فهرست مطالب
نشریه رستنیها
سال سیزدهم شماره 1 (پیاپی 42، بهار و تابستان 1391)
- تاریخ انتشار: 1391/10/12
- تعداد عناوین: 14
-
-
صفحه 1طی فعالیت های ستادی و میدانی، تعداد 402 نمونه سرخس در استان گیلان مورد بررسی قرار گرفت که به 13 تیره، 21 جنس و 44 گونه متعلق بودند. پس از انجام مرحله غربالگری و طبق روش جدیدی که برای نخستین بار در ایران به کار گرفته شده است، تعداد 17 گونه، مورد تهدید شناخته شدند. در نتیجه، یک گونه در مرحله بحرانی یا در معرض خطر جدی انقراض (CR)، چهار گونه در معرض خطر خیلی بالای انقراض (EN)، شش گونه آسیب پذیر یا در معرض خطر بالای انقراض (VU) و شش گونه نادر یا کمیاب (R) شناخته شدند. هم چنین، تعداد 20 گونه در حال حاضر نیازی به برنامه حفاظتی ندارند و اطلاعات موجود در مورد هفت گونه نیز هنوز کامل نشده و نمی توان با قطعیت در مورد میزان تهدید آن ها نظر داد. استان گیلان مهمترین و متنوع ترین زیستگاه سرخس های ایران محسوب می شود و حدود 77 درصد گونه های سرخس کشور را می توان در این استان یافت. جنگل تراشی، فعالیت های راه سازی و عمرانی، چرای بی رویه دام ها و نفوذ گیاهان غیربومی از مهم ترین دلایل تهدید سرخس های استان گیلان محسوب می شوند.
-
صفحه 11به منظور شناسایی گونه های جنس Ramularia و جنس های با خصوصیات ریخت شناسی مشابه با آن نمونه برداری از مناطق مختلف استان های همدان، کردستان و استان های شمالی کشور در طول بهار و تابستان سالهای 90-1389 انجام شد. علاوه بر این نمونه های موجود در مجموعه قارچ های وزارت جهاد کشاورزی واقع در موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور نیز مورد بازبینی قرار گرفتند و گونه هایNeoovularia ovata (روی Salvia hypoleuca، Salvia limbeta، Salvia nemorosa)، Ramularia anchusae (روی Anchusa italica، Anchusa ovata)، R. brunnea (روی Tussilago farfara)،R. cynarae (روی Carthamus oxyacantha، Carthamus tinctorius)، R. geranii var. geranii (روی Geranium pyrenaicum)، R. grevilleana var. grevilleana (روی Fragaria x ananassa، Fragaria sp. Potentilla reptans)،R. heraclei (روی Heracleum persicum، Heracleum sp.)، R. inaequalis (روی Calendula persica)،R. lamii var. lamii (روی Mentha arvensis، Mentha piperita، Mentha sp.)،R. macularis (روی Chenopodium album)،R. pratensis var. pratensis (روی Rumex crispus، Rumex sp.)، R. rhabdospora (روی Plantago lanceolata)،R. rubella (روی Rumex conglomeratus)، R. rumicis (روی Rumex crispus، Rumex sp.)، R. sambucina (روی Sambucus ebulus)، R. simplex (روی Ranunculus oxyspermus، Ranunculus sahendicus)،R. uredinicola (درون جوش های اوردینیومی Melampsora sp. روی Salix babylonica)،R. urticae (روی Urtica dioica، Urtica urens) وRamulariopsis gossypii (روی Gossypium hirsutum) شناسایی شدند. از بین این گونه ها، R. inaequalis، R. macularis و R. pratensis var. pratensis برای نخستین بار از ایران گزارش می شوند. سایر گونه ها قبلا از ایران معرفی شده اند. علاوه بر این، Mentha piperita و Rumex conglomeratus به ترتیب میزبان های جدیدی برای R. lamii var. lamii و R. rubella در ایران محسوب می شوند.
-
صفحه 21در این مقاله ضمن مروری بر وضعیت جنس Geastrum در ایران، چهار گونه از این جنس، شامل G. coronatum،G. saccatum، G. rufescens و G. schmidelii برای نخستین بار از ایران توصیف شده است. بازبینی نمونه مربوط به گونه G. quadrifidum که پیش از این از ایران معرفی شده بود، منجر به گزارش G. coronatum به عنوان گونه جدیدی برای ایران گردید. گونه G. corollinum نیز که سالها پیش، از ایران معرفی شده بود، اما هیچ نمونه هرباریومی از آن وجود نداشت، مجددا جمع آوری و توصیف شده است. گونه G. triplex برای نخستین بار از استان مازندران گزارش می شود
-
صفحه 31طی مطالعه تاکسونومیک و شناسایی قارچ های آنامورفیک استان گیلان و استان های همجوار واقع در حاشیه جنوبی دریای خزر نمونه های متعددی بررسی شدند و قارچ های جمع آوری شده پس از بررسی های ریخت شناسی، با بهره گیری از نوشته ها و منابع معتبر موجود شناسایی و تعیین نام شدند. براساس نتایج به دست آمده، چهار گونه Pestalotiopsis acaciae (روی Diospyros lotus)، Prathigada condensata (روی Gleditschia caspica)،Stigmella effigurata (روی Castanea sativa)، Teratosperma uniappendiculatum (روی پریتسیوم هایCryphonectria parasitica) شناسایی شدند که به عنوان گونه های جدید برای میکوبیوتای ایران گزارش می شوند. علاوه بر این، T. uniappendiculatum برای نخستین بار از روی استرومای Cryphonectria parasitica در دنیا گزارش می شود. هم چنین، Cornus sp. برای Seiridium unicorne و Vigna unguiculata برای Corynespora cassiicola به عنوان میزبان های جدید در ایران شناسایی شدند.
کلیدواژگان: تاکسونومی، قارچ آنامورفیک، لکه برگی، میزبان -
صفحه 39پراکنش جغرافیایی گون با استفاده از داده های بانک اطلاعاتی گون (باگ) که شامل 12377 مشاهده می باشد، مورد تحلیل قرار گرفت.
در دنیای قدیم حدود 2900 گونه یوپلویید متعلق به 166 بخش (section) مجزا وجود دارد. در این مطالعه در سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) نقشه پراکنش تعدادی از مهم ترین بخش های گون در دنیای قدیم و نقشه غنای گونه ای به صورت شبکه ای از مربع های 50 × 50 کیلومتر برای کل منطقه مورد مطالعه ارایه شده است. جنوب غربی آسیا با داشتن بیش از نیمی از کل گونه ها و حدود 1000 گونه اندمیک مهم ترین منطقه می باشد. مناطق و کشورهای مختلف حوزه انتشار گون از نظر غنای گونه ای و اندمیسم مقایسه و دو مرکز اصلی تنوع و اندمیسم معرفی شده اند. مرکز اول، شمال غربی ایران و نواحی اطراف آن و مرکز دوم، جنوب و غرب ارتفاعات پامیر- آلای در مرز افغانستان و تاجیکستان می باشد. بررسی ها هشت الگوی انتشار را برای گون در دنیای قدیم نشان داد. با مقایسه هم زمان غنای گونه ای و وسعت پراکنش، بخش های کوچک گسترده و بخش های بزرگ محدود تفکیک و معرفی شده اند. مطالعه تغییرات غنای گونه ای به موازات تغییر ارتفاع نشان داد که گون در ارتفاع حدود 2250-1500 متری به بهینه اکولوژیک خود می رسد. در پایان، براساس مختصات جغرافیایی مشاهدات موجود و با استفاده از نه متغیر زیست اقلیمی، مدل سازی های اکولوژیک انجام و با به کارگیری مدل BIOCLIM نقشه پیش بینی پتانسیل انتشار گون برای کل دنیای قدیم ارایه شده است.
کلیدواژگان: اندمیسم، دنیای قدیم، سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS)، غنای گونه ای، مدل سازی آشیان اکولوژیک، مرکز تنوع -
صفحه 57در این بررسی، از مناطق مختلف استان همدان از گیاهان خودرو مختلف مشکوک به آلودگی قارچی نمونه برداری صورت گرفت. از 163 نمونه جمع آوری شده در مجموع 49 جدایه قارچ ناقص براساس نتایج به دست آمده از بررسی های ریخت شناسی و مولکولی مورد شناسایی قرار گرفت. بر این اساس، 13 گونه در شش جنس شناسایی شد. فراوان ترین قارچ ها به ترتیب متعلق به جنس های Cladosporium، Ascochyta و Phoma بودند. در بین آن ها چهار گونه به اسامی: Embellisia astragali، E. tellustris، Phoma herbicoa و Septoria sonchi به ترتیب روی Scorzonera cana، Cirsium arvensis، Taraxacum sp. و Sonchus oleraceous برای نخستین بار از ایران گزارش می شوند. به منظور بررسی صحت شناسایی های انجام شده براساس ویژگی های ریخت شناسی، توالی نواحی ITS (ITS1، ITS2 و ژن 5.8S) از DNA ریبوزومی در این چهار گونه تعیین شد. توالی نواحی ITS در گونه های مختلف جنس های Phoma و Embellisia بسیار متنوع است
-
صفحه 69در این مطالعه، شش گونه از جنس Bipolaris شامل B. heveae، B. neergaardii، B. papendrofii، B. zeae،B. oryzae، B. australiensis و دو گونه از جنس Curvulariaشامل Curvularia intermedia و C. heteropogonicola روی گیاهان گرامینه شناسایی شدند. گونه های B. heveae روی Echinochloa sp.، Cynodon dactylon، Arundo sp.، B. neergaardii روی Oryza sativa،B. papendrofii روی Saccharum officinarum و C. intermedia روی Echinochloa sp. نخستین بار از ایران گزارش می گردند. برخی از میزبان ها به عنوان میزبان جدید برای ایران و دنیا گزارش می شوند. هم چنین، کلید شناسایی گونه های Bipolaris با 3-4 بند کاذب ارایه شده است و به مطالعه روابط فیلوژنتیکی تعدادی از گونه های Bipolaris براساس توالی یابی ناحیه rDNA-ITS پرداخته شده است.
-
صفحه 83در این تحقیق، تعداد شش آرایه از قارچ های میکرومیست استان گلستان که طی فصول بهار و تابستان سال 1389 جمع آوری گردیده اند، معرفی می شوند. گونه های Melanospora zobelii روی قارچ دنبلان صحرایی Picoa lefebvrei، Diachea leucopodia روی Sambucus nigra، Choanephora cucurbitarum روی Brassica oleracea، Trichurus spiralis روی پوست طوقه Prunus domestica، غده Solanum tuberosum و بذر Gossypium hirsutum و Dictyosporium heptasporum روی چوب خشک Lippia citriodora به عنوان آرایه های جدید برای میکوفلور ایران گزارش می شوند.
-
صفحه 95اطلاعات جدیدی از جنس های Cercospora و Pseudocercospora در استان گیلان ارایه شده است. براساس نتایج به دست آمده،Cercospora sp. (روی Olea europaea) و Pseudocercospora mori (روی Morus alba) به عنوان آرایه های جدید برای میکوفلور ایران گزارش می شوند. هم چنین، اطلاعات جدیدی در مورد Cercospora apii s.l. (شامل گونه هایC. canescens، C. citrullina، C. cruciferarum،C. helianthicola، C. morina و C. sonchi) و Pseudocercospora rubi ارایه شده است. براساس این اطلاعات، گونه های Cercospora روی جنس های Helianthus (C. helianthicola)، Morus alba (C. morina)،Raphanus (C. cruciferarum)،Taraxacum (C. sonchi)،Cucurbita maxima (C. citrullina) و Pseudocercospora rubi روی Rubus leucodermis برای نخستین بار از ایران گزارش می شوند
-
صفحه 101در مطالعه ای که به منظور شناسایی فلور قارچ های میکوریزایی مزارع یونجه در استان کهگیلویه و بویراحمد انجام شد، 23 گونه قارچ، متعلق به نه جنس: Acaulospora، Claroideoglomus، Diversispora، Entrophospora، Funneliformis، Gigaspora، Glomus، Septoglomus و Scutellospora شناسایی شدند. قارچ F. mosseae فراوان ترین گونه در بین آن ها بود. هم چنین، گونه A. spinosa نیز برای نخستین بار از ایران گزارش می شود.
-
صفحه 105چهل و یک نمونه از خاک و ریشه اطراف برخی گیاهان غالب مناطق کویری استان سمنان جمع آوری و بررسی شد. در 24% از گونه های بررسی شده هیچ اثری از همزیستی میکوریزایی دیده نشد ولی در 76% درصد از آن ها آثار همزیستی میکوریزایی، چه به شکل حضور اندامک های قارچی در ریشه ها و چه به شکل هاگ در خاک دیده شد. بیشترین میزان همزیستی (76%) در ریشه های گیاه کهور (Prosopis faveta) از تیره Mimosaceae دیده شد. برخی گیاهان همچون Aeluropus lagopoides و Atriplex leucoclada، هم با همزیستی میکوریزایی و هم بدون همزیستی میکوریزایی دیده شدند. در برخی موارد برای گیاهانی همچون Tamarix aphylla که به لحاظ زیست محیطی و اقتصادی پراهمیت است، همزیستی میکوریزایی بالایی دیده شد (26%). با بررسی هاگ های جدا شده از خاک، 14 گونه قارچ همزیست میکوریزایی شناسایی و فراوانی وقوع آن ها نیز مشخص گردید
-
صفحه 109گونه غالب جنگل های بانه و مریوان از استان کردستان بلوط ایرانی و پسته وحشی می باشند. تعداد 35 جدایه قارچی از 50 نمونه پوست تنه درختان بلوط ایرانی (Quercus persica) جمع آوری شده در ماه های شهریور و اسفند سال 1389 به منظور شناسایی قارچ های مرتبط با جنگل های بلوط استان کردستان به صورت تصادفی جداسازی شدند. از این تعداد 15 جدایه براساس ویژگی های مورفولوژیکی و با استفاده از منابع معتبر (Ellis 1976، Sivanesan 1987) به گونه Drechslera triseptata تعلق داشتند که در این مقاله به عنوان گونه جدیدی برای میکوبیوتای ایران گزارش می شود. Drechslera triseptata Subram. & B.L. Jain، Curr. Sci. 35: 355، 1966 پرگنه، روی PDA ابتدا سبز زیتونی و سپس قهوه ای، قطر پرگنه بعد از هفت روز در دمای 25 درجه سلسیوس 17 میلی متر؛ کنیدیوفور، سبز زیتونی تیره تا قهوه ای، دارای چندین دیواره، به صورت منفرد یا جفت شده و خمیده، زخم حاصل از جدا شدن کنیدیوم روی کنیدیوفور مشخص، دارای طول بیشتر از 400 میکرومتر؛ کنیدیوم، سبز زیتونی تیره تا قهوه ای رنگ، بیضوی تا استوانه ای کوتاه با 2 یا 3 دیواره عرضی کاذب، 21-10 ×50-22 میکرومتر، یاخته انتهایی گرد، جوانه زنی از یاخته انتهایی (شکل 1). میزبان این قارچ با نام علمی Quercus persica برای دنیا جدید می باشد. این قارچ با ضد عفونی از پوست تنه درختان بلوط ایرانی جدا سازی شده است.
نمونه های بررسی شده: استان کردستان، بانه، روی پوست تنه بلوط ایرانی، 25/6/1389، روغنیان (MRB1، MRB2، MRB3، MRB4، MRB5، MRB6، MRB7)، گروه گیاه پزشکی دانشگاه کردستان؛ مریوان، سروآباد، روی پوست تنه بلوط ایرانی، 12/12/1389، روغنیان (MRM1، MRM2، MRM3، MRM4، MRM5، MRS6، MRS7، MRS8)، گروه گیاه پزشکی دانشگاه کردستان، سنندج.
-
صفحه 111ر اردیبهشت سال 1390، علایم آنتراکنوز روی ساقه های بامبو (Dracaena sanderiana) زینتی وارداتی در شهرستان گرگان مشاهده شد. قارچ عامل بیماری براساس کلید فار و همکاران(Farr et al. 2006) تحت عنوان Colletotrichum dracaenophilum D.F. Farr & M.E. Palm شناسایی شد. مشخصات مورفولوژیکی گونه قارچی جداسازی شده از روی بافت گیاه به شرح زیر می باشد:آسروول ها (شکل 1A) به صورت نقاط ریز سیاه رنگ دارای آرایش متحدالمرکز روی ساقه گیاه بودند. آسروول ها گرد به قطر 380-300 میکرومتر واجد تعداد زیادی خار (setae) (شکل 1B) به رنگ سیاه در مواردی دارای یک انشعاب به ابعاد 25/6-75/3 × 295-180 میکرومتر راست یا کمی خمیده دارای 11-4 دیواره عرضی بودند. کنیدیوفورها (شکل 1C) بی رنگ تا قهوه ای تیره و از یاخته های هیمینیوم منشاء گرفته اند. یاخته کنیدیوم زا از نوع فیالیدیک و انتروبلاستیک، بی رنگ و استوانه ای شکل تا بیضوی و اندازه آن ها 8-4 (13/6-) × (75/20-) 32-11 میکرومتر بود. کنیدیوم ها (شکل 1D) تک یاخته ای، استوانه ای یا بیضوی، راست یا خمیده و بی رنگ، اغلب دارای یک یا دو لکه چربی و اندازه آن ها 8-5 (5/6) × (62/26-) 31-21 میکرومتر بود. توده کنیدیوم های خارج شده از دهانه آسروول به رنگ زرد متمایل به نارنجی در حالت ماکروسکوپی تشکیل شده بود. پرگنه قارچ روی محیط کشت PDA ابتدا سفید رنگ بود و سپس به صورتی کمرنگ از مرکز پرگنه تغییر رنگ داد. قارچ در دمای 25 درجه سلسیوس در مدت هفت روز، 7 سانتی متر رشد کرد.
این گونه از نواحی گرم از جمله قبرس (Georghiou & Papadopoulos 1957)، چین و کنیا (Nattrass 1961) و ایالات متحده (Parris 1959) از روی D. sanderiana گزارش شده است و دامنه میزبانی آن تاکنون مربوط به تیره Agavaceae بوده است (Farr et al. 2006). گونه قارچی C. dracaenophilum برای فلور قارچ های ایران جدید بوده و برای نخستین بار گزارش می شود -
صفحه 113در بررسی های به عمل آمده از نمونه های آلوده به سفیدک کرکی گیاهان باقلا، ترشک و سلمک با استفاده از میکروسکوپ المپوس مدل BH2 و کلیدهای معتبر و مقالاتی که اخیرا منتشر شده اند، دو گونه مورد شناسایی قرار گرفت (Choi et al. 2009، Ershad 2009، Telle & Thines 2012). Peronospora viciae f. sp. fabae Boerema، R. Pieters & Hamers، 1993 [LEG; MB359717]1- این قارچ سبب سفیدک داخلی در باقلا می شود (Vandergaag et al. 1993). این گونه دارای کنیدیوفورها (اسپورانژبرها) منشعب و دو شاخه ای که به شاخه های اصلی (branches) و شاخک های فرعی (branchlets) محدود شده و اندازه آن ها 5/8 (2/7) 8/5 × 290 (245) 157 میکرومتر است. استریگماها نسبتا بلند و کمی خمیده و اندازه آن ها 5/3 (3) 4/2 × 26 (5/17) 5/11 میکرومتر می باشد. اسپورانژیوم ها بی رنگ، نیمه کروی تا تخم مرغی شکل و اندازه آن ها 23 (20) 5/17 × 27 (24) 5/21 میکرومتر می باشد (شکل 1). این گونه که عامل سفیدک کرکی باقلا می باشد (Vandergaag et al. 1993) برای نخستین بار از ایران گزارش می شود.
-
Page 1During an investigation on pteridophytes (ferns) of Guilan province (N Iran)، 402 specimens were studied. Of these، 44 species، under 21 genera، belonging to 13 families، were identified. Based on the approved instruction given by the «International Union for the Conservation of Nature and Natural Resources (IUCN)»، after performing the filtering stage، 17 species were identified as endangered. The results showed that different threat factors could be considered as an important step to all endangered plants. Deforestation، road-construction، uncontrolled grazing together with invasion of non-indigenous plants، are the most causes considered as threat factors in relation to fern community of the area. It also showed that، out of 44 species that are so far identified from the area، one is considered as critically endangered (CR)، five as endangered (EN)، five as vulnerable (VU) and six as rare (R) species. In addition، 20 species have suitable population، hence، do not need much attention. The present knowledge is not yet enough for the left seven species which means، we are still unable to provide more comment. The area under the present survey has one of the richest diversified habitats of ferns that consist about 77% of all fern species found in Iran.
-
Page 11In order to identify Ramularia species and morphologically similar genera، collections from different localities in Hamedan، Kurdestan and Northern provinces of Iran were obtained and examined during spring-summer 2010–11. All specimens belonging to the genus Ramularia and other morphologically similar genera deposited in the fungus reference collection of the Iranian Ministry of Agriculture were also re-examined. As the result 19 taxa were identified including: Neoovularia ovata (on Salvia hypoleuca، Salvia limbeta، Salvia nemorosa)، Ramularia anchusae (on Anchusa italica، Anchusa ovata)، R. brunnea (on Tussilago farfara)، R. cynarae (on Carthamus oxyacantha، Carthamus tictorius)، R. geranii var. geranii (on Geranium pyrenaicum)، R. grevilleana var. grevilleana (on Fragaria x ananassa، Fragaria sp.، Potentilla reptans)، R. inaequalis (on Calendula persica)، R. lamii var. lamii (on Mentha arvensis، Mentha piperita، Mentha sp.)، R. macularis (on Chenopodium album)، R. pratensis var. pratensis (on Rumex crispus، Rumex sp.)، R. rhabdospora (on Plantago lanceolata)، R. rubella (on Rumex conglumeratus)، R. rumicis (on Rumex crispus، Rumex sp.)، R. simplex (on Ranunculus oxyspermus، Ranunculus sahendicus)، R. urticae (on Urtica dioica، Urtica urens) and Ramulariopsis gossypii (on Gossypium hirsutum). Among these، Ramularia inaequalis، R. macularis and R. pratensis var. pratensis are new records for Iran. Furthermore، Mentha piperita and Rumex conglumeratus are new host plants for R. lamii var. lamii and R. Rubella، respectively.
-
Page 21Fungi belonging to the genus Geastrum are known as earth stars due to different layers with specific alignment in fruit-bodies. In this paper four species of the genus Geastrum viz. G. coronatum، G. rufescens، G. saccatum and G. schmidelii were reported as new for Iran. Previously reported specimen، G. corollinum (as G. recolligens) was newly collected and was studied in details. Newly reported species were redescribed and illustrated with microphotographs and drawings.
-
Page 31Several species of mitosporic fungi collected from Guilan and Mazandaran provinces were examined and as a result، four species viz.، Pestalotiopsis acaciae (on Diospyros lotus)، Prathigada condensata (on Gleditschia caspica)، Stigmella effigurata (on Castanea sativa)، Teratosperma uniappendiculatum (on perthecia of Cryphonectria parasitica) are reported as new records for Iranian mycobiota. Moreover، Teratosperma uniappendiculatum is recorded for the first time on perithecia of Cryphonectria parasitica in the word. Cornus sp. and Vigna unguiculata are reported as new hosts for Seiridium unicorne and Corynespora cassiicola، respectively.
-
Page 39The geographic distribution of Astragalus L. (Fabaceae) was analyzed using a database of 12377 geo-referenced observations. In the old world (including Asia، Africa and Europe) there are ca. 2900 euploid species classified in 166 distinct sections. In this study using geographic information system (GIS) by means of DIVA-GIS (ver. 4) distribution map of some more important sections in the old world was illustrated. A grid of 50 × 50 km cells were used to map the biodiversity and species richness. These maps showed west Asia with over half of all species and ca. 1000 endemics is most significant region. Our studies demonstrated biodiversity centers of Astragalus chiefly located in Iran and Afghanistan. Complementarily analysis for determining conservation management priorities according to mathematical models (Rebelo Algorithm) has been done and locations were illustrated on map. Rare species were specified based on extent of distribution area، number of observations and maximum distance between observations of each species. Also، variations of species richness along with increasing of altitude indicated that ecological optimum for Astragalus is ca. 2000 m. In conclusion based on our present-only data and “Ecological Niche Modeling”، predictive distribution map for the entire old world using BIOCLIM model has been provided.
-
Page 57Out of 163 samples of suspected volunteer plants to fungal infection collected from different areas of Hamedan province (W Iran)، 49 isolates of the anamorphic fungi were identified according to morphological and molecular features. Based on these، 13 species were identified and classified in six genera. Most of them belonged to Cladosporium، Ascochyta and Phoma، respectively. Among them، Embellisia astragali، E. tellustris، Phoma herbicola and Septoria sonchi on Scorzonera cana، Cirsium arvensis، Taraxacum sp. and Sonchus oleraceous are new records for the mycoflora of Iran. To confirm morphological identification، ITS regions (ITS1، ITS2 & 5. 8 S gene) of ribosomal DNA from these species were sequenced. ITS sequences of different species of Phoma and Embellisia were very diverse.
-
Page 69In the present study، six species of Bipolaris viz. B. heveae، B. neergaardii، B. papendrofii، B. zeae، B. oryzae، and B. australiensis and two species of Curvularia viz. C. intermedia and C. heteropogonicola were identified on graminicolous species. Bipolaris heveae on Echinochloa sp.، Cynodon dactylon and Arundo sp.، B. neergaardii on Oryza sativa، B. papendrofii on Saccharum officinarum and Curvularia intermedia on Echinochloa sp. are newly reported from Iran. Some new host plants are reported for above-mentioned fungal species. Moreover، identification key has been prepared for Bipolaris species with 3–4 distoseptate and phylogenetic relationships of some Bipolaris species based on sequencing of rDNA-ITS region is provided.
-
Page 83In this study، six taxa of micromycetous fungi collected from Golestan province (N Iran) during spring and summer of 2010، are reported. Melanospora zobelii on Picoa lefebvrei، Diachea leucopodia on Sambucus nigra، Choanephora cucurbitarum on Brassica oleracea، Trichurus spiralis on Prunus domestica، tuber of Solanum tuberosum and seeds of Gossypium hirsutum and Dictyosporium heptasporum on dead wood of Lippia citriodora are reported as new species for the mycoflora of Iran.
-
Page 95In this study، Cercospora sp. on Olea europaea and Pseudocercospora mori on Morus alba are being recorded from Iran. Moreover، new reports were provided for Cercospora apii s. l. (including C. canescens، C. citrullina، C. morina، C. sonchi، C. cruciferarum and C. helianthicola)، and Pseudocercospora rubi. Also، Helianthus sp.، Morus alba، Raphanus sp. and Taraxacum sp. are reported as new hosts for Cercospora apii s. l. in Iran.
-
Page 101In a study on AMF (Arbuscular Mycorrhizal Fungi) flora of alfalfa rhizosphere in Kohgiluyeh and Boierahmad province (SW Iran)، 23 species belonging to nine genera: Acaulospora، Claroideoglomus، Diversispora، Entrophospora، Funneliformis، Gigaspora، Glomus، Septoglomus and Scutellospora، were identified. F. mosseae was the most abundant species. Also this is the first report of A. spinosa from Iran.
-
Page 105Forty-one soil and root samples from the rhizosphere of some dominant plants of deserts of Semnan province (NE Iran) were collected and examined in this survey. No mycorrhizal symbiosis was found in 24% of the collected plants، while in 76% of them mycorrhizal symbiosis was detected as fungal structures in roots or AMF spores in soils. The highest degree of colonization (76%) was found near the roots of Prosopis faveta (Mimosaceae). Roots of some other plants like Aeluropus lagopoides and Atriplex leucoclada were found in both conditions of colonized or non-colonized with AMF، meanwhile the roots of Tamarix aphylla، an economically important plant were found highly colonized (26%). Fourteen species of AMF were identified as below: Claroideoglomus etunicatum، Funneliformis geosporus، F. mosseae، Gigaspora albida، Glomus aggregatum، Gl. albidum، Gl. ambisporum، Gl. diaphanum، Gl. macrocarpum، Gl. microaggregatum، Paraglomus occultum، Racocetra fulgida، Rhizophagus fasciculatus and Rh. Manihotis. Glomus aggregatum (24. 4%)، Claroideoglomus etunicatum (22%) and Rhizophagus fasciculatus (19. 5%) then Gigaspora albida (14. 6%) and G. ambisporum (14. 6%) had the most frequency of occurrence in the examined soil samples respectively.
-
Page 109Quercus persica and Pistacia mutica are two known and prevalent forest trees of Baneh and Marivan from Kurdistan province (W Iran). Thirty-five fungal isolates were obtained from 50 bark samples of Q. persica collected in Sept. and Mar. 2010–11. The aim of this study was to identify fungi associated with oak trees of Kurdistan province. Based on morphological features and authentic keys (Ellis 1976، Sivanesan 1987)، 15 isolates were identified as Drechslera triseptata that is reported as a new taxon to the mycobiota of Iran. Drechslera triseptata Subram. & B. L. Jain، Curr. Sci. 35:355. 1966Colony، on PDA، first forming very light olivaceous mycelia which become brown with age، reaching 17 mm diam. after seven days at 25° C. Conidiophore، dark olivaceous to brown، multiseptate، single or in pairs، geniculate above، cicatrized، length more than 400 µm، width 6–8 µm with a swollen base. Conidia، dark olivaceous to dark-brown، ellipsoidal or short cylindrical، 2–3- distoseptate، apical cell narrowing to arounded end، 22–50 × 10–21 µm، germinate only from the basal cell (Fig. 1). This is the first report of this species on Quercus persica in the world. This fungus was isolated from disinfected bark of Quercus persica trees. Materials examined: Kurdistan province، Baneh، on bark of Quercus persica trees، 16. 9. 2010، Roughanian (MRB1، MRB2، MRB3، MRB4، MRB5، MRB6، MRB7)، Plant Protection Department of Kurdistan University; Marivan، Sarvabad، on bark of Quercus persica trees، 17. 3. 2011، Roughanian (MRM1، MRM2، MRM3، MRM4، MRM5، MRS6، MRS7، MRM8)، Department of Plant Protection، Kurdistan University، Sanandaj (Iran).
-
Page 111In March 2011، anthracnose symptoms were observed on stems of Dracaena sanderiana as imported ornamental plant in Gorgan، Golestan province (NE Iran). According to the Farr et al. (2006) the pathogenic fungus were identified as Colletotrichum dracaenophilum D. F. Farr & M. E. Palm. Morphology of the species isolated from host plant tissue is: Acervuli (Fig. 1A) have been arranged concentrically on the stem، formation as tiny black spot، 300–380 µm، septate setae (Fig. 1B)، sparse، scattered in hymenium، black، 180–295 × 3. 75–6. 25 µm، straight to slightly curved، becoming narrowed and hyaline at rounded apex، 4–11 septate. Conidiophores (Fig. 1C) were dark brown to hyaline and originated from hymenium; conidiogenous cells are phialidic، hyaline، cylindrical، ovoid، 11–32 (–20. 75) × (–6. 13) 4–8 µm; conidiogenesis is entroblastic. Conidia (Fig. 1D) are hyaline، unicellular، cylindrical to ovoid، straight or slightly curved، guttulate، 21–31 (–26. 62) × (–6. 5) 5–8 µm. The cirrus (cirrhus) colour of conidia was yellowish orange. Colony on the PDA was white and became pale pink in the center of colony. The fungus growth was 7 cm during seven days at 25o C. Colletotrichum dracaenophilum has been reported from tropical region such as Cyprus (Georghiou & Papadopoulos 1957)، China and Kenya (Nattrass 1961) and United States (Parris 1959) and this is the first report of this species for mycoflora of Iran.
-
Page 113This species causes downy mildew in broadbean (Vicia faba L.) (Vandergaag et al. 1993). Conidiophores are branch and bifurcate that restricts to branches and branchlets، their size was: 157 (245) 290 × 5. 8 (7. 2) 8. 5 µm. Strigmata relatively long and slightly curved and their size was 11. 5 (17. 5) 26 × 2. 4 (3) 3. 5 µm. Sporangia are colourless، semi-spherical to egg-shaped and their size was 21. 5 (24) 27 × 17. 5 (20) 23 µm. It is the first report of this species from Iran.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.