فهرست مطالب
Iranian Journal of Veterinary Medicine
Volume:5 Issue: 3, Summer 2011
- تاریخ انتشار: 1390/08/17
- تعداد عناوین: 9
-
-
صفحه 145هدف از این مطالعه جداسازی سالمونلا از مجموعه بزرگی از نمونه های جمع آوری شده از پرندگان زینتی در شهر تهران و تعیین سروتیپ و الگوی مقاومت دارویی سالمونلا های جدا شده بود. تعداد 668 نمونه از 24 گونه مختلف از مهر 86 تا مرداد 87 از پرندگانی که در پارک ها و پرنده فروشی ها شهر تهران نگهداری می شدند جمع آوری شدند. نمونه برداری شامل سواب های کلواک از پرندگان با جثه بزرگتر و نمونه مدفوعی تازه دفع شده از پرندگان با جثه کوچکتر و در تعدادی موارد از لاشه بود. تعدادی از نمونه ها از همان پرنده با هم مخلوط شدند و به عنوان یک نمونه تلقی گردیدند. تمامی نمونه ها بر اساس روش های استاندارد برای جداسازی سالمونلا کشت داده شدند. سروتایپینگ بر اساس روش استاندارد روی لام جهت تشخیص پادگن های O و H صورت گرفت و پس از آن، حساسیت ضد میکروبی جدایه ها بر اساس روش استاندارد دیسک دیفوژیون نسبت به 30 عامل ضد میکروبی تعیین شد. در مجموع 19 جدایه سالمونلا بدست آمد که متعلق به قناری (10 تا از 62 نمونه 1/16%)، کبوتر(5 تا از 139 نمونه، 6/3%)، طوطی سانان (3 تا از 130 نمونه، 3/2%) و عقاب (یکی از 2 نمونه، 50%) بودند. همه نمونه های جدا شده به دانوفلوکساسین، نورفلوکساسین، لووفلوکساسین، آمیکاسین، جنتامایسین و توبرامایسین حساسیت کامل داشتند. مقاومت به سایر عوامل ضد میکروبی متنوع و طیفی بین صفر تا 9/57 درصد بود. در بین جدایه های مقاوم، وقوع مقاومت چندگانه بسیار شایع بود و 17 الگوی مقاومت دارویی شناسایی شدند. بر اساس نتایج سروتایپینگ، 9 جدایه (3/47%) به عنوان سروگروپ B، 6 جدایه (5/31%) متعلق به گروه سرمی C و 4 جدایه (21%) متعلق به گروه سرمی D بودند. این مطالعه نشان داد که عفونت سالمونلائی در پرندگان زینتی شیوع دارد.
کلیدواژگان: سروتیپ، پرندگان زینتی، مقاومت داروئی، ایران، سالمونلا -
صفحه 149
در این مطالعه نمونه های آب، رسوبات و میگوی تهیه شده از هچری ها واستخرهای پرورشی مورد مطالعه قرار گرفتند.نمونه های مورد بررسی عبارت بودند از: 2 نمونه لارو میگو از 2استخر هچری (WLH)، 14 نمونه آب (DC1)، 14 نمونه رسوب (SeC1) و 14 نمونه میگو (SC1) از 14استخر پرورشی که منشا میگوهای پرورشی از هماناستخرهای هچری مورد مطالعه بوده اند (نمونه گیری یک ماه پس از ذخیره سازی میگوها دراستخرهای پرورشی صورت پذیرفت). پس از 3 ماه از ذخیره سازیاستخرها مجددا 14 نمونه آب(WC3)، 14 نمونه رسوب(SeC3) و14 نمونه میگو (SC3) اخذ گردید. 14 نمونه میگو(SM) نیز از بازارهای فروش تهیه گردید که منشا آنها نیزاستخرهای مورد مطالعه بوده اند. 12 نمونه میگوی وحشی خلیج فارس که از بازار فروش تهیه شده بود نیز از نظر باکتری فوق مورد بررسی قرار گرفتند. میزان آلودگی به ویبریو پاراهمولیتیکوس در نمونه های مورد مطالعه بدین شرح بدست آمد:24% در WC1 (3 نمونه از 14 نمونه)، 1/7% درSeC1 (1 نمونه از 14 نمونه)، 7/35% درSC1 (5 نونه از 14 نمونه)، 8/42% در WC3 (6نمونه از 14 نمونه که یک مورد کاناگاوا مثبت بود)، 3/14% در SC3 (2 نمونه از 14 نمونه)، 7/35% درSM (5 نونه از 14 نمونه) و 12% در SPM (3نمونه از 12 نمونه). از نمونه های WLH و SeC3 باکتری جدا نگردید. جداسازی ویبریو پاراهمولیتیکوس به ویژه نمونه های کانا گاوا مثبت، احتمال خطر سلامتی برای مصرف کنندگان را به ویژه در صورت مصرف خام و یا کم پخته را نشان می دهد که باید مورد توجه قرار گیرد.
کلیدواژگان: پرورش میگو، ویبریو پاراهمولیتیکوس، لارو میگو، هچری -
صفحه 151کبد چرب یک اختلال متابولیک درگاوها در اوایل زایمان بوده و تقریبا نیمی از گاوان چند شکم زا به هنگام زایش اشکالی از کبد چرب را به صورت خفیف تا حاد تجربه می نمایند. تاکنون تحقیقاتی در ارتباط با کبد چرب گاومیش صورت نگرفته و هدف از مطالعه کنونی بررسی کشتارگاهی میزان تری اسیل گلیسرول و چربی تام کبد و میزان اسیدهای چرب غیراستریفیه سرم گاومیشان بومی شهرستان اهواز در مراحل مختلف تولید می باشد. در این مطالعه رابطه بین نمره بدنی، سن، میزان اسیدهای چرب غیراستریفیه خون، تری اسیل گلیسرول کبد و چربی تام کبد مورد توجه قرار گرفت. برای این منظور 119 نمونه خون و کبد بطور تصادفی از گاومیش های درحال کشتار در کشتارگاه اهواز اخذ گردید. این مطالعه در 6 گروه گاومیش در وضعیتهای متفاوت تولیدی صورت پذیرفت گاومیشان نر، تلیسه، شیری غیرآبستن، آبستن یک تا هشت ماه شیرده، آخر آبستنی و بلافاصله بعد از زایمان. چون در این مطالعه گاومیشها در آخر آبستنی به کشتارگاه آورده نشدند نمونه های کبد در این گروه اخذ نگردید و فقط به اخذ خون و آن هم از گاومیش دارهای اطراف اهواز اکتفا شد. نتیجه این مطالعه نشان داد میزان اسیدهای چرب غیراستریفیه در گاومیشان در آخر آبستنی و آنهایی که تازه زایمان نموده اند بطور چشمگیری از گاومیشهای نر و تلیسه ها بالاتر بود. میزان تری اسیل گلیسرول کبد بطور چشمگیری در کبد گاومیش های یک ماه بعد از زایمان افزایش نشان می دهد. میزان چربی تام کبد افزایش قابل ملاحظه ای را در مراحل مختلف تولیدی نشان نداد. رابطه ای بین میزان چربی های غیراستریفیه خون و تری اسیل گلیسرول و چربی تام کبد مشاهده نشد. رابطه چشمگیری بین نمره بدنی، چربی های غیراستریفیه خون و سن مشاهده نگردید.
کلیدواژگان: اسیدهای چرب غیراستریفیه، سرم، تری اسیل گلیسرول کبد، گاومیش -
صفحه 157از بین پروبیوتیک ها، باسیلوس های گرم مثبت، باکتری های اسپور دار، بطور تجاری به عنوان پروبیوتیک ها در پرورش لاروی ماهیان استفاده شده اند. باسیلوس ها بطور مثبت می توانند بر پرورش موجودات زنده از طریق افزایش بقاء و رشد، تحریک سیستم گوارشی و ایمنی آنها و بوسیله بهبود کیفیت آب، تحت عنوان بهبود زیستی عمل کنند. ناپلی آرتمیا اورمیانا (Artemia urmiana)، آرتمیا فرانسیسکانا (Artemia fransiscana) و آرتمیا پارتنوژنتیکا (Artemia parthenogenetica) بوسیله لارو کپور علفخوار تغذیه شد. در آزمایشات پروبیوتیکی، مخلوط باسیلوس سیرکولانس (Bacillus circulans) و باسیلوس لیچنی فورمیس (B. licheniformis) در غلظت CFU/Liter 106× 1 به آب حوضچه های پرورشی کپور علفخوار افزوده شد. در بین تیمارها، وزن نهایی بدن (FBW)، نرخ رشد ویژه(SGR)، ضریب رشد حرارتی (TGC)، ضریب رشد روزانه (DGC)، نرخ وزن نسبی بدست آمده (RGR) تحت تاثیر پروبیوتیکها قرار گرفتند. بالاترین معیار رشد در تیمار G.P-Bacteria بدست آمد، در حالیکه در تیمار G.U-Bacteria بطور معنی داری پائین تر از دیگر تیمارها بود (05/0 < (p. بهترین عملکرد لارو کپور علفخوار از طریق تغذیه با آرتمیا پارتنوژنتیکا در آزمایش پروبیوتیکی (تیمار G.P-Bacteria) بدست آمد.
کلیدواژگان: پروبیوتیک، آرتمیا، کپور علفخوار، ناپلی -
صفحه 163هدف از این مطالعه، تعیین اثرات شیر مکمل شده با Sel-Plex بر روی کورتیزول پلاسمایی، فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز گلبول قرمز (RBC GSH-PX-1)، غلظت ایمنوگلوبولین (IgG) و وزن بدن در گوساله های شیرخوار مبتلا به پنومونی بود. ده گوساله نر هلشتاین شیرخوار انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند و یا با شیر بدون مکمل یا شیر مکمل شده با 3/0 میلیگرم در کیلوگرم ماده خشک سلنیم به صورت Sel-Plex به مدت دو ماه تغذیه شدند. Sel-Plex اثر معنیداری بر روی غلظت پلاسمایی کورتیزول نداشت. افزایش معنیداری در RBC GSH-PX-1 (01/0 > P) و غلظت سرمی IgG (05/0 > P) مشاهده شد. در گروه تیمار گرایش به افزایش وزن (09/0 > P) مشاهده شد. نتایج نشان دادند که مکمل Sel-Plex در گوساله های شیر خوار با وضعیت مارژینال سلنیم، RBC GSH-PX-1 و غلظت سرمی IgG را افزایش داده و گرایش به افزایش وزن در گوساله ها داشته است.
کلیدواژگان: افزایش وزن، IgG، فعالیت گلوتاتیونپراکسیداز، سلنیم، گوساله -
صفحه 169در این مطالعه تاثیر عصاره بابونه بر جذب ایمونوگلوبولین G در گوساله های نوزاد مورد بررسی قرار گرفت. عصاره اتانولی بابونه با دز 111 میلیگرم بر میلی لیتر بدست آمد. 24 راس گوساله به ظاهر سالم در 4 گروه مقابل به طور تصادفی قرار گرفتند: 1) بابونه با دز کم (LC: 5/5 میلیگرم بر کیلوگرم وزن دام)، 2) بابونه با دز متوسط (MC: 11 میلیگرم بر کیلوگرم وزن دام)، 3) بابونه با دز بالا (HC: 22 میلیگرم بر کیلوگرم وزن دام)، درمان ها 1 ساعت پس از تولد گوساله ها انجام شد. عصاره بابونه به شکل داخل وریدی (ورید وداج) قبل از خوراندن آغوز تزریق گردید. اختلاف معنی داری در غلظت IgG سرم گوساله های LC و CO در ساعت 48 مشاهده نشد (P=0.792). گوساله های MC افزایش معنی داری را در ساعت 48 در مقایسه با گوساله های LC و CO نشان دادند (به ترتیب P=0.002، P=0.003). تفاوت بین گوساله های MC و HC در ساعت 48 معنی دار نبود (P=0.264). نتایج حاصل نشان نشان داد که استفاده از عصاره بابونه با دز مناسب در بدو تولد می تواند بر جذب IgG آغوز در گوساله های نوزاد تاثیر داشته باشد.
کلیدواژگان: بابونه، آغوز، جذب IgG، گوساله -
صفحه 173
گرلین یک هورمون پپتیدی و دارای چندیدن اثر است که شناخته ترین اثر آن آزادسازی هورمون رشد از هیپوفیز است. گرلین باعث افزایش اشتها و اخذ غذا شده و مطالعات اخیر نشان می دهند که این هورمون در تنظیم عملکرد دستگاه گوارش، قلب و عروق و عملکرد سیستم ایمنی نیز نقش دارد. در این مطالعه گرلین بصورت مزمن تجویز و اثرات آن بر خصوصیات هیستومورفومتریک معده و بخش های مختلف مخاط روده در موش رات بررسی شد. نتایج نشان داد که در بین پارامتر های تحت بررسی از جمله مخاط دستگاه گوارش، طول غدد معده، ضخامت مخاط، طول پرزها و عمق کریپت های دوازدهه، تفاوت معنی داری بین گروه کنترل و گروه تحت درمان با گرلین وجود دارد (P<0.05). همچنین تجویز مزمن گرلین اثرات حفاظتی بر دستگاه گوارش داشته، بطوریکه باعث توسعه رشد مخاط در قسمت های فوقانی روده و همچنین افزایش غدد معدی در مخاط معده می شود.
گرلین یک هورمون پپتیدی و دارای چندیدن اثر است که شناخته ترین اثر آن آزادسازی هورمون رشد از هیپوفیز است. گرلین باعث افزایش اشتها و اخذ غذا شده و مطالعات اخیر نشان می دهند که این هورمون در تنظیم عملکرد دستگاه گوارش، قلب و عروق و عملکرد سیستم ایمنی نیز نقش دارد. در این مطالعه گرلین بصورت مزمن تجویز و اثرات آن بر خصوصیات هیستومورفومتریک معده و بخش های مختلف مخاط روده در موش رات بررسی شد. نتایج نشان داد که در بین پارامتر های تحت بررسی از جمله مخاط دستگاه گوارش، طول غدد معده، ضخامت مخاط، طول پرزها و عمق کریپت های دوازدهه، تفاوت معنی داری بین گروه کنترل و گروه تحت درمان با گرلین وجود دارد (P<0.05). همچنین تجویز مزمن گرلین اثرات حفاظتی بر دستگاه گوارش داشته، بطوریکه باعث توسعه رشد مخاط در قسمت های فوقانی روده و همچنین افزایش غدد معدی در مخاط معده می شود.کلیدواژگان: مخاط دستگاه گوارش، هیستومورفومتری، تجویز مزمن، رات، گرلین -
صفحه 179مصرف مزمن اتانل منجر به استرس اکسیداتیو در قلب و گلبول های قرمز موش صحرائی می شود. از آنجا که میوه عناب دارای آنتی اکسیدان های قوی مانند فلاونوئید ها است، هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات عصاره آبی میوه عناب بر قلب و گلبول های قرمز بدنبال مصرف مزمن اتانل است.28 سر موش بزرگ آزمایشگاهی از نژاد ویستار بصورت تصادفی به گروه های کنترل (دریافت کننده سرم فیزیولوژی)، گروه عصاره آبی میوه عناب (200 میلی گرم /کیلوگرم)، گروه اتانل (4گرم/کیلوگرم)، گروه اتانل و عصاره با همان مقادیر گروه های 2 و 3 تقسیم شدند. حیوانات بصورت داخل معدی بمدت 8 هفته مواد مورد نظر را دریافت کردند. در انتهای دوره فعالیت کاتالاز و میزان TBARS در قلب و گلبول های قرمز موش ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تجویز عصاره میوه عناب به موش هائیکه اتانل دریافت داشته بودند به میزان معنی داری TBARS را کاهش داده و فعالیت کاتالاز را در گلبول های قرمز در مقایسه با گروهی که تنها اتانل را دریافت داشته بود کاهش داد. در حالیکه هیچ تاثیری بر این پارامتر ها در بافت قلب نداشت. این یافته نشان می دهد که عصاره میوه عناب بخاطر اثرات آنتی اکسیدانی خود گلبول های قرمز را در برابر استرس اکسیداتیو ناشی از اتانل حفاظت می نماید در حالیکه اثرات آنتی اکسیدانی آن بر روی قلب کافی نیست.
کلیدواژگان: عناب، گلبول قرمز، قلب، اتانول، کاتالاز -
صفحه 185هدف این مطالعه تعیین تاثیر درمانی اسیدهای سیتریک و تارتاریک بر درماتوفیتوزیس تجربی در خوکچه های هندی بود. در این مطالعه حساسیت تریکوفایتون منتاگروفایتس واریته منتاگروفایتس به اسیدهای سیتریک و تارتاریک با روش ماکروبراث دایلوشن تعییین شد. در آزمایش بر روی حیوان٬ کرم اسیدهای ترکیبی به صورت موضعی روزی یک بار به مدت 10 روز متوالی استفاده شد که از روز پنجم پس از عفونت شروع گردید. حیوانات در گروه کنترل مثبت نیز با کرم یک درصد کلوتریمازول درمان شدند. نتایج این مطالعه نشان داد که فعالیت ضدقارچی اسیدهای ترکیبی شبیه به اسیدهای سیتریک و تارتاریک به تنهایی بود. استفاده از کرم اسیدهای ترکیبی بهبودی کامل خوکچه های هندی مبتلا به درماتوفیتوزیس را نشان داد (P<0.05). یک بهبودی مشابه ای از علائم موضعی حاصل شد زمانی که حیوانات با کرم یک درصد کلوتریمازول درمان شدند. نتایج پیشنهاد می کنند که اسیدهای آلی همچون اسیدهای سیتریک و تارتاریک می توانند بعنوان عوامل ضدقارچی قابل قبول در درماتوفیتوزیس مفید و موثر باشند.
کلیدواژگان: اسیدهای سیتریک و تارتاریک، تریکوفایتون منتاگروفایتس، درماتوفیتوزیس تجربی، خوکچه هندی
-
Page 145Salmonellosis is one of the most important zoonotic diseases worldwide. Salmonella infections in wild birds are reported frequently. The objectives of this study were to isolate Salmonella serovars from a large collection of samples obtained from pet birds in Tehran, Iran, and then to determine the serotypes and antimicrobial susceptibility profile of the isolates. Between October 2007 and August 2008, 668 samples from 24 different species were collected from birds kept in parks and pet shops of Tehran. Samples contained cloacal swabs from large birds, freshly-dropped feces from small birds and, infrequently, carcasses. Multiple samples from the same bird were pooled and considered as an individual sample. All samples were cultured for the isolation and identification of Salmonella serovars according to standard procedures. Serotyping was performed by slide agglutination test to determine the O and H antigens of the isolates. The antimicrobial susceptibility of the isolates was determined to a panel of 30 antimicrobial agents using the agar disc diffusion method. In total, 19 Salmonella isolates (2.8%) were identified. Samples that were positive for Salmonella originated from canaries (10 out of 62, 16.1%), pigeons (5 out of 139, 3.6%), psittacines (3 out of 130, 2.3%), and eagles (1 out of 2, 50%). All Salmonella isolates were susceptible to danofloxacin, norfloxacin, levofloxacin, amikacin, gentamicin, and tobramycin. Resistance to other antibacterial agents was variable and ranged from 0-57.9%. There were 17 resistance patterns among the isolates. Serotyping identified nine isolates (47.3%) as serogroup B, six isolates (31.5%) as serogroup C, and four isolates (21%) as serogroup D. The findings of this study showed the presence of Salmonella infection among captive birds. Due to the close contact between these type of birds and humans, these findings present an important risk for public health.Keywords: Iran, caged birds, drug resistance, serotype, Salmonella
-
Page 149
Samples of water, sediment and shrimp obtained from hatcheries and culture ponds were collected over a period of four months and were analyzed for Vibrio parahaemolyticus. Samples included the following: two samples of shrimp larva from two hatchery ponds (WLH); 14 samples of water, sediment and shrimp from 14 culture ponds supplied with shrimp larvae from the same hatchery ponds that were obtained one month after farm stocking (WC1, SeC1, and SC1, respectively); 14 samples of water, sediment and shrimp from the same 14 culture ponds, obtained 3 months after farm stocking (WC3, SeC3, and SC3, respectively); and 14 shrimp samples, from the same 14 culture ponds, collected from market (SM). Twelve samples of Persian Gulf Shrimp (SPM) were also obtained from the market and analyzed. V. parahaemolyticus was detected in 21.4% (3/14) WC1, 7.1% (1/14) SeC1, 35.7% (5/14) SC1, 42.8% (6 out of 14, of which one was Kanagawa-positive) WC3, 14.3% (2/14) SC3, 35.7% (5/14) SM, and 12% (3/12) SPM. No instance of WLH and SeC3 was detected. The isolation of V. parahaemolyticus, especially if Kanagawa positive, suggests a probable health risk for people wishing to consume raw or under-cooked shrimp.
Keywords: shrimp larva, hatcheries, Vibrio parahaemolyticus -
Page 151Fatty liver is a metabolic disorder of dairy cows in early lactation, and approximately half of multi-parous dairy cows experience a moderate to severe fatty liver at calving. Since the occurrence of fatty liver in buffalo is not known, the aim of this study was to evaluate the hepatic content of triacylglycerols (TAG) and total lipids (TL), and the serum content of non-esterified fatty acids (NEFA) in native buffalo at different stages of productivity. The relationship between body condition score (BCS), age, serum NEFA content and hepatic TAG and TL content was also considered. A total of 119 blood and liver samples were randomly collected from indigenous buffalo immediately after slaughter. Buffalo were divided into six groups: male, heifer, non-pregnant lactating, 1-8 months pregnant lactating, late pregnant and immediately post parturient. Serum NEFA concentration in late pregnant and recently calved buffalo was significantly higher than that of males and heifers. Liver TAG content rose significantly in the first months after parturition, but liver TL content was not affected by the physiological status of the animals. Serum NEFA concentration was not associated with liver TAG or TL content. BCS had no significant correlation with either serum NEFA concentration or age of the animals. The results showed that an increase in liver TAG and serum NEFA was seen in late pregnancy and after parturition in buffalo, similar to results in cows. However, TAG and NEFA levels were much lower than in dairy cattle and it can therefore be concluded that there is no indication of fatty liver in buffalo.Keywords: NEFA, serum, hepatic triacylglycerols, Buffalo
-
Page 157Bacillus spp. are Gram-positive spore-forming bacteria used commercially as probiotics in the larviculture of fish. Bacillus spp. can act positively on cultured organisms by enhancing their survival and growth, stimulating their digestive and immune systems, and improving water quality. In this present study, grass carp larvae were fed on Artemia urmiana, Artemia fransiscana and Artemia parthenogenetica nauplii. In probiotic trials, the combination of Bacillus circulans and Bacillus licheniformis was also added to rearing tanks of grass carp at 1×106 CFU/L. Final body weight, specific growth rate, thermal growth coefficient, daily growth coefficient and relative gain rate were all affected by the addition of probiotic Bacillus spp. (P<0.05). The greatest improvements in growth parameters were obtained in the group fed A. parthenogenetica plus probiotic bacteria, while the group fed A. urmiana plus probiotic bacteria had significantly (P<0.05) lower growth parameters compared with the other treatments. Thus, the grass carp larvae performed best when fed with A. parthenogenetica nauplii and the probiotic bacteria.Keywords: Hojjatollah Jafaryan, Mahdi Soltani, Hashem Noferesti, Pooneh Ebrahimi
-
Page 163The objective of this study was to determine the effects of supplemented selenium (Se) on plasma cortisol, red blood cell glutathione peroxidase activity (RBC GSH-PX-1), concentration of immunoglobulin G (IgG) and body weight in pneumonic suckling calves. Ten Holstein suckling male calves were randomly allocated to two groups and fed either unsupplemented milk (control) or with milk supplemented with 0.3 mg/kg DM Se (Sel-Plex) for two months. Sel-Plex had no significant effect on cortisol plasma concentration. A significant increase in red blood cell GSH-PX-1, body weight and serum concentration of IgG was observed in the treated group, along with a non-significant increase in body weight. The results indicate that Sel-Plex supplementation of suckling calves with a marginal selenium status increases GSH-PX-1, serum concentration of IgG and body weight of calves. The objective of this study was to determine the effects of supplemented selenium (Se) on plasma cortisol, red blood cell glutathione peroxidase activity (RBC GSH-PX-1), concentration of immunoglobulin G (IgG) and body weight in pneumonic suckling calves. Ten Holstein suckling male calves were randomly allocated to two groups and fed either unsupplemented milk (control) or with milk supplemented with 0.3 mg/kg DM Se (Sel-Plex) for two months. Sel-Plex had no significant effect on cortisol plasma concentration. A significant increase in red blood cell GSH-PX-1, body weight and serum concentration of IgG was observed in the treated group, along with a non-significant increase in body weight. The results indicate that Sel-Plex supplementation of suckling calves with a marginal selenium status increases GSH-PX-1, serum concentration of IgG and body weight of calves.Keywords: Calf, selenium, IgG, glutathione peroxidase activity, weight gain
-
Page 169In this study, the effect of chamomile extract on the ability of neonatal calves to absorb immunoglobulin G (IgG) was evaluated. An ethanolic extract of chamomile was obtained with the concentration of 111 mg/ml. Calves were randomly divided into four groups, each receiving one of four chamomile treatments; 1: low dose (LC; 5.5 mg/kg body weight; 2: moderate dose (MC; 11 mg/kg); 3: high dose (HC; 22 mg/kg); 4: a control (CO; normal saline). Chamomile extract was injected intravenously into the jugular vein 1 h after birth and before colostrum intake. There was no significant difference in concentration of serum IgG between LC and CO calves (P = 0.792). MC calves had a significantly higher serum IgG concentration at 48 h compared with LC and CO calves (P = 0.002, P = 0.003, respectively). There was no statistical difference between MC and HC calves at 48 h (P = 0.264). These results show that chamomile extract could promote colostral IgG absorption in neonatal calves if a suitable dose is given immediately after birth.Keywords: chamomile, IgG absorption, colostrums, Matricaria recutita L., calves
-
Page 173
Ghrelin, a peptide hormone, has several functions, of which the best known is its growth hormone (GH)-releasing effect in the pituitary. It also increases appetite and feeding behavior. Recent studies have implicated ghrelin in the regulation of gastrointestinal, cardiovascular, and immune function, and suggest a role for ghrelin in bone physiology. In this study, the effect of chronically administered ghrelin on the histomorphometrical properties of stomach and different parts of intestinal mucosa were evaluated in a rat model. Significant differences between control and ghrelin-treated groups were observed in gastrointestinal mucosa, stomach gland length, and duodenal mucosal thickness, villus length and crypt depth (P<0.05). Chronic administration of ghrelin could therefore exert a gastrointestinal protective effect, as it promotes mucosal growth in the proximal gut and enhances gastric glands in oxyntic mucosa. Significant differences between control and ghrelin-treated groups were observed in gastrointestinal mucosa, stomach gland length, and duodenal mucosal thickness, villus length and crypt depth (P<0.05). Chronic administration of ghrelin could therefore exert a gastrointestinal protective effect, as it promotes mucosal growth in the proximal gut and enhances gastric glands in oxyntic mucosa.
Keywords: gastrointestinal mucosa, ghrelin, chronic administration, rat, Histomorphometry -
Page 179Chronic ethanol consumption leads to oxidative stress in the heart and erythrocytes of rats. As Ziziphus jujuba fruit has been shown to have potent antioxidants, such as flavonoids, we conducted this study to evaluate the effects of aqueous fruit extracts from Z. jujuba on rat hearts and erythrocytes following chronic ethanol consumption. Twenty-eight male Wistar rats were randomly divided into the following groups: control, Z. jujuba fruit extract treated (200 mg/kg, p.o.), ethanol (4 g/kg, p.o.) and Z. jujuba plus ethanol. The animals were treated orally for consecutive 8 weeks. At the end of experiment, catalase (CAT) activity and thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) concentration (an indicator of lipid peroxidation) were measured in the heart and erythrocytes of rats. The results showed that the concentration of TBARS was significantly lower, and CAT activity higher in erythrocyte homogenates of ethanol-treated rats that were pretreated with fruit extract, compared with rats treated with ethanol alone. However, the fruit extract had no effect on TBARS concentration or CAT activity in rat heart tissue. This finding indicates that the antioxidant properties of Z. jujuba fruit extract protect erythrocytes against ethanol-induced oxidative stress, but are not sufficient to protect the heart.Keywords: Ziziphus jujube, ethanol, heart, catalase, erythrocyte
-
Page 185The purpose of this study was to determine the therapeutic efficacy of citric and tartaric acids on experimental dermatophytosis in guinea pigs. In this study, the susceptibility of Trichophyton mentagrophytes var. mentagrophytes to citric and tartaric acids was assessed using the macrodilution broth method. In the animal experiments, a cream consisting of the mixed acids was topically applied once per day for ten consecutive days, beginning five days following infection. Animals in a positive control group were treated with 1% clotrimazole cream. The results of this study showed that application of the mixed acid cream led to a significant improvement in guinea pigs suffering from dermatophytosis (P < 0.05). A similar improvement in local symptoms was achieved in the animals treated with 1% clotrimazole cream. These results indicate that organic acids such as citric and tartaric acids can potentially act as topical antifungal agents and may represent a valuable new approach in dermatophytosis.Keywords: tartaric acid, citric acid, Trichophyton mentagrophytes, Experimental dermatophytosis, guinea pig
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.