فهرست مطالب

Medicinal Plants - Volume:10 Issue: 40, 2012

Journal of Medicinal Plants
Volume:10 Issue: 40, 2012

  • تاریخ انتشار: 1390/12/15
  • تعداد عناوین: 18
|
  • رضا حاجی آقایی، زهرا معصومی، افسانه کرامت صفحه 1
    مقدمه
    اپی زیاتومی، برش پرینه به منظور افزایش قطر تنگه خروجی لگن در هنگام زایمان طبیعی است و شایع ترین برش جراحی در مامایی می باشد و سزارین هم رایج ترین عمل جراحی است که میزان آن در ایران و جهان رو به افزایش نهاده است.
    هدف
    مقصود از این بازنگری سیستماتیک، خلاصه کردن تحلیل کارآزمایی های بالینی انجام شده در ایران و در جهان و بررسی ایمنی و کارآیی استفاده از گیاهان دارویی برای تسکین درد و تسریع در ترمیم برش پس از زایمان طبیعی و سزارین می باشد.
    روش بررسی
    جستجو در بانک های اطلاعاتی Cochrane، Yahoo، Google Schollar، Pubmed، Medline، Magiran، SID، Irandoc انجام شد. کارآزمایی های بالینی از فرآورده های گیاهان دارویی انجام شده در ایران و در جهان مورد بررسی اولیه (بررسی چکیده) قرار گرفتند. بر اساس معیار جداد، 18 مطالعه مورد بررسی ثانویه (بررسی مقاله) قرار گرفتند. از بین این مقالات 12 کارآزمایی در مجلات فارسی زبان و 6 مورد در مجلات انگلیسی زبان به چاپ رسیده بودند.
    نتایج
    بررسی ها نشان داد که در بیشتر کارآزمایی های بالینی، صورت های مختلف گیاهان دارویی جهت درمان درد و ترمیم برش سزارین و برش اپی زیاتومی موثر بوده است و به نظر می رسد می توان از آنها پس از زایمان استفاده نمود ولی در کل برای شناختن اثرات بیشتر این گیاهان و عوارض احتمالی آنها نیاز به مطالعات بیشتر می باشد.
    نتیجه گیری
    به طور کلی، اکثر گیاهان دارویی به کار رفته موثر بر کاهش درد، ترمیم برش اپی زیاتومی بوده، ولی مطالعات بیشتر برای شناخت اثرات و عوارض احتمالی آنها ضروری می باشد.
    کلیدواژگان: اپی زیاتومی، سزارین، گیاهان دارویی
  • ندا ایروانی، امیر رضا زارع کاریزی، منصور امیدی، حسن فلاح حسینی، داراب یزدانی، شمسعلی رضازاده، آتنا اولاد زاد صفحه 17
    آنغوزه با نام علمیL. foetida - Ferula assa گیاهی دارویی، علفی، منوکارپیک و چند ساله از تیره چتریان که خاستگاه اصلی آن استپ های ایران و مناطقی از افغانستان می باشد. صمغ الئورزینی این گیاه از گذشته های دور کاربرد غذایی و دارویی فراوانی دارد. در طب سنتی آسیا، صمغ ریشه آنغوزه به عنوان تنظیم سیستم هاضمه، پاک کننده و تحریک کننده پرزهای روده ای، کرم کش، خلط آور، ضد یبوست، داروی مسکن و اشتها آور تجویز می شود. با توجه به کاربرد غذایی و دارویی و همچنین خواص فارماکولوژی صمغ ریشه گیاه آنغوزه بررسی اثرات فارماکولوژی آن جهت بهره برداری در انجام تحقیقات بالینی احساس می شود. هدف از این مقاله بررسی مروری بر مطالعات انجام شده در زمینه اثرات فارماکولوژی صمغ ریشه گیاه آنغوزه بود. در این مقاله با استفاده از پایگاه اطلاعات اینترنتی نظیر MEDLINE، مقالاتی که در مورد اثرات فارماکولوژی صمغ ریشه گیاه آنغوزه تا سال 2010 میلادی ارایه شده بود بررسی شد. نتایج حاکی از آن است که تحقیقات گسترده ای در سه دهه اخیر بر روی اثرات فارموکولوژیک صمغ ریشه گیاه آنغوزه انجام شده است. ترکیبات موجود در صمغ ریشه گیاه آنغوزه اثرات فارماکولوژیک متعددی از جمله، مهار تاثیر اثر هیستامین بر مجاری گوارشی، تحریک ترشح موسین در معده، اثر آنتی اکسیدانی، مهار آنزیم مسوول تهاجم سلول های سرطانی، تحریک در تولید انسولین و مهار تاثیر استیل کولین روی ماهیچه صاف عروق در تحقیقات آزمایشگاهی و بالینی گزارش شده است. نتیجه گیری آنکه اثرات فارماکولوژیک مشاهده شده از صمغ ریشه گیاه آنغوزه بیانگر ارتباط نزدیک این اثرات با بیماری های مانند اختلالات گوارشی، سرطان، دیابت و فشارخون بالا است. با توجه به آنکه صمغ ریشه گیاه آنغوزه در طب سنتی در بیماری های متعدد تجویز می شود به نظر می رسد که انجام تحقیقات بالینی روی این ماده در درمان بیماری های ذکرشده لازم است.
    کلیدواژگان: آنغوزه، گیاه دارویی، طب سنتی، اثرات فارماکولوژیک
  • فراز مجاب، بهمن نیک آور، نسرین راهرو، سارا سیدمدنی، محمد کمالی نژاد، هادی مهرگان صفحه 26
    مقدمه
    گیاه Heptaptera anisoptera (DC.) Turin از خانواده چتریان در نقاط مختلفی از کشور ما می روید. تاکنون چند ترکیب شیمیایی از این گیاه جداسازی و تعیین ساختار شده اند، اما تا آنجا که ما بررسی کرده ایم، تاکنون آنالیز اسانس این گیاه و بررسی اثر ضد باکتریایی آن گزارش نشده است.
    هدف
    بررسی ترکیبات شیمیایی اسانس با دستگاه GC/MS و اثرات ضد باکتریایی گیاه Heptaptera anisoptera.
    روش بررسی
    گیاه موردنظر در بهار 1386 از منطقه طالقان- استان تهران جمع آوری و پس از شناسایی، اسانس آن به روش تقطیر با آب استخراج شد. نمونه اسانس پس از آبگیری، با دستگاه GC/MS مورد بررسی و آنالیز قرار گرفت. روش شناسایی بر اساس مقایسه طیف های جرمی و ضرایب بازداری اجزاء با استانداردها بود. عصاره های متانولی، کلروفرمی و هگزانی این گیاه با اسباب سوکسله تهیه و اثر ضد باکتریایی رقت های مختلف این عصاره ها روی 10 باکتری گرم مثبت و منفی آزمایش شد.
    نتایج
    3/91 درصد اجزاء (شامل 10 ترکیب) در اسانس این گیاه شناسایی شد. مواد عمده آن عبارتند از: تیمول (8/48 درصد)، 3- کارن (6/17 درصد)، فیتول (9/7 درصد)، متیل لینولنات (6/5 درصد) و متیل پالمیتات (7/4 درصد). هیچ یک از عصاره های مورد آزمایش در غلظت های تهیه شده روی هیچکدام از باکتری ها اثر نداشتند.
    نتیجه گیری
    با آنکه تیمول ماده عمده اسانس برخی گیاهان مانند انواع آویشن و نیز گیاه زنیان است، گیاهان دیگر مانند نمونه مورد بررسی نیز حاوی ماده عمده تیمول می باشند و در صورت لزوم می توان از این اسانس استفاده کرد. در انواع آویشن علاوه بر تیمول، ایزومر آن، کارواکرول هم وجود دارد ولی در گیاه مورد پژوهش کارواکرول شناسایی نشد. مانند سایر اسانس ها، در اسانس مورد تحقیق در این مقاله، مونوترپنوئیدها اجزای اصلی و عمده را تشکیل می دادند. به خاطر استعمال زمان زیاد (حدود سه ساعت) جهت استخراج اسانس، اجزای غیرترپنی نیز در اسانس وارد و شناسایی شدند (مواد دی ترپنی، استرها و اسید چرب). علی رغم این انتظار که گیاهان ظاهرا اثر ضدباکتری دارند، هیچ عصاره ای از گیاهH. anisoptera، در هیچ یک از چهار مدل آزمایشی استفاده شده، اثر ضد باکتریایی واضحی نشان نداد.
    کلیدواژگان: Heptaptera anisoptera، ترکیبات شیمیایی اسانس، اثرات ضد باکتریایی، طالقان، GC، MS، تیمول
  • مهدی سیاح برگرد، علیرضا ملایری، امیر سیاهپوش، حمیدرضا سماعی، محمد مومنی، مریم طهماسبی صفحه 33
    مقدمه
    وابستگی به مواد مخدر بیماری شایع و ناتوان کننده می باشد علاقه بیماران به درمان های گیاهی در این بیماری و نبود اسناد معتبر در این زمینه باعث اختلال در روند درمان بیماران شده است. خرفه گیاهی علفی و گوشت دار است که تقریبا در تمام نقاط ایران پراکندگی دارد و در مناطق جنوبی ایران از جمله خوزستان به عنوان سبزی خوردن کاشته می شود. این گیاه به عنوان آنتی سپتیک، ضد اسپاسمودیک، ضد تب، شل کننده عضلانی کاربرد درمانی دارد.
    هدف
    در این مطالعه تاثیر این گیاه در کنترل علایم محرویت از مواد مخدر در مقایسه با متادون بررسی شد.
    روش بررسی
    عصاره آبی خرفه و متادون در یک مطالعه کار آزمایی بالینی دو سو کوربه 37 بیمار داده شد و علایم محرومیت به وسیله مقیاس CINA در شروع مطالعه و روزهای دوم، پنجم، هفتم و دهم مطالعه مورد بررسی قرار گرفت (00/0p≤).
    نتایج
    علایم محرویت از ترک در دو گروه کنترل شد و رفتار دو گروه در کنترل علایم یکسان بود و در دو گروه علایم محرومیت از مواد اختلاف معنی داری نداشت.
    نتیجه گیری
    عصاره آبی گیاه خرفه می تواند به عنوان داروویی موثر در کنترل علایم محرومیت از مواد مخدر در نظر گرفته شود که نیاز به مطالعات بیشتری دارد.
    کلیدواژگان: خرفه، وابستگی به مواد مخدر، متادون
  • علی گل، مصطفی راشکی کمک صفحه 39
    مقدمه
    نفروپاتی دیابتی یکی از رایج ترین آسیب های پیشرونده کلیوی ناشی از دیابت در کشورهای در حال توسعه می باشد. از جمله خصوصیات برجسته این بیماری دفع پروتئین در ادرار به طور مزمن و کاهش میزان آلبومین سرم می باشند.
    هدف
    در مطالعه حاضر ما قصد داریم که اثر پیشگیرانه آب سیر روی کاهش آسیب های ناشی از نفروپاتی در موش های صحرایی دیابتی شده با STZ (Streptozotocin) را اثبات کنیم.
    روش بررسی
    چهل سر موش صحرایی نر (20 ± 250) به 5 گروه تقسیم شدند که شامل: 1- گروه نرمال (N) 2- گروه نرمال + سیر (N+G) 3- گروه دیابتی (D) 4- گروه دیابتی + سیرقبل (D+Gb) (دریافت سیر به مدت سه هفته قبل از تزریق STZ) 5- گروه دیابتی + سیر بعد (D+Ga) (دریافت سیر بعد از تزریق STZ). آب سیر با دوز 1 میلی لیتر به ازای هر صد گرم وزن بدن توسط گاواژ به موش های صحرایی خورانده شد.
    نتایج
    موش های دیابتی افزایش موثری در میزان گلوکز سرم، حجم ادرار، نسبت ادراری Alb: Cr (Albumin: Creatinine)، میزان دفع آلبومین و کاهش آلبومین سرمی نشان دادند. سیر به طور قابل توجهی موجب کاهش میزان دفع آلبومین از طریق ادرار شد. همچنین گروهی که قبل از تزریق STZ سیر دریافت نمود بهبودی بیشتری را نسبت به گروه دریافت کننده ی سیر پس از تزریق STZ از خود نشان داد.
    نتیجه گیری
    در این مطالعه ما برای اولین بار نشان دادیم که مصرف آب سیر دارای اثرات پیشگیرانه روی نفروپاتی دیابتی می باشد.
    کلیدواژگان: دیابت ملیتوس، نفروپاتی، سیر، موش صحرایی
  • محمدحسین دشتی رحمت آبادی، عباس مرشدی، میترا دهقان هراتی، محمدعلی باقری نسب، اشرف سادات سلامی صفحه 48
    مقدمه
    امروزه گیاه درمانی برای تسکین درد مورد توجه زیادی قرار گرفته است. از جمله گیاهانی که در طب سنتی از آن به عنوان ضد درد یاد شده، درمنه دشتی (Artemisia sieberi Besser) می باشد که اثر ضد درددی آن نیاز به تحقیق علمی بیشتری دارد.
    هدف
    در این تحقیق اثر ضددردی عصاره آبی الکلی گیاه درمنه دشتی با آزمون فرمالین در موش سوری بررسی شد.
    روش بررسی
    42 سر موش سوری نر به 7 گروه تقسیم شدند. به گروه کنترل آب مقطر، به گروه شاهد منفی حلال دارو، به گروه های شاهد مثبت دوزهای 1 و 2 میلی گرم بر کیلوگرم مرفین و به گروه های آزمون دوزهای 40، 400 و 4000 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره درمنه به صورت داخل صفاقی تزریق شد. سپس 25 میکرولیتر فرمالین (2 درصد) در کف پای حیوان تزریق و مدت یک ساعت رفتار درد حیوان بررسی شد.
    میانگین شدت درد هر حیوان در مقاطع زمانی 5 دقیقه ای محاسبه و مورد آنالیز آماری قرار گرفت.
    نتایج
    در این مطالعه، در مرحله درد حاد میانگین شدت درد دوز 4000 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره گیاه درمنه در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافته است؛ 05/0 p <. همچنین اثر ضددردی عصاره درمنه در مرحله درد مزمن بارزتر است به طوری که اثر ضددردی دوز 4000 میلی گرم بر کیلوگرم درمنه از مرفین 2 میلی گرم بر کیلوگرم نیز بیشتر بوده است (001/0 p <).
    نتیجه گیری
    یافته های این پژوهش موید اثر ضددردی عصاره درمنه می باشد که با توجه به بارزتر بودن این اثر در مرحله درد مزمن ممکن است این اثر ناشی از وجود عوامل ضدالتهابی در عصاره این گیاه باشد که نیاز به تحقیق بیشتری دارد.
    کلیدواژگان: درمنه دشتی، درد، موش، مرفین، آزمون فرمالین
  • حشمت امیدی، حسنعلی نقدی بادی، علی گلزاد، حسین ترابی، محمدحسین فتوکیان صفحه 58
    مقدمه
    کودهای زیستی به عنوان جایگزینی برای کودهای شیمیایی در کشاورزی پایدار مطرح هستند که موجب حاصلخیزی خاک و رشد گیاه می شوند. بنابراین، بررسی اثر کودهای زیستی از جمله فسفر زیستی بر گیاهان دارویی مهم نظیر زعفران از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
    هدف
    ارزیابی تاثیر کودزیستی و شیمیایی فسفر بر عملکرد کمی و میزان ترکیبات موثره مهم زعفران (Crocus sativus L.).
    روش بررسی
    این مطالعه در منطقه ی آبسرد - تهران در سال های 1386 تا 1387 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار و چهار تیمار کودی اجرا شد. تیمارهای کودی شامل شاهد یا بدون مصرف کود فسفره (1p)، کود شیمیایی فسفات آمونیوم به میزان 150 کیلوگرم در هکتار (2p)، کود زیستی بارور 2 به میزان 100 گرم در هکتار (3p) و تیمار مصرف تلفیقی کود شیمیایی فسفات آمونیوم به میزان 75 کیلوگرم در هکتار و کود زیستی بارور 2 به میزان 50 گرم در هکتار (4p) بودند.
    نتایج
    تیمارهای کودی بر طول کلاله و خامه تازه، طول و تعداد برگ، وزن کورم، عملکرد کلاله و خامه، میزان پیکروسین، سافرانال و کروسین زعفران تاثیر معنی داری داشته است (01/0 p<). اگرچه عملکرد کلاله و خامه در تیمار 2p و تیمار 4p تفاوت معنی داری نداشت، ولی مصرف 100 گرم کود زیستی در هکتار (3p) علاوه بر حصول بالاترین عملکرد زعفران، سبب افزایش حدود 77/13 درصدی عملکرد کلاله و خامه نسبت به تیمار کود شیمیایی فسفات آمونیوم (2p) شده است. تیمار 3p (100 گرم کود زیستی در هکتار)، بهترین تیمار از نظر میزان پیکروسین بود. همچنین بیشترین میزان سافرانال و کروسین در تیمار تلفیقی فسفر به میزان 75 کیلوگرم در هکتار و کود زیستی بارور 2 به میزان 50 گرم در هکتار (4p) حاصل شد.
    نتیجه گیری
    عملکرد کمی و کیفی گیاه زعفران با کاربرد کودهای زیستی و شیمیایی فسفره افزایش یافت. همچنین با مصرف کود زیستی فسفره می توان مصرف کود شیمیایی فسفر را کاهش داد که حرکتی در راستای کشاورزی پایدار و کاهش آلودگی های زیستی می باشد.
    کلیدواژگان: زعفران، فسفر، کود زیستی، سافرانال، کروسین، پیکروکروسین
  • عباس حاجی آخوندی، مهناز خانوی، خیرالله غلامی، محسن خدادادی، رضا چمن صفحه 69
    مقدمه
    ضروری است که مطالعات گسترده، دقیق و همه جانبه ای درخصوص وضعیت و جایگاه داروهای گیاهی در جوامع صورت پذیرد. بررسی میزان تمایل پزشکان به تجویز داروهای گیاهی – به عنوان یک قشر تحصیل کرده از جامعه و دارای صلاحیت برای تجویز داروهای گیاهی – و همچنین ارزیابی نسخ دارویی از نظر تجویز داروهای گیاهی می تواند وضعیت و جایگاه داروهای گیاهی در نظام سلامت را تا حد زیادی مشخص نماید.
    هدف
    در این مقاله ضمن بررسی میزان تمایل پزشکان به تجویز داروهای گیاهی، تاثیر متغیرهایی چون سن، جنس، مدرک تحصیلی و نوع تخصص پزشکان، فصول مختلف سال، مناطق مختلف شهری از نظر سطح اقتصادی رفاهی مردم و وارداتی یا تولید داخل بودن داروهای گیاهی بر میزان تجویز داروهای گیاهی بررسی خواهد شد.
    روش بررسی
    تحقیق فوق در مقطع زمانی 1 فروردین تا 30 اسفند سال 86 و در 3 داروخانه ی طالقانی، عابدینی و ایثار از مجموعه ی داروخانه های دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفته است و پراکندگی این 3 داروخانه در مناطق مختلف شهر تهران می باشد. جمعا 5040 نسخه ی دارویی در کل سال مورد بررسی و ارزیابی آماری قرار گرفت.
    نتایج
    از 5040 نسخه مورد ارزیابی تنها 194 نسخه واجد داروی گیاهی می باشد و متغیرهایی چون؛ سن، سطح تحصیلات و نوع تخصص پزشک، دسته بندی درمانی داروی گیاهی، وارداتی یا تولید داخل بودن داروی گیاهی و همچنین سطح اقتصادی - رفاهی مردم، روی میزان تمایل پزشکان به تجویز داروهای گیاهی موثر هستند.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج این تحقیق در کل، تمایل پزشکان به تجویز داروهای گیاهی کم می باشد.
    کلیدواژگان: تمایل پزشکان به داروهای گیاهی، تجویز داروهای گیاهی در نسخ دارویی، داروهای گیاهی وارداتی، قیمت داروهای گیاهی، تداخلات دارویی داروهای گیاهی
  • آزاده اشراقی، احمد موحدیان عطار، صدیقه عسگری، غلامعلی نادری، اکبر بدیعی صفحه 80
    مقدمه
    واکنش‎های اکسیداسیون باعث پیشرفت بیماری هایی نظیر آترواسکلروز و دیابت می‎شوند. امروزه مشاهده شده است که آنتی‎اکسیدان‎‎ها در کاهش این واکنش های اکسیداسیون، پیشگیری و درمان بیماری ها نقش دارند.
    هدف
    در این مطالعه اقدام به بررسی اثرات آنتی‎اکسیدانی گیاهان عناب (Ziziphus vulgaris Lam)، زرشک (Berberis integerima Bunge)، خرفه (Portulaca oleracea L.) و کنگر (Gundelia tournefortti L.) بر روی سیستم های اکسیداتیو همولیز گلبول های قرمز، گلیکوزیلاسیون غیر آنزیمی هموگلوبین و اکسیداسیون لیپیدی نموده ایم.
    روش بررسی
    ابتدا گیاهان مورد بررسی تهیه و پس از شناسایی هرباریومی عصاره گیری شد. هپاتوسیت های موش تهیه شد و در مجاورت AAPH قرار گرفت و میزان SGOT آزاد شده از هپاتوسیت‎ها درحضور وغیاب عصاره به عنوان یک مارکرپراکسیداسیون لیپیدی اندازه گیری شد. میزان گلیکوزیلاسیون هموگلوبین و همولیز گلبول های قرمز در حضور و غیاب عصاره ها بررسی گشت و میزان درصد مهار اکسیداسیون محاسبه شد.
    نتایج
    در سیستم همولیز گلبولی، گیاهان مورد بررسی به خوبی همولیز گلبول های قرمز را مهار نموده اند. بیشترین تاثیر بر مهار همولیز گلبول قرمز را گیاه عناب داشته است. گلیکوزیلاسیون هموگلوبین در حضور گیاهان مورد مطالعه به خوبی مهار شده و بیشترین تاثیر بر مهار گلیکوزیلاسیون را گیاه زرشک و کنگر داشته است. پراکسیداسیون لیپیدی در حضور غلظت های مختلف گیاه خرفه، زرشک و کنگر به خوبی مهار شده است، در صورتی که گیاه عناب در این سیستم بیشترین خاصیت پراکسیدانی را داشته است.
    نتیجه گیری
    گیاهان مورد مطالعه در بعضی غلظت ها به خوبی اثرات آنتی اکسیدانی نشان دادند بنابراین مطالعه بر روی تاثیر این گیاهان بر برخی از بیماری ها از جمله دیابت و آترواسکلروز و بیماری های کبدی می تواند حایز اهمیت باشد.
    کلیدواژگان: آنتی اکسیدان، خرفه، زرشک، عناب، کنگر
  • افشین آخوندزاده بستی، حسن اختیارزاده، علی میثاقی، حسینعلی ابراهیم زاده موسوی، سعید بکایی، پگاه طاهرخانی، سپیده عباس زاده صفحه 89
    مقدمه
    گیاه آویشن شیرازی (Zataria multiflora Boiss.) از دسته گیاهان دارویی بوده و بررسی اثرات ضدمیکروبی آن در مواد غذایی ضروری به نظر می رسد.
    هدف
    بررسی اثر اسانس آویشن شیرازی بر رشد باکتری لیستریا منوسایتوژنز در ماهی شور در دمای 10 درجه سانتی گراد بود.
    روش بررسی
    فیله های ماهی کپور نقره ای به وزن 25 گرم تهیه و در معرض اشعه گاما به میزان 5 کیلوگری قرار گرفتند. پس از انتقال فیله ها به آزمایشگاه، فیله ها در غلظت 4 درصد آب نمک و غلظت های متفاوت اسانس آویشن شیرازی (0، 045/0، 135/0، 405/0، 810/0 درصد) و 2/0 درصد آگارآگار و 1 درصد لیسیتین به مدت 2 ± 24 ساعت و در دمای 5 درجه سانتی گراد نگهداشته شدند. سپس به فیله های 25 گرمی به نحوی که در هر گرم از فیله ها 103 ×1 باکتری لیستریا منوسایتوژنز باشد، باکتری تلقیح شد. فیله های تلقیح شده در دمای10 درجه سانتی گراد گرمخانه گذاری و شمارش باکتری در روزهای صفر، 1، 2، 3، 6، 9، 12، 15، 18 و 21 صورت گرفت.
    نتایج
    اسانس مورد مطالعه دارای اثری معنی دار در ممانعت از رشد لیستریا منوسایتوژنز در ماهی شور در طول نگهداری بود. با افزایش غلظت تا 405/0 درصد این اثر بازدارندگی به طور معنی دار افزایش پیدا کرد (05/0 p<) ولی بین غلظت 405/0 و 810/0 درصد اختلاف معنی داری در ممانعت از رشد مشاهده نشد (05/0 p>). بررسی های ارگانولپتیک نشان داد که اسانس تا غلظت 405/0 سبب بهبود طعم ماهی شد.
    نتیجه گیری
    اسانس آویشن شیرازی می تواند به عنوان یک نگهدارنده طبیعی در ماهی شور مدنظر قرار گیرد.
    کلیدواژگان: آویشن شیرازی، لیستریا منوسایتوژنز، ماهی شور، اسانس گیاهی
  • ابوالفضل علی رضالو، کاظم علی رضالو، قاسم کریم زاده، رضا امیدبیگی صفحه 97
    مقدمه
    کرچک (Ricinus communis L.) یکی از مهم ترین گیاهان دارویی مورد استفاده در صنایع داروسازی، آرایشی و بهداشتی بیشتر کشورهای توسعه یافته است. کاربردهای فراوان آن در صنایع مختلف و اخیرا در صنایع غذایی باعث شده است تا پژوهش های زیادی روی آن انجام گیرد.
    هدف
    بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی روغن دانه های کرچک به دست آمده از مناطق مختلف ایران می باشد، تا بهترین منطقه از نظر خصوصیات فیزیکوشیمیایی روغن کرچک مشخص شود.
    روش بررسی
    پس از این که دانه ها در مناطق مختلف کاملا رسیدند، برداشت شده و به منظور انجام آزمایش ها خصوصیات فیزیکوشیمیایی به آزمایشگاه منتقل شدند. آزمایش ها شامل روغن گیری با دستگاه سوکسله، اندازه گیری میزان کلروفیل با دستگاه اسپکتروفتومتر، اندازه گیری ضریب شکست روغن به وسیله دستگاه رفراکتومتر، رطوبت روغن، عدد صابونی، عدد اسیدی، عدد پراکسید و عدد یدی به وسیله استانداردهای AOCS بود.
    نتایج
    بررسی ها نشان داد که عوامل محیطی اثرات معنی داری بر میزان روغن، رطوبت روغن، عدد اسیدی، عدد پراکسید، عدد یدی، میزان کلروفیل و عدد صابونی روغن دانه های گیاه دارویی کرچک دارد. در نمونه های آنالیز شده محتوای روغن (5/51 - 3/35 درصد)، رطوبت (14/1 - 3/0 درصد)، ضریب شکست (426/1 - 404/1)، میزان کلروفیل (mg Pheophytin/kg oil 40/0 - 16/0)، عدد اسیدی (mg NaOH/g oil 60/0 - 29/0)، عدد پروکسید (meq O2/kg oil 50/0 - 00/0)، عدد صابونی (mg KOH/g Oil 53/178 - 5/164) و عدد یدی (g I2/100 g oil 62/85 - 75/75) بودند.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج به دست آمده از خصوصیات روغن گیاه دارویی کرچک مناطق مختلف، می توان عنوان کرد که روغن حاصل از مناطق ارومیه، نظرلو و مرند دارای بیشترین کیفیت می باشند.
    کلیدواژگان: اقلیم، روغن کرچک، فیزیکوشیمیایی، گیاهان دارویی
  • حسنعلی نقدی بادی، علی مهرآفرین، میثم پورهادی، ابراهیم هادوی، نسرین قوامی، زهره کدخدا صفحه 107
    مقدمه
    در راستای کشاورزی پایدار، کودهای زیستی به عنوان جایگزین تدریجی کودهای شیمیایی و یا کاهش مصرف این ترکیبات شیمیایی مطرح می باشد.
    هدف
    تعیین اثرات کودهای زیستی (نیتروژنه و سولفوره) و کود شیمیایی اوره بر عملکرد زراعی و دارویی نعناع فلفلی (Mentha piperita L.).
    روش بررسی
    این تحقیق در 9 تیمار کودی و 3 تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد. تیمارهای این تحقیق عبارت از تیمارهای شاهد (عدم مصرف کود)، سه نوع کود مختلف زیستی هرکدام به میزان 4 و 8 کیلوگرم در هکتار و کود شیمیایی اوره به میزان 75 و 100 کیلوگرم در هکتار بودند.
    نتایج
    تیمارهای کودی بر ارتفاع گیاه، وزن تر و خشک ساقه در هکتار، وزن خشک برگ در هکتار و مقدار منتون اسانس در سطح آماری 5 درصد و بر تعداد برگ در ساقه، وزن تر و خشک برگ در ساقه، عملکرد اسانس در واحد سطح، و مقدار منتول اسانس در سطح آماری 1 درصد، اثر معنی داری داشتند. به طور کلی کمترین عملکرد کمی و کیفی نعناع فلفلی مربوط به تیمار شاهد بود و کودهای زیستی و شیمیایی سبب افزایش عملکرد در گیاه نعناع فلفلی از نظر تمامی صفات مورد مطالعه شدند. بیشترین عملکرد در تیمارهای کود زیستی نیتروکسین و اوره مشاهده شد و از سوی دیگر هم مقدار منتول و منتون اسانس در کود زیستی نیتروکسین 8 کیلوگرم در هکتار به لحاظ آماری تفاوت معنی داری با کود اوره 75 کیلوگرم در هکتار نداشت.
    نتیجه گیری
    مصرف کودهای زیستی، عملکرد کمی و کیفی نعناع فلفلی را افزایش دادند و این کودها می توانند جایگزین و یا باعث کاهش مصرف کودهای شیمیایی در اکوسیستم های زراعی شوند که گامی در راستای به حداقل رسانیدن آلودگی محیط و کشاورزی پایدار است.
    کلیدواژگان: Mentha piperita L، _ کودهای زیستی، اسانس، منتون، منتول
  • سعید کیان بخت، حسن فلاح حسینی، رامین موسوی، نفیسه امن زاده صفحه 119
    مقدمه
    میوه حنظل برای درمان دیابت مصرف می شود. حنظل در حیوانات دیابتی و بیماران دیابتی نوع دوم، سطح گلوکز خون را کنترل نموده است. حنظل در دوزهای بالا سمی است که جهت کاهش سمیت، آن را مدتی در سرکه یا آب نمک قرار می دهند.
    هدف
    تاثیر فرآوری با سرکه و آب نمک بر سمیت و خاصیت ضددیابتی حنظل در موش صحرایی بررسی شد.
    روش بررسی
    تعیین LD50 (دوز کشنده میانه): عصاره های هیدروالکلی فرآوری نشده و فرآوری شده با آب نمک و سرکه حنظل در دوزهای مختلف از راه خوراکی یک مرتبه به گروه های 10 تایی موش های صحرایی نر و ماده ویستار سالم گاواژ و تعداد حیوانات مرده در هر گروه طی 72 ساعت پس از گاواژ مشخص شد. بررسی اثر ضددیابتی: موش های صحرایی نر ویستار با تزریق صفاقی 125 میلی گرم بر کیلوگرم آلوکسان دیابتی شدند. هر عصاره با دوز 20 میلی گرم بر کیلوگرم روزانه برای مدت 1 ماه به گروه 10 تایی موش های دیابتی گاواژ و سرانجام سطح گلوکز خون به دست آمده از ورید دمی (به روش گلوکز اکسیداز) پس از 8 ساعت ناشتایی تعیین شد.
    نتایج
    LD50 عصاره های فرآوری نشده و فرآوری شده با آب نمک و سرکه به ترتیب 200، 250 و 250 میلی گرم بر کیلوگرم بود. سه عصاره سطح گلوکز خون را به طور معنی دار در مقایسه با کنترل کاهش دادند (05/0 p <).
    نتیجه گیری
    فرآوری با آب نمک یا سرکه می تواند سمیت حنظل را ضمن حفظ اثر ضددیابتی کاهش دهد.
    کلیدواژگان: حنظل، سمیت، دیابت، موش صحرایی
  • سید سعید اشراقی، محمدحسن شیرازی، غلامرضا امین، بهناز آخوندی لواسانی صفحه 124
    مقدمه
    پرسیاوشان با نام علمی (Adiantum capillus-veneris L.) یکی از گونه های تیره سرخس می باشد که به صورت سنتی در درمان سرفه، علایم سرماخوردگی و ریزش منطقه ای مو استفاده می شده است. تحقیقات انجام شده روی عصاره متانلی اندام هوایی این گیاه آثار مهار کنندگی مشخصی را بر ضد میکروب های مختلف نشان می دهد.
    هدف
    در این مطالعه اثر ضد باکتریایی عصاره تام گیاه پرسیاوشان بر 8 گونه باکتری گرم مثبت و گرم منفی مورد بررسی قرار گرفت.
    روش بررسی
    گیاه پرسیاوشان از مزرعه گیاهان دارویی کندلوس در شمال کشور و در خرداد و تیرماه سال 1380، جمع آوری و نمونه هرباریومی از آن تهیه و سپس در هرباریوم دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران شناسایی و نام علمی آن تعیین شد. گیاه جمع آوری شده پس از تمیز و خشک کردن، توسط آسیاب پودر شده و در ظروف در بسته و به دور از نور و حرارت نگهداری شد. پس از استخراج عصاره هیدروالکلی این گیاه (به روش پرکولاسیون) با استفاده از متانل 96 درصد، تعداد 9 رقت به ترتیب 10، 5، 5/2، 25/1، 625/0، 3125/0، 1562/0، 0781/0 و 0391/0 درصد (w/v)از عصاره تام گیاه پرسیاوشان تهیه شد. اثر مهار کنندگی عصاره تهیه شده روی 8 گونه باکتری گرم مثبت و گرم منفی به روش انتشار در دیسک (قطره پلیت، دیسک دیفیوژن و چاهک پلیت) مورد مطالعه قرار گرفت.
    نتایج
    نتایج نشان داد که عصاره تام گیاه پرسیاوشان در رقت های فوق الذکر اثر مهار کنندگی قابل ملاحظه ای بر رشد بر استافیلوکوکوس اورئوس، اشریشیاکلی و هلیکوباکترپیلوری داشته در حالیکه سالمونلاتیفی، شیگلا سونه ای، سودوموناس آئروژینوزا، پروتئوس ولگاریس و استرپتوکوکوس پیوژنژ نسبت به عصاره پرسیاوشان حساسیت قابل ملاحظه ای نشان ندادند. این یافته ها هماهنگی نسبی با مطالعات دیگر محققین نشان داد.
    نتیجه گیری
    حاصل تحقیق پیش رو نشان می دهد که عصاره متانلی گیاه پرسیاوشان از رشد سه باکتری بیماری زا جلوگیری کرده است. مقایسه دو روش کمی انتشار نیز نشان داد که روش چاهک پلیت در مقایسه با روش دیسک دیفیوژن، اثر مهارکنندگی بیشتری بر رشد میکروارگانیزم ها دارد که به نظر می رسد این خاصیت ضد باکتریایی به علت وجود ترکیبات فلاونوییدی در گیاه پرسیاوشان باشد و گیاه مذکور ظرفیت استفاده های درمانی و پزشکی بسیاری را حایز است.
    کلیدواژگان: پرسیاوشان، اثر ضد باکتریایی، فلاونویید، روش های انتشار در دیسک
  • رضا محتشمی، زینب صادقی، محمد ابراهیم قمرچهره، محسن امینی، حسن فلاح حسینی صفحه 133
    مقدمه
    روغن دانه گیاه سیاه دانه (روغن سیاه دانه) در طب سنتی بسیاری از کشورها به تنهایی و یا همراه با دیگر ترکیبات در درمان بیماری های متعدد از جمله هیپر لیپیدمی تجویز می شود.
    هدف
    در این تحقیق هدف بررسی اثر تجویز روغن سیاه دانه بر سطح لیپیدهای خون افراد داوطلب سالم در یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دو سوکور بود.
    روش بررسی
    تعداد70 نفر داوطلب سالم با سطح کلسترول خون بین200 الی 300 میلی گرم در دسی لیتر به طور تصادفی در دو گروه روغن سیاه دانه و دارونما تقسیم شدند. داوطلبان گروه روغن سیاه دانه و گروه دارونما بعد از ورود به مطالعه به ترتیب روزانه دو بار 5/2 میلی لیتر روغن سیاه دانه و دارونما به مدت 8 هفته مصرف نمودند. از داوطلبان هر دو گروه قبل از ورود به مطالعه و سپس بعد از 8 هفته آزمایش های خون شامل TG،cholrsterol، HDL، LDL، ALT، AST، BUN، creatinine، FBS، HbA1C در حالت ناشتا انجام شد. نتایج به دست آمده از گروه روغن سیاه دانه در پایان مطلعه با گروه دارونما مقایسه و آنالیز آماری انجام شد.
    نتایج
    نتایج حاکی از آن است که سطح کلسترول تام، کلسترول LDL و تری گلیسرید در گروه روغن سیاه دانه در پایان مطالعه در مقایسه با گروه دارونما کاهش معنی دار داشت. به علاوه سطح گلوکز خون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیله در گروه روغن سیاه دانه در پایان مطالعه در مقایسه با گروه دارونما کاهش معنی دار داشت.
    نتیجه گیری
    مصرف خوراکی روغن سیاه دانه در افراد داوطلب سالم موجب کاهش سطوح کلسترول تام، کلسترول LDL، تری گلیسرید، گلوکز خون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیله می شود.
    کلیدواژگان: روغن سیاه دانه، طب سنتی، لیپیدهای خون، گیاهان دارویی
  • محمد نیاکان، محمد مهدی عطار پوریزدی، جواد صفایی قمی، مرجان خالویی، زهرا جعفری صفحه 139
    مقدمه
    درمنه (Artemisia) از گیاهان بوته ای و شامل چهارصد گونه می باشد. گونه A. persica عمدتا در مناطق شرقی ایران رشد می کند.
    هدف
    هدف تعیین اثر ضد میکروبی عصاره متانولی گیاه درمنه ایرانی و سینتیک رشد و مرگ باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس وبا سیلوس سوبتیلیس می باشد.
    روش بررسی
    پس از تهیه عصاره و مجاورت با دو نوع باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و باسیلوس سوبتیلیس انجام شد. تعیین حساسیت میکروب ها با غلظت های مختلف (5، 25، 100، 150، 200، 300 و 400 میکروگرم بر میلی لیتر) عصاره با روش کشت در محیط براث بررسی شد. میزان حداقل غلظت موثر بازدارنده (MIC) و حداقل میزان کشنده (MBC) نیز سنجیده شد.
    نتایج
    در سه نوبت کشت استافیلوکوکوس اورئوسMIC برابر 100 و MBC در محدوده 200 میکروگرم در میلی لیتر حاصل شد. باسیلوس سوبتیلیسMIC عصاره 150 و 200 ولی MBC عصاره 400 میکروگرم در میلی لیتر بوده و سینتیک مرگ باکتری های فوق به ترتیب در ساعت 5 و ساعت 4 حاصل شد. اطلاعات در نرم افزار SPSS-15 تحلیل شد. با آزمون همبستگی و آزمون T و حد آماری معنی دار در این مطالعه 05/0 می باشد.
    نتیجه گیری
    عصاره متانولی گیاه درمنه ایرانی توانست رشد باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس را با 100=MIC و 200 میکروگرم بر میلی لیترMBC کنترل نماید. در خصوص باسیلوس سوبتیلیس نیز نتایج مشابه بود ولی با دو تفاوت اول آنکه غلظت MBC عصاره برابر 400 میکروگرم در میلی لیتر بوده دوم آنکه اثرات ضد باکتریایی عصاره نسبت به استافیلوکوکوس اورئوس از نظر زمان تاثیر، کمی زودتر آغاز می شود (ساعت 4 در برابر ساعت 5). مجموعه یافته حاکی از تاثیر عصاره درمنه ایرانی در شرایط آزمایشگاهی دارد.
    کلیدواژگان: persica Artemisia، تاثیر ضد میکروبی، عصاره متانولی
  • محمدعلی سحری، لیلا نمازی، سهیلا زرین قلمی، کیاندخت قناتی صفحه 144
    مقدمه
    اهمیت مصرف اسیدهای چرب ضروری امگا 3 و امگا 6 شناخته شده است. اما اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 از نظر متابولیکی و عملکرد متفاوت بوده و افزایش یکی از آنها در بدن سبب کاهش دیگری است (خاصیت آنتاگونیستی). رعایت نسبت این دو اسیدچرب از مصرف اسیدهای چرب ضروری به تنهایی از ارزش بیشتری برخوردار است زیرا بدن قادر به تنظیم نسبت این دو اسیدچرب نمی باشد.
    هدف
    بررسی امکان تهیه روغن فراسودمند از منابع گیاهی بزرک (روغن غنی از امگا 3) و گلرنگ (روغن غنی از امگا 6)، شامل مراحل استخراج، فرمولاسیون و نگهداری.
    روش بررسی
    پس از استخراج روغن دانه بزرک و گلرنگ، بررسی ویژگی های فیزیکوشیمیایی و فرآیند جزء به جزء سازی به منظور بالابردن مقدار امگا 3 صورت گرفت. سپس مخلوطی به نسبت حدود 1:1 امگا 3 به امگا 6 از روغن بزرک و گلرنگ به عنوان روغن فراسودمند فرموله شد. میزان پایداری روغن تولید شده در دو محیط یخچال و فریزر در تناوب های زمانی 0، 1، 2، 3، 4 ماه با استفاده از شاخص های پراکسید، اسید تیوباربیتوریک و رنسیمت مورد بررسی قرار گرفت.
    نتایج
    نتایج نشان داد که با فرآیند جزء به جزء سازی می توان مقدار امگا 3 روغن بزرک را از 50/19 به 52/59 درصد رساند (05/0>p). عدد پراکسید روغن فراسودمند در طی 4 ماه نگهداری به ترتیب در محیط یخچال و فریزر از صفر به 100/43 و 4/99 میلی اکی والان پراکسید در صد گرم روغن، عدد اسید تیوباربیتوریک به ترتیب از صفر به 4/99 و 026/0 میلی گرم مالون دی آلدهید در کیلوگرم روغن و عدد رنسیمت به ترتیب از 2/10 به 33/0 و 2/10 به 1/35 ساعت رسید (05/0>p).
    نتیجه گیری
    در این بررسی نشان داده شد که با استفاده از فرایند جزء به جزء سازی می توان میزان امگا 3 روغن بزرک را در حدود 4/78 درصد افزایش داد به طوری که نسبت امگا 3 با مقدار امگا 3 اولیه دارای اختلاف آماری معنی دار باشد (05/0>p). آزمایش های تشخیصی روغن فراسودمند نگهداری شده در فریزر و یخچال نشان داد که عدد پراکسید نمونه نگهداری شده در فریزر زیر حد استاندارد بوده، لذا توصیه می شود برای نگهداری این روغن از فریزر استفاده شود.
    کلیدواژگان: روغن گلرنگ، روغن بزرک، فرمولاسیون روغن فراسودمند، امگا 3، امگا 6، نگهداری
  • منصور قربانپور، ناصر مجنون حسینی، شمسعلی رضازاده، منصور امیدی، کاظم خاوازی، مهرناز حاتمی صفحه 160
    مقدمه
    علاوه بر نقش عوامل فیزیکی از قبیل تنش های اسمزی در تولید ترکیبات ثانویه، مسیرهای خاص ساخت این متابولیت ها با تلقیح میکروارگانیسم ها نیز تحریک می شود.
    هدف
    هدف این مطالعه، بررسی اثرات محرک رشدی سویه های فلورسنس و پوتیدا به همراه تنش کم آبی روی رشد ریشه ها و افزایش محتوی و عملکرد هیوسیامین و اسکوپولامین ریشه و شاخساره گیاه بذرالبنج می باشد.
    روش بررسی
    2 گرم از ماده خشک گیاهی با ترکیب کلروفرم- متانول- آمونیاک 25 درصد به نسبت 1: 5: 15 و به مدت 10 دقیقه در معرض اولتراسونیک قرار گرفت. سپس 25 میلی لیتر کلروفرم و 10 میلی لیتر اسید سولفوریک 1 نرمال به آن اضافه و کاملا هم زده شد. پس از استخراج آلکالوئیدها، نمونه حاصل قبل از آنالیز با دستگاه GC در 1 میلی لیتر متانول HPLC حل شد.
    نتایج
    نتایج نشان داد که بیشترین مقادیر محتوی آلکالوئید در ریشه (هیوسیامین: 26/0 درصد ماده خشک و اسکوپولامین: 12/0 درصد) و شاخساره (هیوسیامین: 85/0 درصد و اسکوپولامین: 48/0 درصد) در گیاهان تحت تیمار فلورسنس در شرایط تنش شدید کم آبی (تخلیه 90 درصد رطوبت مزرعه) به دست آمد. در مقابل، حداکثر عملکرد آلکالوییدها در ریشه (هیوسیامین: 92/1 میلی گرم در گیاه و اسکوپولامین: 83/0 میلی گرم در گیاه) و شاخساره (هیوسیامین: 88/5 میلی گرم در گیاه و اسکوپولامین: 06/3 میلی گرم در گیاه) در گیاهان تحت تیمار پوتیدا در شرایط تنش خفیف کم آبی (تخلیه 30 درصد رطوبت مزرعه) حاصل شد.
    نتیجه گیری
    باکتری های ریزوسفری با تولید هورمون های رشد به عنوان محرک درسنتز تروپان آلکالوئیدها عمل می کنند که در نتیجه آن محتوی و عملکرد آلکالوییدها افزایش پیدا می کند.
    کلیدواژگان: بذرالبنج، تروپان آلکالوییدها، هیوسیامین، اسکوپولامین، باکتری های ریزوسفری محرک رشد، تنش کم آبی
|
  • Reza Hajiaghaee, Zahra Masoumi, Afsane Keramat Page 1
    Background
    The object of perineal cutting (Episiotomy) is to increase the diameter of outlet pelvic on normal vaginal delivery. This procedure is the commonest surgery cutting in obstetrics the cesarean is the commonest surgery that it s rate incressing in Iran and world.
    Objective
    The object of this systematic review is to summarize the clinical trial performed in Iran and worl. And to survey of safety and efficacy uses of the herbal medicine on pain relief and repair of perineal episiotomy and cesarean cattily.
    Methods
    The searching on information database, SID, Magiran, medline, pubmed, Google schollor, yahoo, Cochrane, tomson, Iran doc is done. The evaluation of article is performed at the basis of jaded scale. First the abstracts of clinical trial performed on herbal medicine in Iran and world are reviewed, then, 18 articles are reviewed at the basis of jaded scale. 12 of them are published in Iranian journal and the other in English journals.
    Results
    The results showed that medicinal herbals are more effective on pain relief and the recovery of perinal episiotomy and cesarean cutting. These can be used after pregnancy but it is necessary to do more study for side effects.
    Conclusion
    Although, in this study, the most herbal medicine has effect on pain and the recovery of perinal episiotomy, but the complicatiore researches are necessary.
  • Neda Irvani, Amirreza Zare, Mansour Omidi, Hasan Fallah Hoseini, Darab Yazdani, Shamsali Rezazadeh, Atena Oladzad Page 17
    Ferula assa - foetida L., commonly known as Asafetida is an herbaceous, monocarpic, perennial medicinal plant of the Apiaceae family. The main origin of Ferula assa - foetida is the steppes of Iran and Afghanistan. Asafetida gum-resin has a long history for food additive and medicinal uses. In Asian traditional medical systems Asafetida gum-resin has been expected to be used as digestive system, cleansing and strengthening the gastro-intestinal tract, anthelmintic, antispasmodic, carminative, expectorant, laxative, sedative and stomachic. Due to its current uses as well as its pharmacological effects further information needs for future clinical studies. The aim of this review was to provide an update overview of research studies focused on the pharmacological effects of Asafetida gum-resin. A computerized search of published articles was performed using the electronic database such as MEDLINE to 2010. The results indicate that, the large numbers of articles published on pharmacological effects of Asafetida over recent three decade. Asafetida gum-resin exert several pharmacological effects including, anti-histamine effect in gastero intestinal system, anti-oxidant, anti-cancer, anticholinergic, and hypoglycemic as observed in experimental and clinical studies. In conclusion the present scientific-based evidence provides good information about pharmacological effects of Asafetida gum-resin. This information may be useful to researcher for induction of clinical trial for this herbal medicine in treatment of traditionally recognized application such as gastrointestinal disease, cancer, hypertension and diabetes.
  • Faraz Mojab, Bahman Nickavar, Nasrin Rahro, Sara Sayyed Madani, Mohammad Kamali-Nejad, Hadi Mehregan Page 26
    Background
    Heptaptera anisoptera from Umbelliferae was growth in some spaces of Iran. Some researches have been carried out on the herb about isolation and structure elucidation of some phytochemicals. There isn’t any report about identification of substances in the essential oil and antibacterial activities of this plant.
    Objectives
    Identification of substances in the essential oil and antibacterial activities of Heptaptera anisoptera (DC.) Turin. Literature survey has shown that the herb has not previously been investigated for essential oil and antibacterial activities.
    Methods
    The essential oil of aerial parts from Heptaptera anisoptera (DC) Turin. (Umbelliferae) was obtained by hydrodistillation. The oil was analyzed by GC/MS. The effects of methanol, chloroform and hexane extracts of this plant were tested on 10 G+ and G- bacteria in different dilutions.
    Results
    91.3% of the oil (10 components) was identified. Method of identification was based on comparison of the mass spectra and retention indices of the components with standards. Thymol (48.8%), 3-carene (17.6%), phytol (7.9%), methyl linolenate (5.6%), and methyl palmitate (4.7%) were the major components. None of the extracts are any effect on tested bacteria.
    Conclusion
    While thymol is the major component of some herbs such as thymes and ajowan, other plants can have thymol as major component. In the oil of thymes, carvacrol is reported, too, but it didn’t identify in the oil of H. anisoptera. Similar to other essential oils, monoterpenoides were major compounds. As a result of use of long time for oil extraction (3 hours), non-terpenoides components (diterpenoide, fatty acids and esters) came in the oil, too. Despite the fact of antibacterial activity of plants, none extract of H. anisoptera in 4 test models, have significant antibacterial effect.
  • Mehdi Sayyah, Alireza Malayeri, Amir Seiahpoosh, Hamidreza Samaee, Mohammad Moameni, Maryam Tahmasbi Page 33
    Background
    Drug's dependence is a common and debilitating disorder. These patients interested to herbal therapy. Lack of valid documents about that is an important problem. Portulaca oleracea L. grows almost all points of distribution and areas of Khuzestan in southern Iran as eating vegetables. This plant is an anti-septic, anti-spasmodic, anti-fever, muscle relaxant.
    Objective
    Objective this study was evaluated efficacy of Portulaca oleracea L. in comparison with methadone for symptoms’ of morphine withdrawal.
    Methods
    Aqueous extracts and methadone given to 36 patients with morphine dependency. CINA scales were used by days 0, 2, 5, 7 and 10 for evaluation.
    Results
    In two groups withdrawal symptoms controlled good and behavior treatment in two groups was similar.
    Conclusion
    The aqueous extract of Portulaca oleracea L. can be as effective in controlling withdrawal symptoms.
  • Rashki Kemmak Page 39
    Background
    Diabetic nephropathy (DN) is a common cause for end-stage renal disease in developing countries. The characteristic features of this disease are persistent albuminuria and reduction of serum albumin.
    Objective
    We aimed to demonstrate the preventive effect of garlic juice on damages in DN in rats with streptozotocin (STZ)-induced diabetes.
    Methods
    Forty male rats (250±20) were divided into 5 groups as follows: 1- Group normal (N) 2- Group Normal+Garlic (N+G) 3- Diabetic (D) 4- Group diabetic+garlic before (D+Gb) (receiving garlic before STZ injection) 5- Group diabetic+garlic after (D+Ga) (receiving garlic after STZ injection). Garlic juice was given by gavage (1ml/100gBW).
    Results
    Diabetic rats showed an increase in serum glucose, urinary volume, and urinary albumin to creatinine ratio (Alb: Cr), urinary albumin excretion, and decrease in serum albumin. Garlic juice significantly attenuated the diabetes-induced increase in albumin clearance and urinary albumin excretion in the diabetic rats. The diabetic group receiving garlic before STZ injection showed more amelioration in complications than that receiving it after STZ injection.
    Conclusion
    In this study for the first time we showed that administration of garlic juice could play a preventive role on diabetic nephropathy in rats.
  • Mohammad Hossein Dashti_Abbas Morshedi_Mitra Dehghan - H._Mohammad Ali Bagherinasab_Ashraf Sadat Salami Page 48
    Background
    Nowadays herbal therapy for pain relevance is the matter of considerable propensity. Artemisia sieberi Besser is one of the herbal medication which has been consider as a pain reliever in Iranian traditional medicine, which needs further scientific investigations.
    Objective
    In this study the antinociceptive effect of hydro alcoholic Artemisia sieberi Besser extract (AE) was assessed by using formalin test in mice.
    Methods
    42 male mice were divided into 7 groups. Interaperitoneal administration of distilled water to control group, vehicle to negative sham group, 1, 2 mg/kg morphine to positive sham groups and 40, 400, and 4000 mg/kg AE to test groups were performed. 25 µl of 2% formalin was then injected into the plantar surface of animal's hind limb and the animal's pain behavior for one hour was assessed. Mean pain scores in each five minute time block calculated for each animal were statistically analyzed.
    Results
    in acute phase mean pain score animals receiving 4000 mg/kg AE was significantly less than control groups p<0.05. the antinociceptive effect of AE was more prominent in the chronic phase so the analgesic effect of 4000 mg/kg AE was significantly more than 2 mg/kg.
    Conclusion
    the data collected from this study indicates the analgesic effect of AE which is more significant in chronic phase and this effect may be due to anti-inflammatory ingredients in AE which needs to be more investigated.
  • Heshmat Omidi, Hasan Ali Naghdi Badi, Ali Golzad, Hossein Torabi, Mohammad Hossein Fotookian Page 58
    Background
    Biofertilizers are an alternative to chemical fertilizers for increasing soil productivity and plant growth in sustainable agriculture. Therefore, it is necessary to determine the effects of biofertilizers on valuable medicinal plants such as saffron.
    Objective
    To determine the effects of chemical and bio-fertilizer phosphorous on quantitative yield and major active components content of saffron (Crocus sativus L.).
    Methods
    This study has been conducted in Absard region, north of Tehran, Iran along 2006-2008 in a randomized complete block design with three replications and four fertilizer treatments. The treatments were p1 (Control or no applying phosphorous fertilizer), p2 (150 kg/ha phosphorous as ammonium phosphate), p3 (100 gr/ha bio-fertilizer as biophosphore) and p4 (a mixture of 50 g/ha bio-fertilizer as biophosphore + 75 kg/ha phosphorous as ammonium phosphate).
    Results
    The treatments had significant effects (p<0.01) on fresh stigma and style length, number and leaf length, saffron yield (dry weight of stigma and style), and content of safranal, crocine and picrocrocine. Although the yield of stigma and style were not different in p2 (150 kg/ha phosphorous) and p4 (a mixture of 50 g/ha bio-fertilizer as biophosphore + 75 kg/ha phosphorous as ammonium phosphate) treatment, but the application of bio-fertilizer (p3) produced the most saffron yield, addition cause efficiency about 13.77% more than chemical treatment. However, p3 (100 g/ha bio-fertilizer as biophosphore) was the best treatment in respect of picrocrocine content. Also, the maximum content of safranal and crocin was obtained in p4 (a mixture of 50 g/ha bio-fertilizer as biophosphore + 75 kg/ha chemical phosphorous as ammonium phosphate).
    Conclusion
    Application of the chemical/bio- fertilizer increased qualitative and quantitative Yield of saffron. Also, the application of biophosphore can be in order to reduction in application of chemical phosphorous fertilizer in agro-ecosystem which is attitude toward minimizing of environmental pollution and sustainable agriculture.
  • Azade Eshraghi, Ahmad Movahedian Ataar, Sedighe Asgari, Gholam Ali Naderi, Akbar Badiee Page 80
    Background
    Oxidative damage may play a role in the development of atherosclerosis and diabetes mellitus. Antioxidant could help to protect against oxidative stress related disorders.
    Objective
    We studied the antioxidant effects of some plants, namely, Ziziphus vulgaris, Portulaca oleracea, Berberis integerima, Gundelia tournefortti on the above mentioned reactions.
    Methods
    Ethanolic and water extracts of the mentioned plants were prepared in three different concentrations: 2.5, 5 and 10 µg/ml. Hepatocytes of rat were exposed to AAPH. The amount of Serum glutamate oxaloacetate transferase)SGOT(released from membrane lipid peroxidation was also measured in presence and absence of the plant extract. The changes of hemoglobin (Glycosylation(and red blood cell hemolysis were measured in the presence and absence of the extract. The percent of oxidation inhibition was compared with that in control subjects.
    Results
    The results showed all plants had antioxidant effects on hemolysis of red blood cell. The highest extent of hemolysis inhibition of red blood cell was due to Ziziphus. The highest glycosylation inhibition of hemoglobin was shown by Gundelia and Berberis. Portulaca, Gundelia and Berberis decreased SGOT release from hepatocytes, but the least extent of lipid peroxidation inhibition was shown by Ziziphus.
    Conclusion
    This study showed that the plants have an antioxidant effect and they can be probably used as an antioxidant in food supplement in diabetic, atherosclerotic and liver disease patients.
  • Afshin Akhondzadeh, Hasan Ekhtiarzadeh, Ali Misaghi, Hossein Ali Ebrahimzadeh Mousavi, Saeed Bokaee, Pegah Taherkhani, Sepide Abbaszadeh, Ali Khanjari, Ghazal Nemati, Somayyeh Sadeghi Page 89
    Background
    Essential oils and their components have antimicrobial effects. They use with spices as flavoring agents all over the world. They have been used safely since ancient times as herbal medicines. Zataria multiflora Boiss. is one of medicinal herbs in Iran and its antimicrobial effects on foodborne pathogens have to investigate in foodstuff.
    Objective
    The aim of this study was to determine of the effect of Zataria multiflora Boiss. Essential oil on the growth of Listeria monocytogenes in salted (4%) silver carp.
    Methods
    Effect of different concentrations of this Essential oil (0.0%, 0.045%, 0.135%, 0.405%, and 0.810%) on behavior of Listeria monocytogenes was determined by evaluation of the bacterial growth in salted fish fillets.
    Results
    The essential oil in used concentrations had significant inhibitory effect on the growth of Listeria monocytogenes in salted fish during the storage time. The higher concentration until 0.405%, the more significant inhibitory effects on the growth of Listeria monocytogenes (p<0.05) but 0.405% and 0.810% concentrations had no different significant inhibitory effects on the growth of Listeria monocytogenes (p>0.05). Organoleptical survey showed that the concentrations of the essential oil used until 0.405% not only had no undesirable effect on flavoring but also it improve taste and flavor of salted fish.
    Conclusion
    the result suggested that the Zataria multiflora Boiss. Essential oil can be considered as a natural preservative in salted fish.
  • Abolfazl Alirezalu, Kazem Alirezalu, Ghasem Karimzadeh, Reza Omidbaigi Page 97
    Background
    Castor bean (Ricinus communis L.) is one of the most important medicinal plants that used in pharmaceutical, cosmetics and hygienic industries in most of developed countries. The versatile application of castor oil in different industry and recently in food science because of its unique physicochemical properties has led castor oil to be the focus of abundant research projects.
    Objective
    The purpose of this study was to determine, the impact of 7 different climatic conditions in Iran on the castor oil production by castor bean from the standpoints of the quality, oil content and physicochemical properties of castor oil.
    Methods
    Seeds were harvested after ripening and were transferred to laboratory for measurement of physicochemical properties. Tests were included, measurement of either chlorophyll content by spectrophotometer, or refractive index by refractometer, or moisture oil, saponification value, acid value, peroxide value and iodine value by AOCS standards.
    Results
    The results showed that climatic factors had significant effects on oil content, moisture content, acid value, peroxide value, iodine value, chlorophyll content and saponification value. With the analyzed oil samples, oil content, humidity, refractive index, chlorophyll content, saponification value, iodine value, acid value, and peroxide value were respectively determined as 35% - 51%, 0.3% - 1.14%, 1.404 - 1.426, 0.16 - 0.4 mg Phenophytin/ kg Oil, 164 – 1/79 mg KOH/g Oil, 75 - 86 g I2/100 g Oil, 0.29 - 0.6 mg NaOH/g Oil, 0 - 0.5 meq O2/kg oil.
    Conclusion
    Results showed that Urmia, Nazarlu and Marand can be considered for medicinal castor bean plant cultivation for high quality of oil.
  • Hasan Ali Naghdi Badi, Ali Mehrafarin, Meysam Poorhadi, Ebrahim Hadavi, Nasrin Qavami, Zohre Kadkhoda Page 107
    Background
    In order to sustainable agriculture, applications of bio-fertilizers are as a gradual alternative to chemical fertilizers or at least to minimize the levels of these chemical.
    Objective
    To determine the effects of some bio-fertilizers and urea fertilizers on agronomical and pharmaceutical yield of Peppermint.
    Methods
    This study was done in a randomized complete block design (RCBD) with nine treatments and three replications. The treatments were control (no applying fertilizer), three different bio-fertilizers (4 & 8 kg.ha-1 for each one), and chemical urea fertilizer 75 & 100 kg.ha-1.
    Results
    The result showed that fertilizer treatments had significant effects on plant height, stem fresh and dry weight of per ha, dry weight of leaf per ha, menthone content (p<0.05), leaf number per stem, fresh and dry weight of leaf per stem, essential oil yield per ha, and menthol content (p<0.01). Generally the lowest qualitative and quantitative yield of peppermint was related to control treatment. However, the application of bio-fertilizers significantly increased the yield in respect of all studied parameters and the highest yield was observed in Nitroxin and urea treatment. So that, the amount of menthone and menthol of essential oil in bio-fertilizer of Nitroxin (8 kg.ha-1) had not significant statistical difference with urea fertilizer (75 kg.ha-1).
    Conclusion
    The application of the bio-fertilizers especially Nitroxin increased qualitative and quantitative yield of peppermint. Then, the application of bio-fertilizers can be used in order to an alternative or reduction in application of chemical fertilizers in agro-ecosystem which is attitude toward the minimize of environmental pollution and sustainable agriculture.
  • Saeed Kianbakht, Hasan Fallah Huseini, Ramin Mousavi, Nafiseh Aman Zadeh Page 119
    Background
    The fruits of Citrullus colocynthis are used for treatment of diabetes. C. colocynthis has controlled blood glucose levels in diabetic animals and type 2 diabetic patients. C. colocynthis is toxic at high doses so it is soaked in vinegar or saline for a while in order to reduce its toxicity.
    Objective
    The effects of processing with vinegar and saline on the toxicity and anti-diabetic property of C. colocynthis in rats were studied.
    Methods
    Determination of LD50 (median lethal dose): The non-processed and saline and vinegar processed hydro-alcoholic extracts of C. colocynthis were administered via gavage to groups of 10 healthy male and female Wistar rats at various doses once and the number of dead animals in each group within 72 hours was determined. Study on anti-diabetic effect: Male Wistar rats were made diabetic with the intra-peritoneal injection of 125 mg/kg alloxan. Each extract was administered via gavage to a group of 10 diabetic male Wistar rats at the daily dose of 20 mg/kg for 1 month and finally, the tail venous blood glucose levels after fasting for 8 hours were determined with the glucose oxidase method.
    Results
    The LD50s of the non-processed and saline and vinegar processed extracts were 200 mg/kg, 250 mg/kg and 250 mg/kg respectively. The three extracts reduced the blood glucose levels significantly compared with control (p < 0.05).
    Conclusion
    Processing with saline or vinegar can reduce the toxicity of C. colocynthis with maintenance of its anti-diabetic effect.
  • Seyyed Saeed Eshraghi, Mohammad Hasan Shirazi, Gholamreza Amin, Behnaz Akhondi Lavasani Page 124
    Background
    Adiantum capillus-veneris L. is a traditional medicinal plant which was used in the treatment of bronchitis and coughs, and also to prevent hair loss. Methanolic extract of this plant has demonstrated significant antimicrobial activities.
    Objective
    In this study the antibacterial properties of Adiantum capillus-veneris L. extract on eight species of Gram positive and negative bacteria were evaluated.
    Methods
    The herbal sample of Adiantum capillus-veneris was collected during the summer (June-July) from the north region of Iran called Condoluse and identified by herbarium laboratory in Faculty of Pharmacy, Tehran University of Medical Sciences, where a voucher specimen is deposited. The sample was pretreated and extracted with methanol 96% by percolation method and then concentrated and stored in a safe bottle until the experiments started. By using dilution method different dilutions of the extract have been prepared (10%, 5%, 2.5% and 1.25%). Antimicrobial activity of the methnolic extract of Adiantum capillus-veneris were evaluated against 8 strain of Gram positive and Gram negative bacteria using agar disk diffusion and agar well plate methods.
    Results
    Our results demonstrated that prepared dilutions of the Adiantum capillus-veneris extract had significant effects on Staphylococcus aureus, Escherichia coli and Helicobacter pylori strains. Also the results indicated no significant inhibitory effects on Salmonella typhi, Shigella sonnei, Pseudomonas aeroginosa, Proteus vulgaris and Streptococcus pyogenes strains. Consistent with the other studies, our investigation demonstrated some antimicrobial effects of Adiantum capillus-veneris extract.
    Conclusion
    With respect to various and multiple chemical properties of this plant, it is suggested that Adiantum capillus-veneris can be used for more medical and therapeutic purposes.
  • Reza Mohtashami, Zeynab Sadeqhi, Mohammad Ebrahim Ghamarchehre, Mohsen Amini, Hasan Fallah Huseini Page 133
    Background
    Several formulations of the Nigella sativa L. seeds (black seed) have been used in traditional medicine for treatment and prevention of a wide range of diseases including hyperlipidemia. But blood lipid lowering effects of its oil in clinical study is of an interest.
    Objective
    The present study was undertaken to explore the possible blood lipid lowering effects of the black seed oil on healthy volunteers.
    Methods
    A randomized clinical trial was conducted in 70 healthy volunteers referring to Bagiatallah hospital. The subjects were randomly selected and enrolled in to two groups of 35 each. One group received 2.5 ml black seed oil and the other group received similarly 2.5 ml mineral oil two times a day. The fasting blood triglyceride, cholesterol, HDL, LDL, glucose, ALT, AST, BUN, cratinine, and HbA1C were determined at the baseline and after 8 weeks.
    Results
    Results showed that significant decrease in fasting blood cholesterol, LDL, triglyceride, glucose and HbA1C levels in black seed oil treated volunteers as compared to placebo group at the end of the study. No notable liver, kidney and gastrointestinal side effects were observed in these two groups side effects were observed in these two groups.
    Conclusion
    Administration of 5 ml black seed oil daily to healthy volunteers for 8 weeks had beneficial effects on improving lipid profile without any adverse effects.
  • Mohammad Niakan, Mohammad Mehdi Attar Pour Yazdi, Javad Safaei-Ghomi, Marjan Khaloei, Zahra Jafari Page 139
    Background
    Artemisia persica is a common species in South East Iran and A. persica is the only species in this genus and the species name persica means from Iran.
    Objective
    Artemisia persica have been used in traditional medicine to treat various infections and inflammations. It is an effective remedy for S. aureus and B. subtilis bacterial infection.
    Methods
    The selected methanol extracts were screened against two strain of bacteria Staphylococcus aureus and Bacillus subtilis at seven different extracts concentrations (5, 25, 100, 150, 200, 300 and 400 µg/ml) using disc diffusion and wheel assay methods. The minimum inhibitory and bactericidal concentrations (MIC, MBC and Death kinetic) of the active extracts were tested using MH broth-dilution methods.
    Results
    For standard strains of S. aureus the extracts for MIC were range 100 mg/ml and MBC range were 150-200 µg/ml. For B. subtilis standard strain the MIC extracts range were150-200 µg/ml and MBC were 400 µg/ml, Kinetic of death were 4 hours for B. subtilis compared to 5 hours for S. aureus.
    Conclusion
    These results suggest that extracts of Artemisia persica may have the antibacterial activity against some pathogenic bacteria. It has an antibacterial action and inhibiting the growth of Staphylococcus aureus and Bacillus subtilis and it may be attributed to its content of the artemisinin, tannins, saponin, alfa- pinene and camphor. From this study it can be concluded that many extracts possess antibacterial activity Plant extracts have been used for many pharmaceuticals, alternative medicine and natural therapies.
  • Mohammad Ali Sahari, Leila Namazi, Soheila Zaringhalami, Kiyandokht Ghanati Page 144
    Background
    Although the importance of ω-3 and ω-6 essential fatty acid has been known but functional and physiological properties of ω-3 and ω-6 fatty acid are different. The balance use of ω-3 and ω-6 fatty acid is more important because in vivo cant make them.
    Objective
    Possibility production of the functional oil from vegetable sources such as flaxseed (containing ω-3) and safflower (containing ω-6) oils including extraction, formulation and preservation.
    Methods
    After extraction of the oils from flaxseed and safflower, physicochemical properties of the oils were examined and the product underwent the fractionation process in order to increase the ω-3 ratio. Then, functional oil was formulated using a 1:1 mixture of ω-3 and ω-6. Storage conditions and stability of the oil were also investigated for four months (0, 1, 2, 3 and 4 months) by studying peroxide, thiobarbituric acid and Rancimat indexes.
    Results
    Results showed that the ω-3 ratio may be increased from 50.19 to 52.59% (p<0.05) through fractionation. During the storage of the functional oil in the four months, the peroxide index increased from zero to 100.43 and 4.99 (meq O2 /k oil), the thiobarbituric acid index also increased from zero to 4.99 and 0.026 (malondialdehyde mg /k oil), and the Rancimat index decreased from 2.10 to 0.33 and from 2.10 to 1.35 (p<0.05) in the refrigerator and freezer, respectively.
    Conclusion
    With the fractionation process can increase the amount of ω-3 fatty acid about 4/78 percent (p<0.05). Diagnostic examination showed that during the storage of the functional oil peroxide value of oil were under standard, so recommended using refrigerator in order to preserve functional oils.
  • Mansour Ghorbanpour, Naser Majnoun Hoseini, Shamsali Rezazadeh, Mansour Omidi, Kazem Khavazi, Mehrnaz Hatami Page 160
    Background
    Plants infection with microorganisms as well as physical factors such as osmotic stresses induced particular secondary metabolite pathways.
    Objectives
    To investigate the growth promoting effects of two Rhizobacteria strains including Pseudomonas fluoresces (PF) and Putida (PP) in combination with application of water deficit stress on plant biomass of Hyoscyamus niger young roots and variation of tropane alkaloids content and yield in root and shoot parts.
    Methods
    Two grams of dried each shoot and root samples was added to appropriate volume of CHCl3: MeOH: NH4OH 25%, (15:5: 1), and sonicated for 20 min. Alkaloids extracted were analyzed by gas chromatographic (GC) method using a Younglin Acme 6000 GC system equipped with a flame ionization detector (FID) and HP-5MS capillary column (30 m × 0.25 mm, film thickness 0.25 µm). The identification of alkaloids was based on the comparison of their GC retention time and mass spectra data with their standards substances.
    Results
    Results indicated that the highest alkaloid content values in root (hyoscyamine: 0.26% DW; scopolamine: 0.12% DW) and shoot (hyoscyamine: 0.85% DW; scopolamine: 0.48% DW) were achieved in PF-187 treated plants grown under severe water stress conditions (W3). By contrast, the maximum alkaloid yield in root (hyoscyamine: 1.92 mg.plant-1; scopolamine: 0.83 mg.plant-1) and shoot (hyoscyamine: 5.88 mg.plant-1; SCO: 3.06 mg.plant-1) were obtained in PP-168 treated plants under low water stress conditions (W1).
    Conclusion
    Rhizobacteria strains can function as environmentally sound tools to increase alkaloids production and counteract growing problems under stress conditions, especially by auxin production.