فهرست مطالب
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 138 (هفته دوم تیر 1390)
- تاریخ انتشار: 1390/04/05
- تعداد عناوین: 5
-
-
صفحه 546مقدمهسوء تغذیه یک عارضه ی شایع در بیماران تحت دیالیز مداوم است که با فرایندهای التهابی سیستمیک نیز در ارتباط است. کاهش آلبومین، متعاقب سوء تغذیه، یک عامل خطر مستقل برای بیماری های قلبی-عروقی در بیماران دیالیزی است. هدف مطالعه ی حاضر بررسی تاثیر ال-کارنیتین خوراکی بر سطح سرمی آلبومین و فاکتورهای التهابی مانند پروتئین واکنشی C (C-reactive protein یا CRP) و هموسیستئین در بیماران تحت دیالیز صفاقی بود.روش هاتاین کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده با پلاسبو و دو سو کور بر روی 48 بیمار تحت دیالیز صفاقی در مرکز دیالیز صفاقی شهر اصفهان طی سال های 1387 تا 1388 انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه کارنیتین و دارونما تقسیم شدند و به مدت 9 ماه کارنیتین خوراکی (قرص 250 میلی گرم، 3 عدد روزانه) یا دارونما دریافت کردند. سطح آلبومین سرم هر سه ماه و CRP و هموسیستئین در شروع و انتهای مطالعه اندازه گیری و بین دو گروه مقایسه شد.یافته هاسطح آلبومین در گروه کارنیتین از 51/0 ± 30/3 به 53/0 ± 7/3 میلی گرم در دسی لیتر افزایش داشت که نسبت به گروه دارونما به طور معنی داری متفاوت بود (044/0 = P). CRP در گروه کارنیتین از 49/2 ± 35/2 به 80/4 ± 37/3 میلی گرم در لیتر افزایش داشت که معنی دار نبود (304/0 = P)، در حالی که در گروه دارونما CRP از 28/1 ± 37/1 به طور معنی داری به 68/2 ± 44/2 میلی گرم در لیتر افزایش داشت (039/0 = P). در مقابل، هموسیستئین در گروه کارنیتین از 08/8 ± 40/21 به 85/6 ± 70/25 میکرگرم در لیتر به طور معنی داری افزایش داشت (019/0 = P)، در حالی که افزایش هموسیستئین در گروه دارونما از نظر آماری معنی دار نبود (159/0 = P). در گروه کارنیتین یک بیمار با سابقه ی هایپرتانسیون دچار تشدید فشار خون شد که با افزایش دوز داروهای ضد هایپرتانسیون بهبود یافت.نتیجه گیریدر بیماران تحت دیالیز صفاقی تجویز ال-کارنیتین خوراکی اثر مثبت بر سطح آلبومین سرم دارد و از افزایش CRP جلوگیری می کند، در عین حال اثر مثبتی بر هموسیستئین ندارد. با توجه به گزارشات اثرات مثبت ال-کارنیتین بر آنمی و پروفایل لیپید در بیماران دیالیزی، تجویز روتین آن برای این بیماران توصیه می شود.
کلیدواژگان: ال، کارنیتین، آلبومین، التهاب سیستمیک، سوء تغذیه، دیالیز صفاقی -
صفحه 555مقدمهبیماری مولتیپل اسکلروزیس (Multiple sclerosis یا MS) یک بیماری التهابی و تخریبی میلین اعصاب مرکزی است که به صورت پلاک های کوچک و بزرگ متعدد در ماده ی سفید مغز و نخاع تظاهر می یابد. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی شیوع فامیلی بیماری مولتیپل اسکلروزیس بود.روش هااین مطالعه به صورت مقطعی از ابتدا تا انتهای سال 1386 بر روی 593 نفر بیمار مبتلا به MS در شهر اصفهان انجام شد. افراد مورد بررسی از بین تمامی بیماران مراجعه کننده به کلینیک های MS وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به روش تصادفی ساده با استفاده از رایانه انتخاب شدند. ابتلای به MS در این بیماران توسط دو متخصص مغز و اعصاب بر اساس کرایتریای مکدونالد (McDonald) به صورت قطعی تایید شد.یافته هامیانگین سنی بیماران 9/9 ± 44/33 بود. 493 نفر (1/83 درصد) زن بودند. 7/85 درصد از بیماران دارای درجاتی از ناتوانی بودند. 3/83 درصد دچار نوع عود کننده - فروکش کننده (Relapsing remitting) بیماری و 5/53 درصد از آن ها دو بار یا بیشتر در بیمارستان بستری شده بودند. 119 نفر (1/20 درصد) دارای سابقه ی فامیلی مثبت برای بیماری MS بودند.نتیجه گیریبر اساس نتایج این مطالعه به نظر می رسد شیوع فامیلی بیماری MS در شهر اصفهان بیشتر از سایر مناطق می باشد.
کلیدواژگان: مولتیل اسکروزیس، شیوع، اصفهان -
صفحه 562مقدمهدرمان های دارویی از جمله روش های نهایی جهت درمان سندرم متابولیک هستند. البته تغییر شیوه ی زندگی هنوز اولین و بهترین قدم درمانی است به طوری که کاهش وزن مبتلایان به این سندرم بهترین درمان آن است. در سایر موارد هر یک از مبتلایان به سندرم متابولیک را باید تک تک و بر اساس غلبه ی هر یک از عوامل خطر و بسته به موقعیت و وضعیت فرد درمان کرد. به همین دلیل در این مطالعه بر آن شدیم تا درمان هر یک از اجزای اصلی سازنده ی سندرم متابولیک را در یک جمعیت نمونه از دارندگان این سندرم بررسی کنیم.روش هااین مطالعه یک مطالعه ی مقطعی از فاز اول اطلاعات برنامه ی قلب سالم اصفهان بود که به منظور بررسی تصادفی نمونه های جمع آوری شده از مردان و زنان ساکن سه شهرستان مرکزی ایران انجام شد. پرسش نامه ای که برای همه ی شرکت کنندگان در این طرح تکمیل شد شامل خصوصیات فردی و دموگرافیک، وضعیت سلامتی و بهداشتی، معاینه ی فیزیکی و همچنین سابقه ی بیماری های قبلی بود. بر این اساس در مطالعه ی حاضر بر اساس معاینات و نتایج حاصل از پرسش نامه، افراد واجد نشانگان سندرم متابولیک تعیین و سپس اجزای سندرم و همچنین درمان های دارویی برای هر جز و ارتباط با وقوع حوادث قلبی عروقی تعیین گردید.یافته هاشایع ترین دارویی که در اکثر مبتلایان به نشانگان سندرم متابولیک دریافت می شد بتابلوکرها با 8/72 درصد که جهت کنترل پرفشاری خون استفاده می شد و به دنبال آن داروهای کاهنده ی چربی (36 درصد) بود.نتیجه گیرینتایج این مطالعه مشخص کرد که بتا بلوکرها، استاتین ها، فیبرات ها و گلیبن کلامید فراوان ترین داروهای مصرفی برای مبتلایان به نشانگان سندرم متابولیک هستند. انجام مطالعاتی در رابطه با پذیرش درمان های دارویی در این گروه از بیماران ضروری به نظر می رسد.
کلیدواژگان: سندرم متابولیک، ایران، الگوی درمان های دارویی -
صفحه 571مقدمهبا توجه به تناقضات موجود در مطالعات مختلف در مورد اثر استاتین ها بر آترواسکلروز و اهمیت موضوع، هدف مطالعه ی حاضر مروری بر پژوهش های انجام شده در زمینه ی استاتین ها و آترواسکلروز بود.روش هامرور متون و استخراج مقالات مرتبط توسط جستجو در PubMedبا کلید واژه های Atherosclerosis، Statins وHyperlipidemia با محدود کردن آن بر روی کارآزمایی های بالینی در سال ها ی1980 تا 2011 انجام شد.یافته هادر بیشتر مطالعات استاتین ها باعث کاهش کلسترول تام و LDLیا Low density lipoprotein شده بودند. اما اثر کمی بر افزایش HDL یا High density lipoprotein داشتند. مکانیسم اثر استاتین ها در اغلب مطالعات ثابت سازی پلاک آترواسکلروز در نتیجه ی مها ر اکسیداسیون، بهبود عملکرد اندوتلیال به وسیله ی افزایش نیتریک اکساید و بهبود حالت ترومبوتیک توسط مها ر پلاکت بود.نتیجه گیریاکثر کارآزمایی های بالینی اثر مثبت استاتین ها را بر کاهش آترواسکلروز و بیماری های قلبی عروقی نشان داده اند. بنابراین استفاده ی از آن ها علاوه بر درمان هیپرلیپیدمی می تواند به عنوان درمان و یا حتی پیش گیری مناسب فرایند آترواسکلروز و سوانح قلبی عروقی باشد. هر چند به علت مشخص نبودن مکانیسم اثر دقیق، نیاز به بررسی بیشتر وجود دارد.
کلیدواژگان: آترواسکلروز، استاتین، هیپرلیپیدمی -
صفحه 586بیماری های مرتبط با اسهال یکی از پنج عامل منجر به مرگ را در سراسر جهان تشکیل می دهند. از نظر طول مدت، اسهال به سه گروه حاد: مدت اسهال کمتر یا حدود 14 روز، اسهال مداوم: مدت اسهال بیش از 14 روز، مزمن: مدت اسهال بیش از 30 روز تقسیم می شود.
علت اسهال حاد در بیشتر بیماران ویروس ها، باکتری ها و با شیوع کمتر انگل ها می باشد که خودبه خود نیز می توانند بهبود یابند. علل باکتریال شایع ترین علل اسهال های شدید و علل اسهال مداوم و مزمن بیشتر عوامل غیرعفونی می باشد.
شرح حال از بیمار مبتلا به اسهال می تواند ما را در جهت شناخت و درمان علت اسهال راهنمایی نماید. تب یک یافته ی مهم تشخیصی است که پیشنهاد کننده ی عفونت با باکتری های تهاجمی از قبیل سالمونلا، شیگلا، کمپیلوباکتر، ویروس های روده ای و یا ارگانیزم های تولید کننده ی سیتوتوکسین مانند کلستریدیوم دیفیسیل یا آنتامباهیستولیتیکا می باشد. شرح حال غذایی نیز می تواند بسیار کمک کننده باشد.
اسهال و به خصوص استفراغ که در خلال 6 ساعت از خوردن غذای آلوده حادث گردد، پیشنهادکننده ی توکسین استافیوکوک طلایی با باسیلوس Cereus می باشد.
اسهال با شروعی بین 8 تا 16 ساعت از خوردن غذای آلوده، پیشنهاد کننده ی کلستریدیوم Perfringens می باشد.
اسهال با شروعی بیش از 16 ساعت می تواند به علت عفونت باکتریال یا ویروسی مانند آلوده شدن غذا با E.coli انتروتوکسینوژن یا انتروهموراژیک می باشد.
نشانگانی که با اسهال شروع و بیمار دچار تب و علایم عمومی نظیر سردرد، دردهای عضلانی و سفتی گردن می گردد، می تواند پیشنهاد کننده ی عفونت با لیستریا مونوسیتوژن ها به خصوص در زنان حامله باشد.
شرح حال مصرف اخیر آنتی بیوتیک ها (وجود کلستریولوم دیفیسیل) یا مصرف داروهای دیگر، مصرف داروهای تضعیف کننده ی سیستم ایمنی بدن و یا بستری در بیمارستان نیز می تواند با اهمیت باشد.
-
Page 546BackgroundMalnutrition is one of the most common complications among patients under maintenance dialysis which is related to systemic inflammatory processes. Decrease in serum albumin level, following malnutrition, is an independent risk factor for cardio-vascular diseases in patients under dialysis. We aimed to evaluate the effect of oral L-Carnitine supplementation on serum albumin and inflammatory factors (C reactive protein (CRP) and hemosysteine) in patients under peritoneal dialysis.MethodsThis randomized, double-blind, placebo-controlled trial was conducted on 48 patients under peritoneal dialysis referring to Isfahan Peritoneal Dialysis Center from 2009-2010. Patients were randomized to carnitine and placebo groups and received oral carnitine (250 mg, 3 tablets /day) or placebo for 9 months. Serum albumin level was checked every 3 months and serum CRP and hemosysteine levels were checked before and after the study and compared between the two groups.FindingCompared to placebo group, serum albumin level was increased significantly from 3.30 ± 0.51 to 3.70 ± 0.53 mg/dl (P = 0.044). In carnitine group, serum CRP level was increased from 2.35 ± 2.49 to 3.37 ± 4.80 mg/l (P = 0.304) while in the placebo group it was significantly increased from 1.37 ± 1.28 to 2.44 ± 2.68 mg/l (P = 0.039). In contrast, serum hemosysteine level was significantly increased in the carnitine group from 21.40 ± 8.08 to 25.70 ± 6.85 µgr/l (P = 0.019) while its increase in the placebo groop was not significant (P = 0.159). One patient in the carnitine group with history of hypertension experienced an increase in blood pressure that was controlled with a greater dose of anti-hypertensive drugs.ConclusionIn patients under peritoneal dialysis, oral L-carnitine can increase serum albumin level and prevent CRP rising, but has no beneficial effect on hemosysteine. According to several reports on beneficial effects of L-carnitine on anemia and lipid profile in patients under dialysis, its supplementation is recommended for these patients.
-
Page 555BackgroundMultiple sclerosis is an inflammatory and degenerative disease of central nerves, in which myelin appears as several large and small plaques in cerebrospinal white matter. The aim of this study was investigate the familial prevalence of Multiple Sclerosis.MethodsThis cross- sectional study was performed from the beginning to the end of 2007 on 539 MS patients in Isfahan, Iran. The patients were selected among all of the MS people who referred to the MS clinics of Isfahan University of Medical Sciences by the simple random sampling. Finally 593 patients were studied; their disease was proved based on the McDonald values by 2 neurologists.FindingThe average of patients’ age was 33.44 ± 0.9. 493 patients (83.1%) were female. 85% had partial disability and 83.3%of them had Relapsing Remitting kind of this disease. 53.5% of them had 2 or more hospitalizations. 119 of them (20.1%) had familial history of MS which among them in 47 (40.5%) patients it was in first degree relatives, in 26 (22.6%) was in second degree relatives and in 46 (36%) was in third degree.ConclusionAccording to the achieved results it seems the familial prevalence of MS in Isfahan, Iran is more than other regions, so it is recommended to do more etiologic studies based on the genetic and environmental factors.
-
Page 562BackgroundPharmacological therapy is a critical step in the management of individuals with Metabolic Syndrome (MetS) when lifestyle modifications can not to achieve the therapeutic goals. However, it is well-documented that other than weight loss, there is no single best therapy, and the treatment should consist of treatment of individual components of the MetS. The objective of this study was to investigate treatment of individual components of the MetS among a population–based sample of individuals with the clustering of those components of the MetS.MethodsA cross-sectional population-based study, a randomly collected sample of men and women living in three counties in central Iran participating in the baseline survey of a community –based program in 2000-2001 were examined. A questionnaire was completed for all participants to collect data regarding their demographic characteristics, medical status and history of medication use. In this study we determined the association between clustering of MetS components and pharmacological treatment of cardiovascular risk factors.FindingThe most common pharmacologic agent received by individuals with MetS were beta blockers (72.8%) used for controlling high blood pressure, followed by lipid lowering agents (36%) without significant gender difference.ConclusionOur results exhibited Beta blockers, statins, fibrates and glybenclamid are more prevalent drugs among subjects with metabolic syndrome. Further research is needed to better elucidate the compliance behavior of patients who have been diagnosed with MetS.
-
Page 571BackgroundAccording to inconsistencies in the various studies about effect of statins on atherosclerosis and issue importance, the aim of the present research was review carried out in statins and atherosclerosis.MethodsBy the use of atherosclerosis, statins and hyperlipidemia as keywords, we searched in PubMed through 1980 until 2011.FindingMost studies showed the reduction of total cholesterol and Low density lipoprotein (LDL) by Statins, but there showed a little effect on increasing High density lipoprotein (HDL). In most studies mechanisms of action of statins were stabilization atherosclerotic plaques consequently inhibit oxidation, improve endothelial function by increase Nitric oxide and improvement thrombotic state by inhibiting platelet.ConclusionMost Of Clinical trials had shown positive effect of statin on cardiovascular disease and atherosclerosis. Therefore, using of them for treatment of hyperlipidemia could be appropriate preventive for atherosclerosis and cardiovascular accidents. Although the exact mechanism of action is not clear, there is a need for further investigation.
-
Page 586