Journal of Kermanshah University of Medical Sciences
Volume:16 Issue: 2, 2012

یکی از علل شایع تشنج در کودکان، بیماری تب و تشنج است. جهت پیشگیری از تشنج در شروع تب، داروهای ضد تشنج کوتاه اثر مانند دیازپام و میدازولام توصیه می شود، اما امروزه در مورد اثربخشی این داروها در پیشگیری از تب و تشنج، ابهاماتی وجود دارد. مطالعه حاضر به منظور بررسی میزان اثربخشی دیازپام خوراکی و مقایسه دوزهای مختلف آن در پیشگیری از عود تب و تشنج در بیماران مبتلا به تب و تشنج انجام شد.
این مطالعه تحلیلی مقطعی بر روی 186 کودک 60-6 ماه با اولین حمله تب و تشنج از سال 1386 در بیمارستان امام رضا کرمانشاه انجام شد. بیماران در سه گروه بر اساس چگونگی مصرف دیازپام مورد بررسی قرار گرفتند. گروه A (76 نفر) mg/kg/day1 دیازپام و گروه B (77 نفر) mg/kg/day6/0-4/0 دیازپام در حین بیماری تب مصرف کردند. گروه C (33 نفر) در حین تب، داروی ضد تشنج مصرف نکردند. بعد از مداخله، بیماران به مدت 24 ماه پیگیری شدند. سه گروه از نظر میزان بروز عود تشنج، سابقه فامیلی تب و تشنج و صرع مورد مقایسه قرار گرفتند.
میزان عود تشنج در گروه A 7/23، گروه B 4/23 و گروه شاهد 2/24 درصد بود. تفاوت معناداری از نظر میزان عود بین سه گروه وجود نداشت (930/0=P). میزان عود تشنج در کسانی که سابقه فامیلی تب، تشنج و تشنج نوع کمپلکس داشتند به طور معناداری بیشتر بود (05/0(P<.
میزان عود تشنج با مصرف هیچ کدام از دوزهای دیازپام خوراکی در حین تب کاهش پیدا نمی کند.

سیستم کولینرژیک، نقش مهمی در یادگیری و حافظه دارد. تجویز زعفران و یا کروسین موجود در آن تشکیل حافظه را تسهیل می کند. در مطالعه حاضر، اثر کروسین در مهار فراموشی قبلی القاشده توسط اسکوپولامین (آنتاگونیست گیرنده های کولینرژیک) با استفاده از دستگاه شاتل باکس در موش صحرایی بررسی شد.

برای سنجش یادگیری موش های صحرایی نر نژاد ویستار (250-200 گرم) از مدل step-through حافظه اجتنابی مهاری استفاده شد. آموزش همه حیوانات توسط شوکی با شدت یک میلی آمپر در کف پا انجام گرفت. پس از آموزش موفق، تجویز دارو انجام شد و 24 ساعت بعد از آموزش، تاخیر ورود به خانه سیاه (Step Through Latency= STL) اندازه گیری شد.

تزریق بعد از آموزش اسکوپولامین (mg/kg1) باعث تخریب عملکرد حافظه در روز آزمون شد. تجویز کروسین (mg/kg 10 یا 5 یا 1) سی دقیقه بعد از اسکوپولامین، به صورت وابسته به دوز، باعث بهبود فراموشی قبلی ایجادشده توسط اسکوپولامین گردید. از طرف دیگر تزریق بعد از آموزش کروسین (mg/kg 10 یا 5 یا 1) به تنهایی اثری بر حافظه اجتنابی غیرفعال نداشت.

با توجه به اثر درمانی تجویز بعد از آموزش کروسین بر فراموشی قبلی ناشی از اسکوپولامین، می توان نتیجه گرفت که کروسین در شکل گیری حافظه اجتنابی غیرفعال در موش صحرایی با سیستم کولینرژیک بر هم کنش دارد.

اصلی ترین عارضه روان شناختی بیماری مالتیپل اسکلروزیس، کاهش کیفیت زندگی بیماران است. معدودی مداخله قبلی بر روی این گروه بیماران، فاقد یک مدل نظری پایه برای هدف گیری هستند. نشان داده شده مدل نظری لونتال (بازنمایی های ادراکی از بیماری) با بازده بیماری همبسته می باشد. هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر درمان شناختی- رفتاری بر روی عناصر مدل لونتال برای ارتقاء کیفیت زندگی این بیماران بود.
در یک طرح کارآزمایی بالینی کنترل شده تصادفی، 35 بیمار واجد تمایل بر پایه ملاک های ورود، به گروه های آزمایش و کنترل واگذار شدند. یک برنامه مداخله ای چندوجهی بر پایه رویکرد شناختی- رفتاری استفاده شد. گروه آزمایش، 10 جلسه هفتگی تحت مداخله قرار گرفتند. گروه کنترل، در لیست انتظار قرار گرفته و در 5 جلسه ملاقات گروهی دو هفته یک بار شرکت کردند. از پرسشنامه های IPQ-R و SF-36 برای ارزیابی بازنمایی های ادراکی و کیفیت زندگی استفاده شد.
در بازنمایی های ادراکی از بیماری در 4 بعد هویت، کنترل شخصی، درک روشن و پیامدهای بیماری، بهبود حاصل شد. همراه با آن، بازنمایی های عاطفی از بیماری و حیطه های جسمانی و روان شناختی کیفیت زندگی نیز ارتقاء یافت (01/0P<).
درمان شناختی- رفتاری بر پایه ساخت نظری مونی و پادسکی به میانجی تعدیل بازنمایی های ادراکی و عاطفی از بیماری، در ارتقاء کیفیت زندگی این بیماران موثر است. نتایج این پژوهش تا حدودی با نتایج مداخلات گودمن در بیماران لوپوس اریتماتوس سیستمی و به میزان بیشتری با نتایج مداخله پتری در بیماران قلبی مشابه است.

هدف مطالعه حاضر بررسی این موضوع بود که آیا جلسه اول فعالیت ورزشی وامانده ساز می تواند واکنش های التهابی-هورمونی به دومین جلسه فعالیت در همان روز را تغییر دهد. کورتیزول،TNF-α و آنزیم آدنوزین دآمیناز (ADA) طی یک پروتکل فزاینده استقامتی مورد بررسی قرار گرفتند.

برای این منظور، 8 دونده استقامتی خوب تمرین کرده (سن 39/3±13/23 سال، وزن 47/9±21/66 کیلوگرم، قد 12/10±29/175 سانتی متر و شاخص توده بدن 54/1±4/21 کیلوگرم بر متر مربع) در طرحی با سه شرط ذیل شرکت کردند: 1- روز کنترل (استراحت) (C)، 2- یک جلسه فعالیت در روز (بین ساعات 17-30/15) (E1) و 3- دو جلسه فعالیت در روز با چهار ساعت استراحت بین دو وهله فعالیت (بین ساعات 30/11-10 و مجددا 17-30/15) (E2). خونگیری از ورید بازویی در شرایط استراحت، بلافاصله پس از فعالیت و چهار ساعت پس از فعالیت انجام گرفت.

نتایج با استفاده از آزمون Repeated Measure Two Way نشان داد کورتیزول بزاقی بلافاصله پس از فعالیت در هر دو شرایط E1 و E2 در مقایسه با شرایط کنترل، افزایش معناداری یافته است (05/0P<). از این لحاظ، تفاوتی بین شرایط تمرینی (E1 و E2) وجود نداشت (05/0P<). افزایش ناشی از فعالیت در TNF-α، تنها در شرایط دو جلسه فعالیت در روز (E2) معنادار بود (05/0P<). طی شرایط مختلف، میزان فعالیت آنزیم ADA تغییری نکرد.

افزایش جلسات فعالیت ورزشی وامانده ساز استقامتی در یک روز می تواند میزان التهاب را افزایش دهد، گرچه این تغییرات ناشی از کورتیزول نیست.

سپسیس یک تشخیص بالینی شایع است. دانستن پیش آگهی این بیماران اهمیت زیادی دارد چون به پزشکان هشدار می دهد. هدف از این مطالعه، پیدا کردن یک راه آسان، ارزان و در دسترس برای این منظور است و به بررسی ارتباط بین سطح هورمون های تیرویید و کورتیزول با سرانجام بیماران سپسیس می پردازد.
در این مطالعه، 55 بیمار سپسیس بررسی شدند و نمونه خون 8 صبح اولین روز بستری آن ها از نظر TSH، T3T، T4، T3RU و کورتیزول ارزیابی شد. معیار سرانجام بیماران، مرگ طی 28 روز از شروع بستری بود ومرگ سرانجام نامناسب و زندگی سرانجام مناسب بود. سطح هورمون های این دو گروه با هم مقایسه شد و نتایج توسط نرم افزار SPSS ویرایش 16، داده های کیفی توسط آزمون مجذور کای و داده های کمی توسط آزمون LEVEN و T مستقل آنالیز شد.
از 55 بیمار سپسیس مورد مطالعه 17 نفر در طی 28 روز فوت کردند و 38 نفر زنده ماندند. سطح کورتیزول در بیماران دارای سرانجام نامناسب بالاتر بود و بین سطح این هورمون با بدتر شدن سرانجام بیماران سپسیس، ارتباط وجود داشت (001/0P<). ولی بین سطح هورمون های تیرویید و TSH و نیز T3RU با سرانجام بیماران سپسیس ارتباط وجود نداشت.
سنجش سطح خونی هورمون کورتیزول برای پیش بینی سرانجام بیماران سپسیس ارزشمند است.

اضطراب امتحان یکی از علت های ناکامی دانش آموزان در تحصیلات مدرسه ای است. این مشکل در میان دانش آموزان پیش دانشگاهی به علت شرایط خاص کنکور، وضعیت نامطلوب تری دارد. به کارگیری شیوه های روان درمانی به منظور کاهش اضطراب امتحان، مطلوب فراگیران و اولیای مدارس است. هدف پژوهش حاضر، مقایسه کارایی شناخت درمانی و آرام سازی عضلانی در کاهش اضطراب امتحان داوطلبان کنکور بود.
نمونه ها تعداد 90 نفر از دانش آموزان دختر و پسر (به سهم برابر) بودند که از میان افراد دارای اضطراب بالا به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب و در گروه های 15 نفری به طور تصادفی انتصاب شدند. روش پژوهش، آزمایشی و طرح پژوهش پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. برای سنجش اضطراب از آزمون اضطراب امتحان قاسم زاده (1375) استفاده شد.
تفاوت تاثیر شناخت درمانی و آرامش عضلانی در کاهش اضطراب امتحان معنادار نبود. میانگین نمرات اضطراب آزمودنی های دو روش درمانی فوق در مقایسه با گروه شاهد، کاهش معناداری را نشان دادند. همچنین آزمون تحلیل دو عاملی فرضیه اثر متقابل جنسیت و روش های درمانی را تایید کرد. میزان شدت اضطراب در دو جنس متفاوت بود و این تفاوت، میزان بالای اضطراب در دختران را بیان می کند.
دو روش درمانی شناخت درمانی و آرامش عضلانی می توانند اضطراب امتحان را کاهش دهند هرچند میزان اثربخشی این دو روش تفاوتی با هم ندارد. میزان شدت اضطراب امتحان در دختران بیش از پسران است.

محیط شغلی یک محرک قوی برای بروز هیجان ها است و موقعیت های استرس زای زیادی وجود دارد که می تواند موجب مشکلاتی از قبیل نارضایتی، کاهش کارآیی، ترک خدمت یا تغییر شغل شود. هدف این مطالعه تعیین رابطه هیجان خواهی با استرس شغلی در کارکنان فوریت های پزشکی بود.
در این مطالعه همبستگی، 60 نفراز کارکنان فوریت های پزشکی شهرهای مرزی استان کرمانشاه به روش سرشماری انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه های روا و پایا شده استرس شغلی و هیجان خواهی جمع آوری گردید و در نهایت داده ها با استفاده ازآمار توصیفی و استنباطی تحلیل شد.
نمره هیجان طلبی، تجربه طلبی، تنوع طلبی، ملال پذیری و گریز از بازداری به ترتیب برابر 433/0، 0463/0، 444/0، 710/0 و 701/0 بود. بین استرس شغلی با هیجان طلبی (101/0r=- و 443/0P=)، تجربه طلبی (097/0r=- و 463/0P=) و تنوع طلبی (049/0r=- و 710/0P=) از متغیر هیجان خواهی رابطه عکس و با ملال پذیری (101/0r= و 444/0P=) و گریز از بازداری (051/0r= و 701/0P=) رابطه مستقیم وجود داشت.
با توجه به وجود رابطه بین هیجان خواهی و استرس شغلی در مراکز مورد مطالعه، باید با تعدیل هیجان خواهی کارکنان، استرس شغلی آنان را کاهش داد.

رویکرد روان شناسی مثبت، تبلور تغییر در علم روان شناسی از صرف پرداختن به ترمیم آسیب ها به سمت بهینه سازی کیفیت زندگی است. در این بین شادی به عنوان یکی از زیرطبقات رویکرد روان شناسی مثبت از خصوصیات مثبت انسان و از نیازهای روانی بشر است که طی یک دهه اخیر، جایگاه ویژه ای را در حوزه روان شناسی تحول، روان شناسی خانواده و بهداشت روان به خود اختصاص داده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر شادی بر افزایش سلامت روانی و رضایت از زندگی انجام شده است.
در این پژوهش توصیفی- مقطعی، 178 نفر (86 زن و 92 مرد) با میانگین سنی 16/32 سال (انحراف معیار70/5) از بین دبیران مراکز آموزش و پرورش شهرستان رامشیر به روش نمونه گیری خوشه ای- تصادفی انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها پرسش نامه شادکامی آکسفورد (OHQ)، پرسش نامه سلامت عمومی ((GHQ، پرسش نامه رضایت از زندگی (SWLS) و پرسش نامه ویژگی های جمعیت شناختی به کار برده شد. برای تحلیل داده ها از روش رگرسیون چندگانه گام به گام بهره گرفته شد.
نتایج رگرسیون چندگانه به روش سلسله مراتبی هم زمان، بیان گر معنا دار بودن نقش واسطه ای سلامت روان، در رابطه میان شادی (001/0>p) و رضایت از زندگی (001/0>p) بود. همچنین یافته های پژوهش حاضر بیانگر تاثیر شادی در افزایش سلامت روانی و رضایت از زندگی بود.
شادی به واسطه افزایش سطح سلامت روانی، رضایت از زندگی را در پی دارد. همچنین متغیر شادی دارای اثر غیرمستقیم بر رضایت از زندگی است.

تفکر انتقادی قابلیتی است که طی آن، فراگیر پس از دریافت مفاهیم کلیدی استاد، طی یک فرآیند ذهنی فعال به اهداف آموزشی دست می یابد. این توانایی علاوه بر رشد ابعاد شناختی، نگرشی و عاطفی دانشجو، سبب افزایش یادداری مطالب نیز می شود. لذا سنجش و اندازه گیری آن برای برنامه ریزی آموزشی و رشد دانشجو مورد توجه است. این مطالعه با هدف مقایسه میزان گرایش به تفکر انتقادی اساتید و دانشجویان انجام گرفت.
مطالعه حاضر یک بررسی توصیفی–تحلیلی است. جامعه آماری شامل دانشجویان و اساتید دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه بود. تعداد 300 نفر از دانشجویان و40 نفر از اساتید به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه استاندارد میزان گرایش به تفکرانتقادی جمع آوری شد. از آزمون های تحلیل واریانس و تی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.
میانگین نمرات مولفه های تفکر انتقادی اساتید به طور معنادار از دانشجویان بیشتر بود (02/0P<). بین گرایش به تفکر انتقادی در دو جنس از لحاظ مولفه های خلاقیت (008/0=P) و تعهد (04/0=P) تفاوت معنادار آماری وجود داشت. اما برای مولفه کمال، این تفاوت معنادار نبود. تفاوت معناداری بین گرایش به تفکر انتقادی دانشجویان با توجه به دانشکده و رشته تحصیلی وجود نداشت، اما بین مرتبه علمی اساتید و مولفه خلاقیت، تفاوت معنادار بود (01/0P=).
سطح تفکر انتقادی در بین دانشجویان و اساتید پایین بود. میزان این مهارت در دانشجویان کم تر از اساتید بود. با توجه به اهمیت موضوع، پیشنهاد می شود کارگاه های آموزشی ارتقاء سطح مهارت های تفکر انتقادی برای اعضای هیات علمی و دانشجویان تشکیل شود.

مشکلات روانشناختی ناشی از ناباروری می تواند یک عامل کمکی در تشدید ناباروری باشد. هدف از پژوهش حاضر، برآورد اثربخشی آموزش تکنیک های مقابله ای بر راهبردهای مقابله ای زنان نابارور بود.
از بین زنان نابارور مراجعه کننده به کلینیک ناباروری، 40 زن به صورت داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 20 نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در مرحله پیش آزمون، افراد دو گروه همزمان به پرسشنامه راهبردهای مقابله ای فولکمن- لازاروس پاسخ دادند. در مرحله بعدی، تنها گروه آزمایش طی 8 جلسه 120 دقیقه ای، تحت آموزش تکنیک های مقابله ای قرار گرفت. پس از پایان جلسات درمانی هر دو گروه به طور همزمان در مرحله پس آزمون و پی گیری توسط پرسشنامه مذکور مجددا مورد آزمون قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS 16 و آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد.
بین نمرات راهبردهای مقابله خویشتن داری، جستجوی حمایت اجتماعی، مسئولیت پذیری، حل مدبرانه مساله، باز برآورد مثبت، راهبرد گریز و اجتناب در پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنادار وجود داشت (05/0P<). تفاوت نمرات مقابله رویارویی و دوری جویی معنادار نبود (05/0P>).
آموزش تکنیک های مقابله ای سبب افزایش کاربرد راهبردهای مقابله خویشتن داری، جستجوی حمایت اجتماعی، مسئولیت پذیری، حل مدبرانه مساله، باز برآورد مثبت و کاهش کاربرد راهبرد گریز و اجتناب در زنان نابارور می شود.

در نظریه دلبستگی، رفتار مادرانه و واکنش های مادر نسبت به فرزند خود تحت تاثیر سبک دلبستگی مادر قرار دارد. در رشد مهارت های ارتباطی، نقش مادر از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این پژوهش با هدف بررسی رابطه سبک دلبستگی مادر و مهارت های ارتباطی دانش آموزان پسر عقب مانده ذهنی آن ها انجام شد.
این پژوهش از نوع همبستگی می باشد. نمونه پژوهش شامل 127 دانش آموز پسر عقب مانده ذهنی دوره راهنمایی شهر شیراز در هر سه پایه اول، دوم و سوم در سال تحصیلی 88-1387، به همراه مادران آن ها بود. برای جمع آوری داده های مربوط به سبک دلبستگی مادر از پرسشنامه سبک دلبستگی بزرگسالان (AAS) (1987) استفاده شد. داده های مربوط به مهارت های ارتباطی دانش آموزان پسر عقب مانده ذهنی به وسیله آزمون فرعی «مهارت های ارتباطی» آزمون مهارت های اجتماعی واینلند (1965) جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از آزمون همبستگی اسپیرمن، تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد.
مهارت های ارتباطی دانش آموزان پسر عقب مانده ذهنی با سبک دلبستگی ایمن ارتباط مثبت معنادار (001/0P<) و با سبک دلبستگی ناایمن (اجتنابی و دوسوگرا) در مادران ارتباط منفی معنادار داشت (به ترتیب 031/0P= و 002/0P<).
سبک دلبستگی مادران بر روی مهارت های ارتباطی فرزندان پسر عقب مانده ذهنی آن ها تاثیرگذار است.

شیوع چاقی و اضافه وزن در کودکان و نوجوانان سراسر جهان رو به افزایش بوده و یکی از مشکلات مهم سلامت عمومی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان شیوع چاقی و اضافه وزن دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر اراک انجام شد.
در این مطالعه مقطعی، 742 دانش آموز مقطع ابتدایی شهر اراک با روش نمونه گیری خوشه ایدومرحله ای انتخاب شدند. وزن، قد و BMI محاسبه شد. وضیت چاقی و اضافه وزن بر اساس BMI برای سن و جنس در مقایسه با صدک های استاندارد CDC و مرجع ایرانی ارزیابی گردید. برای مقایسه دو مرجع فوق از آزمون آماری t-test استفاده شد.
شیوع چاقی بر اساس مرجع ایرانی و CDC به ترتیب 5/4 و 7/1 درصد و شیوع اضافه وزن به ترتیب 7/8 و 4 درصد بود (001/0P<). شیوع اضافه وزن بر اساس دو معیار ایرانی و CDC در دو جنس، تفاوت آماری معناداری نداشت ولی میزان شیوع چاقی بر اساس معیار ایرانی در دختران و پسران تفاوت معناداری داشت (046/0P=). میزان شیوع چاقی و اضافه وزن بر اساس مرجع ایرانی به طور معناداری بیشتر از CDC بود (001/0P<).
شیوع چاقی و اضافه وزن بر اساس مرجع CDC در حد قابل قبول بود. با توجه به این که تفاوت آماری معنا داری بین مرجع ایرانی و CDC برای برآورد میزان شیوع چاقی و اضافه وزن مشاهده گردید توصیه می شود علاوه بر استفاده از نمودارهای منطقه ای به منظور تن سنجی کودکان، مطالعات دیگری جهت تعیین اندازه اثر عوامل گوناگون موثر بر وزن و قد کودکان طراحی و اجرا گردد.

قطع تروماتیک کامل اندام فوقانی در ناحیه مچ دست، نسبتا کمیاب است. در خلال سال های گذشته با پیشرفت علم در روش های جراحی میکروسکوپی دست و اعصاب محیطی، میزان موفقیت جراحی های پیوند اعضا افزایش یافته است.
معرفی بیمار: آقایی 18 ساله در زمستان 1387 با قطع کامل دست چپ از ناحیه مچ به اورژانس بیمارستان طالقانی کرمانشاه آورده شد. ضایعه در اثر تصادف با ماشین در استان همجوار ایجاد شده و در زمان پذیرش، 6 ساعت از وقوع حادثه گذشته بود. بیمار هوشیار و بی قرار بود. فشارخون، 50/90 میلی متر جیوه و نبض، 120 در دقیقه بود. به همراه بیمار، عضو قطع شده با لبه های له شدگی آلوده به خاک در پارچه ای پیچیده شده و به مرکز درمانی ارسال شده بود.
در پیگیری های 24 ماهه از بیمار، حس لمس، حرارت و فشار در دیستال اندام فوقانی وجود داشت و میزان موفقیت بسیار عالی بود.

سالانه تقریبا 6 میلیون زن در جهان به دلیل عوارض بارداری و زایمان، جان خود را از دست می دهند که بیش از 99 درصد از این مرگ ها در کشورهای درحال توسعه اتفاق می افتد (1). همچنین بیش از 60 میلیون زن نیز که از مرگ نجات می یابند از عوارض بارداری و زایمان رنج می برند (2). حاملگی و زایمان، علت اصلی مرگ 33-25 درصد زنان 44-15 ساله بوده و حداقل 18 درصد بار بیماری های این گروه سنی زنان را به خود اختصاص می دهد (1). این موضوع تا حد زیادی پیامد مراقبت های ضعیف دوران بارداری و عدم شناسایی به موقع حاملگی های پرخطر می باشد (2 و 3)، از این رو ارتقاء کیفیت مراقبت های دوران بارداری، نقشی اساسی در تامین سلامت مادر خواهد داشت (4). در حال حاضر در کشور، مراقبت های دوران بارداری توسط پزشکان و ماماها و با ثبت در فرم های کاغذی در پرونده افراد صورت می گیرد که این امر می تواند تحت تاثیر علم، تجربه و وضعیت روحی فرد مراقبت کننده قرار گیرد. بنابراین امکان عدم تشخیص به موقع حاملگی های پرخطر وجود دارد (5). استفاده از فناوری های نوین در بهبود کیفیت مراقبت های سلامت، نقشی اساسی دارد و در واقع فناوری به عنوان یک تسهیل گر برای دستیابی به اهداف بخش سلامت مطرح شده است. این مطالعه در پی طراحی نرم افزاری بود که قابلیت انجام مراقبت های دوران بارداری و تشخیص حاملگی های پرخطر را برای کاربر آسان تر سازد. مراحل اجرای طرح به صورت ذیل طراحی و اجرا شد: الف) مطالعه و شناسایی روند کار در حیطه مراقبت های مادران باردار و تهیه فرم های مربوطه، ب) مشاوره با متخصصان و کارشناسان ذیربط، پ) طراحی نرم افزار با توجه به اطلاعات به دست آمده طی مراحل قبل با کمک برنامه دلفی و بانک اطلاعاتی SQL Server و ت) مشاوره مجدد با کارشناسان مربوط و بررسی نرم افزار و دریافت نظرات اصلاحی و نهایی کردن نرم افزار. لازم به ذکر است نرم افزار مذکور مورد تایید وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بوده و نتیجه گیری از تست نرم افزار در دو مرکز بهداشتی درمانی استان کرمانشاه از نظر دقت، سرعت و رضایت مندی کاربران مطلوب بود. این نرم افزار دارای ویژگی ها و قابلیت های متعددی مانند قابلیت هشدار روزانه در مورد اقدام مورد نیاز برای مادران باردار، پزشک و ماما، هشدار عدم تحویل پسخوراند توسط مادر باردار، عدم نیازحفظ کردن دستورالعمل های پیچیده بوکلت چارت، قابلیت هشدار در مورد زمان مراجعه بعدی مادر توسط تلفن گویا و SMS، دارا بودن سطوح دسترسی به منظور محرمانه بودن اطلاعات، دارا بودن ساعت هوشمند جهت مراقبت و گزارش دقیق برای پایش کنندگان و بازرسین مربوطه، دارا بودن بخش گزارش گیری، قابلیت جستجو از بانک اطلاعاتی برای یافتن بیمار طبق اولویت حروف، شماره الکترونیک، کد ملی یا شماره خانوار و دارا بودن بخش دفتر یادداشت هوشمند با دو نوع عملکرد ثبت مراقبات مورد نیاز برای مراجعه بعدی و تنظیم هشدارهای هوشمند بر اساس نیاز بود.
در صورت تغییرات احتمالی در محتویات دستوالعمل های کشوری، امکان تغییر و ویرایش برنامه نرم افزار توسط مدیر سیستم و بدون نیاز به برنامه نویس نرم افزار فراهم است. با توجه به اهمیت بالای مراقبت های دوران بارداری برای سلامت مادر و همچنین تاثیر آن بر سلامت آتی نوزاد، نرم افزار هوشمند سلامت مادران باردار می تواند کاربرد موثری در جهت افزایش کیفیت خدمات ارایه شده داشته باشد.