فهرست مطالب

مجله علوم پزشکی رازی
سال نوزدهم شماره 8 (پیاپی 101، آبان 1391)

  • تاریخ انتشار: 1391/08/06
  • تعداد عناوین: 8
|
  • مریم عمادی، فهیمه رمضانی تهرانی، پریچهر یغمایی، سارا شیخ الاسلامی، مهدی هدایتی صفحه 1
    زمینه و هدف
    آدیپونکتین آدیپوکاینی مشتق از بافت چربی است که در تنظیم متابولیسم گلوکز، مقاومت به انسولین(Insulin Resistance-IR) و اختلالات مرتبط با چاقی دخیل است. ازطرفی آدیپونکتین در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک(PCOS - Poly Cystic Ovarian Syndrome) بیان متفاوتی دارد. این مطالعه با هدف ارزیابی سطح سرمی آدیپونکتین در افراد مبتلا به PCOS با توجه به شیوع بالای مقاومت به انسولین در آن ها و ارتباط آن با نمایه توده بدن(Body Mass Index - BMI)، انسولین و گلوکز ناشتا انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه مورد-شاهدی بر روی 45 زن مبتلا به PCOS و 45 زن سالم با سن و BMI همسان انجام گرفت. سطوح سرمی آدیپونکتین با روش ELISA و انسولین ناشتا به روش Immunoreactive و گلوکز ناشتا به روش گلوکز اکسیداز اندازه گیری شدند. مقاومت به انسولین نیز برحسب نمایه HOMA-IR محاسبه گردید.
    یافته ها
    سطح سرمی آدیپونکتین در بیماران در مقایسه با بیماران سالم اختلاف آماری معنی دار نداشت. در ارتباط با انسولین و گلوکز ناشتا اختلاف معنی داری در دو گروه وجود نداشت (05/0 < p). با این حال مقاومت به انسولین در مبتلایان به این سندرم به طور معنی داری بالاتر از زنان سالم مورد مطالعه بود (05/0 p<). غلظت سرمی آدیپونکتین در تمام افراد ارتباط منفی معنی داری با BMI (019/0 p=) و گلوکز ناشتا (019/0 p=)داشت. با این حال پس از تفکیک دو گروه مبتلا و غیر مبتلا به PCOS ارتباطی بین آدیپونکتین و BMI دیده نشد.
    نتیجه گیری
    علی رغم ارتباط میزان آدیپونکتین با نمایه توده بدنی، چون ارتباطی با سندرم تخمدان پلی کیستیک مشاهده نشده دخالت این آدیپوکین در ابتلاء به سندرم مذکور محتمل به نظر نمی رسد. لذا، تلاش برای افزایش میزان آدیپونکتین در جلوگیری از ابتلاء به این سندرم احتمالا موثر نخواهد بود.
    کلیدواژگان: سندرم تخمدان پلی کیستیک، آدیپونکتین، نمایه توده بدن، مقاومت به انسولین
  • فرانک علی آبادی، ریحانه عسکری کچوسنگی صفحه 8
    زمینه و هدف
    بر طبق بررسی های انجام شده توسط سازمان بهداشت جهانی، هر سال در دنیا قریب به 25 میلیون نوزاد کم وزن متولد می شود یعنی از هر شش نوزاد یکی دچار کم وزنی می باشد. همان طور که تحقیقات نشان می دهند این نوزادان در آینده بیش از سایرین در معرض ابتلا به انواع ناتوانی های جسمی، روانی، ذهنی و اجتماعی هستند. اگرچه ارزیابی های تکاملی نوزادان در روزهای اول زندگی بسیار مشکل است، اما از جهت تشخیص و درمان زودهنگام مشکلات آتی اهمیت ویژه ای دارد. به همین منظور این مطالعه جهت مقایسه رفتارهای حرکتی نوزادان کم وزن با نوزادان دارای وزن طبیعی انجام شده است.
    روش کا ر: این پژوهش یک مطالعه ی مقطعی است که نمونه گیری آن به صورت تصادفی ساده انجام شده است. در این مطالعه 80 نوزاد یک روزه در دو گروه 40 تایی کم وزن و دارای وزن طبیعی شرکت داشتند. تمامی نوزادان در 24 ساعت اولیه زندگی از نظر رفتار حرکتی با آزمون ارزیابی رفتاری نوزادان (Neonatal Behavioral Assessment Scale -NBAS) مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این پژوهش کلیه ارزیابی ها توسط ابزار و فرد واحدی اندازه گیری شده است. داده های به دست آمده وارد نرم افزار SPSS نسخه 18 شده و با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
    یافته ها
    نتایج ارزیابی ها حاکی از وجود تفاوت آماری معنادار میان دو گروه در خرده آزمون های تون عمومی (01/0 p =)، بلوغ حرکتی (001/0 p=) و توانایی نشستن با کشیده شدن(005/0 p =) می باشند.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج پژوهش حاضر نوزادان با وزن کم حین تولد در مقایسه با نوزادان با وزن طبیعی رفتار حرکتی نابالغ تری از خود نشان داده و از نظر حرکتی در سطح پایین تری نسبت به نوزادان با وزن طبیعی قرار دارند. به نظر می رسد این نوزادان در معرض خطر ابتلا به مشکلات حرکتی احتمالی هستند و نیاز به مراقبت ویژه و درمان های مکمل زودهنگام دارند.
    کلیدواژگان: رفتار حرکتی، وزن تولد کم، نوزاد، آزمون ارزیابی رفتاری نوزادان(NBAS)
  • زیبا مسیبی، امیرحسین موحدیان، احمد صفری، مهندس حسین اکبری صفحه 15
    زمینه و هدف
    عدم تشخیص به موقع بیماری های مادرزادی قلبی سیانوتیک و شدید (critical) که در بدو تولد بدون علامت هستند یکی از علل مهم مرگ و میر در نوزادان می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی حساسیت و ارزش تشخیصی پالس اکسی متری دست و پا در روز اول تولد برای کشف بیماری های قلبی مادرزادی سیانوتیک و شدید (critical) در نوزادان بدون علامت می باشد.
    روش کار
    در این مطالعه مقطعی 1506 نوزاد ترم و سالم که در 6 ماهه اول سال 1385 در زایشگاه شبیه خوانی کاشان متولد شده بودند، تحت پالس اکسی متری دست و پای راست قرار گرفتند. در صورت 95% SPO 2 < در دست یا پای راست، مجددا 2 ساعت بعد پالس اکسی متری در دست و پای آن ها انجام شده و نهایتا نوزادان با 95% SPO 2 < در مرحله دوم، جهت انجام اکوکاردیوگرافی ارجاع شدند. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 11 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    از 1506 نوزادی که در مرحله اول تحت پالس اکسی متری قرار گرفتند، 1406 نوزاد SPO2≥95% در دست و پای راست داشتند (میانگین20/2 ± 12/97% در دست و میانگین 13/2 ± 9/96% در پا) و 100 نوزاد 95% SPO2< در دست و پای راست داشتند (میانگین 17/3 ± 35/93% در دست و01/3 ± 41/92% درپا) که در هر دو گروه میانگین SPO2 در پای راست از میانگین آن در دست راست کمتر بود. از 100 نوزادی که 95% SPO2< داشتند، برای بار دوم پالس اکسی متری انجام شد که نهایتا 29 نوزادی که به طور پایدار 95% SPO2< داشتند تحت اکوکاردیوگرافی قرار گرفتند. از این تعداد در 6 نوزادی که هیچ گونه علائم بالینی در هنگام معاینه فیزیکی نداشتند بیماری مادرزادی قلبی سیانوتیک و شدید (critical)، که تعدادی از آن ها نیز وابسته به مجرای شریانی بودند (شیوع 4 در 1000 تولد زنده)، تشخیص داده شد. این بیماری ها عبارت بودند از: جابه جایی عروق بزرگ، تنه واحد شریانی، بازگشت غیر طبیعی وریدهای ریوی و تترالوژی فالوت از نوع شدید. ارتباط معناداری بین نتیجه اکوکاردیوگرافی با SPO2 پای راست در نوزادان مبتلا به بیماری های مادرزادی قلبی وجود داشت (004/0 p=).
    نتیجه گیری
    با توجه به اهمیت تشخیص بیماری های مادرزادی قلبی می توان از پالسی اکسی متری علاوه بر معاینه فیزیکی برای تشخیص زودهنگام بیماری های مادرزادی قلبی سیانوتیک و شدید که در بدو تولد بدون علامت هستند، کمک گرفت. از آنجایی که همواره میزان اشباع اکسیژن شریانی در هر دو مرحله پالس اکسی متری در اندام تحتانی کمتر از اندام فوقانی بود، به نظر می رسد می توان از همان ابتدا فقط اندام تحتانی را مورد پالس اکسی متری قرار داد و نیازی به پالس اکسی متری دست نمی باشد.
    کلیدواژگان: اشباع اکسیژن شریانی، بیماری های مادرزادی قلبی، پالس اکسی متری، نوزاد
  • ثریا خیروری، محمد علی زاده * صفحه 23
    زمینه و هدف

    شواهد متعددی وجود دارند که هر گونه تغییری در سطح نوروتروفین ها می تواند با نمو، تکامل و عملکرد مغز در ارتباط باشد. با این حال، اطلاعات موجود در خصوص توزیع و بیان نوروتروفین ها در سامانه ی عصبی و در طول عمر بسیار محدود و ناکامل می باشد. در این مطاله تجربی، فعالیت لوکوموتوری و تغییرات سطح عامل نروتروفیک مشتق از مغز (BDNF - Brain Derived Neurotropic Factor) و عامل رشد عصبی (Nerve Growth Factor -NGF) در نواحی منتخب مغز موش های بالغ مورد تحقیق قرار گرفت.

    روش کار

    در این مطالعه تجربی، دوازده سر موش بالغ 4 و 6 ماهه مورد استفاده قرار گرفتند و فعالیت حرکتی آزمودنی ها با استفاده از جعبه باز تعیین شد. سپس تحت بیهوشی عمیق، بافت های هیپوکامپ، قشرمخ رویین هیپوکامپ و مخچه حیوانات جدا شده و میزان پروتئین تام و پروتئین های BDNF و NGF از عصاره بافت های مذکور اندازه گیری گردید.

    یافته ها

    موش های 6 ماهه به طور معنی داری بیش فعال بودند. با افزایش سن از 4 ماه به 6 ماه، یک کاهش چشمگیر در سطح NGF هیپو کامپ (7/35%، 002/0= p)، قشرمخ (8/31%، 012/0= p)، مخچه (8/51%، 001/0= p) و در سطح BDNF هیپو کامپ (2/11%)، قشرمخ (6/29%) مشاهده گردید. اما سطح BDNF در مخچه به میزان 25/2 برابر (003/0= p) افزایش یافت. در موش های 4 ماهه هیپوکامپ بیشترین مقدار BDNF را نشان داد.

    نتیجه گیری

    این نتایج بیانگر این هستند که کاهش مستمر پروتئین های BDNF و NGF در مغز می تواند در نمو و تکامل مغز دوران بلوغ دخیل باشند.

    کلیدواژگان: BDNF، NGF، تکامل مغز، هیپوکامپ، قشر مخ، مخچه
  • مرتضی منصوریان، مهناز صلحی، طاهره دهداری، محمدحسین تقدیسی، فرشته زمانی الویجه، مصطفی قربانی، هادی رحیم زاده بزرکی، زینب شفیعیان صفحه 31
    زمینه و هدف
    شیوع بیماری های هپاتیت و ایدز در میان معتادان تزریقی که سرنگ مشترک استفاده کرده اند، بیشتر از معتادان تزریقی است که سرنگ مشترک استفاده نکرده اند. بنابراین این مطالعه با هدف تبیین دلایل استفاده از سرنگ مشترک در معتادان تزریقی شهر اهواز در سال 1390 انجام شد.
    روش کار
    این مقاله قسمتی از یک تحقیق کیفی است که به روش تحلیل درون مایه و با استفاده از روش نمونه گیری مبتنی بر هدف با انجام 39 مصاحبه نیمه ساختار یافته عمیق و دو بحث گروهی متمرکز با معتادان تزریقی انجام شد. از تمامی مشارکت کنندگان رضایت آگاهانه گرفته شد. از افراد در مورد دلایل استفاده از سرنگ مشترک، سابقه زندان و ابتلاء به بیماری پرسیده شد. بعد از انجام اولین مصاحبه، تجزیه و تحلیل مستمر داده ها آغاز شده و تا اشباع اطلاعاتی ادامه پیدا کرد.
    یافته ها
    بعد از آنالیز و کد بندی، عدم دسترسی و محدودیت در تهیه سرنگ، عدم آگاهی از خطرات مصرف سرنگ مشترک، ناامیدی و تمایل به مرگ از طریق سرنگ مشترک و استفاده از سرنگ مشترک با توجیه و خود فریبی به عنوان علل استفاده از سرنگ مشترک بیان شد.
    نتیجه گیری
    با توجه به گسترش روز افزون اعتیاد تزریقی و مبتلایان به بیماری های منتقل از راه سرنگ مشترک به نظر می رسد افزایش برنامه های کاهش آسیب و عرضه سرنگ و وسایل استریل تزریق، در کنار آگاهی دادن و کمک به معتادین برای ترک کردن، در کنترل اعتیاد در کشور موثر باشد.
    کلیدواژگان: سرنگ مشترک، اعتیاد تزریقی، تحقیق کیفی
  • ریحانه درویش دماوندی، شهریار اقتصادی*، فرزاد شیدفر، ایرج حیدری، عباس رحیمی فروشانی صفحه 40
    زمینه و هدف

    دیابت با افزایش شاخص های التهابی و کاهش فعالیت پاراکسوناز-1 سرمی و ظرفیت آنتی اکسیدانی همراه است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر مصرف فندق بر ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، hs-CRP و فعالیت پاراکسوناز-1 سرمی در دیابت نوع 2 انجام پذیرفت.

    روش کار

    در این کارآزمایی بالینی تصادفی(IRCT: 138807262602N1) 8 هفته ای، 50 بیمار به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. در گروه مداخله 10% کالری دریافتی روزانه با فندق خام جایگزین گردید. نمونه خون در ابتدای مطالعه و در پایان هفته هشتم گرفته شد. داده های غذایی با استفاده از یادآمد 24 ساعته جمع آوری و با نرم افزار Nutritionist IV آنالیز گردید. تمام داده ها با نرم افزار SPSS 15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

    یافته ها

    ظرفیت تام آنتی اکسیدانی در هر دو گروه نسبت به ابتدای مطالعه کاهش معنی دار نشان داد (در گروه فندق 016/0 p= و در گروه کنترل 004/0 p=)، اما تفاوت بین دو گروه در پایان مطالعه معنی دار نبود (86/0 p=). قند خون ناشتا، فعالیت پاراکسوناز-1 و hs-CRP سرمی نیز تفاوت معنی داری بین دو گروه نداشت (به ترتیب 38/0 p=، 39/0 p= و 87/0 p=).

    نتیجه گیری

    مصرف فندق خام تاثیری بر قند خون ناشتا، hs-CRP، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی و فعالیت پاراکسوناز-1 سرمی در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 ندارد.

    کلیدواژگان: فندق، hs، CRP، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، پاراکسوناز، 1، دیابت نوع 2
  • رضا مهدوی ظفرقندی، رضا عباسیون، بهنام شکیبا صفحه 51
    زمینه و هدف
    بیماری پیرونی از نظرسبب شناسی و عوامل زمینه ای به طورکامل شناخته شده نیست و درمان قطعی نیز برای آن اثبات نشده است. برخی درمان های طبی اثرات مثبتی داشته اند، اما درمان اصلی انحنای آلت ناشی از این بیماری جراحی است. روش های مختلف جراحی برای اصلاح بدشکلی های آلت ارائه شده است، اما روش قطعی و انتخابی هنوز مشخص نیست. در مطالعه حاضر به ارائه نتایج استفاده از اتوگرافت تونیکاآلبوژینه ناحیه کرورا برای اصلاح بدشکلی های آلت ناشی از بیماری پیرونی پرداخته شده است.
    روش کار
    این مطالعه از نوع بررسی بیماران (case series) است. در مطالعه حاضر تعداد 14 بیمار مبتلا به بیماری پیرونی که انحنای آلت مانع از روابط جنسی می شد، تحت درمان قرار گرفتند. بعد از حذف ضایعه پیرونی با برش دوم در ناحیه میاندوراه از محل کرورای اجسام غاری، گرافت مناسب برای ترمیم نقص ایجاد شده در تونیکاآلبوژینه برداشته شد. عوارض جراحی، رضایت از روابط جنسی و وضعیت نعوظ بررسی شد.
    یافته ها
    عوارض قابل توجه در حوالی عمل جراحی دیده نشد. در پیگیری 3، 6 و 12 ماهه صاف شدگی قابل قبول آلت به ترتیب در 8/92% و 8/92% و 2/78% بیماران و نعوظ قابل قبول در 100%، 8/92% و 7/85% موارد دیده شد. 13 مورد از 14 بیمار از نظر ظاهری و 11 مورد از نظرعملکردی ابراز رضایت نمودند.
    نتیجه گیری
    استفاده از گرافت تونیکاآلبوژینه ناحیه کرورا به منظور رفع انحنای آلت و سایر عوارض بیماری پیرونی روشی سودمند، در دسترس و به نسبت ساده بارضایتمندی بالای بیماران از نظر ظاهری و عملکردی است که نتایج قابل قبولی در صاف شدگی آلت و حفظ عملکرد نعوظ همراه با پیشگیری از کوتاه شدگی آلت دارد.
    کلیدواژگان: پیرونی، تونیکا آلبوژینه، گرافت
  • سید ابراهیم حسینی، شیما مجتهدی*، محمدرضا کردی، فاطمه شب خیز، سیمین فلاح عمران صفحه 61
    زمینه و هدف

    در میان عوامل تروفیکی در CNS، نقش نوروتروفین ها به جهت اعمال زیاد و چندگانه ای که ایفا می کنند، بارزتر است. هدف از انجام این پژوهش تعیین تاثیر 2 هفته دویدن هوازی سبک بر تغییرات سطوح پروتئینی نوروتروفین مشتق مغزی (Brain Derived Neurotrophic Factor -BDNF) و گیرنده ی اختصاصی آن تیروزین کیناز B (TrkB) در هیپوکمپ موش صحرایی بالغ با تکیه بر شفاف تر کردن نقش ورزش در چگونگی تعدیل شکل پذیری سیناپسی و نورون زایی بود.

    روش کار

    این تحقیق از نوع تجربی و با مدل حیوانی انجام شد. بدین منظور 12 سر موش صحرایی نر بالغ 8 هفته با میانگین سنی 200 تا 225 گرم، به دنبال یک هفته آشنا سازی با دستگاه نوار گردان، به صورت تصادفی به 2 گروه کنترل(6 n =) و دونده (6 n =) تقسیم شدند. حیوانات در گروه دونده به مدت 2 هفته و هر 7 روز هفته (14 جلسه) را به مدت 30 دقیقه با شدت 12 متر بر دقیقه دویدند. 24 ساعت پس از آخرین جلسه ی تمرینی حیوانات قربانی شدند و هیپوکمپ آن ها جهت انجام آزمایش های بعدی برداشته شد. تغییرات سطوح پروتئینی با روش الایزا آنزیمی بررسی شد.

    یافته ها

    نتایج حاصل از آزمون t مستقل نشان داد که در سطوح پروتئینی متغیرها در گروه دونده در مقایسه با گروه کنترل، به لحاظ آماری، تفاوت معنی داری در سطح (05/0 p≤) وجود دارد و دویدن مقادیر پروتئین های BDNF و TrkB را در هیپوکمپ موش های صحرایی افزایش می دهد.

    نتیجه گیری

    افزایش این دو عامل نشان از درگیری ورزش به عنوان یک عامل تعدیل کننده ی مثبت در رشد و بقاء نورونی، نورون زایی متاثر از ورزش و شکل پذیری سیناپسی دارد.

    کلیدواژگان: دویدن هوازی سبک، BDNF، TrkB، موش صحرایی بالغ، هیپوکمپ
|
  • Maryam Emadi, Fahimeh Ramezani Tehrani, Parichehre Yaghmaei, Sara Sheikholeslami, Mehdi Hedayati Page 1
    Background
    Adiponectin is one of the adipokines derived from adipose tissue. It is involved in the regulation of glucose metabolism, Insulin Resistance (IR) and obesity-related disorders. Adiponectin in patients with Poly Cystic Ovarian Syndrome (PCOS) has a different expression. This study was performed to assess the serum levels of adiponectin in PCOS patients considering the high prevalence of insulin resistance in this patients and its relation with body mass index, fasting insulin and fasting glucose to evaluate
    Methods
    This case-control study was performed on 45 PCOS patients and 45 controls being matched in regards to age and BMI. Adinopectin level was measured by ELISA. FBS and insulin were measured by glucose oxidase and ELISA method, respectively. Insulin resistance was determined by HOMA-IR.
    Results
    Serum adiponectin level in PCOS subjects and healthy women did not differ statistically. There was no significant difference between fasting insulin and fasting glucose levels in PCOS subjects and healthy women. However, HOMA-IR in PCOS subjects was significantly higher than healthy women. There was a significant negative correlation between adiponectin level and BMI (p=0.035) and fasting glucose (p=0.019). However, after separation of the two groups there was no correlation between adiponectin and BMI.
    Conclusion
    Despite the relationship between adiponectin levels and BMI, and as no relation is observed with PCOS, the role of this adipokine in the syndrome is unlikely. Thus, apparently increase in the amount of adiponectin will not be effective in preventing the syndrome.
    Keywords: Poly cystic ovarian syndrome, Adiponectin, Body mass index, Insulin resistance.
  • Faranak Aliabadi, Reihaneh Askary Kachosangi Page 8
    Background
    According to studies conducted by the World Health Organization, every year nearly 25 million neonates are born with Low Birth Weight (LBW). Many researches show that LBW infants who stay alive, suffer from physical, mental and social problems more than the appropriate birth weight infants. Although developmental assessment of neonates is very difficult in the first days of life, it is important to diagnose and treat the problems at an early stage. The present study was done to compare the motor behaviors between normal and LBW neonates.
    Methods
    This research was a cross sectional study in which 80 neonates were randomly allocated into LBW (40) and normal birth weight (40) groups. Motor behaviors of neonates were evaluated with Neonatal Behavioral Assessment Scale (NBAS) on the first day of life. All measurements were taken with the same equipment and by the same person. Data were analyzed by SPSS version 18 and Independent T-test.
    Result
    Results demonstrated that general tone (p=0.01), motor maturity (p= 0.001) and pull to sit (p=0.005) showed significant differences between two groups.
    Conclusion
    According to the findings of the current study, LBW neonates show more immature motor behavior than neonates with normal weight and are at lower level. It seems that these neonates may be at risk of motor impairments and require intensive care and earlier supplementary intervention.
    Keywords: Motor behavior, Low birth weight, Neonate, Neonatal assessment behavioral scale
  • Ziba Mosayebi, Amir Hossein Movahedin, Ahmad Safari, Hossein Akbari Page 15
    Background
    Delayed diagnosis of critical and cyanotic congenital heart diseases in asymptomatic newborns can lead to significant morbidity and mortality in this age group. The aim of this study was to determine the utility of hand and foot oxygen saturation as a screening test for the early detection of critical and cyanotic congenital heart diseases in asymptomatic newborns in the first day of life.
    Methods
    In this cross-sectional study during a 6 month period we performed hand and foot pulse oximetry in 1506 term and healthy newborns in Shabihkhani Maternity Hospital. Babies with functional oxygen saturation below 95% in either right hand or right foot were considered abnormal and a second saturation measurement was performed 2 hours later. If the repeated measurement was again below 95% they were referred for performing an echocardiogram. The data was analyzed by SPSS version 11.
    Results
    During the study period a total of 1506 newborns were screened; of whom 1406 cases had SPO2≥95% in both extremities (mean %97.12±2.20 in right hand and mean %96.9±2.13 in right foot) and 100 babies had SPO2<95% (mean %93.35±3.17 in right hand and %92.41±3.01 in right foot). The mean SPO2 in the right foot was lower than the right hand in the both groups. The second saturation measurement was performed 2 hours later on 100 newborns with SPO2 <95%, of whom 29 had persistent low saturation who were referred for echocardiography. Six asymptomatic babies out of 29 had critical and cyanotic congenital heart diseases (incidence of 4/1000 live births). These diseases were: transposition of great vessels, truncus arteriosus, total anomalous pulmonary venous return and tetralogy of fallot. There was a meaningful correlation between right foot SPO2 and echocardiography results in newborns with these types of congenital heart diseases (p=0.004)
    Conclusion
    According to the significance of diagnosis of congenital heart disease, pulse oximetry screening along with clinical examination could help in the early detection of critical and cyanotic congenital heart diseases in asymptomatic newborns. Performing right foot pulse oximetry seems to be adequate for screening, because in all the circumstances it was lower than hand saturation.
    Keywords: Oxygen saturation, Congenital heart disease, Pulse oximetry, Newborn
  • Ya Kheirouri, Mohammad Alizadeh Page 23
    Background

    Accumulative evidences suggest that any change in brain neurotrophins can be involved in brain development and function. However, little is known about age related alteration of the neurotrophins. In this experimental study, we investigated the adulthood changes in the locomotor activity and the levels of Nerve Growth Factor (NGF) and Brain Derived Neurotropic Factor (BDNF) in selected brain regions of mice.

    Methods

    In this experimental twelve adult mice at 4 and 6 months of age were used and open filed test was performed to determine animal's locomotor activity. Hippocampus, cerebellum and cortex of the animals were isolated under deep anesthesia, and levels of NGF, BDNF and total protein were measured from extracts of tissues at the end of 4th and 6th months of age.

    Results

    Animals with 6 months of age were significantly hyperactive. We found a significant reduction for NGF in hippocampus (35.7%, p= 0.002), cerebral cortex (31.8%, p= 0.012), cerebellum (51.8%, p= 0.001) and for BDNF in hippocampus (11.2%), cerebral cortex (29.6%). However, BDNF level significantly increased in cerebellum (2.25 fold, p= 0.003) with age rising from four to six months. BDNF level were the highest in the hippocampus at the age of 4 months.

    Conclusion

    These results suggest that the sustained decrease of NGF and BDNF proteins in brain regions may be involved in the adulthood brain development.

    Keywords: Brain derived neurotropic factor, Nerve growth factor, Brain development, Hippocampus, Cerebellum, Cortex
  • Morteza Mansorian, Mahnaz Solhi, Tahereh Dehdari *, Mohammad Hossein Taghdisi, Fereshteh Zamani Alvicheh, Mostafa Qorbani, Hadi Rahimzadeh Bazraki, Zeinab Shafieyan Page 31
    Background
    Prevalence of HIV and hepatitis among injecting drug users who use shared needle is greater than those drug users that generally prefer not to use each other's needles. The aim of this study was to explain the cause of utilization of shared needle among injecting drug users of Ahwaz city in 2010.
    Methods
    This article was part of a qualitative study which has been performed by the content analysis method and sampling ‐ based target on the injecting drug users of Ahwaz. The data were collected with semi ‐ structured individual depth interviews and analyzed by the constant comparative method of analysis. A total of 39 semi ‐ structured interviews were done with drug injectors. Informed consents were obtained from all of the participants. Participants were asked about the cause of utilization of shared needle, history of imprisonment and disease. After the first interview, continuous analysis of data was implemented and continued until data saturation.
    Results
    After analysis and coding of data the cause of utilization of shared needle for injection among participants were: inaccessibility and limitations for preparing syringe, lack of subjects’ awareness of the dangers of shared needle, hopelessness and tending to die through shared needle, self ‐ deception and self ‐ justification.
    Conclusion
    Considering the increasing number of injection drug users and the risk of diseases transmitted through shared needle as well as to control addiction and transmission of blood ‐ borne diseases such as HIV in country it is essential to improve harm reduction programs, provide sterile syringes and injection equipment as well as train injecting drug users and help them to quit addiction.
    Keywords: Shared needle, Injecting drug users, Qualitative research method
  • Reihaneh Darvish Damavandi, Shahryar Eghtesadi, Farzad Shidfar, Iraj Heydari, Abbas Rahimi Foroushani Page 40
    Background

    Diabetes is associated with increased inflammatory biomarkers and decreased paraoxonase-1 activity and total antioxidant capacity. The aim of this study was to evaluate the effect of hazelnut on hs-CRP, total antioxidant capacity and paraoxonase-1 activity in type 2 diabetes.

    Methods

    In an 8-week randomized clinical trial, 50 patients were assigned to either the control or intervention groups. Hazelnuts replaced 10% of total daily calorie intake in the intervention group. Blood samples were obtained at the start and at the end of week 8. Dietary data were obtained using 24-dietary recall and were analyzed by Nutritionist IV software. All data were analyzed by SPSS version 15.

    Results

    Compared with baseline, total antioxidant capacity decreased in both groups, but at the end of the study, there were no statistical differences between two groups. Also, no differences were observed in Fasting blood sugar (FBS), paraoxonase-1 activity and hs-CRP levels.

    Conclusion

    Hazelnuts consumption had no effect on FBS, hs-CRP, total antioxidant capacity and paraoxonase-1 activity in type 2 diabetic patients.

    Keywords: Hazelnut, hs, CRP, Total antioxidant capacity, Paraoxonase, 1, Type 2 diabetes
  • Reza Mahdavi, Zafarghandi, Reza Abbasioun, Behnam Shakiba Page 51
    Background
    The etiolog y, pathophysiology and treatment of Peyronie’s disease remain unknown. Few medical therapies have positive effect on this condition. However, penile curvature is the major symptom of Peyronie’s disease, which can be treated by surgical reconstruction. There are many surgical techniques for correcting penile deformity but ther e is the lack of a gold standard procedure. We present a surgical technique to correct penile deformity in Peyronie’s disease.
    Methods
    In this case series study, w e treated 14 patients with stable Peyronie’s disease with significant curvature that precluded intercourse. We excised the fibrous area and the gap wa s covered with a graft removed from the crural segment of the corpora cavernosa.
    Results
    In 3, 6 and 12 months follow-up there were straightening of penis in 92.8, 92.8 and 78. 2% of patients and acceptable erectile function in 100, 92.8 and 85.7%, respectively. Thirteen and eleven of 14 patients were satisfactory with the cosmetic and functional result of surgery, respectively. No severe perioperative complication was noted.
    Conclusion
    Present technique may be consider ed as a treatment option in patients with curvature due to Peyronie’s disease. Tunica albuginea auto graft from crural segment seems to be an appropriate grafting material for this technique.
    Keywords: Peyronie, Tunica albuginea, Graft
  • Seyed Ebrahim Hosseini, Shima Mojtahedi, Mohammad Reza Kordi, Fateme Shabkhiz, Simin Fallah Omran Page 61
    Background

    Among the trophic factors in CNS, the role of neurotrophins for their multiple actions is more pronounced. The purpose of this study was to determine the effect of two weeks light aerobic running on protein levels of Brain Derived Neurotrophic Factor (BDNF) and the specific receptor of TrkB, relying on the more transparent role of exercise on synaptic and neurogenerative modification.

    Methods

    This experimental study was conducted with the animal model. Twelve adult male wistar rats, 8 weeks of age, were selected as subjects (with mean body weight of 200-225 gr). The animals were randomly divided into 2 groups of control (n=6) and runner (n=6). In runner group, animals were allowed to run on treadmill at a speed of 12 m/min daily for 30 minutes for 2 weeks. Twenty four hours after the last session of exercise, the animals were sacrificed and the hippocampus of both sides of hemisphere removed. Changes in protein levels were determined with ELISA technique.

    Results

    Statistical analysis by independent sample t test showed that between the runner and control groups there was a significant difference (p≤0.05) statistically and running significantly increased the protein levels of BDNF and TrkB in the hippocampus of rats.

    Conclusion

    Increase in these factors shows the effect of exercise as a positive moderating factor in the growth and survival of neuronal and synaptic plasticity.

    Keywords: Running, BDNF, TrkB, ELISA, Hippocampus, Adult male rat