارج و بار دیگر بررسی شد.
    یافته ها
    نمونه های ارسالی از نسوج درموفت 60 درصد نسج چربی و 40 درصد نسج درمال داشت. در بررسی بعد از عمل، در نمونه های درموفت نواری 60 درصد نسخ همبند و 40 درصد نسج چربی باقی مانده بود و در نمونه های درموفت دایره ای 90-80 درصد حجم سلولی را بافت همبندی تشکیل می داد. میانگین وزن نمونه های دایره ای قبل از کارگذاری 34/0 ± 96/1 و در موقع برداشت 29/0 ± 14/1 گرم (001/0 > P) و در نمونه های نواری قبل از کارگذاری 33/0 ± 2 و در موقع برداشت 26/0 ± 21/1 گرم بود (001/0 > P). میانگین تغییرات وزن نمونه های دایره ای و نواری 1/0 ± 82/0 و 1/0 ± 79/0 گرم بود (59/0 = P). از لحاظ نتایج ترمیمی و زیبایی، عوارض بعد از عمل و زمان ماندگاری تفاوتی بین دو نمونه وجود نداشت. القای سنتز سلولی نمونه های گرافت دایره ای نتایج بهتری داشت.
    نتیجه گیری
    می توان به نتایج حاصل از گرافت درموفت در بیمارانی که نیازمند اعمال جراحی ترمیمی هستند، امیدوار بود.
    کلیدواژگان: پرکننده ها، درموفت گرفت، گرفت نواری، گرفت گرد، سگ
  • محمود عمرانی فرد، مصطفی ده مرده ای صفحه 1907
    مقدمه
    استفاده از انواع پرکننده های طبیعی و مصنوعی، به خصوص انواع اتولوگ، کاربرد زیادی در اعمال جراحی ترمیمی و زیبایی دارد. در این مطالعه، نتایج مایکروسکوپیک و میکروسکوپیک حاصل از کاربرد درموفت گرفت به صورت نواری و دایره ای در مدل حیوانی بررسی و مقایسه شد.
    روش ها
    در این پژوهش توصیفی- تحلیلی، 6 قلاده سگ به صورت آسان انتخاب و بررسی شدند. 24 نمونه (12 نمونه ی نواری و 12 نمونه ی دایره ای) تهیه شد. نمونه ها از شکم، اندام و یا ناحیه اینگوئینال گرفته و در صورت پیوند شد. نمونه های برداشته شده آنالیز میکروسکوپی و ماکروسکوپی گردید و پس از 2 ماه از بدن حیوان خارج و بار دیگر بررسی شد.
    یافته ها
    نمونه های ارسالی از نسوج درموفت 60 درصد نسج چربی و 40 درصد نسج درمال داشت. در بررسی بعد از عمل، در نمونه های درموفت نواری 60 درصد نسخ همبند و 40 درصد نسج چربی باقی مانده بود و در نمونه های درموفت دایره ای 90-80 درصد حجم سلولی را بافت همبندی تشکیل می داد. میانگین وزن نمونه های دایره ای قبل از کارگذاری 34/0 ± 96/1 و در موقع برداشت 29/0 ± 14/1 گرم (001/0 > P) و در نمونه های نواری قبل از کارگذاری 33/0 ± 2 و در موقع برداشت 26/0 ± 21/1 گرم بود (001/0 > P). میانگین تغییرات وزن نمونه های دایره ای و نواری 1/0 ± 82/0 و 1/0 ± 79/0 گرم بود (59/0 = P). از لحاظ نتایج ترمیمی و زیبایی، عوارض بعد از عمل و زمان ماندگاری تفاوتی بین دو نمونه وجود نداشت. القای سنتز سلولی نمونه های گرافت دایره ای نتایج بهتری داشت.
    نتیجه گیری
    می توان به نتایج حاصل از گرافت درموفت در بیمارانی که نیازمند اعمال جراحی ترمیمی هستند، امیدوار بود.
    کلیدواژگان: پرکننده ها، درموفت گرفت، گرفت نواری، گرفت گرد، سگ
  • حمید حاجی غلام سریزدی، شیدا شبانیان، میترا جبل عاملی*، بهرام خرم قهفرخی صفحه 1917
    مقدمه

    تحقیقات اخیر حاکی از اثر بی حس کنندگی موضعی متوکلوپرامید می باشد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین تاثیر افزودن متوکلوپرامید به لیدوکائین زیر جلدی بر میزان درد پس از عمل جراحی قسمت تحتانی شکم با بیهوشی عمومی در افراد مورد مطالعه بود.

    روش ها

    در این کارآزمایی بالینی آینده نگر دوسوکور، 75 بیمار در 3 گروه 25 نفره ارزیابی شدند. این افراد بیمارستان های الزهرا (س) و کاشانی اصفهان جهت عمل جراحی قسمت تحتانی شکم به صورت غیر اورژانسی بستری شده بودند و بر اساس جدول تصادفی اعداد به سه گروه تقسیم شدند. بیماران پس از بیهوشی و قبل از انجام پانسمان زخم، بر اساس گروه های سه گانه، تزریق زیر جلدی و یا داخل وریدی داروی ضد درد دریافت کردند. به گروه A، mg/kg 5 لیدوکائین و mg 10 متوکلوپرامید زیرجلدی با cc 2 نرمال سالین وریدی، به گروه B، mg/kg 5 لیدوکائین و cc 2 نرمال سالین زیرجلدی با mg 10 متوکلوپرامید وریدی و به گروه C، mg/kg 5 لیدوکائین و cc 2 نرمال سالین زیرجلدی با cc 2 نرمال سالین وریدی تزریق شد. بیمار پس از هوشیاری می توانست وضعیت درد خود را به صورت اعداد از صفر تا ده (VAS) مشخص نماید. اطلاعات به دست آمده با آزمون های آنالیز واریانس (Oneway ANOVA)، 2χ و Kruskal-Wallis آنالیز شد.

    یافته ها

    در گروه A، 20 نفر مرد و 5 نفر زن، در گروه B، 20 نفر مرد و 5 نفر زن و در گروه C، 17 نفر مرد و 8 نفر زن حضور داشتند. به جز میانگین VAS در گروه های سه گانه در زمان صفر دقیقه بعد از عمل، در سایر زمان ها میانگین VAS در 3 گروه با هم تفاوت معنی دار داشت (05/0 > P). 4 درصد بیماران در گروه A، 12 درصد بیماران در گروه B و صفر درصد بیماران در گروه C دچار عوارض دارویی (08/0 = P) و 24 درصد بیماران در گروه A، 20 درصد بیماران در گروه B و 68 درصد بیماران در گروه C دچار عوارض جراحی- بیهوشی (01/0 = P) شدند. میانگین ماده ی مخدر مورد نیاز پس از عمل جراحی در گروه C بیشتر از دو گروه دیگر بود (01/0 > P).

    نتیجه گیری

    تزریق متوکلوپرامید توانست که درد بعد از عمل را کاهش دهد، بدون آن که در سیر بیهوشی اختلال ایجاد کند؛ این عمل، در عین حال عوارض جراحی- بیهوشی (مانند تهوع و استفراغ) را کاهش داد و در ضمن نیاز به داروی مسکن اضافی بعد از عمل را کم نمود.

    کلیدواژگان: متوکلوپرامید، درد، عوارض، بیهوشی
  • ابوالقاسم زارع زاده، خلیل الله ناظم، الهام نصری، علی زارع زاده صفحه 1929
    مقدمه
    گیرافتادگی تاندون عضلات فلکسور انگشتان (Flexor tendon entrapment of digits) که با علایمی مثل گیرکردن انگشت مبتلا در حین حرکت و یا قفل شدن و عدم توانایی در انجام و ادامه حرکت (با یا بدون درد) همراه می باشد، به عنوان بیماری انگشت ماشه ای (Trigger digit) و شست ماشه ای (Trigger thumb) شناخته می شود. در کودکان تغییرات پرولیفراتیو در خود تاندون منجر به ایجاد چنین عارضه ای می شود و شایع ترین انگشت درگیر شست می باشد؛ در این حالت درگیری تاندون عضله ی Flexor pollicis longus بیشتر به صورت Fixed flexion contracture تظاهر می یابد که در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع برای زندگی و کسب مهارت های کودک مساله ساز می باشد. امروزه درمان اصلی این اختلال بر پایه ی جراحی استوار است. میزان بهبودی بعد از عمل جراحی، عود و عوارض ناشی از جراحی در مطالعات مختلف، ارقام متفاوتی را نشان داده است. بر آن شدیم تا با مطالعه ی کودکان دچار این اختلال که تحت درمان جراحی قرار گرفته اند، به بررسی نتایج جراحی و نقش عوامل تاثیرگذار احتمالی وابسته به فرد بر روی این نتایج بپردازیم.
    روش ها
    در این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی، 33 بیمار مبتلا به عارضه ی انگشت شست ماشه ای مادرزادی در طی یک دوره ی شش ساله تحت عمل جراحی قرار گرفتند، بررسی شدند. شیوه ی نمونه گیری به صورت سرشماری بود و اطلاعات مربوط به کلیه ی بیماران از طریق بررسی پرونده های بیمارستانی و معاینات کلینیکی جمع آوری شد. اطلاعات به دست آمده با کمک نرم افزار SPSS و استفاده از آزمون های Student-t و 2χ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    در این مطالعه 33 بیمار بررسی شدند. میانگین سن تشخیص و سن عمل جراحی به ترتیب 3 و 5/3 سال بود. 31 بیمار (9/93 درصد)، بعد از جراحی بهبودی کامل یافته و در2 بیمار بهبودی کامل ایجاد نشده بود. طبق نتایج به دست آمده، بین سن عمل و سن تشخیص بیماری و بهبودی بعد از عمل ارتباط معنی دار وجود داشت (05/0 > P). عود بیماری پس از عمل جراحی تنها در یک بیمار (3 درصد) ایجاد شد. این کودک، دختر و فاقد آنومالی همراه بود و 6 ماه بعد از عمل جراحی دچار عود شده بود.
    نتیجه گیری
    سن تشخیص و عمل جراحی از عوامل مهم و تاثیر گذار در بهبودی کامل بیماری است و بایستی در مورد ارجاع به موقع بیماران، جهت انجام اقدامات مقتضی در سیستم های بهداشتی و درمانی دقت لازم را مبذول داشت.
    کلیدواژگان: بیماری انگشت شست ماشه ای مادرزادی، درمان جراحی، عود
  • گزارش مورد
  • منصور ثالثی صفحه 1938
    مقدمه
    حدود 10 درصد از بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید دارای فاکتور روماتوئید منفی هستند (سرونگاتیو). این بیماران ممکن است نسبت به داروهای ضد روماتیسمی کنترل کننده ی بیماری روتین (DMARDs) مقاوم باشند. پامیدرونات یک دارو از دسته ی بیس فسفونات ها می باشد که می تواند باعث مهار باز جذب استخوان از طریق اثر بر استئوکلاست ها شود. این دارو اثرات ضد التهابی خود را از طریق افزایش آپوپتوز منوسیت ها اعمال می کند که باعث کاهش سطح سرمی سیتوکین التهابی انترلوکین-1 شده، می تواند در کنترل آرتریت روماتوئید سرونگاتیو موثر باشد.
    گزارش مورد: من در این مقاله دو مورد آرتریت روماتوئید سرونگاتیو مقاوم به درمان های معمول ضد روماتیسمی را گزارش کرده ام که پاسخ خیلی خوبی به پامیدرونات داده اند.
    کلیدواژگان: پامیدرونات، سرونگاتیو، آرتریت روماتوئید
|
  • Zohre Zamani, Parham Reisi, Hojjatallah Alaei, Ali Asghar Pilehvarian, Zahra Zamani Page 1825

    Background

    Alzheimer’s disease (AD) is a progressive and irreversible neuropsychiatric disorder of the brain. It is the leading cause of senile dementia, characterized by neuronal degeneration and cognitive deteriorations, especially in the elderly. Intracerebroventricular streptozotocin (ICV-STZ) injection in rats’ brain provides a relevant model to sporadic dementia of Alzheimer type. Royal Jelly is a viscous substance produced by the young worker honey bees of the species, Apis mellifera. Earlier studies showed that RJ induces neurogenesis and neuronal differentiation. There are no reports so far showing if RJ has good effects on Alzheimer disease; thus in this study, we examined effect of RJ on learning and memory in rats after intracerebroventricular injection of streptozotocin.•

    Methods

    Forty eight male Wistar rats, each weighing 300-350 g, were used in the present study. The animals were divided in to four equal groups: sham, sham-royal jelly, streptozotocin, and streptozotocin-royal jelly. STZ and STZ–RJ groups received a bilateral ICV injection of STZ (1.5 mg/kg). Two other groups underwent the same surgical procedures, but same volume of saline was injected instead of STZ. Groups of sham-RJ and STZ-RJ was feed RJ-food (3% w/w) (lyophilized royal jelly mixed with powdered regular food) for a period of 10 days and groups of sham and streptozotocin was feed regular rats food in the same time. Learning and memory was analyzed by Morris water maze test and passive avoidance learning test.•

    Finding

    The results comes from passive avoidance learning test showed that learning and memory indices were significantly impaired in streptozotocin group respect to sham group, but there was not any significant difference between sham and streptozotocin-royal jelly groups. Although royal jelly improved learning and memory indices in sham-RJ group, but these changes were not significant.•

    Conclusion

    Intracerebroventricular injection of streptozotocin (icv-STZ) was determined to cause adverse effects on learning and memory in rat. The administration of royal jelly to these animals alleviated the adverse effects of streptozotocin. The results of this research suggest that Royal Jelly may have good effect on prevent and attenuation of Alzheimer’s disease.

  • Yahya Madihi, Mahboobe Aghanoory Page 1835

    Background

    Most of the 3-5 years old children can control urination and defecation; this time can be influenced by several factors. Voiding dysfunction in children encompasses a wide spectrum of clinical entities, recently classified collectively as dysfunctional elimination syndromes (DES). The aim of this study was to identify some factors which may be associated with dysfunctional elimination syndromes in children.•

    Methods

    We assessed 544 children 7 to 10 years old (mean age 8.68 ± 1.48 years) randomly selected from 10 elementary schools. All children and parents were requested to fill pediatric lower urinary tract scoring system (PLUTSS) and demographic questionnaire related to symptoms of dysfunctional elimination syndromes and some other factors. After statistical analysis, questions from the initial form were selected to form a final scale.•

    Finding

    Neither neonatal gestational age and kind of delivery nor family (parents) living together was associated with dysfunctional elimination syndromes in childre.•

    Conclusion

    Dysfunctional elimination syndromes do not belong to neonatal gestational age, kind of delivery and family living together.

  • Tajossadat Allameh, Neda Moghtaderi, Atosa Shaiganfar, Farsim Yazdi Page 1842
    Background
    Pregnacy induced hypertention (PIH) is a higlly prevalent pregnancy complication with andvrese effects on maternal and fetal health. According to epidemiological studies obesity, family history, low caloric intake and… are related risk factors. The purpose of this study was to determine relationship between family history, body mass index (BMI), serum Mg, nutritiom, and PIH.•
    Methods
    In a cross sectional study 172 prognant women at 28-42 weeks getational age in two groups were studied. The cases were hypretensive pregnant women and controls were normotensive pregnant women. The controls were matched by age, gestational age, and pariety with cases. Daily caloric intake, serum Mg, BMI and family history were determind. Then data were analyzed by SPSS10 software.•
    Finding
    The risk of developing PHI tended to increase by BMI ≥ 30 (P < 0.0001), positive family history (P < 0.0001) and low caloric intake (1399.45 ± 3.1 kal/day) (P < 0.001).•
    Conclusion
    BMI ≥ 30 and low caloric intake are two risk factors that are proventable and if there was positive family history of hypertension prenatal care should be done carefully.
  • Ali Gholamrezaei, Saeid Haghdani, Hamidreza Shemshaki, Hamid Tavakoli, Mohammad Hassan Emami Page 1850
    Background
    Quality of life is significantly reduced in patients with inflammatory bowel disease (IBD). As there was no specific instrument for assessment of quality of life of Iranian IBD patients, we aimed to linguistically validate the Inflammatory Bowel Disease Questionnaire-Short Form (IBDQ-9) in Iranian IBD patients.•
    Methods
    The IBDQ-9 was translated into Persian and culturally adapted following the standard forward-backward translation method. A sample of 100 IBD patients (50 Ulcerative Colitis and 50 Crohn’s Disease) completed the IBDQ-9, Short-Form-36 Health Survey (SF-36), Simplified Crohn’s Disease Activity Index (SCDAI), Simple Clinical Colitis Activity Index (SCCAI), and Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS). Internal consistency was assessed using Cronbach’s alpha coefficient. To analyze the construct and discriminant validities, the IBDQ-9 and its subscales were correlated to SF-36 total and subscale scores and disease activity indices and HADS score, respectively.•
    Finding
    The Cronbachs’ alpha coefficient of the IBDQ-9 was 0.76. There was significant correlations of the IBDQ-9 score with SF-36 total (r = 0.524, P < 0.001) and subscale scores (r = 0.476 to 0.541, P < 0.001). Also there was significant correlations of the IBDQ-9 score with SCDAI (r = -0.424, p = 0.025), SCCAI (r = -0.530, P < 0.001), and depression (r = -0.417, P < 0.001) and anxiety (r = -0.362, P < 0.001) scores.•
    Conclusion
    The Persian version of the IBDQ-9 appears to be an appropriate instrument to assess quality of life of Iranian IBD patients. Further validation studies are warranted to investigate the reliability and validity of the IBDQ-9 after more editionslly.
  • Hosein Fazeli, Dariush Movahedi, Abbas Asgari Page 1860
    Background
    Nosocomial infection is a serious problem in medical science that expends a lot of money and prolongation of treatment of the patient. This study was done to find the main causes of nosocomial infection in Isfahan and their antimicrobial resistance.
    Methods
    In this study, 108 admitted patients suspected of nosocomial infections were studied. The patients were admitted in different wards of Isfahan Noor hospital. Blood, urine, ulcer or nasal sample were sent to the laboratory for diagnosis and designing antimicrobial resistance pattern. After purification and determination of bacterial type and the disk diffusion method, E. Test, antibiotic susceptibility testing was performed. Data were analyzed by SPSS software.
    Results
    The gram-positive bacteria, particularly Staphylococcus aureus resistant to ceftriaxone, cotrimoxazole, and cefotaxime hundred percentage and have high sensitivity to vancomycin. The high resistance among gram-negative bacteria to antibiotics investigated in this project, including ceftriaxone, cotrimoxazole and cefotaxime has been seen.
    Conclusion
    The results obtained in this project showed the high resistance of gram-positive and gram negative isolates to the commonly recommended antibiotics. Therefore, preventive interventions of nasocomial infection should be used. In addition, consumption of antibiotics should be restricted and proper administration of sensitive antibiotics affecting Staphylococcus aureus such as vancomycin is recommended.
  • Babak Amra, Mehrshad Monajem Page 1871
    Background
    Renal biopsy has an important role in the evaluation of renal disease. A sufficient amount of renal tissue in biopsy sample is required for pathologic diagnosis. The common method of renal biopsy (Blind method) is used for years. Today, new techniques for renal biopsy have been considered from which the most important biopsy techniques are CT scan-guided biopsy and real time ultrasounography. The purpose of this study was to determine the adequacy of renal biopsy samples of adults prepared by mentioned different methods.
    Methods
    In this descriptive cross-sectional study, data of 788 patients undergoing renal biopsy in Al-Zahra and Noor hospitalsin Isfahan, Iran during 3 years were analyzed.
    Findings
    Adequacy of biopsy specimens was appropriate in 74% of cases. Adequacy of biopsy specimens was higher in non transplanted kidnies. The trend to using new methods of renal biopsy has been increased among specialists during the study. The Adequacy of biopsy specimens in blind method, CT scan-guided biopsy, and real time ultrasounography was 75.2%, 66.4%, and 77.6% respectively (P > 0.05).
    Conclusion
    According to the findings of current study, the advantages of new biopsy methods than traditional blind method have not been demonstrated but the growing experience in this area was considerable. In addition, sufficient experience was derived regarding the blind method of renal biopsy.
  • Abdolamir Atapour, Diana Taheri, Shahrzad Shahidi, Mehdi Ghiyasi Page 1879
    Background
    Renal biopsy has an important role in the evaluation of renal disease. A sufficient amount of renal tissue in biopsy sample is required for pathologic diagnosis. The common method of renal biopsy (Blind method) is used for years. Today, new techniques for renal biopsy have been considered from which the most important biopsy techniques are CT scan-guided biopsy and real time ultrasounography. The purpose of this study was to determine the adequacy of renal biopsy samples of adults prepared by mentioned different methods.
    Methods
    In this descriptive cross-sectional study, data of 788 patients undergoing renal biopsy in Al-Zahra and Noor hospitalsin Isfahan, Iran during 3 years were analyzed.
    Findings
    Adequacy of biopsy specimens was appropriate in 74% of cases. Adequacy of biopsy specimens was higher in non transplanted kidnies. The trend to using new methods of renal biopsy has been increased among specialists during the study. The Adequacy of biopsy specimens in blind method, CT scan-guided biopsy, and real time ultrasounography was 75.2%, 66.4%, and 77.6% respectively (P > 0.05).
    Conclusion
    According to the findings of current study, the advantages of new biopsy methods than traditional blind method have not been demonstrated but the growing experience in this area was considerable. In addition, sufficient experience was derived regarding the blind method of renal biopsy.
  • Nezamoddin Berjis, Ahmadreza Okhovat, Mahmood Baloochi, Soosan Bahrami, Arastoo Ashtari Page 1887
    Background
    Inferior turbinate hypertrophy is one of the major causes of nasal airway obstruction. Medical treatment often produces insufficient improvement; in these cases, surgical reduction of inferior turbinate can be proposed. Many different techniques are currently available for this aim. This study was conducted to compare the outcome of submucosal resection (SMR) and submucosal cauterration of the inferior turbinate.
    Methods
    In a randomized single blind clinical trial, 66 patients with inferior turbinate hypertrophy allocated to two groups randomly and operated with submucosal resection or submucosal cauterization. The nasal airway obstruction was assessed by physical exam and rhinomanometry before and 8 weeks after operation.
    Finding
    44 men and 22 women participated in study with mean age of 27.3 ± 7.8 years. Demographic factors and the nasal obstruction were matched in two groups. There was not any significant difference between two surgical modalities in direct evaluation and rhinomanometry findings 8 weeks after surgery. The patient satisfaction was the same in these methods. But bleeding rate was significantly less in submucosal resection (38.3 ± 21.7 cc) compared to submucosal cauterization (26.7 ± 17.8 cc).
    Conclusion
    In this study, we demonstrated that both submucosal resection and submucosal cauterization are effective in improvement of nasal obstruction and related nasal symptoms and there was no significant difference between them. Lower rate of bleeding in submacosal cauterization in this study supports this modality for management of inferior turbinate hypertrophy.
  • Gita Faghihi, Anahita Vali, Nafiseh Sarraf Bank, Elnaz Ahmadieh Page 1894
    Background
    Acne Vulgaris is a common inflammatory disease of pilosebaceous follicles that affect about 90 percent of the adolescents. Phototherapy has been suggested as an alternative treatment for acne. Phototherapy with blue light (wavelength 405-420 nm) is one of these methods with a good therapeutic effect on inflammatory acne lesions. In this study, the effect of treatment of acne by phototherapy with blue light was compared with conventional tetracycline treatments.
    Methods
    This was a prospective clinical trial study on patients with mild to moderate acne vulgaris. Patients were randomly devided in two groups of 44 subjects (phototherapy or standard treatment). Patients in both groups were followed every 4 weeks to 12 weeks. Type and number of lesions and acne severity index (ASI) were studied before starting the study, during treatment and at each visit. The data were analyzed by Student-t and chi-square test.
    Finding
    The mean age of patients in both groups did not differ significantly. The incidence of comedones, papules, pustules and the mean of acne severity index in reference group that received standard therapy were significantly less than the phototherapy group.
    Conclusion
    This study showed that the effect of phototherapy on comedones is less than inflammatory lesions that may occur because of antibacterial effect of phototherapy with blue light on Propionibacterium acnes. Based on the results, the neonatal phototherapy lamps is not appropriate to obtain a therapeutic effect on acne vulgaris.
  • Sayyed Mozaffar Hashemi, Sayyed Abbas Tabatabaei, Amir Hosein Moradi Page 1901
    Background
    The clinical presentation and complications of pre- and post-surgical operation of hydatid cysts of lung depend on whether the cyst is ruptured or not. The aim of this study was to evaluate some of clinical features and treatment of ruptured and non-ruptured hydatid cysts of lung.
    Methods
    This descriptive study was done on 102 patients above 15 years of age who had undergone surgery for pulmonary hydatosis in Alzahra hospital in Isfahan dusing 5 years. The data were gathered by a checklist and were analyzed using t, chi square, and Fisher’s exact tests.
    Finding
    The patients had ruptured cysts in 54.9% of cases. The mean age in the ruptured-cyst group was 32.62 ± 15.01 and in non-ruptured cyst group was 39.11 ± 15.13. Of ruptured-cyst patients, 53.9% were men and in the other group 37.8% were so. The average duration of hospital stay was 7.0 ± 3.38 days for the ruptured-cyst group and 5.28 ± 2.32 days for the other group. The most common symptoms were cough in 74.5%, dyspnea in 48.1%, and chest pain in 42.2%; 3.9% of patients were discovered to have the disease incidentally. Complications such as pneumonia, empyema, and pneumothorax were meaningfully more frequent in the ruptured-cyst group. With respect to the kind of surgical operation, most of the cases had undergone sementectomy (44.5%), lobectomy (21.9%), and capitonnage (23.5%). There was no meaningful difference between the two groups with respect to the kind of surgical operation.
    Conclusion
    We emphasize on importance of early diagnosis and surgical treatment of hydatid cysts of lung as the treatment of choice and also avoiding of postponing surgical treatment by applying medical therapy.
  • Mahmood Omranifard, Mostafa Dehmordeiae Page 1907
    Background
    Use a variety of natural and artificial fillers, especially autologous ones, is very useful in restorative and cosmetic surgeries. In this study, macroscopic and microscopic results obtained from the application of strip and punch forms of dermofat graft in the animal model was compared.
    Methods
    In this descriptive analytical study, six dogs were selected by simple sampling method. 24 samples (12 punch samples and 12 strip samples) were prepared. Samples were taken from the abdomen, limbs, and inguinal region and transplanted to face. Samples were analyzed macroscopically and microscopically and after two months were removed out of the animal body and re-examined.
    Findings
    Samples from dermofat tissue had 60% fat and 40% dermal tissue. In post-surgery evaluation, samples of strip dermofat had 60% connective and 40% fat tissue. In samples of punch dermofat, 80-90% of tissue was connective. Mean sample weight of punch dermofat before placement and after removal was 1.96 ± 0.34 and 1.14 ± 0.29 g, respectively (P < 0.001); for strip dermofat samples, this was 2.0 ± 0.33 and 1.21 ± 0.26 g, respectively (P < 0.001). Mean sample weight changes of punch and strip dermofats was 0.82 ± 0.1 and 0.79 ± 0.1 g, respectively (P = 0.59). Regarding restorative and cosmetic outcomes, postoperative complications, and survival time there was no significant difference between the two samples. Cell synthesis induction of punch sample dermofats had better results.
    Conclusion
    Using dermofat grafts would be usful in achievement of proper results in restorative and cosmetic surgeries.
  • Hamid Hajigholam Saryazdi, Sheida Shabanian, Mitra Jabalameli, Bahram Khorram Ghahfarrokhi Page 1917
    Background

    The analgesic properties of metoclopramide, an antiemetic agent, were investigated in some studies. The aim of this study was evaluation of adding metoclopramide to subcutaneous lidocaine on postoperative pain after lower abdominal surgery under general anesthesia.

    Methods

    In this study, 75 patients were randomized in to 3 equal groups in Al-Zahra hospital, Isfahan. In group A, the patients received intravenous lidocaine and subcutaneous metoclopramide; In group B, the patients received intravenous lidocaine and intravenous metoclopramide; and in group C, the patients received only intravenous lidocaine and normal saline. The postoperative pain (Visual analog scale or VAS) and complications recorded in each group. The data were collected in check list then were analyzed by one way ANOVA, chi-square, and Kruskal-Wallis tests.

    Finding

    There were 20 men and 5 women in group A, 20 men and 5 women in group B, and 17 men and 8 women in group C. The VAS scores were significantly lower in the metoclopramide groups (groups A and B) than the group C (P < 0.05). 4% of patients in Group A, 12% in group B, and 0% in group C showed drug side effects (P = 0.08); also, 24% of patients in Group A, 20% in group B, and 68% in group C showed sugery/anesthesia complications (P = 0.01). The mean of postoperative required opioid drugs was significantly higher in group C (P < 0.01).

    Conclusion

    The results suggest that Metoclopramide administered either IV or SC added to SC lidocaine To has better analgesic effects on postoperative pain.The addition of Metoclopramide to Sc lidocaine provided better control of pain than SC lidocaine and IV Metoclopramide.

  • Abolghasem Zarezadeh, Khalilolah Nazem, Elham Nasri, Ali Zarezadeh Page 1929
    Background
    Flexor tendon entrapment of the digits is a disorder characterized by snapping or locking of the thumb or finger (with or without pain) and called trigger finger. In children, the thumb is involved more frequent than other digits. Flexor pollicis longus tendon involvement in this group is characterized by interphalangeal fixed flexion deformity. Surgery should be considered as the first choice of treatment if the disease is not resolved by the 12 months of age. This study tried to determine the results of surgical treatment of congenital trigger thumb.
    Methods
    In this descriptive-analytic in Alzahra hospital, Isfahan, 33 children who had surgical treatment of congenital trigger thumb, had inclusion criteria of the study. Data was collected by special questionnaire and clinical examination and analyzed by SPSS software using chi-square and Student-t test.
    Finding
    The mean age of diagnosis in this study was 3 years and the mean age of surgery was 3.5 year. 31 patients had complete cure after surgery but 2 patients had some degrees of limitation in extension of the thumb. The statistical analysis in this study revealed a correlation between the age of diagnosis and surgery and the final result of the surgery. Reccurence of disease was seen only in one child, 6 months after surgery. Other complications of the surgery such as infection, digital nerve damage, and bowstringing of the tendon were not seen in this study.
    Conclusion
    Age of diagnosis and surgery are the most important factors effect on complete cure of the disease. In this study, there was a statistical correlation between the age of diagnosis and surgery and the result of surgery.
  • Mansour Salesi Page 1938
    Background
    About 10% of rheumatoid arthritis patients are seronegative, (rheumatoid factor is negative). These patients may be resistant to conventional anti-rheumatic drugs (DMARDs). Pamidronate is one of the drugs of the bisphosphonate group, which can control bone resorption by effect on osteoclasts. Anti-inflammatory effect of this drug can be exerting by increase monocytes apoptosis, which followed decrease serum level of Interlukin-1 (an inflammatory cytokine). As a result pamidronate can control disease activity. Case Report: In this article, I report two cases of seronegative rheumatoid arthritis that dramatically responds to pamidronate.