فهرست مطالب
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 170 (هفته دوم اسفند 1390)
- تاریخ انتشار: 1390/12/10
- تعداد عناوین: 10
-
-
صفحه 1مقدمهنتایج مطالعه ای بر روی 47 مورد ماموگرافی استاندارد در بیمارستان سیدالشهدای (ع) اصفهان نشان داد که Distortion، Calcification، Mass و Asymmetry پاتولوژی های دیده شده در این مرکز بود. در این مطالعه با جمع آوری اطلاعات به دست آمده از ماموگرافی های انجام شده در بیمارستان سیدالشهداء (ع) در 4 ماه پایانی سال 1389 ارزش اخباری مثبت (Positive predictive value یا PPV) هر یک از 4 پاتولوژی مطرح شده را بر اساس پاتولوژی به دست آوریم.روش هااین مطالعه، توصیفی- تحلیلی و از نوع مقطعی بود که از ابتدای آذر 1389 تا پایان سال 1389 در بیمارستان آموزشی سیدالشهدای (ع) اصفهان صورت گرفت. در این بررسی کلیه ی افرادی که جهت انجام ماموگرافی استاندارد با درخواست نمای موضعی به این مرکز مراجعه نمودند، در صورت رضایت وارد مطالعه شدند. چنانچه فرد مورد مطالعه جهت انجام ماموگرافی مراجعه نمی کرد، از مطالعه کنار گذاشته می شد.یافته هااز مجموع 693 مورد مراجعه جهت ماموگرافی استاندارد در 63 مورد (2/9 درصد) درخواست ماموگرافی موضعی مطرح شده بود. از این تعداد 47 مورد جهت انجام ماموگرافی موضعی تا پایان سال به این مرکز مراجعه کردند. بالاترین درصد گزارش های ماموگرافی استانداردی که در آن ها پیشنهاد ماموگرافی موضعی مطرح شده است مربوط به Asymmetry(2/70 درصد) و پایین ترین درصد مربوط به Distortion (1/2 درصد) بود. بالاترین PPV مربوط به Mass (62 درصد) و پایین ترین آن مربوط به Distortion (0 درصد) بود. PPV کلی ماموگرافی استاندارد بدون در نظر گرفتن نوع پاتولوژی برابر 29 درصد بود.نتیجه گیریدر این مطالعه به این نتیجه رسیدیم که چنانچه بتوانیم تعداد درخواست های ماموگرافی موضعی را با تشخیص اولیه ی Asymmetry کاهش دهیم، خواهیم توانست گامی در جهت افزایش موارد مثبت گزارش شده در ماموگرافی موضعی و به دنبال آن بالا بردن ارزش اخباری ماموگرافی استاندارد با استفاده از این روش برداریم و جایگاه ماموگرافی موضعی را در تایید پاتولوژی های رویت شده بهبود بخشیم.
کلیدواژگان: ماموگرافی موضعی، ماموگرافی استاندارد، ارزش اخباری مثبت -
صفحه 2مقدمهسلول های دندریتیک (Dendritic cells یا DC) به طور مداوم از بافت های محیطی به مناطق حاوی لنفوسیت های T در غده های لنفاوی محیطی مهاجرت می کنند. بنابراین، DCهای فعال شده سلول های تخصصی هستند که مدام اطلاعاتی را از بافت های محیطی به دست می آورند و آن را به غده های لنفاوی انتقال می دهند. این سلول ها در مسیر مهاجرت از خون به داخل بافت های محیطی و سپس به داخل غده های لنفاوی با سلول های اندوتلیال و واسطه های محلول آن ها تماس پیدا می کنند. در این تحقیق، اثرات مایع رویی سلول های اندوتلیال (ECM یا Endothelial condition medium) بر روی شاخص های فنوتیپی و عملکردی سلول های دندریتیک مشتق از مونوسیت مورد ارزیابی قرار گرفت.روش هاسلول های دندریتیک نابالغ از کشت سلول های مونوسیت در محیط کشت RPMI حاوی FCS (Fetal calf serum)، IL-4 (Interlukin-4) و GM-CSF (Granulocyte-macrophage colony-stimulating factor) برای مدت 5 روز به دست آمد. سپس سلول های دندریتیک نابالغ همراه با عوامل بلوغ MCM (Monocyte conditioned medium)، TNF-α (Tumor necrotizing factor alpha) و Poly I-C به مدت 48 ساعت، در محیط کشت RPMI و FCS 10 درصد کشت داده شد (گروه شاهد). مایع رویی سلول های اندوتلیال در روزهای پنجم و در آغاز کشت (روز صفر) به گروه شاهد اضافه شد (تیمارها). بلوغ سلول های دندریتیک برداشت شده در روز توسط دستگاه فلوسایتومتری، دستگاه بتاکانتر و توسط کیت ELISA بررسی شد.یافته هاسلول های اندوتلیال از طریق واسطه های محلول با سلول های دندریتیک مشتق از مونوسیت ارتباط برقرار کردند. این ارتباط باعث بلوغ سلول های دندریتیک از طریق افزایش بیان CD83،CD80 و HLA-DR و کاهش بیان CD14، کاهش فاگوسیتوز، اقزایش تولید سایتوکاین های تحریکی و تحریک لنفوسیت های T در مقایسه با عوامل بلوغ به تنهایی شد.نتیجه گیریاین داده ها نشان داد که سلول های اندوتلیال ورید ناف که در مسیر مهاجرت سلول های دندریتیک از بافت های محیطی به غده های لنفاوی قرار دارند می توانند به عنوان تنظیم کننده های بالقوه ی عملکرد و تمایز سلول های دندریتیک به حساب آیند.
کلیدواژگان: سلول های دندریتیک، مایع رویی سلول های اندوتلیال، مونوسیت، تمایز -
صفحه 3مقدمهاصلاح ساختار و ارتقای نظام ارائه ی خدمات به ویژه در بیمارستان ها از اولویت های مهم نظام سلامت است و هیات امنایی شدن بیمارستان ها یک راهکار مهم پیشنهادی در این زمینه می باشد. هدف این مطالعه آن بود تا میزان افزایش هزینه ها و اعتبارات مورد نیاز در صورت هیات امنایی شدن بیمارستان های دولتی ارزیابی و برآورد شود.روش هابه منظور محاسبه ی اعتبارات مورد نیاز دو جزء تعرفه ای دستمزد و Hoteling مورد محاسبه قرار گرفت. بدین منظور آمار و مستندات موجود شامل تعداد تخت های فعال عادی و ویژه ی بیمارستان های دولتی، ضریب اشغال تخت، تفاوت هزینه ی تخت بستری (Hoteling) ناشی از هیات امنایی شدن بیمارستان ها و میزان ارزش نسبی و فراوانی اعمال تهاجمی و جراحی سالیانه ی کشور و میزان پرداختی بابت هر ضریب K جراحی و بیهوشی از سازمان های بیمه گر، وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی و گزارش های موجود به دست آمده و بر اساس مدل طراحی شده در این مطالعه، میزان افزایش هزینه ها و اعتبارات مورد نیاز برای هیات امنایی شدن بیمارستان ها محاسبه گردید.یافته هاقبل از هیات امنایی شدن بیمارستان های دولتی سالیانه حدود 7026 میلیارد ریال بابت دستمزد پزشکان و 8140 میلیارد ریال بابت هزینه ی Hoteling بیمارستان ها هزینه می شود. در صورت هیات امنایی شدن بیمارستان ها سالیانه حدود 27881 میلیارد ریال اعتبارات جدید برای پرداخت مابه التفاوت هزینه ها مورد نیاز است که از این میزان 15669 ریال مربوط به افزایش هزینه های پرداخت دستمزد پزشکان و 12211 ریال افزایش هزینه ی Hoteling می باشد.نتیجه گیریدر صورت هیات امنایی شدن بیمارستان های دولتی ایران پیش بینی می گردد حدود 28 هزار میلیارد ریال اعتبارات جدید مورد نیاز باشد که لازم است توسط وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی و صندوق های بیمه به نحوی تامین گردد.
کلیدواژگان: بیمارستان های هیات امنایی، هزینه، ایران -
صفحه 4مقدمهمطالعات اپیدمیولوژیک نشان می دهند که چاقی باعث افزایش خطر ابتلا به برخی از سرطان ها از جمله ملانوما می شود. لپتین پلی پپتیدی است که اغلب توسط سلول های چربی ترشح می شود. همچنین مشخص شده است که در چاقی بیان لپتین افزایش می یابد. سلول های پیش ساز اندوتلیالی (Endothelial progenitor cell یا EPC) در رگ زایی در بافت ها نقش دارند. به تازگی در چندین تحقیق پیشنهاد شده است که رشد تومور وابسته به سلول های EPC است. هدف ما در مطالعه ی انجام شده، بررسی اثر لپتین روی رشد تومور ملانوما و شمارش تعداد EPC های در گردش خون محیطی بود.روش هابه منظور ایجاد تومور ملانوما تعداد 106 × 2 سلول ملانومای B16F10 به 32 موش C57BL6 به صورت زیرجلدی تزریق شد. سپس 32 موش به صورت تصادفی به چهارگروه 8 تایی تقسیم شدند. دو گروه روزانه دو بار به صورت تزریق داخل صفاقی PBS (Phosphate-buffered saline) یا لپتین نوترکیب موشی را دریافت کردند (1 میکروگرم به ازای 1 گرم وزن موش). دو گروه دیگر به صورت تزریق داخل صفاقی به ترتیب 9F8 آنتی بادی ضد گیرنده ی لپتین و ایمونوگلوبین IgG موشی با غلظت 50 میکروگرم به ازای هر 1 گرم وزن موش به صورت 3 روز متوالی دریافت کردند. در پایان هفته ی دوم، نمونه های خون موش ها جهت شمارش EPC ها با روش فلوسایتومتری جمع آوری شد. همچنین تومور موش ها نیز مورد بررسی قرار گرفت.یافته هاتعداد سلول های EPC و وزن تومور در گروه های لپتین، PBS، 9F8 و IgG به ترتیب عبارت از (26/27 ± 66/132، 18 ± 33/23، 171 ± 33/133 و 5/36 ± 66/222) در 1 سی سی خون و (3/0 ± 7/1، 2/0 ± 61/1، 3/0 ± 7/1 و 6/0 ± 2/3) گرم بود. وزن تومور، اندازه ی آن و تعداد سلول های EPC به طور معنی داری در گروه لپتین بیشتر از گروه 9F8 و همچنین بیشتر از هر دو گروه شاهد بود.نتیجه گیریلپتین باعث رشد تومور ملانوما می گردد. همچنین لپتین باعث افزیش تعداد سلول های EPC می شود و ممکن است سبب افزایش رگ زایی نیز شود.
کلیدواژگان: سرطان ملانوما، لپتین -
صفحه 5مقدمهبه طور کلی تمرین عضلانی حاد منجر به توسعه ی خستگی می شود که اثرات مخربی بر عملکرد دارد. هدف این مطالعه بررسی اثرات تمرین حاد اکسنتریک روی گشتاور نیرو و فعالیت الکتریکی فلکسورهای عضله ی بازوی انسان بود.روش هاتعداد 16 مرد فعال سالم بدون هیچ گونه سابقه ی آسیب عضلانی بالاتنه، 10 ست 5 تکراری تمرین بیشینه ی اکسنتریک با یک دست غالب با استفاده از نیروسنج ایزوکنتیک بایودکس (سیستم، 3) در سرعت زاویه ای 120 درجه بر ثانیه در دامنه ی حرکتی 90 درجه ی مفصل آرنج را اجرا کردند. تغییرات در حداکثر گشتاور ارادی و فعالیت الکترومایوگرافی (ریشه ی مجذور میانگین، RMS) عضلات دو سر بازو و براکیالیس اندازه گیری شد.یافته هاتمرین حاد اکسنتریک منجر به کاهش معنی داری در حداکثر گشتاور ارادی گردید (001/0 > P). هنگام تمرین اکسنتریک، متوسط کاهش حداکثر گشتاور ارادی (20/10) 21/28 درصد کاهش یافت (001/0 > P). در واقع، به طور متوسط مقادیر حداکثر گشتاور اکسنتریک از (28/11) 11/64 نیوتن بر متر در پنج تکرار عمل انقباضی اکسنتریک در ست اول به (66/10) 05/46 نیوتن بر متر در پنج تکرار عمل انقباضی اکسنتریک پایانی از ست دهم کاهش یافت. هم زمان با کاهش گشتاور نیرو، مقادیر نوسانات فعالیت الکترومایوگرافی (ریشه ی مجذور میانگین، RMS) عضلات دوسر بازو و براکیالیس نیز پس از جلسه ی تمرین اکسنتریک در سرعت زاویه ای مورد نظر پایین تر بود (001/0 > P). پس از جلسه ی تمرین حاد، متوسط مقادیر ریشه ی مجذور میانگین عضلات دوسر بازو و براکیالیس به ترتیب حدود 16/15 و 87/13 درصد کاهش یافت (001/0 > P).نتیجه گیرینتایج نشان داد که یک جلسه تمرین حاد اکسنتریک منجر به کاهش معنی داری در حداکثر گشتاور ارادی و تغییرات الکترومایوگرافی فلکسورهای بازو هنگام اعمال عضلانی اکسنتریک گردید.
کلیدواژگان: حداکثر گشتاور ارادی، فعالیت الکترومایوگرافی، عضله ی دوسر بازو، عضله ی براکیالیس، تمرین اکسنتریک -
صفحه 6مقدمهنگرش و میزان رقبت دانشجویان پزشکی به ادامه ی تحصیل در رشته ی روانپزشکی با بی مهری و کم توجهی پژوهشگران ایرانی روبرو شده است. هدف مطالعه ی حاضر، مقایسه ی نگرش دانشجویان پزشکی دختر و پسر و رابطه ی آن با تمایل آن ها برای ادامه ی تحصیل در این رشته بود.روش هادر این مطالعه ی مقطعی– میدانی کلیه ی 220 دانشجوی پزشکی غیر میهمان مشغول به تحصیل دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در سال تحصیلی 90-1389 به کمک مقیاس خودایفای «نگرش به روان پزشکی» (30Attitude toward psychiatry یا 30ATP-) غربال شدند. این ابزار با 29 گویه و شش مولفه نحوه ی نگرش و یک گویه ی جداگانه، علاقه ی فرد برای انتخاب این تخصص را بر اساس مقیاس کیفی پنج درجه ای لیکرت ارزیابی کرد. ضریب پایایی مجدد آن (آلفای کرونباخ) 75/0 بود. نرخ پاسخ افراد حدود 67 درصد (148 نفر) بود که 82 نفر در مقطع علوم پایه، 38 نفر کارآموز، و بقیه ی 28 نفر کارورز بودند. داده های خام به کمک SPSS نسخه ی 16 بررسی شد و با توجه به توزیع نرمال جمعیت و داده ها، آزمون های تحلیلی مانند Student-t و ANOVA همراه با آزمون تعقیبی Tukey و Linear regrssion اجرا گردید.یافته هادانشجویان دختر مقاطع کارآموز و کارورز (اینترن) از نگرش مطلوب تری نسبت به همتایان پسر برخوردار بودند و متعاقب آن تمایل آن ها نیز برای انتخاب این رشته ی تخصصی برای ادامه ی تحصیل بالاتر بود. دانشجویان علوم پایه نسبت به دیگر دانشجویان نیز نگرش مطلوب تری نسبت به روان پزشکی داشتند. در این رابطه دانشجویان علوم پایه، کارورز و کارآموز (بالینی) به ترتیب بیشترین تمایل برای ادامه ی تحصیل در رشته ی روان پزشکی را داشتند. نتایج آزمون تعقیبی Tukey موید وجود تفاوت معنی دار آماری بین دانشجویان علوم پایه و کارورزان در مولفه ی مزایای روان پزشکی بود. آزمون رگرسیون خطی نشان داد که از بین همه ی مولفه های مقیاس نگرش، مولفه های «مزایای روان پزشکی»، «توانمندی روان پزشکی»، «ایفای نقش و کارکرد روان پزشکی» و «پاداش فردی و فرصت شغلی روان پزشکی» سهم اصلی در شکل گیری نگرش دانشجویان سه مقطع نسبت به روان پزشکی داشتند، اما لازم به ذکر است این مولفه ها تنها توانستند 32 درصد پدیده ی تمایل به انتخاب روان پزشکی را تبیین نمایند.نتیجه گیریهر چند شکل گیری نگرش دانشجویان دختر و پسر نسبت به روان پزشکی تا حدودی تابع جنسیت افراد بود، ولی ملاحظات اجتماعی، فرهنگی و گروهی نقش مهم تری داشت و در عمل جنسیت نقش کارسازی نداشت. مشاهدات ما در این مطالعه این چنین القا می کنند که در گزینش متقاضیان رشته ی روان پزشکی ضمن توجه به ملاحظات جنسیتی، نگرش و انگیزه های افراد متقاضی مد نظر قرار گیرند.
کلیدواژگان: نگرش نسبت به روان پزشکی، علاقه به روان پزشکی، دانشجویان پزشکی، جنسیت، ایران -
صفحه 7مقدمه
یکی از عوارض اعمال جراحی، درد بعد از آن می باشد. این عارضه می تواند مشکلاتی مثل افزایش فشارخون، افزایش مصرف اکسیژن، افزایش خطر انفارکتوس میوکارد و مشکلات دیگری را باعث شود. اعمال جراحی ارتوپدی نیز مانند سایر اعمال جراحی دارای درد و عوارض حاصل از آن هستند. به تازگی دوکسپین به عنوان یک داروی ضد افسردگی سه حلقه ای (Tricyclic antidpressant یا TCA) جهت کاهش درد به کار رفته است. در این تحقیق، تاثیر دوکسپین روی درد و عوارض آن بعد از اعمال جراحی ارتوپدی اندام تحتانی را بررسی کردیم.
روش هادر این مطالعه ی دوسو کور، 102 بیمار تحت اعمال جراحی ارتوپدی اندام تحتانی، در 3 گروه 34 تایی تحت بررسی قرار گرفتند. یک گروه 50 میلی گرم دوکسپین، گروه دیگر 100 میلی گرم دوکسپین و گروه سوم دارونما دریافت کردند. قبل از دادن دارو، از بیماران رضایت نامه ی کتبی اخذ شد. یافته ها از طریق پرسش نامه جمع آوری و توسط نرم افزار SPSS آنالیز شد.
یافته هااختلاف شدت درد در بین گروه های معرفی شده در طول زمان های مورد بررسی قبل و بعد از جراحی از نظر آماری معنی دار نبود (58/0 = P) و تنها در 24 ساعت بعد از عمل این تفاوت بین گروه های A و C معنی دار شد. همچنین تفاوت متغیرهای دموگرافیک (سن، جنس) و نیز وزن در بین گروه های مورد بررسی معنی دار نبود. در این بررسی میزان مخدر (مورفین) مصرفی در 24 ساعت اول بعد از عمل نیز سنجیده شد که این متغیر هم تفاوت معنی داری در 3 گروه نداشت (25/0 = P). همچنین در این مطالعه فراوانی عوارضی مانند تهوع، استفراغ، خارش، خواب آلودگی، احتباس ادرار، سرگیجه و آتاکسی در 24 ساعت اول بعد از عمل در گروه های مورد بررسی، تحت مطالعه قرار گرفت که هیچ یک تفاوت معنی داری نداشتند.
نتیجه گیریطبق مطالعه ی به عمل آمده، داروی دوکسپین با دوزهای خوراکی 50 و 100 میلی گرم در مقایسه ی با دارونما تاثیر بیشتری روی کنترل درد بعد از عمل و میزان مخدر مصرفی در 24 ساعت اول بعد از عمل نداشت.
کلیدواژگان: دوکسپین، شدت درد، اعمال جراحی ارتوپدی اندام تحتانی -
صفحه 8مقدمهاستفاده از واکسن های مبتنی بر پروتئین های شوک حرارتی (Heat shock proteins یا HSPs)، عرصه ی جدیدی از تحقیقات علوم پزشکی را رقم زده است و امیدهای جدیدی را برای پیش گیری و درمان بیماری های عفونی و تومورهای سرطانی به وجود آورده است. در این تحقیق به منظور تهیه ی لیزات غنی از HSPs از سلول های طحالی موش های ایمن شده با کاندیدا، ارزیابی اثر شوک ناشی از تزریق کاندیدا آلبیکنس زنده بر ترکیب جمعیتی و الگوی پروتئینی لیزات سلول های طحالی با تاکید بر تغییرات HSPs مد نظر قرار گرفت.روش هاتعداد 30 سر موش BALB/c پس از عادت دادن به محیط نگهداری، به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. در گروه مداخله، پس از چندین مرحله تزریق تقویت کننده ی کاندیدا، دوز نهایی به صورت 106 × 4 عدد کاندیدا آلبیکنس زنده در هر موش از طریق ورید دمی تزریق شد. 7 روز بعد از تزریق نهایی، موش های مداخله و شاهد از طریق قطع نخاع کشته شدند و سلول های طحالی آن ها به صورت خالص تهیه گردید. میزان کل سلول های طحال و درصد افتراقی آن ها تعیین شد و سپس لیزات تهیه شده از تعداد معینی سلول طحالی برای تعیین میزان HSP70 با روش ELISA و الگوی پروتئینی با روش الکتروفورز SDS-PAGE مورد سنجش قرار گرفت.یافته هاتزریق کاندیدا منجر به افزایش تعداد مطلق سلول های طحال شد. از نظر شمارش افتراقی نیز درصد ماکروفاژ ها افزایش معنی داری پیدا کرد. مقایسه ی میزان HSP70 سلول های طحالی در گروه مداخله، افزایش 13 برابری این پروتئین ها را نسبت به گروه شاهد نشان داد (001/0 > P). همچنین، مقایسه ی الگوی الکتروفورتیکی دو گروه (SDS-PAGE+Western) افزایش 11 و 3/7 برابری را به ترتیب در میزان HSP70 و HSP90 در گروه مداخله نسبت به شاهد نشان داد.نتیجه گیریتزریق وریدی کاندیدا آلبیکنس ضمن افزایش جمعیت منوسیت و ماکروفاژها در طحال، میزان HSPs را به ازای هر سلول نیز افزایش چشمگیری می دهد، که بیشترین افزایش مربوط به HSP70 و HSP90 می باشد.
کلیدواژگان: کاندیدا آلبیکنس، الگوی الکتروفورتیک، سلول های طحال، موش BALB، c -
صفحه 9مقدمهمحققین در این مطالعه به بررسی تغییرات سیستولی و دیاستولی ایجاد شده در طول زمان بعد از درمان با آنتراسیکلین ها در کودکان پرداختند.روش هادر این مطالعه تعداد 25 بیمار که محدوده ی سنی آن ها یک تا 5/17 سال بود، مورد بررسی قرار گرفتند. این بیماران در هنگام اولین دوز تجویز آنتراسیکلین، 6 ماه و یک سال بعد اکوکاردیوگرافی شدند. تعداد 25 کودک سالم نیز در همان گروه سنی بررسی شدند.یافته هامقدار متوسط آنتراسیکلین ها قبل از اکوکاردیوگرافی سوم، 371 میلی گرم بر مترمربع (بین 100 تا 690 میلی گرم بر متر مربع) بود. در اکوکاردیوگرافی دو بعدی در زمان های مورد مطالعه، اختلاف آماری بین بیماران و گروه شاهد مشاهده نشد (05/0 < P). در اکوکاردیوگرافی داپلر 6 ماه و یک سال بعد در موج های سیستولی دیواره ی بین دو بطن، دهلیزی دیواره ی جلویی، ابتدای دیاستولی دیواره ی جانبی دریچه ی سه لتی، ابتدای دیاستولی دیواره ی جانبی دریچه ی دو لتی، دهلیزی دریچه ی دو لتی و ابتدا و انتهای دیاستولی دیواره ی خلفی تغییرات معنی داری دیده شد (05/0 > P). تغییرات موج ابتدای دیاستولی در دیواره ی جانبی دریچه ی سه لتی، دو لتی و دیواره ی بین بطنی با دوز دریافتی آنتراسیکلین رابطه داشت.نتیجه گیریطبق مطالعه ی ما داپلر بافتی نشان دهنده ی تغییرات زودرس ناشی از آنتراسیکلین ها بود که در اکوکاردیوگرافی دو بعدی قابل مشاهده نبود و بعضی از تغییرت ایجاد شده با مقدار دارو ارتباط داشت.
کلیدواژگان: آنتراسیکلین، داپلر بافتی، مسمومیت قلبی -
صفحه 10مقدمهدر اغلب موارد تشخیص ماهیت افوزیون های سروزی با مورفولوژی معمول سلولی صورت می گیرد. اما در برخی موارد همپوشانی بین سلول های مزوتلیال واکنشی و آدنوکارسینوم وجود دارد. این مطالعه جهت افتراق سلول های مزوتلیال واکنشی از آدنوکارسینوم با استفاده از آنتی بادی مونوکلونال آنتی ژن غشای اپی تلیالی (Epithelial membrane antigen یا EMA) تدوین گردید.روش هابلوک های پارافینی و اسلایدهای رنگ شده با روش هماتوکسیلین- ائوزین مربوط به بلوک سلولی مایعات پلور و پریتوان مربوط به سال های 89-1385 از محل بایگانی بخش سیتولوژی بیمارستان الزهرای (س) دانشگاه علوم پزشکی اصفهان استخراج گردید. از 1025 اسلاید بررسی شده جهت تایید یافته های تشخیصی، 90 بلوک که 30 مورد آن ها آدنوکارسینوم و 60 مورد مزوتلیال واکنشی بودند، جهت رنگ آمیزی ایمنوسیتوشیمی انتخاب شدند. واکنش پذیری سلولی، شدت و طرح رنگ واکنش برای EMA با آنتی هیومن اپی تلیال ممران آنتی ژن کلون E29 ارزیابی گردید. داده ها با نرم افزار SPSS آنالیز شد.یافته هامیانگین سنی افراد مورد بررسی برای گروه مزوتلیال واکنشی و آدنوکارسینوم متاستاتیک به ترتیب 28/50 و 16/55 سال بود. در گروه بدخیم 22 زن (33/73 درصد) و 8 مرد (66/26 درصد) و در گروه واکنشی 16 زن (66/26 درصد) و 44 مرد (33/73 درصد) مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین درصد سلول های رنگ پذیر برای مارکر EMA در آدنوکارسینوم متاستاتیک (62/7 ± 5/97 و برای گروه مزوتلیال واکنشی (43/30 ± 6/21 برآورد گردید (001/0 > P). واکنش پذیری شدید برای EMA در گروه آدنوکارسینوم متاستاتیک30 مورد (100 درصد) و گروه مزوتلیال واکنشی 8 مورد (33/13 درصد) بود (001/0 > P).نتیجه گیریرنگ آمیزی ایمونوسیتوشیمی برای EMA یک ابزار تشخیصی مفید برای افتراق سلول های مزوتلیال واکنشی و آدنوکارسینوم متاستاتیک می باشد. پیشنهاد می شود که علاوه بر واکنش مثبت، طرح و شدت رنگ پذیری، با دقت و جزییات بیشتری بررسی شود.
کلیدواژگان: آنتی ژن غشای اپی تلیال، آدنوکارسینوم، مزوتلیال، افوزیون
-
Page 1BackgroundBy evaluating 47 performed standard mammographies, we found four pathologies including mass, calcification, asymmetric density, and distortion. Positive predictive value (PPV) of each finding was estimated according to local mammographic findings.MethodsIn a cross-sectional, descriptive, analytic study, patients who referred to Seyed-al-Shohada Hospital, Isfahan, Iran, during 2010, for standard mammography were included if they agreed to undergo a local compression view as well. Suspicious findings in the standard mammograms were compared with local compression results.FindingsDuring four months, 693 mammographies were performed. In 63 cases, local compression view was requested. However, only 47 cases accepted to undergo the test. In standard mammography reports, asymmetries (70%) were the most and distortion was the least reported finding. The highest PPV belonged to mass (62%) and the lowest to distortion. As a whole, PPV was 29% for suspicious standard mammographic findings.ConclusionDecreasing requests for local compression, especially for asymmetries is recommended.
-
Page 2BackgroundDendritic cells (DCs) migrate from the periphery to the T cell zone of secondary lymphoid organs. Thus, activated DCs are specialized cells that obtain information from the periphery and transfer it to lymphoid organs. During their migration from the blood into peripheral tissues and then into the lymph nodes, DCs interact with endothelial cells and their soluble mediators. Therefore, we studied the effects of the endothelial condition medium (ECM) on phenotypic and functional characteristics of monocyte- driven dendritic cells.MethodsDCs were generated by culture of monocyte cells for 5 days in RPMI medium (RPMI 1640) supplemented with 10% FCS (fetal calf serum), IL-4 (interlukin-4), and GM-CSF (granulocyte, macrophage-colony stimulating factor). They were then incubated for 48 hours in MCM (monocyte conditioned medium), TNF-α (tumor necrotic factor alpha), and polyinosinic-polycytidylic acid (polyIC; control). ECM was added on day 5 and the beginning of the culture (day-0) to the control. The maturation of harvested DCs on day 7 was evaluated via flow cytometry, beta-counter and ELISA kits.FindingsDCs generated from peripheral blood monocytes specifically interact with ECM via soluble mediators. This induced the phenotypic maturation of DC via increased expression of CD83, CD80, HLA-DR, down-regulation of CD14, decreased phagocytic activity, and producing stimulatory cytokines in comparison with maturation factors alone. Moreover, ECM-matured DCs potently induced T cell activation reflected by increased T cell proliferation.ConclusionOur results demonstrated that human endothelial cells with which DCs can encounter during their trafficking from tissue to lymph nodes can act as potent regulators of DC differentiation and function.
-
Page 3BackgroundReform of structure and improvement of healthcare providing system especially in hospitals are among the most important priorities of health systems. Granting autonomy to university hospitals is a recommended in this regard. The aim of this study was to determine the costs and credits imposed to the system by granting autonomy to public hospitals.MethodsTo calculate the necessary funding, two components of physician fee and hotelling were accounted. The available statistics and documentations including the number of regular and special beds of public hospitals, occupied bed coefficient, the extra cost of hotelling due to granting autonomy, relative value unit, and the annual number of health services in country were extracted from the Ministry of Health and Medical Education and insurance organizations. Then, due to study modeling the amount of increased costs and funding of granting autonomy to hospitals was estimated.FindingsThe estimated cost of physician fee for procedures was about 7,026 billion IR Rials and cost of hotelling was nearly 8,140 billion IR Rials before granting autonomy to public hospitals. In autonomy condition of hospitals, the annual surplus cost of 27,881 billion IR Rials was required including 15,669 billion IR Rials for physician fees and 12,211 billion IR Rials for hotelling.ConclusionIn the condition of granting autonomy to public hospitals, the extra funding was about 28,000 billion IR Rials which must be paid by the Ministry of Health and Medical Education and insurance organizations.
-
Page 4BackgroundEpidemiological studies propose that obesity increases the risk of several cancers, including melanoma. Leptin is a peptide predominantly produced by adipocytes. Obesity increases the expression of leptin. On the other hand, several recent experiments have suggested that tumor growth to be dependent on endothelial progenitor cells (EPCs) which are effective in generation of new blood vessels. Our objectives in the present study were to examine the effects of leptin on melanoma growth and circulating EPCs number.MethodsMelanoma tumors were induced by subcutaneous injections of 2 × 106 B16F10 melanoma cells to 32 C57BL6 mice. The mice were randomly divided into 4 groups of 8 on the 8th day. The first two groups received intraperitoneal (IP) injections of either phosphate-buffered saline (PBS) or recombinant murine leptin (1 μg/g initial body weight) twice daily. The other two groups received IP injections of either 9F8 (an anti leptin receptor antibody) or the control mouse IgG at 50 μg/mouse every 3 consecutive days. By the end of the second week, the animals were euthanized and blood samples were saved for computation with flow cytometry. The tumors were also analyzed.FindingsThe EPC numbers in leptin, PBS, 9F8, and IgG groups were 222.66 ± 36.5, 133.33 ± 171, 23.33 ± 18, 132.66 ± 27.26 per ml of blood, respectively. Moreover, the corresponding values for tumor weights were 3.2 ± 0.6, 1.7 ± 0.3, 1.61 ± 0.2, 1.7 ± 0.3 g. Tumors weight and size, and circulating EPC numbers were significantly more in the leptin group than 9F8 and both control groups (P < 0.05).ConclusionIn conclusion, our observations indicated that leptin caused melanoma growth likely through increased circulating EPC numbers and consequently vasculogenesis.
-
Page 5BackgroundAcute muscular exercise generally induces the development of fatigue that has detrimental effects on performance. The purpose of this study was to examine the effects of acute eccentric exercise (ECC) training on torque and electromyography (EMG) activity of human elbow flexors.MethodsSixteen healthy male active subjects with no previous history of pathology of the elbow performed ten sets of 5 repetitions of maximal eccentric muscle actions training (ECC-T) with one arm using the calibrated electronically Biodex isokinetic dynamometer (System 3: Biodex) at 120° s-1 velocity of the dominant elbow flexors determined at the elbow joint of 90° (1.57 rad). Changes in maximal voluntary torque and EMG activity (root mean square (RMS)) of biceps brachii and brachialis muscles were measured after acute ECC.FindingsThe acute ECC induced a significant torque reduction (P < 0.01). During the exercise session, mean maximal voluntary eccentric torque reduction reached 28.21 ± 10.20% (P < 0.001). Indeed, average maximal eccentric torque values dropped from 64.11 ± 11.28 N/m for the first three muscle actions of the first set to 46.05 ± 10.66 N/m for the final five muscle actions of the tenth set. Concurrent to the torque decrease, the RMS values of the biceps brachii and brachialis muscles at the same velocity were significantly lower after the exercise session (P < 0.05). After the acute exercise session, mean RMS values of the biceps brachii and brachialis muscles reduction reached respectively 15.16% and 13.87% (P < 0.001).ConclusionThese results showed that an acute ECC induced a significant voluntary maximal torque and EMG reduction of human elbow flexors during eccentric muscle actions.
-
Page 6BackgroundThere is a dearth of literature in the Iranian context about medical student's attitude towards psychiatry and their desire to choose psychiatry as a career in future. Commonalities and differences in the attitude of male and female medical student's attitudes towards psychiatry and their interest in psychiatry were the theme of this study.MethodsIn this cross-sectional survey, we screened the entire 220 medical students registered at Booshehr University of Medical Sciences, Iran, during the academic year of 2011-12. The 29-item attitude towards psychiatry scale (ATP-30) by Burra et al. was used for assessments. A Cronbach's alpha of 0.07 confirmed the reliability of the scale. About 67% of the students (n = 148), including 82 pre-clinical, 38 clinical, and 28 internship students, showed their cooperation by returning the completed questionnaires. We used SPSS16 to process the data by running descriptive and analytical tests including student-t test, one way analysis of variance (ANOVA) along with Tukey's post hoc test, and linear regression.FindingsFemale students at the pre-clinical and internship levels and male students at clinical level held more positive attitude toward psychiatry as compared to their counterparts at each level. Students at the pre-clinical level followed by those at clinical and internship levels showed more interest in persuading psychiatry as a career. Among all six sub-scales of ATP-30, "overall merits of psychiatry", "efficacy of psychiatry", "role definition and functioning of psychiatrists" and "career and personal rewards" turn out as the significant predictors of student's interest in psychiatry, yielding an R square value of 0.32.ConclusionGender differences play a key role in formulating medical student's attitude towards psychiatry. However, they are subjected to a galaxy of social, familial, economic and situational considerations. Assessment of candidate's attitude towards psychiatry at the time of admission and preference for female candidates is imperative.
-
Page 7Background
Postoperative pain is a usual phenomenon that can cause some problems such as increased blood pressure, increased oxygen use, an increased risk of myocardial infarction (MI). Like any other medical procedure, orthopedic surgery is associated with pain and complications. Recently, doxepin has been used as a tricyclic anti depressant (TCA) to decrease pain. Therefore, we designed this study to evaluate the effects of doxepin on the postoperative pain following lower limb orthopedic surgery.
MethodsThis randomized double blind placebo controlled trial was performed on 102 lower limb orthopedic patients in three groups of 34. The first two group received 50 and 100 mg doxepin while the last group received placebo. Patients aged between 18 and 65 years. Data was collected by a standard questionnaire and analyzed by analysis of variance (ANOVA) and chi-square test in SPSS.
FindingsNo significant differences were observed between the three groups in terms of pain intensity before or after surgery (P = 0.58). The only significant difference was seen between the first (50 mg doxepin) and placebo groups during the first 24 hours after surgery (P = 0.25). The groups were not different in demographic characteristics (age, gender, or education), either. In addition, received doses of morphine, and the frequency of nausea, vomiting, itchiness, and other side effects were not significantly different between groups.
ConclusionAccording to our results, doxepin was not effective on pain reduction after lower limb orthopedic surgery. We therefore hypothesize doxepin to have more effects on chronic pains than acute pains.
-
Page 8BackgroundDeveloping a new generation of vaccines based on heat shock protein (HSP) is a new emerging field of medical researches that makes new promises to effective prevention or eradication of infectious diseases and cancers. The current study was designed to evaluate the effects of systemic injection of live Candida albicans on counts and compositions of splenocytes. It also surveyed the electrophoretic profile of the cells lysates with special focus on HSP molecules.MethodsA total number of 30 inbreed BALB/c mice were purchased. After adaptation to the animal house, they were divided into 2 groups (a test and a control group). Following booster immunizations using the multistep injection protocol, the mice in the test group received a high dose of 4×106 cells of live Candida albicans through the tail vein. All of the mice were killed on day 7, and the splenocytes suspensions were prepared aseptically.Total and differential counting of cells were performed using hematologic staining and microscopic observation. HSP90 contents of the splenocytes were assayed using a standard enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) kit. The cell lysates went under electrophoretic and western blot analysis using HSP70 and HSP90 specific antibodies.FindingsSystemic Candida injection to mice led to increased total spleen cells and significant increment of monocyte differential counts. The splenocytes from the test group showed 13 folds increase in HSP70 contents (ELISA, P < 0.001). Electrophoretic analysis followed by western blotting of the cells lysates showed 11 and 7.3 folds increments in HSP70 and HSP90 contents, respectively, compared to the controls.ConclusionSystemic injection of live Candida albicans leads to accumulation of the macrophages in the spleen. It also significantly increases the mean HSP70 and HSP90 contents of each splenocyte.
-
Page 9BackgroundIn this study, we evaluated systolic and diastolic changes over time after treatment with anthracyclines in children.MethodsIn this study, 25 patients aged 1-17.5 years were assessed. Echocardiography was performed just after starting chemotherapy, 6 months and one year after stating of anthracyclines. Echocardiography results of 25 healthy aged matched children were recorded as the control group.FindingsThe average anthracycline dose was 371 mg/m2 (range: 100-690 mg/m2) before the third echocardiography. M-mode echocardiography did not show statistically significant differences. However, Doppler and pulse tissue Doppler showed statistically significant changes between the first echocardiography, and those performed six and one year later (P < 0.05).In tissue Doppler echocardiogram statistically significant changes were observed in systolic wave of septum, atrial wave of anterior wall, early and late diastolic wave of lateral tricuspid and mitral valve. There was a statistically significant correlation between wave changes and the anthracycline dose received.ConclusionAccording to our study, tissue Doppler echocardiography can detect early cardiac abnormalities which cannot be detected by two-dimensional echocardiography. Such changes are dose-dependent.
-
Page 10BackgroundThe cytological diagnoses of serous effusions are usually made by routine cytomorphology with certainty. However, overlapping cases sometimes exist between reactive mesothelial and adenocarcinoma cells. We tried to evaluate the diagnostic utility of epithelial membrane antigen (EMA) monoclonal antibody in distinguishing between reactive mesothelial cells and adenocarcinoma in serous effusions.MethodsParaffin blocks and hematoxylin and eosin stained slides of peritoneal and pleural fluid cell blocks were retrieved from cytology archive of Alzahra Hospital, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran, during 2006-2010. From among 1025 slides which were screened to ascertain their appropriate diagnoses, 90 paraffin embedded cell blocks, 30 cases for adenocarcinoma and 60 cases for reactive mesothelial groups were selected for immunocytochemistry staining. Cellular reactivity, intensity, and pattern of staining for EMA were evaluated by anti-human EMA "clone E29". Statistical analyses and tests of significance were performed using SPSS.FindingsMean age of the patients in the reactive mesothelial and adenocarcinoma groups were 50.28 and 55.16 years, respectively. The malignant group included 22 (73.33%) female and 8 (26.66%) male cases. In the reactive group however, 16 (26.66%) females and 44 (73.33%) males were studied. The mean numbers of immunoreactive cells for EMA in adenocarcinomatous and reactive mesothelial cells were 97.5 ± 7.62 and 21.6 ± 30.43, respectively (P = 0.001). In addition, 30 (100%) and 8 (13.33%) severe immunoreactive cases were observed in the metastatic adenocarcinoma and reactive mesothelial groups, respectively (P = 0.001).ConclusionImmunocytochemical staining for EMA is a useful diagnostic tool for distinguishing effusions containing malignant cells from those with benign cells. We particularly suggest the precise evaluation of pattern and intensity of immunoreactive cells for EMA.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.