فهرست مطالب

Journal of Advances in Medical and Biomedical Research
Volume:20 Issue: 80, 2012

  • تاریخ انتشار: 1391/05/24
  • تعداد عناوین: 12
|
  • کلونینگ و بیان دومین انتهای آمینی فلاژلین پسودوموناس آئروژینوزا و ارزیابی آنتی بادی های تولید شده بر علیه آن در مهار حرکت پسودوموناس آئروژینوزا
    فریده زاده، اشرف محبتی مبارز، مهریار حبیبی رود کنار، مهدی فروزنده مقدم صفحه 1
    زمینه و هدف
    پسودوموناس آئروژینوزا یک باکتری بیماری زای فرصت طلب است. این باکتری عفونت های شدید و کشنده در افرادی که ایمنی سرکوب شده دارند، ایجاد می کند. باکتری دارای یک فلاژل قطبی است. فلاژل و فلاژلین، زیر واحد ساختاری فلاژل، نقش مهمی در بیماری زایی پسودوموناس آئروژینوزا بازی می کند. فلاژلین از راه میانکنش دومین های انتهای آمینی خود با TLR-5، پاسخ های ایمنی را بر می انگیزد. هدف ما در این مطالعه کلونینگ و بیان انتهای آمینی فلاژلین پسودوموناس آئروژینوزا و ارزیابی آنتی بادی های تولید شده بر علیه آن در مهار حرکت پسودوموناس آئروژینوزا بود.
    روش بررسی
    ناحیه ی کد کننده ی اسید آمینه های 1-161 فلاژلین با PCR تکثیر و در وکتور pET28a کلون شد. پروتئین نوترکیب در میزبان بیانی BL21(DE3) بیان و با استفاده از ستون Ni2+-NTA خالص گردید. واکنش ایمنی پروتئین نوترکیب با آزمون وسترن بلات مورد بررسی قرار گرفت. پروتئین انتهای آمینی فلاژلین به خرگوش تزریق و از آنتی سرم تولید شده در بدن خرگوش برای مهار حرکت پسودوموناس آئروژینوزا M8821 استفاده شد.
    یافته ها
    انتهای آمینی فلاژلین به خوبی در میزبان بیانی اشریشیاکلی BL21(DE3) بیان شد. آنتی بادی های ضد فلاژلین و انتهای آمینی فلاژلین با پروتئین نوترکیب واکنش نشان دادند. آزمون مهار حرکت باکتری ثابت کرد که آنتی بادی های پلی کلونال برعلیه انتهای آمینی فلاژلین قادرند حرکت پسودوموناس آئروژینوزا M8821 را مهار کنند.
    نتیجه گیری
    دومین های انتهای آمینی فلاژلین ممکن است در طراحی واکسن های نوترکیب بر علیه عفونت های پسودوموناس آئروژینوزا مورد استفاده قرار گیرند. واژگان کلیدی: انتهای آمینی فلاژلین، پسودوموناس آئروژینوزا، کلونینگ، مهار حرکت
    کلیدواژگان: انتهای آمینی فلاژلین، پسودوموناس آئروژینوزا، کلونینگ، مهار حرکت _
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • مقایسه ی اثر بخشی رژیم ترکیبی سیپروفلوکساسین و داکسی سیکلین با ریفامپین و داکسی سیکلین در بیماران مبتلا به بروسلوز
    فرشیده دیدگر، حسین سرمدیان، نادر زرین فر، محمد رفیعی، مصطفی چقایی صفحه 12
    زمینه و هدف
    تب مالت یکی از بیماری های عفونی مشترک انسان و دام و از بیماری های آندمیک ایران می باشد. این بیماری عفونت سیستمیک با درگیری بسیاری از ارگان ها را ایجاد می کند. درمان ترکیبی در تب مالت منجر به بهبود علایم و کوتاه شدن دوره ی علامت دار بیماری شده، میزان عود و مقاومت دارویی را کاهش می دهد. با توجه به استفاده ار ریفامپین در درمان سل و ضرورت درمان آلترناتیو در مناطق آندمیک سل و تب مالت در این مطالعه، ریفامپین داکسی سیکلین را با رژیم سیپروفلوکساسین و داکسی سیکلین در درمان تب مالت مقایسه کردیم.
    روش بررسی
    در این مطالعه کار آزمایی بالینی 90 بیمار تب مالت بررسی شدند. بیماران به طور تصادفی به 2 گروه تقسیم شدند، بیماران در گروه DR، رژیم درمانی داکسی سیکلین 100 میلی گرم 2 بار در روز و ریفامپین 300 میلی گرم 2 بار در روز به مدت 8 هفته و در گروه CD، داکسی سیکلین 100 میلی گرم 2 بار در روز و سیپروفلوکساسین 500 میلی گرم 2 بار در روز را به مدت 8 هفته دریافت کردند. بیماران از نظر بهبود علایم، عوارض دارویی و یافته های آزمایشگاهی در طی دوره ی درمان بررسی شدند.
    یافته ها
    در این بررسی به طور کلی میزان بهبودی علایم و یافته های آزمایشگاهی در 2 گروه درمانی مشابه بود. در گروه DR در 2/93 درصد و در گروه CD 9/83 درصد بیماران بهبود علایم داشتند که اختلاف معنی داری در نتایج درمانی وجود نداشت (182/0 = P). عوارض دارویی در هر دو گروه خفیف و اختلاف قابل ملاحظه ای نداشت و در هیچکدام از دو گروه منجر به قطع درمان نشد.
    نتیجه گیری
    با توجه به اثر بخشی یکسان دو رژیم DR و CD در درمان تب مالت و همچنین استفاده از ریفامپین در مناطق با شیوع بالای سل، رژیم سیپروفوکساسین- داکسی سیکلین به عنوان یک رژیم مناسب توصیه می شود.
    کلیدواژگان: داکسی سیکلین، ریفامپین، سیپروفلوکساسین، درمان تب مالت
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • مقایسه ی اثر ترمیمی سلول های بنیادی استرومایی مغز استخوان و مونوسیت در مدل آسیب نخاعی موش صحرایی
    امیر دایی، رضا سالاری نیا، علیرضا بیگلری، ایرج جعفری انارکولی، سعیده مظلوم زاده صفحه 20
    زمینه و هدف
    به دنبال بروز آسیب طناب نخاعی و وقایع پاتوفیزیولوژیکی رخ داده در محل ضایعه محیط نامناسبی برای ترمیم به وجود می آید. مهم ترین آن ها مرگ نورون ها، تشکیل کیست و زخم گلیال و ناکارآمدی مونوسیت ها می باشد. روش های نوین درمانی آسیب نخاعی، عمدتا مبتنی بر سلول درمانی می باشد که سلول های استرومایی مشتق شده از مغز استخوان BMSCs و سلول های مونوسیت از توجه بیشتری برخوردار می باشند. هدف ما از این مطالعه مقایسه ی اثر ترمیمی سلول های بنیادی استرومایی و مونوسیت در مدل آسیب نخاعی در موش صحرایی بود.
    روش بررسی
    موش های صحرایی به صورت تصادفی به سه گروه شش تایی تقسیم شدند و به روش Weight Dropping آسیب نخاعی ایجاد شد و روز چهارم، تزریق به صورت موضعی صورت گرفت. گروه اول نرمال سالین، گروه دوم سلول های بنیادی استرومایی و گروه سوم نیز مونوسیت دریافت داشتند. تست بهبود حرکتی BBB به مدت چهار هفته صورت گرفت و دو هفته قبل از اتمام کار بیوتین دکستران آمین (BDA) به صورت داخل مغزی تزریق شد و در انتهای هفته ی چهارم رنگ آمیزی بافتی انجام شد.
    یافته ها
    نتایج تست حرکتی BBB نشان دهنده ی تفاوت معنی داری در نمرات گروه دوم و سوم نسبت به گروه کنترل نبود؛ اما نتایج شمارش آکسون ها تفاوت معنی داری بین گروه کنترل و گروه های دوم و سوم نشان داد. مقایسه ی نتایج تست حرکتی و شمارش آکسون ها بین گروه دوم و سوم معنی دار نبود.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد که سلول های استرومایی و مونوسیت برای سلول درمانی آسیب نخاعی مناسب باشند. استفاده از حیوانات بیشتر و همینطور ادامه ی مطالعه برای مدت زمان بیشتر پیشنهاد می گردد.
    کلیدواژگان: آسیب طناب نخاعی، سلول درمانی، سلول استرومایی مغز استخوان BMSCs، مونوسیت
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی و مقایسه ی فراوانی تغییرات مخاطی در معده ی بیماران دیس پپتیک استان آذربایجان شرقی و استان هرمزگان: دو منطقه با شیوع متفاوت کانسر معده
    محمدحسین صومی، امیر طاهر افتخارالسادات، محسن مسعودی، مسعود شیر محمدی، شهناز نقاشی صفحه 30
    زمینه و هدف
    سرطان معده شایع ترین سرطان در استان آذربایجان شرقی است. در جوامع با شیوع بالای سرطان معده دیس پپسی می تواند اولین علامت سرطان معده باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی تغییرات مخاطی در معده بیماران دیس پپتیک استان آذربایجان شرقی و استان هرمزگان و مقایسه ی این دو گروه با هم بود.
    روش بررسی
    در این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی، 101 بیمار دیس پپتیک آذربایجانی و 90 بیمار هرمزگانی انتخاب شدند. قبل ازانجام آندوسکوپی اطلاعات مربوط به مشخصات دموگرافیک، عوامل خطر سرطان و عادات غذایی از بیماران اخذ گردید. حین آندوسکوپی از 5 نقطه ی متفاوت از معده بیماران بیوپسی برداشته شد و نمونه ی دیگری از آنتروم جهت (RUT) Rapid Urea''s Test تهیه گردید. نمونه های گرفته شده جهت تغییرات هیستو پاتولوژیک بررسی شد و نتایج حاصله از دو گروه با هم مقایسه گردید.
    یافته ها
    از 101 بیمار آذربایجانی (48 زن و 53 مرد) و 90 بیمار استان هرمزگان (28 مرد و 62 زن) ضایعات موجود در اندوسکوپی در 3/68 درصد بیماران آذربایجانی و 1/81 درصد بیماران هرمزگانی (031/0P=) و آلودگی با هلیکو باکتر پیلوری در 3/69 درصد بیماران آذربایجانی و 1/84 درصد بیماران هرمزگانی مثبت گزارش گردید (01/0P=) گاستریت مزمن فعال و گاستریت مزمن در 3/72 و 8/23 درصد بیماران آذربایجانی و 6/73 و 3/25 درصد بیماران هرمزگانی مشاهده گردید (48/0=P). میانگین نمره ی شدت گاستریت مزمن برای بیماران آذربایجانی2/3± 5/8 و برای بیماران هرمزگانی 8/2± 9/10 (001/0< P و 2494=u) و میانگین نمره ی گاستریت حاد برای بیماران آذری و بندری به ترتیب 3± 4/3 و 7/5± 6/7 (001/0< P و2572=u) بود. از نظر متاپلازی (8/0=P و 4362=u) و آتروفی (9/0=P و 4389=u) تفاوتی بین دو گروه نبود و موردی از دیس پلازی گزارش نشد. الگوی گاستریت در بیماران آذربایجانی و هرمزگانی به ترتیب در 1/64 و 3/83 درصد به صورت پان گاستریت یا کورپوس پره دامیننت بود (01/0P=).
    نتیجه گیری
    میزان آلودگی با هلیکو باکترپیلوری و تغییرات هیستو پاتولوژیک دربیماران بندری بیشتر از بیماران آذری می باشد. این تغییرات بیشتر به فرم پان گاستریت و کورپوس پره دامیننت است.
    کلیدواژگان: دیس پپسی، تغییرات مخاطی، کانسر معده، هلیکوباکتر پیلوری
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • ارزیابی نقش عوامل موثر بر بقای بیماران مبتلا به سرطان معده مراجعه کننده به انیستیتو کانسر از سال 1382 تا 1386
    قدرت الله روشنایی، ملیحه صفری، احمد رضا باغستانی، صنمبر صدیقی صفحه 40
    زمینه و هدف
    سرطان معده یکی از علل شایع مرگ و میر در جهان محسوب می شود؛ ولی علی رغم کاهش کلی در میزان بروز این سرطان در آمریکا و کشورهای غربی طی چند سال گذشته، در کشور ما متاسفانه شایع‎ترین سرطان محسوب می شود. عوامل زیادی می تواند بر بقای این بیماری موثر باشد. هدف این مطالعه بررسی بقای بیماران مبتلا به سرطان معده و تعیین عوامل موثر بر آن است.
    روش بررسی
    تعداد 400 بیمار مبتلا به سرطان معده که از سال 1382 تا 1386 به انیستیتوکانسر بیمارستان امام خمینی مراجعه داشتند، بررسی شدند. پیگیری تمام بیماران از طریق مراجعات دوره ای و تماس تلفنی انجام شد. زمان بقای بیماران از زمان تشخیص تا مرگ یا پایان مطالعه درنظر گرفته شد. اثر عوامل مختلف جنس، سن تشخیص، محل تومور، درجه ی تمایز یافتگی تومور، مرحله ی بیماری، نوع درمان و اندازه ی تومور بر بقا با استفاده از آزمون لگ- رتبه (log-rank test) و مدل مخاطرات متناسب کاکس ارزیابی شد.
    یافته ها
    303 (8/75 درصد) نفر از بیماران مرد بودند. 130 (5/32 درصد) بیمار تا پایان مطالعه فوت شدند. میانگین و میانه ی بقای این بیماران به ترتیب 1/3±41 و 26 ماه بود. میزان بقای یک ساله، سه ساله و پنج ساله این بیماران به ترتیب 74، 31 و 23 درصد بوده و تاثیر متغیرهای جنس، سن تشخیص، مرحله ی بیماری و اندازه ی تومور بر بقا معنی دار شدند.
    نتیجه گیری
    تشخیص زودرس بیماری می تواند باعث جلوگیری از پیشرفت ریسک فاکتورهای موثر بر پایین آمدن بقا و بیماری گردد و بیمارانی که در سنین پایین‎تر دچار بیماری شده بودند، پروگنوز بهتری داشتند.
    کلیدواژگان: سرطان معده، برآورد بقا، آزمون لگ، رتبه، مدل مخاطرات متناسب کاکس
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی اثر فتودینامیکی کمپلکس تتراپیریدینو پورفیرازین روی (II)، بر رده ی سلولی HeLa
    فرزانه فاخری، حسین رستگار، محمود آل بویه، عبدالرضا اسماعیل زاده، سید اسماعیل بلاغی، فاطمه حکیمیان، مینو اکبری، سید شهاب موسوی مطلق صفحه 51
    زمینه و هدف
    فتودینامیک تراپی معالجه ای است که در آن از حساس گر نوری و نورمرئی شدید استفاده می شود. زمانی که حساس گر نوری در معرض طول موج خاصی از نور (ترجیحا در طیف قرمز) قرار می گیرد، گونه های فعال اکسیژن که برای سلول ها سمی است را تولید می کند. اخیرا به پورفیرین ها و آنالوگ های آن ها، به عنوان حساس گرهای نوری توجه شده است. کمپلکس تتراپیریدینو پورفیرازین روی (II) یک حساس گر نوری محلول در آب است که پتانسیل مناسبی برای کاربرد در فتودینامیک تراپی دارد. در این مطالعه، اثر سمی این کمپلکس در حضور نور شدید و در غیاب آن، بر رده ی سلول سرطانی هلا بررسی گردید.
    روش بررسی
    رده ی سلول سرطانی هلا در معرض غلظت های مختلف تتراپیریدینو پورفیرازین روی (II) قرار گرفت. اثر سمیت سلولی در حضور و عدم حضور نور با روش MTT مطالعه شد. منبع تابش نور، لامپ هالوژنی تنگستن 150 واتی مجهز به فیلتر قرمز بود.
    یافته ها
    آزمایشات نشان دادند که اثر سمی پورفیرازین در حضور نور به شکل قابل توجهی بیش از سمیت آن در تاریکی است. آنالیز آماری میزان دوز موثر (ED50) را درشرایط تاریکی و روشنایی به ترتیب M μ6/8 وμM2/4 نشان داد. به علاوه، نتایج نشان داد در گستره μM12-0، افزایش غلظت کمپلکس منجر به افزایش سمیت سلولی می شود در حالی که در غلظت بالاتر، سمیت سلولی احتمالا به دلیل وقوع پدیده ی تجمع، کاهش می یابد.
    نتیجه گیری
    کمپلکس تتراپیریدینو پورفیرازین روی (II)، حساس گر نوری امید بخش در روش نوین فتودینامیک تراپی می باشد و پتانسیل بالایی در این رده سلولی از خود نشان داد.
    کلیدواژگان: تتراپیریدینوپورفیرازین روی، فتودینامیک تراپی، رده ی سلولی سرطانی هلا، آزمون MTT
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی کارایی تکنیک تکثیر دایره ای چرخان برای تشخیص سریع قارچ کلادوفیالوفورا کاریونی و کلادوفیالوفورا یگرزی
    حسین حمزه یی، حمید بدلی*، مهدی رهنما، محسن اجلی صفحه 64
    زمینه و هدف

    روند مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می دهد که نه تنها بیماری های قارچی به طور قابل چشم گیری به خصوص در بیماران با نقص سیستم ایمنی در حال افزایش است، بلکه کاهش حساسیت عوامل قارچی به داروهای ضد قارچی نیز در حال افزایش می باشد. بنابراین تشخیص سریع و زود هنگام در حد گونه برای انتخاب داروی مناسب و مدیریت بالینی ضروری است. با این وجود روش های استاندارد تشخیصی وقت گیر، هزینه بر و از حساسیت کمی برخوردار می باشند لذا برای فایق آمدن بر هر کدام از مشکل های ذکر شده، ابزارهایی مبتنی بر PCR توسعه یافته اند. در این مطالعه از روشی که علی رغم سرعت بالا از حساسیت بالایی برخوردار بوده به نام تکنیک تکثیر دایره ای چرخان برای تشخیص دقیق تر و صحیح تر دو گونه قارچی کلادوفیالوفورا کاریونی و کلادوفیالوفورا یگرزی استفاده شد.

    روش بررسی

    در این بررسی به طور اختصاصی از ناحیه ی رونویسی داخلی (ITS rDNA) از مجموعه ی ژنی DNA های ریبوزومی جنس کلادوفیالوفورا که قبلا تعیین توالی شده بودند، استفاده گردید و پروب های اختصاصی بر اساس تفاوت تنها در یک نوکلئوتید از ناحیه ی ITS rDNA برای قارچ های کلادوفیالوفورا کاریونی و کلادوفیالوفورا یگرزی طراحی گردید. پروب ها در اصل توالی مکمل هدف منتهی به جایگاه لینکر می باشد که پس از هیبریداسیون با DNA به شکل یک مولکول بسته در آمده، با اتصال به هدف و تکثیر در شرایط تک دمایی مورد ارزیابی قرارگرفت.

    یافته ها

    نتایج این تحقیق یک تکثیر DNA کاملا موفق را بدون نتایج مثبت و منفی کاذب و تشخیص در حد گونه نشان داد. محصول نتایجRCA در ژل آگارز 5/1 درصد به صورت نردبانی نشان داده شد و واکنش مذکور در جهت تکثیر DNAی هدف به طور اختصاصی در اتصال با پروب در کمترین زمان نسبت به روش های متداول تایید گردید.

    نتیجه گیری

    نتایج نشان دهنده ی قدرت و دقت این تکنیک در شناسایی عوامل بیماری زای قارچی در حد گونه با سرعت و اختصاصیت بسیار بالا در مقایسه با روش های شناسایی قدیمی می باشد و این تکنیک می تواند کابرد فراوانی در کلیه ی آزمایشگاه های تشخیصی داشته باشد بنابراینRCA تفاوت بسیار چشمگیری را با دیگر تکنیک های وابسته به دما بر پایه ی DNA برخوردار می باشد.

    کلیدواژگان: تکثیر دایره ای چرخان، کلادوفیالوفورا کاریونی، کلادوفیالوفورا یگرزی، کروموبلاستومایکوزیس
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی حضور ماست سل ها درپریودنتیت مهاجم
    سورنا وهبی، سپیده ابراهیمی موقر، بهاره ناظمی سلمان * صفحه 76
    زمینه و هدف

    پریودنتیت مهاجم منجر به تخریب وسیع بافت های پریودنتال و از دست رفتن دندان می شود. در خصوص ایمونولوژی و نقش ماست سل ها که آغازگر روند التهاب و بیماری می باشند نتایج قطعی وجود ندارد. این مطالعه با هدف بررسی رابطه ماست سل ها و بیماری پریودنتیت مهاجم، در افراد مراجعه کننده به مراکز تخصصی دندانپزشکی شهر قزوین انجام گرفت.

    روش بررسی

    تحقیق حاضر به روش توصیفی- تحلیلی و یک سویه کور بر روی 19 ناحیه ی دارای پریودنتیت مهاجم متوسط تا پیشرفته و 18 ناحیه ی دارای ژنژیویت در بیماران بامیانگین سنی 2/5 ± 1/34 سال انجام گرفت. پس از انجام جراحی های فلپ و افزایش طول تاج توسط پریودنتیست، بیوپسی های به دست آمده از عمق پاکت نواحی پروگزیمال با تولوئیدن بلو و هماتوکسیلین ائوزین به ترتیب برای شمارش ماست سل ها و تعیین وضعیت التهابی رنگ آمیزی شدند.

    یافته ها

    میانگین تعداد ماست سل ها در پریودنتیت مهاجم با تعداد 6/7 ± 8/10، کمتر از گروه ژنژیویت با میانگین عددی 8/9 ± 0/13 بود که این اختلاف معنادار نبود. تعداد ماست سل ها با حد چسبندگی بالینی رابطه ای نداشت (05/0).

    نتیجه گیری

    با در نظر گرفتن اهمیت پریودنتیتت مهاجم و فقدان مطالعات در خصوص نقش ماست سل ها در این بیماری و نیز با توجه به نقص رنگ های متاکروماتیک در رنگ آمیزی ماست سل ها، انجام تحقیقات وسیع تر با روش های دقیق، همچنین توجه به جنبه ی دینامیک دفاع میزبان همزمان با ارزیابی سایر جوانب ایمنی جهت روشن تر شدن پاتوژنز پریودنتیت مهاجم الزامی به نظر می رسد.

    کلیدواژگان: ماست سل، پریودنتیت مهاجم، التهاب، حد چسبندگی بالین
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی رابطه ی بین عدالت سازمانی، رضایت شغلی و تعهد عاطفی با رفتار شهروندی مشتری مدار پرستاران مورد مطالعه: بیمارستان امام رضا (ع)
    سعید مرتضوی، نغمه کار گذار صفحه 84
    زمینه و هدف
    حساسیت کار پرستاران، اضطراب در شغل و مراقبت از بیماران، لزوم رفتار داوطلبانه فراتر از نقش در بین آن ها را در قالب رفتار شهروندی مشتری مدار برجسته می سازد. در این راستا این تحقیق بر آن بود که به آزمون اثر عمده ترین عوامل موثر بر بروز رفتار شهروندی مشتری مدار پرستاران بپردازد.
    روش بررسی
    در این مطالعه مقطعی، داده ها با استفاده از پرسشنامه از 198 پرستار در بیمارستان امام رضا (ع)مشهد، جمع آوری شد و از روش معادلات ساختاری برای آزمون روابط پیشنهادی تحقیق استفاده به عمل آمد.
    یافته ها
    بر اساس آزمون فرضیه ها، اثر عدالت رویه ای، عدالت توزیعی، رضایت شغلی و تعهد سازمانی بر ارایه ی خارجی و تاثیر داخلی به عنوان دو مولفه از رفتار شهروندی مشتری مدار مورد تایید قرار گرفت. هم چنین تاثیر عدالت تعاملی بر تاثیر داخلی و مولفه ی سوم رفتار شهروندی مشتری مدار یا تحویل خدمت، تایید شد.
    نتیجه گیری
    از آنجا که عدالت رویه ای در شکل دهی به رضایت شغلی و تعهد سازمانی، و از طریق آن ها بر رفتار شهروندی مشتری مدار پرستاران از بیشترین تاثیر در مقایسه با بقیه ی ابعاد عدالت برخوردار بوده، بنابراین سیاست ها و رویه های تنظیمی باید به نحوی باشند که پرستاران آن ها را دور از تبعیض و منصفانه بدانند.
    کلیدواژگان: رفتار شهروندی مشتری مدار، عدالت سازمانی، رضایت شغلی، تعهد عاطفی، پرستاران
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی عوامل موثر بر میزان سزارین در زایشگاه های شهر زنجان، سال1387
    معصومه شاکری، سعیده مظلوم زاده، فرناز محمدیان صفحه 98
    زمینه و هدف
    سزارین شایع ترین عمل جراحی در بخش زنان و زایمان و یکی از روش های ختم بارداری است. این روش نیز مانند هر عمل جراحی دیگر عوارضی را در پی دارد. متاسفانه امروزه سزارین تنها برای نجات جان مادر و نوزاد انجام نمی پذیرد و به دلیل وسعت کاربرد به یک معضل جهانی تبدیل شده است. بر این اساس این مطالعه با هدف بررسی فراوانی نسبی سزارین در شهر زنجان و عوامل موثر بر آن انجام گرفت.
    روش بررسی
    در این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی و مقطعی تعداد 697 مادر که در شهر زنجان از اول فروردین تا آخر اسفند 1387 جهت ختم بارداری به بیمارستان های آیت اللهموسوی و امام حسین زنجان مراجعه کردند به صورت تصادفی انتخاب و اطلاعات مربوط با استفاده از پرسشنامه و مراجعه به پرونده مادران جمع آوری شد. نتایج با روش های آماری مربع کای، فیشر، آنالیز واریانس ورگرسیون لجستیک چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج حاکی از آن است که میزان سزارین در سطح شهر زنجان 43 درصد بوده که از این میزان 43 درصد به صورت انتخابی (الکتیو) انجام شده بود. شایع ترین علت سزارین با اندیکاسیون مامایی، سزارین تکراری (8/57 درصد) و بیشتر مادران به دلیل ترس از درد، سزارین را جهت ختم بارداری انتخاب نموده بودند (3/43 درصد). در مطالعه ی حاضر میزان سزارین به طور معنی داری با افزایش سواد مادران (0001/0P<) و بهبود شرایط مالی خانواده فزونی یافت (01/0P=).
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان می دهد، ارتقای سطح آگاهی مردم و تلاش جهت برنامه ریزی در راستای به کارگیری روش سزارین در موارد ضروری و قطعی آن می تواند از میزان سزارین های غیر لازم و عوارض احتمالی آن بکاهد.
    کلیدواژگان: سزارین، اندیکاسیون های سزارین، سزارین انتخابی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • وضعیت قرارگیری زنان نخست زا در طی مرحله ی دوم زایمان و پیامدهای مادری و نوزادی آن
    لیلا امیری فراهانی، وحیده شیرازی، فاطمه رجبعلی پور صفحه 105
    زمینه و هدف
    زایمان یکی از بحران های زندگی یک زن و مرحله ی دوم زایمان فوق العاده دردناک می باشد که نیازمند صرف انرژی بسیار برای مادر است و طولانی شدن آن می تواند عوارض جبران ناپذیری را برای مادر و جنین در بر داشته باشد، با توجه به ابهامات موجود در زمینه ی انتخاب یک وضعیت مناسب در طی این مرحله، مطالعه ای با هدف مقایسه ی تاثیر وضعیت های مختلف زایمانی طی مرحله ی دوم زایمان بر طول آن طرح ریزی شد.
    روش بررسی
    این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 148 نفر اززنان مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی شهر اراک انجام شد. افراد شرکت کننده در مطالعه پس از کسب رضایت به صورت تصادفی در سه گروه، وضعیت لیتوتومی (49 نفر)، چمباتمه (49 نفر) و 3 زانویی (50 نفر) تخصیص یافتند. کلیه ی افراد از زمان کامل شدن دیلاتاسیون و افاسمان تا تاجی شدن سر جنین در وضعیت مورد نظر قرار گرفتند و طول مدت مرحله ی دوم با کورنومتر اندازه گیری شد.
    یافته ها
    تفاوت آماری معنی داری از نظر میانگین طول مدت مرحله ی دوم زایمان بین گروه ها دیده نشد (به ترتیب در گروه وضعیت لیتوتومی، چمباتمه و زانویی 31/26 ±02/49، 68/25 ±97/50 و 52/26 ±71/52) دقیقه. میزان زایمان سزارین در گروه وضعیت لیتوتومی 76/5، چمباتمه 54/7 و زانویی 1/9 درصد به جهت طولانی شدن مرحله ی دوم زایمان و دیسترس جنینی رخ داد که این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود. تفاوت معنی داری از نظر نمره ی آپگار دقیقه 1و 5 بین گروه ها دیده نشد.
    نتیجه گیری
    هر چند برخلاف سایر مطالعات نتایج پژوهش ما نتوانست اثر وضعیت های مختلف زایمانی بر طول مرحله ی دوم زایمان را نشان دهد، ولی به نظر می رسد برای زنان واقع در این مرحله وضعیتی انتخاب شود که راحت باشند و کمترین شدت درد، راحتی بیشتر، عوارض مادری و جنینی کمتری را در پی داشته باشد.
    کلیدواژگان: وضعیت قرارگیری، زنان نخست زا، مرحله ی دوم زایمان، نمره ی آپگار
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • ارتباط کایفوز و انعطاف پذیری انحناهای کایفواسکولیوز
    ابراهیم عامری، حسن قندهاری، حسین وحید طاری، حمید بهتاش، بهرام مبینی، محمد صالح گنجویان، افشین احمدزاده حشمتی صفحه 115
    زمینه و هدف
    بیماران مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک اغلب دچار کاهش کایفوز ستون فقرات هستند اما در بعضی بیماران نیز ممکن است افزایش کایفوز مشاهده شود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر کایفوز بر انعطاف پذیری انحناهای اسکولیوز بود.
    روش بررسی
    در این مطالعه 100 بیمار مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک به وسیله ی رادیوگرافی های روبرو و نیمرخ ایستاده از تمام ستون فقرات و رادیوگرافی های خمیده به طرفین مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس اندازه ی کایفوز، بیماران در دو گروه طبقه بندی شدند و رادیوگرافی های دو گروه با هم مقایسه گردیدند.
    یافته ها
    در گروه اول 61 بیمار قرار داشت که اندازه ی کایفوز آن ها کمتر از 50 درجه بود و در گروه دوم 39 بیمار قرار داشت که اندازه ی کایفوز آن ها بیشتر از 50 درجه بود. میانگین اسکولیوز در گروه اول 5/57 درجه و در گروه دوم 3/51 درجه و درصد انعطاف پذیری در گروه اول 1/57 و در گروه دوم 7/52 درجه بود. دو گروه از نظر اندازه ی اسکولیوز در رادیوگرافی ایستاده و خمیده به طرفین و همچنین انعطاف پذیری انحناهای اسکولیوز و ارتباط بین کایفوز و انعطاف پذیری اسکولیوز تحت مقایسه قرار گرفتند. ارتباطی بین زاویه ی اسکولیوز با میزان کایفوز در کل گروه یافت نشد (5/0r< و 05/0P>). بین اندازه ی کایفوز و انعطاف پذیری ارتباطی پیدا نشد (r =-0/54) و بین دو گروه از نظر انعطاف پذیری اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (P= 0/23).
    نتیجه گیری
    در این مطالعه وجود کایفوزدر بیماران اسکولیوز ایدیوپاتیک تاثیری بر انعطاف پذیری انحناهای اسکولیوز نداشت.
    کلیدواژگان: کایفوز، رادیوگرافی خمیده به طرفین، انعطاف پذیری اسکولیوز
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • Cloning and Expression of N-teminal Domain of Pseudomonas aeruginosa Flagellin and Evaluation of Antibodies Raised against it on Motility Inhibition of Pseudomonas aeruginosa
    Dakterzada F., Mohabati Mobarez A., Habibi Roudkenar M., Forouzandeh M. Page 1
    Background And Objective
    Pseudomonas aeruginosa is an opportunistic pathogen that causes severe and lethal infections in immunocompromised individuals. This bacterium possesses a single polar flagellum. Flagellum and its subunit Flagellin play important roles in the pathogenesis of P. aeruginosa. Flagellin induces immune responses by interaction of its N-terminal domain with TLR-5. Our main aims of this study were cloning and expression of N-terminal domains of flagellin and evaluation of antibodies raised against it on motility inhibition of P. aeruginosa.
    Material And Methods
    The DNA sequence coding for the first 161 amino acids of flagellin was PCR amplified and cloned into a pET-28a expression vector. Recombinant protein was over expressed in BL-21(DE3), and purified by Ni-NTA resin. The immune reactivity of recombinant truncated flagellin was evaluated by Western blotting. The recombinant protein was injected into a rabbit and antibodies raised against it were evaluated for the cell motility inhibition of P. aeruginosa 8821M.
    Results
    The N-terminal domain of Flagellin was successfully overexpressed in Escherichia coli BL-21(DE3) host strain. Anti-native and anti-N-terminal flagellin antibodies reacted with the recombinant protein. Motility inhibition assay demonstrated that polyclonal antiserum against N-teminal flagellin is able to inhibit the motility of P. aeruginosa 8821M.
    Conclusion
    The N-terminal domain of flagellin may be used for development of a new recombinant vaccine against P. aeruginosa infections.
    Keywords: Cloning, Motility inhibition, N, terminal domains of flagellin, Pseudomonas aeruginosa
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Comparison between Efficacy of Ciprofioxacin-Doxycycline and Rifampin-Doxycycline Regimens in Treatment of Brucellosis
    Didgar F., Sarmadian H., Zarin Far N., Rafiee M., Choghae M. Page 12
    Background And Objective
    Brucellosis is an endemic disease in Iran that has a worldwide spread and is associated with chronic disabilities in humans. Combination therapy of brucellosis leads to recovery of symptoms, shortening of the symptomatic intervals, and decrease in the rate of relapse and drug resistance. Considering the use of rifampin in the treatment of tuberculosis, and the necessity for an alternative treatment in regions endemic for both tuberculosis and brucellosis, in this study we compared the efficiency of the WHO's standard regimen of rifampin-doxycycline (RD) versus ciprofloxacin-doxycycline (CD) for the treatment of brucellosis.
    Materials And Methods
    This randomized controlled trial was performed on 90 patients, affected with brucellosis, who were referred to the Infectious Disease Clinics at Arak University of medical sciences. The patients were randomly divided into two groups: the DR group, received 100 mg of Doxycycline twice a day and 300 mg of rifampin Bid daily for eight weeks; and the CD group, received 100 mg of doxycycline plus 500 mg of ciprofloxacin twice a day for eight weeks. The patients were analyzed for the relief of symptoms, drug side effects, and laboratory findings during the treatment.
    Results
    In this study, the rate of symptom relief and laboratory findings in both groups were similar. The relief of symptoms was seen in 93.2% and 83.9% of the patients for the DR and CD groups, respectively (P=0.182). The side effects of the drug were not significant in either groups, with no significant difference, and did not lead to discontinuation of the therapy.
    Conclusion
    Due to the similar efficacy of CD and DR regimens in the treatment of brucellosis and considering the usage of rifampin in regions with high prevalence of tuberclusis, the CD regimen is recommended as an appropriate
    Keywords: Doxycycline, Rifampin, Ciprofloxacin, Treatment of brucellosisKeywords: Doxycycline, Rifampin, Ciprofloxacin, Treatment of brucellosis
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Comparison of Repair of Spinal Cord Injury (SCI) Using Bone Marrow Stromal Cell and Monocyte in a Rat SCI Model
    Daei A., Salarinia R., Biglari A., Jaefari Anarkooli I., Mazloumzadeh S. Page 20
    Background And Objective
    Subsequent to spinal cord injury (SCI), many pathological changes may occur that could lead to inappropriate conditions for repair. The most important of such changes include the death of neurons, cyst formation, glial scar, and ineffectiveness of monocytes. Adult stem cells and monocytes may provide new strategies to treat SCI. Among various types of candidate cells, bone marrow stromal cells (BMSC) and monocytes are promising because of their potential for neuronal differentiation and repair. In this study, we aimed to compare the effects of BMSC versus monocyte treatments in a rat SCI model.
    Materials And Methods
    Rats were divided randomly into three groups of six. The SCI was inflicted using the weight dropping method. The BMSCs and monocytes were injected on the 4th day of post SCI. Group one included rats receiving normal saline, group two received BMSCs, and group three received monocytes. Following the injections, a Basso, Beattie and Bresnahan (BBB) score test was performed for a period of four weeks. Two weeks before the end of BBB, biotin dextran amine was injected intracerebrally followed by tissue staining at the end of the fourth week.
    Results
    There was not a significant difference in the BBB scores between the groups. There were significant differences in axon counting between group one and other groups (p<0.0001). However, there were not significant differences in axon counting between groups two and three.
    Conclusion
    BMSCs and monocytes are promising candidate cells for the repair of SCI. In this study, the scoring was carried out for 4 weeks. It might be better to continue the evaluation for a longer period.
    Keywords: Spinal cord injury, Cell therapy, BMSC, Monocyte
    Abstract View Paper Original: Persian
  • A Study of Gastric Mucosal Changes in Azerbaijan and Hormozgan Patients with Dyspepsia
    Somi Mh, Eftekharsadat At, Masoudi M., Shirmohammadi M., Naghashi Sh Page 30
    Background And Objective
    Gastric cancer is a common cancer in East-Azerbaijan (Northwest of Iran). In a community with high rates of gastric cancer, dyspepsia may be a symptom of a serious problem. The main aims of this study were to evaluate the gastric mucosal changes in dyspeptic patients from Azerbaijan and to compare it with similar patients from Hormozgan (a community with low rates of gastric cancer in the South of Iran).
    Materials And Methods
    In this analytic-descriptive setting, 191 patients with dyspepsia were evaluated at the Tabriz Liver and Gastrointestinal Diseases Research Center. Upper endoscopy was done in all patients and biopsies were obtained from 5 different points of the stomach, followed by histopathological assessments.
    Results
    A total of 101 patients from Azerbaijan (so-called Azari)‍‍ and 90 patients from Hormozgan (so-called Bandari) were enrolled. Endoscopically determinable lesion was significantly more frequent in the patients from Hormozgan (68.3% case vs. 81.1% control x2test; P=0.03). HP infection was determined in 69.3 and 84.1 percent of the patients from Azarbayjon and Hormozgan, respectively. Active chronic and chronic gastritis were found in 72.3% and 23.8% of Azari group and 73.6% and 25.3% of Bandari group. In those patients with gastritis, corpus predominant or pangastritis was more common in the Bandari group (64.1% Azari vs. 83.3% in the Bandari). Chronic gastritis (Mean scores 10.96±2.8 Bandari v 8.5 ± 3.2 Azari, P<0.001, u=2494) and active gastritis (Mean scores 7.6 ± 5.7 Bandari vs. 3.4 ± 3 Azari, P<0.001, u=2572) were severe in the Bandari group. No cases of displasia and adenocarcinoma were detected.
    Conclusion
    Our findings show that endoscopically determinable lesion, HP infection, chronic and active chronic gastritis of gastric mucosa, and the corpus predominant or pangastritis were more common in the patients from Hormozgan.
    Keywords: Dyspepsia, Gastric mucosal change, Helicobacter pillory, Gastric cancer
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Assessment of the Survival Risk Factors in Patients with Gastric Cancer in Cancer Institute of Imam Khomeni Hospital between 2003-2007
    Roshanaei Gh, Safari M., Baghestani Ar, Sadighi S. Page 40
    Background And Objective
    Gastric cancer (GC) is one the most common causes of death worldwide. Despite the decreasing rate for GC in the world during recent years, it remains the most common cancer in our country, especially among men. This study aimed to assess the survival of the patients with GC and to determine the risk factors involved.
    Materials And Methods
    A total of 400 patients with GC in the Cancer Institute of Imam Khomeini Hospital, were entered in the study during 2003 - 2007. Patients were followed up through periodical referrals and hospital visits and/or phone calls. The survival time was considered as the time period from diagnosis to either death or the end of study. The effects of various risk factors such as gender, age at diagnosis, tumor site, pathologic stage, type of treatment, and tumor size were evaluated by Cox Proportional Hazard (PH) model. Data were analyzed using SPSS16 statistical software.
    Results
    Of the total of 400 cases studied, 303 (75.8%) were males. About one third of the patients (130; 32.5%) experienced death. The survival mean and median were 41.8 3.1 and 26 months, respectively. The percentages of one-, three-, and five-year survivals were 74%, 31% and 23%, respectively. Gender, age at diagnosis, pathologic stage, and tumor size appear to be the most significant factors affecting the survival rate among GC patients.
    Conclusions
    The majority of the risk factors, affecting the survival rate in this study, were related to the delayed diagnosis. Therefore, it seems that if the cancer is diagnosed at early stages, it may lead to better prognosis.
    Keywords: Gastric cancer, Survival, Log, rank test, Cox PH model
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Study of Photodynamic Effect of Zn(II)Tetrapyridinoporphyrazine Complex on HeLa Cell Line
    Fakheri F., Rastegar H., Alebouyeh M., Esmaeilzadeh Ar, Balaghi Se, Hakimian F., Akbari M., Mousavi Motlagh Ss Page 51
    Background And Objective
    Photodynamic therapy is a treatment that uses photosensitizer and intense visible light. When photosensitizers get exposed to a specific light wavelength (preferentially in the red region), they produce reactive oxygen species that are toxic to cells. Recently, attention has been focused on porphyrins and their analogs as photosensitizers. Zn (II) tetrapyridinoporphyrazin complex is a water-soluble photosensitizer that has a good potential for application in photodynamic therapy. In this study, phototoxic effect of this complex on HeLa cancer cell line has been investigated.
    Materials And Methods
    HeLa cell cultures were treated with different concentrations of Zn (II) tetrapyridinoporphyrazin. The cytotoxic effects were measured both in the presence and absence of light using the MTT assay. The light source was a 150W tungsten halogen lamp equipped with a red filter.
    Results
    Our data indicate that porphyrazine’s photocytotoxicity is remarkably more significant than its cytotoxycity in the dark. Statistical analysis showed the effective dose (ED50) values in the dark and light conditions were 8.6 and 4.2 µM, respectively. In addition, the results imply that in the range of 0-12 µM, the increase in the complex concentration correlates with the increase in the cytotoxicity effect. However, the cytotoxicity decreases at the higher concentration (50µM), which is likely due to aggregation of the complex.
    Conclusion
    Our results show that Zn (II) tetrapyridinoporphyrazin complex may be a promising photosensitizer for innovative photodynamic therapy and may have a high potential application in cancer treatment. Furthermore, it seems to have more benefits compared to other known photosensitizers.
    Keywords: Zn(II)tetrapyridinoporphyrazin, Photodynamic therapy, Photosensitizer, HeLa cell line, MTT assay
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The Use of Rolling Circle Amplification for Molecular Identification of Cladophialophora carrionii and Cladophialophora yegresii
    Hamzehei H., Badali H., Rahnema M., Ajalli M. Page 64
    Background And Objective

    Epidemiological studies indicate that not only the incidence of fungal infections is dramatically on the rise, especially in the immunocompromised hosts, but also the sensitivity of etiological agents to antifungal drugs shows a remarkable reduction. Therefore, early detection at the species level is critically important for proper clinical management. Because standard diagnostic procedures are time consuming, expensive, and less sensitive, PCR-based molecular techniques have been developed. In the present study, we aim to describe a rapid and sensitive technique based on the rolling circle PCR amplification for accurate and fast identification of Cladophialophora carrionii vs. C. yegresii.

    Materials And Methods

    Specific padlock probes were designed based on a single nucleotide polymorphism (SNP) difference in the internal transcribed spacer (ITS) rDNA region of Cladophialophora strains to differentiate between C. carrionii and C. yegresii. The probe sequences are complementary to the target DNA leading to the linker position that after hybridization with the target DNA will be joined together by DNA ligase, form a closed molecule and hybridize to the target DNA for replication at single-temperature conditions.

    Results

    We successfully amplified the target fungi DNA at the species level without any false and negative cross reactivity. The RCA product was visualized on 1.5% agarose gel to clarify the specificity of the probe–DNA template binding.

    Conclusion

    These results demonstrate that RCA is a powerful and accurate tool for discrimination and identification of pathogenic fungi.

    Keywords: Rolling circle amplification, DNA, Cladophialophora carrionii, Cladophialophora yegresii, Chromoblastomycosis
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Mast Cell Numbers in Aggressive Periodontitis
    Vahabi S., Ebrahimi Movaghar S., Nazemi Salman B. Page 76
    Background And Objective

    Aggressive periodontitis is a destructive disease that leads to a quick and extensive periodontal tissue loss. Mast cells are known to play important roles in allergic reactions, host defense against bacterial infections, local homeostasis, inflammation, and angiogenesis. The aim of the present study was to evaluate the relationship between mast cell numbers and aggressive periodontitis.

    Materials And Methods

    A descriptive analytical and blind study was designed and gingival specimens from 19 moderate to advanced aggressive periodontitis sites (case group) and 18 gingivitis sites (control group) was taken during flap and crown lengthening surgeries. Toluidine blue and Hematoxylin Eosin staining were done for mast cell counting and inflammation assessment, respectively. Inflammatory and mast cells in 5 micron sections were assessed by two trained observers utilizing light microscopy. ANOVAs and T test with an alpha error level less than 5% were used to analyze the data.

    Results

    The mean values of the mast cell numbers were 7.6 10.8 and 9.8 13.0 in aggressive periodontitis and gingivitis sites, respectively. There were no statistically significant differences among the mast cell counts, clinical attachment loss, or pathologic inflammation (P> 0.05).

    Conclusions

    The present study indicates that mast cell numbers were not significantly different between aggressive periodontitis and gingivitis. Further studies are required to evaluate dynamic aspects of host defense.

    Keywords: Mast cell, Aggressive periodontitis, Inflammation, Clinical attachment loss
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Study of the Relationship between Organizational Justice, Job Satisfaction, and Affective Commitment on Customer Oriented Behavior of Nurses of Imam Reza Hospital, Mashhad, Iran
    Mortazavi S., Kargozar N. Page 84
    Background And Objective
    The high levels of sensitivity and job stress for nurses require a necessity of voluntary extra-role behavior known as customer oriented citizenship behavior (COCB). The aim of this research was to examine the influence of the most important factors on COCB in nurses.
    Materials And Methods
    In this cross-sectional study, data were gathered by a questionnaire from 198 employee nurses at Imam Reza Hospital in Mashhad, Iran. In order to test the relationship, the structural equation method was used.
    Results
    Our results were in agreement with the significant impact of procedural justice, distributive justice, job satisfaction, and organizational commitment on external representation and internal influence, as the two elements of COCB. The effect of interactional justice on internal influence and the third element of COCB, service delivery, were also approved.
    Conclusion
    In comparison to other dimensions of organizational justice, the procedural justice has the highest impact on job satisfaction and organizational commitment and through them on COCB. Therefore, organizational policies and procedures should be devised in a way that nurses find them fair and indiscriminating.
    Keywords: Organizational citizenship behavior, Organizational justice, Job satisfaction, Affective commitment, Nurses
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Factors Affecting the Rate of Cesarean Section in Zanjan Maternity Hospitals in 2008
    Shakeri M., Mazloumzade S., Mohamaian F. Page 98
    Background And Objective
    Caesarean sections are the most common surgery in obstetrics and gynecology. However, like any other surgical procedures, they have some disadvantages. Nowadays, unfortunately, Caesarean sections are not carried out necessarily to save the mother and/or the baby, and due to excessive applications they have become a problem worldwide. The aim of this study was to determine the related causes of Cesarean delivery in Zanjan.
    Material And Methods
    In this descriptive cross-sectional study, a total of 697 mothers were selected through random sampling. A questionnaire was completed by each participant and the collected data were analyzed using descriptive statistical methods, including chi-square test, Fisher exact, ANOVA, and multivariate logistic analysis.
    Results
    According to our analysis, the recent rate of the Cesarean in Zanjan was about 43%, out of which 43% were elective. The majority of the cases (57.8%), were repeated Cesarean sections and most mothers chose Cesarean because of either fear of pain or for termination of the pregnancy (43.3%). In the present study, the Cesarean section rate correlated significantly with the level of education in mothers (P<0.0001) and family financial status (P=0.01).
    Conclusion
    According to our analysis, promoting public awareness and also efforts towards applying Cesarean sections in only necessary cases could reduce the rate of cesarean in general.
    Keywords: Cesarean section, Cesarean indications, Elective Caesarean
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The Effects of Different Positioning on the Duration of the Second Stage of Labor in Primiparous Women
    Amiri Farahani L., Shirazi V., Rajabalipoor F. Page 105
    Background And Objective
    Childbirth is an important event during a woman’s life and the second stage of labor is extremely painful. There are disagreements regarding the most appropriate position during this phase. The main aim of this study was to compare the effects of different positions during the second stage on the length of labor.
    Materials And Methods
    A randomized clinical trial was designed for women who were referred to the Taleghani Hospital in Arak between the years 2009-2010 for delivery. The inclusion criteria were set as women being primiparous and singleton, within the gestational age of 37-42 weeks. Demographic data and BMI forms were completed for the participants, and after signing the consent forms, they were randomly allocated to three groups: group1, lithotomy position (n=49); group2, squatting position (n=49); and group3, kneeling position (n=50). All participants were laid in their respective positions after full dilatation and effacement until the crowning stage of the fetus. The times between full dilatation and effacement until the crowning stage were measured by chronometer and Apgar score.
    Results
    A total of 148 women with the mean age of 24.35 ± 3.36 years participated in the study. We found no significant differences in the mean duration of the second stage of labor among the 3 groups: 49.02 ± 26.31, 50.97 ± 25.68, and 52.71 ± 26.52 minutes for lithotomy, squatting, and kneeling positions, respectively). The rates of the cesarean sections in lithotomy, squatting, and kneeling position groups were 5.76%, 7.54%, and 9.1% respectively. These differences were not statistically significant. There were also no significant differences in 1- and 5-minute Apgar scores between the 3 groups.
    Conclusion
    Although in contrast to some other studies, we did not find a significant correlation between different labor positions and the duration of the second stage of labor, it seems advisable to select the most comfortable position per case basis so that women feel the least pain and are provided with the maximum comfort and calm possible.
    Keywords: Primiparous women's positions, Second stage of labor, Apgar score
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Correlation between Kyphosis and Flexibility of Kyphoscoliosis Curves
    Ameri E., Ghandhari H., Vahidtari H., Behtash H., Mobini B., Ganjavian , Ahmadzade Heshmati A. Page 115
    Background And Objective
    Patients with idiopathic scoliosis often have hypokyphosis in their spines, but some patients may exhibit an increase in kyphosis instead. The aim of this study was to define the effect of the kyphosis on the flexibility of scoliotic curves.
    Materials And Methods
    A total of 100 cases of idiopathic scoliosis were studied with standing posteroanterior and lateral radiographies of the entire spine. Based on the degree of kyphosis, cases were classified into two groups and compared statistically.
    Results
    Group 1 included 61 cases with less than 50 degrees of kyphosis, and group 2 included 39 cases with equal or more than 50 degrees of kyphosis. The average of scoliosis in group 1 was 57.5 degrees compared with 51.3 degrees in group 2, and the averages of the flexibility index were 57.1 vs. 52.7, respectively. The two groups were also compared according to the standing and supine bending scoliosis, flexibility index, and the correlation between kyphosis and flexibility index. There was neither a significant correlation between the kyphosis and scoliosis curves (P>0.05; r<0.5) nor in the flexibility of scoliosis curves between the two groups (P=0.23).
    Conclusion
    In our study, the presence of kyphosis seems to have no impact on scoliosis curves in patients with idiopathic scoliosis.
    Keywords: Kyphosis, Supine bending radiography, Scoliosis flexibility
    Abstract View Paper Original: Persian