فهرست مطالب

مجله زنان مامائی و نازائی ایران
سال پانزدهم شماره 9 (هفته سوم تیر1391)

  • تاریخ انتشار: 1391/04/27
  • تعداد عناوین: 4
|
  • فریده اخلاقی، رضا رجبیان، فاطمه طالبی صفحه 1
    مقدمه
    دیابت یکی از مهمترین بیماری های طبی در بارداری می باشد و هموگلوبین گلیکوزیله میزان متوسط گلوکز خون در طی 8-4 هفته قبل از اندازه گیری در این بیماران را نشان می دهد. در مطالعات مختلف ارتباط قابل ملاحظه ای بین میزان هموگلوبین گلیکوزیله و میزان عوارض مختلف بارداری مشاهده شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی سرنوشت مادر، جنین و نوزاد در ارتباط با میزان متوسط هموگلوبین گلیکوزیله در زنان مبتلا به دیابت وابسته به انسولین انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه آینده نگر در سال 1383 بر روی 31 زن مبتلا به دیابت وابسته به انسولین در مرکز تحقیقات دیابت خراسان انجام شد. ابتدا مشخصات فردی و سوابق مامایی شرکت کنندگان ثبت شد. میزان هموگلوبین گلیکوزیله مادران در سه نوبت (سه ماهه اول، دوم و سوم بارداری) اندازه گیری و افراد بر اساس میزان متوسط هموگلوبین گلیکوزیله به چهار گروه تقسیم شدند. عوارض جنینی و نوزادی شامل سقط جنین، ناهنجاری های مادرزادی، ماکروزومی، مرده زایی، هیپوکلسمی، هیپوگلیسمی، دیسترس تنفسی جنین و همچنین عوارض مادری شامل پره اکلامپسی، پلی هیدروآمنیوس، زایمان پیش از موعد، بروز رتینوپاتی دیابتی در طی بارداری و روش زایمان تعیین و ثبت شد. ارتباط بین عوارض جنینی، نوزادی و مادری با میزان متوسط هموگلوبین گلیکوزیله با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 5 /11) و آزمون تی دانشجویی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. مقادیر p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    میانگین سنی مادران 5/24 سال بود که 9/41% از آنان نخست باردار بودند. متوسط هموگلوبین گلیکوزیله در 9/41 درصد از افراد مساوی و یا بیشتر از 10% بود و تنها در 9/12 درصد از آنان در محدوده طبیعی و بین 6/7% - 6/4% قرار داشت. بین میزان متوسط هموگلوبین گلیکوزیله و بروز عوارض مادری و جنینی شامل سقط، مرده زایی، ماکروزومی، ناهنجاری مادرزادی، دیسترس تنفسی جنین و همچنین پره اکلامپسی، پلی هیدروآمنیوس، زایمان پیش از موعد و بروز رتینوپاتی دیابتی ارتباط معنی داری وجود نداشت، اما بیشتر این عوارض با هموگلوبین گلیکوزیله بالاتر از 10% همراه بود. تنها بروز دیسترس تنفسی جنین با میزان هموگلوبین گلیکوزیله در محدوده نرمال وجود داشت. اما بین بروز زایمان پیش از موعد و هموگلوبین گلیکوزیله ارتباط معنی داری وجود داشت (0/034=p). عارضه هیپوکلسمی هم در هیچ یک از نوزادان متولد شده مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    بروز عوارض مادری، جنینی و نوزادی به جز هیپوکلسمی و دیسترس تنفسی جنین با هموگلوبین گلیکوزیله بالاتر از نرمال همراه بود. اما بین بروز زایمان پیش از موعد و میزان هموگلوبین گلیکوزیله ارتباط معنی داری وجود داشت.
    کلیدواژگان: دیابت وابسته به انسولین، عوارض جنینی، عوارض مادری، عوارض نوزادی، هموگلوبین گلیکوزیله
  • عفت سادات مرقاتی خویی، ملیحه افشار، پریسا یاوری کیا، سکینه محمد علیزاده چرندابی صفحه 7
    مقدمه
    روابط جنسی سالم در دوران بارداری در سازگاری زندگی زناشویی و استحکام خانواده نقش تعیین کننده ای دارد. با توجه به وجود مطالعات محدود در این زمینه، مطالعه حاضر با هدف تعیین باورها و رفتارهای جنسی زنان باردار در طول سه ماهه اول بارداری انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه مقطعی در سال 1390 بر روی 88 زن باردار 14-8 هفته دارای پرونده بهداشتی در 4 مرکز بهداشتی- درمانی شهرستان کرج انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه فردی و تاریخچه باروری، پرسشنامه خود ساخته باور و نگرانی های جنسی زنان و روابط زناشویی در بارداری بود که توسط زنان باردار تکمیل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 13) و آزمون های تی مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    8 نفر (9%) از زنان در زمینه روابط جنسی در بارداری اطلاعاتی از کارکنان بهداشتی دریافت کرده بودند و 41 نفر (47%) از هیچ منبعی اطلاعاتی در این زمینه دریافت نکرده بودند. 15 نفر (17%) از زنان در طی چهار هفته اخیر هیچگونه فعالیت جنسی نداشته و 62 نفر (70%) کاهش دفعات فعالیت جنسی نسبت به قبل از بارداری را گزارش کردند. دلیل عمده کاهش روابط جنسی، هم در زنان و هم در مردان ترس از صدمه به جنین ذکر شد. 47 نفر (53%) اظهار داشتند که جذابیت جنسی آنان نسبت به قبل از بارداری کاهش یافته است و از نظر نوع رابطه جنسی، 33 نفر (37%) از آنان در حین فعالیت جنسی، وضعیت مرد در بالا را داشتند. 38 نفر (2/43%) داشتن رابطه جنسی دهانی مرد با زن، 40 نفر (4/45%) رابطه جنسی دهانی زن با مرد و 9 نفر (10%) رابطه مقعدی در طی چهار هفته اخیر را بیان کردند.
    نتیجه گیری
    برخی مشکلات و باورهای غلط در رفتار جنسی در دوران بارداری وجود دارد. بنابراین انجام مطالعات مداخلاتی برای ارتقاء سلامت جنسی در دوران بارداری ضروری به نظر می رسد.
    کلیدواژگان: بارداری، باور جنسی، رفتار جنسی
  • ناهید گلمکانی، اکرم اسفلانی، نیره خادم غائبی، محمد علی سردار، محمد تقی شاکری صفحه 15
    مقدمه
    نارسایی در عضله لواتورآنی عامل اصلی پرولاپس اعضای لگنی است. درمان های محافظه کارانه نظیر ورزش های تقویت کننده عضلات کف لگن منجر به افزایش قدرت و نیروی انقباضی عضلات می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر دورسی فلکسیون غیر فعال مچ پا بر قدرت عضلات کف لگن در هنگام انجام ورزش ها انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1389 بر روی 39 زن 55-25 ساله مبتلا به شلی عضلات کف لگن مراجعه کننده به کلینیک زنان بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. افراد پس از معاینه بالینی و تایید شلی عضلات کف لگن، به طور تصادفی در دو گروه انجام ورزش های تقویت کننده عضلات کف لگن در وضعیت ایستاده با دورسی فلکسیون غیرفعال مچ پا (روی سطح چوبی با زاویه 15 درجه) (20 نفر) و وضعیت ایستاده روی سطح افق (19 نفر) قرار گرفتند. قدرت عضلات کف لگن قبل و بعد از مداخله با مقیاس سنجش قدرت عضلات کف لگن برینک ارزیابی شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی-تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مقادیر p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    درصد افزایش قدرت عضلات کف لگن در گروه ایستاده بیشتر از گروه دورسی فلکسیون بود (47/51% در مقابل 2/49%) اما بر اساس آزمون تی مستقل، اختلاف میانگین نمره برینک در دو گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت (516/0=p). همچنین بر اساس آزمون کای دو، درصد بهبودی بی اختیاری استرسی ادرار در دو گروه نیز اختلاف معنی داری نداشت (572/0=p).
    نتیجه گیری
    انجام ورزش های تقویت کننده عضلات کف لگن در هر دو وضعیت دورسی فلکسیون غیر فعال مچ پا و وضعیت ایستاده روی سطح افق می تواند تاثیر تمرینات کجل را افزایش دهد، اما این افزایش قدرت در وضعیت ایستاده در مقایسه با وضعیت دورسی فلکسیون غیر فعال مچ پا بیشتر است.
    کلیدواژگان: دورسی فلکسیون غیرفعال مچ پا، سندرم شلی عضلات کف لگن، قدرت عضلات کف لگن، وضعیت ایستاده
  • شیوا علیزاده، آسیه نمازی صفحه 23
    مقدمه
    کم خونی یکی از شایع ترین مشکلات تغذیه ای در جهان به ویژه در کشورهای در حال توسعه است که وجود آن در دوران بارداری باعث افزایش عوارض مرگ و میر مادری و نوزادی می شود. عوامل متعددی از جمله شاخص توده بدنی، سن مادر و سطح تحصیلات از عوامل مستعد کننده این بیماری در دوران بارداری می باشند. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین تغییرات هموگلوبین خون با برخی مشخصات فردی مادر انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه آینده نگر در طی سال های 89-1387 بر روی 560 زن باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی استان گیلان انجام شد. غلظت هموگلوبین در سه ماهه اول و سوم بارداری اندازه گیری شد. در نهایت ارتباط بین مشخصات فردی مادر با تغییرات هموگلوبین در دوران بارداری بررسی و با استفاده از آزمون های آماری کای دو، تی دانشجویی و آناوا مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. 05/0 > p به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    میانگین سن مادر و تعداد بارداری به ترتیب 19/6 ± 79/27 سال و 03/1± 87/1 بار بود. همچنین میانگین هموگلوبین در سه ماهه اول و سوم بارداری به ترتیب 14/1± 06/12 و 98/0± 61/11 گرم در دسی لیتر به دست آمد. بین غلظت هموگلوبین سه ماهه اول با متغیرهای سن مادر (016/0=p)، سن ختم بارداری (000/0=p) و فاصله بین بارداری ها (008/0=p)، اختلاف آماری معنی داری مشاهده شد. اما بین غلظت هموگلوبین سه ماهه سوم با متغیرهای شاخص توده بدنی (354/0=p)، افزایش وزن دوران بارداری (0/113=p) و سن مادر (183/0=p)، اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    تغییرات سن مادر، سن ختم بارداری و فاصله بین بارداری ها با غلظت هموگلوبین سه ماهه اول بارداری ارتباط دارد.
    کلیدواژگان: بارداری، مشخصات فردی مادر، هموگلوبین
|
  • Farideh Akhlaghi, Reza Rajabian, Fatemeh Talebi Page 1
    Introduction
    Diabetes is one of most important medical diseases in pregnancy and value of Glycosylated hemoglobin A1C (HbA1c) showed mean of blood glucose in 4-8 weeks ago in these patients. In different studies significant relation were seen between HbA1c and incidence of complications in pregnancy. Aim of this study is to investigate correlation of maternal, perinatal, and neonatal outcomes with mean of HbA1c in insulin dependent diabetic women.
    Methods
    This prospective study was performed on 31 insulin dependent diabetic women who cared in Khorasan diabetic research center in year 2004. First demographic characteristic and obstetrical history of participations recorded. Value of HbA1C was measured in three trimesters of pregnancy and subjects divided into four groups based on mean of HbA1C. Fetal and neonatal complications include abortion, congenital malformations, macrosomia, fetal death, hypocalcaemia, hypoglycemia, respiratory distress and so maternal complication include pre eclamsia, polyhydroamnios, preterm labor, retinopathy and type of delivery were studied. Relation between mean of HbA1c and maternal, perinatal and neonatal outcomes statistical analyzed by using SPSS software version 11.5 and t-test. P value less than 0.05 considered significant.
    Results
    Mean of maternal age was 24.5 years that 41.9% women were primigravid. About half of participations (41.9%) had HbA1C equal or higher than 10% and only in 12.9%, HbA1C was in normal range (4.6%-7.6%). There were not significant relation between mean value of HbA1C and maternal and fetal complications including abortion, fetal death, macrosomia, congenital malformation, respiratory distress and so preeclampsia, polyhydroamnios and retinopathy but most of these complications were accompanied with HbA1C higher than 10%. Only respiratory distress syndrome was accompanied with normal value of HbA1C. Relation between preterm labor and HbA1C was significant. (p=0.034). No hypocalcemia was seen in any of neonates who were born of these women.
    Conclusion
    Incidence of fetal, neonatal and maternal complications except hypocalcemia and respiratory distress was related to level of HbA1C more than normal. But relation between preterm labor and level of HbA1C was significant.
    Keywords: Fetal complications, Glycosylated hemoglobin A1C, Insulin dependent diabetes, Neonatal complications, Maternal complications
  • Effat Merghati Khoie, Maliheh Afshar, Parisa Yavari Kia, Sakineh Mohamadalizadeh Charandabi Page 7
    Introduction
    Healthy sexuality during pregnancy has an important role in marital adjustment and family stability. There are inadequate studies in this field. Therefore, we aimed to evaluate sexual belief and behavior in pregnant women during first trimester.
    Methods
    This cross-sectional study was carried out on 88 women of 8-14 weeks of pregnancy, who had family health records in four public health center in Karaj, Iran. Data were collected using demographic questionnaires and reproductive history, self-administered questionnaires about sexual belief, concerns and sexual relationship in pregnancy that completed by pregnant women. Data analyzed by using SPSS software (version 13), independent t-test and ANOVA test.
    Results
    Eight subjects (9%) had received information about sexual intercourse during pregnancy from health providers and 41 subjects (47%) had received no information from any resource. 15 cases (17%) had no sexual intercourse during last 4 weeks and 62 cases (70%) reported a decrease in sexual activity compared with pre-pregnancy. The main reason of decrease in sexual activity was fear of hurting fetus. 47 subjects (53%) believed that sexual attractiveness of pregnant women reduce compared with before pregnancy. 33 subjects (37%) expressed that they had male on top position during sexual activity. 38 subjects (43%) reported man having oral sex with woman, 40 cases (45%) woman having oral sex with man and 9 cases (10%) had anal sex during last 4 weeks.
    Conclusion
    There are problems and misconceptions in sexual behavior during pregnancy. Therefore, sexual counseling is necessary for pregnant women and their husbands. Therefore, interventional studies to promote sexual health in pregnancy seem necessary.
    Keywords: Pregnancy, Sexual behavior, Sexual belief
  • Nahid Golmakani, Akram Esfalani, Nayereh Khadem Ghaebi, Mohammad Ali Sardar, Mohammad Taghi Shakeri Page 15
    Introduction
    The main cause of pelvic organs prolapse is failure of levator ani muscle. Conservative treatments like strengthening exercises of pelvic floor muscles lead to increasing contractile force and strength of muscles. The aim of this study was to assess the effect of passive ankle dorsi flexion on pelvic floor muscle activity during exercises.
    Methods
    This clinical trial study was carried out on 39 women aged 25-55 years with pelvic floor muscles relaxation who referred to women's clinic of educational hospitals of Mashhad University of Medical Sciences in 2010. After clinical examination and confirmation of pelvic floor muscle relaxation, women were divided randomly into two groups: doing strengthening exercises of PFM in standing position with passive ankle dorsi flexion (on wooden surface with 15 degree angle) (n=20) and horizontal standing position (n=19) for 8 weeks. Pelvic floor muscles strength was assessed with brink score before and after intervention. Data analyzed by using analytic-descriptive statistics. P value less than 0.05 was considered significant.
    Results
    Increased percent of pelvic floor muscles strength in standing position group was more than dorsi flexion (51.47% vs. 49.2%). But based on independent t-test, the difference between mean of Brink score in 2 groups was not statistically significant (p=0.516). Chi-Square test showed the difference between improvement percent of stress urinary incontinence was not statistically significant in 2 groups (p=0.572).
    Conclusion
    Doing Pelvic floor muscle exercises with passive ankle dorsi flexion and horizontal standing position can increase the effectiveness of kegel exercises but effectiveness of horizontal standing position is more than passive ankle dorsi flexion.
    Keywords: Passive ankle dorsi flexion, Pelvic floor muscles relaxation syndrome, Pelvic floor muscles strength, Standing position
  • Shiva Alizadeh, Asiyeh Namazi Page 23
    Introduction
    Anemia is one of the most common nutritional problems in the world, especially in developing countries that can increase maternal and neonatal morbidity and mortality. Several factors including BMI, maternal age, and education are risk factors of anemia during pregnancy. This study was conducted to investigate the relationship between hemoglobin changes and some maternal demographic characteristic.
    Methods
    This prospective study was conducted on 560 pregnant women referred to health centers of Gilan in years 2010-2011. Hemoglobin concentration was measured in first and third trimester of pregnancy. Finally, the relationship between maternal hemoglobin changes during pregnancy and maternal demographic characteristic was analyzed by using t-test, chi Square and ANOVA tests. P value less than 0.05 was considered significant.
    Results
    Mean of maternal age and parity were 27.79±6.19 year and1.87±1.03, respectively. Mean of hemoglobin concentration were 12.06 gr/dl and 11.61, respectively in first and third trimester of pregnancy. Significant differences were found between hemoglobin concentration in first trimester of pregnancy and maternal age (p=0.016), gestational age (p=0.000) and interval between pregnancies (p=0.008). But no significant difference were seen between hemoglobin concentration in third trimester during pregnancy and BMI (p=0.354), maternal weight gain during pregnancy (p=0.113) and maternal age (p=0.183).
    Conclusion
    Maternal age, end of gestational age and interval between pregnancies can effect on hemoglobin concentration in first trimester of pregnancy.
    Keywords: Hemoglobin, Maternal demographic characteristic, Pregnancy