فهرست مطالب

مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 127 (هفته سوم فروردین 1390)

  • تاریخ انتشار: 1390/01/20
  • تعداد عناوین: 5
|
  • مقایسه ی فراوانی نسبی ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) با استفاده از روش ایمنوهیستوشیمیایی (IHC) در بیماران مبتلا به آدنوکارسینوم و هیپرپلازی خوش خیم پروستات
    مژگان مختاری، فائقه تقی زاده، اسماعیل روزبهانی، تهمینه نریمانی صفحه 80
    مقدمه
    آدنوکارسینوم پروستات شایع ترین سرطان در مردان و دومین علت مرگ ناشی از سرطان است. به تازگی عوامل خطرساز متعددی مانند وجود HPV (Human papillomavirus) در بافت پروستات در همراهی با هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH یا Benign Prostatic Hyperplasia) و آدنوکارسینوم مورد توجه قرار گرفته است. هدف ما مقایسه ی مثبت شدن HPV در بیماران مبتلا به آدنوکارسینوم و هیپرپلازی خوش خیم پروستات بود.
    روش ها
    120 بیمار که 90 مورد مبتلا به هیپرپلازی خوش خیم و 30 مورد مبتلا به آدنوکارسینوم پروستات بودند، از نظر وجود HPV با استفاده از روش IHC مورد بررسی قرار گرفتند.
    یافته ها
    از 120 مورد تنها 4 مورد HPV یافت شد که 3 مورد در بیماران مبتلا به آدنوکارسینوم و یک مورد در بیماران مبتلا به BPH بود. میانگین سنی بیماران در گروه HPV مثبت 75/61 سال و منفی 51/68 سال بود که این رابطه معنی دار نبود میانگین سنی بیماران 68 سال بود. با 048/0 = P بین وجود HPV و بروز سرطان رابطه ی معنی دار وجود داشت. عامل خطرساز (OR) برای این که در بیوپسی بعدی پروستات BPH باشد 069/3 و برای آدنوکارسینوم 31/0 بود.
    نتیجه گیری
    با توجه به مثبت شدن حدود 3/3 درصد بیماران با HPV و با توجه به نتایج قبلی به نظر می رسد که عفونت HPV در سیستم تناسلی، یک یافته ی اتفاقی نیست و پروستات به عنوان یک مخزن عفونت عمل می کند و آلودگی با این ویروس می تواند یک عامل خطر برای هیپرپلازی و حتی تبدیل به بدخیمی در سلول های مخاطی سیستم تناسلی شود. توصیه می شود در هر بیمار با بیوپسی پروستات از نظر HPV بررسی شود تا با درمان و پیش گیری از انتشار بیشتر بیماری شاید از عوارض بعدی بکاهیم.
    کلیدواژگان: پروستات، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، هیپرپلازی خوش خیم پروستات، آدنوکارسینوم پروستات
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • کاربرد مدل های آمیخته با اثرات تصادفی انعطاف پذیردر تعیین بهترین روش درمانی عارضه ی ادم ماکولای دیابتی
    مرجان منصوریان، انوشیروان کاظم نژاد، ایرج کاظمی، فرید زایری، مسعود سهیلیان صفحه 86
    مقدمه
    ادم ماکولای دیابتی یکی از شایع ترین پیامدهایی است که بیماران دیابتی را درگیر می کند. با توجه به شیوع بالای این عارضه و پیامدهای آن در بین این بیماران، این مطالعه سعی بر آن دارد تا با به کارگیری یکی از پیشرفته ترین روش های مدل سازی آماری به تعیین بهترین روش درمانی این عارضه از میان روش های تزریق داخل زجاجیه ای بواسیزوماب (اواستین) به تنهایی یا توام با تریامسینولون و روش فوتوکوآگولیشن لیزری ماکولا به عنوان درمان اولیه ی ادم ماکولای دیابتی بپردازد.
    روش ها
    این مدل سازی بر روی اطلاعات 102 بیمار دیابتی که عارضه ی ادم ماکولای دیابتی در آنها به اثبات رسیده بود و هیچ درمانی را تا قبل از شروع این کارآزمایی بالینی دریافت نکرده بودند انجام شد. بیماران در سه گروه درمانی تزریق داخل زجاجیه ای بواسیزوماب (اواستین) به تنهایی یا توام با تریامسینولون و روش فوتوکوآگولیشن لیزری قرار گرفتند. مدل سازی آمیخته با اثرات تصادفی غیر طبیعی جهت مقایسه ی اثر درمان های مورد نظر بر بهبود این عارضه، با حذف اثر سایر عوامل مخدوش گر، انجام پذیرفت. اثرگذاری گروه های مختلف درمانی، بر حسب میزان تغییرات حاصل در بهترین دید اصلاح شده و میزان ضخامت مرکزی ماکولا به عنوان پیامدهای اصلی مورد بررسی قرار گرفتند.
    یافته ها
    نتایج مدل سازی آمیخته با اثرات تصادفی غیر طبیعی با حذف اثر متغیرهای مخدوشگر نشان داد که در این مقطع اندازه گیری، اثر تزریق داخل زجاجیه ای بواسیزوماب (اواستین) با اثر درمانی توام این دارو و تریامسینولون بر بهبود بیماران دچار ادم ماکولای دیابتی یکسان است، اما دارای اثر درمانی بیشتری نسبت به روش فوتوآگولیشن لیزری است.
    نتیجه گیری
    در این بررسی مشخص گردید که بیماران با سابقه ی بیشتر ابتلا به دیابت که دارای ضخامت مرکزی ماکولای بیشتر و قدرت دید کمتری در شروع مطالعه بودند، پاسخ بهتری به درمان نشان داده اند. بررسی های بیشتر نشان می دهد استفاده از گروه های مختلف درمانی فوق نتایج متفاوتی را در تسریع روند بهبود بیماران مبتلا به ادم ماکولای دیابتی دارد.
    کلیدواژگان: دیابت نوع II، ادم ماکولای دیابتی، مدل های آمیخته، اثرات تصادفی انعطاف پذیر
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • اثربخشی سایمتیکن در آمادگی قبل از آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی
    مجید احسن، لیلا بابایی، علی غلامرضایی، محمدحسن امامی صفحه 95
    مقدمه
    یکی از مشکلات شایع حین آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی (Esophagogastroduodenoscopy یا EGD) وجود حباب هوا و کف در معده و دئودنوم است که بررسی دقیق مخاط ها را مشکل می کند. در این مطالعه، اثربخشی داروی سایمتیکن در کاهش حباب های هوای معده و دئودنوم، زمان آندوسکوپی و رضایت بیمار تعیین شد.
    روش ها
    این کارآزمایی بالینی دوسوکور و کنترل شده با دارونما، روی افرادی که جهت انجام EGD انتخابی به کلینیک پورسینای حکیم شهر اصفهان مراجعه کردند انجام شد. شرکت کنندگان یک قرص سایمتیکن (mg 40) یا دارونما را 15 تا 30 دقیقه قبل از انجام آندوسکوپی به همراه 30 میلی لیتر آب مصرف کردند. میزان حباب هوای معده و دئودنوم طی آندوسکوپی توسط آندوسکوپیست از 0 تا 3 درجه بندی و زمان آندوسکوپی نیز ثبت شد. رضایت مندی افراد نسبت به آندوسکوپی از 0 تا 10 نمره دهی شد.
    یافته ها
    طی مطالعه، 90 نفر در گروه سایمتیکن و 83 نفر در گروه دارونما وارد شدند. میزان حباب هوای معده در گروه سایمتیکن به طور معنی داری کمتر از گروه دارونما بود (002/0 = P). بین دو گروه تفاوت معنی داری در میزان حباب هوای دئودنوم یافت نشد (05/0 < P). مدت زمان انجام آندوسکوپی در گروه سایمتیکن به طور متوسط یک دقیقه کمتر از گروه دارونما بود (001/0 > P). رضایت مندی بیماران بین دو گروه یکسان بود (646/0 = P). در گروه سایمتیکن عارضه ی دارویی جدی مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    استفاده از سایمتیکن قبل از EGD به طور قابل توجهی باعث کاهش میزان حباب هوا و کف در معده می شود و امکان بررسی دقیق تر مخاط را فراهم می سازد و به علاوه زمان انجام آندوسکوپی را کاهش می دهد. بدین ترتیب، استفاده ی معمول از سایمتیکن جهت آمادگی قبل از انجام EGD توصیه می شود.
    کلیدواژگان: آندوسکوپی، آماده سازی، سایمتیکن
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • مقاله مروری
  • سکته ی قلبی و افسردگی
    رضا باقریان سرارودی، حمید صانعی، علی باغبانیان صفحه 102
    مقدمه
    علایم افسردگی در بیماران پس از بروز سکته ی قلبی (MI با Myocardial Infarction) بسیار شایع است و می تواند اثرات منفی بر پیش آگهی بیماری داشته باشد. افسردگی در 35 تا 50 درصد موارد بیماران مبتلا به MI گزارش شده است. افسردگی به عنوان یک عامل خطرساز مستقل برای بروز MI، مرگ و میر و عوارض بعدی پس از MI و کاهش کیفیت زندگی در مبتلایان به MI شناخته می شود. ارتباط بین افسردگی و MI یک ارتباط دو طرفه است. مکانیسم های واسطه ای مطرح در ایجاد رابطه ی بین افسردگی پس از MI و افزایش خطر مرگ و میر شامل مکانیسم های رفتاری و مکانیسم های زیست شناختی هستند. وجود آریتمی، تغییر در تعادل حیاتی، التهاب، مکانیسم های عصبی-هورمونی و لخته پذیری از جمله مکانیسم های زیست شناختی هستند. ممکن است که ترکیبی از این دو دسته مکانیسم موجب افزایش خطر مرگ و میر در این بیماران شود.
    مطالعات همه گیر شناسی رابطه ی بین افسردگی و افزایش خطر ابتلای بعدی به بیماری قلبی عروقی، MI و مرگ قلبی را نشان داده است. تاثیر منفی افسردگی بر پیش آگهی بیماری قلبی با درمان صحیح قابل پیش گیری است. روش های درمانی متعددی برای درمان افسردگی پس از MI به کار گرفته شده است که شامل بازتوانی قلبی، حمایت اجتماعی، درمان شناختی- رفتاری و داروهای ضد افسردگی می شود. توصیه می شود در درمان دارویی افسردگی پس از MI از داروهای سه حلقوی به دلیل اثرات نامطلوب آنها اجتناب شود. در صورتی که داروهای ضد افسردگی SSRI با فاصله ی کمی پس از MI شروع شود، عوارض جانبی مهمی نخواهند داشت.
    کلیدواژگان: سکته ی قلبی، افسردگی، مرگ و میر، درمان افسردگی، مکانیسم های رفتاری، مکانیسم های زیست شناختی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • روش های ارتقای رتبه ی وب سایت های دانشگاه های علوم پزشکی ایران
    فرزانه امین پور صفحه 115
    مقدمه
    وب سایت های دانشگاهی با معرفی مقاصد، دانشکده ها، گروه های آموزشی، رشته ها، مقاطع تحصیلی، امکانات آموزشی و پژوهشی، استادان، دانشجویان و دانش اندوختگان دانشگاه در فضای مجازی وب از اهمیت زیادی برخوردارند؛ به گونه ای که در حال حاضر ارزیابی و رتبه بندی وب سایت های دانشگاهی به اندازه ی ارزیابی و رتبه بندی فعالیت های آموزشی و پژوهشی دانشگاه ها دارای اهمیت است. رتبه بندی وب سایت های دانشگاهی عملکرد کلی وب سایت های دانشگاهی را نشان می دهد. پژوهش های انجام شده در زمینه ی وب سایت های دانشگاه های علوم پزشکی کشور وجود مشکلات و نقایص متعددی را در این وب سایت ها مشخص ساخته است. این مشکلات موجب شده که وب سایت های دانشگاه های علوم پزشکی ایران تاکنون موفق به کسب رتبه های قابل قبولی در رتبه بندی وب سایت های دانشگاه های جهان نشده باشند. این مقاله ضمن بررسی و تحلیل پژوهش های انجام شده در زمینه ی وب سایت های دانشگاهی ایران و سایر کشورهای جهان و با در نظر گرفتن شاخص های مورد نظر در رتبه بندی وب سایت های دانشگاه های جهان، پیشنهاداتی را برای ارتقای رتبه ی وب سایت های دانشگاه های علوم پزشکی کشور با تاکید بر جنبه های ساختاری و محتوایی ارایه می کند. پیشنهادات ارایه شده نه تنها می تواند به بهبود رتبه های جهانی وب سایت های دانشگاه های علوم پزشکی ایران کمک کند بلکه می تواند در ارتقای سیاست های کلان مدیریت اطلاعات کشور نیز موثر واقع شود.
    کلیدواژگان: وب سایت های دانشگاهی، ارتقای وب سایت، شاخص های وب سنجی، رتبه بندی وب سایت ها، ایران
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • Comparison of Relative Frequency of Human Papillomatous Virus by Using of Immiunohistochemistry Method between Patients with Prostatic Adenocarcinoma or Benign Prostatic Hyperplasia
    Mojgan Mokhtari, Faegheh Taghizadeh, Esmaeil Rouzbahani, Tahmineh Narimani Page 80
    Background
    Prostatic Adenocarcinoma is the most prevalent cancer in men and cause of death in them. Many risk factors have been recognized like as Human Papillomatous Virus (HPV) which could be detected better by immiunohistochemistry (IHC) method. Our aim was comparing the relative frequency of HPV in patients with adenocarcinoma or benign prostatic hyperplasia (BPH).
    Methods
    In this study, presence of HPV in 120 cases (90 with BPH and 30 with adenocarcinoma) was detected by IHC.
    Finding
    As a whole, 4 patients (3 in adenocarcinoma and 1 in BPH group) were HPV positive (detected by IHC method). The mean age was in 61.75 and 68.51 years in HPV positive and HPV negative groups, respectively. Correlation between age and HPV was not significant. Correlation between HPV and adenocarcinoma was meaningful (P = 0.048).
    Conclusion
    In this study, 3.3% of patients were HPV positive. HPV is a risk factor for prostat hyperplasia and also its conversion to malignancy. HPV infections shold be diagnosed and treated in early stages to reduce prevalence of adenocarcinoma and other complications.
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Using Mixed Models with Flexible Random Effects for Determining the Best Diabetic Macular Edema Treatment
    Marjan Mansourian, Anoshirvan Kazemnejad, Iraj Kazemi, Farid Zayeri, Masoud Soheilian Page 86
    Background
    Diabetic macular edema is one of the most prevalent outcomes between diabetic patients. According to high prevalence of this disorder and its related outcomes between diabetic patients, the goal of this study is determining the efficacy of a single intravitreal injection of bevacizumab (IVB) alone or in combination with triamcinolone versus macular laser photocoagulation (MPC) as primary treatment for diabetic macular edema (DME) using updated statistical modelling.
    Methods
    This modeling was performed on 102 diabetic patients in three above-mentioned groups who had diabetic macular edema and did not get any treatment before the beginning of clinical trials. A mixed model with non-normal random effects has been proposed to compare the effects of treatment on diabetic macular edema by omitting the effects of confounders. Effect of these treatments has been investigated according to variation of best-corrected Visual Acuity and central macular thickness, as two major outcomes.
    Finding
    The results of mixed modelling with non-normal random effects according to omitting the effects of confounders in the period of study, show that the Intravitreal Bevacizumab injection alone or combined with Triamcinolone treatments have more Therapeutic effect than the Macular Photocoagulation treatment on Diabetic Macular Edema patients.
    Conclusion
    According to this investigation, patients with more diabetic duration who had more central macular tickness and less best-corrected visual acuity in the beginning of the study had better response to interventions. More investigations showed using different treatments lead to different results on diabetic macular edema.
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Efficacy of Simethicone in Preparation Prior to Upper Gastrointestinal En-doscopy
    Majid Ahsan, Leila Babaei, Ali Gholamrezaei, Mohammad Hassan Emami Page 95
    Background
    The presence of foam/bubbles in stomach and duodenum is a common problem during esophagogastroduodenoscopy (EGD) that interferes with precise evaluation of the mucosa. We evaluated the effectiveness of simethicone in reducing foam/bubbles in stomach and duodenum, endoscopy duration, and patient satisfaction.
    Methods
    This double-blind, randomized, placebo-controlled trial was conducted on candidates for elective EGD referring to Poursina Hakim Clinic, Isfahan (Iran). Participants received 40 mg chewable tablet of simethicone or placebo, with 30 ml water, 15-30 minutes before the EGD. Foam/bubbles during endoscopy were assessed and graded by a
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Myocardial Infarction and Depression
    Reza Bagherian, Hamid Saneei, Ali Baghbanian Page 102
    Background
    Depressive symptoms are common among post myocardial infarction (MI) patients and may cause negative impacts on cardiac prognosis. 35 to 45% of MI patients report depression. Depression is an independent risk factor for MI and post MI mortality and decreased quality of life in post MI patients. The link between depression and MI is bidirectional. Behavioral and biological mechanisms were proposed as the plausible mechanisms between post-MI depression and increased risk of mortality. Biological mechanisms include arrhythmias, hemostasis, immunological pathway, neuroendocrinological mechanism and increased thrombosis. The combination of these mechanisms is likely to involve in increasing the risk of mortality.Epidemiological studies have shown the link between depression and increased risk for development of cardiovascular disease, MI and cardiac mortality. The adverse impact of depression on prognosis of heart disease is preventable with the right treatment. A number of therapeutic approaches have been advocated for post-MI depression, including cardiac rehabilitation, social support, cognitive behavior therapy, and antidepressants. Because of adverse effects, it is recommended to avoid prescription of tricyclics for treating post MI depression. If SSRIs are prescribed shortly after MI the important side effects caused by them will be low.
    Abstract View Paper Original: Persian
  • How to Improve Webometric Ranks of Iranian Medical Universities
    Farzaneh Aminpour Page 115
    Background
    The websites of universities by introducing the missions, faculties, departments, courses, educational levels, research and educational facilities, faculty members, students and alumni to the World Wide Web are of great importance. Nowadays webometric ranking of universities is as important as the academic ranking of universities. Webometric ranking of universities reflects the overall web performance of the universities. Analyzing the researches on Iranian academic websites shows many deficiencies in the websites of the Iranian medical universities. These problems are the main causes of low webometric ranks of Iranian medical universities in the "Ranking Web of World Universities". The current study reviews the previous studies on the academic websites of Iran and other countries and suggests several ideas for improving the websites of Iranian medical universities focusing on the structure and content according to the webometric indicators of "Ranking Web of World Universities". The suggested ideas would improve Iranian medical universities ranks in the international level and also affect the major national policies of information management.
    Abstract View Paper Original: Persian