فهرست مطالب
مجله دانشکده دندان پزشکی اصفهان
سال هفتم شماره 2 (پیاپی 26، تابستان 1390)
- تاریخ انتشار: 1390/08/01
- تعداد عناوین: 12
-
- مقاله های پژوهشی
-
صفحه 105مقدمه
محلول های شوینده مورد استفاده در درمان ریشه ممکن است مرطوب شوندگی عاج کانال ریشه را تغییر داده، بر چسبندگی اثر گذارند. هدف از این پژوهش، مقایسه اثر سه محلول شستشوی کانال بر انرژی آزاد سطحی عاج ریشه بود.
مواد و روش هادر این پژوهش تجربی-آزمایشگاهی، 48 دندان سانترال یا کانین فک بالای انسان استفاده شد. بخش میانی ریشه به طور طولی برش داده شد و قطعه عاجی مناسب تهیه شد. پس از پرداخت هر قطعه عاجی و مانت شدن در اکریل، نمونه ها به طور تصادفی در 4 گروه قرار داده شدند و به مدت 10 دقیقه در محلول های سرم فیزیولوژیک (گروه 1- گروه شاهد)، کلرهگزیدین 2 درصد (گروه 2)، یداین 25/0 درصد (گروه 3) و هیپوکلریت سدیم 1 درصد (گروه 4) غوطه ور شدند. پس از خشک نمودن نمونه ها، انرژی آزاد سطحی عاج بر حسب dyne/cm اندازه گیری شد. داده های به دست آمده با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی در سطح اطمینان 95 درصد بررسی شد.
یافته هامیانگین و انحراف معیار انرژی آزاد سطحی در گروه های 1 تا 4 به ترتیب 46/2 ± 87/60، 86/2 ±54/57، 38/5 ±83/59 و 22/2 ±67/51 به دست آمد. آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که تفاوت میان گروه ها معنی دار است (001/0 >p value). آزمون توکی نشان داد که میانگین انرژی آزاد سطحی ریشه پس از کاربرد محلول هیپوکلریت سدیم 1 درصد به طور معنی داری کمتر از سایر گروه های آزمایشی بود (001/0 >p value).
نتیجه گیریپژوهش حاضر نشان داد که شوینده های اندودنتیک مورد بررسی به ویژه هیپوکلریت سدیم ممکن است انرژی آزاد سطحی عاج را کاهش دهند که در نتیجه ممکن است بر چسبندگی مواد دندان پزشکی به عاج دندان تاثیر نامطلوب داشته باشند.
کلیدواژگان: انرژی آزاد سطحی، محلول شستشوی کانال، عاج، مرطوب شوندگی -
صفحه 114مقدمهآنالیز مایع شیار لثه ای ابزار مناسبی برای ارزیابی روندهای بیوشیمیایی مرتبط با ترن اور استخوان آلوئولار می باشد. هدف مطالعه، بررسی فعالیت ویژه آنزیم اسید فسفاتاز در مایع شیار لثه ای طی اجرای تکنیک اسلایدینگ برای عقب بردن دندان کانین بود.مواد و روش هابرای این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی، 5 بیمار20-12 ساله مبتلا به بیرون زدگی دنتوآلوئولار هر دو فک انتخاب شدند. بعد از کشیدن پره مولرهای اول تکنیک ارتودنسی اسلایدینگ برای عقب بردن دندان کانین اجرا شد. نمونه های مایع شیار لثه ای از قسمت دیستال هر دندان کانین به کمک کن کاغذی در فواصل بلافاصله پس از نصب اپلاینس ها، فعالسازی اولیه، 15 روز و30 روز پس از آن، جمع آوری شد. فعالیت اسید فسفاتاز و مقدار میکروپروتئین به روش رنگ سنجی (colorimetric) تعیین شد. حرکت دندان در فواصل زمانی اندازه گیری شد. از آزمون های غیرپارامتری Freedman، Mann-Whitney و ضریب همبستگی پیرسون برای آنالیز داده ها استفاده شد (05/0=α).یافته هاپس از فعالسازی اپلاینس ها، میانگین فعالیت ویژه اسید فسفاتاز در مایع شیار لثه ای، افزایش معناداری یافت) 001/0 (p-value. علاوه بر این تغییرات فعالیت ویژه اسید فسفاتاز در فواصل زمانی بین مراحل نمونه گیری، اختلاف آماری معناداری را نشان داد)001/0> (p-value. بین فعالیت ویژه اسید فسفاتاز و حرکت دندان، ارتباط معناداری وجود نداشت)215/0= (p-value.نتیجه گیریبا در نظر گرفتن محدودیتهای این مطالعه، میزان فعالیت اسید فسفاتاز در مایع شیار لثه ای طی حرکات ارتودنسی قابل اندازه گیری است. این میزان در طی حرکات ارتودنسی در سمت فشار افزایش می یابد.
کلیدواژگان: اسید فسفاتاز، مایع شیار لثه ای، حرکت دندانی -
صفحه 122مقدمهدهان شویه مناسب می تواند سبب از بین رفتن و یا مهار رشد باکتری ها شود. همچنین کاهش غلظت دهان شویه ها از عوارض جانبی و احتمالی آنها می کاهد. در این پژوهش، حداکثر رقت مهاری دو دهان شویه پرکاربرد بررسی شد.مواد و روش هادر این پژوهش تجربی- آزمایشگاهی، از دو روش رقت در ژلوز و انتشار دیسک 69 پلیت، جهت بررسی تاثیر دو نوع دهان شویه حاوی تیمول و کلرهگزیدین بر باکتری های استرپتوکوکوس موتانس و استرپتوکوکوس سانگوییس استفاده شد. نتایج روش رقت در ژلوز به صورت رشد و عدم رشد و پخش دیسک به صورت میانگین قطر هاله عدم رشد ثبت گردید. داده ها توسط نرم افزار SPSS و با آزمون کروسکال- والیس در سطح معنی داری برابر با 95/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته هامیانگین قطر هاله عدم رشد، برای رقت های مختلف دو دهان شویه با افزایش رقت، کاهش یافت. در روش رقت در ژلوز، رقت کمتر از 80 درصد غلظت اولیه برای تیمول و کمتر از 70 درصد برای کلرهگزیدین، مانع رشد باکتری ها نشد. در رقت 100 درصد دهان شویه تیمول(Orion)، قطر هاله عدم رشد برای باکتری استرپتوکوکوس موتانس برابر با 1/0 ± 15/10 میلی متر، و برای استرپتوکوکوس سانگوییس برابر با 16/0 ± 27/9 میلی متر بود. اختلاف میانگین رتبه ای دهان شویه ها در مورد هر دو باکتری مورد مطالعه از نظر آماری معنی دار بود (001/0 > p value).نتیجه گیریهر دو دهان شویه بر رشد باکتری های مورد مطالعه مؤثر بودند، اما این تاثیر بر باکتری استرپتوکوکوس سانگوییس بیشتر بود. دهان شویه کلرهگزیدین در صورت رقیق شدن، توانایی بیشتری در حذف باکتری های مورد مطالعه نسبت به دهان شویه حاوی تیمول نشان داد.
کلیدواژگان: دهان شویه، کلرهگزیدین، تیمول، استرپتوکوکوس موتانس، استرپتوکوکوس سانگوییس -
صفحه 130مقدمهقابلیت تکثیر سلول های پالپ متعاقب جاگذاری مجدد در حفره آلوئول امکان بازسازی پالپ و ریشه نابالغ را فراهم می آورد. هدف از این پژوهش، مقایسه پتانسیل تکثیر سلول های پالپ دندان با آپکس باز خرگوش نگهداری شده در شیر و سفیده تخم مرغ و محلول نمکی متعادل شده هانک (Hanks Balanced Salt Solution) بود.مواد و روش هادر این پژوهش تجربی آینده نگر، 60 دندان ثنایای آپکس باز خرگوش پس از خارج نمودن به روش جراحی باز، به مدت یک، سه و شش ساعت به طور جداگانه در شیر، سفیده تخم مرغ و محلول هانک نگهداری شد. سپس دندان های خارج شده از محلول های نگهداری، فیکس و دکلسیفیه گردید. از هر دندان سه برش هیستوپاتولوژیک از پالپ قسمت های کرونال، میانی و اپیکال تهیه شد. برش های هیستولوژیک به روش رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمیایی برای ظهور آنتی ژن Ki-67 آماده شد. میانگین شاخص نشان دار شدن سلول های پالپ نمونه ها تعیین و توسط آزمون واریانس سه طرفه آنالیز آماری انجام شد (05/0 = α).یافته هامیانگین و انحراف معیار شاخص نشان دار شدن سلول های پالپ در یک، سه و شش ساعت نگهداری در شیر به ترتیب 37/4 ± 7/13، 11/4± 56/14 و 656± 52/15، در سفیده تخم مرغ به ترتیب 87/2± 90/14، 59± 66/17 و 87/3 ± 23/12 و در محلول هانک به ترتیب 57/1± 60/14، 02/5± 14/14 و 54/6 ± 85/18 بود.نتیجه گیریقابلیت تکثیر سلول های پالپ نگهداری شده در شیر و سفیده تخم مرغ و محلول نمکی متعادل شده هانک به مدت یک، سه و شش ساعت یکسان بود. در محیط ها و زمان های ذکر شده، قابلیت تکثیر سلول های پالپ ناحیه اپیکال بیش از قسمت میانی و ناحیه میانی بیش از قسمت کرونالی حفظ شد.
کلیدواژگان: خروج دندان، حفره آلوئول، پالپ دندان، بازسازی، جاگذاری مجدد دندان، محیط نگهدارنده -
صفحه 139مقدمهرفتارهای مکیدن به مدت طولانی به عنوان عوامل اثرگذار بر اکلوژن و خصوصیات قوس دندانی شناخته شده اند. هدف این پژوهش، تعیین ارتباط بین رفتارهای مکیدن تغذیه ای (شیر خوردن از سینه مادر یا شیشه شیر) و غیر تغذیه ای (مکیدن انگشت یا پستانک) با کراس بایت خلفی در دوره دندانی شیری بود.مواد و روش هااین پژوهش مقطعی بین 200 کودک پیش دبستانی 5-3 ساله انجام گرفت. گروه دارای کراس بایت (100 n =) شامل کودکانی که کراس بایت خلفی داشتند و گروه نرمال (100 n =) شامل کودکان فاقد کراس بایت خلفی بودند. از طریق پرسشنامه، اطلاعات لازم در مورد شیر خوردن از سینه مادر، شیر خوردن از شیشه شیر و رفتارهای مکیدن غیر تغذیه ای جمع آوری شد. داده ها از طریق تست های آماری chi- square وt-student آنالیز گردید.یافته هاعادات شیر خوردن از شیشه شیر (1/2 OR =)، مکیدن انگشت (6/3 OR =) و مکیدن پستانک (0/2 OR =) ریسک فاکتورهای مرتبط با ایجاد کراس بایت خلفی در کودکان پیش دبستانی بودند. ارتباط معنی داری بین شیر خوردن از سینه مادر بیش از یک سال و ایجاد کراس بایت خلفی دیده نشد (1 p value =).نتیجه گیریبا توجه به محدودیت های این پژوهش، به نظر می رسد که شیر خوردن از شیشه شیر، مکیدن انگشت و مکیدن پستانک به طور مستقیم در ایجاد کراس بایت خلفی در کودکان پیش دبستانی تاثیر داشته باشد.
کلیدواژگان: عادت دهانی، مکیدن، تغذیه، کراس بایت خلفی، دندان های شیری -
صفحه 147مقدمه
نقش نیروهای اکلوزالی بر سیستم های دندانی که تحت تاثیر بیماری های پریودنتال قرار گرفته اند به خوبی مشخص نشده است. شواهد مبین آن است که نیروهای بیشتر ممکن است میزان تخریب یا ماهیت ضایعه را تغییر دهند. اکلوژن دندانی به عنوان یک فاکتور دخیل در بیماری های پریودنتال شناخته شده، تئوری های مختلفی در مورد روابط اکلوزالی و تاثیر آن بر ملاحظات درمان وجود دارد. روابط بین الگوهای اکلوزالی و تاثیر آن بر پریودنشیم با وجود پژوهش های متعدد و متناقض به خوبی شناخته نشده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر روابط مختلف اکلوزالی بر پارامترهای پریودنتال بود.
مواد و روش هااین پژوهش از نوع مقطعی (Cross- Sectional) بود. تعداد 60 بیمار سالم انتخاب شدند که دارای روابط اکلوزالی Group function، Anterior rise و Cuspid rise بودند (3 گروه 20 تایی). در هیچ کدام از موارد انتخاب شده، تماس در سمت بالانسینگ وجود نداشت. سپس پارامترهای پریودنتالی شامل pocket depth، attachment level، keratinized gingival recession و plaque index در این بیماران اندازه گیری شد. سپس داده ها بین گروه ها در صورت طبیعی بودن با استفاده از آنالیز ANOVA و در صورت توزیع غیر طبیعی با آزمون Kruskal Wallis بررسی شدند (05/0 = α).
یافته هادر بین 3 گروه، فقط لثه کراتینیزه تفاوت معنی داری را نشان داد و با استفاده از تست Tukey معلوم گردید که این تفاوت بین گروه اکلوژنی Cuspid Rise و Anterior Rise دیده می شود. همچنین در مورد لثه کراتینیزه، تفاوت معنی داری بین فک بالا در گروه های مختلف وجود داشت. با استفاده از تست Tukey مشخص گردید که این تفاوت در بین گروه های Cuspid Rise و Anterior Rise نیز وجود دارد (05/0p value <).
نتیجه گیریبا توجه به یافته های این پژوهش، اینکه کدامیک از الگوهای اکلوژنی بر دیگری برتری دارد به درستی مشخص نیست. هر چند که در Cuspid rise، افزایش لثه کراتینیزه مشاهده شد. به عبارت دیگر، هر سه الگوی اکلوژنی از لحاظ تاثیر بر پارامترهای پریودنتالی، عمق پاکت، سطح چسبندگی و تحلیل لثه، تقریبا مشابه بودند.
کلیدواژگان: اکلوژن دندانی، پارامترهای پریودنتال -
صفحه 154مقدمهحذف مؤثر پلاک، یک فاکتور مهم در موفقیت بالینی طولانی مدت ایمپلنت های دندانی است. هدف از این پژوهش، مقایسه اثر بالینی مسواک برقی nactio- Power cross و مسواک دستیCross- action درکنترل پلاک و التهاب بافت نرم اطراف ایمپلنت هایی که اوردنچر مندیبل را حمایت می کنند، بود.مواد و روش هااین پژوهش به صورت کارآزمایی بالینی متقاطع انجام شد. نمونه ها شامل 10 فرد بدون دندان 72-47 ساله دارای اوردنچر مندیبل بود که با دو ایمپلنت غیر اسپلینت حمایت شده وهمه آنها از دنچر کامل ماگزیلا استفاده می کردند. مطالعه شامل دو دوره 4 هفته ای بود که توسط یک دوره فاصله 2 هفته ای از هم جدا می شد. هر فرد در هر دوره به طور تصادفی از یک نوع مسواک استفاده می کرد. دو روز قبل از شروع هر دوره ایمپلنت ها پالیش شدند. شاخص پلاک و شاخص خون ریزی قبل و بعد از مسواک زدن ثبت شد و داده ها در نرم افزار SSPS و با آزمون test–t آنالیز شدند (05/0 = α).یافته هاهر دو مسواک باعث کاهش شاخص ها شدند. میانگین کاهش شاخص پلاک در مسواک دستی 5/0 و در مسواک برقی 44/0 بود و میانگین کاهش شاخص خون ریزی در مسواک دستی 27/0 و در مسواک برقی 3/0 بود. بین دونوع مسواک در تغییر شاخص پلاک (88/0 = value p) و تغییر شاخص خون ریزی (91/0 = value p) تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیریهر دو نوع مسواک مورد مطالعه در کنترل پلاک اطراف ایمپلنت های حمایت کننده اوردنچر مندیبل به طور مؤثری عمل کردند و بین آنها تفاوت معنی داری دیده نشد و هر فرد با توجه به راحتی و ترجیح خود می توانست از یک مسواک استفاده کند.
کلیدواژگان: ایمپلنت های دندانی، اوردنچر، مسواک دستی، مسواک برقی، کنترل پلاک -
صفحه 163مقدمهنوع مواد و روش پر کردن کانال ریشه و همچنین حذف لایه اسمیر نقش بسزایی در مهر و موم کانال ریشه دارد. هدف ازاین مطالعه، مقایسه توانایی مهر و موم سیستم Real-Seal در هنگام برداشت لایه اسمیر توسط سه محلول شستشوی کانال بود.مواد و روش هادر این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی از 85 دندان تک کاناله کشیده شده انسان استفاده گردید. دندان ها بعد از آماده سازی کانال به طور تصادفی به 3 گروه 25 تایی و 2 گروه شاهد مثبت و منفی 5 تایی تقسیم شد. شستشوی نهایی در گروه 1 توسط 17 درصد EDTA + Nalco، در گروه 2 توسط اسید سیتریک 7 درصد + Nalco و در گروه 3 توسط اسید سیتریک 20 درصد + Nalco انجام گرفت. سپس تمام دندان ها، به جز 5 دندان گروه شاهد مثبت، توسط سیستم Real-Seal به روش تراکم جانبی پر شد. دندان ها برای 48 ساعت در انکوباتور نگهداری گردید. سطح ریشه ها، به جز mm 2 انتهای اپیکالی آن ها، با دو لایه لاک ناخن پوشانده شد. تمام دندان ها در سیستم ساخته شده تعبیه گردید و کل سیستم با گاز اتیلن اکساید استریل شد؛ سپس دندان ها در شرایط آسپتیک به ظروف حاوی محلول محیط کشت BHI (Brain Heart Infusion) استریل منتقل گردید. محلول تازه حاوی انتروکوک فکالیس هر 3 روز یک بار به سیستم تزریق گردید. نمونه ها به مدت 90 روز به طور روزانه بررسی شد و زمان وقوع کدورت در مورد هر نمونه ثبت گردید و در آخر نمونه ها به شیوه Kaplan-Meier ارزیابی شد.یافته هاتفاوت آماری معنی داری در ریزنشت میکروبی بین 3 گروه آزمایشی مشاهده نگردید (05/0 < p value). بیشترین میانگین زمان بروز ریزنشت متعلق به گروه اسید سیتریک 20 درصد و کمترین میانگین زمان بروز ریزنشت متعلق به گروه EDTA 17 درصد بود.نتیجه گیریبر اساس نتایج این مطالعه، در صورت استفاده از سیستم Real-Seal در درمان ریشه، برداشت لایه اسمیر با اسید سیتریک 20 درصد پیشنهاد می گردد.
-
صفحه 171مقدمهپریودنتیت پیشرفته با التهاب سیستمیک گسترده در ارتباط است. از سوی دیگر C-reactive-protein به عنوان عامل واسطه ای که ارتباط بیماری پریودنتال را با برخی بیماری های سیستمیک نشان می دهد شناخته می شود. این عامل در پیش گویی حوادث قلبی- عروقی و مرگ ناشی از سکته های مغزی بر کلسترول برتری داشته است. مطالعات قبلی ارتباط بین پریودنتیت و افزایش غلظت سرمی C-reactive-protein را در جوامع مختلف نشان داده اند. این پژوهش به مقایسه تاثیر جراحی پریودنتال و درمان های معمول بر تغییرات C-reactive-protein در مبتلایان به پریودنتیت ژنرالیزه متوسط تا پیشرفته پرداخته است.مواد و روش هااین کارآزمایی بالینی، در سال1387، بر روی80 فرد سالم از لحاظ سیستمیک با گستره سنی 37-28 سال که مبتلا به پریودنتیت ژنرالیزه متوسط تا پیشرفته بودند در 2 گروه مساوی انجام شد. یک گروه، تحت درمان معمول پریودنتال (جرم گیری) و گروه دیگر تحت درمان جراحی قرار گرفتند. پارامترهای پزشکی و پریودنتالی (C-reactive-protein، عمق پاکت، ازدست رفتگی استخوان و تحلیل استخوان) همه بیماران، قبل از درمان و 6 ماه پس از آن اندازه گیری شد. اطلاعات به وسیله نرم افزار 15 SPSSو با استفاده از آزمون های تی مستقل و تی زوج شده در سطح اطمینان 95 درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هاهر دو درمان پریودنتال و جراحی منجر به کاهش غلظت سرمی C-reactive-protein شد. درمان جراحی، تاثیر بیشتری در کاهش C-reactive-protein در مقایسه با درمان معمول داشت که البته اختلاف بین دو روش معنی دار نبود. درمان های پریودنتال، موجب کاهش معنی داری در عمق پاکت شد ولی کاهش در از دست دادن چسبندگی و تحلیل استخوان، معنی دار نبود.نتیجه گیریبه نظر می رسد درمان جراحی پریودنتال نسبت به روش های معمول، موجب کاهش بیشتری در غلظت سرمی C-reactive-protein می گردد که نیاز به بررسی های بیشتری دارد.
کلیدواژگان: (CRP)C، reactive، protein، پریودنتیت، تحلیل استخوان آلوئولار -
صفحه 178مقدمهکاهش نیروهای اعمالی روی ایمپلنت های حمایت کننده اوردنچر متکی بر دو ایمپلنت توسط توزیع مطلوب استرس، ضروری است. هدف از این پژوهش، ارزیابی الگوی استرس اطراف ایمپلنت های اوردنچر فک پایین، متکی بر 2 ایمپلنت با طول کانتی لور مختلف توسط آنالیز اجزاء محدود بود.مواد و روش هادر این مطالعه که از نوع تجربی- تحلیلی بود، از یک مدل اوردنچر متکی بر 2 ایمپلنت، با سیستم اتچمنت بار و کلیپ روی قوس بی دندانی فک پایین استفاده شد. دو ایمپلنت به طور عمودی با طول کانتی لور mm0، mm7 و mm13 توسط بار به هم متصل شدند. نیرویی به میزان 15و 30 پوند به طور یک طرفه در ناحیه مولر اول و نیروی 15 پوند در ناحیه پرمولر اعمال شد و استرس در استخوان توسط روش اجزاء محدود ارزیابی گردید.یافته هادر مدل دارای کانتی لور mm7 با اعمال نیروی 15 پوند در ناحیه مولر، استرس اطراف ایمپلنت سمت اعمال نیرو Mp78/2 و در مدل کانتی لور mm13 میزان استرس MP75/2 نسبت به مدل بدون کانتی لور (MP06/3) مشاهده شد. همچنین با اعمال نیروی 30 پوند میزان استرس در مدل بدون کانتی لور در اطراف ایمپلنت سمت اعمال نیرو MP98/6، در مدل با کانتی لور mm7 میزان MP42/6 و در مدل با کانتی لور mm13 میزان MP28/6 به دست آمد. با افزایش طول کانتی لور، الگوی مشابهی در تغییر میزان استرس نواحی مختلف دیده نشد، با این حال افزایش طول کانتی لور، استرس اطراف ایمپلنت مجاور کانتی لور را افزایش نداد.نتیجه گیریبا توجه به محدودیت های این پژوهش، افزایش طول کانتی لور، منجر به افزایش مشخص استرس، به ویژه در اطراف ایمپلنت مجاور کانتی لور نشد و ممکن است استفاده از کانتی لور در موارد اوردنچر فک پایین متکی بر ایمپلنت های اسپلینت شده با گیر و ثبات ناکافی، مفید باشد. با توجه به یافته های این پژوهش، طول کانتی لور مطلوب در اوردنچرهای مندیبل را نمی توان تعیین کرد.
کلیدواژگان: اوردنچر، ایمپلنت دندانی، طرح پروتز، روش آنالیز استرس، روش اجزاء محدود، بیومکانیک، شبیه سازی کامپیوتری - مقاله های مروری
-
صفحه 187پروبیوتیک ها میکروارگانیسم های زنده ای هستند که توسط مهار یا کاهش میکروارگانیسم های پاتوژن منجر به بهبود سلامت انسان ها می گردند. شایع ترین باکتری های پروبیوتیک لاکتوباسیل و بیفیدو باکتریوم می باشند. در مطالعات گذشته نتایج مختلفی در مورد تاثیرات گونه های مختلف پروبیوتیک بر سلامت دهان و کاهش سطح استرپتوکوک موتانس بزاق گزارش شده است. جهت تاثیر مطلوب در دهان، باکتری پروبیوتیک باید این توانایی را داشته باشد که به سطوح دندانی متصل و وارد ترکیب بیوفیلم دندانی گردد. همچنین باید قادر به رقابت و پیش گیری از تکثیر باکتری های پوسیدگی زا باشد. جهت حصول بهترین نتیجه، توصیه شده است که پروبیوتیک به صورت مداوم و روزانه مصرف گردد. برخی مطالعات پیشنهاد کرده اند که پروبیوتیک می تواند تعادل میکروبی حفره دهان را بهبود بخشد؛ به ویژه، در صورت مصرف از همان ابتدای کودکی تاثیر آن افزایش می یابد. اما از سوی دیگر باید در نظر داشت که فلور میکروبی طبیعی در کودکان به طور کامل تثبیت نشده است و باید در تجویز این نوع محصولات در کودکان احتیاط گردد؛ اگر چه به نظر می رسد باکتریوتراپی توسط باکتری های پروبیوتیک اثر مهار کننده بر پاتوژن های دهانی داشته باشد ولی مطالعات بیشتری قبل از هر گونه توصیه به مصرف بالینی ضروری است. هدف از مطالعه حاضر، مروری جامع بر پروبیوتیک ها، مکانیسم عمل، اثرات درمانی، روش کاربرد و نقش آن ها در پیش گیری از پوسیدگی دندانی و مرور مطالعات بالینی موجود در این زمینه باشد.
کلیدواژگان: استرپتوکوک موتانس، بیفیدوباکتریوم، پروبیوتیک، لاکتوباسیل، پیش گیری، پوسیدگی دندانی، محصولات لبنی -
صفحه 200مقدمهقبل از جایگذاری یا سمان نمودن یک رستوریشن در حفره ی آماده سازی شده، دندانپزشک باید تصمیم بگیرد که درون حفره باید بیس، سیلر یا لاینر محافظت کننده قرار گیرد. در حالیکه این امر در ابتدا ساده به نظر می رسد، این تصمیم گیری بعلت تعداد رو به افزایش محصولات پیچیده شده است. علاوه براین، موفقیت بالینی هر رستوریشن غیر مستقیم تا حدود زیادی به ارتباط بین رستوریشن و دندان بستگی دارد. سیستم های رزینی چسباننده نیز در این تحولات سهم زیادی دارند که منجر به محبوبیت سرامیک های باند شونده و دنچرهای پارسیل ثابت نگهداری شده توسط رزین گردیده است.مواد و روش هااین مجموعه با جستجوی علمی در مدلاین درارتباط با موضوعات زیر جمع آوری شده است: تعریف لاینرها، بیس ها و سمان ها، کاربردهای بالینی آنها، خصوصیات مکانیکی، سازگاری زیستی، اصول چسبندگی، انواع خاص مواد و استفاده آنها بعنوان لاینر، بیس و سمان. علاوه بر این در مورد تکنیک سمان نمودن انواع مختلف رستوریشن ها وسایر اطلاعات بالینی بحث می شود. همچنین مجموعه ای از اطلاعات حاصله بصورت جداول تهیه و ارائه شده است.نتیجه گیریانواع سمان ها بطور گسترده ای در مقالات مورد مطالعه قرار گرفته اند، اما محدوده انتخاب بالینی صحیح بین این مواد همیشه واضح نمی باشد. هیچ کدام از آنها جهت تمام رستوریشن های غیر مستقیم مناسب نیستند. بنابراین کاربرد صحیح آنها نیازمند آگاهی و فهم کامل مزایا و معایب آنها، در نظر گرفتن نوع ماده ی ترمیمی، کنترل رطوبت و طراحی حفره (گیردار یا غیر گیردار) می باشد.
-
Page 105Introduction
Irrigation solutions used in root canal therapy might alter the wettability of root canal dentin, thereby affecting adhesion of dental materials. The aim of this study was to compare the effects of three different endodontic irrigants on the free surface energy of radicular dentin.
Materials And MethodsIn this in vitro study, 48 extracted human maxillary incisors and canines were used. The middle portion of each root was sectioned longitudinally to prepare an appropriate dentin sample. After polishing and embedding each sample in acrylic blocks, the samples were randomly assigned to 4 groups, and immersed in the following solutions for 10 minutes: group 1: saline solution (control); group 2: 2% (or 0.2%????) chlorhexidine; group 3: 0.25% iodine; group 4: 1% sodium hypochlorite. The samples were then air-dried and the free surface energy of dentin was measured in dyne/cm. Data were analyzed using one-way ANOVA and Tukey test (α=0.05).
ResultsThe means and standard deviations of free surface energy in groups 1 to 4 were 60.87±2.46, 57.54±2.86, 59.83±5.38 and 51.67±2.22, respectively. One-way ANOVA showed significant differences between the groups (p value > 0.001). The results of Tukey test showed that the free surface energy of dentin was significantly lower than other groups after using 1% sodium hypochlorite (p value < 0.001).
ConclusionThe results of this study showed that endodontic irrigation solutions, mainly 1% sodium hypochlorite, reduce free surface energy of dentin, adversely affecting adhesion of dental materials to dentin.
-
Page 114IntroductionAnalysis of gingival crevicular fluid (GCF) may be a good means of examining the biochemical processes associated with bone turnover. The aim of this study was to evaluate the specific activity of acid phosphatase (ACP) in GCF during canine retraction with sliding technique.Materials And MethodsIn this clinical trial 5 subjects (aged 12–20 years) with bimaxillary dentoalveolar protrusion were selected. After extraction of four first premolars, the sliding technique was used to retract canines in each subject. GCF samples were collected from the distal aspect of each canine by using sterile paper points (#15) at four time intervals: immediately after the appliances were fitted, at the time of initial activation, and 15 and 30 days afterwards. Acid phosphatase and microprotein levels were assayed by means of quantitative colorimetric technique. Tooth movement at each sampling interval was measured. Data was analyzed with non-parametric tests of Freeman, Mann-Whitney, and Pearson’s correlation coefficient (α=0.05).ResultsAfter activation of the appliances, average specific activity of acid phosphatase in GCF significantly increased (p value < 0.001). In addition, the specific activity of ACP at sampling intervals showed significant differences (p value < 0.001). No significant relation was noted between changes in specific activity of ACP and tooth movement (p value = 0.215).ConclusionIt is possible to measure specific activity of acid phosphatase in the GCF during orthodontic tooth movements. It is elevated in the pressure side during orthodontic tooth movement.
-
Page 122IntroductionApplying the suitable mouthwash can kill bacteria or reduce the bacterial growth; in the same context, diluting mouthwashes can decrease their probable side effects. In this study, the maximum inhibitory concentrations of two common mouthwashes were evaluated.Materials And MethodsIn this in vitro study, agar dilution and disk diffusion methods were used. Sixty-nine bacterial plates were cultured to evaluate the effects of thymol and chlorhexidine mouthwashes on Streptococcus mutans and Streptococcus sanguis. The results of agar dilution method were recorded as "growth' and "no growth", and the results of disk diffusion were recorded as means of growth inhibitory halos. Data was analyzed by Kruskal-Wallis test using SPSS software. (α = 0.05).ResultsGrowth inhibitory halos for different concentrations of the two mouthwashes decreased with an increase in dilution rate. In agar dilution method, dilutions less than 80% of the initial concentration for thymol-based mouthwash and less than 70% for chlorhexidine could not inhibit bacterial growth. Growth inhibition halos with 100% thymol-based mouthwash (Orion®) were 10.15 ± 0.1 mm for Steptococcus mutans and 9.2 7 ± 0.16 mm for Streptococcus sanguis. Mean rank of the two mouthwashes was statistically significant for the two bacterial strains under study (p value < 0.001).ConclusionBoth mouthwashes were effective on the bacteria under study; however, this efficacy was higher for Streptococcus sanguis. Chlorhexidine mouthwash was more potent to inhibit bacterial growth than thymol-based mouthwash if diluted.
-
Page 130IntroductionThe proliferative capacity of dental pulp cells after replantation in the alveolus facilitates pulp regeneration and subsequent root maturation. The aim of this study was to compare milk, egg white and HBSS (Hanks Balanced Salt Solution) to maintain pulp cell's proliferative capacity in open apex teeth in rabbits.Materials And MethodsSixty open apex incisors of rabbits were randomly stored for one, three and six hours in tubes containing milk, egg white and HBSS at 4°C, immediately after open surgical extraction. Following fixation and decalcification of the teeth, three histologic sections were prepared from the coronal, middle and apical thirds of the pulp and the presence of Ki-67 antigens was evaluated in the sections by immunohistochemical methods. The mean values of liability index were analyzed using repeated measures ANOVA (α=0.05).ResultsLiability index of dental pulp cells stored in milk at one-hour, three-hour, and six-hour intervals were 13.7±4.37, 14.56±4.11, and 15.52±6.56; these indexes in egg white were 14.90±2.87, 17.66±5.9, and 12.23±3.87 and for HBSS they were 14.60±1.57, 14.14±5.02, and 18.85±6.54, respectively, during the same intervals.ConclusionPulp cells stored in milk, egg white and HBSS exhibited the same proliferative capacity at one-hour, three-hour, and six-hour intervals, with higher proliferative capacity in the apical third compared to the middle and in the middle third compared to the coronal third.
-
Page 139IntroductionSucking habits have long been recognized to affect occlusion and dental arch characreristics. The aim of this study was to determine the association between nutritive (breastfeeding and bottle feeding) and non-nutritive (thumb or pacifier sucking) habits and posterior crossbite in the primary dentition.Materials And MethodsThis descriptive cross-sectional study was carried out on 200 preschool children aged 3-5 years. The crossbite group (n=100) consisted of children with posterior crossbite and the normal group (n=100) was made up of children without posterior crossbite. Information on breastfeeding, bottle feeding, and non-nutritive sucking habits was collected using a structured questionnaire. Data was analyzed using chi-squared test and student’s t-test. Statistical significance was set at p < 0.05.ResultsRisk factors for posterior crossbite in preschool children were bottle feeding (OR = 2.1), thumb sucking (OR = 3.6), and pacifier sucking (OR = 2.0). No association was noted between breastfeeding for more than 1 year and posterior crossbite(p value = 1).ConclusionUnder the limitations of the present study, it appears posterior crossbite in the primary dentition in preschool children is directly related to bottle feeding, thumb sucking and pacifier sucking habits.
-
Page 147Introduction
The role of occlusal forces on dentition affected by periodontal diseases is not well known. Evidence suggests that high occlusal forces alter the extent of destruction and the nature of lesions. The effect of occlusal relationship on the periodontium has not been elucidated despite large number of studies, which have yielded contradictory results. The aim of this study was to evaluate the effect of different occlusal relationships on periodontal parameters.
Materials And MethodsIn this cross-sectional study, 60 healthy individuals were selected with anterior rise, cuspid rise, and group function occlusal relationships (n = 20). They had no premature contacts on the balancing side. Periodontal parameters of pocket depth, attachment level, keratinized gingiva, gingival recession and plaque index were recorded. Data were analyzed with ANOVA and Kruskal-Wallis test (α = 0.05).
ResultsTukey test showed significant differences only in keratinized gingiva between anterior rise and cuspid rise occlusal relationships; in addition, Tukey test revealed significant differences in the upper jaw keratinized gingiva between anterior rise and cuspid rise occlusal relationships (p value < 0.05).
ConclusionThe results of this study did not determine which occlusal relationship is superior to others, although an increase in the keratinized gingiva was noted in cuspid rise occlusal relationship. In other words, all the three relationships had similar effects on periodontal parameters of pocket depth, attachment level, and gingival recession.
-
Page 154IntroductionEffective plaque removal is an important factor in the long-term clinical success of dental implants. The aim of this study was to compare the clinical efficacy of a powered toothbrush (Power Cross-Action) and a manual toothbrush (Cross-Action) in the control of plaque and soft tissue inflammation around implants supporting mandibular overdentures.Materials And MethodsThis study was a cross-over clinical trial. The subjects included 10 edentulous subjects, aged 47-73 years, with removable mandibular overdentures supported by 2 unsplinted implants; all the subjects wore maxillary complete dentures. The study consisted of two 4-week phases separated by a 2-week interval. In each phase each subject randomly used one toothbrush type. Two days prior to each phase, the implants were polished. Plaque and bleeding indices were recorded before and after brushing. Data was analyzed by t-test using SPSS software (α = 0.05).ResultsBoth toothbrushes reduced the indices under study. Means of plaque index decreases were 0.5 in manual toothbrush and 0.44 in powered toothbrush. Means of bleeding index decreases were 0.27 in manual toothbrush and 0.3 in powered toothbrush. There were no statistically significant differences between the two toothbrush types in changing plaque index (p value = 0.88) and bleeding index (p value = 0.91).ConclusionBoth toothbrushes were efficient in plaque control around implants which supported mandibular overdentures and there was no difference between them. Patients can use one of these toothbrushes depending on personal preference and comfort.
-
Page 163IntroductionMethods of root canal obturation, materials used and elimination of the smear layer have important roles in sealing the root canal system. This study compared the sealing ability of a resin-based sealer (Real-Seal) used with three different root canal irrigation protocols to remove the smear layer.Materials And MethodsIn this experimental study, 85 single-rooted extracted human teeth were selected. After root canal preparation, the teeth were randomly divided into 5 groups: three experimental groups of 25 and two positive and negative control groups of 5 teeth. The final irrigants in groups 1, 2 and 3 were 17% EDTA + NaOCl, 7% citric acid + NaOCl and 20% citric acid + NaOCl, respectively. All the groups were obturated with Real-Seal system except for the 5 positive control teeth. All the teeth were kept in an incubator for 48 hours. Root surfaces were covered with nail varnish except for the apical 2 mm. After 48 hours in the incubator, the roots were assembled in the system designed for this experiment, sterilized with ethylene oxide gas and transferred to BHI (Brain Heart Infusion) in an aseptic condition. A fresh solution of Enterococcus faecalis was injected into the system every 3 days. The samples were evaluated daily for 90 days and the time of turbidity was registered in each case. Kaplan-Meier test was used for data analysis.(α =0.05)ResultThere were no significant differences between the experimental groups (P value > 0.05). The longest and shortest microleakage mean times were observed in the 20% citric acid and 17% EDTA groups, respectively.ConclusionReal-Seal system with its resin-based sealer in association with 20% citric acid irrigation is recommended for root canal treatment.
-
Page 171IntroductionAggressive periodontitis is associated with widespread systemic inflammation. C-reactive protein is known as a mediator capable of establishing a connection between periodontal disease and several systemic diseases. Some studies have shown that C-reactive protein is superior to cholesterol in predicting cardiovascular problems and death as a result of cerebrovascular accidents. Previous studies have demonstrated the relationship between periodontitis and high serum levels of C-reactive protein in various societies. The present study compared the effect of periodontal surgeries and conventional non-surgical treatment modalities on C-reactive protein level variations in patients with moderate-to-advanced generalized periodontitis.Materials And MethodsIn this clinical trial, 80 systemically healthy individuals with an age range of 28-37 years, who had moderate-to-advanced generalized periodontitis, were selected and divided into two equal groups of 40. One group was treated by conventional periodontal modality (scaling) and the other was treated by surgery. The subjects’ medical and periodontal parameters, including C- reactive protein serum levels, pocket depth, bone loss and clinical attachment loss, were measured before and six months after treatment. Data was analyzed by SPSS 15 software using independent and paired t-tests (α = 0.05).ResultsThe results showed that both treatment modalities decreased C-reactive protein serum levels, with the surgical treatment having a greater role in the decrease without any significant differences. Both treatment modalities significantly decreased pocket depths, but there was no significant reduction in the attachment loss and bone loss.ConclusionIt appears surgical periodontal treatment results in a greater decrease in C-reactive protein levels compared to non-surgical techniques but further studies are necessary.
-
Page 178IntroductionReducing stress on implats in overdentures supported by two implants via optimal stress distribution is nessecery. The aim of this study was to evaluate stress distribution pattern around implants in overdentures supported by two impalnts with varying cantilever lengths using finite element analysis.Materials And MethodsThe model used in this experimental-analytical study was an implant-supported overdenture with bar and clip attachment system on an edentulous mandibular arch. Two vertical impalnts with cantilever lengths of 0 mm, 7 mm, and 13 mm were connected by a bar. Vertical loads of 15 and 30 pounds were applied unilaterally to the first molar and 15 pounds to the first premolar; the stress in bone was analyzed by finite element method.ResultsIn the 7-mm and 13-mm cantilever models loaded by 15 Ib on the molar area, the stress values around the implants were 2.78 and 2.75 MP, respectively, compared to 3.06 MP in the model without cantilever. By loading a 30-Ib force in the molar area, stress values around the implants were 6.9, 6.42 and 6.28 MP in no cantilever, 7-mm and 13-mm cantilever models, respectively. No uniform pattern of stress distribution was seen by increasing the cantilever length; however, increasing cantilever length did not increase stress around the ipsilaleral implant.ConclusionWithin the limitations of this study, increasing cantilever length did not increase stress values, especially around the ipsilateral implants and it may be helpful to use cantilevers in cases of mandibular overdentures supported by splinted implants with insufficient retention and stability. Based on the findings of this study, optimal cantilever length in mandibular overdentures cannot be determined.
-
Page 187Probiotics are viable microorganisms which improve human health by inhibiting or reducing the number of pathogenic microorganisms. The most common probiotic strains are Lactobacilli and Bifidobacterium. Varying results have been reported about the effect of different probiotic bacterial strains on oral health and decrease in the counts of salivary Streptococcus mutans strains in previous studies. To have a favorable effect on oral health, a probiotic must have the capacity to adhere to tooth surfaces and must be integrated in the bacterial biofilm; it should also be able to compete with cariogenic bacteria and prevent their proliferation. Permanent and daily consumption of probiotics has been recommended for optimal results. Studies have suggested that probiotics can improve the oral cavity microbial equilibrium and the probable benefits increase with an early childhood use; however, caution should be exercised in the administration of probiotics in children because their oral microflora is not been established yet. Although bacteriotherapy with probiotics seems to have inhibitory effects on pathogenic oral microorganisms, further studies are necessary before any recommendations on their clinical use. The aim of this study was to review probiotics, mechanisms of their function, therapeutic effects, application techniques, their cariostatic effects and a review of randomized controlled clinical trials in this regard.
-
Page 200IntroductionBefore placing or cementing a restoration into a cavity preparation, the clinician must decide whether a cavity base, liner or a protective cavity sealer should be placed. While this seems simple, the decision is complicated by an ever-increasing number of products available. In addition, the clinical success of an indirect restorative procedure depends, to a great extent, on the relationship between the restoration and the tooth. The practice of fixed prosthodontics has changed dramatically with the introduction of innovative techniques and materials. Adhesive resin systems are examples of these changes that have led to popularity of bonded ceramics and resin-retained fixed partial dentures.Materials And MethodsThis review was collected with a scientific search in MEDLINE in relation to the following categories: the definition of liners, bases and cements, their clinical applications, mechanical properties, biocompatibility, principles of adhesion, specific types of materials and their use as liners, bases or cements. In addition, the review discusses cementation techniques for different types of restorations, and other relevant clinical information. Tables of products available and their properties are also presented.ConclusionAlthough each cement type has been widely investigated, the correct clinical choice between them is not always clear. None of them is suitable to be used for the entire broad range of indirect restorative procedures. Therefore, their proper application requires a thorough understanding and awareness of each material's advantages and disadvantages, taking into account the restorative material, moisture control and preparation design (retentive or adhesive).
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.