فهرست مطالب

علوم باغبانی - سال بیست و ششم شماره 2 (پیاپی 14، تابستان 1391)

نشریه علوم باغبانی
سال بیست و ششم شماره 2 (پیاپی 14، تابستان 1391)

  • تاریخ انتشار: 1391/06/11
  • تعداد عناوین: 14
|
  • شیما علایی، عنایت الله تفضلی صفحه 123
    شوری به عنوان قدیمی ترین مساله زیست محیطی محسوب می شود و از عوامل محدود کننده رشد گیاهان و تولید محصول است. در این پژوهش وضعیت تحمل زیتون رقم روغنی به کاربرد مقادیر زیاد کلرید سدیم در آب آبیاری و توزیع عناصر سدیم و پتاسیم در گیاه با استفاده از کاربرد تنظیم کننده های رشد گیاهی کینتین و سایکوسل مورد بررسی قرار گرفت. طرح آزمایشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار بررسی گردید. تجمع یونهای Na، K دراندام هوائی و ریشه مشخص گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که با افزایش سطح شوری میزان تجمع سدیم (Na) افزایش و نسبت پتاسیم به سدیم (K/Na) کاهش یافت. بیشترین میزان تجمع یون سدیم در ریشه مشاهده گردید. افزایش سدیم برگ در سطح 200 میلی مولار شوری و اندام هوائی (مجموع ساقه و برگ) در سطح 100 و 200 میلی مولار شوری تفاوت معنی داری باشاهد نشان داد. کاهش میزان یون پتاسیم برگ تنها در سطح 100 و 200 میلی مولار شوری تفاوت معنی داری در سطح 5% داشت. کاهش نسبت پتاسیم به سدیم برگ در سطوح 50،100و 200 میلی مولار شوری معنی دار بود. کاربرد 250 میلی گرم در لیتر سیتوکینین در سطح شوری 200 میلی مولار، میزان سدیم برگ را در سطح 5% به طور معنی داری افزایش داد. از طرفی کاربرد غلظت های 500 و 1000 میلی گرم در لیتر سایکوسل در سطح شوری 100 میلی مول پتاسیم بخش هوائی (ساقه وبرگ) و در سطح شوری صفر و 50 میلی مولار پتاسیم برگ را کاهش داد که در سطح 5% به نسبت شاهد معنی دار بود.
    کلیدواژگان: شوری، تنظیم کننده رشد، عناصر، زیتون
  • معظم حسن پور اصیل، محمدرضا حسنی صفحه 132
    گلایل یکی از گلهایی است که به صورت گل شاخه بریده و همچنین گیاه باغی از آن استفاده می شود. جهت بررسی اثر تیمارهای مختلف شیمیایی بر روی عمر ماندگاری گل های بریده گلایل رقم’ رز سوپریم3 ‘، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 10 تیمار شیمیایی در 3 تکرار انجام شد. گل های بریده گلایل زمانی که 2 تا 3 غنچه پایینی رنگ گرفتند، برداشت شده و با ترکیبی از مواد مختلف شیمیایی با غلظت های متفاوت تیمار شدند این مواد عبارت بودند از: ساکارز (4%)، اسید سیتریک (150 میلی گرم در لیتر)، 8- هیدروکسی کینولین سیترات (100، 200 و 300 میلی گرم در لیتر)، اسید جیبرلیک (50، 100 و 150 میلی گرم در لیتر)، سولفات آلومینیوم (100، 200 و 300 میلی گرم در لیتر) و آب مقطر (شاهد). گل-های شاخه بریده به مدت 24 ساعت در محلول های شیمیایی تیمار شدند، سپس در آب مقطر و در دمای 22 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. تاثیر تیمارهای اعمال شده روی عمر ماندگاری4، میزان جذب آب، کلروفیل کل برگ، درصد مواد جامد محلول گلبرگ ها، درصد گلچه های باز شده، قطر گلچه و وزن تر گل ها مورد ارزیابی قرار گرفت. در بین تیمارهای شیمیایی، تیمار ساکارز + اسید سیتریک + 8- هیدروکسی کینولین سیترات در افزایش ماندگاری گل ها (79/2 روز نسبت به شاهد)، میزان جذب آب، قطر گل، درصد مواد جامد محلول گلبرگ، درصد گلچه های باز شده و وزن تر گل ها و تیمار ساکارز + اسید سیتریک + اسید جیبرلیک 150 میلی گرم در لیتر در افزایش کلروفیل برگ بیشترین تاثیر را داشت و سبب بهبود عمر ماندگاری گل گلایل شدند.
  • اعظم صدیقی، منصور غلامی، حسن ساری خانی، احمد ارشادی صفحه 141
    استفاده از مواد شیمیایی بازدارنده ساخت و یا عمل اتیلن جایگاه ویژه ای در تکنولوژی پس از برداشت میوه ها و سبزی ها دارند. گیلاس میوه ای نافرازگرا می باشد، ولی در طی دوره انبارداری پس از برداشت، اتیلن تولید می کند به طوری که کاهش در میزان تولید اتیلن به افزایش عمر پس از برداشت آن انجامیده است. درختان گیلاس رقم مشهد همزمان با تغییر رنگ میوه ها از سبز به زرد کهربائی با 4 غلظت اسید سالیسیلیک (5/0، 1، 2 و 3 میلی مول در لیتر) و 3 غلظت اسید جیبرلیک (10، 20 و 30 میلی گرم در لیتر) و آب مقطر (شاهد) محلول پاشی شدند. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که کاربرد اسید جیبرلیک باعث تاخیر در رسیدن به میزان 5 روز نسبت به تیمار شاهد گردید. همچنین کاربرد اسید جیبرلیک و اسید سالیسیلیک باعث کاهش تولید اتیلن نسبت به تیمار شاهد گردید که این کاهش در تیمار اسید سالیسیلیک بیشتر از تیمار اسید جیبرلیک بود. اما در افزایش رنگ، اندازه و وزن و مواد جامد محلول میوه (شاخص رسیدن) در مقایسه با اسید سالیسیلیک اثر بیشتری داشت. اگر چه اسید جیبرلیک باعث تاخیر در زمان رسیدن میوه شد ولی میوه های تیمار شده با آن میزان اتیلن بیشتری را در مقایسه با میوه های تیمار شده با اسید سالیسیلیک تولید کردند. لذا رنگ میوه به عنوان مهم ترین شاخص زمان رسیدن، تحت تاثیر اتیلن قرار نگرفت. همچنین محتوای آنتوسیانین کل در طول دوره انبارداری در میوه های تیمار شده با هر دو هورمون بالا رفت ولی در مجموع میزان اتیلن کمتری را نسبت به میوه های شاهد تولید کردند.
    کلیدواژگان: اسید سالیسیلیک، اسید جیبرلیک، گیلاس، اتیلن، آنتوسیانین
  • اسماعیل چمنی، بهروز اسماعیل پور، یونس پوربیرامی هیر، حسن ملکی لجایر، اکبر سعادتی صفحه 147
    به منظور بررسی اثرات غلظت های مختلف تیدیازرون (10، 20، 30، 40 و 50 مایکرومولار) و اسید هیومیک (1، 10، 100، 1000 و 10000 پی پی ام) روی عمر پس از برداشتی گل های بریده آلسترومریا، دو آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفی با 8 تکرار در آزمایشگاه پس از برداشت گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1388انجام شد. نتایج بدست آمده نشان داد که غلظت های پائین اسید هیومیک روی طول عمر، میزان آب بافت و میزان محلول جذب شده تاثیر مثبت از خود نشان داد ولی وزن تر نسبی و میزان کلروفیل برگ را تحت تاثیر قرار نداد. همچنین نتایج حاصل از هر دو آزمایش نشان داد که غلظت های بالای اسید هیومیک روی تمام صفات مورد مطالعه تاثیر منفی می گذارد به طوریکه طول عمر، وزن ترنسبی، میزان کلروفیل، میزان محلول جذب شده و میزان آب بافت را در غلظت 10000 پی پی ام به طور قابل توجهی در مقایسه با سایر تیمارها کاهش داد. غلظت 100 پی پی ام اسید هیومیک طول عمر گل را افزایش داد ولی غلظت های بالاتر باعث کاهش طول عمر گل ها شد. تیدیازرون نیز در غلظت 10 ماکرومولار بیشترین طول عمر را به خود اختصاص داد. غلظت های بالاتر این ماده نیز همانند اسید هیومیک تاثیر منفی روی طول عمر گل ها داشت. علاوه بر این، بیشترین میزان محلول جذب شده و میزان کلروفیل مربوط به تیدیازرون در غلظت 30 ماکرومولار بود در حالی که بیشترین وزن تر نسبی در غلظت 40 ماکرومولار بدست آمد.
  • مرتضی گلدانی، یحیی سلاح ورزی، جعفر نباتی، مرتضی علیرضایی نغندر صفحه 153
    تنش شوری از جمله عوامل محدود کننده رشد می باشد و تنش اکسیداتیو به عنوان یک تنش ثانویه در نتیجه تنش شوری بوجود می آید. مرزنجوش از مهمترین گیاهان دارویی به شمار می رود که امکان تولید و گسترش آن در ایران به خوبی مهیاست. به منظور بررسی اثر پراکسید هیدروژن بر کاهش صدمات ناشی از تنش شوری در گیاه مرزنجوش، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه غلظت مختلف از پراکسید هیدروژن به صورت محلول پاشی (صفر، 5/2 و 5 میلی مولار) و چهار سطح نمک NaCl (صفر، 50، 100 و 150 میلی مولار) بودند. نتایج نشان داد که محلول پاشی پراکسید هیدروژن می تواند وزن خشک ریشه و شاخساره در مرزنجوش را افزایش دهد و از این طریق کاهش وزن ناشی از تنش شوری را جبران نماید. از سوی دیگر با افزایش غلظت پراکسید هیدروژن تا 5 میلی مولار بر محتوای کلروفیل کل و کاروتنوییدهای برگ گیاه مرزنجوش به ترتیب برابر 8/46 و 6/100 درصد در مقایسه با شاهد افزوده شد. تنش شوری در این آزمایش بر محتوای درونی پراکسید هیدروژن تاثیر معنی داری نداشت ولی باعث افزایش اسید آمینه پرولین و کاهش نسبت پتاسیم به سدیم در برگ گیاه مرزنجوش گردید. این در صورتی است که غلظت بالای پراکسید هیدروژن (mM 5) توانست غلظت درون سلولی آن، محتوای پرولین و نسبت پتاسیم به سدیم را به ترتیب برابر 6/104، 7/320 و 6/77 درصد در مقایسه با شاهد افزایش دهد. به طور کلی نتایج نشان می دهد که با استفاده از محلول پاشی پراکسید هیدروژن تنش اکسیداتیو حاصل از تنش شوری کاهش می یابد.
  • محمدرضا بیرانوند، ناصر عالم زاده انصاری، سیدکریم موسوی، عیدی بازیگر صفحه 162
    به منظور بررسی تاثیر نوع بستر و غنی سازی آن بر کارآیی بیولوژیکی و برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی قارچ دارویی شی تاکه آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار طی سال 1388 در شهرستان خرم آباد لرستان اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل الف) نوع بستر در سه سطح (1- کاه و کلش نخود، 2- خاک اره و 3- کاه و کلش گندم) و ب) نوع غنی ساز در چهار سطح (1- باگاس نیشکر، 2- ملاس چغندر، 3- سبوس برنج و 4- شاهد بدون غنی ساز) بود. کارآیی بیولوژیکی قارچ دارویی شی تاکه روی بستر خاک اره به ترتیب 72 و 48 درصد بیش تر از کارآیی آن روی بستر کاه و کلش حبوبات و گندم بود. غنی ساز سبوس برنج در مقایسه با شاهد بدون غنی ساز سبب افزایش 56 درصد کارآیی بیولوژیکی قارچ شی تاکه گردید. غنی ساز های باگاس نیشکر و ملاس چغندر در مقایسه با شاهد بدون غنی ساز سبب افزایش معنی دار کارآیی بیولوژیکی قارچ دارویی شی تاکه نگردیدند. در بین بسترهای مورد مطالعه بیشترین درصد هیدرات کربن در اندام قارچ مربوط به بستر خاک اره به میزان 7/57 درصد بود. بالاترین سطح هیدرات کربن قارچ (3/63 درصد) به غنی ساز سبوس برنج مربوط بود که نسبت به شاهد بدون غنی ساز و همچنین نسبت به دو غنی ساز دیگر کاملا معنی دار بود. تاثیر نوع بستر بر میزان چربی قارچ معنی دار نبود. بالاترین سطح چربی (3/3 درصد) به غنی ساز سبوس برنج مربوط بود. غنی ساز سبوس برنج نسبت به شاهد بدون غنی ساز و غنی سازهای ملاس چغندر و باگاس نیشکر به ترتیب، 65، 57 و 50 درصد موجب افزایش چربی قارچ گردید.
  • رقیه نجف زاده، کاظم ارزانی*، علیرضا بابایی صفحه 170

    با توجه به اهمیت گلابیPyrus communis L.)) در ایران و بالا بودن تنوع ژنتیکی در آن، مطالعه ای به منظور اثر ژنوتیپ بر ویژگی های فیزیکو شیمیایی و کیفی میوه شش ژنوتیپ بالغ گلابی اروپایی در شرایط آب و هوایی تهران انجام گرفت. در این مطالعه برخی ویژگی های فیزیکو شیمیایی و کیفی میوه از قبیل طول و عرض میوه، نسبت طول به عرض، طول دم میوه، رنگ، وزن تازه و خشک میوه، حجم، سفتی، میزان مواد جامد محلول، اسیدیته ی قابل تیتر، نسبت مواد جامد محلول به اسیدیته، pH، صفات کیفی بازار پسندی، ظاهر و جذابیت میوه، عطر و طعم میوه ها و ویژگی های حسی در مرحله ی رسیدن میوه بر اساس دیسکریپتور مرکز جهانی منابع ژنتیکی گیاهی (IPGRI) مورد بررسی قرار گرفت. هدف از انجام این تحقیق شناخت بهتر ویژگی های فیزیکو شیمیایی میوه و بررسی گوناگونی برخی از ژنوتیپهای گلابی اروپایی می باشد. نتایج نشان داد که ژنوتیپ اثر معنی داری بر ویژگی های فیزیکو شیمیایی و کیفی میوه داشت و بین ژنوتیپ ها از نظر این ویژگی ها اختلاف معنی داری وجود داشت (P≤0.05). به گونه ای که تغییرات طول میوه از 82/9-99/6 سانتی متر، عرض میوه 17/7-69/4 سانتی متر، نسبت طول به عرض 59/1-23/1، طول دم میوه 73/3-2/2 سانتی متر، رنگ زمینه ی میوه از زرد تا سبز_ زرد و سبز_ قرمز، رنگ L از L* 08/74-47/60، رنگ H ازH* 95/86-06/80، رنگ C ازC*43/53-16/46، وزن تازه ی میوه از 91/308-5/80 گرم، وزن خشک از36/5-52/4 گرم در 30 گرم از میوه، حجم میوه از 7/270-33/86 سانتی متر مکعب، سفتی میوه 37/2-1 کیلوگرم بر سانتی متر مربع، میزان مواد جامد محلول میوه از 63/17-9/14 درجه بریکس، اسیدیته ی قابل تیتر میوه 41/0-18/0 درصد، نسبت مواد جامد محلول به اسیدیته ی میوه 66/92-49/40 و pH میوه از33/5-95/3 متغیر بودند. نتایج نشان داد که ژنوتیپ A95 دارای ویژگی های فیزیکو شیمیایی و کیفی بهتری نسبت به بقیه ژنوتیپ ها می باشد و می تواند به عنوان ژنوتیپ امیدبخش برای ارزیابی های بعدی و تکمیلی مورد توجه قرار گیرد.

  • مریم کمالی، محمود شور، یحیی سلاح ورزی، مرتضی گلدانی، علی تهرانی فر صفحه 178
    تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر غلظت های مختلف دی اکسید کربن و شوری بر صفات مورفوفیزیولوژیک گیاه آمارانتوس زینتی در شرایط گلخانه ای در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. آزمایش در قالب کرت های خرد شده بر پایه طرح کامل تصادفی با دو عامل دی اکسید کربن (380، 700 و 1050 میکرولیتر در لیتر) و شوری (صفر، 150 و 300 میلی مولار کلرید سدیم) و سه تکرار بود. نتایج نشان داد در شاهد دی اکسید کربن (380 میکرولیتر در لیتر)، با اعمال تنش شوری تا 300 میلی مولار، وزن خشک اندام هوایی، ارتفاع بوته و سطح برگ به ترتیب از 34/9، 83/53 و 1001 به 71/3، 3/35 و 158 رسید. برهمکنش شوری و دی اکسید کربن نیز نشان داد در تیمار شاهد شوری و در غلظت 1050 میکرولیتر در لیتر دی اکسید کربن، وزن خشک اندام هوایی و ارتفاع ساقه به ترتیب 46 و 38 درصد افزایش یافت. در تنش 150 میلی مولار کلرید سدیم با افزایش غلظت دی اکسید کربن از 380 به 700 میکرولیتر در لیتر سطح برگ از 134 به 358 سانتیمتر مربع افزایش یافت و در غلظت 1050 میکرولیتر در لیتر دی اکسید کربن و تنش 150 میلی مولار به 287 سانتیمتر مربع رسید. نتایج کل نشان داد افزایش غلظت دی اکسید کربن باعث بهبود اثرات سوء شوری شده است، به طوری که در صفاتی نظیر سطح برگ و نشت الکترولیت، غلظت 700 میکرولیتر در لیتر و در صفاتی مثل وزن خشک ریشه و اندام هوایی و ارتفاع بوته غلظت 1050 میکرولیتر در لیتر دی اکسید کربن عکس العمل بهتری را نسبت به شوری نشان داد.
  • عبادالله عبادی، احمدرضا بلندی، حسن حمیدی، جمشید معاون، حسن حسن آبادی صفحه 189
    سیب زمینی (Solanum tuberosum L.) یکی از مهمترین گیاهان زراعی در تغذیه انسان است که در جهان از نظر اهمیت غذایی مقام چهارم را داراست. تعیین تنوع ژنتیکی بر اساس نشانگرهای مختلف نقش کلیدی در عملیات اصلاح نبات دارد. در این تحقیق از روشSDS-PAGE جهت ارزیابی تنوع ژنتیکی 23 رقم سیب زمینی استفاده شد. استخراج پروتئین از غده های سیب زمینی نیز با استفاده از روش لاملی (1970) صورت گرفت. درصد پلی مورفیسم (چند شکلی) محاسبه شده و دندروگرام ارقام بر اساس روش UPGMA با استفاده از نرم افزار NTsys تعیین و رسم شد. همچنین فاصله ژنتیکی نمونه های مورد بررسی در نرم افزارSPSS محاسبه شد. نتایج حاصل از الکتروفورز، حضور 39 باند پروتئینی را در ارقام مورد مطالعه نشان داد که بیشترین تعداد باند (23 باند) در رقم Markiz مشاهده گردید. دندروگرام حاصل نشان داد ارقام مورد مطالعه به طور کلی در دو گروه بزرگ قرار گرفتند. دو رقم Impala و Granola با یکدیگر دارای قرابت ژنتیکی بالایی (3/73 درصد) می باشند. همچنین مشاهده شد که دو رقم Savalan و Fontaneh دارای پایین ترین درصد شباهت (1/9 درصد) در بین ارقام مورد مطالعه نسبت به یکدیگر می باشند. دو گروه عمده از پروتئین های ذخیره ای نیز در دامنه 22 و 40 کیلودالتون به ترتیب شامل ایزومرهای اسپورامین و پاتاتین مورد شناسایی قرار گرفتند. نتایج این تحقیق نشان دهنده وجود پتانسیل بالای تنوع ژنتیکی در بین ارقام سیب زمینی می باشد.
  • رسول جلیلی مرندی، حامد دولتی بانه، محسن اسمعیلی، رامین حاجی تقی لو، ربابه ابراهیمی تازه کندی صفحه 197
    کاربرد اتفن روش موثر در افزایش کیفیت میوه های انگور معرفی شده است. در این پ‍ژوهش اثر کاربرد قبل از برداشت غلظت های اتفن در 4 سطح (صفر، 150، 250 و 300 میلی گرم در لیتر) و زمان تیمار اتفن در 2 سطح (10 الی 20 درصد از تغییر رنگ حبه ها و 50 الی 70 درصد از تغییر رنگ حبه ها) بر شاخص های مختلف کیفی در زمان برداشت میوه انگور رقم قزل اوزوم مورد ارزیابی قرار گرفت. صفات کیفی مور بررسی شامل مواد جامد محلول، اسیدهای قابل تیتراسیون، ضریب رسیدگی، ترکیبات فنولی کل، سفتی بافت و رنگ میوه بود. غلظت های مختلف اتفن بر تمامی خواص کیفی حبه ها معنی دار بود. اما زمان های محلول پاشی اتفن بر اسیدهای قابل تیتراسیون، ضریب رسیدگی، ترکیبات فنولی کل و سفتی میوه تاثیر داشت. نتایج نشان داد که غلظت 250 میلی گرم در لیتر اتفن و زمان تیمار اتفن در مرحله 50 الی 70 درصد از تغییر رنگ حبه ها، بیشترین اثر را بر روی کیفیت حبه ها داشت. بر اساس نتایج بدست آمده استفاده از اتفن با غلظت بهینه و در زمان مناسب می تواند به عنوان راهبرد موثری در تکنولوژی قبل از برداشت انگور از لحاظ رنگ و کیفیت مطلوب حبه ها باشد.
  • مجید عزیزی، فاطمه عروجعلیان، حسین عرفایی، فاطمه یزدیان، میترا رحمتی، بی بی فاطمه حقیرالسادات صفحه 206
    صمغ ها، کلوئیدهای آبدوست، هیدروکلوئیدها، موسیلاژها و پلیمرهای آبدوست همگی به موادی اطلاق میشوند که قدرت تشکیل ژل را دارند. لایه محافظ مورد استفاده بر روی مواد غذایی می تواند از طریق کاهش هدرروی رطوبت، کنترل تبادلات گازی، تنظیم سرعت واکنش های اکسیداتیو و کاهش آلودگی در افزایش عمر نگهداری مواد غذایی موثر باشد. همچنین این پوشش ها می تواند حامل مواد ضد قهوه ای شدن و ضد میکروبی و همچنین حامل موادی باشد که باعث حفظ رنگ و طعم مواد غذایی گردد. بعضی از مزایای پوشش های خوراکی شامل اثرات باکتری کشی آنها، بالابردن ارزش غذایی محصولات، دلپذیر بودن طعم آنها و حتی کاهش آلودگی محیط زیست می باشند. این تحقیق به منظور دستیابی به نانو ذرات زیست تجزیه پذیر از پلیمرهای گیاهی و بررسی تاثیر این نوع پوشش خوراکی بر خصوصیات نگهداری میوه ی خیار در آزمایشگاه صنعتی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مشهد و آزمایشگاه های تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد و به اجرا درآمد. ابتدا با روش خیساندن7 موسیلاژ کتیرا (Astragalus gummifera)، پنیرک (Malva silvestris)، بذر ریحان (Ocimum basilicum)، بارهنگ (Plantago lanceolata)، اسفرزه (Plantago psylium) و تخم شربتی (Lallemantia royleana) به عنوان پلیمر طبیعی در دمای معمولی، استخراج شد. از اتیل سلولز به عنوان شاهد استفاده شد. سپس فراکسیون محلول در استن این موسیلاژها تهیه شد و با روش فاز دیسپرشن در محلول آبی دارای موازنه هیدروفیل/لیپوفیل8 (HLB) های متفاوت بین 5 تا 15 و همچنین در دورهای 500،750 و 1000 دور در دقیقه نانوذرات بدست آمد. خصوصیات ذره ای و خصوصیات مورفولوژیکی نانو ذرات بدست آمده بترتیب با استفاده از دستگاه پارتیکل سایز آنالایزر9 و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) تعیین شد. محلولهای حاوی این نانوذرات به عنوان یک پوشش خوراکی به عنوان نمونه برروی میوه خیار بکار رفت و خصوصیات نگهداری آن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که می توان از موسیلاژ پنیرک، کتیرا، تخم شربتی و اتیل سلولز (به عنوان شاهد)، ذراتی در اندازه نانومتر تولید نمود. در حالیکه بذر بارهنگ، اسفرزه و ریحان فاقد فراکسیون پلیمری محلول در استون بودند. بهترین HLB جهت دسترسی به مناسب ترین اندازه ذرات (در حدود 100 نانومتر) در سه پلیمر گیاهی یاد شده برابر با 7 و با سرعت 1000 دور در دقیقه بود. نتایج بخش دوم تحقیق نشان داد که استفاده از این نانو ذرات به عنوان پوشش خوراکی باعث کاهش درصد کپک زدگی و بهبود کیفیت میوه ها در بسته بندی می گردد. در مجموع نتایج این تحقیق نشان داد که موسیلاژ حاصل از گیاهان دارویی یک منبع ارزشمند پلیمری بوده و میتوان با استفاده از فناوری نانو از آنها را به عنوان پوشش خوراکی استفاده نمود.
  • آناهیتا طاهرخانی، احمد گلچین صفحه 215
    خشک کردن خاک قسمتی از منطقه ریشه (PRD) یک تکنیک آبیاری جدید است که آب مورد استفاده گیاه به نصف کاهش می یابد بدون اینکه کاهش زیادی در عملکرد آن بوجود آید. به منظور بررسی اثر خشک کردن خاک قسمتی از منطقه ریشه و هرس سبز برعملکرد و کیفیت انگور بیدانه سفید، آزمایشی بصورت اسپلیت پلات با طرح پایهی بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در منطقه تاکستان اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح آبیاری (آبیاری ازدو طرف، آبیاری ازطرف جنوب و آبیاری از طرف شمال) و سه سطح شدت هرس سبز (هرس سنگین، هرس متوسط و هرس سبک) بودند که روی تاک ها اعمال گردیدند. نتایج تجزیه آماری و مقایسه میانگین ها بر اساس آزمون دانکن نشان داد که اثر تیمار PRD بر روی میزان pH و درصد قند آب میوه (TSS) در سطح 5% معنی دار ولی بر عملکرد تاک، میزان کشمش تولیدی و سایر شاخص های کمی گیاه معنیدار نمی باشد. با توجه به اینکه میزان آب مصرفی در آبیاری دو طرفه دو برابر آبیاری یک طرفه یا روش PRD می باشد این نتایج حاکی از آن است که می توان با روش PRD آب مصرفی را به نصف تقلیل داد بدون اینکه عملکرد و میزان کشمش تولیدی کاهش یابد. اختلاف معنی داری بین سطوح شدت هرس سبز از نظر عملکرد بوته، وزن شاخه های هرس شده، وزن و قطر حبه، وزن و طول خوشه و وزن کشمش تولیدی وجود داشت، بیشترین میزان عملکرد و کشمش تولیدی از هرس متوسط و کمترین مقدار آنها از هرس سنگین حاصل شد. اثر متقابل شدت هرس وPRD بر وزن و قطر حبه، طول و وزن خوشه، عملکرد تاک و کشمش تولیدی در سطح 1% معنیدار بود، به این ترتیب که تیمار آبیاری دو طرفه با هرس متوسط و تیمار آبیاری از طرف شمال با هرس متوسط و تیمار آبیاری از طرف جنوب همراه با هرس سبک نسبت به سایر تیمارها بیشترین میزان عملکرد را دارا بودند.
  • رضا شریفی اصل، عبدالعلی شجاعیان، مهدی صیدی، علیرضا گیتی صفحه 223
    این تحقیق به منظور بررسی اثر کاهش قلیائیت و اسیدیته آب آبیاری بر کمیت و کیفیت شمعدانی در گلدان هایی با مخلوط خاکی طی سالهای 1386 تا 1387 در گلخانه و با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل شش سطح اسیدیته آب آبیاری 4: اسیدیته 1، 5/4: اسیدیته2، 5: اسیدیته3، 5/5: اسیدیته4، 6: اسیدیته 5، آب چاه 8/7: اسیدیته 6 و دو نوع شمعدانی گل قرمز و گل سفید بود. نتایج نشان نشان دادند که اسیدی کردن آب آبیاری، تعداد گل در هر گل آذین، تعداد گل باز شده هر گل آذین، میزان کلروفیل برگ و محتوی منیزیوم برگ را به طور معنی داری در سطح یک درصد افزایش داد اما اثر آن بر روی طول دمگل معنی دار نشد. اثر متقابل اسیدی کردن آب آبیاری و نوع رقم بر روی طول ساقه، اندازه برگ، وزن تر شاخساره هوایی گیاه، وزن خشک شاخساره هوایی گیاه، تعداد گل آذین در گیاه و محتوی آهن در سطح یک درصد و برای صفات دیگر از جمله قطر گل آذین و تعداد شاخه های جانبی در سطح پنج در صد معنی دار شد. با مقایسه میانگین ها و بررسی نتایج به دست آمده در این آزمایش، مشخص گردید خنثی سازی قلیائیت و کاهش اسیدیته آب آبیاری تا سطح 5/5 می تواند باعث افزایش جذب عناصر غذایی و بهبود صفات کمی و کیفی در هر دو رقم شمعدانی شود.
  • جواد فتاحی مقدم، محمد فاضل حلاجی ثانی صفحه 230
    زمان مناسب برداشت کیوی فروت تاثیر زیادی بر کیفیت میوه در شرایط پس از برداشت دارد. در این آزمایش میوه ها بر مبنای درصد مواد جامد محلول (TSS) در چهار سطح 5/5، 5/6، 5/7 و 5/8 درصد جهت تعیین بهترین زمان برداشت و مدت انبارداری برداشت شد. کلیه ی میوه ها در سردخانه ای با دمای 5/0 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 90-85 درصد به مدت 18 هفته نگهداری شدند. در هفته های 6، 12 و 18 انبارداری، صفاتی چون کاهش وزن، ضایعات، سفتی، TSS، TA، TSS/TA، pH، EC، آسکوربیک اسید، شاخص درخشندگی پوست و گوشت و خصوصیات حسی میوه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که زمان های مختلف برداشت تاثیر چشمگیری بر میزان کاهش وزن و pH میوه ها در انبار نداشت. میوه های برداشت شده با بریکس 5/5 سفتی بالاتری نسبت به سایر زمان های برداشت در 6 هفته ی اول انبارداری داشتند. پوست میوه های برداشت شده با درجه بریکس 5/5 و 5/6 کمی تیره تر بود. همزمان با افزایش TSS، میزان TA طی انبارداری کاهش یافت. میزان EC رابطه معکوس با طول دوره نگهداری میوه ها در سردخانه داشت. با اینکه در کلیه ی زمان های برداشت میزان آسکوربیک اسید در 6 هفته ی اول بالاتر بود ولی میوه های برداشت شده با بریکس 5/5 نسبت به سایر زمان های برداشت آسکوربیک اسید کمتری داشتند. بر اساس نتایج آزمون حسی، میوه هایی که با درجه بریکس بیش از 5/6 برداشت شدند ضمن حفظ خصوصیات کیفی و ظاهری، در بالاترین سطح مقبولیت نسبت به میوه های نابالغ طی انبارداری بودند.
|
  • Sh. Alaei, E. Tafazoli Page 123
    Salinity is a limiting factor for plant growth and crop production. A study was conducted to determine the salt tolerance of olive (Olea europaea cv. Roughani) and its effects as combined with application of kinetin and cycocel plant growth regulators on Na and K distribution. The experiment was carried out in a completely randomized design with factorial arrangements with four replications. Accumulation of Na and K in aerial partsand roots of plants were determined. The results indicated that increasing salinity level caused a increase in Na content but a decrease in K/Na ratio. Sodium concentration was higher in roots. At 200 mM salinity leaf and shoot Na and increased significantly at 5% level. Also at 100 and 200 mM salinity, Leaf K decreased significantly at 5% level. K/Na ratio at 50,100 and 200 mM salinity level decreased. Application of 250 mg/lkinetin at the 200 mM salinity increased leaf Na that was significantly different at 5% level, DNMRT. Application of 500 and 1000 mg/l cycocel, decreased shoot K (at the 100 mM salinity) and leaf K (at the 0 and 50 mM salinity). The decrease was statistically significant (p<0.05).
    Keywords: Salinity, Plant growth regulators, Olive, Ions
  • M. Hassanpour Asil, M.R. Hassani Page 132
    Gladiolus is one of the flowers that used on cut flower and garden plants. An experiment was conducted to study the effects of chemical treatments on the vase life of gladiolus cut flower cv. ‘Rose supreme’ with ten chemical treatment using complete randomize design with 3 replications. Gladiolus cut flower was harvested when the 2-3 lowest bud had start showing color then cut flower were treated by different preservative solutionas: sucrose (4%), 8-hydroxy quinoline citrate (100, 200, 300 mg L-1), citric acid (150 mg L-1), gibberellic acid (50, 100, 150 mg L-1), aluminum sulfate (100, 200, 300 mg L-1) and distilled water (control) for 24 h then transferred in distilled water and kept in the temperature of 22 ºC. Effect of applied treatment was evaluated by different characteristic like vase life, water uptake, chlorophyll content, floret diameter, total soluble solid of petal, floret opening, and fresh weight of flower. Results showed that treatment of sucrose + citric acid + 8- hydroxy quinoline citrate extend the vase life (2.79 day than control), water uptake, flower diameter, total soluble solid of petal, floret opening, fresh weight and and treatment of sucrose + citric acid + gibberellic acidmaintain chlorophyll content of leaf and improve vase life of gladiolus.
    Keywords: Aluminum sulfate, Gibberellic acid, Gladiolus cut flower, 8, hydroxy quinoline citrate, Vase life
  • A. Seddighi, M. Gholami, H. Sarikhani, A. Ershadi Page 141
    The use of compounds inhibiting ethylene production is very important in post-harvest technology of fruits. Sweet cherry is a non-climacteric fruit with capability of ethylene production during storage period. Factors that decrease ethylene production would increase fruits storage life. In this research sweet cherry fruits of Mashhad cv. were sprayed with different concentrations of Salicylic Acid (0.5, 1, 2, and 3 mmol/l) and Gibberelic Acid (0, 10, 20 and 30 mg/l). Fruits were sprayed about three weeks before harvest, when their color started to change from green to yellow. The experiment was performed in a completely randomized design with three replicates. The results showed that GA had less effect on decreasing ethylene production compared to SA, but did better on anthocyanin accumulation, fruit size, soluble solids content and fruit weight. GA treatment delayed fruit ripening and ethylene production but had little or no effect on the fruit color as an important ripening index. During storage period also the total amount of anthocyanin in fruits increased due to hormone treatments whereas the ethylene production decreased compared to control fruits.
    Keywords: Salicylic acid, Gibberelic acid, Sweet cherry, Ethylene, Anthocyanin
  • E. Chamani, B. Esmaeilpour, Y. Poorbeirami Hir, H. Maleki Lajayer, A. Saadati Page 147
    Two separated experiments were conducted to evaluate the effects of different concentrations of thidiazouron (10, 20, 30, 40 and 50 μM) and humic acid (1, 10, 100, 1000 and 10000 ppm) on vase life of cut Alstroemria flowers. Experiments were carried out based on completely randomized design with 8 replications in postharvest laboratory of Horticultural Department, Mohaghegh Ardabili University in 2009. The results showed that lower concentrations of humic acid had positive effects on flower vase life, water content of tissue and solution uptake, while didn’t affect relative fresh mass and leaf chlorophyll content. In both experiments results also indicated that humic acid in higher concentrations affected all traits, negatively. Howewer, this compound at 10000 ppmdecreased flower vase life, water content, relative fresh mass, solution uptake and chlorophyll content. By increasing the humic acid concentration up to 100 ppm the vase life of cut flowers improved. Compared with control and other treatments, 1000 ppm of humic acid decreased flower vase life, considerably. The highest vase life of flowers devoted to 10 μm of TDZ, however higher concentrations of this compound reduced flowers vase life. Moreover, the highest solution uptake and leaf chlorophyll content obtained by 30 μm TDZ, while the highest relative fresh mass devoted to 40 μm of this compound.
    Keywords: Alstroemria, Tidiazouron, Humic acid, Postharvest life
  • M. Goldani, Y. Selahvarzi, J. Nabati, M. Alirezai Page 153
    Salinity is one of the environmental stresses that have limited influence on the crop growth. Oxidative process is a secondary stress due to salinity. Oregano is enumerated as one of the most important of medicinal plant that its production and development is possible in Iran. In order to study the effect of exogenous application of hydrogen peroxide on salt tolerance in oregano (Origanum majorana L.) an experiment wasconducted in greenhouse conditions. This study was designed as factorial based on completely randomized design with 3 replications. Different concentration of hydrogen peroxide (0, 2.5 and 5 mM) and four levels of NaCl (0, 50, 10 and 150 mM) were treated in this study. Results showed that foliar application of hydrogen peroxide can improve shoot and root dry weight and alleviate adverse effects of salinity. In the other hand, highconcentration of hydrogen peroxide (5mM) increased total chlorophyll and caroteoid content about 46.6 and 100.6 percent comparing to control plant, respectively. Salt stress had no significant effect on cellular hydrogen peroxide, but it increased free proline and reduced K:Na ratio. While hydrogen peroxide content, free proline and K:Na ratio were increased 104.6, 320.7 and 77.8 percent by high level of hydrogen peroxide, respectively. The final result showed that foliar application of hydrogen peroxide decreased salt stress.
    Keywords: Chlorophyll, Reactive oxygen, Stress, Spray, Proline
  • M.R. Biranvand, N. Alemzadeh Ansari, S.K. Mousavi, E. Bazigar Page 162
    In order to evaluate the effect of substrate and enrichment material on biological efficiency (BE) and other physical and chemical propertiese of medicinal mushroom shiitake (Lentinula edodes) an investigation was perfomed as factorial experiment in completely randomized designe with four replications in Khorramabad city of lorestan continent Iran. Experimental factors were substrate in three levels, 1- chikpea straw 2- sawdust 3- wheat straw, and enrichment material in four levels, 1- sugarcane bagasse 2- sugarbeet molasses 3- rice brane and 4- control (without enrichment). Result indicated that BE of mushroom for substrate was 72% and 48% higher than chickpea and wheat straw respectively. Rice bran enrichment had the significant effects on BE and was increased BE by 56% incomparision to control treatment. Enrichment treatment of sugarcane bagasse and sugarbeet molasses had not significant effect on mushroom BE. Among the substrates sawdust with 57.7% had the highest carbohydrate levels in shiitake mushroom. The highest level of carbohydrate (63.3%) was belongedto rice bran enrichment that had significant differences whit control and two others enrichments. Substrate had not significant effect on mushroom lipid. The highest level of mushroom lipid (3.3%) was attributed to rice bran enrichment. Rice bran enrichment was increased mushroom lipid by 65, 57 and 50% incomparision to control, sugarbeet molasses and sugarcane bagasse respectively.
    Keywords: Shiitake mushroom, Biological efficiency, Substrate, Enrichment material
  • R. Najafzadeh, K. Arzani, A. Babaei Page 170

    Considering to importance and high genetic diversity of Pear (Pyrus communis L.) in Iran, a study was conducted on the effect of genotype on fruit physicochemical properties and qualitative characteristics of six mature European Pear genotypes in Teheran, Iran environmental conditions. In this study some physicochemical fruit properties and qualitative characteristics such as: fruit length, width, length to width ratio, fruit pedicellength, fruit color, fruit fresh and dry weight, fruit volume, fruit firmness, total soluble solids (TSS), titratable acidity (TA), pH and sensory evaluate were monitored based on the descriptors of International Plant Genetic Resources Institute (IPGRI). Results showed significant differences within the studied genotypes in the most fruit characters (P 0.05). In addition, it was a diversity within the measured characters in fruit length (rangedfrom 6.99 to 9.82 cm), fruit width (4.69 to 7.17 cm), fruit length to width ratio (1.23 to 1.59), fruit pedicel length (2.2 to 3.73 cm), fruit color (yellow to yellowish green and green to red with L* value 60.47 to 74.08 and H* value 80.06 to 86.95 and C* value 46.16 to 53.43), fruit fresh weight (80.5 to 308.9 g), fruit dry weight (4.52 to5.36 g), fruit volume (86.33 to 270.7 cm3), fruit firmness (1 to 2.37 Kg/cm2), TSS (14.9 to 17.63 Brix), TA (0.18 to 0.41 % malic acid), TSS/TA (40.49 to 92.66) and pH (3.95 to 5.33). Results revealed that genotype A95 had better quality and physicochemical properties and qualitative characteristics than other genotypes which can be considered as promising genotype for further evaluations.

    Keywords: European Pear (Pyrus communis L.), Genotype, Genetic diversity, Fruit physicochemical properties, qualitative characteristics
  • M. Kamali, M. Shoor, Y. Selahvarzi, M. Goldani, A. Tehranifar Page 178
    To evaluate the effects of various concentration of carbon dioxide and salinity stress on morphophysiological characteristics of Amaranthus tricolor L. an experiment was conducted in greenhouse conditions in Faculity of Agriculture Ferdowsi University of Mashhad. the experiment was split plot based on completely randomized design with three levels of CO2 (380, 700, 1050 μl/L) and three concentrations of sodium chloride (0,150, 300 mM) with 3 replications. The results showed that in control carbone dioxide (380 μl/L), application of salinity to 300 mM, reduced shoot dry weight, plant height and leaf area from 9.34, 53.83 and 1001 to 3.71, 35.3 and 158 respectively. Interaction effects of salinity and carbon dioxide showed that in control salinity and 1050 μl/Lcarbon dioxide, shoot dry weight and plant height increased 46 and 38% respectively. in level of 150 mM sodium chloride, with increasing concentrations of carbon dioxide from 380 to 700 μl/L, leaf area increased from 134 to 358 cm2. at this salinity level, in concentration of 1050 μl/L carbon dioxide, leaf area was 287 cm2. The final results showed that increasing concentrations of carbon dioxide improves adverse effects of salinity. in characteristics such as leaf area and electrolyte leakage, carbon dioxide in 700 μl/L and in characteristics such as root dry weight, shoot dry weight and plant height concentrations of 1050 μl/L carbon dioxide showed a better reaction to salinity.
    Keywords: Amaranthus, Carbon dioxide, Salinity stress
  • Storage Proteinse. Ebadi, A.R. Bolandi, H. Hamidi, J. Moaven, H. Hassan Abadi Page 189
    Potato (Solanum tuberosum L.) ranks the fourth most important food crops in the world. Determination of genetic diversity using different markers have a key role in plant breeding programs. In this research, SDS-PAGE technique was used as a tool for assessing genetic diversity relationships among 23 potato cultivars (Solanum tuberosum L.). Potato tubers proteins were extracted using Laemmli method (1970). UPGMA method and NTsys softwar were applied to calculate polymorphism and to draw dendrogram. Genetic distance of samples was calculated by SPSS softwar. 39 protein bands were observed in populations under study. The results revealed maximum number of bands (23 bands) in Markiz cultivar. Cluster analysis differentiated 23 cultivars in two large groups. Dendrogram constructed shows that Granola is closest to Impala (73.7%). Also, Fontaneh and Savalan cultivars were the most dissimilar ones (9.1%). Two major group of storage proteins appeared at 22 and 40 kDa positions could be probably the isomers of the Sporamin and Patatin, respectively. The results indicate presence of high level of genetic diversity in potato cultivars.
  • R. Jalili Marandi, H. Dolati Baneh, M. Esmaiili, R. Hagitagilo, R. Ebrahimi Tazekandi Page 197
    Application of ethephon is an effective way in increase of grape fruits quality. In this study the effect of preharvest application of ethephon solution at four levels (0, 150, 250 and 300 mg/l)and application time at two levels (10-20% and 50-70% of berry coloring), were evaluated on quality indices of Ghizil Uzum grape cultivar at harvest time. Evaluated indices were soluble solids content, titratable acidity, palatability, total phenolics, tissue firmness and fruit color. Different concentrations of ethephon were effective on all quality attributes of berries. But ethephon spray times were effective only on titratable acidity, palatability, total phenolics and fruit firmness.Results showed that 250 ppm of ethephon and treatment time of 50 – 70 % of berry coloring had the highest effect on berry quality. Based on obtained results application of ethephon with the optimum concentration in the proper time can be an effective strategy in pre harvest technology of grapes from the point of color and optimum quality of berries.
  • M. Azizi, F. Oroojalian, H. Orafayi, F. Yazdian, M. Rahmati, F. Haghiroalsadat Page 206
    Plants gums, hydrophilic colloids, hydrocolloids, mucilages and hydrophilic polymers are compounds that can produce gel. Coating materials which applied on food products increased shelf life of food by affecting water loss, gas exchange, oxidation process and decreasing the food spoilage and affect shelf life of food products. Coating material could carry antioxidant, antibacterial and/or other compounds responsible of food color and flavors. Some advantages of edible coating are antibacterial activity, improvement of nutritional values, flavors and also decreasing the environment pollutions. In order to develop biodegradable nanoparticles from plant polymers and study of the effect of nanoparticle application as edible coating on shelf life of cucumber fruits, the experiment was conducted at the research laboratories of Ferdowsi University of Mashhad (FUM) and industrial laboratory of School of Pharmacy, Mashhad University of Medical Science. At the first, some plant mucilage including tragacanth (Astragalus gummifera), marshmallow flower (Malva silvestris) and seeds of plantain (Plantago lanceolata), basil (Ocimum basilicum), psylium (Plantago psylium) and lallemantia (Lallemantia royleana) were extracted by water as natural polymers at room temperature. Ethyl-cellulose™ also used as semi-artificial polymer. Then acetone fraction of the extracts prepared and dispersed in water solution which had different Hydrophile–Lipophile Balance (HLB) values (5-15) during different stirring level (500, 750 and 1000 rpm) by phase dispersion method for production of nanoparticles. Nanoparticle properties and morphological characteristic determined by Particle Size Analyzer and electronic scanning microscopy (SEM) respectively. The solution contained nanoparticles sprayed on fresh cucumber fruits (as a model) as edible coating and the shelf life evaluated. Results showed that mucilage of tragacanth (Astragalus gummifera), marshmallow flower (Malva silvestris), Lallemantia (Lallemantia royleana) and ethyl-cellulose™(as a control) produced particles at nanometer scale (100-200 nm) but plantain (Plantago lanceolata), basil (Ocimum basilicum) and psylium (Plantago psyllium) had no significant acetone fraction. The best solution’s HLB for production of suitable nanoparticles (app. 100 nm in size) in the mentioned natural polymers were 7 at 1000 rpm. The results of the second set of experiment showed that application of the solutions containing nanoparticle as edible coating decreased cucumber spoilage caused by mold and improved shelf life of the commodity in the package. The results of the present study showed that medicinal plants mucilage are valuable source of natural polymeric compounds and could be used as edible coating using nanotechnology.
  • Takestana. Taherkhani, A. Golchin Page 215
    Partial rootzone drying (PRD) is a new irrigation technique which improves water use efficiency without significant yield reduction in grape. To study the effects of partial rootzone drying and green pruning on yield and yield quality of Thompson seedless grape a split plot experiment with randomized complete block design and three replications was conducted. The experiment was performed in Takestan.The experimental treatments were irrigation and pruning and each treatment had three levels. During growing season, half of the root system was maintained in a dry state, while the rest was irrigated (PRD). The irrigation levels were: full irrigation (irrigating both sides of root zone), drying left side of rootzone (irrigating from north direction) and drying right side of rootzone (irrigating from south direction). Pruning levels included light, medium and heavy green pruning. The analysis of variance (ANOVA) of data showed that the effects of irrigation were significant on pH and TSS of grape juice at 5% level but there were no significant differences between irrigation treatments with respect to grapevine yield indicating that water requirement of grapevine can be reduced to half without significant yield reduction. The effects of pruning were also significant on grapevine yield, berry weight and diameter, cluster weight and length and sultana production. The interactive effects of pruning and PRD were significant on weight and diameter of berry, weight and length of cluster and Sultana production Full irrigation with medium pruning, irrigation from north with medium pruning and irrigation from south with light pruning had higher grape yield than the other treatments. PRD reduced shoot and lateral shoot growth about 8 and 30% respectively compared with full irrigation.
  • R. Sharifiasl, A. Shojaeian, M. Seyedi, A. Giti Page 223
    In order to study the effects of reducivs irrigation water alkalinity and acidity on quality and quantify of geranium growth in pot with soil mixteur medium, the research work was carried out during 2007-2008 in a green house, using a factorial assay and a randomized complete block design with three replication. The main plot assigned to cultivar (white and red colored flower geranium) and the subplot assigned to irrigation water acidity viz, pH1=4, pH2= 4/5, pH3=5, pH4=5/5, pH5=6 and pH6(well water)=7/8.Results showed that irrigation water acidification significantly increased number of total flowers and opened flowers per inflorescence, chlorophil and magnesium content of leaves. But its effects on petiole length was not significant. Cultivar and water acidification interactions had highly significant impacts on stem length, leaf size, fresh and dry weight of plant foliages, number of inflorescence per plant and Iron content and significant impacts on inflorescence diameter and number of lateral branches at five percent of probability. Comparison of means and neutralizing alkalinity and acidifying of irrigation water to PH=5/5 con increase nutrients absorbsion and improve quantitative and qualitative traits of geranium.
  • J. Fattahi Moghadam, M. Fazel Halajisani Page 230
    The harvest date more influenced on postharvest quality during storage. In present study, fruits were harvested at four date base on total soluble solids content (5.5, 6.5, 7.5, and 8.5%) and then stored at 0.5 ºC and 80-90% RH, for 18 weeks. The samples were taken in 6th, 12th and 18th interval weeks and evaluated some parameters including weightless, losses, firmness, TSS, TA, TSS/TA, ascorbic acid, pH, EC, Skin and pulp lightness and sensory analysis. Results showed that different harvesting time had not significant effect on wieghtloss and pH parameters during storage. Also, we observed that fruits which were harvested at brix of 5.5 had high firmness specialy during primery 6 weeks storage. The skin of fruits picked with 5.5 and 6.5 % brix was a little darker than other treatments. EC showed reverse relationship with storage period during storage. With TSS increasing, TA level decreased during storage. Although, ascorbic acid content was higher during 6 weeks of storage but it was lower in fruits which picked with 5.5 % brix than other times of harvest. Finally sensory analysis revealed that fruits which harvested at least 6.5 oBrix content, would have excellent quality after storage and handling.