فهرست مطالب

فصلنامه تحقیقات مهندسی کشاورزی
سال سیزدهم شماره 1 (بهار 1391)

  • تاریخ انتشار: 1391/07/23
  • تعداد عناوین: 8
|
  • مهدی صادقیان رنانی، عاطفه پرورش ریزی، نادر عباسی، علی رئیسی استبرق صفحه 1
    بتن پلیمر گوگردی، ماده ای ساختمانی است که از ترکیب سیمان گوگردی اصلاح شده به صورت مذاب (با استفاده از افزودنی های پلیمری) و مصالح سنگی درشت دانه و ریزدانه حاصل می-شود. در این تحقیق تاثیر مقدار سیمان گوگردی و زمان عمل آوری بر خواص مکانیکی و فیزیکی بتن پلیمر گوگردی بررسی شده است. بدین منظور با استفاده از گوگرد اصلاح شده با افزودنی پلیمر هیدروکربن اولفین و سنگدانه های رایج برای بتن معمولی، نمونه های آزمایشی با درنظر گرفتن درصدهای مختلف مقدار سیمان گوگردی و 4 سطح زمان عمل آوری در 5 تکرار تهیه و تحت آزمایش های تعیین خواص مکانیکی و فیزیکی قرار گرفتند. خواص مکانیکی شامل مقاومت فشاری، نقطه تسلیم و مدول یانگ و خواص فیزیکی شامل وزن واحد حجم بتن، فضای خالی مصالح در بتن و درصد هوای بتن در نظر گرفته شد. نتایج نشان می دهد که خواص مکانیکی با افزایش گوگرد تا یک حد آستانه (بسته به دانه بندی مصالح) افزایش و با تجاوز از آن کاهش می یابد. بتن پلیمرگوگردی مورد تحقیق، به طور متوسط 70 درصد مقاومت 28 روزه اش را حدود 3 روز بعد از بتن ریزی کسب می کند. مقایسه بین خواص فیزیکی و مقاومت فشاری 28 روزه نشان می دهد که برای دستیابی به بالاترین مقاومت، دانه بندی متراکم، مقدار گوگرد کافی برای پر کردن فضای خالی مصالح و تراکم بتن تا حداکثر وزن واحد حجم، لازم است.
    کلیدواژگان: بتن گوگردی، گوگرد اصلاح شده، مصالح ساختمانی، مقاومت فشاری
  • غلامعلی کیخا، فاطمه کیخایی، ناصر گنجی خرم دل، مهدی میخا صفحه 19
    به منظور بررسی تاثیر کم آبیاری و روش های مختلف آبیاری بر عملکرد و کارایی مصرف آب و برخی ویژگی های مورفولوژیک پیاز در سال های زراعی 1384 و1385 آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی زهک زابل به صورت طرح آزمایشی اسپلیت پلات درقالب بلوک کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. روش های آبیاری کرتی و تیپ (Tape) عامل اصلی و مقدار آبیاری در سه سطح، شامل آبیاری به میزان 100 درصد نیازآبی گیاه (T1)، آبیاری به میزان 75درصد نیاز آبی گیاه(T2)، و آبیاری به میزان 50 درصد نیاز آبی گیاه (T3) عامل فرعی این طرح را تشکیل دادند. براساس نتایج حاصل از تجزیه مرکب داده ها در دوسال آزمایش، تغییر سیستم آبیاری از کرتی به تیپ، باعث شد عملکرد غده، وزن بزرگترین غده، قطر غده، و ارتفاع تنه گیاه افزایش معنی داری پیدا کند. همچنین کلیه صفات مورفولوژیکی اندازه گیری شده، تحت تاثیر سطوح مختلف مقدار آب آبیاری قرار گرفت و اختلاف معنی داری در سطح یک درصد نشان دادند. مقایسه میانگین عملکرد ها نشان داد که تیمار آبیاری کامل بالاترین عملکرد غده را به میزان 75/24 تن در هکتار به دست داد. همچنین بررسی نتایج مقدارکارایی مصرف آب نشان داد که میانگین تیمارها در روش تیپ با مقدار 86/3 (کیلوگرم به ازای مترمکعب) تفاوت معنی داری با مقدار این پارامتر در روش کرتی (80/2 کیلوگرم به ازای مترمکعب) داشت در حالی که اختلاف معنی داری بین تیمارهای مقدار آب آبیاری نبود اما بالاترین مقدار به تیمار T2در هر دو روش اختصاص داشت.
    کلیدواژگان: آبیاری قطره ای (تیپ)، آبیاری کرتی، کارایی مصرف آب، کم آبیاری
  • غلامحسین کریمی، عبدعلی ناصری صفحه 31
    به منظور بررسی سهم مشارکت آب زیرزمینی کم عمق در تامین بخشی از نیاز آبی و تعیین عملکرد گیاه ذرت تابستانه، تحقیقی در لایسیمترهای استوانه ای شکل به قطر 8/0 و ارتفاع 2/1 متر در استان خوزستان (اهواز) انجام شد. بیست و چهار لایسیمتر با مشخصات فوق الذکر به صورت مدفون در مزرعه آزمایشی کار گذاشته و از خاک همان مزرعه (که دارای بافت سیلت لوم بود) با رعایت نیمرخ طبیعی آن پر شدند. سطح آب زیرزمینی در لایسیمترها با استفاده از بطری ماریوت در عمق 6/0 متر ثابت نگه داشته شد. تیمارهای مورد استفاده شامل سه سطح شوری آب زیرزمینی معادل 5/2، 5، و 5/7 دسی زیمنس بر متر و دو سطح آبیاری معادل 70 و 100 درصد نیاز آبیاری محاسبه شده در نظر گرفته شدند. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، با 3 تکرار اجرا شد. یک تیمار کشت ذرت بدون آب زیرزمینی با 3 تکرار و با آبیاری کامل به عنوان تیمار شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که میزان مشارکت آب زیرزمینی در سطح آبیاری معادل 70 درصد، در شوری های فوق الذکر به ترتیب 00/25، 09/22، و 71/19 درصد، و با 100 درصد تامین نیاز آبی، 28/5، 61/4، و 76/3 درصد است که این اختلاف در سطح 5 درصد معنی دار است. در سطح آبیاری 70 درصد و در همان شوری ها، کاهش عملکرد دانه نسبت به تیمار شاهد به ترتیب 6/23، 3/28، و 1/30 درصد و در مورد ماده خشک 2/33، 8/35، و 6/36 درصد است. با 100 درصد تامین نیاز آبی نیز کاهش عملکرد دانه در شوری های مذکور به ترتیب 2/19، 6/25، و 2/22 درصد و در مورد ماده خشک 6/25، 2/31، و 5/24 درصد است. در حالت آبیاری کامل، با افزایش شوری آب زیرزمینی، مشارکت آب زیرزمینی در تامین نیاز آبی کم می شود و احتمالا تبخیر کمتر از سطح خاک، تجمع کمتر نمک در ناحیه ریشه گیاه، و افزایش نسبی عملکرد را به دنبال داشته است.
    کلیدواژگان: آب زیرزمینی کم عمق و شور، ذرت، عملکرد، لایسیمتر استوانه ای شکل، مشارکت آب زیرزمینی
  • عادل میرمجیدی، سلیمان عباسی صفحه 45
    سمنو، یا مالت گندم، از دسرهای سنتی ایران است که به دلیل ارزش غذایی بالایی که دارد مصرف آن در حال گسترش است. روش تولید این فرآورده اغلب به صورت خانگی و کارگاهی است، بدین معنا که تولید صنعتی آن هنوز توسعه چندانی نیافته است. برای تهیه سمنو از عصاره جوانه تازه گندم و آرد کامل گندم استفاده می شود، از این رو گونه گندم مورد استفاده از نظر مقدار نشاسته و برخی ویژگی های فیزیولوژیکی در زمان جوانه زنی و همچنین نسبت آرد کامل به گندم اولیه به کار رفته از جمله عمده ترین عوامل موثر بر ویژگی های کمی و کیفی محصول نهایی خواهند بود. به همین دلیل در این پژوهش، تاثیر گونه گندم (هیرمند و طبسی) و نیز نسبت های اختلاط آرد (بر مبنای نسبت آرد به مقدار گندم اولیه) در دو سطح 1:2 و 1:3 بر برخی ویژگی های فیزیکی و شیمیایی سمنو شامل قند کل، قند کاهنده (احیا کننده)، pH، اسیدیته، پروتئین، خاکستر، رنگ، بریکس، گرانروی، رطوبت، فعالیت آبی، عمر ماندگاری محصول در شرایط نگهداری محصول در یخچال به مدت 50 روز، و ویژگی-های حسی بررسی شد. نتایج نشان داد که گونه گندم و نسبت اختلاط آرد با عصاره به تنهایی و به طور همزمان تاثیر معنی داری (05/0p<) بر ویژگی های اندازه گیری شده دارند و نیز اینکه گونه هیرمند و نسبت اختلاط آرد بر مبنای 1:2 (دو قسمت آرد به یک قسمت گندم اولیه) از لحاظ تمامی ویژگی های اندازه گیری شده به عنوان تیمارهای برتر انتخاب شدند.
    کلیدواژگان: سمنو، گندم، ویژگی های فیزیکی و شیمیایی
  • اکبر جوکار، علی زمردیان، ندا مفتون آزاد، لادن جوکار صفحه 57
    هدف از اجرای این پروژه تعیین شرایط بهینه خشک کردن دانه انار با خشک کن خورشیدی است. در این تحقیق از یک خشک کن خورشیدی کابینتی به صورت فعال و مختلط استفاده شد. تیمارها با استفاده از روش سطح پاسخ در 9 حالت مختلف در نظر گرفته شدند که تیمار مرکزی (3 متر بر ثانیه سرعت جریان هوا و 2 سانتی متر ضخامت) 5 بار تکرار شد. در این تحقیق از دانه های انار رقم بریت استفاده شد و نمونه ها تا رسیدن رطوبت آنها به تقریبا 10 درصد خشک شدند. مدت زمان خشک شدن، ویتامین ث، رنگ، اسیدیته، و وضعیت میکروبی نمونه ها بررسی شد. اثر ضخامت محصول و سرعت عبور هوا بر زمان خشک شدن، و دیگر عامل های کیفی ذکر شده، به جز اسیدیته و طعم، معنی دار بود (05/0p<). افزایش سرعت عبور هوا و ضخامت محصول موجب شد که زمان خشک شدن، زردی محصول (عامل b رنگ)، و کپک و مخمر افزایش اما روشنی (عامل L رنگ)، قرمزی (عامل aرنگ)، و ویتامین ث، کاهش یابد. همچنین مشخص شد که محصول تولید شده در روش خورشیدی کیفیت بالاتری نسبت به محصول تولید شده در روش آفتابی دارد. ضخامت 6/0 سانتی متر و سرعت جریان هوای 3 متر بر ثانیه در خشک کن خورشیدی بهترین کیفیت و کمترین زمان خشک شدن را نشان دادند. زمان خشک شدن نمونه ها در این شرایط نسبت به زمان خشک شدن در روش آفتابی 85 درصد کاهش یافت.
    کلیدواژگان: انار دانه، خشک کردن آفتابی، خشک کن خورشیدی، روش سطح پاسخ
  • سپیده خراسانی، احمد کلباسی، محمد علی شآه بیک، محمدرضا نگارستانی صفحه 73
    در این پژوهش اثر گرمادرمانی (3روز در دمای36 درجه سلسیوس)، قارچ کش بی فنیل (غوطه وری در محلول 4 درصد بی فنیل به مدت 2 دقیقه)، پوشش پلی اتیلن، و ترکیب این تیمارها بر کیفیت و عمر انباری میوه نارنگی رقم کینو منطقه جیرفت بررسی شد. نمونه ها در دو محیط (انبار ساده و سردخانه) مدت 3 ماه نگهداری شدند. میزان کل مواد جامد انحلال پذیر در آب میوه (TSS)، اسید قابل تیتر کردن(TA) و نسبت TSS/TA، سفتی بافت، رنگ گوشت میوه در تمام تیمارها 60 و 90 روز بلافاصله پس از خارج کردن میوه از سردخانه و انبار ساده اندازه گیری شدند.
    نتایج نشان می دهد که در انبار ساده پس از 60 روز نگهداری میوه، بهترین تیمار عبارت است از قارچ کش و پوشش پلی اتیلن و بیشترین نسبت TSS/TAمربوط به پوشش پلی اتیلن نگهداری شده در سردخانه به مدت 90 روز است. بالاترین کیفیت رنگ مربوط به گرمادرمانی توام با پوشش پلی اتیلن نگهداری شده در سردخانه به مدت زمان 60 روز می باشد. انبارداری سرد به طور چشم گیری نسبت به نوع ساده آن و دوره 60 روز نسبت به 90 روز با گرمادرمانی و پوشش پلی اتیلن نسبت به سایر تیمارها در سفتی بافت میوه موثر بوده است. بنابراین، با توجه به نتایج مذکور برای انبار ساده مصرف قارچ کش توام با پوشش پلی اتیلن و برای انبار سرد گرمادرمانی توام با پوشش پلی اتیلن را می توان برای نگهداری نارنگی رقم کینو توصیه کرد.
    کلیدواژگان: پوشش پلی اتیلن، قارچ کش، گرمادرمانی، نارنگی رقم کینو جیرفت
  • حسین صحراییان جهرمی، سید ناصر علوی نایینی * صفحه 89

    گندم مهم ترین ماده غذایی در الگوی مصرف مردم است. بیش از 50 درصد انرژی مورد نیاز هر فرد در ایران از نان تامین می شود و تلاش در جهت کاهش ضایعات این محصول بسیار مهم است. در این تحقیق، تاثیر سطوح مختلف سرعت دورانی کوبنده (700، 800، 900، و 1000 دور بر دقیقه)، فاصله کوبنده از ضد کوبنده (8، 10، 12، و 14 میلی متر)، و طول ساقه برش یافته (60-50، 70-61، و 80-71 سانتی متر) بر درصد شکسته های گندم برداشت شده شامل: لب پر، نیم دانه، خرده، و ریز بررسی شده است. به این منظور از یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار جهت تجزیه و تحلیل داده ها و از آزمون دانکن نیز برای مقایسه بین میانگین ها استفاده شد. کمباین مورد آزمایش یک دستگاه کمباین کلاس مدل لکسیون 510 مجهز به سامانه موقعیت یاب جهانی و حسگر نمایشگر عملکرد بود. آزمایش در یکی از مزارع شهرستان پاسارگاد استان فارس که گندم رقم مرودشت با کمبینات مارک آمازون کشت شده بود انجام شد. نتایج این بررسی نشان می دهد، سرعت دورانی 700 دور بر دقیقه، فاصله کوبنده و ضد کوبنده 10 میلی متر، و طول برش یافته 80-71 سانتی متر بیشترین تاثیر را بر کاهش میزان شکستگی دانه گندم (چهار گروه شکسته) دارد.

    کلیدواژگان: خصوصیات کیفی، سرعت دورانی ضد کوبنده، طول ساقه برش یافته، کوبنده، گندم
  • محمدحسین سعیدی راد، سید میثم مظلوم زاده صفحه 101
    خراسان جنوبی با سطح زیر کشت 14000 هکتار، 98/7‬ درصد از تولید زرشک ایران را دارد. آگاهی از زمان و روش مناسب برداشت و شیوه خشک کردن می تواند باعث تولید محصول با کیفیت بالاتر و ارتقای جایگاه این محصول در بازارهای داخلی و جهانی شود. در این تحقیق به منظور دستیابی به شرایط بهینه تولید، تاثیر سه عامل روش برداشت زرشک در سه سطح (شاخه بر، خوشه چینی، و ضربه ای)، زمان برداشت در سه سطح (اواسط مهرماه، اواخر مهرماه، و اواسط آبان ماه)، و روش خشک کردن در سه سطح (سایه خشک، آفتاب خشک، و صنعتی) روی کیفیت محصول تولیدی بررسی شد. نتایج نشان می دهد که جرم حجمی توده زرشک خشک شده، عامل ارزیابی پفکی بودن دانه های زرشک، تحت تاثیر روش برداشت و روش خشک کردن قرار دارد. برداشت به روش شاخه بر موجب تولید محصول با کمترین جرم حجمی توده به میزان 86/214 کیلوگرم بر مترمکعب و در نتیجه پفکی تر شدن دانه ها می شود. پارامتر رنگ سنجی A که نشان دهنده قرمزی دانه های زرشک است در روش آفتاب خشک و زمان برداشت اول کمترین و در روش سایه خشک و زمان برداشت سوم بیشترین میزان را دارد. در روش آفتاب خشک و صنعتی به علت آسیب رسیدن به رنگ دانه های زرشک، کیفیت رنگ محصول کاهش پیدا می کند. نتایج به دست آمده از آزمون حسی نیز موید این موضوع است و کارشناس ها بیشترین امتیاز را به نمونه های برداشت شده در روش خوشه چینی در زمان دوم برداشت و در روش سایه خشک داده اند. کمترین امتیاز کارشناس ها به نمونه های برداشت شده در روش ضربه ای و زمان اول برداشت داده شده است که در مقابل نور آفتاب خشک شده اند.
    کلیدواژگان: روش های برداشت و خشک کردن، زرشک، زمان برداشت
|
  • A. Sadeghian, A. Parvaresh, N. Abbasi, A. Raeisi Page 1
    Sulfur polymer concrete (SPC) is a construction material composed of melted modified sulfur cement (MSC) and fine and coarse aggregates. This research investigated the effects of the quantity of MSC and curing time on the mechanical and physical properties of SPC. Samples were prepared using five levels of MSC and four curing times. The MSC used contained olefin hydrocarbon polymeric additive and the aggregates were those commonly used for conventional concrete. The mechanical and physical properties of the samples (compressive strength, yield point and Young's modulus, unit weight, voids in the aggregate and concrete air content) were determined. The results showed that increasing in the amount of MSC up to a specific threshold value (depending on aggregate gradation) improved the mechanical properties of samples. Beyond the threshold point, a decreasing trend was observed. The SPC in the present study gained an average of 70% of its 28-day compressive strength by three days from concrete placement. The greatest 28-day compressive strength was achieved using the densest aggregate gradation, a sufficient amount of MSC to fill voids in the aggregate and the maximum unit weight of SPC.
    Keywords: Sulfur polymer concrete, Modified sulfur cement, Compressive strength
  • G. Keikha, F. Keikhaei, M. Keikha, N. Ganji Page 19
    This study evaluates the effect of irrigation method on the water use efficiency and yield of onions at the Zahak agricultural research station in Sistan province. The testing was conducted using a split plot arrangement and a randomized complete block design with three replications during the 2005-2006 crop seasons. Irrigation methods were basin and drip tape irrigation and the irrigation levels tested were 100% (T1), 75% (T2) and 50% (T3) of the water requirement of the plants. Analysis of data from two years of study showed that a change of basin irrigation to drip tape significantly increased the performance of the bulb. The maximum bulb weight and height of the plant was significantly influenced by irrigation type and amount on all levels. A comparison of the mean performance showed that full irrigation produced the greatest amount of bulbs (24.75 ton\ha). It also showed that the amount of water used for the drip tape treatment 3.86 kg/m3 was significantlygreater than for the basin irrigation method (2.80 kg/m3). There was a small significant difference between irrigation treatments with the highest value for both treatments shown for T2.
    Keywords: Basin irrigation, Deficit, Drip tape irrigation, Water use efficiency
  • Gh. Karimi, A. Naseri Page 31
    Lysimeter tests were conducted on shallow groundwater that supplies part of the maize water requirements to determine crop yield. Twenty-four 0.8 m diameter lysimeters were buried in the test field at a depth of 1.2 m. The lysimeters were filled with the field soil (silty loam) and planted with summer maize. The groundwater depth in the lysimeters was set at 0.6 m using Marriotte bottles. Three groundwater salinity levels (2.5, 5 and 7.5 dS/m) at deficit and full irrigation levels (70% and 100% of evaporation from pan class A before irrigation, respectively). The water was replenished on a weekly basis. A factorial experiment was used in a randomized complete block design with three replications. The control treatment was maize planted and watered with full irrigation and no ground water. The results indicated that the percent of groundwater contribution at full irrigation for the three salinity treatments were 5.28, 4.61 and 3.76, respectively. For deficit irrigation, the results were 25, 22.09 and 19.71, respectively. All differences were significant for the 0.05 Duncan multiple range test. For deficit irrigation, the grain yield was 23.6, 28.3 and 30.1 % less, respectively, than for the control for the three salinity treatments. Dry matter was 33.2, 35.8 and 36.6 % less, respectively, than for the control. At full irrigation, the grain yield was, respectively, 19.2, 25.6 and 22.2 % reduced and the dry matter was 25.6, 31.2 and 24.5 % less than for the control. At full irrigation, the groundwater contribution decreased as the groundwater salinity increased. Lower evaporation from the soil surface may cause decreased amounts of salt rising into the root zone, resulting in an increase in relative yield.
    Keywords: Crop yield, Groundwater contribution, Lysimeter, Maize, Shallow saline groundwater
  • A. Mirmajidi, S. Abbasi Page 45
    Samanoo is a traditional Iranian dessert that has a high nutritional value. Its consumption is on the rise. Samanoo is made using a mixture of wheat sprout extract (wheat malt) and whole wheat flour. It is mainly prepared at home or at in small businesses and there is no standard method of preparation. This study investigates the effects of wheat cultivar (Hirmand and Tabasi) and the ratio of wheat flour to the weight of the wheat sprouts (2:1 and 3:1) on physicochemical (total sugar, reduced sugar, pH, acidity, protein, ash content, color, brix, moisture content, water activity), sensory, and rheological properties (flow behavior, apparent viscosity, time dependency) of samanoo. In addition, the impact of storage (50 days at 3°C) on the pH, acidity, and growth of molds was determined. Results showed that wheat cultivar and wheat flour ratio and their interaction had significant effects on most properties (p < 0.05). Based on these findings, samanoo made using the Hirmand cultivar with a mixing ratio of 1:2 achieved the best scores in terms of quality.
    Keywords: Physicochemical properties, Samanoo, Wheat
  • A. Jokar, A. Zomorodian, N. Maftoonazad, L. Joukar Page 57
    This study determined optimum conditions for drying pomegranate arils in a solar dryer. A cabinet solar dryer was used in active and mixed modes. The response surface method was employed with nine treatments (runs) and a control run (3 m/s air velocity and 2 cm in thickness) and five replications. The Bryte cultivar was tested and samples were dried to approximately 10% moisture. Drying time, vitamin C, color, acidity, and microorganisms were evaluated in the samples. The effects of thickness and air velocity on drying time and all qualitative factors were significant except for acidity and taste (p < 0.05). Drying time, yellowness (b factor in color) and microorganisms increased as thickness and air velocity increased. Brightness (L factor in color), redness (a factor in color), and vitamin C decreased with as thickness and air velocity increased. The quality of the dried products in the solar dryer was much better compared to the sun-dried control samples. Samples 0.6 cm in thickness with 3 m/s air velocity had the best quality in the solar dryer. Their drying time decreased 85% in comparison with sun drying.
    Keywords: Pomegranate seeds, Response surface method, Solar dryer, Sun drying
  • S.Khorasany, A.Kalbasi, M. Shahbake, M. Nagarestani Page 73
    This study estimated the effects of thermal treatment (3 days at 36°C) and the fungicide biphenyl (immersion in 4% biphenyl for 2 min) on shrink wrapping, quality and shelf life of tangerines in Jiroft. The testing was done in two locations (a warehouse and refrigerated storage) over three months. The rate of solid material in the juice (TSS), acid (TSS/Ta), hardening of tissue, color and freshness of fruit in all treatments were measured after 60 and 90 days and after the fruit was removed from the warehouse. Results show that 60 days of storage in the warehouse using fungicide and shrink wrapping was the best treatment. The best result for TSS/Ta was 90 days of refrigeration with the polyethylene cover. The best fruit color was produced with refrigeration for 60 days using shrink wrapping. The best results for tissue hardening and freshness of fruits was achieved with refrigeration for 60 days of treatment using shrink wrapping.
    Keywords: Curing, Fungicide, Shrink wrap, Tangerine
  • H. Sahrayan Jahromi, S. N. Alavi Naeeni Page 89

    In this study, the effect was evaluated of thresher drum rotary speed (700, 800, 900, 1000 rpm), distance between thresher drum sieve (8, 10, 12, 14 mm) and stem height (50–60, 61–70, 71–80 cm) on the percent breakage into chipped kernals, half kernels, bits and fine particles. A Lexion 510 class combine harvester was used equipped with GPS and yield monitoring equipment. A randomized complete block design and split factorial arrangement with three replications and a Duncan test was used for statistical analysis. Testing was done at a Pasargad farm in Fars province. Marvdasht variety wheat was planted using an Amazon combinat. The results showed that the drum rotary speed had a significant effect on threshing loss and percentage of damaged grains. The best result was produced by a thresher drum rotary speed of 700 rpm, 10 mm distance between thresher drum and sieve and a stem height of 71– 80 cm.

    Keywords: Quality properties, Rotary speed of concave thresher drum, Stem height, Sieve, Wheat
  • M. H. Saeidirad, S. M. Mazloomzadeh Page 101
    South Khorasan province is the largest producer of barberries in Iran and the world, with 14000 hectares and 98.7% of the national barberry production. Knowledge of harvest timing, proper harvesting and drying methods increase the quality and improve the status of barberries on the domestic and global markets. This study investigated the effect of harvesting method (striking, picking up bunches, cutting branches), harvesting time (mid- October, late October and mid-November) and drying method (drying in shade, drying in sun, industrial dryer) on product quality. The results showed that the mass density of dried barberries is influenced by harvesting and drying methods. Cutting branches caused the lowest mass density (214.86 kg/m3). The lowest colorimetric quality samples were produced by drying in the sun after the first harvest time and the best quality was produced by drying in the shade after the third harvest time. Results showed that drying in the sun and industrial drying methods reduced the color quality of the product. The results of sensory tests confirmed that the best quality samples were harvested by picking up bunches at the second harvest time and shade drying. The lowest assessment was for samples harvested by striking at the first harvest time and sun drying.
    Keywords: Barberry, Drying methods, Harvest time, Harvest methods