Journal of Research Development in Nursing and Midwifery
Volume:8 Issue: 2, 2012

مطالعات مختلف نشان می دهد که کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی در بیماران مبتلا به نارسایی قلب، به طور قابل توجهی تحت تاثیر بیماری قرار می گیرد. هدف از مطالعه ی حاضر، تعیین کیفیت زندگی و برخی فاکتورهای مرتبط با آن در مردان مبتلا به نارسایی قلبی بود.
این مطالعه توصیفی- تحلیلی، بر روی 100 مرد مبتلا به نارسایی سیستولیک قلبی در بیمارستان های تامین اجتماعی البرز کرج و شهریار در سال 1389 انجام شد. روش نمونه گیری در مطالعه ی حاضر، به روش نمونه- گیری آسان بود. اطلاعات از طریق مصاحبه جمع آوری گردید. ابزار های مورد استفاده، شامل اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی مینه سوتا بود. اطلاعات با نرم افزار آماری SPSS و در سطح معنی دار کمتر از 05/0 با استفاده از آمار توصیفی مانند توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار، آزمون تی برای گروه های مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شد.
نتایج نشان داد که میانگین نمره کیفیت زندگی 30/21±61/41 بود و 51 درصد از مردان مبتلا به نارسایی قلبی کیفیت زندگی ضعیف، 26درصد متوسط و 23درصد کیفیت زندگی خوبی داشتند. کیفیت زندگی، همبستگی مثبت معنی داری با سن (001/0>p) و همبستگی معکوس معنی داری با کسر جهشی بطن چپ (006/0=p)، سطح هموگلوبین(001/0>p)داشت. تفاوت آماری معنی داری در میانگین نمره کیفیت زندگی با سطح تحصیلات (001/0=p)، وضعیت اقتصادی(010/0=p)، مصرف سیگار(031/0=p)، آسم (022/0=p)، استفاده از دیگوگسین (040/0=p)، مسدود- کننده گیرنده آنژیوتانسین(035/0=p) و اسپیرونولاکتون (002/0=p) وجود داشت.
مطالعه ی حاضر نشان داد که کیفیت زندگی مردان مبتلا به نارسایی سیستولیک قلبی ضعیف است. پرستاران با مداخلات مناسب و آموزش اقدامات خود مراقبتی و مانیتورینگ عوارض جانبی درمان، می توانند به ارتقای کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی کمک نمایند.

شناخت و اصلاح رفتارهای ترافیکی مردم به خصوص عدم استفاده از کلاه ایمنی، به عنوان یک راهکار به منظور جلوگیری از صدمات ناشی از حوادث جاده ای مطرح می باشد. این مطالعه با هدف بررسی موانع رانندگان موتور سیکلت در استفاده از کلاه ایمنی بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی در شهر خمین انجام گرفت.
این مطالعه از نوع توصیفی – تحلیلی می باشد.جمعیت مورد مطالعه، 384 نفر از رانندگان موتور سیکلت بودند ونمونه گیری به روش آسان از افراد در دسترس انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بر اساس سازه های الگوی اعتقادبهداشتی بود.پرسشنامه به صورت مصاحبه ای تکمیل شد و عملکرد، حساسیت درک شده، موانع و منافع درک شده و شدت درک شده با استفاده از آزمون های تی مستقل، همبستگی پیرسون، اسپیرمن،کای- اسکوئر و ویلکاکسون محاسبه و ارتباط هر کدام از بخش ها با عملکرد سنجیده شد وسطح معنی داری 5% در نظرگرفته شد.
علت عدم استفاده از کلاه ایمنی به ترتیب عرق کردن، کمتر شنیده شدن صدا،گران بودن،سنگین بودن کلاه، محدودیت دید، احساس خفگی، به هم ریختن آرایش موها،گم کردن کلاه ایمنی، خجالت کشیدن و وقت گیر بودن در هنگام استفاده از کلاه ایمنی بود. استفاده از کلاه ایمنی در زمان بررسی2/16 درصد بود. 4/61 درصد از افراد مورد مطالعه، آموزش و اطلاع رسانی، 7/22 درصد جریمه توسط پلیس و 9/15 درصد توقف موتور سیکلت را در استفاده از کلاه ایمنی موثر دانستند. میانگین نمرات حساسیت درک شده، موانع و منافع درک شده و راهنمای به عمل با میانگین نمره عملکرد ارتباط معنی داری داشت(05/0 p<).
نتایج این پژوهش نشان می دهد که اجرای برنامه ی آموزشی مناسب در مورد استفاده از کلاه ایمنی بر اساس سازه های الگوی اعتقاد بهداشتی، طراحی مناسب کلاه ایمنی به علت مشکلات ذکر شده(تعرق، نشنیدن صدا، احساس خفگی و...) و اصلاح رفتار پلیس در برخورد باعدم استفاده از کلاه ایمنی به سمت آموزش، می تواند در استفاده از کلاه ایمنی موثر باشد.

تحولات اجتماعی، اقتصادی و پیشرفت های علمی موجب رشد سریع سالمندی و دگرگونی سنت- های دیرین گردیده است. کیفیت زندگی در سالمندانی که از حمایت های همسر، فرزندان و دوستان برخوردارند، بالاتر است. لذا پژوهش حاضر به منظور تعیین نگرش مردم نسبت به افراد سالمند دراستان گلستان در سال 1387انجام شده است.

در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 300 شهروند 13 الی 60 ساله که حداقل یک فرد سالمند در اطرافیان خود داشتند، از چهار شهر استان گلستان به روش نمونه گیری آسان مورد پرسش قرارگرفتند. پرسشنامه نگرش سنج کوگان به عنوان ابزارگردآوری داده ها مورد استفاده قرارگرفت. برای آنالیز داده ها از آزمون های کراسکال والیس و من ویتنی استفاده شد.

42 درصد نمونه ها ترکمن و53 درصد فارس بودند. میانگین سنی نمونه ها 8/24 سال بود. بین متغیر سن، قومیت و تحصیلات(05/0> P) با چگونگی نگرش نسبت به سالمندی ارتباط معنی دار آماری دیده شد. زنان و مردان کمتر از 25 سال و افراد با تحصیلات بالا بیشترین نگرش منفی را نسبت به سالمندان و زنان و مردان ترکمن بیشترین نگرش مثبت را نسبت به سالمندان داشتند.

با توجه به اینکه بیشترین نگرش منفی بین نوجوانان و جوانان و دانشگاهیان است، برای ایجاد تحولی اساسی در نگرش این افراد، باید اقدامات اساسی توسط مسئولان انجام شود.

در مطالعات مختلف به تفاوت جنسیتی در هوش هیجانی اشاره می شود و غالبا زنان و دختران را دارای هوش هیجانی بالاتر می دانند. هدف این مطالعه، تعیین تفاوت جنسیتی در هوش هیجانی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گلستان بوده است.
در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 180 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال 1387 به روش تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامه هوش هیجانی سیبریا شیرینگ، به عنوان ابزار گردآوری داده ها استفاده شدکه روایی و پایایی آن در مطالعات مختلف مورد تایید قرار گرفته است (ضریب آلفای کرونباخ بین 75 تا 85 درصدگزارش شده است). داده ها با آزمون های آماری توصیفی وآزمون تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در تمامی آزمون ها سطح معنی داری 05/0 درصد در نظر گرفته شد.
هوش هیجانی دانشجویان دختر 2/104 و پسران 1/100 بوده که این اختلاف از نظر آماری معنادار بوده است (03/0= P). دانشجوان دختر در مولفه های خودکنترلی، خود آگاهی و هوشیاری اجتماعی مقیاس هوش هیجانی نمرات بالاتری داشتند(05/0 P<). در دو خرده مقیاس خودانگیزی و مهارت اجتماعی، اختلاف معنی داری بین دو جنس وجود نداشت(05/0< P).
همه مولفه های هوش هیجانی در دو جنس تفاوت ندارند، ولی مولفه های هشیاری اجتماعی و خود کنترلی تحت تاثیر جنسیت قرار می گیرند.

روند رو به رشد بیماری مزمن کلیوی در جهان، بیانگر افزایش مشکلاتی است که به بیمار و خانواده او تحمیل می شود و در نهایت کیفیت زندگی او را کاهش می دهد؛ به طوری که بیماران دیالیزی علاوه بر درخواست درمان- های مناسب، به دنبال افزایش کیفیت زندگی خود هستند. لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه کیفیت زندگی بیماران دیالیز صفاقی و همودیالیز انجام شد.
این مطالعه تحلیلی- مقطعی بر روی 136 بیمار دیالیزی(130 بیمار همودیالیزی و 36 بیمار دیالیز صفاقی) دربخش های همودیالیز و دیالیز صفاقی و نفرولوژی بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 1385انجام شد. کیفیت زندگی به کمک پرسشنامه استاندارد SF-36 که در دو بخش شامل اطلاعات دموگرافیک و 36 سوال مربوط به کیفیت زندگی) تنظیم شده بود، بررسی گردید. داده های جمع آوری شده با آمار توصیفی و تی تست مستقل تجزیه و تحلیل شدند.
اکثر نمونه ها زن بودند(97) نفر و اکثر بیماران همودیالیزی8/43درصد در محدوده سنی45-26 سال و هم چنین بیشتر بیماران دیالیز صفاقی50 درصد در محدوده سنی 25- 15سال قرار داشتند. میانگین نمره کیفیت زندگی بیماران همودیالیز در حیطه فعالیت جسمی، محدودیت ایفای نقش و سلامت روحی و روانی بالاتر از بیماران دیالیز صفاقی بود(05/0 p<).
با توجه به نتایج مطالعه ی حاضر،کیفیت کلی زندگی بیماران همودیالیز بهتر از بیماران دیالیز صفاقی بوده است. بنابراین شناسایی سطح کیفیت زندگی بیماران با نارسایی مزمن کلیه و مطالعه در مورد روش های ارتقاء کیفیت زندگی آن ها ضروری به نظر می رسد و امید است تا گام های عملی در جهت ارتقاء کیفیت زندگی این بیماران برداشته شود.

جوانان، عمده ترین گروه در معرض خطر ایدز در سراسر دنیاهستند و یکی از مشکلات بهداشتی در جهان به ویژه در کشورهای در حال توسعه خطر ابتلا به ایدز می باشد. هدف این مطالعه، تعیین آگاهی و نگرش دانشجویان دانشگاه آزاد ساوه در مورد ایدز بود.
این پژوهش از نوع توصیفی – مقطعی بود. جامعه پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی ساوه سال 89- 88 تشکیل می دادند. حجم نمونه 666 نفر بود که به طریق نمونه گیری خوشه ایانتخاب شدند،ابزارگردآوری پرسشنامه خود ساخته بود که شامل سه قسمت اطلاعات دموگرافیک،آگاهی و نگرش بود. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری 15 - SPSS و به کارگیری آزمون های کای دو و تست دقیق فیشر تجزیه و تحلیل شد و در سطح (05/0 P<) معنی دار تلقی شده است.
: اکثر نمونه ها (9/48 درصد) در گروه سنی 20 تا 25 سال قرار داشته، 4/ 54 درصد مونث،8 /68 درصد دانشجویان دارای آگاهی متوسط، 9/ 14 درصد دارای آگاهی خوب و 1 /63 درصد از نگرش منفی برخوردار بودند. 6/80 درصد اطلاعات خودرا از طریق رادیو و تلویزیون کسب کرده بودند. 54 درصد تا کنون با بیمار ایدزی تماسی نداشته اند. بین میزان آگاهی با جنس و منبع کسب اطلاعات، میزان نگرش با جنس (001/0> P) و میزان نگرش با میزان آگاهی ارتباط معنی داری وجود داشت (001/0> P).
اکثر دانشجویان از میزان آگاهی خوب ونگرش مثبت برخوردار نبودند و با توجه به اینکه رسانه ملی مهم ترین نقش را در رابطه با ایدز داشت، توجه به کمیت و کیفیت برنامه های آن و سایر منابع اطلاعاتی در امر آموزش ضروری است.

رفتارهای بهداشتی، به منظور پیشگیری از بیماری یا حفظ سلامتی انجام می گیرد و با توجه به تاثیر الگوهای رفتاری بر سلامت افراد جامعه، این مطالعه با هدف مقایسه رفتارهای بهداشتی دانشجویان نیم سال اول و آخر دانشگاه های دولتی شهر تهران و ارتباط آن با متغیرهای جمعیت شناختی انجام شد.
در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، تعداد 149 نفر از دانشجویان دانشگاه های تهران و امیرکبیر در سال 1385 به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب گردیدند. تعداد دانشجویان نیم سال اول 99 نفر و نیم سال آخر50 نفر بود. ابزار گرد آوری داده-ها، پرسشنامه تعیین رفتارهای بهداشتی بود و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-16 و آزمون های آماری توصیفی و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری آزمون 05/0 در نظر گرفته شد.
بین دو گروه از دانشجویان نیم سال اول و آخر، در زمینه انجام فعالیت ورزشی و عدم استعمال دخانیات اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت؛ ولی در زمینه الگوی صحیح تغذیه این اختلاف معنی دار بوده است(03/0= P) و دانشجویان نیم سال اول رفتار بهداشتی مناسب تری در زمینه تغذیه داشتند.
در مطالعه حاضر، نتایج نشان داد که دانشجویان مورد بررسی از نظر رعایت رفتارهای بهداشتی در حد مطلوبی نبوده اند؛ لذا طراحی و اجرای برنامه های آموزشی مناسب به منظور ارتقای رفتارهای بهداشتی مطلوب در بدو ورود و طی دوره تحصیلی دانشجویان ضروری به نظر می رسد.

فرآیند تعیین و تهیه اطلاعات لازم درباره ی مطلوبیت هدف های برنامه توسعه، به منظور هدایت، تصمیم گیری، بهبود فعالیت های دانشگاهی و کسب بازده مورد نظر آن دانشگاه، ارزشیابی خوانده شده و به عنوان جزء جدایی ناپذیر نظام برنامه ریزی دانشگاهی قلمداد می شود. هدف این پژوهش، ارزشیابی جامع دانشگاه آزاد اسلامی گرگان با رویکرد مبتنی بر مدیریت بر اساس الگوی CIPP، به منظور تهیه اطلاعات مفید برای کمک به افراد برای قضاوت و بهبود برنامه آموزشی و کمک به رشد سیاست ها و خط مشی برنامه ها می باشد.
پژوهش حاضر توصیفی از نوع ارزشیابی است. برای این کار اجزای چهارگانه الگوی CIPP شامل زمینه، درون داد، فرآیند و برون داد به مولفه های جزئی تر تقسیم شدند، سپس استانداردهای اولیه براساس نظر مدیران دانشگاه، مدیران گروه و اعضای هیات علمی تدوین شد. در مرحله بعد، بر اساس استانداردهای اولیه ابزار اندازه گیری، طراحی و اجرا شدند.
نتایج این پژوهش نشان داد که میانگین نمره های عوامل زمینه، درون داد، فرآیند و برون داد از دیدگاه اعضای هیات علمی، دانشجویان، مدیران گروه، مدیران دانشگاه، کارشناسان و دانش آموختگان به ترتیب برابر 550/2، 714/2، 208/3 و 910/2 است که نشان دهنده مطلوبیت نسبی دانشگاه آزاد در این شاخص هاست. نمره مجموع این چهار عامل نیز برابر 845/2 بود که نشان دهنده مطلوبیت نسبی دانشگاه از لحاظ کلی است.
با توجه به جوان بودن دانشگاه آزاد اسلامی وکم بودن نسبت اعضای هیات علمی با مرتبه دانشیاری واستادی به مربی، این میزان مطلوبیت قابل قبول است.

عملکرد نظام آموزشی می تواند در فارغ التحصیلان تبلور عینی داشته باشد؛ لذا این تحقیق به دنبال بررسی عملکرد نظام آموزشی دانشگاه از نگاه فارغ التحصیلان بوده است.
دراین مطالعه تمامی فارغ التحصیلان(159 نفر) نیم سال دوم سال تحصیلی86-1385دانشگاه علوم پزشکی گلستان مورد پرسش قرارگرفتند. ابزارگردآوری داده ها، پرسشنامه ای پایا وروا، مشتمل بر 36 سوال بسته در ارتباط با فاکتورهای عملکردی در نظام آموزشی بود. فارغ التحصیلان پس از شناسایی و انجام هماهنگی لازم، پرسشنامه ها را تکمیل نموده ودر همان زمان تحویل دادند. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار spss و شاخص های آماری، تجزیه وتحلیل شدند.
از 159 نفر فارغ التحصیل شرکت کننده در این پژوهش، 22 درصد پسر و78 درصد دختر بودند. فارغ- التحصیلان از رشته های پزشکی، پرستاری، مامایی، علوم آزمایشگاهی، اتاق عمل، بهداشت محیط و بهداشت خانواده بودند. نتایج به دست آمده، نشان دهنده تفاوت دیدگاه های فارغ التحصیلان با توجه به رشته تحصیلی و براساس عوامل عملکردی مختلف در سطح دانشگاه می باشد. رابطه بین رضایت فارغ التحصیلان از عملکرد نظام آموزشی دانشگاه و رشته- های تحصیلی آنان با (001/0 < p) معنی دار شد. این موضوع بیشتر تحت تاثیر نارضایتی فارغ التحصیلان دو رشته پزشکی و مامایی از عملکرد نظام آموزشی و مدیریت آموزش عالی بوده است.
نتایج به دست آمده از این پژوهش، گویای این مطلب است که کارکردها در قسمت های مختلف آموزشی دانشگاه متناسب با انتظارات نبوده است؛ به گونه ای که بازتاب های متفاوتی در بین فارغ التحصیلان داشته است.

تصویرجسمی می تواند اثر عمیقی بر زندگی افراد، حس اعتماد به نفس (حس خوشحالی درونی) و سلامتی داشته باشد. هدف از این مقاله، بررسی تصویر جسمی کارکنان دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی گلستان می باشد.
مطالعه حاضر از نوع توصیفی- مقطعی بوده که در سال 1387 از طریق سرشماری کارکنان آموزشی، اداری و خدماتی دانشکده های علوم پزشکی گلستان مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از پرسشنامه (تصویر جسمی) داده ها گردآوری گردید. روایی ابزار با استفاده از روایی محتوایی و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ(71/0= α) محاسبه گردید. متغیرهای (نوع کار، جنسیت، ظاهر بدن، قد و وزن) با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
از 225 شرکت کننده، 6/63 درصد کارکنان تصویر جسمی خوب، 6/33درصد تصویر جسمی متوسط و 1/3 درصد تصویر جسمی بد از خود داشتند. بین تصویر جسمی و متغیرهای جنسیت (003/0 P=)، ظاهر جسمی (001/0 P=) و قد (027/0 P=) ارتباط معنی دار دیده شد؛ اما بین نوع کار، دانشکده و وزن با تصویر جسمی ارتباط معنی دار دیده نشد. کارکنان مونث و افراد قد بلند و آن هایی که از ظاهر خود رضایت داشتند، تصویر جسمی مثبت تری از خود داشتند.
با توجه به اهمیت تصویر از جسم خود در سلامت روان و این که کارکنان دانشکده ها درهر سه رده به علت محیط کار مدام در معرض دید می باشند، برخورداری از تصویر جسمی مثبت ممکن است در ارائه کار آن ها نیز موثر باشد. لذا اتخاذ استراتژی هایی برای ارتقای آن مهم به نظر می رسد.