فهرست مطالب

پژوهش های تولید گیاهی - سال نوزدهم شماره 1 (بهار 1391)

فصلنامه پژوهش های تولید گیاهی
سال نوزدهم شماره 1 (بهار 1391)

  • 160 صفحه،
  • تاریخ انتشار: 1391/04/20
  • تعداد عناوین: 8
|
  • نسرین مشتاقی، عبدالرضا باقری، مختار جلالی جواران، بهزاد قره یاضی صفحه 1
    پروتئین دانه بقولات از نظر اسیدآمینه های سولفوردار نظیر متیونین و سیستئین کمبود داشته و بنابراین بهبود کیفیت پروتئین حبوبات یکی از اهداف اصلاحی موردنظر در این گیاهان است. به همین منظور در این بررسی از ژن گزارشگر gus جهت تعیین درصد تراریزش و بیان ژن، از ژن پروتئین دانه آفتابگردان (ssa) برای تولید پروتئین های غنی از سیستئین و متیونین و از ژن گزینشگر bar برای گزینش گیاهان تراریخته در گیاه نخود استفاده شد. تجزیه و تحلیل PCR به منظور تایید تراریزش گیاهان تراریخته بالقوه به دست آمده در گلخانه انجام شد. فعالیت gus نیز در طی پنج مرحله ارزیابی شد. براساس نتایج به دست آمده ژن گزینشگر bar برای حصول گیاهان تراریخته و درصد تراریزش بالا و با سرعت زیاد در گیاه نخود مطلوب است. نتایج تجزیه و تحلیل PCR نشان داد که 13 گیاه استقرار یافته در گلخانه حاوی ژن های gus، bar و ssa بوده اند ولی در برخی از آن ها ژن gus بیان نشده و یا بیان ضعیفی داشته است. درصد تراریزش در این آزمایش 3/4 درصد بود. یکی از علل پایین بودن آن مشکل ریشه زایی و استقرار شاخه ها در گلخانه می باشد که با جایگزینی روش پیوندزدن به جای روش ریشه زایی در محیط این ویترو می توان درصد تراریزش را نیز افزایش داد.
    کلیدواژگان: نخود، تراریزش، اسید آمینه های سولفوردار، gus و ssa
  • اکبر محمدی محمدآبادی، حمید علیپور، فرشته غفاری موفق صفحه 17
    این پژوهش به مدت چهار سال، در مرکز تحقیقات پسته کرمان و در قالب آزمایش اسپلیت پلات به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار بر روی درختان بارور پسته رقم اوحدی پیاده شد. فاکتورهای مورد مطالعه عبارت اند از تیمار اصلی دور آبیاری در سه سطح، شامل دور آبیاری 30، 40 و 60 روز و کود ازته به عنوان تیمار فرعی در سه سطح بدون کود ازته (تیمار شاهد)، 750 و 1500 گرم کود ازته برای هر درخت انتخاب شد. در این آزمایش، بین غلظت نیتروژن برگ و عملکرد همبستگی مثبت و معنی دار به دست آمد به طوری که با افزایش و یا کاهش میزان نیتروژن برگ به مقدار یک درصد، محصول هر درخت به مقدار 1611 گرم افزایش یا کاهش یافت. بالاترین عملکرد محصول در هر درخت به ترتیب به میزان 3079، 2809 و 2789 گرم مربوط به درختانی است که در دور آبیاری 40 روز با مقادیر 750 و 1500 گرم نیتروژن و در دور آبیاری 60 روز، 750 گرم نیتروژن دریافت نموده اند و کمترین میزان محصول نیز به مقدار 1743 و 1749 گرم در هر درخت به ترتیب مربوط به درختانی است که در دورهای آبیاری 30 و 60 روز، کود ازته ای دریافت ننموده اند. در هر دور آبیاری کمترین رشد رویشی مربوط به تیمارهایی گزارش شد که ازتی دریافت ننموده بودند و در اغلب موارد با افزایش سطوح به کار رفته نیتروژن رشد رویشی نیز افزایش معنی داری پیدا نمود. حداکثر رشد رویشی مربوط به تیمارهای آبیاری 30، 40 و 60 روز با میزان نیتروژن دریافتی برابر 1500گرم نیتروژن برای هر درخت به ترتیب به طول 4/9، 7/9 و2/9 سانتی متر و حداقل رشد مربوط به تیمارهای آبیاری 30، 40 و 60 روز بدون استفاده از کود ازت، به ترتیب به مقدار 5/5، 6/5 و 7/5 سانتی متر بود. نتایج نشان داد بیشترین مقدار نیتروژن در برگ به مقدار 1/2 درصد در تیمار دور آبیاری 40 روز با میزان نیتروژن دریافتی 1500 گرم برای هر درخت و کمترین غلظت نیتروژن در برگ درختان4/1درصد در تیمار دور آبیاری 30 روز بدون استفاده از کود نیتروژن است. تاثیر متقابل به کار بردن کود و دور آبیاری بر روی خندانی پسته نشان داد حداکثر خندانی در دورهای آبیاری 30 و 40 روز با به کار بردن 750 گرم کود ازته و در دور آبیاری 60 روزه با کاربرد 1500 گرم کود ازته و کمترین میزان خندانی مربوط به تیمار I30N0 بود. درشت ترین دانه های پسته (تعداد دانه در انس) مربوط به تیمارهای I40N750 و ریزترین پسته ها مربوط به تیمار I30N0 گزارش شد. بیشترین پوکی مربوط به دور آبیاری 30 روزه به مقدار 22 درصد و کمترین مقدار پوکی مربوط به تیمار های دور آبیاری 40 روزه گزارش شد. به کار بردن مقادیر مختلف نیتروژن سبب گردید کمترین مقدار پوکی به درختانی که مقدار 750 گرم کود ازته دریافت نموده اند اختصاص یابد. تاثیر متقابل دورآبیاری و سطوح مختلف کود ازته نشان می دهد. کمترین مقدار پوکی به میزان 5/28 درصد مربوط به تیمار I40N750 و بیشترین مقدار پوکی 27 درصد مربوط به تیمار I30N0 می باشد.
    کلیدواژگان: مناطق نیمه خشک، تنش خشکی، پسته، کود
  • غلامرضا چلویی، عبدالله محمدی، محمدرضا بی همتا، حسینعلی رامشینی، گودرز نجفیان صفحه 43
    روش تجزیه میانگین نسل ها در گندم نان با استفاده از آزمون مقیاس مشترک به منظور تعیین نحوه عمل ژن انجام شد. نسل های F1، F2، BC1، BC2 حاصل از تلاقی گندم رقم شیراز (حساس به تنش خشکی) با لاین Ws-82-14 (متحمل به تنش خشکی) و گندم رقم شیراز با رقم شعله (متحمل به تنش خشکی) به همراه والدین، به طور جداگانه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار تحت شرایط تنش وعدم تنش رطوبتی کاشته شدند. صفات اندازه گیری شده در این آزمایش عبارت بودند از: ارتفاع بوته، طول پدانکل، طول سنبله، تعداد دانه در سنبله، عملکرد دانه در بوته، وزن هزار دانه، تاریخ گلدهی و وزن بوته. پارامترهای ژنتیکی شامل میانگین (m)، اثرات ژنی افزایشی (d)، غالبیت (h)، اثرات اپیستازی افزایشی × افزایشی [i]، افزایشی × غالبیت [j] و غالبیت × غالبیت [l] برای صفات مختلف اندازه گیری شد. اثر غالبیت ژن ها مهم ترین عامل ژنتیکی در کنترل بیشتر صفات مورد بررسی شناخته شد. همچنین اپیستازی افزایشی × افزایشی [i] اهمیت بیشتری نسبت به اپیستازی غالبیت × غالبیت [l] داشت. متوسط وراثت پذیری عمومی و خصوصی برای صفت عملکرد دانه در تلاقی شیراز Ws-82-14 × شیراز در شرایط نرمال به ترتیب 78 درصد و 44 درصد ودر شرایط تنش69 درصد و 57 درصد و در تلاقی شیراز × شعله در شرایط نرمال به ترتیب 52 درصد و29 درصد و در شرایط تنش به ترتیب78 درصد و 56 درصد به دست آمد. متوسط غالبیت ژنی نیز در بیشتر صفات بزرگ تر از یک بودکه بیانگر اهمیت غالبیت می باشد و مقدار پایین وراثت پذیری خصوصی را توجیه می کند. تفکیک متجاوز برای همه صفات نشان داد که این تلاقی ها می تواند واجد نتاج نوترکیب متحمل به خشکی باشند.
    کلیدواژگان: گندم، عمل ژن، تحمل به خشکی، توارث پذیری، تفکیک متجاوز
  • شهربانو میردار منصوری، نادعلی باباییان جلودار، نادعلی باقری صفحه 67
    جهت بررسی 40 ژنوتیپ بومی و لاین های اصلاح شده امید بخش برنج نسبت به تنش شوری و همچنین شناسایی شاخص مناسب برای ارزیابی تحمل به تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در گلخانه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال زراعی 1387 اجرا گردید. پس از بررسی رویشی تعداد 21 ژنوتیپ برنج انتخاب شدند و در مرحله رشد زایشی، در سال زراعی 1388مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در تنش 100میلی مولار کلرید سدیم رقم حسنی با 14/88 درصد کاهش در عملکرد، بیشترین میزان عملکرد دانه را داشت. تجزیه همبستگی در سطوح شوری 60 و 100 میلی مولار نشان داد که عملکرد تحت شرایط تنش با شاخص های میانگین هارمونیک، شاخص تحمل به تنش و شاخص حساسیت به تنش بیشترین رابطه مثبت و معنی دار را دارد. بنابراین این شاخص ها برای ارزیابی تحمل به تنش شوری برای ژنوتیپ های برنج در محیط تنش مناسب می باشند. براساس نتایج به دست آمده از تجزیه به مولفه های اصلی براساس 17 صفت و شاخص های تحمل در غلظت 60 و 100 میلی مولار کلرید سدیم، به ترتیب تعداد 5 و 4 مولفه معرفی شدند که در مجموع 70/90 و 38/92 درصد از تغییرات کل را توجیه نمودند. تجزیه بای پلات نشان داد که لاین 109 و شصتک محمدی با دارا بودن شاخص تحمل به تنش بالا و قرار گرفتن در ناحیه مطلوب بای پلات به عنوان پایدارترین ارقام در دو محیط تنش و بدون تنش شناخته شدند و به عنوان متحمل ترین ارقام به تنش شوری جهت پژوهش های اصلاحی معرفی می شوند. در تنش 100 میلی مولار کلرید سدیم هیچ کدام از ژنوتیپ ها از پایداری عملکرد برخوردار نبودند.
    کلیدواژگان: تنش شوری، برنج، شاخص های تحمل و حساسیت، تجزیه بای پلات
  • پویان مهربان، احمد عبدل زاده صفحه 85
    آهن به عنوان یک عنصر ضروری در نمو کلروپلاست، فتوسنتز، ساختار خوشه های آهن- گوگرد، نقل و انتقال الکترون ها و به عنوان کنترل کننده سیستم های اکسید و احیایی نقش دارد. بیشبود آهن می تواند از طریق القاء تنش اکسیداتیو ماکرومولکول های زیستی را با خطر مواجه نماید. سمیت آهن تنها ممکن است در مناطق خاصی مانند شالیزارهای برنج به وجود آید. هدف از این پژوهش بررسی اثرات سمیت آهن در تنش اکسیداتیو و ارزیابی راه های آسیب و مسیرهای تحمل بیشبود آهن در گیاه برنج رقم شفق بود. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا گردید و آهن در غلظت های 10 (شاهد)، 150 و 250 میلی گرم در لیتر به همراه محلول غذایی یوشیدا به گیاه برنج داده شد. بیشبود آهن سبب کاهش معنی دار رشد گیاهان به ویژه ریشه شد. همچنین افزایش آهن در محیط ریشه، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت و مقدار مالون دی آلدهید به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپید را افزایش داد. همچنین، مقدار فنل های محلول و پراکسید هیدروژن نیز افزایش یافت. در تیمارهای بیشبود آهن با وجود کاهش مقدار پروتئین های محلول تعدادی، از باندهای پروتئینی جدا شده در الکتروفورز افزایش محسوسی را نشان دادند. الگو الکتروفورزی آنزیم پراکسیداز در بخش هوایی بیانگر افزایش فعالیت این آنزیم در تیمارهای بیشبود آهن بود. این نتایج آشکار ساخت که بیشبود آهن با افزایش اکسیژن های فعال و پراکسید هیدروژن سبب کاهش پروتئین و افزایش پراکسیداسیون لیپیدهای غشایی شده و در نتیجه رشد گیاه را کاهش داد. در مقابل افزایش فعالیت پراکسیدازها و غلظت فنل ها به سم زدایی اکسیژن های فعال و پراکسید هیدروژن کمک کرده و تحمل تنش بیشبود آهن را ممکن ساخت.
    کلیدواژگان: بیشبود آهن، فعالیت آنتی اکسیدانی، فنل، برنج
  • فرشید قادری فر، افشین سلطانی، علی اصغر میری صفحه 107
    در مدل های شبیه سازی پیش بینی زمان وقوع مراحل نمو فنولوژیک بسیار مهم می باشد. این پژوهش به منظور کمی سازی مراحل نمو فنولوژیک پنبه و ساخت یک مدل فنولوژی ساده انجام شد. برای یافتن پارامترهای مدل، از نتایج یک آزمایش مزرعه ای در سال 1385 با 6 تاریخ کاشت (دوم اردیبهشت، پانزدهم اردیبهشت، سوم خرداد، بیست و سوم خرداد، هجدهم تیر و شانزدهم مرداد) در شرایط گرگان استفاده شد. نتایج نشان داد که هیچ یک از مراحل نمو فنولوژیک پنبه (بر اساس واکنش مراحل نموی به درجه روز رشد) به فتوپریود حساس نیستند و دما تنها عامل موثر بر وقوع مراحل فنولوژی پنبه می باشد. از این رو یک مدل مبتنی بر دما برای پیش بینی مراحل نمو فنولوژیک پنبه ساخته شد. از آن جا که گام های زمانی دما روزانه، سه ساعته و ساعتی اختلاف چندانی در پیش بینی مدل نداشتند، از این رو می توان در پیش بینی نمو فنولوژیک پنبه از میانگین دما روزانه استفاده کرد. برای ارزیابی مدل ساخته شده از داده های مستقل به دست آمده در طی سال های مختلف در طیف گسترده ای از تاریخ کاشت ها در دو ایستگاه هاشم آباد و کارکنده گرگان استفاده شد. نتایج ارزیابی نشان داد که جذر میانگین مربعات خطا برای روز تا سبز شدن، روز تا غنچه دهی، روز تا گل دهی و روز تا باز شدن قوزه به ترتیب 8/1، 3/7، 5/5 و 8/7 روز بود که بیانگر پیش بینی خوب مراحل نمو فنولوژیک پنبه توسط مدل است و می توان از آن در مدل های شبیه سازی پنبه برای پیش بینی مراحل مختلف فنولوژیک در شرایط عدم تنش استفاده کرد.
    کلیدواژگان: پنبه، مدل های شبیه سازی، فنولوژی، دما، طول روز
  • سکینه عبدی، مهدی تاج بخش، میرحسن رسولی صدقیانی صفحه 127
    به منظور مطالعه تاثیر چند گیاه به عنوان کود سبز بر میزان ماده آلی و نیتروژن خاک در شرایط شور، آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید. گیاهان شبدر سفید (Trifolium repens L.)، ماشک (Vicia sativa L.)، گاودانه (Vicia peregrine L.)، سورگوم علوفه ای (Sorghum bicolor L.) و منداب (Eruca sativa L.) به عنوان کود سبز در شرایط شوری طبیعی حاصل از آب دریاچه ارومیه (حدود 7/2 دسی زیمنس بر متر) کشت شده و تغییرات عناصر غذایی خاک و معدنی شدن نیتروژن در طی دوره های بعد از برگرداندن گیاهان به خاک مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین داده ها نشان داد که بیشترین میزان وزن تر و خشک اندام های هوایی و ریشه ها و در نهایت عملکرد کل (38800 کیلوگرم در هکتار) و کربن آلی در اثر برگرداندن بقایا سورگوم علوفه ای در خاک (93/0 درصد) مشاهده شد. بقیه گیاهان مورد پژوهش اختلاف معنی داری در میزان کربن آلی نشان ندادند. در حالی که بیشترین میزان نیتروژن کل پنج ماه بعد از استفاده از شبدر سفید (11/0 درصد) و گاودانه (10/0 درصد) به عنوان کود سبز حاصل شد. کمترین میزان نسبت C/N، سه و پنج ماه بعد از برگرداندن گیاهان شبدر سفید، ماشک و گاودانه در خاک مشاهده گردید. میزان نیتروژن آمونیومی گاودانه در فاصله پنج ماه بعد از برگرداندن در خاک بیشترین مقدار را داشت در حالی که بیشترین میزان نیتروژن نیتراتی پنج ماه بعد از برگرداندن بقایا گیاهان شبدر سفید و سورگوم به خاک مشاهده گردید. با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش، گیاهان سورگوم علوفه ای و شبدر سفید به ترتیب به دلیل عملکرد و بیوماس بالا و افزایش مواد آلی خاک، داشتن C/N پایین و افزایش میزان نیتروژن کل و معدنی قابل استفاده برای گیاه بعدی می توانند به عنوان بهترین کود سبز در بین گیاهان مورد مطالعه معرفی شود.
    کلیدواژگان: کود سبز، شوری، نیتروژن معدنی خاک
  • گزارش کوتاه علمی
  • اسماعیل بخشنده، رحمان غدیریان، فرشید قادری فر، محسن جمالی، عراز محمد کاملی صفحه 145
    به منظور تعیین مناسب ترین آزمون آزمایشگاهی برای پیش بینی سبزشدن و استقرار گیاهچه کنجد (Sesamum indicum، L.) در مزرعه، آزمایشی در دو مرحله بر روی بذر شش رقم کنجد به نام های یلوایت، داراب 14، ساری، گرگان، اسبومحله و شیراز انجام شد. نتایج نشان داد که در میان ارقام از نظر آزمون های جوانه زنی استاندارد، وزن خشک گیاهچه و طول گیاهچه اختلاف معنی داری وجود نداشت. اما از نظر آزمون هدایت الکتریکی، سرعت جوانه زنی و درصد جوانه زنی بعد از تسریع پیری به مدت 24 و 48 ساعت در دما 45 درجه سانتی گراد اختلاف معنی داری بین ارقام وجود داشت. بررسی نتایج آزمون های آزمایشگاهی مورد مطالعه با درصد سبزشدن گیاهچه ها در مزرعه نشان داد که آزمون های هدایت الکتریکی و تسریع پیری به مدت 48 ساعت در دما 45 درجه سانتی گراد به خوبی می توانند درصد سبز شدن گیاه کنجد در مزرعه را پیش بینی کنند. بنابراین برای پیش بینی سبزشدن بذرهای گیاه کنجد می توان این دو آزمون را پیشنهاد کرد.
    کلیدواژگان: کنجد، سبز شدن، قدرت بذر
|
  • N. Moshtaghi, A. Bagheri, M. Jalali Javaran, B. Ghareyazie Page 1
    Protein of legume grains has deficiency for sulfur aminoacids such as methionin and systein. So improvement of protein quality is an important goal in pulse breeding. We have used gus reporter gene to determine transformation percentage, ssa gene for proteins rich of systein and methionin, and bar gene for selection of transgenic plants. PCR analysis was used to confirm the transformation of putative transgenic plants in glasshouse. Gus assessment has been done in five stages. bar gene is a suitable selectable marker for obtaining transgenic plants and high transformation percentage in rapid rate. PCR results showed that 13 plants have had gus, ssa and bar genes. Transformation percentage was 4.3 %. Low rooting and establishment of shoots in glasshouse is one of the reasons for low transformation percentages. So, grafting instead of in vitro rooting is a good alternative.
    Keywords: Chickpea, Transformation, Sulfur aminoacids, Ssa, gus
  • A. Mohammadi, H. Alipour, F. Ghafari Movafagh Page 17
    This study was carried out in the Kerman pistachio research station (P.R.S.). A split-plot design was used with three irrigation interval including 1: 30 days interval irrigation 2: 40 days interval irrigation 3: 60 days interval irrigation, and three levels of nitrogen including 1: without nitrogen fertilizer 2: 750 gram nitrogen fertilizer for one tree 3: 1500 gram nitrogen fertilizer in the sub plot. The results showed that in Kerman the highest yield was obtained 3079, 2809 and 2789 from trees that irrigated in the 40 days intervals with 750 and 1500-gram nitrogen. In addition, the lowest yield was 1743 and 1749 gram per tree from trees that irrigated with 30 and 60 days intervals without nitrogen application (I60N0 and I30N0). Therefore, this treatment was the best treatment yield in this area. In each interval irrigation treatments with N0 level showed the lowest vegetative growth. In the study region, vegetative growth was improved by increasing of nitrogen levels by the most of treatments. the most vegetative growth were taken by application of treatments of I30N750, I40N750 and I60N750 including 9.4, 9.7 and 9.2 cm, respectively and the lowest vegetative growth were found by application of treatments of I30N0, I40N0 and I60N0 including 5.5, 5.6 and 5.7 cm, respectively. Result indicated that, the most nitrogen concentration in leaf showed 2.1 percent (I40N750 treatment) and the lowest nitrogen concentration in leaf was 1.4 percent (I30N0 treatment). Effect of interval irrigation treatments with N level showed the lowest splitting inI30N0 and maximum in I60N1500. I40N750 have biggest nut size.
    Keywords: Semi arid region, Drought Stress, Pistachio, Fertilizer
  • G.R. Cheloei, A. Mohammadi, M.R. Bihamta, H.A. Ramshini, G. Najafiyahn Page 43
    Generation mean analysis with joint scaling test was performed to determine the type of gene action. Generations of F1, F2, BC1 and BC2 were derived from crosses between Shiraz (drought susceptibility) cultivar with Ws-82-14 line (drought tolerance) and Shiraz cultivar with Shole (drought tolerance) along with their parents were sown in a randomized complete block design with three replications under stress and non-stress moisture conditions. Traits evaluated in this experiment included plant height, peduncle length, spike length, number of grains per spike, grain yield per plant, 1000- seed weight, flowering date and plant weight. Genetic parameters including mean (m), gene effects additive (d), dominance (h), epistasis effects additive × additive [i], additive× dominance [j], and dominance× dominance[l] were evaluated for different traits. The dominant gene effect was found the most important genetic effect in controlling many traits evaluated. In addition the additive× additive [i] epistasis was more important than dominant× dominant[l] epistasis. The average of broad sense and narrow sense heritabilities were obtained for grain yield in Ws-82-14×Shiraz cross in normal condition, 78% and 44%, in stress condition, 69% and 57%, while in Shole×Shiraz cross in normal condition were 52% and 29%, and in stress condition, 78% and 56%, respectively. The average degree of dominance in most of the traits was larger than 1which indicated the importance of dominance and it was in agreement with the low value of narrow sense heritability. Transgressive segregation for the whole traits showed that these crosses can result into recombinant progenies for drought tolerance.
    Keywords: Weat, Gene action, Dought Tolerance, Heritability, Tansgressive segregation
  • Sh. Mirdar Mansuri, N. Babaeian Jelodar, N. Bagheri Page 67
    In order to evaluate salt stress on 40 rice genotypes and identification of a proper indicator of salinity tolerance of rice in a factorial experiment was conducted based on randomized complete block design with 3 replications in greenhouse at Sari Agricultural Science and Natural Resources, during 2009.Twenty one genotypes were selected in vegetative growth and evaluated in reproductive growth stage. The results showed that Hasani had more grain yield (88.14% reduction) in 100 Mm NaCl stress. Correlation analysis showed that correlation between Ys with STI and SSI were significant and positive in 60 and 100 Mm NaCl. Thus, these indices are suitable for evaluation of rice genotypes to salt stress environments. Base on the results of main components analysis on 17 traits and tolerance indices introduced 4 and 5 components that they explained 90.70% and 92.38% of variation. Biplot analysis showed that line 109 and Shastak-mohammadi were identified staple cultivars in stress and non stress environments because these genotypes had high STI and they located in suitable area in biplot. Any evaluated genotypes had yield stability in 100 Mm NaCl stress.
    Keywords: Salt stress, Rice, Tolerance, sensitivity indices, Biplot analysis
  • P. Mehraban, A. Abdolzadeh Page 85
    Iron as an essential element has important roles in chloroplast development, photosynthesis, Fe-S clusters structure, electron transfer and control of redox systems. Excess iron could impair biomacromolecules due to induction of oxidative stress. Iron toxicity is not common and only possible in specific regions such as the Rice fields. The purpose of this investigations were the evaluation of the effects of iron toxicity, consequent oxidative stress and damage routes and tolerate pathways under excess iron in rice (Oryza sativa. L) Shafagh Cultivar. The experiments were carried out in completely randomized design and iron treatment was included 10 (control), 150 and 250 mg L-1 accompanied by Yoshida nutrient solution. Iron excess (250 mg L-1) caused significant reduction in plant growth specially roots. Also, antioxidant enzymes activity malondialdehyde (MDA) concentrations as a lipid peroxidation index were increased. In addition to, phenolica and hydrogen peroxide concentration increased under excess iron. In spite of decrease in total soluble protein content, some protein bands, identified in electrophoresis, enhanced under high levels of iron treatments. The electrophoresis pattern of peroxidase enzyme indicated higher activity of this enzyme under excess iron treatments. The results indicated that excess iron increased ROS production and lipid peroxidation and decreased protein content and plants growth. On the contrary, increase of peroxidase activity, phenols content reduced ROS and increased iron toxicity resistance.
    Keywords: Excess iron, Antioxidant activity, Phenol, Rice
  • F. Ghaderi, Far, A. Soltani, A.A. Miri Page 107
    Accurate prediction of crop phenology is important in crop simulation models. The objective of this work was to quantify the occurrence of phenological stages in cotton and to construct a simple phenology model. Required parameters of model were obtained from a serially sown field experiment (22 April, 5 May, 24 May, 13 June, 9 July, and 7 August in 2006). The results showed that none of developmental stages is sensitive to photoperiod (on based phonological stages reaction to GDD), so only temperature was taken into account. Also, there was no difference between hourly, 3-hourly and daily temperature data. Therefore, average daily temperature can be used in predicting developmental stages. For independent test of the model, data from different field experiments that were carried out at Hashem-Abad and Karkandeh stations were used. Root mean square errors (RMSE) between simulated and experimental data were 1.8 d for emergence, 7.2 d for squaring, 5.5 d for flowering, and 7.8 d for open boll. Therefore, this model can be used to predict development stages in cotton simulation model in non-stress conditions.
    Keywords: Cotton, Simulation model, þ Phenology, Temperature, Photoperiod
  • S. Abdi, M. Taj Bakhsh, M.H. Rasouli Sedghiani, B. Abdollahi Mandolkani Page 127
    In order to study the effect of different green manure plants on soil organic matter and nitrogen in salinity condition, an experiment was conducted in Randomized Complete Block Design with 4 replications. The treatments included plants white clover (Trifolium repens), vetch (Vicia peregrine), vetch (Vicia sativa), sorghum (Sorghum bicolor) and turnip (Eruca sativa) which were watered with natural saline water from Urmia lake (soil salinity: 2.7 dS m-1). Changes in soil nutrient elements and nitrogen mineralization were measured during different time periods after plant residues incorporation in soil. The results indicated that sorghum green residues resulted in the highest amount of fresh and dry weight of shoot and root, yield (38800 kg/ha) and organic carbon (0.93 %). No significant differences were obtained among the remaining plants for organic carbon. The highest soil nitrogen content was observed in white clover (0.11 %). The plants white clover (0.11%) and vetch (0.10%) resulted in higher total nitrogen in corresponded soil samples following five months residues incorporation. The C/N ratio decreased significantly after 3 and 5 months incorporation of white clover, vicia and vetch in soil. Ammonium N (NH4-N) and nitrate N (NO3-N) content were achieved to the highest amount in vetch, white clover and sorghum, respectively. It was concluded that sorghum and white clover could be introduced as proper green manure for salinity condition because of higher yield and biomass, increasing the amount of soil organic carbon, lower amount of C/N and increasing soil total and mineral nitrogen.
    Keywords: Green manure, Salinity, Soil mineralized nitrogen
  • E. Bakhshandeh, R. Ghadiryan, F. Ghaderi, Far, M. Jamali, A.M. Kameli Page 145
    In order to determinate the best laboratory test for predicting emergence and establishment of sesame seedlings (Sesamum indicum, L.) at field condition, an experiment was conducted in two parts using six cultivars (Yellow-white, Darab14, Sari, Gorgan, Osbomahaleh and Shiraz). Results showed that there were no significant differences among cultivars for standard germination test, seedling dry weight and seedling length. But electrical conductivity test, germination rate and germination percentage after accelerated aging for 24 and 48 hours at 45°C showed significant differences among cultivars. The results showed that electrical conductivity test and accelerated aging for 48 hours at 45 °C can well predict the percentage of seedling emergence at field. Therefore, these tests can be suggested for prediction of sesame seed emergence.
    Keywords: Sesame, Emergence, Seed vigor