فهرست مطالب

فصلنامه فن آوری های نوین کشاورزی
سال دوم شماره 1 (1387)

  • خاکشناسی
  • تاریخ انتشار: 1387/06/06
  • تعداد عناوین: 10
|
  • ارزیابی مدل منحنی رخنه ونگ در برخی خاکهای شنی دست خورده
    محمدحسین محمدی، محمدرضا نیشابوری، حسینقلی رفاهی، مهدی شرفا صفحه 1
    فرآیند انتقال املاح در خاک (منحنی رخنه) تحت تاثیر خصوصیات فیزیکی خاک مانند توزیع اندازه خلل و فرج و نحوه اتصال آنها در خاک قرار دارد. مدل ونگ و همکاران (2002) یکی از مدل هایی است که جهت پیش بینی کامل منحنی انتقال املاح با استفاده از خصوصیات فیزیکی مذکور ارائه شده است. این پژوهش با هدف ارزیابی مدل ونگ در برخی خاکهای شنی انجام شد. بدین منظور تعداد هشت نمونه خاک شنی با توزیع اندازه ذرات اولیه مختلف تهیه و در ستون هایی به ارتفاع 35 سانتی متر ریخته و آزمایش جابجایی املاح از نوع مرحله ای در شرایط اشباع و با شیب هیدرولیکی واحد در دو تکرار انجام و منحنی رخنه و نیز به موازات آن منحنی رطوبتی خاکها بدست آمد. نتایج نشان داد که میزان برازش مدل ونگ و همکاران در نمونه های مختلف از 35 تا 87 درصد متغیر است (1%>p) و نیز دارای خطاهای سیستماتیک می باشد. جای گذاری پارامترهای منحنی رطوبتی در مدل ونگ منجر به کاهش قابل ملاحظه دقت مدل شد. بطوریکه این مدل نتوانست بطور معنی دار منحنی رخنه را پیش بینی نماید. نتایج کلی بدست آمده نشان داد خطاهای مدل ناشی از شکل ریاضی آن و نیز فرضیات بکار رفته در استنتاج آن می باشد.
    کلیدواژگان: منحنی جابجایی املاح، منحنی رطوبتی، توزیع اندازه ذرات اولیه، خاک شنی
  • ارزیابی عکس العمل هیبریدهای آفتابگردان نسبت به مقادیر مختلف آبیاری
    جهانفر دانشیان، حمید جباری، علیرضا مقدم خمسه، امید لطفی فر، غلامعباس اکبری، مهدی پناهی، پریسا جنوبی صفحه 2
    به منظور ارزیابی عکس العمل 18 هیبرید آفتابگردان نسبت به مقادیر مختلف آبیاری، سه آزمایش جداگانه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج در سال 1385 اجرا گردید. در آزمایش اول که در شرایط آبیاری مناسب اجرا شد، زمان آبیاری کلیه کرت ها براساس 60 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A از زمان کاشت تا پایان دوره رشد گیاه بود و در آزمایش دوم و سوم که در شرایط آبیاری محدود اجرا گردید، زمان آبیاری کلیه کرت های آزمایشی به ترتیب براساس 120 و 180 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر تعیین و انجام شد. نتایج آزمایش اثرات معنی داری آبیاری محدود را بر روی صفاتی نظیر ارتفاع گیاه، تعداد برگ فعال، قطر طبق، وزن خشک طبق، وزن خشک ساقه، تعداد دانه پر در بوته، وزن هزار دانه، عملکرد و درصد روغن دانه نشان داد. هیبریدهای مورد بررسی در همه صفات بجز وزن خشک طبق تفاوت معنی داری در سطح آماری با هم داشتند. بیشترین عملکرد دانه از آبیاری بعد از 60 میلی متر تبخیر به میزان 2852 کیلوگرم در هکتار بدست آمد و در شرایط آبیاری حدود بعد از 180 میلی متر عملکرد با افت 82 درصدی به 508 کیلوگرم در هکتار تقلیل یافت. در این آزمایش هیبرید آلستار با دارا بودن قطر و وزن خشک طبق زیاد، تعداد برگ فعال مناسب در مرحله پر شدن دانه و تعداد دانه پر بالا توانست بیشترین عملکرد دانه را به میزان 2012 کیلوگرم در هکتار کسب نماید. همچنین بیشترین عملکرد دانه در سطوح آبیاری محدود از هیبرید آلستار (به ترتیب 1671 و 702 کیلوگرم در هکتار) و در شرایط آبیاری مناسب از هیبرید مهر (3861 کیلوگرم در هکتار) بدست آمد.
    کلیدواژگان: هیبریدهای آفتابگردان، آبیاری محدود، عملکرد دانه، درصد روغن
  • بررسی تاثیر مقادیر مختلف اوره با پوشش گوگردی و سایر منابع کود نیتروژنه بر میزان عملکرد و غلظت نیتروژن در پیاز
    احمد گلچین، محمد اسماعیلی، محمد امیر دلاور صفحه 3
    به منظور بررسی تاثیر مقادیر و منابع مختلف کود نیتروژنه بر میزان عملکرد و غلظت نیتروژن در پیاز رقم قولی قصه، آزمایشی بصورت فاکتوریل با 13 تیمار و 3 تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی از سال 78 به مدت دو سال در مرکز تحقیقات کشاورزی زنجان به اجرا درآمد. نیتروژن با مقادیر 0، 100، 200 و 400 کیلوگرم در هکتار از منابع کود نیتروژنه اوره با پوشش گوگردی، اوره، نیترات آمونیوم و سولفات آمونیوم استفاده گردید. اوره باپوشش گوگردی به صورت یکجا قبل از کاشت و سایر کودهای نیتروژنه در سه نوبت (قبل از کشت و دو نوبت به صورت سرک) بصورت نواری مصرف شدند. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثر اصلی منابع مختلف کود نیتروژنه بر میزان عملکرد سوخ پیاز موثر نیست ولی بر غلظت نیتروژن برگ و سوخ پیاز و همچنین مقدار نیتروژن آمونیاکی خاک بعد از برداشت معنی دار است. اثر اصلی مقادیر مختلف نیتروژن بر کلیه صفات مورد مطالعه معنی دار بود و حداکثر عملکرد سوخ پیاز به طور میانگین به میزان 60 تن در هکتار بامصرف 200 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار بدست آمد که تفاوت آماری معنی داری با مصرف 400 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار نداشت. مصرف 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار عملکرد سوخ پیاز را در مقایسه با تیمار شاهد حدود 23 تن در هکتار افزایش داد بنابراین باتوجه به نتایج به دست آمده می توان مقدار 200 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از منبع کود اوره با پوشش گوگردی را جهت تامین نیاز نیتروژن پیاز رقم قولی قصه، حصول عملکرد مطلوب و کاهش اتلاف نیتروژن خاک استفاده نمود.
    کلیدواژگان: پیاز، عملکرد سوخ، مقادیر نیتروژن، منابع نیتروژن و اوره با پوشش گوگردی
  • پیامد پلیمرهای محلول در آب بر ویژگی های فیزیکی یک خاک مارنی و یک خاک سدیمی و رشد گیاه جو
    احمد گلچین، حمیدرضا سمایی، علی سرابچی صفحه 4
    ساختمان خاک ویژگی مهمی است که شرایط فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک را تحت تاثیر قرار میدهد. افزودن مواد آلی به خاک، ساختمان خاک را بهبود بخشیده و کمبود آن موجب ناپایداری ساختمان خاک می گردد. در خاک های دارای ماده آلی کم، برای افزایش پایداری ساختمان خاک میتوان از پلیمرهای مصنوعی استفاده کرد. به منظور بررسی پیامد نوع و غلظت پلیمرهای محلول در آب بر ویژگی های فیزیکی یک خاک مارنی و یک خاک سدیمی و رشد گیاه جو، یک آزمایش فاکتوریل با طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد. در این آزمایش پلیمرهای TC108، R790 و NC218 با نسبت های 1:10 (یک قسمت پلیمر و ده قسمت آب مقطر)، 1:3 و 1:1 تهیه و بر روی نمونه های خاک های مارنی و سدیمی هوا خشک که از الک 2 میلی متری عبور داده شده بود، پاشیده شد. پس از خشک شدن نمونه ها، برخی از ویژگی های فیزیکی خاک های تیمار شده با پلیمر و تولید زیست توده گیاهی جو کشت شده در خاک های تیمار شده مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که ویژگی های فیزیکی خاک های تیمار شده با پلیمرها به میزان قابل توجهی بهبود یافتند. به گونه ای که پلیمرهای اضافه شده به این خاک ها موجب افزایش ضریب آبگذری اشباع و پایداری خاکدانه ها در حالت خشک و تر و کاهش چگالی ظاهری خاک گردیدند. از طرف دیگر، مقدار رس قابل پراکنش خاک سدیمی در نمونه های تیمار شده با پلیمر کاهش یافت. در صورتی که مقدار رس قابل پراکنش در خاک مارنی پس از افزودن پلیمر به خاک افزایش پیدا کرد. برخی مشخصه های رشد گیاه شامل جوانه زنی و زیست توده گیاهی جو در خاک های تیمار شده نسبت به نمونه شاهد افزایش یافت. نتایج نشان داد که استفاده از پلیمرهای R790 و TC108 در بهبود ویژگی های فیزیکی در غلظتهای بالای پلیمر، موثرتر از پلیمر NC218 بودند. همچنین اثر پلیمر NC218 در افزایش رشد گیاه و جوانه زنی، بیشتر از دو پلیمر دیگر بود. با توجه به نتایج بدست آمده، به کاربردن پلیمرهای مورد نظر در غلظت های کم و متوسط، سبب افزایش جوانه زنی و تولید زیست توده گیاهی نسبت به تیمارهای شاهد می گردد.
    کلیدواژگان: پلیمرهای محلول در آب، ویژگیهای فیزیکی خاک، خاک مارنی، خاک سدیمی، رشد گیاه، پایداری خاکدانه، رس قابل پراکنش
  • تاثیر گوگرد و تیوباسیلوس بر عملکرد و ترکیب شیمیایی پیاز سیر
    اصغر مشهدی جعفرلو، حسین بشارتی، سعید شفیعی صفحه 5
    سیر (Allium sativum L.) یکی از سبزی های سرشار از مواد غذایی و دارویی است که در سال های اخیر توجه زیادی به آن معطوف شده است. به منظور بررسی تاثیر گوگرد توام با مایه تلقیح باکتری تیوباسیلوس بر عملکرد و غلظت برخی از عناصر غذایی در پیاز سیر آزمایشی با سه سطح گوگرد عنصری(0، 6 و 12 تن در هکتار) همراه با مایه تلقیح باکتری تیوباسیلوس در سه تکرار در سال زراعی 85-1384 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی دکتر نخجوانی ارومیه در یک خاک Coarse loamy mixed mesic typic xerofluents اجراء گردید. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد که گوگرد باعث افزایش عملکرد سیر گردید ولی این افزایش از لحاظ آماری معنی دار نبود. مصرف گوگرد باعث کاهش غلظت آهن و افزایش غلظت روی در پیاز سیر گردید ولی تاثیر آن بر غلظت فسفر و منگنز معنی دار نبود.
    کلیدواژگان: سیر، پیاز سیر، گوگرد، تیوباسیلوس، عملکرد، ترکیب شیمیایی
  • نقش گوگرد، مواد آلی و میکروارگانیسم ها در بهبود خصوصیات فیزیکوشیمیایی یک خاک شور-سدیمی
    سعید کلیچ، احمد گلچین، محمد امیر دلاور صفحه 6
    به منظور بررسی تاثیر گوگرد، مواد آلی و میکروارگانیسم هابر ویژگی های فیزیکوشیمیایی یک خاک شور و سدیمی،آزمایشی بانه تیمار و در سه تکرار به صورت طرح کاملا تصادفی در گلخانه به اجرا در آمد. تیمارهای این تحقیق عبارت بودند از(1) مصرف گوگرد به میزان 5/0 و 1 درصد وزنی + تیوباسیلوس، (2) مصرف گوگرد به میزان 5/0 و 1 درصد وزنی + 5/0 درصد کود دامی + تیوباسیلوس، (3)مصرف گوگرد به میزان 5/0 و 1 درصد وزنی +5/0 درصد تفاله لیمو + تیوباسیلوس، (4) مصرف گوگرد به میزان 5/0 و 1 درصد وزنی + 5/0 درصد کود ملاس چغندر قند + تیوباسیلوس (5) شاهد. پس از اضافه کردن تیمارهای آزمایشی نمونه های خاک موردنظر، نمونه های خاک تیمار شده در گلدانهای 3 کیلوگرمی ریخته شدند و پس از رساندن رطوبت آنها به حد ظرفیت مزرعه، به مدت 4 ماه خوابانیده شدند. در طول دوره خوابانیدن و هر 40 روز یکبار خاکهای تیمار شده مورد نمونه برداری قرار گرفتند و ویژگی های فیزیکوشیمیایی آنها مجددا«مورد اندازه گیری قرار گرفت در پایان دوره خوابانیدن و پس از آبشوئی نمونه های خاک تیمار شده ویژگی های فیزیکوشیمیایی آنها مجددا مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که در طی دوره انکوباسیون و همچنین پس از آبشویی، تیمار1 درصد گوگرد + 5/0 درصد تفاله لیمو + تیوباسیلوس بیشترین تاثیر را در کاهش واکنش خاک،نسبت جذب سدیم و در صد رس قابل پراکنش خاک شور و سدیمی داشت. این تیمار میزان واکنش خاک و نسبت جذب سدیم خاک را به ترتیب از 98/7 و 6/39 در نمونه شاهد به 05/7 و 11/7 کاهش داد که از لحاظ آماری در سطح یک درصد معنی دار بود. نتیجه این تحقیق نشان می دهد که مصرف توام ضایعات آلی اسیدی، گوگرد وتیوباسیلوس در خاکهای شور و سدیمی حاوی آهک باعث تشدید خاصیت اصلاحی گوگرد در این خاکها می شود.
    کلیدواژگان: گوگرد، تیوباسیلوس، تفاله لیمو، خاک شور و سدیمی، رس قابل انتشار، SAR، واکنش خاک
  • بررسی تاثیرمصرف توام ضایعات آلی و کود نیتروژن بر عملکرد و غلظت عناصر غذایی سیب زمینی
    سعید شفیعی، علی سرابچی، محمد اسماعیل امیری صفحه 7
    به منظور بررسی تاثیرمصرف توام ضایعات آلی و کود نیتروژن در مقادیر مختلف بر عملکرد گیاه سیب زمینی رقم آگریا آزمایشی مزرعه ای به صورت اسپیلیت پلات فاکتوریل با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سال زراعی 85-1384اجرا گردید. در اجرای این طرح نوع ماده آلی مصرفی به عنوان کرت اصلی و مقادیر ماده آلی به همراه نیتروژن مصرفی به صورت فاکتوریل در کرتهای فرعی قرار داده شدند. کرتهای اصلی شامل کود مرغی، کلش گندم و مخلوط کلش گندم با کود مرغی بود. هر کرت اصلی شامل 9 کرت فرعی بود که ترکیب سه سطح 0، 10 و 20 تن در هکتار ماده آلی و سه سطح 0، 90 و 180 کیلوگرم در هکتار نیتروژن از منبع اوره را در خود جای داد. تعداد کل کرت ها 108عدد بود شامل 27 تیمار در چهاد تکرار بود. غده های سیب زمینی در خرداد ماه کشت شدند و در زمان گلدهی کامل ارتفاع بوته ها، اندازه گیری شده و نمونه های برگی تهیه شدند و برداشت محصول نیز بطور مکانیزه در آبان ماه انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه داده ها نشان داد که کود مرغی بیشترین تاثیر را در افزایش عملکرد غده ی سیب زمینی داشت به طوری که درتیمار 30 درصد افزایش عملکرد نسبت به شاهد مشاهده شد (08/ 38تن در هکتار). بررسی اثر متقابل سطوح ماده آلی و نیتروژن نشان می دهد که متناسب با افزایش سطح ماده آلی (ازصفر تا 20 تن در هکتار) و نیتروژن (از 0 تا 180 کیلوگرم ازت در هکتار) عملکرد غده افزایش داشت. نتایج بدست آمده نشان می دهد که استفاده توام کودهای آلی و شیمیایی در مقایسه با مصرف هر کدام به تنهایی تاثیر بیشتری در افزایش عملکرد سیب زمینی دارد همچنین نوع و سطوح ماده آلی و نیتروژن و اثرات متقابل آنها بر توزیع اندازه غده ها، درصد ماده خشک غده، ارتفاع بوته، غلظت نیتروژن، آهن، روی و منگنز برگ تاثیر معنی داری داشت نوع ماده آلی بر غلظت پتاسیم و فسفر برگ تاثیر معنی داری نداشت در حالی که سطوح ماده ی آلی و نیتروژن و اثرات متقابل آنها بر غلظت پتاسیم و فسفر برگ معنی داری بود. بررسی تاثیر مقدار ماده آلی مصرفی بر میزان جذب عناصر ماکرو و میکرو در برگ نشان می دهد که بیشترین میزان مصرف کود آلی، بالاترین مقدار جذب این عناصر را در پی داشت.
    کلیدواژگان: کود مرغی، کاه گندم، سیب زمینی، نیتروژن، عملکرد
  • مدل سازی تغییرات مکانی فرسایش پذیری خاک در نواحی نیمه خشک
    علیرضا واعظی، حسینعلی بهرامی، سید حمیدرضا صادقی، محمدحسین مهدیان صفحه 8
    فرسایش پذیری خاک یکی از عوامل شش گانه موثر در فرسایش آبی بر اساس رابطه جهانی فرسایش خاک (USLE) است. هدف از انجام این پژوهش برآورد و اندازه گیری فرسایش پذیری و مدل سازی تغیییرات مکانی آن بود. برای این منظور 36 نقطه در منطقه ای به مساحت 900 کیلومتر مربع در جنوب استان آذربایجان شرقی طی سال 1384 و 1385 در نظر گرفته شد. مقدار فرسایش پذیری خاک از نموگراف USLE برآورد و بر اساس مقدار سالانه هدررفت خاک در واحد عامل فرسایندگی باران اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که فرسایش پذیری برآوردی حدود 77/8 برابر بیشتر از مقدار اندازه گیری شده است. این تفاوت در سطح احتمال 001/0 معنی دار بود. بررسی تغییرات مکانی فرسایش پذیری برآوردی و اندازه گیری شده نشان داد با وجود آن که تغییرنمای فرسایش پذیری برآوردی و اندازه گیری شده از مدل کروی پیروی می کند لیکن مشخصات مدل آن ها از یکدیگر متفاوت است. شعاع تاثیر تغییرات مکانی فرسایش پذیری اندازه گیری شده (45/2 کیلومتر) کمتر از مقدار برآوردی (51/11 کیلومتر) بود. توزیع مکانی فرسایش پذیری اندازه گیری شده متفاوت از مقدار برآوردی بود. فرسایش پذیری برآوردی از شمال تا شمال غرب و از جنوب تا جنوب شرق دارای بیشترین مقدار بود در حالی که فرسایش پذیری اندازه گیری شده بجز در شمال غرب در سایر بخش ها دارای مقدار پایین تر بود. بررسی خطای میان یابی کریجینگ نشان داد از آنجا که فرسایش پذیری اندازه گیری شده نسبت به مقدار برآوردی تا شعاع کمتری دارای وابستگی مکانی می باشد میانگین درصد خطای میان یابی آن بیشتر (36/32) از مقدار برآوردی (52/14) است.
    کلیدواژگان: فرسایش پذیری خاک، تغییرات مکانی، مدل سازی
  • بررسی تاثیر روش محاسبه تبخیر-تعرق با احتمالات متفاوت
    جعفر نیکبخت، حسین شریفان صفحه 9
    یکی از فاکتورهای اساسی در بهبود کارایی مصرف آب، تعیین مقدار صحیح تبخیر-تعرق مرجع می باشد، بطوریکه نتایج حاصل از تحقیقات انجام شده موید این نکته است که، سطح احتمال وقوع بر مقدار ET0 (محاسبه شده و به دست آمده از لایسیمتر) تاثیر قابل توجهی می گذارد. انتخاب سطح احتمال وقوع برای محاسبه ET0 (که طراحی سیستم آبیاری بر آن استوار می باشد) به عواملی از قبیل نوع گیاه، عمق و بافت خاک مزرعه و ریسک پذیری زارع بستگی دارد. هدف اصلی در این تحقیق بررسی مقادیر تبخیر-تعرق مرجع و محصولات زراعی شاخص در منطقه گرگان در سطوح احتمالاتی مختلف بود. بدین منظور در تحقیق حاضر ابتدا با استفاده از روش های استاندارد فائو-پنمن-مانتیث (F-P-M)، هارگریوز-سامانی (H-S) و جنسن-هیز (J-H) مقادیر ET0 محاسبه شد. سپس با استفاده از مقادیر محاسبه شده ET0، مقادیر مقادیرتبخیر-تعرق واقعی گیاهان زراعی (ETC) برآورد گردید. با توجه به نتایج دو روش H-S و J-H مقادیر ET0 را بیش از روش استاندارد (F-P-M) برآورد می کنند. هم چنین نتایج بیانگر آن است که با افزایش سطح احتمال وقوع، مقدار ET0 و ETC افزایش می یابد و نیز اختلاف مقدار ET0 و ETC در سطوح مختلف احتمالاتی با یکدیگر در دو روش F-P-M و H-S تقریبا یکسان بوده ولی در روش J-H بیشتر از حد استاندارد می باشد. بعبارت دیگر اختلاف ET0 و ETC با سطح احتمالاتی معین بین دو روش J-H و F-P-M بیشتر از اختلاف ET0 و ETC با سطوح احتمالاتی متناظر با روش H-S می باشد. از سوی دیگر با افزایش سطوح احتمالاتی ET0، اختلاف مقدار ET0 و ETC برآورد شده با روش J-H و روش استاندارد (F-P-M) بیشتر از روش H-S نسبت به روش استاندارد بود.
    کلیدواژگان: تبخیر، تعرق، گیاه مرجع، احتمالات، گرگان
  • ارزیابی توان تثبیت نیتروژن در همزیستی سویا با سویه های باکتری Bradyrhizobium japonicum به روش ترقیق ایزوتوپی و اثر آن بر شاخص های فیزیولوژیکی رشد،عملک
    سمانه متقی، ایرج الله دادی، غلامعباس اکبری، امید لطفی فر، نجات پیرولی بیرانوند، مهدی پناهی صفحه 10
    به منظور بررسی توان تثبیت نیتروژن توسط سویا در همزیستی با باکتری Bradyrhizobium japonicum و اثر آن بر شاخص های فیزیولوژیک رشد و عملکرد دانه، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سال های 84 و 85، در گلخانه تحقیقاتی پژوهشکده کشاورزی، پزشکی و صنعتی پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای کرج صورت پذیرفت. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از دو رقم سویا، ویلیامز و سحر، و سه سویه باکتری Bradyrhizobium japonicum به نام های Gold Coat، Rs-130 و USDA110 همراه با یک تیمار بدون تلقیح (شاهد). درهر گلدان 4 کیلوگرم خاک فاقد باکتری بومی همزیست و با مقدار کم نیتروژن، مخلوط شده با 2میلی لیتر سویه مربوطه و پنج میلی لیتر کود نشاندار نیترات آمونیوم (10اتم درصد) ریخته شد. گیاهان در مرحله دانه بندی کامل برداشت شدند. جهت بررسی شاخص های فیزیولوژیک رشد در4 مرحله از رشد گیاه نمونه برداری انجام شد. به منظور تعیین مقدار تثبیت نیتروژن، از روش ترقیق ایزوتوپ 15N استفاده گردید. صفات مورد بررسی در این تحقیق شامل تعداد غلاف در گیاه، تعداد دانه در غلاف، نسبت اندام هوایی به ریشه، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، مقدار جذب نیتروژن، وزن خشک غده در بوته و مقادیر نیتروژن جذب شده از کود، خاک و هوا بودند. نتایج نشان داد که اثر سویه بر صفات میزان جذب نیتروژن از خاک، کود و هوا، وزن خشک غده، مقدار کل نیتروژن جذب شده، وزن هزار دانه، نسبت وزنی اندام هوایی به ریشه و اثر رقم بر همه صفات مورد آزمون معنی دار بود. سویه USDA110 نسبت به سایر سویه ها تثبیت نیتروژن بالاتری داشت که باعث کاهش نیاز گیاه به استفاده از سایر منابع نیتروژن و باعث افزایش نیتروژن موجود در گیاه و به دنبال آن افزایش تولید کانوپی و افزایش شاخص سطح برگ، میزان تجمع ماده خالص و کل ماده خشک در دوره رشد و در نهایت افزایش عملکرد گردید. رقم سحر نیز به دلیل طول دوره رشد بالاتر و همزیستی بهتر با سویه های آزمایشی، نیتروژن بیشتری تثبیت و از نظر شاخص های فیزیولوژیک رشد و عملکرد دانه نسبت به رقم ویلیامز برتری داشت.
    کلیدواژگان: برادی ریزوبیوم جاپونیکوم، تثبیت نیتروژن، ترقیق ایزوتوپی، سویا، سویه، همزیستی
|
  • Evaluation of Wang solute breakthrough curve mode in some disturbed sandy soils
    Page 1
    Solute transport is effected with soil physical characteristics such as pore size distribution and pore connectivity. Wang s et al (2002) model has been developed for entire predicting solute breakthrough curve from soil physical properties. In recent research, this model was evaluated in some sandy soils. Eight disturbed soil columns (35-cm height, 5-cm i.d.) of different soil were experiment was imposed in each soil. Soil moisture characteristic curves were obtained similarly. Results showed that the wangs model performs poorly in the fitting of the breakthrough curve (R2 = 0.35~0.85) and it is dominated with systematic errors. Inserting the soil experimental physical parameters in the wangs model resulted in less consistency (mean R2 = 0.05). Results revealed that the model errors arise from its mathematical from and derivation assumptions.
  • The evaluation of sunflower hybrids reaction to different quantity irrigation
    Page 2
    In order to evaluation of 18 sunflower hybrids reaction into limited irrigation, three separate experiments were conducted as randomized complete block design at the research field of seed and plant improvement institue in 2006 in Kara, Iran.The first experiment conducted at optimum conditions and plants were irrigated after 60 mm evaporation from evaporation pan, whereas the second and third experiments were irrigated after 120 and 180 mm evaporation from evaporation pan, class A, respectively, and those were considered as limited irrigation conditions.The results showed that limited irrigation had significant effects (p≤0.01) on plant height, active leaf number head diameter, head and stem dry weight, grain number per plant, 1000 grain weight, grain and oil yield.Hybrids and also significant differences in major traits except of head dry weight.The highest grain yield was obtained from irrigation after 60 millimeter evaporation from pan as 2852 kh.ha-1 and limited irrigation after 180 millimeter evaporation caused to decrease the grain yield to 508 kg.ha-1 by %82. Alstar hybrid could again the greatest grain yield (2012 kg/ha) in this experiment due to high head diameter and dry weight, appropriate active leaf number in grain filling stage and high number of filled grain.Also, the greatest grain yield was acquired from Alster hybrid in limited irrigation levels (1671 and 702 kg/ha, respectively) and Mehr hybrid in optimum irrigation condition (3861 kg/ha).
  • The Effects of different rates of sulfur-coated Urea and other nitrogen sources on yield and N uptake of Onion
    Page 3
    Soil structure is an important factor that affects physical, chemical and biological properties of soil. Addition of organic matter to the soil improves soil structure and any factor that decreases soil organic mater content causes soils structural stability to decrease. In soils with low organic matter contents, soluble polymers can be used to increase the soil structural stability. In order to study the effects of polymer type and concentration on physical properties of marl and a sodic soil, a factorial experiment was conducted. Three types of polymer (R790, TC108 and NC218) and three polymer concentrations (1:1, 1:3 and 1:10 V/V polymer/water) were used in factorial combinations. Samples from the marl and sodic soils were sprayed with different concentrations of three types of polymer and physical properties of polymer-treated samples were measured and compared with control. The application of polymers increased the soil hydraulic conductivity and structural stability of the polymer-treated samples when compared with control. The growth of barley was better with the NC218 polymer than TC108 and R790 polymers. However, the TC108 and R790 polymers were more effective than the NC218 polymer in improving the physical properties of the soils. The polymer treated samples from the sodic soil had less dispersible clay than the control. However, the addition of polymers to the marl soil increased the percentage of dispersible clay in the soil.
  • The effects of water soluble polymers on physical properties of a marl and a sodic soil and barley growth
    Page 4
    Soil structure is an important factor that affects physical, chemical and biological properties of soil. Addition of organic matter to the soil improves soil structure and any factor that decreases soil organic mater content causes soils structural stability to decrease. In soils with low organic matter contents, soluble polymers can be used to increase the soil structural stability. In order to study the effects of polymer type and concentration on physical properties of marl and a sodic soil, a factorial experiment was conducted. Three types of polymer (R790, TC108 and NC218) and three polymer concentrations (1:1, 1:3 and 1:10 V/V polymer/water) were used in factorial combinations. Samples from the marl and sodic soils were sprayed with different concentrations of three types of polymer and physical properties of polymer-treated samples were measured and compared with control. The application of polymers increased the soil hydraulic conductivity and structural stability of the polymer-treated samples when compared with control. The growth of barley was better with the NC218 polymer than TC108 and R790 polymers. However, the TC108 and R790 polymers were more effective than the NC218 polymer in improving the physical properties of the soils. The polymer treated samples from the sodic soil had less dispersible clay than the control. However, the addition of polymers to the marl soil increased the percentage of dispersible clay in the soil.
  • Effects of sulfur and thiobacilus on chemical composition of garlic bulbs
    Page 5
    Garlic (Allium sativum L.) is a nutritious and pharmacological vegetable that has received considerable attention in recent years. To study the combined effects of sulfur and inoculation with thiobacillus on chemical composition and onion yield of garlic bulb, an experiment with three rates of sulfur (0, 6 and 12 Mg ha-1) was conducted in a loamy soil (coarse loamy mixed typic xerofluents) at Dr Nakhjavani Agricultural research station in 2005. The results of analysis of variance of data showed that the application of sulfur increased onion yield of garlic but this yield increase was not statistically significant. However, the concentration of zinc in garlic onion increased and that of iron decreased significantly as a result of sulfur application. The addition of sulfur to soil also increased the concentration of copper in the garlic onion but the concentrations of phosphorus and manganese was not affected by the sulfur application.
  • The effects of sulfur, organic wastes and microorganisms on Physico - chemical properties of a saline - sodic soil
    Page 6
    In order to study the effects of sulfur, organic wastes and micro organisms on physico – chemical properties of a saline – sodic soil an experiment with nine treatments and three replications was conducted in a glasshouse.The experimental treatments were: (1) application of 0.5 and 1 % of sulfur + Thiobacillus, (2) application of 0.5 and 1 % of sulfuer +0.5 % of animal manure +Thiobacillus, (3) application of 0.5 and 1% of sulfur+0.5% of lemon waste + Thiobacillus, (4) application of 0.5 and 1 % of sulfure +0.5 % of beet mol asses +Thiobacillus, and(5) control. After addition of the experimental treatmemts to samples of the saline – sadic soil, The amended samples were incubated at controlled temprature and moisture (at FC) for four months. During incubation period, the amended soils were sampled with 40 day intervals and the Physico – chemical properties of the collected samples were measured. At the end of incubation period, the amended soils were leached with distilled water and the physico– chemical properties of the leached samples were again measured the results of the experiment showed that the application of 1% of sulfur +o.5 % of lemon wastet+ Thiobacillus was more effective than the other treatments in reducing the pH and SAR values of the saline – sodic soil. This treatment reduced the pH and SAR values of the saline – sodic soil from 7.98 and 39.6 in control to 7.05 and 7.11, respectively. The results of this study indicate that the application of acidic organic wastes enhances The reclaimable effects of sulfur in saline - sodic soils containing lime.
  • Effect of organic wastes and N fertilizer on yield and nutrient concentration of potato
    Page 7
    In order to assess the impact of type and rate of organic wastes and urea, on potato yield a field trial experiment was conducted in Zanjan Agricultureal Recerch Station. The study design was split - plot that kind organic wastes considered as main plots and factorial combinations of three rates of urea (0, 90 and 180 kg N ha-1) with three rates of organic waste (0, 10, 20 Mg ha-1) as sub-plots. The organic wastes used in the study were poultry manure, wheat straw and a mixture of them(1:1 ratio).Total 108 plots were used for study (27 treatment * 4 replications). Potato tubers were planted in May 2005 and during full bloom the height of plant was measured and leaf samples were taken for chemical analyses. The potato yield was highest in poultry manureammenedplots. The application of poultry manure cased to 30 % increase of the tuber yield of potato compare to control. The results indicated that with increasing the application rate of organic wastes and urea the yield of potato tubers improved. Applying urea in combination with organic wastes yielded more potato tuber than when these material added alone. The effects of types and rates of organic wastes urea-N rates and their interaction effects were significant on size distribution of potato tubers dry matter content of tubers plant height and N, Fe, Zn and Mn concentrations of leaf. The kind of organic wastes not significantly affects K and P Concentration of leaf, however, the rate of urea and organic wastes and their interaction had significantly effect on K and P concentrations of leaf. The rates effects of organic wastes were also significant on concentrations of microelements in leaf and the highest concentrations of these elements were obtained when the highest rates of organic wastes were applied.
  • Modelling Spatial Variations of Soil Erodibility in Semi-arid Regions
    Page 8
    Soil erodibility is one of six factors affecting water erosion in the universal soil loss equation (USLE). Objectives of this study were estimating and measuring soil erodibility factor K, and determination of its spatial variations. Thirty six cultivated soils in a zone with 900 km2 in area located in south part of East Azarbijan were selected. Soil erodibility factor (K) was estimated using USLE nomograph and measured based on the mean rate of soil loss per unit of rainfall erosivity factor in a 2-year study period. Results indicated that estimated K values are averagely 8.77 times higher than the measured values. Difference between the measured and estimated soil erodibility values was significant at the statistical level of 0.001. Although spatial variations of the both estimated and measured value of the soil erodibility were simulated using spherical model but their model parameters were different. Effective range of the spatial variations of the measure K (2.45 km) was lower than that one in the estimated value (11.51 km). Spatial distributions of the measured and estimated K were different. The estimated K had the highest values in north to northwest and south to southeast, while the measured K had the highest values in the northwest. Due to lower value of spatial variations range in the measured K, mean percentage error of interpolation (32.36) was bigger than that one in the estimated value (14.52).
  • Evaluation of effective of evapotranspiration estimating with different frequency
    Page 9
    The evapotranspiration is one of basis factors in the optimate of water use in agricultural. So that this pointer is in references, frequency affects on reference evapotaranspiration (ET0) value. Choosing of frequency of ET0 estimating (for design of irrigation systems) is connected in kind of crop, dept of soil and texture and risking of farmer. The basis aim in this research is evaluation of farm and reference crop (ET) values in Gorgan-Iran that estimated by FAO-Penman-Maonteith (F-P-M), Hargraeves-Samani (H-S) and Jensen-Heise (J-H). Evaluations shown that frequency increasing was become increasing of ET0. ET values are estimated by F-P-M and H-S in frequency don’t different too. But ET values of J-H method are more than ET of F-P-M method. Also for one of fixed frequency ET0 value of J-H is more than value ET0 of H-S toward value F-P-M method. This results accuracies for ETC values of crops in Gorgan.