فهرست مطالب

مجله زیست شناسی ایران
سال بیست و چهارم شماره 4 (مهر و آبان 1390)

  • بهای روی جلد: 20,000ريال
  • تاریخ انتشار: 1390/12/24
  • تعداد عناوین: 15
|
  • مونا خسروی فر، محمدحسین صنعتی، حمید گورابی، رقیه حبیبی، نادر چاپارزاده صفحه 477
    سلولهای کشنده طبیعی رحمی در محل تشکیل جفت، رسپتورهای شبه ایمونوگلبولینی سلول کشندهKIR)) را بیان می کنند که می توانند به مولکولهای HLA-C موجود بر سطح سلولهای ترفوبلاست متصل شوند. این سیستمهای ژنی، بسیار پلی مورف هستند و میان کنش بین این مولکولها منجر به آزاد شدن سیتوکینها و کموکینهای گوناگونی می شود که ارتباط جفتی بین مادر و جنین را تنظیم می کنند. بنابراین تصور می شود میان کنش هر کدام از ترکیبات ژنوتیپی KIR مادری وHLA-C جنینی، تاثیر متفاوتی برموفقیت بارداری دارند. نود و دو زوج به علاوه هشت زن که حداقل سه بارداری ناموفق منجر به سقط داشته و ضمنا هیچ علتی برای عارضه آنها یافت نشده بود، مورد بررسی ژنتیکی قرار گرفتند و یکصد زن بارور نرمال نیز به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. از تمامی نمونه های خون، DNA استخراج شده و با روش PCR-SSP برای گروه هایHLA-C و ژنهای(KIR2DS1،KIR2DS2 KIR2DL1، KIR2DL2، KIR2DL3) KIR مورد مطالعه ژنوتیپی قرار گرفت. مطالعات آماری نتایج حاصل نشان داد که فراوانی گروه HLA-C2 در زنان مبتلا نسبت به زنان کنترل از نظر آماری افزایش معنی داری نشان می دهد. میزان فراوانی KIR های فعال کننده در شوهران زنان مبتلا مشابه گروه کنترل بود در صورتیکه فراوانی این رسپتورها در زنان مبتلا نسبت به زنان کنترل از نظر آماری کاهش غیر معنی داری نشان داد. یافته های این مطالعه این عقیده را تایید می کند که میان کنش بین KIR سلولهای کشنده طبیعی مادری و HLA-C والدینی بیان شده توسط سلولهای ترفوبلاست، بر تشکیل موفقیت آمیز جفت موثر می باشد.
    کلیدواژگان: سقط جنین مکرر، سلول کشنده طبیعی رحمی، رسپتورهای شبه ایمونوگلوبولینی، آنتی ژنهای سازگاری بافتی جنینی
  • بیژن سلیمانی، قدرت الله رحیمی میانجی، برومند چهارآیین صفحه 487
    تحقیق حاضر به منظور بررسی پلی مورفیسم ژن BMP15 و تاثیر آن بر میزان دوقلوزایی و صفات رشد از تولد تا 15 ماهگی در گوسفند نژاد سنجابی انجام گرفت. برای انجام این پژوهش از 100 راس گوسفند سنجابی (78 راس میش و 22 راس قوچ) ایستگاه اصلاح نژاد مهرگان کرمانشاه به طور تصادفی خون گیری انجام گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده در جایگاه BMP15 80 درصد حیوانات ژنوتیپ MM و 20 درصد نیز ژنوتیپ NN را نشان دادند. در این تحقیق نشان داده شد که ژن BMP15 دارای اثر معنی داری (Pvalue<0.05) روی دوقلوزایی بود. اثرات ثابت فصل و شکم زایش در این تحقیق روی دوقلوزایی معنی دار نبود. همچنین آنالیز آماری ژن BMP15 نشان داد که این ژن دارای اثر معنی داری (Pvalue<0.05) روی وزن تولد، 45 روزگی و سه ماهگی داشت. میانگین دوقلوزایی ژنوتیپ NN (007/0±1/1) بیشتر از ژنوتیپ MM (007/0±25/0) بود. همچنین ژنوتیپ NN از این ژن روی میانگین وزن تولد (05/0±69/4) اثر مهم تری را نسبت به ژنوتیپ MM (05/0±45/4) داشت. میانگین وزن 45 روزگی و 3 ماهگی برای ژنوتیپ MM به ترتیب 13/0±8/11 و 14/0±62/19 بود و نشان دهنده اثر بیشتر این ژنوتیپ نسبت به ژنوتیپ NN (16±68/10 و ±92/18) بود، در سایر صفات وزنی برای دو ژنوتیپ اختلافی مشاهده نشد.
    کلیدواژگان: گوسفند سنجابی، BMP15، SSCP، PCR، صفات وزنی
  • باقر یخچالی، امیرحسین افضل القوم، پریوش یگانگی، حسن شورگشتی، امیر صیامی، سید محمد علوی صفحه 494
    فسفر یکی از عناصر مهم و ضروری برای رشد و بقاء گیاهان است. کمبود فسفر در میزان رشد و باردهی گیاهان به شدت موثر است. برای تامین فسفر مورد نیاز گیاهان از کودهای فسفره استفاده می شود که در شرایط خاک مقدار زیادی از آن به صورت نامحلول در آمده و از دسترس گیاه خارج می شود. استفاده از کودهای زیستی حاوی میکروارگانیسمهای حل کننده فسفات باعث حل شدن فسفر نامحلول و کاهش مصرف کودهای شیمیایی می گردد. تولید مطلوب و مقرون به صرفه کودهای زیستی مستلزم تولید انبوه میکروارگانیسمهای تشکیل دهنده آن با استفاده از محیط کشت و فرآیند فرمانتاسیون مناسب است. در این تحقیق محیط کشتهای مختلف از نظر رشد و تکثیر دو باکتری حل کننده فسفات تشکیل دهنده کود زیستی بارور 2 به نامهای Pantoea agglomerans strain P5 و Pseudomonas putida strain P13 مورد بررسی قرار گرفت و نشان داده شد که این باکتری ها روی محیطهای پیچیده و نیمه معین به خوبی رشد می کنند. از روش آماری تاگوچی برای طراحی محیط کشت و بهینه سازی آن استفاده شد. آزمایشهای در فلاسک و فرمانتور نشان داد که باکتری P5 بر روی محیط نیمه معین به تراکم سلولی بالا (جذب نوری کشت 25، 17.5 گرم بر لیتر وزن خشک سلولی) و باکتری P13 روی محیط پیچیده به تراکم سلولی نسبتا بالا (جذب نوری کشت18.6، 14.5 گرم بر لیتر وزن خشک سلولی) در زمان کشت کوتاه 8.5 ساعت می رسند. همزمانی رشد دو باکتری در فرمانتور از دیدگاه صنعتی و فرآیند تولید کود زیستی حائز اهمیت است.
    کلیدواژگان: کود زیستی، باکتریهای افزایش دهنده رشد گیاه، کشت با تراکم سلولی بالا
  • احسان احمدی فر، قباد آذری تاکامی، مازیار یحیوی، رضا اکرمی صفحه 507
    مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثر ارگوسان بر روی رشد، بقاء و مقاومت در برابر استرس حرارتی در لارو تاسماهی ایرانی از طریق غنی سازی آرتمیا ارومیانا (Artemia urmiana) انجام شد. این آزمایش به صورت طرح کاملا تصادفی در قالب 3 گروه تیمار و یک گروه شاهد و با سه تکرار صورت پذیرفت. تیمارهای آزمایشی شامل: آرتمیا ارومیانا غنی شده با ارگوسان به نسبتهای 1/0، 2/0 و 3/0 (به ترتیب D،C،B) گرم به ازای هر لیتر در سوسپانسیون محیط غنی سازی مورد استفاده قرار گرفت و گروه شاهد ((A با ناپلی آرتمیا غنی نشده تغذیه شد. ناپلی های آرتمیا هر روز با ارگوسان به مدت 12 ساعت در هر یک از غلظتهای یاد شده غنی سازی شده و به لاروهای تاسماهی ایرانی درتیمارهای آزمایشی در مدت زمان 20 روز خورانده شد. لاروها به تعداد 6 بار در روز به فاصله زمانی 4 ساعت با ناپلی های غنی شده تغذیه شدند. در روز بیستم برای ارزیابی مقاومت استرس (دمایی) لاروهای مذکور تحت دماهای30 و34 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. نتایج نشان داد که ارگوسان بر طبق غلظتهای استفاده شده در سوسپانسیونهای غنی سازی روی پارامترهای رشد (وزن نهایی، نرخ رشد ویژه، درصد رشد روزانه و میزان بقاء) تاثیرات مثبت و معنی دار داشته (05/0 P<)، فاکتور وضعیت در تیمارهای مورد مطالعه اختلاف معنی دار نداشت (05/0 (P>. میزان مرگ و میر در استرسهای دمایی بعد از 2 ساعت در تیمارهای غنی سازی شده نسبت به تیمار شاهد پایین تر بود (05/0 P<). آزمایش نشان داد که توانایی ارگوسان درتاثیرگذاری بر ارتقاء عملکرد رشد، بقاء و مقاومت در برابر استرس حرارتی در لاروهای تاسماهی ایرانی نسبتا بالا می باشد.
    کلیدواژگان: ارگوسان، غنی سازی، ناپلی آرتمیا، سوسپانسیون، لاروتاسماهی ایرانی
  • ایمان سوری نژاد، محمدرضا کلباسی صفحه 517
    در مطالعه حاضر پارامترهای وزنی رشد ماهیان تمام ماده تریپلوئید قزل آلای رنگین کمان شامل میزان وزن نهایی، میزان افزایش وزن، ضریب رشد ویژه روزانه و میانگین رشد روزانه در یک دوره 365 روزه در سال دوم پرورش در مقایسه با جمعیتهای تمام ماده دیپلوئید و مخلوط نر و ماده تریپلوئید و دیپلوئید قزل آلای رنگین کمان مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفت. نتایج پرورش و بررسی بیش از 4500 نمونه ماهی موید آن بود که پارامترهای رشد ماهیان تمام ماده تریپلوئید قزل آلای رنگین کمان در سال دوم پرورش در مقایسه با سایر تیمارها برتری معنی داری (05/0> P) داشت و با نزدیک شدن به انتهای دوره، این برتری رشد بیشتر آشکار می شد؛ به نحوی که در پایان دوره پرورش، تیمار تمام ماده تریپلوئید با میانگین وزن نهایی 28/624 گرم و پس از آن تیمار مخلوط نر و ماده تریپلوئید با میانگین وزن نهایی 4/569 گرم دارای بیشترین وزن نهایی بودند در حالی که در تیمارهای تمام ماده دیپلوئید، میانگین وزن نهایی 5/537 گرم و در مخلوط نر و ماده دیپلوئید نیز میانگین وزن نهایی 8/520 گرم بود. در نتیجه گیری کلی، از آنجا که افزایش رشد ماهیان تمام ماده تریپلوئید قزل آلای رنگین کمان در سال دوم پرورش با توجه به عدم وقوع بلوغ جنسی محسوس بود، برای پرورش دهند گانی که قصد ادامه پرورش این ماهی در وزنهای بالاتر از 300-400 گرم و عرضه ماهیان بزرگتر به بازار را دارند، پرورش ماهیان تمام ماده تریپلوئید با توجه به اقتصادی تر بودن هزینه های تولید و تغذیه این ماهیان قابل توصیه می باشد.
    کلیدواژگان: شاخص رشد، تمام ماده، دیپلوئید، تریپلوئید، قزل آلای رنگین کمان Oncorhynchus mykiss
  • حسین صابری کوچصفهانی، علیرضا علی اکبر*، مهدی عاشور نیا صفحه 528

    جهت مقایسه و اندازه گیری اسیدهای چرب امگا 3 (5،8،11،14،17-Eicosapentaenoic acidمعروف به EPA و 4،7،10،13،16،19-Docosahexaenoic acid معروف به DHA) و امگا 6 با هدف اندازه گیری این اسیدهای مفید در سه نمونه ماهی پرورشی قزل آلا، کپور و فیتوفاک، نمونه ها درطول دی و بهمن سال84 از بازار شهر رشت بطور اتفاقی خریداری شد و سپس با توجه به روش های نمونه برداری، مقداری از آنها انتخاب و تحت فرآیند روغن کشی قرار گرفت. پس از هیدرولیز روغنها و جداسازی اسیدهای چرب، فرآیند متیله کردن اسیدها انجام شد. نمونه های استری شده پس از خالص سازی با استفاده از دستگاهGC-MS تحت اندازه گیری کیفی و کمی قرار گرفتند. به عنوان استاندارد جهت مقایسه های کمی از استانداردهای EPA و DHA و آراشیدونیک اسید استفاده شد. نتایج حاصله بیان کننده این مطلب است که ماهی قزل آلا در میان انواع ماهیان پرورشی انتخاب شده، از بیشترین مقدار EPA و DHA برخوردار است (728/0 و 627/0 درصد در روغن ماهی) و ماهی کپور، کمترین مقدارآن را نسبت به سایر ماهیان مورد آزمایش دارا می باشد.

    کلیدواژگان: ماهیان پرورشی، اسیدهای چرب امگا 3 (EPA، DHA) و امگا 6
  • طیبه عنایت غلامپور، محمدرضا ایمانپور *، سید عباس حسینی، بهاره شعبانپور صفحه 539

    در مطالعه حاضر، تاثیر سطوح مختلف شوری (0، 2، 4، 7 و 10 گرم در لیتر) روی رشد، بازماندگی، غذا گیری و پارامترهای خونی بچه ماهیان سفید (Rutilus frisii kutum kamensky، 1901) با میانگین وزنی02/0 ±22/0گرم به مدت 60 روز مورد بررسی قرار گرفت. وزن اکتسابی (WG) و نرخ رشد روزانه (DGR) بچه ماهیان به طور معنی داری تحت تاثیر شوری قرار گرفت (05/0>P) ولیکن نرخ رشد ویژه (SGR)، ضریب تبدیل غذایی (FCR)، شاخص وضعیت (CF) و درصد افزایش وزن بدن (%BWG) بچه ماهیان در پایان دوره آزمایش در بین تیمارها اختلاف معنی داری نداشتند (05/0<P). نتایج نشان دادند که بالاترین وزن اکتسابی (WG)، نرخ رشد روزانه (DGR) و درصد افزایش وزن بچه ماهیان در شوری 4 گرم در لیتر و پایین ترین مقادیر آنها در شوری 10 گرم در لیتر به دست آمد. بیشترین میزان نرخ رشد ویژه (SGR) و شاخص وضعیت (CF) بچه ماهیان در شوری 2 گرم در لیتر و کمترین مقدار پارامترهای مذکور در شوری 10 گرم در لیتر گزارش گردید. بهترین ضریب تبدیل غذایی (FCR) در شوری 2 گرم در لیتر مشاهده شد. بچه ماهیانی که در شوری10 گرم در لیتر پرورش یافتند، رشدکندتر و میزان جذب غذای نسبتا پایین تری را نشان دادند. همچنین در این تحقیق برخی پارامترهای بیوشیمیایی خون بچه ماهیان (هماتوکریت، گلوکز، کلسترول، پروتئین کل، کلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسیم) در پایان دوره آزمایش مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج حاصل از آنالیز پارامترهای بیوشیمیایی خون حاکی از عدم وجود اختلاف معنی دار بین تیمارهای مختلف بود (05/0<P). در مجموع، این تحقیق پیشنهاد می کند بچه ماهیان سفید در آبهایی که شوری آنها تا 7 گرم در لیتر می باشد، به خوبی پرورش می یابند.

    کلیدواژگان: شوری، شاخصهای رشد، بازماندگی، پارامترهای خونی، بچه ماهیان سفید
  • امیدوار فرهادیان صفحه 549
    در این مطالعه Microcyclops varicans ازآبهای شیرین اطراف زاینده رود جمع آوری گردید و پس از شناسایی، خالص سازی شده و مورد انبوه سازی در شرایط آزمایشگاهی قرار گرفت. رشد و تولید درجمعیت M. varicans بر اساس سه نوع جیره غذایی شامل پارامسی، مخمر نان و کنسانتره ماهی بررسی گردید. شرایط کشت شامل درجه حرارت آب 25 درجه سانتی گراد، pH آب 8/7-5/7، آب شیرین فیلترشده و اتوکلاوه شده، دوره روشنایی و تاریکی 12:12 ساعت بود. آزمایش برای یک دوره 20 روزه تنظیم گردید. آنالیز واریانس داده های حاصل از آزمایشها نشان داد که اختلاف معنی داری در بین تعداد ناپلیوس، کپه پودید، زمان دو برابر شدن جمعیت، و میزان رشد ویژه در سه نوع جیره غذایی وجود دارد (05/0P <). میزان رشد ویژه در M. varicans تغذیه شده با پارامسی، مخمر نان و کنسانتره ماهی به ترتیب 064/0، 135/0 و 085/0 درصد در روز به دست آمد. کل تولید در این گونه (شامل ناپلیوس+ کپه پودید+ بالغین) 0/11 ± 2/1 (میانگین ± خطای استاندارد)، 7/46 ± 2/10 و 3/17 ± 3/4 فرد به ازاء هر فرد ماده تغذیه شده با پارامسی، مخمر نانوایی و کنسانتره ماهی بود. نتایج حاصل از مطالعه نشان می دهد که M. varicans را می توان با غذاهای غیرجلبکی پرورش داد. این گونه را می توان به عنوان غذای زنده، موجود زنده مناسب در آزمایشات سمیت، و همچنین تاثیرات کیفیت آب بر رشد و تولید پاروپایان مورد استفاده قرار داد.
    کلیدواژگان: پاروپا، رشد، تولید، Microcyclops varicans، غذاهای غیر جلبکی
  • عصمت قلی پور، حسین فتح پور، علیرضا میرزاجانی صفحه 558
    تغییرات فصلی جمعیت گاماروس آکی کودا Gammarus aequicauda در خلیج میانکاله واقع در حاشیه جنوب شرقی دریای خزر طی یک سال مورد بررسی قرار گرفت. هدف از این تحقیق، بررسی نوسانات فصلی ساختار جمعیت و بیولوژی در گونه G.aequicauda بود. از چهار ایستگاه گلوگاه، آشوراده، بندرگز، خواجه نفس نمونه برداری شد که گونه مزبور در هر چهار ایستگاه مشاهده شد. میزان تراکم افراد هر ایستگاه در فصول مختلف تفاوت معنی داری را نشان نداد (P≤0.05). مقایسه میزان تراکم در بین ایستگاه ها نشان داد که بین ایستگاه ها از لحاظ تراکم تفاوت معنی داری وجود دارد(P≤0.05). این تفاوت بین ایستگاه گلوگاه با سایر ایستگاه ها بسیار قابل توجه بود. بالاترین میزان تراکم در ایستگاه گلوگاه و در فصل تابستان مشاهده شد(1263فرد در متر مربع). میانگین نسبت جنسی 9/0 بود. افراد نابالغ در سرتاسر سال وجود داشتند. افراد ماده دارای تخم نیز در تمام فصول مشاهده شد. نسبت افراد نابالغ به بالغ در تابستان به حداکثر می رسد(02/1 درصد). میزان فعالیت تولیدمثلی که با تخمین درصد ماده های دارای تخم به کل ماده ها ارزیابی می شود در زمستان کمترین 27 درصد و در بهار بالاترین مقدار 59 درصد بود. بین تعداد تخمهای موجود در کیسه تخمی هر جانور ماده با اندازه بدن ارتباط معنی داری وجود داشت. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق و باتوجه به اینکه این گونه در سرتاسر سال دارای فعالیت تولیدمثلی می باشد، می تواند گونه مطلوبی جهت تکثیر و پرورش درنظر گرفته شود.
    کلیدواژگان: گاماروس، خلیج میانکاله، تولیدمثل، طول بدن
  • رقیه حاجی بلند، امیر حسین طالب پور، ناصر ساعدی صفحه 566
    گونه کاروان کش تبریزی Atraphaxis suaedifolia Jaub. & Spach (Polygonaceae) بومی استان آذربایجان شرقی بوده و در اطراف تبریز می روید. مشاهدات سابق مولفین نشان داده است که بقای این گونه در معرض خطر جدی بوده و حوزه انتشار آن به شدت در حال محدود شدن است، به طوری که تنها سه منطقه در استان دارای پایه هایی از این گیاه می باشند. به منظور بررسی دلایل محدود شدن جمعیت این گونه، عوامل موثر بر زادآوری این گیاه اعم از عوامل با منشاء بیرونی و درونی مطالعه گردید. نتایج نشان داد که درصد مرگ و میر در دانه های گرده بالاست (47 درصد) و نسبت بالایی از دانه ها (71-53 درصد) پوچ می باشند. بررسی دقیق ریخت شناسی دانه ها نشان داد که چهار نوع دانه از نظر ابعاد و رنگ تولید می شود از جمله تعداد زیادی دانه کوچک و قهوه ای که فاقد قدرت جوانه زنی می باشند. بیشترین درصد جوانه زنی در دانه های سیاه و درشت مشاهده شد که حداکثر 29 درصد بود و نشان داده شد که این دانه ها به صورت انتخابی مورد تغذیه حشرات دانه خوار قرار می گیرند. این گونه دارای توانایی تکثیر با ریزوم نیز می باشد ولی عمق کم خاک در برخی زیستگاه های این گونه مانع مهمی در تکثیر با ریزوم و جبران کاهش سهم تکثیر با دانه در این گیاه می باشد. در این بررسی فرضیه تاثیر اجبار به خود لقاحی در جمعیتهای کوچک این گونه که به دلیل ایجاد حالت هوموزیگوتی و ساختار ژنتیکی نامناسب می تواند باعث افزایش تولید دانه هایی با قدرت جوانه زنی کم و ذخائر اندک شود، مورد آزمون قرار گرفت و مشخص گردید که تولید چندین نوع دانه با قدرت جوانه زنی متفاوت در هر دو بوته های خود لقاح و دگر لقاح یکسان است. وجود مجموعه ای از عوامل با منشا درونی (نسبت بالای مرگ و میر دانه های گرده، نسبت بالای دانه های پوچ و نیازهای اختصاصی دانه برای جوانه زنی که در رویشگاه طبیعی معمولا تامین نمی شود) و با منشاء بیرونی (شامل تغذیه انتخابی دانه های پر و درشت توسط حشرات، شرایط اکولوژیک نامناسب برای جوانه زنی دانه و استقرار دانه رستها و عدم امکان تکثیر با ریزوم بدلیل کم عمق بودن خاک در برخی رویشگاه ها) از دلایل کاهش زادآوری و محدود شدن پایه های این گیاه می باشند. لذا اتخاذ تدابیری چون حفاظت از تمام مناطق پراکنش گونه در استان، مبارزه با آفات این گونه و نیز حفاظت برون سیبه ای برای جلوگیری از حذف این گونه از عرصه های طبیعی ضروری است.
    کلیدواژگان: کاروان کش تبریزی، Atraphaxis suaedifolia، خاکهای مارنی، گونه در معرض انقراض
  • مهدی حیدری، حسن پوربابایی، سینا عطار روشن صفحه 578
    این مطالعه به منظور بررسی زادآوری طبیعی بلوط ایرانی در بین گروه های بوم شناختی در منطقه حفاظت شده مله گون شهر ایلام با مساحت 160 هکتار انجام شد. برای این منظور 67 قطعه نمونه به ابعاد 20 ×20 متر به صورت تصادفی-سیستماتیک در منطقه مشخص شدند. برخی مشخصات فیزیکیوشیمیایی خاک و عوامل توپوگرافی، نوع گونه، تعداد و درصد پوشش درختان و درختچه ها با اندازه گیری قطر کوچک و بزرگ تاج آنها در داخل هر قطعه نمونه برداشت شد. به منظور برداشت داده های علفی از روش قطعات نمونه حلزونی ویتاکر استفاده شد و حداقل سطح 81 مترمربع به دست آمد. درصد پوشش علفی و تعداد زادآوری بلوط در قطعات نمونه 81 متر مربعی در مرکز هر قطعه نمونه اصلی ثبت شد. از روش های آنالیز تطبیقی متعارف (CCA)، آنالیز مولفه های اصلی (PCA) و آنالیز دو طرفه گونه های شاخص (TWINSPAN) برای طبقه بندی رویشگاه، تبیین روابط بین ترکیب گونه ای و عوامل محیطی استفاده شد. نتایج نشان داد که سه گروه بوم شناختی در منطقه وجود دارند. نتایج همچنین نشان داد که زادآوری دانه زاد و شاخه زاد بلوط در بین گروه های بوم شناختی تفاوت معنی داری دارند، به طوری که زادآوری دانه زاد و زادآوری شاخه به ترتیب در گروه بوم شناختی دوم و سوم از سایر گروه ها بیشتر بود. نتایج همبستگی اسپیرمن نیز نشان داد که زادآوری دانه زاد بلوط با ماده آلی، ازت کل، جهت دامنه، ارتفاع از سطح دریا و درصد رطوبت اشباع همبستگی مثبت داشته، در حالی که زادآوری شاخه زاد با ازت کل، ارتفاع از سطح دریا، درصد تاج پوشش اشکوب فوقانی و درصد رطوبت اشباع همبستگی منفی و با سیلت، وزن مخصوص ظاهری و جهت جغرافیایی همبستگی مثبت داشت.
    کلیدواژگان: زادآوری طبیعی، بلوط، گروه گونه های اگولوژیک، زاگرس
  • سعید شعبانی، مسلم اکبری نیا، سید غلامعلی جلالی، علیرضا علی عرب صفحه 593
    اندازه حفرات جنگلی و شرایط به وجود آمده در درون حفرات از مسائلی است که در روند تنوع زیستی جوامع گیاهی کف جنگل از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بدین منظور برای شناخت بهتر تغییرات تنوع زیستی در حفرات جنگل خانیکان چالوس از شاخصهای تنوع زیستی سیمپسون، شانون- وینر، منهینیک، مارگالف، پیت و هیل استفاده شده است. آماربرداری از حفرات به روش ترانسکت خطی صورت گرفت و فراوانی پوشش گیاهی نیز یادداشت شد. حفرات جنگلی در چهار کلاسه سطح (کمتر از 200 متر مربع، 200 تا 500 متر مربع، 500 تا 1000 متر مربع و بیشتر از 1000 متر مربع) قرار داده شد. در مجموع 34 حفره جنگلی در مسیر ترانسکتها ثبت و 43 گونه گیاهی در 25 خانواده در کل حفرات شناسایی شد. نتایج همبستگی و تجزیه واریانس نشان داد مقادیر شاخصهای تنوع و غنای گونه ای با افزایش اندازه حفره افزایش معنی داری پیدا کرده و بیشترین میزان این شاخصها در حفرات بزرگتر از 1000 متر مربع مشاهده شد. همچنین مقادیر یکنواختی با افزایش اندازه حفره کاهش معنی داری پیدا کرده است و حفرات دو کلاسه اول سطح بیشترین میزان یکنواختی را به خود اختصاص دادند.
    کلیدواژگان: حفرات جنگلی، کلاسه های سطح، شاخصهای تنوع زیستی، جنگل خانیکان چالوس
  • نغمه صوفی زاده، سید محسن حسینی*، مسعود طبری صفحه 605

    تحقیق حاضر به منظور تعیین بهترین زمان کاشت بذر سرو نقره ای و آگاهی از تاثیر تناوب آبیاری و وجین روی رشد و زنده مانی نهالهای این گونه در نهالستان زاغه خرم آباد استان لرستان صورت گرفت. از طرح تصادفی با آزمایش فاکتوریل، در سه تیمار زمان کاشت بذر در دو سطح (در ماه های آذر و بهمن)، تناوب آبیاری در دو سطح (هر 2 روز یک بار و هر 4 روز یک بار) و وجین در دو سطح (هر هفته یک بار و هر دو هفته یک بار) با 4 تکرار و شامل 15 گلدان در هر تکرار استفاده شد. پس از پایان اولین فصل رویش: رشد ارتفاعی و قطری، طول ریشه و درصد زنده مانی اندازه گیری شد. بر اساس نتایج اثر تاریخ کاشت بر رشد ارتفاعی و درصد زنده مانی نهالها در پایان اولین فصل رویش معنی دار نبوده اما بر رویش قطری یقه و طول ریشه اثر معنی داری نشان داد. بیشترین میانگین قطر یقه و طول ریشه نهالها در تیمار کاشت زمستانه حاصل شد. دوره های مختلف آبیاری روی فاکتورهای اندازه گیری شده، اثر معنی داری نداشته است. همچنین اثر عملیات وجین روی رشد قطری یقه، درصد زنده مانی و طول ریشه نهالهای حاصل معنی دار نبوده اما اثر آن بر رشد ارتفاعی نهالها در پایان یک فصل رویش معنی دار بوده به طوری که بیشترین میزان رشد ارتفاعی در تیمار وجین با تناوب 14 روز یک بار بوده است. به منظور کاهش هزینه های تولید نهال در نهالستان می توان دوره وجین و آبیاری این گونه را در دوره زمانی طولانی تری انجام داد. با توجه به کمبود نیروی کارگری، زمان کاشت بذر را باید از پاییز به زمستان تغییر داد.

    کلیدواژگان: بذر، تاریخ کاشت، آبیاری، وجین، سرو نقره ای، نهالستان
  • میثم مجربی، محمد مفتخر جویباری، یحیی کوچ، حمید جلیلوند صفحه 614

    این تحقیق با هدف مقایسه فراوانی زادآوری طبیعی و تنوع گونه های گیاهی در دو توده همجوار جنگل کاری گونه های صنوبر دلتوییدس (Populus deltoides Marsh.) و پلت (Acer velutinum Boiss.) در قطعه 3 سری دلاک خیل حوزه جنگلهای چوب و کاغذ مازندران انجام گرفت. بدین منظور، در هر یک از قطعات جنگل کاری با استفاده از روش تصادفی - سیستماتیک، تعداد 15 قطعه نمونه مربعی شکل به ابعاد 20 × 20 متر برداشت شد. نوع و تعداد گونه های چوبی و درصد پوشش گونه های علفی مورد اندازه گیری قرار گرفت. برای تحلیل پارامترهای تنوع، غناء و یکنواختی در هر یک از جنگل کاری ها، از شاخصهای تنوع شانون وینر، غنای مارگالف و منهنیک و یکنواختی هیل استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که فراوانی زادآوری طبیعی گونه های چوبی در توده های صنوبر و پلت تفاوت آماری معنی داری دارد. از میان شاخصهای تنوع زیستی برای گونه های چوبی و علفی، تنوع و غناء بین دو توده تفاوت آماری معنی داری را نشان داد، اما برای شاخص یکنواختی تفاوت آماری معنی داری بین آنها مشاهده نشد.

    کلیدواژگان: جنگل کاری، تنوع، تجدید حیات طبیعی، گونه های گیاهی، دلاک خیل مازندران
  • مسعود حیدری، سید جعفر سیف آبادی، علی اصغر خانی پور صفحه 623
    در این تحقیق شاخصهای زیستی زئوپلانکتونی در منطقه ساحلی بندر انزلی مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری از اعماق 10-0، 20-10، 30-20، 40-30 و 50-40 متر به وسیله تور پلانکتون گیری عمودی کمرشکن (با قطر 36 سانتیمتر و چشمه 110 میکرون) و در فاصله های زمانی 5/3-5/2 ساعته در طول 3 شبانه روز در تابستان 1386 انجام گرفت. نتایج نشان داد که شاخص تنوع شانون - وینر در تمام اعماق و در طی ساعات مختلف کمتر از یک و نشانگر استرس شدید در محیط است. چنین شاخص و نشانگر می تواند به معنای چرای پلانکتونها توسط شانه دار (Mnemiopsis leidyi) باشد و نهایتا به معنای فروپاشی تدریجی اکوسیستم خزر تلقی می گردد.. اندازه گیری شاخص غالبیت سیمپسون نیز نشان دهنده غالبیت بالای دو گونه Acartia sp. و حضور M. leidyi در محیط و به نحوی دیگر تایید کننده واقعیت فروپاشی مذکور است. تعیین شاخص یکنواختی پایلو هم از عدم یکنواختی در محیط حکایت دارد و بالاخره پایین بودن مقادیر غنای گونه ای مارگالف نیز تایید نهایی بر وجود استرس در محیط به دلیل حضور شانه دار می باشد. بنابراین، به نظر می رسد، کنترل شانه دار یکی از مهمترین اقداماتی است که درراستای حفظ تنوع زیستی دریای خزر می بایست صورت پذیرد تا ذخایر با ارزش دریای خزر محفوظ بماند
    کلیدواژگان: زئوپلانکتون، Mnemiopsis leidyi، Acartia sp، شاخصهای زیستی، دریای خزر
|
  • Khosravifar M., Sanati M.H., Gourabi H., Habibi R., Chaparzadeh N Page 477
    Killer-cell Immunoglobulin-like receptors (KIR) expressed by natural killer (NK) cells at the site of placentation, can bind to human leukocyte antigen (HLA-C) molecules on trophoblast cells. Both systems are genetically highly polymorphic, in which their interactions result in release of varieties of cytokines and chemokines. The factors modulate placental relationship between mother and her fetus. Thus, it has been hypothesized that each of the particular maternal KIR/fetal HLA-C genotype combinations have different effect in pregnancy success. The patients were 92 couples and 8 women with three or more recurrent miscarriage (RM) with no physiologic or pathologic reason for their problem. Also, 100 healthy porous women were selected as control group. DNA were isolated from the whole blood specimens and genotyped for HLA-C groups and 5 KIR genes (KIR2DS1, KIR2DS2, KIR2DL1, KIR2DL2, KIR2DL3) using PCR-sequences-specific primer method (SSP). Statistical analysis shown, that frequency of the HLA-C2 group is raised in the affected female compared with porous women. The frequencies of activating KIRs in the male of partner of RM were similar to controls women while it had been decreased in the affected female compared with porous women although these don’t reach significant. Our findings support the idea that interaction between maternal KIR on NK cells and paternal HLA-C expressed trophoblast cells, affect the successful placentation.
  • Solimani B., Rahimi Mianji Gh, Chaharaein B Page 487
    The present study was carried out to detection of polymorphism in BMP15 gene and effects on litter size and body weight in Sanjabi sheep breed using SSCP-PCR method. Blood samples were collected randomly from 100 individuals (78 female and 22 male) at Mehregan Breeding Station of Kermanshah, Iran. Based on obtained results 80% of animals showed MM and 20% NN genotypes at BMP15 marker site. Results showed that BMP15 is important for twining (Pvalue<0.05). The effect of fixed parity and fixed lambing are not significant on litter size. Also results showed that the effect of BMP15 is significant (Pvalue<0.05) on body weight of birth, body weight of 45days and 3month. In BMP15 gene the average of litter size for NN genotype (1.1 ± 0.007) is more than MM genotype (0.25±0.007). Also NN genotype of BMP15 gene average of body birth weight (4.69±0.05) is more than MM genotype (4.45±0.05). The average of 45 days (11.3±0.13) and 3 month (19.62±14) of MM genotype is important than NN genotype. In other body weight traits not observed differs in NN and MM genotypes.
  • Yakhchali B., Afzal-Alghoum A.H., Yeganegi P., Shorgashti H., Siami A., Alavi S. M Page 494
    Phosphorus (P) is one of the most important and essential elements for plant growth and development. Insufficient phosphorus in the soil has high effect on the plant growth and productivity. Chemical Pi fertilizer is used to provide the phosphorus for the plants which in the soil environment is mostly fixed into insoluble form and become unavailable to the plants. Using biofertilizers containing Pi solubilising bacteria (PSB) hydrolyses P from various phosphate compounds resulting in decreasing application of the chemical Pi fertilizers. Proper and economical production of biofertilizers is depend on the mass production of microorganisms formed the biofertilizer which is obtained by suitable culture medium and fermentation process. In the previous project, two Pi solubilising bacteria named P5 and P13 were isolated from soil samples collected from various regions of Iran and characterized. The application of these bacteria as biofertilizer was investigated. In the present project, various culture media for growth and proliferation of the bacteria (Pseudomonas putida strain P13 and Pantoea agglomerans strain P5) were investigated. The results showed that the bacteria could grow in the complex and semi-defined media properly. The Taguchi statistical method was used for design and optimization of the culture medium. The results of the optimization in the flask and fermentor indicated that the P5 could grow on the semi-defined medium to high cell density up to optical density (OD600) of 25 (17.5 g cell dry wt l-1) and P13 grew in the complex medium and reached to OD600=18.6 (14.5 g cell dry wt l-1) in short cultivation time of 8.5 hours. Growth of two different bacteria forming biofertilizer into high cell density with the same time is important and valuable regarding industrial production of biofertilizer
  • Ahmadifar E., Shahriyari A., Akrarni R Page 507
    The peresent study was conducted to evaluate the effect of Ergosan on the growth factors, survival rate (%) and resistance to thermal stress of Acipenser persicus Larvae via bioencapsulation of Artemia urmiana. This experiment was conducted in a completely random design in three groups and group (A) with triplicate. The test groups were as follows: Artemia urmiana bioencapsulated with Ergosan 0. 1, 0. 2, 0. 3, (B, C, D groups respectively) g. /lit. in suspension of broth and non-enriched Artemia nauplii (group A). Artemia nauplii enriched with Ergosan was bioencapsulated for 12 hours and Persian sturgeon larvae were fed on it. The larves were fed on six times a day, every four hours with bioencapsulated nauplii. At day 20th, immersion in thermal water (30C˚, 34C˚) was performed to evaluate larvae resistance to thermal stress. The results indicated that the Ergosan according to the concentrations used in suspensions enrichment, significantly different in treatment groups, on the growth factors, final weight, Specific growth rate, Dailey growth rate (%) and survival rate (p<0. 05). No significant difference in the condition factor was observed (p>0. 05). Mortality rate was significantly different in thermal stress after 2 hours and mortality was lower in bioencapsulated groups than non- bioencapsulated (p<0. 05). The experiment indicated that the ability of Ergosan to influence the increase of the growth performance،survival rate (%) and resistance to thermal stress is relatively high in Acipenser persicus larvae.
  • Sourinezhad I., Kalbassi M.R Page 517
    In present study, weight related indices of growth including final weight, weight gain, specific growth rate and mean daily growth, were analyzed in all female triploid rainbow trout in compare to all female and mixed sex diploid and triploid populations during a period of 365 days in the second year of culture. Results of sampling of more than 4500 cultured fish indicated that growth increase of all female triploid rainbow trout was significant in compare to the other treatments (P > 0.05) and this growth advantage was more obvious as the experiment approached ending. At the end of culture period, mean final weight of all female triploid and mixed sex triploids reached up to 624.28 and 569.4 grams respectively, while these were 537.5 in all female diploids and 520.8 grams in mixed sex diploids. In conclusion, as the growth advantages of all female triploid rainbow trout were achieved in the second year of culture due to not occurring of sexual puberty, their culture could be recommended for fish culturists who are interested in fish growth over 300-400 grams of weight and want to land bigger fish to the market, considering the economic benefits of the fish production and nutrition.
  • Saberi H., Aliakbar A., Ashournia M Page 528

    In order to compare the amount of omega 3 and omega 6 fatty acids in Salmon, Carp and Silver carp, the samples were prepared from market during Jan. and Feb. (2006).With considering the statistic approach for sampling, after extraction of fish oil, they were purified and hydrolyzed. After hydrolysis of oil and isolation of fatty acids, they were esterified and preconcentrated by the evaporation of solvent and injection to GC-MS. As standard, the capsule of omega 3 were prepared and the same process was carried out before injection to GC-MS. The results show that the amount of omega 3 is higher in Salmon whereas Carb has the lowest amount.

  • Enayat Gholampoor T., Imanpoor M.R., Hosseini S.A., Shabanpoor B Page 539

    In this study, the effects of salinity (0, 2, 4, 7 and 10 ppt) on growth, survival, food consumption and blood biochemistry parameters of Rutilus frisii kutum fingerlings (initial mean weight 0.22±0.02 g) during 60 days were investigated. Weight gain (WG) and daily growth rate (DGR) were significantly influenced by water salinity (P<0.05), but specific growth rate (SGR), food conversion ratio (FCR), condition factor (CF) and percentage weight gain (%WG) of fingerlings did not significan differences among treatments at the end of the experimental period (P>0.05). Results indicated that highest weight gain (WG), specific growth rate (SGR) and percentage weight gain (%WG) of fingerlings obtained at 4 ppt and lowest of this indices were at 10 ppt. Maximum and minimum of specific growth rate (SGR) and condition factor (CF) of fingerlings reported at 2 ppt and 10 ppt, respectively. The best food conversion ratio (FCR) was observed at 2 ppt. The fingerlings that reared at 10 ppt, showed the slower growth and food consumption. Also, in the present trail some blood biochemistry parameters of fingerlings (hematocrit, glucose, cholesterol, total protein, calcium, magnesium, sodium and potassium) measured at the end of the experimental period. Results of blood biochemistry parameters showed no significant variation among different treatments (P>0.05). In addition, this research suggested that fingerlings of kutum reared excellency at saline water until 7 ppt.

  • Farhadian O Page 549
    In this study Microcyclops varicans was collected from freshwater around Zayanderod River, and then identified, purified, and mass cultured in the laboratory conditions. Growth and production in population of M. varicans were investigated according to three types of diet including, live Paramecium caudatum, prepared fish diet, and baker's yeast. The culture conditions were water temperature of 25 ºC, pH=7.5-7.8, filtered and autoclaved freshwater, 12 h: 12 h (light:dark) photoperiod. Experiment was run for 20 days period. Analysis of variance on obtained data showed that there were significant differences in the number of nauplii, copepodids, population doubling time and specific growth rate among three diets (P<0.05). The specific growth rate of M. varicans fed P. caudatum, prepared fish diet, and baker's yeast were 0.064, 0.135 and 0.085 %/day, respectively. The total copepod production (including nauplii + copepodids + adults) were 11 ± 1.2 (means ± standard error), 46.7 ± 10.2 and 17.3 ± 4.3 individuals/female fed on P. caudatum, prepared fish diet, and baker's yeast, respectively. This study showed that M. varicans could be cultured with non-algal diets. This species can be used as live food, suitable organism for toxicity tests as well as effects of water quality on growth and production of copepods.
  • Gholipour E., Fathpour H., Mirzajani A.R Page 558
    Seasonal changes in population of the Gammarus aequicauda were studied in Miankaleh Gulf, located in the south eastern of Caspian sea margin, during one year. The purpose of this research was to study the seasonal fluctuations in population structure and biology of G. aequicauda. Four stations (Galoogah,Ashooradeh,Bandar Gaz, Khaje Nafas) were considered for collecting the specimens. G. aequicauda were found in all stations. There was not significant difference in population frequency of each station in various season(P≤0.05). But comparison of population frequency between stations showed that there was significant difference between stations (P≤0.05). This difference was considerable between Galoogah and other stations; highest frequency was observed at Galoogah station in summer (1263ind./m²).The mean value of the sex ratio was 0.9. Mean value of male and female body length was 9.49 mm and 8.36 mm. Immatures exist throughout the year. Gravid females were found in all seasons. Immatures to matures ratio was maximum in summer(1.02%).Breeding activity that was assessed by estimating the percentage of gravid females (number of gravid females divided by total number of females ×100) was minimum in winter(27%) and maximum in spring (59%). There was significant relationship between the number of eggs in marsupium of female and its body length. Considering that the result of this study,it seems G. aequicauda would be favorite species in fisheries activities as a food of aquaculture.
  • Hajiboland R., Taleb-Pour A. H., Saedi N Page 566
    Atraphaxis suaedifolia Jaub. & Spach (Polygonaceae) is an endemic species from East Azerbaijan province, and grow around Tabriz. Our previous studies showed that this species is faced serious extinction hazard and its natural habitats are being contracted rapidly, so that, we have identified only three locations as habitat for this species. In order to find the reasons for reduction of its population size, factors of external and internal origin influencing reproduction of this species were studied. Results showed that pollen grains have a high mortality (47%) and a high proportion of seeds are hollow (53-71%) due to unfertilized ovules or failure of subsequent development. It was demonstrated that, this species produces four types of seeds regarding size and color, including a great number of small and brown seeds with no germination potential. The highest germination percentage (29%) and bigger seedlings was produced by black and big seeds, which are selectively fed by insects. It was also observed that, this species have a potential for propagation via rhizomes, however, a low penetration depth of soil which is characteristic of marny soils inhibits rhizome formation in its natural habitats. In this work, the hypothesis of high rate of homozygosity as the consequence of inbreeding was tested and it was observed that self- and cross-pollinated plants produce similar amounts of each type of seeds. In conclusion, many factors of internal origin including high rate of pollen mortality, high proportion of hollow seeds and special requirements for germination; and external factors including intensive feeding of seeds by insects, adverse ecological factors inhibiting germination and establishment of seedlings and lower possibility for regeneration by rhizomes involve in the reduction of reproduction and population size of in this species. Thus, all management strategies for conservation of this species are of high necessity and priority.
  • Heidari M., Pourbabaei H., Atar Roushan S Page 578
    In order to study of natural regeneration of persian oak (Quercus brantii) between ecological species group, Melehgavan protected area (app160 ha) of Ilam city was selected. The field data were obtained using of 67 sample plots (20m × 20 m) that were located in a systematic randomized design. The attributes including some topographic and soil physico-chemical properties, trees and shrubs species type and canopy coverage, which were recorded by measuring their small / large crown diameters in each main sample plot. In order to record the herbaceous species, the Whitaker’s snail plot method was applied, which resulted in 81 m2 of the minimum plot area. Herbaceous species and number of Q. brantii regeneration in 81 m2 plots in center of each sample plot were taken. The Canonical Correspondence Analysis (CCA), Principal Components Analysis (PCA) and TWINSPAN methods were used for the site classification, determining of the relationship between species composition and environmental properties. The results showed that there were three ecological species groups in the study area. The result also indicated that there were significant different between ecological species groups in view of the higher and coppice regeneration of persian oak. The higher regeneration was greater in second group than other groups, while Coppice regeneration was higher in third ecological group. The result of Spearman correlation showed, higher regeneration had positive correlation with organic matter, total nitrogen, moisture saturation percentage, aspect and elevation. The coppice regeneration had negative correlation with total nitrogen, elevation, canopy percentage of overstory and moisture saturation percentage, but it had positive correlation with silt, Bulk density and aspect.
  • Shabani S., Akbarinia M., Jalali. Gh., Aliarab A Page 593
    Forest gaps size and created conditions within gaps have special importance on biodiversity trending of plant association in forest understory. For the better perception alterations of biodiversity, Simpson, Shannon and Wiener, Menhenic, Margalef, Peet and Hill indices were used in Khanikan forests located in Chalous. Line transects method used for sampling and plant abundances were recorded, also. Forest gaps areas were divided into four classes including less than 200 m2, 200 – 500 m2, 500 – 1000 m2 and more than 1000 m2 area. Altogether, numbers of 34 gaps were recorded and 42 species belonging to 25 families recognized in the studied area. By using correlation analysis and analysis of variance statistical difference between diversity indices in respect to gap classes was found. The highest and least of species diversity and species richness indices is related to fourth and first gap classes, respectively. Also, the most and the least of evenness indices is related to first and fourth gap classes
  • Soufizadeh N., Hoseini S.M., Tabari M Page 605

    This experiment was performed at randomized block and factorial design with three treatments, sowing date (autumn and winter), irrigation periods (2 and 4 days) and weed mechanical control (7 and 14 days) with four replications and 15 vases (per replications) was established in Zaghe nursery in Khorramabad of Iran. In the end of the first growing season measurements were including height growth, diameter of collar, root length and survival rate. The results showed that weed control treatment of 14 days period higher height growth than 7 days. Effect of sowing date on diameter growth of Cupressus arizonica was investigated and the results showed that maximum diameter growth was in Cupressus arizonica at winter sowing date. Based on results, effect of irrigation periods and weed control on diameter growth was insignificant. In mentioned species effect of on diameter growth was insignificant. Effect of mentioned treatments on survival of Cupressus arizonica was insignificant. Effect of sowing date on root length was significant and maximum length was at winter sowing but effect of irrigation periods and weed control in this treatment was insignificant. Based on results for decrease of cost of seedlings produce in nursery, the duration of weed control and irrigation period can be wide, for better organize.

  • Mojarabi M., Moftakhar Joibary M., Kooch Y., Jalilvand H Page 614

    This research carried out in parcel 3 – Dallak Khil district of Mazandaran Wood and Paper Forests for comparison of natural regeneration density and biodiversity of afforestations of Populus deltoides Marsh. and Acer velutinum Boiss. These two stands were located in near each other. To doing this research, 15 sample plots with 20m × 20m area were taken by systematic - random in each plantation. We recorded type and individual of woody species with covering percent all of herbal species. For biodiversity analyses, Shannon Wiener's diversity, Margalef, Mechanic's richness and Hill's evenness were used. Results showed that there was a significant difference between two stands in natural regeneration density of woody species. Richness and diversity indices had significant differences, but evenness index showed no significant different between stands.

  • Heydari M., Seyfabadi J., Khanipour A Page 623
    Biological indexes of zooplankton in coastal region of Bandar Anzali were investigated. Samples were collected using closing vertical net (36 cm diameter and mesh size of 110 m) in depths 0-10, 20-20, 20-30, 30-40 and 40-50m at time interval of 2.5-3.5 hours for three days in the summer of 2007. Shannon-wiener diversity index in all depths and daytime were lower than 1 which indicates high stress in this environment. This indicator and stress means grazing pressure of Mnemiopsis leidyi on planktons that caused deterioration of Caspian ecosystem in extremity. The result of Simpson dominancy index showed high dominancy of two species, Acartia sp. and M. leidyi in this ecosystem. Furthermore, Pielou evenness index showed non-evenness in the environment and the end lower values of Margalef species richness also confirm high stress in the environment due to M. leidyi appearance. Thus, control of this ctenophore is one of the most important steps to protect the Caspian Sea biodiversity and it’s valuable resources.