فهرست مطالب
Journal of Sport Sciences and Health Research
Volume:3 Issue: 6, 2012
- تاریخ انتشار: 1391/02/02
- تعداد عناوین: 8
-
-
صفحه 5هدف از انجام این تحقیق، مقایسه تعادل پویا در مردان دارای کف پای صاف، گود و طبیعی است. جامعه آماری تحقیق حاضر گروهی از دانشجویان دانشگاه تهران بودند. آزمودنی های تحقیق 90 مرد شامل 30 نفر با کف پای طبیعی (با میانگین قد 2/6 ± 6/176 سانتی متر، وزن 2/10± 8/72 کیلوگرم و سن 2 ± 3/25 سال)، 30 نفر با کف پای صاف (با میانگین قد 7 ± 2/177 سانتی متر، وزن 1/11 ± 5/73 کیلوگرم و سن 4/1 ± 1/25 سال) و 30 نفر با کف پای گود (با میانگین قد 3/6 ± 5/174 سانتی متر، وزن 2/11 ± 3/69 کیلوگرم و سن 7/1 ± 6/25 سال) بودند. برای مشخص کردن نوع آناتومیکی پا از آزمون افت استخوان ناوی و برای ارزیابی تعادل آزمودنی ها از تست تعادلی ستاره (SEBT) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل چندمتغیری واریانس (MANOVA) استفاده شد. تحلیل چندمتغیری واریانس تفاوت معنی داری را در اجرای تست تعادلی ستاره بین گروه ها نشان داد. بررسی ضرایب خطی متمایزکننده گروه ها مشخص کرد که دسترسی های داخلی و خلفی خارجی در متمایز کردن گروه ها نقش بیشتری داشتند. به طور خاص، دسترسی داخلی بی طور معنی داری در متمایز کردن گروه کف پای صاف از دو گروه دیگر و دسترسی خلفی خارجی در متمایز کردن گروه کف پای گود از دو گروه دیگر نقش داشتند. از آنجا که افراد دارای کف پای گود فشار بیشتری روی جانب خارجی پا وارد می آورند، به نظر می رسد که محدوده پایداری در جانب خارجی بزرگ تر باشد و برعکس افراد دارای کف پای صاف فشار بیشتری روی جانب داخلی پا وارد می آورند. از این تحقیق می توان نتیجه گرفت که ساختار آناتومیکی پا بر تعادل پویا تاثیر دارد.
کلیدواژگان: تعادل پویا، کف پای صاف، تست تعادلی ستاره، کف پای گود -
صفحه 21هدف از تحقیق حاضر، ارائه نیمرخی از آسیب های حاد مردان و زنان کاراته کای حرفه ای حاضر در رقابت های سوپرلیگ ایران در سال 1387 بود. تعداد 140 فرد (مرد و زن) شرکت کننده در این مسابقات در این تحقیق شرکت کردند. اطلاعات در زمینه آسیب های رخ داده در این مسابقات که 101 مرد (میانگین ± انحراف معیار، سن 2/3 ±7/21 سال، قد 9/6 ±9/176 سانتی متر، وزن 9/8 ±4/69 کیلوگرم) و 39 زن (میانگین ± انحراف معیار، سن 3 ± 22 سال، قد 8/6 ± 4/164 سانتی متر، وزن 2/6 ± 6/55 کیلوگرم) در آن شرکت کرده بودند، از طریق فرم ثبت آسیب و با کمک پزشک و فیزیوتراپ تیم ها جمع آوری شد. عواملی همچون میزان شیوع، محل آسیب دیده، سازوکار و علت آسیب ها و برخی عوامل دیگر مورد توجه قرار گرفتند. از آمار توصیفی و خی دو برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که در مجموع 170 مسابقه تیمی (1436 بازی انفرادی)، 326 آسیب ثبت شد (مردان 244 آسیب و زنان 82 آسیب). میزان شیوع آسیب مردان، 2/8 آسیب در هر 100 دقیقه ورزشکار در معرض مسابقه بود و این میزان برای زنان 4/13 آسیب در هر 100 دقیقه ورزشکار در معرض مسابقه بود. در مردان، شیوع آسیب های بالاتنه بیشتر از پایین تنه و تفاوت آنها از لحاظ آماری معنادار بود (05/0>P، 24/21 =2) اما در مورد زنان تفاوت معناداری مشاهده نشد (43 در برابر 39 مورد)، (05/0
صفحه 39
در پژوهش حاضر، دو گروه ورزشکاران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی (15 نفر با میانگین سنی 06/24 سال) و ورزشکاران سالم (15 نفر با میانگین سنی 06/24 سال) از دو رشته کشتی و فوتبال شرکت کردند. زمان استقامت در ورزشکاران دچار کمردرد مزمن به طور معنی داری کمتر و شیب فرکانس میانه بیشتر بود (05/0) که نشان دهنده خستگی پذیری بیشتر در این گروه است. آنالیز همبستگی نشان داد که بین زمان استقامت و BMI همبستگی مثبت معنی داری در گروه کمردرد وجود دارد (61/0=). وزن و BMI نیز همبستگی مثبت متوسط تا قوی معنی داری با شیب فرکانس میانه عضلات ارکتوراسپاین در هر دو گروه داشتند (76/0 – 62/0 = r). پیشنهاد می شود ورزشکاران در برنامه های تمرینی خود به بهبود استقامت عضلات اکستنسور کمر و ران توجه بیشتری داشته باشند و کاهش وزن را به عنوان راهکاری احتمالی در پیشگیری از رخداد مجدد کمردرد در آینده مورد توجه قرار دهند.
کلیدواژگان:
ویژگی های آنتروپومتریکی، خستگی پذیری، ورزشکار، کمردرد، فرکانس میانه
صفحه 55
ورزش سه گانه، یکی از رشته های ورزشی پرهیجان و بسیار محبوب است. از آنجا که ورزش سه گانه شامل موادی چون شنا، دوچرخه سواری و دو است، عوامل خطرزای زیادی در آن موجب ایجاد آسیب در ورزشکاران می شوند، از این رو هدف از این تحقیق بررسی ویژگی های آسیب ها در ورزشکاران سه گانه بود. به این منظور اطلاعات مربوط به آسیب های یک سال گذشته 60 ورزشکار زبده سه گانه شرکت کننده در مسابقات قهرمانی کشور (بوشهر) از طریق برگه گزارش آسیب گردآوری و به وسیله آزمون خی دو تجزیه و تحلیل شد. در مجموع 123 آسیب گزارش شد (حدود 2 آسیب در سال برای هر ورزشکار). در مقایسه با بالاتنه، تعداد بیشتری از آسیب ها در پایین تنه (78 درصد) رخ داد. ساق پا (28 درصد)، شانه (22 درصد)، زانو (21 درصد) و مچ پا (11 درصد) بیشترین تعداد آسیب را به خود اختصاص دادند (05/0P<) و 67/42= 2). متداول ترین نوع آسیب ها درد جلوی ساق پا (26 درصد)، درد شانه (22 درصد)، درد زانو (15 درصد) و خراشیدگی و کوفتگی (14 درصد) بود (05/0 P< و 43/13=2). استفاده بیش از حد (30 درصد)، مهم ترین علت وقوع آسیب ها (05/0 P< و 95/35=2) و بعد از آن تغییر محل دویدن (19 درصد)، کفش نامناسب (15 درصد) و گرم کردن ناکافی (13 درصد)، از دیگر علل اصلی وقوع آسیب ها بودند. آسیب های غیربرخوردی (83 درصد) به طور معنی داری از آسیب های برخوردری (17 درصد) بیشتر بود (05/0P< و 34/53 = 2). آسیب های روی داده در زمان تمرین (76 درصد) بیشتر از آسیب های زمان مسابقه (24 درصد) بود (05/0P< و 26/32=2). آسیب های روی داده در مرحله دویدن (51 درصد) بیشتر از آسیب های روی داده در مرحله دوچرخه سواری (27درصد) و شنا (22 درصد) بود (05/0P< و 14/18=2). از نظر شدت آسیب ها، بیشتر آسیب ها خفیف (85 درصد) بود (05/0P< و 53/61= 2). آسیب های سمت راست (64 درصد) به طور معنی داری بیشتر از آسیب های سمت چپ بود (05/0P< و 95/9= 2) از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که بیشتر آسیب ها در پایین تنه و در مرحله دویدن رخ دادند و ساق پا و شانه مستعدترین نواحی آسیب در ورزشکاران سه گانه بودند و دلیل اصلی وقوع آسیب ها نیز استفاده بیش از حد بود. ازاین رو پیشنهاد می شود که دست اندرکاران پزشکی تیم ها، بدنسازان، ورزشکاران و مربیان به نکات مذکور توجه داشته باشند و همچنین طی برنامه های پیشگیری از آسیب، این موارد را مد نظر قرار دهند.
کلیدواژگان:
آسیب های ورزشی، سازوکار آسیب، ورزشکاران سه گانه
صفحه 73
هدف این پژوهش، بررسی راستای آناتومیکی ستون فقرات در رابطه با ابعاد آنتروپومتریکی ورزشکاران است. 20 ورزشکار سالم (میانگین سن88/1±25/22 سال، قد 49/5±78/182 سانتیمتر، وزن 19/3±35/75 کیلوگرم و سابقه ورزشی 77/3±38/9 سال) و 20 غیر ورزشکار سالم (میانگین سن 01/2±80/22 سال، قد 25/6±35/179 سانتیمتر و وزن 30/2±10/71 کیلوگرم) به صورت تصادفی هدفدار و داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. متغیر های قد نشسته، طول ستون فقرات،Arm Span، عرض شانه، پهنای لگن، عرض و عمق قفسه سینه، فاصله زائده آخرومی با ابزارهای آنترپومتری و همچنین کایفوز و لوردوز با اسپاینال موس اندازه گیری شد. نتایج نشان داد بین میزان کایفوز و لوردوز ورزشکاران و غیر ورزشکاران تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0≥p). نتایج نشان داد بین کایفوز با قد نشسته، طول ستون فقرات، Arm Span، فاصله آخرومی و بین لوردوز با قد نشسته، طول ستون فقرات ارتباط معنی داری وجود دارد (05/0≥p). نتایج رگرسیون معلوم کرد کهArm Span و طول ستون فقرات به ترتیب بهترین پیشگو کننده کایفوز و لوردوز می باشند. شناسایی و مراقبت از ورزشکارانی که به دلیل برخی شاخص های آنتروپومتریکی امکان ابتلا به برخی ناهنجاری های وضعیتی به ویژه کایفوزیس و لوردوزیس در دراز مدت برای آنان وجود داشته و با پرداختن به ورزشها و الگوهای حرکتی مستمر، این عوارض تشدید می شود، در این تحقیق برجسته گردید.
کلیدواژگان:
آنتروپومتری، ستون فقرات، ورزشکار، پاسچر
صفحه 91
هدف از انجام این تحقیق، مقایسه میزان کایفوز سینه ای، وضعیت قرارگیری استخوان کتف و قدرت عضلات ریترکتور و پروترکتور کتف کشتی گیران آزادکار و فرنگی کار سطح ملی با غیرورزشکاران است. به این منظور 63 نفر شامل 21 کشتی گیر آزادکار، 21 کشتی گیر فرنگی کار و 21 فرد غیرورزشکار (میانگین سن 8/1 ± 24 سال، قد 74/7 ± 173 سانتی متر و وزن 93/16 ± 77 کیلوگرم) انتخاب شدند. برای اندازه گیری میزان کایفوز سینه ای از خط کش منعطف (روایی 91/0 در قیاس با عکس رادیوگرافی). برای تعیین فاصله استخوان های کتف از متر نواری (به روش کیپلر و در حالت ایستاده) و برای سنجش قدرت عضلات از دستگاه های تکنوجیم (از طریق تعیین 1RM و در حالت نشسته) استفاده شد. به منظور مقایسه کایفوز سینه-ای و وضعیت قرارگیری استخوان کتف در بین سه گروه از روش آماری تحلیل واریانس یکطرفه و برای مقایسه قدرت عضلات ریترکتور و پروترکتور در بین دو گروه کشتی گیر آزادکار و فرنگی کار از آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که مقدار کایفوز سینه ای (53/43 درجه) و فاصله استخوان های کتف (98/21 سانتی متر) در کشتی گیران آزادکار به طور معنی داری بیشتر از گروه های فرنگی کار (کایفوز 38/36 درجه، فاصله استخوان های کتف 21/18 سانتی متر) و غیرورزشکاران (کایفوز 44/37 درجه، فاصله استخوان های کتف 90/18 سانتی متر) است (05/0 > P). همچنین قدرت عضلات ریترکتور کتف (21/111 کیلوگرم) در فرنگی کاران به طور معنی داری بیشتر از آزادکاران (64/92 کیلوگرم) است (05/0 > P). نتایج تحقیق حاضر نشان داد که کشتی آزاد به علت نوع تمرینات و فعالیت های رایج در آن می تواند بر پوسچر ورزشکاران آن رشته اثر بگذارد و موجف افزایش مقدار کایفوز سینه ای و در پی آن افزایش فاصله استخوان های کتف و کاهش قدرت عضلات ریترکتور در آزادکاران شود. از این رو به مربیان و کادر پزشکی تیم ها پیشنهاد می شود کشتی گیران رشته آزاد را از نظر افزایش غیرطبیعی کایفوز سینه ای زیر نظر قرار دهند و در صورت مشاهده این ناهنجاری اقدامات لازم را در جهت اصلاح یا جلوگیری از پیشرفت آن به عمل آورند.
کلیدواژگان:
کایفوز سینه ای، وضعیت قرارگیری کتف، قدرت عضلات ریترکتور و پروترکتور، کشتی گیر سطح ملی
صفحه 109
سقوط در زنان باردار شایع است. کنترل پوسچر و جهت یابی مطلوب در جلوگیری از سقوط اهمیت زیادی دارد. هدف از این پژوهش، تحلیل عملکرد کنترل و جهت یابی پوسچر در دوران مختلف بارداری و پس از زایمان بود. آزمودنی ها شامل سه گروه 13 نفره زن با دامنه سنی 20 تا 28 سال به ترتیب زنان غیرباردار (I)، زنان در سه ماهه اول (II) و در ماه نهم بارداری (III) بودند. کنترل و تغییر وضعیت پوسچر آزمودنی ها با استفاده از دستگاه تعادل سنج BIODEX اندازه گیری شد. در گروه III پس از زایمان نیز اندازه گیری ها تکرار شد. تحلیل آماری با استفاده از روش MANOVA و Repeated Measure ANOVA 05/0 = α انجام گرفت. افراد غیرباردار (I) با کسب (17/8 ± 07/53 امتیاز بیشترین قابلیت جهت یابی پوسچر و زنان باردار 9 ماهه (III) با کسب 7/14 ± 8/31 امتیاز به طور معنی داری از کمترین قابلیت برخوردار بودند. در ماه نهم بارداری جهت یابی در سمت عقب، راست و چپ تفاوت معنی داری با بعد از زایمان نداشت. اما در دیگر جهت ها افت معنی داری دیده شد. بعد از زایمان امتیاز جهت یابی با 25 درصد افزایش همراه بود (001/0 = P). باتوجه به نتایج می توان گفت که تغییرات فیزیکی ناشی از بارداری با کاهش توانایی در تغییر سریع موقعیت پوسچر همراه است، اما مشخص نیست که این افت عملکرد به دلیل ضعف نیروی عضلانی است یا ناشی از اختلال عملکردی در گیرنده های حسی – عمقی. اگرچه پس از زایمان در مقایسه با قبل از زایمان، عملکرد جهت یابی بهتر بود، اما هنوز نسبت به افراد غیرباردار ضعیف تر بود. وجود برنامه توانبخشی در دوران بارداری و پس از زایمان برای بهبود عملکرد تعادلی، کنترل پوسچر توصیه می شود.
کلیدواژگان:
راستای قامت، عملکرد تعادلی، پس از زایمان، کنترل پوسچر، بارداری
صفحه 125
هدف از این تحقیق بررسی تاثیر آمادگی روانی ورزشکاران شرکت کننده در دهمین المپیاد ورزشی دانشجویان سراسر کشور بر میزان بروز آسیب های ورزشی در آنان بود. بدین منظور 375 نفر از این افراد در دو گروه دختر (178 نفر) و پسر (197 نفر) در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها از هفت رشته ورزشی انتخاب شدند که در دو دسته رشته های تیمی و انفرادی قرار گرفتند. اطلاعات تحقیق از طریق فرم گزارشی آسیب های ورزشی و پرسشنامه آمادگی روانی OMSAT-3 جمع آوری شد. از روش های آمار توصیفی (مانند میانگین و انحراف استاندارد) و آزمون ضریب همبستگی پیرسون در سطح اطمینان 95 درصد برای تحلیل داده ها استفاده شد. بررسی تفاوت های جنسیتی در متغیرهای تحقیق نشان داد که بیشترین میزان بروز آسیب در ورزشکاران دختر در اندام تحتانی بود درحالی که در ورزشکاران پسر اندام فوقانی بیشترین شیوع آسیب دیدگی را داشت. ضمن اینکه ورزشکاران دختر و پسر در سه دسته مهارت های روانی تفاوت زیادی با یکدیگر نداشتند. نتایج نشان داد که در ورزشکاران دختر بین مهارت های شناختی و میزان بروز آسیب در اندام تحتانی ارتباط معکوس و معنی داری وجود داشت (015/0=r). همچنین بین مهارت های شناختی و میزان شیوع آسیب ها در استخوان ها و مفاصل ارتباط معکوس و معنی داری مشاهده شد (003/0=r و 046/0=r). اما در ورزشکاران پسر ارتباط معنی داری بین مهارت های روانی و آسیب در اندام ها و بخش های مختلف بدن وجود نداشت. در مجموع یافته های این تحقیق نشان می دهد که برخورداری از سطح بالایی از مهارت های شناختی (مانند طرح مسابقه) به ورزشکاران کمک می کند تا بهتر بتوانند با موقعیت های مختلفی که در ورزش اتفاق می افتد کنار بیایند. این پدیده می تواند در کاهش بروز آسیب های ورزشی نقش مهمی داشته باشد. بنابراین به مربیان و متخصصان ورزش جوانان توصیه می شود تلاش کنند تا مهارت های شناختی را در ورزشکاران جوان ارتقا دهند تا از این طریق احتمال بروز آسیب های ورزشی را در آنها کاهش دهند. به طور کلی نتایج این تحقیق از جنبه های مختلف مدل آسیب- استرس حمایت می کند.
کلیدواژگان:
مهارت های روانی، تفاوت های جنسیتی، آسیب های ورزشی، المپیاد دانشجویان دانشگاه ها
-
Page 5The aim of this study was to compare the dynamic balance in men with different foot types. A sample of 90 male students from University of Tehran including 30 subjects with normal foot type (mean height: 176.6±6.2 cm, mean weight: 72.8±10.2 kh, mean age 25.3±1.4 yr), 30 subjects with flat foot (mean height: 177.2±7 cm, mean weight: 73.5±11.1 kg, mean age: 25.1±1.4 yr), and 30 subjects with pes cavus (mean height: 174.5±6.3 cm, mean weight: 69.3±11.3 kg, mean age: 25.6±1.7 yr) participated in this study. To determine the foot anatomic type, navicular drop test was used. To assess subjects’ balance, SEBT was used. To analyze the research data, MANOVA test was applied. The results showed a significance difference in SEBT performance among groups. Linear coefficients showed that medial and posterolateral reaches played a greater role in differentiating the groups. Specifically, medial reach significantly played a role in differentiating flat foot group and posterolateral reach in differentiating pes cavus group from other groups. As those with pes cavus apply more pressure on lateral margin of their foot, it seems that the stability domain is larger in lateral margin while the reverse is true about those with flat foot. As a whole, it can be concluded that foot anatomical characteristics influence dynamic balance.
-
Page 21The aim of this study was to investigate the incidence, type and mechanism of injuries in Iranian professional male and female karate players. 140 karate players including 101 men (Mean+SD, age: 217+3.2 years, height: 176.9±6.4 cm, weight: 69.4±8.9 kg) and 39 women (Mean+SD, age 21.7±3.2 years, height: 164.4±6.8cm, weight: 55.6±6.2 kg) who participated in karate premier league competitions participated in this study. An injury form was used to collect data. Variables such as incidence, area, causes and mechanisms of injuries were considered and recorded after competitions. Chi square and descriptive statistics were used to analyze data. The results of this study showed that in 170 team competitions (1436 individual competitions), 326 injuries occurred (men 244 and women 82 injuries). The incidence of injury in men was 8.2 injuries/100 minutes of competition while it was 13.4 injuries/100 minutes of competition. Men had more injuries at their upper extremities than lower extremities (158 vs. 86), (λ2 = 21.24, P<0.05) and this difference was statistically significant. Women had more injuries at their lower extremities (43 vs. 39), (λ2 = 1.9, P>0.05). Ankle was the most common injured area for men (86 cases) (λ2 = 26, P<0.05) and women (43 cases) (λ2 = 2.1, P>0.05). Contusion was the most common injury for both sexes (39 and 14 injuries respectively). Opponents’ mistake was the main cause of injuries for both men and women (λ2 = 15, p<0.05, λ2 = 2.2, p>0.05). In can be concluded that if coaches pay more attention to technique instructions, team physicians and physiotherapists perfectly rehabilitate injured players and referees punish those players who use wrong techniques, injuries drastically will decrease in all players.
-
Page 39In this study, two groups of athletes with chronic low back pain (n=15, mean age 24.06 yr) and healthy athletes (n=15, mean age 24.06 yr) of wrestling and soccer participated in this study. The endurance duration was shorter (P<0.05) and MF slope was higher in CLBP athletes which showed more fatigue compared to the healthy subjects. Correlation analysis showed a significant positive correlation between BMI and endurance duration in CLBP athletes (r = 0.61). Body mass and BMI correlated positively with MF slope of erector spinae muscles (r = 0.62 – 0.76) in both groups. It is suggested that athletes pay more attention to improving the endurance of back and hip extensor muscles and lose weight as a useful strategy to prevent chronic low back pain.
-
Page 55Triathlon is a popular sport that combines swimming, cycling and running into a single event and during these competitions there are many risk factors that can cause injury in athletes. The purpose of this study was to investigate characteristics of injuries in triathlon athletes. Data about injuries (over a span of one year) in 60 professional triathlon athletes was collected using injuries report form. Chi-Square was used to analyze the data. Totally, 123 injuries (2 injuries per triathlon athlete per year) were reported. Most of the injuries were located in the lower extremities (78%) compared to upper extremities (22%) (P<0.05). Shin (28%), shoulder (22%), knee (21%) and ankle (11%) were the most common areas of injury (P<0.05, 2 = 42.67). The most common injuries were shin splints (26%) followed by shoulder pain (22%), knee pain (15%) and abrasions and contusions (14%) (P<0.05, 2 = 13.43). Overuse (30%) was the most important reason for injuries (P<0.05, 2 = 35.95) followed by the change of running place (19%), unsuitable shoes (15%), and inadequate warm-up (13%). Non-collision injuries (83%) were significantly higher than collision injuries (17%) (P<0.05, 2 = 53.34). Injury during practice (76%) happened more than during competition (24%) (P<0.05, 2 = 32.26). Injuries that occurred in running (51%) were more than those in cycling (27%) and swimming (22%) (P<0.05, 2 = 18.14). Minor injuries (85%) were significantly higher than severe injuries (15%) (P<0.05, 2 = 61.53). Most injures occurred on the right side of the body (64%) (P<0.05, 2 = 9.95). It can be concluded that most injuries occurred in lower extremities, especially during running; shin and shoulder were more prone to injury in triathlon athletes and overuse was main reason for injuries. It is suggested that team physicians, bodybuilders, athletes and coaches pay attention to the above facts in preventive programs.
-
Page 73The purpose of this study was to investigate anatomical alignment of spine in relation to anthropometric parameters in athletes. 20 healthy athletes (mean age 22.25±1.88 yr, height 182.78±5.49 cm, weight 75.35±3.19 kg and athletic experience 9.38±3.77 yr) and 20 healthy non-athletes (mean age 22.80±2.01 yr, height 179.35±6.25 cm, weight 71.10±2.30 kg) randomly participated in this study voluntarily. Variables including sitting height, spinal length, arm span, biacromial breadth, biiliac breadth, chest width and depth, acromial distance were measured by anthropometric instruments and kyphosis and lordosis were measured by spinal mouse. The results showed a significant difference in kyphosis and lordosis between athletes and non-athletes (p≤0.05). There was also a significant relationship between sitting length, spinal length, arm span, acromial distance with Kyphosis and between sitting length and spinal length with lordosis (p≤0.05). The results of regression test showed that arm span and spinal length were the best predictors of kyphosis and lordosis respectively. It was concluded that those athletes who due to some anthropometric indices are more susceptible to some postural abnormalities, especially kyphosis and lordosis, should be recognized and treated
-
Page 91This research aimed to compare thoracic kyphosis, scapula position and the strength of retractor and protractor muscles in two groups of national Greco – Roman and freestyle wrestlers and a group of non – athletes. For this purpose, 63 individuals (21 freestyle, 21 Greco – Roman style, 21 non – athletes, mean age 24±1.8 yr, height 173±7.74 cm and weight 77±19.63 kg) participated in this study. A flexible ruler was used to measure thoracic kyphosis (validity 0.91 in comparison with X-ray) and a measuring tape was used to measure the distance between inferior angles of scapulas (Kibler's method in standing position) and to measure the strength of the muscles, technogym devices were applied (by 1RM measurement in sitting position). To compare the thoracic kyphosis and the scapula position among three groups, one-way ANOVA was applied. To compare the strength of the retractor and protractor muscles between freestyle and Greco – Roman wrestlers, independent t test was used. The results indicated that thoracic kyphosis (43.53 degrees) and the distance of scapulas (21.98 cm) were significantly higher in freestyle wrestlers in comparison with the Greco – Roman wrestlers (kyphosis 36.38 degrees, distance of scapulas 18.21 cm) and non – athletes (kyphosis 37.44 degrees, distance of scapulas 18.90 cm) (P<0.05). Also, the retractor muscles were significantly stronger in the Greco – Roman wrestlers (111.21 kg) in comparison with the freestyle wrestlers (92.64 kg) (P<0.05). The results indicated that specific exercises performed in freestyle wrestling can affect the posture of athletes and increase their thoracic kyphosis and distance of scapulas and decrease strength of retractors. Therefore, coaches and team physicians are highly recommended to consider any abnormal increase in thoracic kyphosis in freestyle wrestlers and perform the necessary correction or preventive actions if this deformity is observed
-
Page 109Falling is common in pregnant women. Ability of accurate postural control and orientation is important to prevent falling. The aim of this study was to assess and postural control and orientation during different stages of pregnancy and after delivery. Three groups (13 subjects in each group, age range 20-28 years) including non – pregnant women (I), pregnant women in their first three months of pregnancy (II) and those in their last month of pregnancy (III) were studied. Postural control and orientation were assessed using BIODEX stability platform. In group (III), all measurements were repeated after the delivery. MANOVA and ANOVA with repeated measures were used to analyze the data (α=0.05). Results showed that group (I) with 53.07+8.17 score obtained the highest postural control and group (III) with 31.8+14.7 score significantly showed the lowest postural control. There was no significant difference in back, left and right orientation between the last month of pregnancy and after delivery while a significant decrease in other orientations was observed. After delivery, postural orientation increased to 25% (P=0.001). This study suggested that pregnancy-related physical changes are associated with poor postural orientation. However, it is not clear if this deficiency is due to the muscle weakness or proprioceptive deficits. Although postural orientation improved after delivery, it was still lower than normal subjects. Postpartum postural rehabilitation is recommended during pregnancy and after delivery.
-
Page 125The aim of this study was to investigate the effect of mental preparation of athletes participating in 10th University Sport Olympiad on the prevalence of sport injuries. For this purpose, 375 athletes in two groups of girls (n=178) and boys (n=197) participated in this study. Participants were selected from seven sport fields which were divided into team sports and individual sports. Data were collected by sport injuries report form and Ottawa Mental Skills Assessment Tool (OMSAT-3). Descriptive statistics (such as mean and standard deviation) and Pearson correlation coefficient were used to analyze the data at %95 significance level. The results showed that most injuries occurred in lower extremities of the girls while most injuries occurred in upper extremities of the boys. Moreover, girls and boys were not significantly different in the three subscales of mental skills. The results showed a reverse and significant relationship between cognitive skills and occurrence of injuries in female athletes’ lower extremities (r=0.015). Also, there was a reverse and significant relationship between cognitive skills and occurrence of injuries in bones and joints (r=0.003 and r=0.046). There was no significant relationship between mental skills and occurrence of injuries in male athletes. In summary, findings of this study demonstrated that high levels of cognitive skills (such as competition planning) help athletes to more easily deal with different sport occasions. This can play an important role in decreasing the occurrence of sport injuries. Therefore, coaches and specialists in youth sport are recommended to improve cognitive skills in young athletes so that sport injuries can decrease. Overall, findings of this study supported different aspects of injury- stress model.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.