فهرست مطالب
نشریه به زراعی نهال و بذر
سال بیست و هفتم شماره 3 (1390)
- تاریخ انتشار: 1390/10/04
- تعداد عناوین: 8
-
-
صفحه 251به منظور بررسی اثر تاریخ نشاکاری بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه ارقام کلزا این پژوهش به مدت سه سال زراعی 86-1383 در اراضی شالیزاری موسسه تحقیقات برنج کشور در رشت به مرحله اجرا درآمد. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل پنج تاریخ نشاکاری: اول آبان (میانگین دمای محیط 3/17 درجه سانتی گراد)، 15 آبان (میانگین دمای محیط 8/16 درجه سانتی گراد)، اول آذر (میانگین دمای محیط 15 درجه سانتی گراد)، 15 آذر (میانگین دمای محیط 1/10 درجه سانتی گراد) و 30 آذر (میانگین دمای محیط 3/8 درجه سانتی گراد) به عنوان کرت های اصلی و ارقام هایولا 308، هایولا 401، آرجی اس 003 و ساری گل به عنوان کرت های فرعی منظور شدند. نشاکاری کلزا به صورت دستی در مرحله 5 تا 6 برگی انجام گرفت. فواصل بین ردیف و روی ردیف به ترتیب، 25 و 8 سانتی متر در نظر گرفته شد. تجزیه واریانس مرکب داده ها نشان داد که اثر سال، تاریخ های نشاکاری و ارقام کلزا بر صفات مورد بررسی معنی داری بود. تاریخ نشاکاری دوم با میانگین 2740 کیلوگرم در هکتار و هایولا 401 با میانگین 2852 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را دارا بودند. هیبرید هایولا 401 در تاریخ نشاکاری دوم با میانگین 3247 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را به خود اختصاص داد. هایولا 308 در تاریخ نشاکاری پنجم با میانگین 151 روز نسبت به سایر ارقام زودرس تر بود. رقم هایولا 401 بالاترین شاخص برداشت روغن (25/15 درصد) را نیز به خود اختصاص داد. نتایج این تحقیق نشان داد که این چهار رقم کلزا را می توان در روش کشت نشایی با موفقیت در تاریخ های اول آبان تا اول آذر (به ترتیب با میانگین دمای محیط 15 تا حدود 17 درجه سانتی گراد) کشت نمود و کشت در اواسط آبان (میانگین دمای محیط 8/16 درجه سانتی گراد) حداکثر عملکرد را داشت.
کلیدواژگان: تاریخ نشاکاری، عملکرد دانه، شاخص برداشت دانه، شاخص برداشت روغن و کلزا -
صفحه 269زمان کاشت مناسب با فراهم کردن میزان رشد لازم بوته های کلزا و کاهش آسیب پذیری آنها در برابر سرما باعث افزایش معنی دار عملکرد دانه می گردد. در این مطالعه پنج ژنوتیپ کلزا شامل مودنا، لیکورد، اکاپی، اپرا و زرفام در چهار زمان کاشت 21 شهریور، 1، 10 و 20 مهر از نظر رشد مناسب بوته ها برای زمستان گذرانی، اثر سرما روی بقای زمستانی آنها، عملکرد و اجزای عملکرد دانه ارزیابی شدند. این تحقیق به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و طی دو سال زراعی 88-1387 و 89-1388 در ایستگاه خسروشهر تبریز اجرا شد. نتایج نشان داد که در هر دو سال آزمایش با تاخیر در زمان کاشت از 21 شهریور تا 20 مهر، تعداد برگ در بوته و قطر طوقه کاهش و درصد سرمازدگی گیاهان در طول فصل یخ بندان افزایش نشان داد که درنهایت تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه به طور معنی داری کاهش یافت. میزان کاهش پس از تاریخ کاشت اول مهر، بیشتر بود. به طور کلی مناسب ترین زمان کاشت کلزا در دشت تبریز و مناطقی با شرایط اقلیمی مشابه (سرد و نیمه خشک در سیستم پهنه بندی کوپن) 21 شهریور تا اول مهر تعیین شد. با توجه به وجود همبستگی های معنی دار بین تعداد برگ در بوته، قطر طوقه و درصد سرمازدگی بوته ها با عملکرد دانه، استنباط می شود بوته هایی که قبل از ظهور سرمای زمستان از تعداد برگ لازم (5 برگ) و قطر طوقه مناسب (6 میلی متر) برخوردار بودند، کمتر دچار سرمازدگی شدند و با رشد و نمو به موقع و مناسب در بهار عملکرد دانه مطلوبی را تولید کردند. تعداد غلاف در بوته با عملکرد دانه همبستگی مثبت و معنی داری داشت.
کلیدواژگان: اجزای عملکرد و عملکرد دانه، تاریخ کاشت، تنش سرما و کلزا -
صفحه 285به منظور مطالعه اثر تاریخ کاشت بر روی عملکرد و اجزای عملکرد دانه دو رقم گندم نان آزمایش مزرعه ای به مدت دو سال زراعی (86-1384) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گرگان به اجرا در آمد. این آزمایش با استفاده از طرح کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تاریخ های کاشت در کرت های اصلی در چهار سطح شامل: 10آذر، 30 آذر، 20 دی و 10 بهمن و ارقام گندم در کرت های فرعی در دو سطح شامل مغان 3 و آرتا کشت گردیدند. میانگین دمای روزانه خاک در تاریخ های کاشت موردنظر به ترتیب 14، 11، 6 و 4 درجه سانتی گراد بود. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثر سال بر عملکرد بیولوژیک، تعداد سنبله در واحد سطح، روز تا سنبله دهی، روز تا رسیدن و مقدار درجه-روز رشد تا سنبله دهی معنی دار بود. کلیه صفات مورد بررسی (به جز تعداد دانه در سنبله) تحت اثر تاریخ کاشت قرار گرفتند. بیشترین عملکرد بیولوژیک (14415 کیلوگرم در هکتار) در تاریخ کاشت 10 آذر (با درجه-روز رشد = 2247) بدست آمد. بیشترین عملکرد دانه (4480 کیلوگرم در هکتار) نیز در تاریخ کاشت 10 آذر بدست آمد. در تاریخ کاشت های دیر هنگام به علت مواجه شدن گیاه با گرمای آخر فصل و دمای پائین خاک در زمان کاشت، عملکرد دانه کاهش یافت. ارقام گندم نیز از نظر عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه تفاوت معنی دار داشتند. رقم مغان3 با میانگین 4324 کیلوگرم در هکتار عملکرد دانه بالاتری تولید نمود و با رقم آرتا اختلاف معنی داری در سطح احتمال 1 درصد داشت. در این بررسی مناسب ترین تاریخ کاشت 10 آذر و میانگین دمای خاک 14 درجه سانتی گراد با 2247 درجه روز رشد بود.
کلیدواژگان: درجه، روز رشد، دمای خاک، عملکرد بیولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد دانه -
صفحه 297این پژوهش به منظور تعیین پروتکل تکثیر درون شیشه ای دو پایه همگروه گلابی OH × F69 و OH × F333 در قالب چهار آزمایش مجزا انجام شد. طی آزمایش اول، اثر محیط های MS، QL و QL تغییر یافته روی صفات رویشی ساقه چه های درون شیشه بررسی شد. در بین این محیط ها، محیط کشت QL تغییر یافته با بهترین پرآوری و کیفیت شاخه به عنوان محیط کشت پایه برای آزمایشات بعدی انتخاب شد. در آزمایش دوم و سوم ارزیابی اثر دو نوع سایتوکینین 2iP و BAP بطور جداگانه به ترتیب برای 2iP در چهار غلظت صفر (شاهد)، 5/0، 1 و 2 و برای BAP به دلیل اهمیت آن در محیط در سه غلظت 5/0، 1 و 2 میلی گرم در لیتر انجام شد. نتیجه این دو آزمایش نیز بیانگر برتری غلظت 5/0 و 1 میلی گرم در لیتر 2iP و BAP با بهترین تعداد و کیفیت ریزشاخه ها بود. در آزمایش چهارم بهترین شرایط ریشه زایی به دو نحو تیمار طولانی مدت و کوتاه مدت غلظت های IBA ارزیابی شد و نتایج نشان دهنده برتری تیمار کوتاه مدت نسبت به تیمار بلند مدت بود. بیشترین درصد ریشه زایی، توسعه برگی، طول و کیفیت ریشه در غلظت 2 میلی گرم در لیتر IBA ایجاد شد. به طور کلی به منظور ریز ازدیادی این دو پایه گلابی و بقاء مطلوب ریزشاخه ها محیط رشدی مشتمل بر نمک های پایه QL تغییر یافته غنی شده با 5/0 میلی گرم در لیتر 2iP و 1 میلی گرم در لیتر BAP برای بهبود پرآوری شاخه و تیمار کوتاه مدت با 2 میلی گرم در لیتر IBA برای ریشه زایی این پایه ها قابل توصیه می باشد.
کلیدواژگان: گلابی، پایه، ریز ازدیادی، پرآوری و ریشه زایی -
صفحه 313عملکرد ذرت در سال های اخیر در کشت های اول بدلیل تاثیر بیماری های ویروسی و در کشت های دوم مناطق معتدل استان فارس بدلیل سرمازدگی آخر فصل به شدت کاهش یافته است. برای بهبود تولید ذرت در این استان باید از ارقامی استفاده نمود که طول دوره رسیدگی کوتاهتری داشته باشند. اثر تاریخ کاشت بر عملکرد دانه و اجزاء آن و واکنش به ویروس های مهم ذرت در استان فارس در تعدادی از هیبریدهای متوسط رس خارجی (با منشاء کروواسی- یوگسلاوی و یونان) و هم چنین تعدادی از هیبریدهای دیررس چینی در کشت زود هنگام به همراه هیبریدهای داخلی KSC704 و KSC700 به مدت دو سال (1385 و 1386) در دو آزمایش جداگانه در ایستگاه زرقان استان فارس بررسی شد. در یک آزمایش تعداد 12 هیبرید خارجی با دو شاهد ایرانی بصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار و در آزمایش دوم پنج هیبرید چینی به همراه دو هیبرید داخلی به عنوان شاهد در طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار کشت شدند. در آزمایش اول تاریخ کاشت به عنوان عامل اصلی و هیبریدها به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. تجزیه واریانس مرکب داده ها در آزمایش اول نشان دادکه اثر سال بر روی اکثر صفات به جز عملکرد دانه معنی داربود. اثر تاریخ کاشت بر عملکرد دانه و اجزای آن مثل تعداد دانه در ردیف و طول دانه در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد ولی بر روی تعداد ردیف دانه معنی دار نبود. با یک ماه تاخیر در کاشت درصد آلودگی به بیماری های ویروسی به شدت کاهش یافت و به 1 تا 2 درصد رسید و هیبرید OSSK602 با تولید 10215 کیلوگرم در هکتار دانه با رطوبت 14 درصد بیشترین عملکرد دانه را داشت. در صورتیکه این رقم در تاریخ کشت اول بدلیل درصد بالایی آلودگی به ویروس کوتولگی زبر، عملکرد حدود 6 تن در هکتار داشت. ارقام چینی در آزمایش دوم تحمل خوبی نسبت به ویروس ها داشتند و علی رغم درصد آلودگی بالا به ویروس دارای عملکرد مناسبی نیز بودند. این بررسی نشان داد که هیبریدهای چینی احتمالا دارای ژن های مقاومت نسبت به ویروس موزاییک ایرانی و تحمل نسبت به ویروس کوتولگی زبر ذرت می باشند و می توان در برنامه های به نژادی برای تولید ارقام مقاوم و متحمل به این ویروس ها از آنها استفاده نمود.
کلیدواژگان: ذرت، هیبرید، ویروس موزائیک ایرانی، ویروس کوتولگی زبر، تاریخ کاشت و عملکرد دانه -
صفحه 335رطبی و سیاه سمرقندی دو رقم مهم انگور استان فارس پس از برداشت و در طول حمل و نقل با مشکل ریزش، پوسیدگی حبه ها و قهوه ای شدن چوب خوشه روبرو هستند. به منظور جلوگیری از بروز این مشکلات و افزایش عمر انبارمانی میوه های هر یک از این ارقام در زمان رسیدگی کامل (بر اساس رنگ گیری کامل میوه)، داخل کیسه های پلاستیکی (سوراخ دار و بدون سوراخ) با یک یا دو ورق کاغذ آزاد کننده دی اکسید گوگرد (ورقه های محافظ انگور) و جعبه های پلاستیکی هفت کیلوگرمی قرار داده و در سردخانه در دمای 1 ± 1 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی90-85 درصد نگهداری شدند. نتایج نشان داد که تیمار دو ورقه محافظ انگور (یک ورقه زیر و یک ورقه بالای میوه ها) با کیسه پلاستیکی سوراخ دار حفظ شادابی چوب خوشه (تا 95%)، ریزش (صفر درصد) و پوسیدگی حبه (صفر درصد) و حفظ سایر خصوصیات کیفی میوه انگور رقم سیاه سمرقندی تا 120 روز موثر بود. طعم میوه در انگور رقم رطبی به شدت تحت تاثیر گوگرد قرار گرفت به همین دلیل نگهداری میوه این رقم در سردخانه با استفاده از ورقه های محافظ انگور توصیه نمی شود. تیمارهای شاهد (فاقد ورقه های محافظ انگور) تنها 25 روز در سردخانه قابل نگهداری بودند.
کلیدواژگان: انگور رقم رطبی، انگور رقم سیاه سمرقندی، ورقه محافظ انگور و سردخانه -
صفحه 355
توسعه کشت پاییزه چغندرقند یکی از راه کارهای مهم جهت تامین شکر موردنیاز کشور محسوب می شود. رقم های جدید مقاوم به پدیده ساقه رفتن (بولتینگ)، امکان توسعه کشت پاییزه چغندرقند در مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر کشور را فراهم می کند. به همین منظور، آزمایشی در سه زمان کاشت (اوایل مهر، نیمه مهر و اوایل آبان) و چهار تاریخ برداشت (اوایل خرداد، تیر، مرداد و شهریور) بر روی سه رقم (مقاوم، نیمه مقاوم و حساس به پدیده ساقه رفتن) به صورت آزمایش کرت های نواری خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در دو سال زراعی 88-1387 و 89-1388 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل (مغان) اجرا شد. نتایج نشان داد اثر رقم بر میزان ساقه رفتن در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. میزان ساقه روی رقم حساس (75/89 درصد) به طور معنی داری بیش از رقم های متحمل (23/12 درصد) و نیمه متحمل (78/41 درصد) به ساقه رفتن بود. اثر زمان کاشت بر عملکرد ریشه، شکر و شکر سفید معنی دار نشد. اثر زمان برداشت بر عملکرد ریشه، شکر، شکر سفید و عیار قند در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. تغییر زمان برداشت از اوایل خرداد به اوایل تیر موجب شد تا عملکرد ریشه، شکر و سفید توام با عیار قند افزایش یابد. رقم متحمل به ساقه رفتن چغندرقند در دو سال آزمایش عملکرد ریشه، شکر و شکر سفید بیشتری نسبت به دو رقم حساس و نیمه متحمل داشت. نتایج این تحقیق نشان داد که کاشت رقم مقاوم به ساقه رفتن در تاریخ کاشت نیمه دوم مهر و برداشت در اوایل تیر کمترین درصد ساقه رفتن (32/1 درصد) و بیشترین عملکرد ریشه (81/49 تن در هکتار)، عملکرد شکر (63/7 تن در هکتار) و عملکرد شکر سفید (26/6 تن در هکتار) در کشت پاییزه چغندرقند در منطقه مغان را داشت.
کلیدواژگان: چغندرقند، ساقه رفتن، عملکرد ریشه، عیارقند و عملکرد شکر سفید
-
Page 251To study of the effect of transplanting date on seed yield and its components in four rapeseed cultivars this research was carried out in paddy fields of Rice Research Institute of Iran, Rasht, Iran, in three successive cropping seasons (2004-2007)- Using split plot arranagements in randomized complete block design with three replications. Five transplanting dates; October 23 (Mean air temp. 17.3ºC), November 06 (Mean air temp. 16.8 ºC) and 22 (Mean air temp. 15 ºC), December 06 (Mean air temp. 10.1 ºC) and 21 (Mean air temp. 8.3 ºC) were assigned to main plots, and four rapeseed cultivars; Hayola 401, Hayda 308, RG 003 and Sarigol were randomized in sub-plots. Transplanting was done by hand at 5-6 leaf stage with row spacing of 25 cm and between plant distance 8 cm. Combined analysis of variance showed that the effect of year, transplanting date and cultivar was significant on the majority of traits. Second transplanting date with 2740 kgha-1 and Hayola 401 with 2851 kgha-1 produced the highest average seed yield. Hayola 401 in the second transplanting date had the highest average seed yield (3247 kgha-1). Hayola 308 in fifth transplanting date completed its life cycle (151 days) earlier than the other cultivars. The highest oil harvest index (15.25%) also belonged to Hayola 401. In conclusion, transplanting can be successfully practiced for these four rapeseed cultivars from 23 October (Mean air temp. 17.3ºC) to 22 November (Mean air temp. 15 ºC) with the highest seed yield in the early November in Rasht region.
-
Page 269Suitable planting date, with providing essential growth rate, in oilseed rape leads to higher seed yield by decreasing cold damages. A field experiment was conducted in factorial arrangment with two factors including: four planting date (12 and 23 September and 2 and 12 October) and five cultivars (Modena, Licord, Okapi, Opera and Zarfam) using randomized complete block design with three replications in Khosrosharh field station, Tabriz, Iran, in 2008 to 2010 croppping seasons. Results showed that cultivars in late planting date (12 Oct.), in comparison with suitable planting date (11 Sep.), had significantly less leaves and crown diameter when approaching average air temperature below base temperature (5 ºC) for oilseed rape and showed significantly higher cold damage (%). Pod number per plant and seed yield decreased in delayed planting. It was concluded that 11-23 Sep. is the suitable planting period in Tabriz plain and areas with similar climatic conditions. Correlation coefficients between leaf no. per plant, crown diameter and cold damage with each other and with seed yield were significant. Therefore, oilseed rape plants with at least 5 leaves and 6 mm crown diameter before occurence of freezing temperatures showed less damage from cold and freezing stresses and were able to produce higher seed yield. Pod number per plant had positive significant correlation with 1000 seed weight and seed yield. These oilseed rape cultivars showed suitable for being grown in Tabriz plain and areas with similar climatic conditions.
-
Page 285To study the effect of sowing date on grain yield and yield components of bread wheat, a field experiment was conducted in Gorgan Agricultural Research Station in two cropping seasons (2005-2006 and 2006-2007). Experimental design was Split-plot arrangements in randomized complete block design with three replications. Main plots were assigned to 4 levels of sowing date: 01 December, 21 December, 10 January and 30 January. Two bread wheat cultivars Moghan 3 and Arta were randomized in sub-plots. The average soil temperature at these sowing dates were 14 º C, 11 º C, 6 º C and 4 º C respectively. Results showed that there were significant differences between two years for biological yield, number of spike per m2, days to heading, days to maturity and GDD to heading. All traits except number of grains per spike were significantly affected by sowing date (different GDD). The highest biological yield (14415 Kg ha-1) was obtained in sowing date 01 December (with 14 º C soil temperature and GDD = 2247 º Cd). The highest grain yield (4480 kgha-1) was also produced in 1st sowing date (01 December). In the late sowing date, grain yield decreased, because of heat stress at the end of season and low soil temperature average at planting date. There were also significant differences between wheat cultivars for grain yield and biological yield. Moghan 3 had higher grain yield (average of 4324 kg/ha) and significantly differed from Arta. In conclusion, suitable sowing date was 01 December with 14 º C soil temperature and GDD = 2247 º Cd.
-
Page 297To determine the in vitro propagation protocol for two pear clonal rootstocks;OH × F333 and OH × F69 four separate experiments were conducted. In the first experiment, effect of MS, QL and modified QL basal media on the vegetative characteristics including length and proliferation rate of shootlets, leaf number and expansion, inter-node length and necrosis of in vitro tips were measured and recorded. Modified QL had the highest proliferation and shoot length among tested media. In the other two experiments, effects of 2iP and BAP in two separate experiments were evaluated on pear rootstocks in 0, 0.5, 1 and 2 mg/l for 2iP, while for BAP due to its importance in media 0 mg/l was excluded. Results of these experiments indicated the appropriateness of 0.5 mg/l 2iP and 1 mg/l BAP on shootlets number and quality. In the forth experiment, the suitable rooting condition was assessed by long and short period exposure of in vitro micro-cutting to IBA. Results demonstrated higher rooting in short-period treated micro-cuttings as compared to the longer periods. The highest rooting rate, leaf expansion, root length and quality were also observed in 2 mg/l IBA. In conclusion, to micropropagate and to facilitate appropriate in vitro survival of these pear rootstocks a growth media containing modified QL enriched with 0.5 mg/l of 2iP and 1 mg/l of BAP are recommended. A short-phase treatment of micro-cuttings with 2 mg/l of IBA for root induction is also recommended.
-
Page 313Spring planting of KSC704 maize hybrid in temperate areas of Fars province in Iran is usually infected with maize rough dwarf and Iranian maize mosaic viruses. Cold temperatures also affect summer sown maize cv. KSC704 hybrid late in autumn befor harvest. To evaluate effects of planting dates on exotic medium maturity hybrids with European origin and reaction of Chinese hybrids to important maize viruses in Fars province two separate experiments was carried out. These experiments were conducted using randomized complete block designs (split plot arrangement in the first trial) with four replications in Zarghan field station, Shiraz, Iran, in two growing seasons (2006-2007). Results, in first trial, showed that growing season effect on grain yield was not significant. Planting date had significant effect on grain yield and yield components. One month delay in planting date decreased the viral infection in all hybrids. OSSK602 hybrid had the highest grain yield with 10.2 t/ha. However, this hybrid in first planting date had high viral infection, and grain yield of about 6 ton/ha. In second trial, Chinese maize hybrids showed tolerance to either viruses. Although they showed high viral infection symptoms, but produced reasonable grain yield. Therefore, it was concluded that Chinese maize hybrids have sources of resistance or tolerance to these viruses and could be used in the national maize breeding programs for development of resistant/tolerant maize hybrids.
-
Page 335Rotabi and Siah-Samarghandi are two major grape cultivars grown in Fars province, Iran. Post-harvest management is a major concern during transportation and cold storage of fruits of these cultivars mainly berry shattering and decay. This research was carried out to study the effect of grape guard pads on extended storage life of fruits of Rotabi and Siah-Samarghandi grape cultivars. Freshly harvested fruits (based on full coloring of berries) for each cultivar were packed in plastic boxes of 7 kg capacity and enclosed with perforated and imperforated plastic bags including one or two SO2 generating pad(s). These boxes were stored in cold store at 1± 1ºC and 85-90% relative humidity. Results showed that using two grape guard pads (one below and one over the fruits) enclosed with perforated plastic bag for cv. Siah-e-Samarghandi proved to be effective to maintain stem freshness (95%), berry shattering (0%) and berry decay (0%) as well as other quality attributes by 120 days in cold storage. Flavor of berries of cv. Rotabi was highly affected by SO2, hence, this cultivar is not suitable for being stored in cold storage using grape guard pads. The control boxes (without grape guard pads) could only be stored for 25 days.
-
Page 355
Autumn-sown sugar beet is an important strategy to produce sugar to meet domestic demand in Iran. New bolting resistant sugar beet cultivars can facilitate sowing sugar beet in autumn in warm and semi-warm areas in Iran. Therefore, a field experiment was conducted as split plot arrangement in randomized complete block design with four replications in Ardabil Agricultural and Natural Resources Research Center in 2008-2010 cropping seasons. Experimental factors included: three sowing dates (23 September, 12 October and 01 November), four harvest times (22 May, 22 June, 23 July and 23 August) and three cultivars (resistant, moderately resistant and sensitive). Results showed that cultivars were significantly different (P<0.05) for bolting rate. Sensitive cultivar with 89.75% bolting rate was significantly different from moderately resistant (41.78%) and resistant (12.23%) cultivars. Effect of sowing time on root, sugar and white sugar yields was not significant. Harvest time had significant (P<0.05) effect on white sugar yield and sugar content. Shifting of harvest time from 22 May to 22 June significantly increased sugar yield, white sugar and sugar content. Bolting resistant cultivar had higher root, sugar and white sugar yield than the other two cultivars. In conclusion, sowing of bolting resistant sugar beet cultivar in early November and harvesting in late June had the least bolting rate (1.32%), highest root (49.81tha-1), sugar (7.63tha-1) and white sugar (6.26 tha-1) yields in autumn sown sugar beet in Moghan region in Iran.
-
Page 373To evaluate effects of gibberllic acid, gridling, berry and bunch thining and their combination on fruit maturity, berry and bunch characteristics of grape cv. Yaqooti an experiment was carried out using randomized complete block design with three replications in Kavar, Shiraz, Iran, in 2010-2011 growing season. Each experimental plot consisted of three vines. Treatments included: T1: gibberllic acid spry (50 mg/l), T2: girdling, T3: berry thining, T4: bunch thining, T5: girdling + berry thining, T6: girdling + bunch thining, T7: girdling + gibberllic acid spry, T8: girdling + berry thining + bunch thining, T9: gridling + berry thining + gibberllic acid spry, T10: gridling + bunch thining + berry thining + gibberllic acid spry, and T11: control (No treatment). Results showed that gridling promoted fruit maturity (8 days earlier than control) and the largest berries which was significantly (P<0.01) different from other treatments. Therefore, trunk gridling was the most effective treatment to improve berry quality and maturity. Fruit maturity was the latest in gibberllic acid treatment. Hence, due to commercial importance of early fruit maturity of cv. Yagooti, as a novel fruit, gibberllic acid treatment is not useful.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.