مجله مطالعات فقه تربیتی
سال دوم شماره 5 (تابستان 1387)

تربیت پذیری سیاسی، فرایند طولانی و پیچیده یادگیری است که طی آن افراد با ارزش ها و ایستارهای جامعه خویش آشنا می شوند؛ اما از آن جا که هر جامعهای تربیت خاصی را دنبال می کند بنابراین می تواند جایگاه، انواع و روش مخصوص به خود داشته باشد. همچنین اصول و منابع و راه های تربیت سیاسی آن جامعه می تواند با دیگرجوامع متفاوت، مختلف و حتی متضاد باشد؛ چرا که ما در جهانی زندگی می کنیم که از یک طرف به حاکمیت دینی پرداخته، ت یکه بر خدا آئینی زدها ند و از طرفی جوامعی به نفی حاکمیت دینی و قبول حاکمیت علم پرداخته، ت یکه بر خود و خود آئینی زدها ند. بنابراین می توان مدعی شد که جنس تربیت سیاسی رهبران جوامع، تفاوت های اساسی و بنیادی با هم خواهند داشت؛ از این رو برای شفاف شدن تربیت سیاسی از منظر امام خمینی به محورهای زیر میپردازیم.