مجله مهندسی مکانیک
پیاپی 72 (شهریور 1389)

در خودروهایی با سانروف باز، پنجره های کنار باز و سقف تاشو، پدیده بافتینگ بسیار رایج است که باعث تولید صدایی با فرکانس پایین اما دامنه بالا خواهد شد و به شدت باعث آزار سرنشینان خودرو می شود. در این مقاله، ابتدا نحوه شبیه سازی کابین خودرو با سانروف باز یا پنجره های کنار باز، با استفاده از سیستم تشدیدگر هلمهولتز و محاسبه فرکانس رزونانس هلمهولتز مرتبط با کابین خودرو شرح داده خواهد شد سپس در ادامه به کمک شباهت های فیزیکی بین سیستم تشدیدگر هلمهولتز و یک سیستم مکانیکی جرم- فنر- دمپر، پارامترهای فیزیکی مرتبط با پدیده بافتینگ تعیین می شوند سپس اجزاء و تغییراتی در خودرو که بر روی این پارامترهای فیزیکی موثر می باشند و اثرات هر یک بر روی پدیده بافتینگ بررسی می گردد. در نهایت نیز با توجه به نتایج آزمایشگاهی موجود در این زمینه، روش هایی جهت کنترل میزان صدای تولید شده توسط پدیده بافتینگ ارائه می گردد.

ساختمانها به دلیل ارتعاشات ناشی از زلزله ضرر و زیانهای زیادی را متحمل می شوند. در حین زلزله سطح زمین در تمامی جهات حرکت می کند. این در حالی است که سازه ها معمولا برای نیروهای ثقلی عمودی طراحی می شوند، بنابراین بیشترین آثار زیان بار بر روی سازه ها در حرکت به موازات سطح زمین رخ می دهد. در نتیجه کنترل سازه هایی که تحت بار زلزله قرار دارند یکی از وظایف مهم حرفه مهندسی به شمار می آید. در گذشته، اغلب ساختمانها و سازه های فیزیکی برای پایداری در برابر بارهای دینامیکی با شدت زیاد همچون زلزله، به استحکام و توانایی خود ساختمان برای اتلاف انرژی تکیه و اعتماد می کردند ولی در سالهای اخیر توجه جهانی به استفاده از سیستمهای کنترلی برای کاهش اثرات نیروهای دینامیکی بر روی سازه ها افزایش یافته است. به طور کلی روش های میرایی به سه دسته فعال، نیمه فعال و غیر فعال تقسیم می شوند. روش های میرایی غیر فعال شامل میراکننده های ویسکو الاستیک، میراکننده های سیال ویسکوز، میراکننده های اصطکاکی، میراکننده های فلزی، میراکننده های جرمی تنظیم شده و میراکننده های سیالی می باشند. در این مقاله عملکرد میراکننده های سیالی در کنترل ارتعاشات سازه های مختلف که در معرض نیروی زلزله قرار دارند، بررسی می گردد و نشان داده می شود که استفاده از میراکننده سیالی با توجه به مزایایی که نسبت به سایر میراکننده های غیرفعال دارد، روشی مناسب در جذب انرژی ناشی از زمین لرزه و کاهش پاسخ دینامیکی سازه به شمار می رود.

سیستم های طبیعی مختلف به ما یاد میدهند که ارگانیسمهای خارجی بسیار ساده توان تولید سیستم هایی با قابلیت انجام کارهای بسیار پیچیده به کمک برهم کنش های پویا با هم را دارند. الگوریتم زنبور عسل یکی از الگوریتم های جدید از زیر شاخه های هوش دسته جمعی می باشد که به سرعت جای خود را در همه زمینه های علم و بخصوص بهینه سازی باز کرده است. این الگوریتم یک الگوریتم بهینه سازی مبتنی بر رفتار زنبور های عسل برای پیدا کردن بهینه ترین راه حل می باشد. در ابتدا الگوریتم نوعی از جستجوی محلی را انجام می دهد که با جستجوی اتفاقی ترکیب شده و می تواند برای بهینه سازی ترکیبی یا بهینه سازی تابعی به کار رود. بهینه سازی کلنی زنبورها به همان میزان که قابلیت حل مسائل ترکیبی قطعی را دارد، قادر به حل مسائل ترکیبی ای است که دارای عدم قطعیت نیز می باشند. امروزه این بهینه سازی ها در طراحی اجزای مکانیکی، مطالعه ارتعاشات اتفاقی، زمینه های کنترلی و بسیاری از کاربردهای دیگر جای خود را باز کرده است.

هدف اصلی از این مقاله ارائه یک شیوه جدید مبتنی بر پردازش تصویر برای اندازه گیری پروفیل چرخ فولادی در راه آهن ایران می باشد. در این مقاله پس از معرفی مشخصات هندسی پروفیل چرخ فولادی مورد استفاده در راه آهن ایران به بررسی انواع روش های مختلف اندازه گیری پروفیل چرخ فولادی اشاره خواهد شد. از آنجاییکه پایش دائمی وضعیت پروفیل چرخ فولادی از نقطه نظر حفظ ایمنی سیر وسیله نقلیه ریلی حائز اهمیت می باشد، لذا دراین مقاله سعی شده شیوه های مختلف اندازه گیری با یکدیگر مقایسه شود و نقاط ضعف و قوت هر یک از آنها به طور دقیق مورد ارزیابی قرارگیرند. همچنین ویژگی های شیوه پردازش تصویر که براساس اندازه گیری غیرتماسی می باشد نیز بیان خواهد شد.

به طور معمول، در پروسه های شکل دهی که اساس آن، اعمال فشار می باشد، استفاده از یک پانچ به همراه یک نگه دارنده ورق لازم و ضروری است. با استفاده از اعمال نیرو در ورق فلزی امکان حرکت به داخل قالب صورت می گیرد و در انتها ورق مطابق با شکل قالب تغییر شکل می یابد. اما تفاوت فرایند شکل دهی با بالشتک لاستیکی با فرایند های دیگر شکل دهی به این صورت می باشد که در این فرایند اساس شکل دهی، براساس قرارگیری بالشتک لاستیکی در یک محفظه صلب صورت می پذیرد. این لاستیک رفتاری الاستومر و تراکم ناپذیر از خود نشان می دهد و در نهایت شکل دهی با استفاده از نیروی ایجاد شده توسط یک پرس هیدرولیکی به انجام می رسد. چنین تکنولوژی، دارای مزیت های فراوانی می باشد که در این مقاله به خصوصیات و کلیات آن، اشاره خواهد شد.

مجموعه های بدنه خودرو از زیر مجموعه هایی تشکیل شده است که این زیرمجموعه ها روی فیکسچر های مونتاژی از طریق نقطه جوش به هم مونتاژ شده و در نهایت بدنه خودرو کامل می گردد. مجموعه شاسی پراید که در این پژوهش به عنوان یکی از حساس ترین و پیچیده ترین قطعات بدنه جهت مطالعه انتخاب شده است دارای زیر مجموعه های زیادی بوده که به ترتیب های مختلف مونتاژ می گردند و قطعه نهایی را شکل می دهند. یکی از سئوالاتی که ممکن است در مونتاژ قطعات زیر مجموعه به یکدیگر در چگونگی فرایند مونتاژ ایجاد گردد این است که از بین تعدادی پانل، تقویتی یا براکت که روی فریم اصلی این مجموعه قرارگرفته و مونتاژ می شوند اولا بهترین توالی قرارگیری قطعات در موقعیت شان کدام است؟ ثانیا بهترین توالی مونتاژ کدام است؟ مطالعات تجربی نشان می دهد که از تاثیر این دو پارامتر بدلیل اهمیت آنها نمی توان چشم پوشی نمود و انتخاب بهترین حالت آنها کمک زیادی به کاهش مغایرتها می کند. دستاورد این پژوهش انتخاب بهینه ترتیب قرا رگیری و ترتیب مونتاژ بوده به نحوی که کمترین مغایرت در محل نشست اکسل بعنوان یکی از مواضع فوق ایمنی در خودرو ایجاد گردد. نتایج حاصله از این روش قابل تعمیم به کلیه قطعات بدنه بوده و با استفاده از این متدولوژی می توان با طراحی آزمایش و تحلیل داده ها بهترین ترتیب قرارگیری و بهترین ترتیب مونتاژ زیر مجموعه ها را تعیین نمود. روش استفاده شده در این پژوهش ابزار طراحی آزمایش می باشد.

ربات های راه رونده با دینامیک غیر فعال ماشین هایی هستند که قادر به راه رفتن بر روی شیب آرام می باشند. این ماشین ها شامل بدنه های صلب به هم لولا شده ای هستند که دارای تماس ضربه ای و غلتشی با یک سطح شیب دار سفت بوده، از طریق گرانش نیرو می گیرند و فاقد هر نوع کنترل کننده فعال همچون انواع حسگرها و سیستم های کنترلی الکترونیکی می باشند. نتایج حاصله از تحقیقات بر روی این دسته از ربات ها این موضوع را گوشزد می کند که پارامتر های مکانیکی و بیومکانیکی بدن انسان تاثیر بیشتری از آنچه که در قبل تصور می شد در وقوع و کیفیت گام به هنگام راه رفتن دارد که این خود ضرورت مطالعه بیشتر بر روی بیومکانیک بدن انسان را روشن می سازد.
در این مقاله پس از بیان تاریخچه ای از رباتیک و بیان اهمیت تحقیقات در زمینه ربات های راه رونده، به تعریف اصول بیومکانیک حاکم بر راه رفتن می پردازیم، سپس با تقسیم حوزه تحقیقات بر روی ربات های راه رونده به ربات های با دینامیک فعال و ربات های با دینامیک غیرفعال به اصول حاکم بر طراحی آن ها پرداخته و با بیان مزایا و معایب هرکدام موضوع ربات های با دینامیک غیر فعال حول محور هوش مکانیکی بسط و توسعه داده خواهد شد. در انتها تاثیر نتایج تحقیقات مرتبط با این موضوع بر روی نگرش های علمی نوین و همچنین دانش رباتیک و فناوری های بازتوانی بررسی خواهد شد.