فهرست مطالب

فصلنامه اقیانوس شناسی
پیاپی 9 (بهار 1391)

  • تاریخ انتشار: 1391/03/27
  • تعداد عناوین: 10
|
  • هادی دهقانی، موسی کشاورز، احسان کامرانی، علیرضا مهوری، محمد اسدی صفحات 1-8
    این تحقیق به بررسی لانه گزینی لاک پشت منقار عقابی (E. imbricata) در فصل لانه گزینی در جزیره ی هرمز در بهار سال 1386 پرداخته است. طی گشت های شبانه در طول سواحل سایت های انتخاب شده، عملیات بیومتری اندازه گیری لاک پشت هایی که اقدام به لانه گزینی می کردند به همراه تخم های آنها انجام شد. به این منظور نسبت به ثبت اطلاعات مربوط به میزان مراجعه، نوع گونه ی مراجعه کننده، مشخصات بسترهایی که لانه در آنها انتخاب شده (از نظر پوشش گیاهی)، زمان های تخم گذاری و دما و رطوبت هوا در طول دوره و عواملی همچون طول منحنی کاراپاس، طول مستقیم کاراپاس، عرض منحنی کاراپاس و وزن لاک پشت؛ همچنین تعداد تخم ها، تعداد تخم های نرمال و غیرنرمال و اندازه ی آنها اقدام شد. بر این اساس متوسط وزن لاک پشت های تخم گذار برابر با 5 ± 42 کیلوگرم، طول منحنی کاراپاس آنها معادل 5 ± 72 سانتی متر، طول مستقیم کاراپاس برابر با 5 ± 66 سانتی متر و عرض منحنی کاراپاس معادل 5 ± 66 سانتی متر محاسبه گردید. تعداد کل تخم های گذاشته شده 40 ± 93 عدد، تعداد تخم های نرمال40 ± 72، تخم های غیر نرمال 15±20 میانگین قطر تخم های نرمال 4 ± 8/36 میلی متر، قطر بزرگترین تخم (نرمال) 5/41 میلی متر و کوچکترین تخم (غیر نرمال) 5 میلی متر است. براساس محاسبات آماری بین صفات طول منحنی کاراپاس و طول مستقیم آن، طول منحنی کاراپاس و وزن جانور، تعداد تخم های نرمال و تعداد کل تخم ها، همبستگی مستقیمی وجود دارد؛ همچنین بین تعداد تخم نرمال به تخم غیر نرمال، رابطه ی معکوس ضعیفی وجود دارد. بیشترین فراوانی طولی در لاک پشت های تخم گذار شامل، اندازه های 62 تا 70 سانتی متر و بیشترین فراوانی وزنی شامل، وزن های 42 تا 45 کیلوگرم است. شایان ذکر است که از 292 مراجعه ی ثبت شده ی لاک پشت ها در سواحل مورد مطالعه، تنها 34 مورد معادل 6/11% به تخم گذاری منجر شد.
    کلیدواژگان: لاک پشت منقارعقابی، لانه گزینی، تخم گذاری، جزیره هرمز، خلیج فارس
  • متین خالقی، علیرضا صفاهیه، احمد سواری، بابک دوست شناس، فریدون عوفی صفحات 9-15
    این تحقیق با هدف شناسایی و بررسی تراکم و پراکنش توتیای دریایی Stomopneustes variolaris در نواحی بین جزر و مدی سواحل خلیج چابهار طی یک دوره زمانی از آبان ماه 1387 لغایت شهریورماه 1388 انجام شده است. منطقه ی مورد مطالعه در منتهی الیه جنوب شرقی ایران و سواحل دریای عمان استان سیستان و بلوچستان در محدوده جغرافیایی عرض شمالی «47 22°25-»61 16°25 و طول شرقی «38 24°60-»90 39°60 قرار گرفته است. نمونه برداری دو ماه یک بار به هنگام جزر کامل از 5 ایستگاه انتخابی به صورت تصادفی و به وسیله ی پرتاب کوادرات m1×m1 صورت گرفت. نمونه های جمع آوری شده، شمارش و شناسایی گردیدند و سپس تراکم و پراکنش و پایداری آن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که گونه S.variolaris بیشترین فراوانی را در اسفندماه 88 (ind.m-203/1±33/3) داشته است. نتایج حاصل از شاخص پراکندگی و پایداری نشان داد که پراکنش این گونه، بیشتر تصادفی و گاهی به صورت تجمعی است و این گونه، جزو گونه های نادر بشمار رفته و تنها در ایستگاه های 1 و 4 مشاهده گردیده است.
    کلیدواژگان: Stomopneustes variolaris، ناحیه بین جزر و مدی، تراکم، پراکنش، پایداری، خلیج چابهار
  • علی داداللهی سهراب، محسن گراوند کریمی، ابوالفضل عمادآبادی صفحات 17-26
    به منظور مطالعه تغییرات فصلی میزان زی توده و نحوه پراکنش جلبک های غالب ماکروسکوپی به مدت 4 فصل از آبان ماه 1387 تا مرداد ماه 1388 از 6 ایستگاه در نواحی جزر و مدی استان بوشهر نمونه برداری انجام شد. نمونه برداری ها با روش کوادرات های تصادفی (m5/0×m5/0) و از چهار منطقه ی جزر و مدی (بالای میان کشندی، میان میان کشندی، پایین میان کشندی و زیر منطقه ی جزر و مدی) صورت گرفت و تمامی نمونه های جمع آوری شده، پس از شناسایی و دسته بندی اولیه در محل جهت مراحل بعدی کار به آزمایشگاه منتقل گردیدند. در آزمایشگاه با استفاده از کلیدهای شناسایی معتبر، عملیات شناسایی و اندازه گیری وزن خشک انجام شد. در این تحقیق در مجموع 13 گونه ی جلبکی شامل 3 گونه ی سبز، 4 گونه ی قهوه ای و 6 گونه ی قرمز شناسایی و ثبت گردید. از میان 3 گونه ی جلبکی سبزگونه Enteromorpha intestinalis دارای بیشترین تراکم و زی توده در میان جلبک های سبز مورد مطالعه و گونه ی غالب در ایستگاه های نمونه برداری بود. این در حالی بود که جلبک Cystoseira myrica و Gracilaria corticata به ترتیب از میان جلبک های قهوه ای و قرمز شامل بیشترین میزان زی توده بود.
    کلیدواژگان: جلبک های ماکروسکوپی، نواحی جزر و مدی، زی توده، خلیج فارس
  • علی عظیمی، علیرضا صفاهیه، علی داداللهی سهراب، حسین ذوالقرنین، بهناز صفار، احمد سواری صفحات 27-39
    در این مطالعه از غلظت متالوتیونین به عنوان نشانگر زیستی فلزات سنگین به منظور پایش زیستی فلزات جیوه، کادمیوم، سرب و مس در دو کفه ای Crassostrea gigas در منطقه بندر امام خمینی (ره) استفاده شده است. به این منظور صدف های متصل به اسکله های بندر امام خمینی از 5 ایستگاه شامل اسکله پتروشیمی، داک سرسره، اسکله 15، اسکله 28 و اسکله 33 در اسفند ماه 1388 جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل شدند. در آزمایشگاه پس از مراحل آماده سازی و هضم شیمیایی، میزان فلزات سنگین بافت نرم دو کفه ای ها با دستگاه جذب اتمی اندازه گیری گردید. میزان متالوتیونین نیز پس از مراحل استخراج و رسوب دهی به روش اسپکتروفتومتری سنجش شد. میانگین غلظت های جیوه، کادمیوم، سرب و مس در بافت نرم دوکفه ای های نمونه برداری شده به ترتیب 77/2±12/3، 98/3±34/10، 30/3±1/7 و 17/66±57/440 میکرو گرم بر گرم وزن خشک و دامنه غلظت متالوتیونین از 53/5±5/96 تا 34/7±75/185 میکرو گرم بر گرم وزن تر در صدف های نمونه برداری شده از ایستگاه های مختلف بود. بیشترین مقادیر جیوه، سرب و مس در صدف های اسکله پتروشیمی و بیشترین غلظت کادمیوم در صدف های اسکله 15 اندازه گیری شد. صدف های ایستگاه اسکله 28 کم ترین مقادیر آلودگی فلزات اندازه گیری شده را نشان دادند. به همین ترتیب کمترین میزان سنتز متالوتیونین نیز در صدف های اسکله 28 مشاهده شد. بالاترین سطوح متالوتیونین در صدف های اسکله 15 گزارش شد. در بین فلزات مطالعه شده همبستگی قوی و مثبتی بین غلظت های کادمیوم و متالوتیونین در صدف های مورد مطالعه در تمام ایستگاه ها مشاهده شد (01/0P<). سایر فلزات همبستگی معنا داری با متالوتیونین نشان ندادند (05/0P >). از نتایج حاصله استنباط می گردد که می توان از متالوتیونین دوکفه ای C.gigas به عنوان نشانگر زیستی فلز کادمیوم در منطقه بندر امام خمینی استفاده نمود.
    کلیدواژگان: متالوتیونین، نشانگر زیستی، فلزات سنگین، دوکفه ای Crassostrea gigas، بندر امام خمینی، خلیج فارس
  • نعیمه سلیمی خورشیدی، سعید کیوان شکوه *، امیرپرویز سلاطی، محمد ذاکری، نعمت الله محمودی، احمد طهماسبی کهیانی صفحات 41-46

    تاثیر سطوح مختلف نوکلئوتید جیره بر روی کیفیت لاشه در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) با وزن متوسط 32/0± 35/11 گرم به مدت 8 هفته مورد مطالعه قرار گرفت. نوکلئوتید جیره در 5 سطح صفر، 05/0، 1/0، 15/0 و2/0 درصد به جیره غذایی اضافه گردید. غذادهی بین 5-3% وزن توده زنده طی دوره پرورش و 5 بار در روز انجام شد. پس از 56 روز پرورش، نتایج آنالیز تقریبی لاشه نشان داد که میزان پروتئین، افزایش معنی داری را نسبت به گروه شاهد داشته است و بیشترین مقدار هم در تیمار 2/0 درصد مشاهده شد. میزان چربی و خاکستر لاشه هم به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد کاهش یافت و کمترین میزان، در تیمار 2/0 درصد مشاهده شد. نتایج این آزمایش نشان داد اضافه کردن نوکلئوتید به جیره ماهی قزل آلای رنگین کمان به میزان 2/0 درصد، اثرات مثبتی بر ترکیبات بیوشیمیایی لاشه دارد.

    کلیدواژگان: تغذیه، نوکلئوتید، رشد، ترکیبات لاشه، قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
  • مهتاب کاظمی، جاسم غفله مرمضی، پریتا کوچنین، وحید یاوری، ابراهیم رجب زاده قطرمی صفحات 47-54
    مطالعه ی حاضر جهت بررسی اثرات نسبت های مختلف کربوهیدرات به چربی جیره غذایی (CHO/L)، بر کارایی رشد و تغذیه در ماهی بنی (Barbus sharpeyi) جوان طراحی شد. 9 جیره غذایی با محتوای پروتئین یکسان (25% پروتئین خام) و انرژی قابل هضم یکسان (kcal/g 5/3) و نسبت های مختلف CHO/L از 8/0 تا 8/8، با سه تکرار برای مدت 8 هفته آزمایش شدند. هر تکرار با 20 ماهی (میانگین وزن اولیه 2/0 ± 4/16 گرم) ذخیره سازی شد که به روش سیری و سه بار در روز تغذیه می شدند. شاخص های رشد و تغذیه با تغییر نسبت CHO/L تا حد مشخصی، افزایش(P < 0.05) و پس از آن کاهش(P < 0.05) یافتند. حداکثر فزایش وزن (8/7 ± 4/118)، افزایش وزن نسبی (5/2 ±9/35)، نرخ رشد ویژه (03/0±5/0)، ضریب تبدیل غذا (04/0± 7/2)، ضریب کارایی غذا (01/0 ±3/0)، ضریب کارایی پروتئین (02/0± 4/1) و مقدار استفاده از پروتئین خالص (3/6 ±9/30)، در جیره D5با نسبت CHO/L، برابر با 8/4 مشاهده شد که اگرچه با جیره D4 با نسبت CHO/L، به میزان 8/3 اختلاف معنی داری را نشان نداد (P > 0.05)، اما با سایر جیره ها اختلاف معنی داری را نشان می دهد (P < 0.05). لذا می توان نتیجه گرفت که مطلوب ترین نسبت CHO/L جیره جهت دستیابی به رشد و تغذیه ی بهینه در ماهی بنی جوان بین 8/3 و 8/4 است.
    کلیدواژگان: Barbus sharpeyi، کربوهیدرات، چربی، رشد، تغذیه
  • امیر وزیری زاده، مهدی محمدی، علی فخری صفحات 55-61
    مطالعه حاضر به منظور ارزیابی بوم شناختی جوامع نرم تن در سواحل صخره ای استان بوشهر، انجام شده است. نمونه برداری از زمستان 1388 تا تابستان1389 و طی 3 فصل سرد، معتدل و گرم انجام شد. مجموعا چهار ایستگاه شامل بستر صخره ای دیلم - گناوه، بوشهر، دیر- کنگان و بستر صخره ای نایبند جهت نمونه برداری انتخاب شد. نمونه ها با استفاده از کوادرات 50×50 سانتی متر و کاردک فلزی برداشت گردیدند و پس از ارسال به آزمایشگاه با استفاده از کلید های شناسایی مورد بررسی و شناسایی قرار گرفتند. مجموعا 300 نمونه رسوب از ایستگاه های مورد نظر برداشت گردید. طی عملیات آزمایشگاهی در مجموع 41 گونه ی نرم تن متعلق به سه رده از شکم پایان با 65%، دو کفه ای ها با 31% و بسپاره صدفان (کیتون ها) با 4% کل موجودات مورد شناسایی قرار گرفتند. بیشترین تراکم به گونه ی Planaxis sulcatus در فصل سرد و در منطقه ی دیلم - گناوه تعلق داشت و کمترین تراکم به گونه های Conus flavidus در فصل گرم، Thais savignyi در فصل سرد و معتدل و Chama pacifica در فصل معتدل و گرم از منطقه ی نایبند تعلق داشت. محاسبه ی شاخص های تنوع و غالبیت نشان داد که بیشترین تنوع گونه ای در ایستگاه های مورد بررسی به منطقه ی نایبند و در فصل معتدل با مقداری معادل 344/3 و کمترین مقدار آن به منطقه ی دیلم - گناوه در فصل گرم با میزانی معادل 617/0 تعلق داشت. نتایج مطالعه نشان داد که سواحل صخره ای دیلم تا کنگان دارای سطح آلودگی متوسط تا بالا هستند و ثبات اجتماعات نرم تنان به دلیل وجود تنش، پایین است. در حالی که منطقه ی نایبند که به لحاظ تنوع گونه ای یکی از مناطق منحصر به فرد است فاقد آلودگی بوده و اجتماعات کفزی آن از ثبات برخوردارند و تنوع تغذیه ای و زیستگاهی نیز در بین آنها از رقم بالایی برخوردار است.
    کلیدواژگان: نرم تنان، منطقه ی بین جزر و مدی، تنوع، غالبیت گونه، آلودگی، استان بوشهر، خلیج فارس
  • حسین پاشایی چلکاسری، مسعود فرخ روز، عباسعلی زمینی، یاور ابراهیمیان صفحات 63-68
    تعیین سمیت حاد (Acute toxicity) حشره کش دیازینون و علف کش ماچتی (بوتاکلر) بر اساس روش استاندارد (1989) O.E.C.Dبه صورت ساکن (Static) و به مدت 96 ساعت انجام شد و در طول آزمایشات عواملی شامل: pH، سختی، دما و اکسیژن محلول در آب مورد سنجش قرار گرفتند که به ترتیب برابر با 7 تا 2/8، 240 میلی گرم در لیتر،c o1±25 و اکسیژن بالای ppm7 اندازه گیری شدند. در این آزمایش از تعداد 180 قطعه بچه ماهی 1 تا 2 گرمی سیاه کولی در پنج تیمار با سه تکرار به همراه شاهد استفاده گردید. ده عدد بچه ماهی سیاه کولی در هر آکواریوم 20 لیتری توزیع شد. ابتدا به منظور تعیین محدوده ی کشندگی، چند آزمایش مقدماتی انجام شد. نتایج آزمایشات نشان داد که میزان سمیت حاد (Lc50 96h) دیازینون و بوتاکلر بر روی بچه ماهیان 1 تا 2 گرمی سیاه کولی به ترتیب برابر با 09/0 و 61/0 میلی گرم در لیتر است. در نهایت میزان Lc10، Lc50 و Lc90 نیز با استفاده از روش آماری Probit Analysis به ترتیب برابر با 069/0، 091/0و 12/0 برای حشره کش دیازینون و 58/0، 61/0 و 66/0 برای علف کش ماچتی (بوتاکلر) محاسبه شد. بر اساس جدول استاندارد سطوح سمیت حشره کش ها و علف کش های مختلف، حشره کش دیازینون (Diazinon) و علف کش ماچتی (Butachlor) در ردیف سموم خیلی سمی درجه بندی گردیدند.
    کلیدواژگان: حشره کش، علف کش، دیازینون، بوتاکلر، سیاه کولی (Vimba vimba persa)، Lc5096h
  • فرشته کمیجانی، وحید چگینی صفحات 69-77
    در آمار فضایی پیشگویی مقدار نامعلوم یک میدان تصادفی در موقعیت مشخص بر اساس مشاهدات، به عنوان بهترین پیشگوی خطی صورت می پذیرد. گاهی در بعضی مسایل کاربردی در هر موقعیت فضایی علاوه بر متغیر مورد بررسی، متغیرهای کمکی دیگری نیز در اختیار است که به کار گیری آنها می تواند دقت پیشگویی را بهبود بخشد. در این تحقیق، برخی از پارامترهای فیزیکی آب خلیج چابهار، از جمله دما، شوری و چگالی با استفاده از نیمرخ برداری توسط CTD در لایه های مختلف آب، مورد نمونه برداری قرار گرفته است. هدف اصلی این مطالعه، شناخت و آگاهی یافتن از نحوه توزیع چگالی آب تحت تاثیر سایر پارامترهای فیزیکی آب، ارائه ی کاربرد روش های نوین آمار مانند پیش بینی فضایی کریگیدن (Kriging)، هم کریگیدن (Co-Kriging) و عکس فاصله ی موزون (Inverse-Distance Weighted) در اقیانوس شناسی، پیش بینی میزان پارامترهای فوق برای کل منطقه و پهنه بندی چگالی خلیج بوده است. همچنین این روش ها از لحاظ دقت پیش بینی مقایسه شده اند. نتایج حاصل از تحلیل اعتبارسنجی پارامتر چگالی، حاکی از آن است که پیش بینی حاصل از هم کریگیدن بهتر از کریگیدن و روش کریگیدن بهتر از عکس فاصله ی موزون است و این روش در مطالعه ی پدیده های محیطی مناسب است. همچنین با توجه به نتایج پهنه بندی فضایی برای پارامتر چگالی آب، با دقت بالا می توان گفت که در فصل های مونسون زمستانه سال 1386 1385، به طور میانگین چگالی آب خلیج چابهار با پیشروی به سمت ساحل کاهش می یابد.
    کلیدواژگان: خلیج چابهار، پیش بینی فضایی، تحلیل فضایی، کریگیدن، هم کریگیدن، عکس فاصله ی موزون
  • سید ناصر سعیدی، جهانگیر نجاتی، امیر سعید نورامین، شهریار نظری آبکنار صفحات 79-84
    اقتصاد پویا زیربنای توسعه پایدار هر کشور محسوب می شود که در سایه برنامه ریزی بلند مدت قابل اجرا، متجلی می شود. در این راستا به کارگیری ابزارهای کنترلی پولی و مالی مناسب، پویایی اقتصاد کشورها را رقم می زند. از جمله این ابزارها، وضع حقوق و عوارض گمرکی (تعرفه گمرکی) کالاهای وارداتی است. تحقیق حاضر با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی به بررسی رابطه ی راهبردی تخفیف سود بازرگانی بر میزان درآمد اداره کل بنادر و دریانوردی بندر امام خمینی(ره) به عنوان بندر نمونه کاوی خواهد پرداخت. نتایج این تحقیق نشان می دهد که تخفیفات سود بازرگانی باعث رضایت مشتریان اداره کل بنادر و دریانوردی بندر امام خمینی(ره) گردیده است. با توجه به اینکه تخفیفات سود بازرگانی باعث ترغیب صاحبان کالا به ورود کالاهای خود از طریق بندر امام شده است، لذا تداوم این امر علاوه بر رضایت صاحبان کالا باعث رونق اقتصادی شهر بندر امام خمینی(ره) نیز خواهد شد. لذا پیشنهاد می گردد ابلاغ مصوبات مرتبط با سود بازرگانی در ابتدای هر سال و مناسب با کالاهای ترخیصی بندر امام پایه گذاری شود.
    کلیدواژگان: درآمد، بندر، سود بازرگانی، ورود کالا
|
  • Hadi Dehghani, Musa Keshavarz, Ehsan Kamrani, Alireza Mehvari, Mohammad Asadi Pages 1-8
    This study discusses the nesting of Hawksbill turtle (E. imbricata) in spawning season in Hormoz Island, in spring 2007. During night Patrols, the egg-laying turtles and their eggs as well as their biometry were identified. Therefore, scroll data of the number of returns, returned kind, beds that selected for nesting, spawning times, temperature, air moisture and nests depth, in the nesting period as well as Carapace length straight length, carapace wide, and weight of turtles, total eggs, normal eggs, abnormal number of eggs, and their thicknesses, and nest’s depth were recorded. Results showed that turtles mean weight was 42± 5 kg, carapace curve length was 72± 5 cm, carapace direct length was 66± 5 cm. Total number of eggs were 93± 40, normal eggs were 72± 40, abnormal eggs were 20± 15, and mean of eggs thickness are 36.8± 4 mm, thickness of biggest eggs (normal eggs) was 41.5 mm, and smallest egg (abnormal egg) was 5 mm. The results showed that there is a significant correlation within the carapace curve length and straight length, carapace curve length and weight, total egg number and normal egg. More over, there is a week reverse relation between normal and abnormal egg number. Most frequency of spawning turtles length were 62 to 70 cm and most frequency between spawning turtles’ weight were 42 to 45 kg. Only 34 cases of 292 recorded turtles (11.6%) laid eggs in the island coasts.
    Keywords: Hawksbill turtle, Nesting, Spawning, Hormoz Island, Persian Gulf
  • Matin Khaleghi, Alireza Safahieh, Ahmad Savari, Babak Doustshenas, Fereidoon Owfi Pages 9-15
    This study touches the abundance and distribution of sea urchin Stomopneustes variolaris in the intertidal zones of Chabahar Gulf in the Gulf of Oman, IR. Iran during November 2008 to September 2009. The area of study was at the farthest end of south east of Iran in province of Sistan and Balouchestan from 25°16 61̋ N to 25°22 47 N and from 60°39 90 E to 60°24 38 E. Sampling was done bimonthly during low tide from 5 stations, using 1m×1m quadrate randomly. Then, samples were counted, identified and their abundance, distribution and stability were investigated. The results showed that the abundance of S.variolaris was maximum in February 2009 (3/33±1/03ind.m-2). Investigation of distribution and stability indicators revealed that S.variolaris dispersion was more random and sometimes patchy and its stability was rare.
    Keywords: Gawatr bay, Heavy metals, Pollution, Geochemical maps
  • Ali Dadolahi-Sohrab *, Mohsen Garavand, Abolfazl Emadabadi Pages 17-26
    The study was carried out to evaluate the seasonal variations of dominant seaweed biomass and species composition at six different sites during 4 seasons from autumn 2008 till summer 2009 in the sand flats of tidal areas of the Bushehr Province. Algal samples were collected using quadrate sampling (0.5 × 0.5 m) from 4 different tidal areas (upper mid littoral, mid mid littoral, low mid littoral and infra littoral) at each site. Samples collected were sorted as far as possible at the location and placed in plastic bags. The plastic bags were placed in an ice-chest during transportation to the laboratory. Algal samples were distinguished using valid references. In sum, this study recorded 13 dominant seaweed species including 3 Chlorophyta, 4 Phaeophyta and 6 Rhodophyta were. Among Chlorophyta, Entromorpha intestinalis was the dominant species at all sites. This is while, Cystoseira myrica and Gracilaria corticatay both showed maximum biomass among the Phaeophyta and Rhodophyta, respectively.
    Keywords: Seaweed, Tidal areas, Biomass, Persian Gulf
  • Ali Azimi, Alireza Safahieh, Ali Dadollahi Sohrab, Hossein Zolgharnein, Behnaz Saffar, Ahmad Savari Pages 27-39
    The present study aimed to validate the potential use of MTs as a biomarker of Hg, Cd, Pb and Cu exposure in soft tissue of oysters Crassostrea gigas in Imam Khomeini port. For this purpose, oysters from the same size were sampled on March 2010 from 5 different locations including harbors of Petroshimi, Doc Sorsoreh, 15, 28 and 33 in the Imam Khomeini port. The samples were freeze dried and acid digested in order to determine their heavy metal content. MT contents of oysters were extracted first and then after precipitation by ethanol/chloroform, they were measured by spectrophotometry method. Results indicated that the content of Hg, Cd, Pb and Cu in the oysters’ soft tissue were 3.12±2.77, 10.34±3.98, 7.1±3.30 and 440.57±66.17 µg/g of dry weight respectively. MT concentrations in the oysters of different stations ranged from 96.5±5.53 to 185.75±7.34 µg/g of wet weight. the Highest level of Hg, Pb and Cu were measured in harbor of Petroshimi while the highest level of Cd was measured in harbor no 15. The oysters from harbor no 28 contained the lowest level of all measured metals. Also the lowest amount of MT synthesis observed in the oysters from harbor no 28. The highest level of MT was measured in oysters from harbor no 15. Among the studied metals, Cd showed a strong and direct correlation with MT level in the oysters (P<0/01). Such correlation was not found for other metals (P >0/05). It is concluded that MT is an appropriate biomarker for Cd contamination in oysters from Imam Khomeini port.
    Keywords: Metallothionein, Biomarker, Heavy metals, Oyster Crassostrea gigas, Imam Khomeini port, Persian Gulf
  • Naeemeh Salimi Khorshidi, Saeed Keyvanshokooh, Amir Parviz Salati, Mohammad Zakeri, Nematollah Mahmoudi, Ahmad Tahmasebi-Kohyani Pages 41-46

    Effects of different levels of dietary nucleotides (NT) were studied on growth indices and body composition of rainbow trout with average weight of 11.35±0.32 during 8 weeks. This experimental was carried out in 700 L circular tanks with 40 fishes per tank. NT was added to the diet at a rate of 0.0, 0.05, 0.1, 0.15 and 0.2 percent. Fish were fed 5 times daily at a rate of 3-5% body weight per day. At the end of feeding trial, the fish fed 0.2% NT showed higher whole body protein, and lower lipid and ash levels compared to the control group. Administration of dietary NT at the level of 0.2% seems to positively influence the proximate composition of fingerling rainbow trout.

    Keywords: Nutrition, Nucleotide, Growth, Body composition, Rainbow trout, Oncorhynchus mykiss
  • Mahtab Kazem, Jasem Ghafleh Marammazi, Preeta Kochanian, Vahid Yavari, Ebrahim Rajabzadeh Ghotrami Pages 47-54
    This study was undertaken to determine the effects of various dietary carbohydrate to lipid (CHO/L) ratios on growth and feed performance of benni (Barbus sharpeyi) juveniles. Nine iso-nitrogenous (25% crude protein) and iso-caloric (3.5 kcal/g digestible energy) diets with varying CHO/L ratios (0.8 to 8.8) were tested for 8 weeks with three replicates. Each replicate was stocked with 20 fish (initial mean weight: 16.4 ± 0.2 g) that were fed to satiation thrice daily. Growth and feed indices increased significantly with change in dietary CHO/L ratio up to a signifinant level and then decreased (P < 0.05). Maximum Weight gain (118.4 ± 7.8), weight gain rate (35.9 ± 2.5), specific growth rate (0.5 ± 0.03), feed conversion ratio (2.7 ± 0.04), feed efficiency ratio (0.3 ± 0.01), protein efficiency ratio (1.4 ± 0.02) and net protein utilization (30.9 ± 6.3) were observed in diet D5, with CHO/L ratio of 4/8, that didn’t show any significant difference with diet D4, with CHO/L ratio of 3/8, but showed signifinant difference with other diets. It could be concluded that the optimal dietary CHO/L ratio for optimal growth and feeding performance of Barbus sharpeyi juveniles, ranged between 3.8 and 4.8.
    Keywords: Barbus sharpeyi, Carbohydrate, Lipid, Growth, Feeding
  • Amir Vaziri Zadeh *, Mehdi Mohammadi, Ali Fakhri Pages 55-61
    Present study was carried out to evaluate ecological status of mollusc communities in the rocky shores of Bushehr province. Sampling was performed during three seasons, from winter 2009 to summer 2010. A total of, four stations including rocky shores of Deylam-Genaveh, Bushehr, Dayyer-Kangan and Nayband were selected for sampling. Specimens were collected using 50*50 cm quadrate and metal scraper. The specimens were identified in laboratory using identification key books. In total, 300 sediment samples were collected from mentioned stations. 41 species belonging to three classes of gastropoda (65%), bivalvia (31%) and polyplacphora (chitons) with 4% were identified. The Planaxis sulcatus showed the most abundance among molluscs in the cold season in Deylam – Genaveh region. In the Nayband region, Conus flavidus, Thais savignyi and Chama pacifica were the least abundant species during summer, winter and spring, respectively. Diversity investigation showed that, Nayband in moderate season comprised the most species diversity (3.344). In contrast, Deylam- Genaveh region showed the least diversity (0.617). The results revealed that rocky shores of Deylam to Kangan had moderate to high pollution levels. Due to high levels of tension, low level of stability was observed for mollusc communities of these regions. Nayband, with high level of species diversity, had no pollution and its benthic communities showed high level of stability.
    Keywords: Intertidal zone, Diversity, Dominance, Pollution, Bushehr province, Persian Gulf
  • Hossein Pashaie Chelkasary Masoud Farokhrooz, Abbasali Zamini, Yavar Ebrahimian Pages 63-68
    The acute toxicity of Diazinon insecticide and Machete (Butachlor) herbicide were studied according to standard methods of O.E.C.D (1989) and statistic condition during 4 days (96 hours). During the Experiment period, different water factors such as: pH, water hardness, temperature and dissolved oxygen were determined, with 7 to 8.2, 240 mg.L-1, 25 ± 1ºc, and 7ppm respectively. In this investigation, the sample size was 180 pieces of Vimba vimba persa fish (1 to 2gr) and blank. The fish under 5 treatments with 3 replications were used as the control. Each of 10 fish were transferred to each of 20-liter aquariums. First, preliminary experiments were tested several times in order to determine the case fatality. The results figured out that the rate of acute toxicity (Lc50 96h) for Diazinon and machety (Butachlor) on 1 to 2 grams vimba vimba persa fish were, 0.09 and 0.61 mg.L-1, respectively. Finally, the Lc10, Lc50 and Lc90 were measured using the Probit Analysis Statistical method, as 0.069, 0.091 and 0.120 mg.L-1 for the Diazinon insecticide and 0.58, 0.61 and 0.66 mg. L-1 for machety (Butachlor) herbicides. According to the standard, levels of toxic pesticide and herbicide are classified in the range of "very toxic" foe vimba vimba persa fish (1-2gr).
    Keywords: Insecticide, Herbicide, Diazinon, Butachlor, Vimba vimba persa, Lc5096h
  • Fereshteh Komijani, Vahid Chegini Pages 69-77
    In spatial statistics predicting an unknown amount of random field in concrete situation based on observations, constitutes the best linear forecasting method. In some applications, in every spatial position, in addition to the variable under investigation, other auxiliary variables may be available for increasing the forecasting accuracy. In this study some physical parameters of the Chabahar Bay were measured by CTD sampling in different layers of water. These included the temperature, salinity, and density of the waters. The general goals of this study include the following: finding out the water density distributions under the influence of other physical parameters of the Bay, the application of new statistical methods such as kriging, co-kriging and inverse-distant weighted, and the forecasting of the aforementioned parameters and density distribution for the whole of the Bay. The statistical methods have been compared in terms of accuracy. Results of density cross-validation analysis showed that the co-kriging method is more accurate than the other methods and that this method is suitable for studying environmental phenomena. The spatial distribution of density has shown that this parameter decreases towards the shore in the winter monsoon of 2006-2007.
    Keywords: Chabahar Bay, Spatial analysis, Kriging, Co, kriging, Inverse, Distance Weighted, Gonou Hurricane
  • S. Nasser Saeedi, Jahangir Nejati, A. Saeed Nooramin, Shahriar Nazari Abkenar Pages 79-84
    Dynamic economy for each country is the base of sustainable development. Such development will be manifested in light of the applicable long-term planning. In this regard, applying the fiscal and monetary control tools make dynamic economy, including the rights and custom duties (custom tariffs) for imported goods. This research uses descriptive and inferential statistics to examine the relationship between discounting in trading profit and Imam Khomeini port’s income as the port of case study. Results achieved according to data collected through questionnaires and data analysis. The results indicate discounting in trading profit encourages owners to enter their goods through this port. Growth in goods entry has caused growth in income as well as the port’s performance.
    Keywords: Income, Seaport, Trading profit, Entrance of cargo