فهرست مطالب
فصلنامه پژوهشهای علوم دامی ایران
سال چهارم شماره 3 (پاییز 1391)
- تاریخ انتشار: 1391/08/21
- تعداد عناوین: 11
-
-
صفحه 182در این پژوهش تاثیر رقیق سازی جیره در سن 16 تا 20 روزگی و استفاده از یک مولتی آنزیم (اندوفید-دبلیو) بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی (سویه تجارتی کاب 500) مورد مطالعه قرار گرفت. این آزمایش به صورت فاکتوریل 3×2 در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار و 8 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. جیره های آزمایشی حاوی صفر، 20 و 40 درصد پوسته برنج و 2 سطح آنزیم (صفر و 500 میلی گرم در کیلوگرم) بود. این جیره ها به ترتیب دارای 3000، 2400 و 1800 کیلوکالری انرژی قابل متابولیسم در هر کیلوگرم جیره و 21، 8/16 و 6/12 درصد پروتئین خام بود. در سایر روزهای پرورش، جوجه ها مطابق با راهنمای احتیاجات سویه کاب 500 تغذیه شدند. رقیق سازی جیره تا سطح 20 درصد سبب کاهش ضریب تبدیل غذایی در کل دوره پرورش (44-1روزگی) گردید (05/0Pکلیدواژگان: رقیق سازی جیره، آنزیم اندوفید دبلیو، عملکرد، جوجه گوشتی
-
صفحه 191
این آزمایش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف پروتئین خام و ترئونین بر عملکرد، خصوصیات لاشه و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی در دوره آغازین (7 تا 24 روزگی) و رشد (25 تا 42 روزگی) انجام شد. در این مطالعه از 288 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 استفاده شد که در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت آزمایش فاکتوریل (2×4) با 3 تکرار انجام گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل 2 سطح پروتئین (توصیه راهنمای سویه راس 308 و 5 درصدکمتر از آن) و 4 سطح ترئونین (90، 100، 110، 120 درصد توصیه 1994 NRC،) بودند. در دوره آغازین، سطح ترئونین بر ضریب تبدیل خوراک تاثیر معنی داری داشت و با افزایش سطح ترئونین جیره از 90 درصد به 120 درصد توصیه NRC ضریب تبدیل خوراک بهبود یافت. علاوه بر این، اثرات متقابل بین سطح پروتئین و سطح ترئونین بر خوراک مصرفی معنی دار بود. وزن کل دستگاه گوارش نیز در دوره آغازین به طور معنی داری تحت تاثیر سطح پروتئین جیره قرار گرفت. در دوره رشد، تغذیه با سطوح ترئونین بیشتر از 90 درصد توصیه NRC باعث بهبود معنی دار افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک گردید. سطوح ترئونین جیره بر درصد گوشت سینه در سن 24 روزگی تاثیر معنی داری داشت. همچنین اثرات متقابل بین سطوح پروتئین و ترئونین بر چربی محوطه بطنی معنی دار بود. در هر دو دوره آغازین و رشد، با کاهش سطح پروتئین و افزایش سطح ترئونین جیره، هزینه خوراک به ازای هر کیلوگرم افزایش وزن کاهش، و سود تغذیه ای افزایش یافت که بهترین عملکرد را سطح ترئونین 110 درصد توصیه NRC داشت. اثر ترئونین بر میزان تیتر آنتی بادی در پاسخ به تزریق SRBC در 41 روزگی معنی دار بود، و افزایش سطح ترئونین بیشتر از 90 درصد توصیه NRC میزان تیتر آنتی بادی را در پاسخ به تزریق SRBC افزایش داد. به طور کلی این آزمایش نشان داد که افزودن ترئونین تا حد 110 درصد توصیه NRC، منجر به بهترین عملکرد و بهبود خصوصیات لاشه و ایمنی جوجه های گوشتی می گردد.
کلیدواژگان: پروتئین خام، ترئونین، عملکرد، خصوصیات لاشه، سیستم ایمنی -
صفحه 199
دو آزمایش به منظور مقایسه تاثیر سطوح مختلف مکمل ویتامینی در دو سیستم پرورش بستر و قفس بر عملکرد و خصوصیات استخوان جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های بر پایه گندم و جو طی سنین 29 تا 42 روزگی انجام شد. تیمارها شامل 4 جیره غذایی حاوی سطوح صفر، 33/33، 66/66 و 100 درصد مکمل ویتامینی (برحسب میزان توصیه شده شرکت تولید کننده مکمل ویتامینی) بود، که از 29 تا 42 روزگی مورد استفاده قرار گرفت. آزمایش بر روی بستر، با استفاده از 288 قطعه جوجه نر سویه راس 308 با چهار تیمار و چهار تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی روی بستر اجرا شد. آزمایش در قفس، با استفاده از 80 قطعه جوجه در قفس های پرورشی با چهار تیمار و چهار تکرار انجام گرفت. در دو هفته آزمایش، وزن گروهی و مصرف خوراک هر یک از تکرار ها تعیین و عملکرد پرندگان محاسبه گردید. درسنین 35 و 42 روزگی در آزمایش بر روی بستر از هر تکرار 2 پرنده و در آزمایش قفس از هر تکرار 1 پرنده کشتار و وزن ران، سینه، درصد چربی محوطه شکمی و کبد، اندازه گیری شد. پس از کشتار پای راست هر پرنده به منظور محاسبه خاکستر، کلسیم، فسفر و استحکام، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمایش بر روی بستر نشان داد که حذف مکمل ویتامینی از سن 29 تا 42 روزگی، اثر معنی داری بر عملکرد، خصوصیات لاشه و خصوصیات استخوان نداشت. نتایج آزمایش قفس نشان داد که حذف مکمل ویتامینی در مقطع زمانی 42-36 روزگی از جیره پرندگان آزمایشی باعث تاثیر منفی بر عملکرد تولیدی، وزن ران، سینه و خصوصیات استخوان شد. لذا به نظر می رسد در سیستم پرورش قفس امکان کاهش سطوح مکمل ویتامینی تا سطح حدود 33درصد در دوره پایانی وجود داشته باشد، در حالیکه در سیستم پرورش در بستر می توان طی این دوره مکمل ویتامینی را در خوراک جوجه گوشتی حذف نمود و از این طریق نسبت به کاهش هزینه پرورش طیور موثر واقع شد.
کلیدواژگان: مکمل ویتامینی، جوجه های گوشتی، سیستم پرورشی، خصوصیات استخوان -
صفحه 209به منظور تعیین شاخص های آزمایشگاهی کیفیت دانه های سویای پرچرب اکسترود شده در سه دمای 145، 155 و 165 درجه سانتیگراد و ارزیابی همبستگی آنها با عملکرد رشد جوجه های گوشتی، دو آزمایش طراحی گردید. در آزمایش بیولوژیکی، تعداد 144 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه به 12 گروه شامل 3 تیمار در 4 تکرار 12 قطعه ای، تقسیم شدند و از روز صفر تا 21 روزگی دانه های سویای اکسترود شده در سه دما به میزان 15 درصد جایگزین بخشی از جیره های آغازین و رشد جوجه ها گردید. عملکرد رشد جوجه ها از صفر تا 21 روزگی، تحت تاثیر دمای اکستروژن دانه های سویا قرار نگرفت. برای تعیین شاخص های کیفی آزمایشگاهی نیز، میزان شاخص اوره برای نمونه های اکسترود شده در دماهای 145، 155 و 165 درجه سانتیگراد، به ترتیب 11/0، 09/0 و 05/0 بدست آمد که میزان ضریب همبستگی این شاخص با افزایش وزن جوجه ها 88 و با ضریب تبدیل غذایی 85 درصد بود. شاخص حلالیت پروتئین در هیدروکسید پتاسیم نمونه ها به ترتیب2/80، 1/78 و 4/72 درصد بدست آمد که ضریب همبستگی آن با افزایش وزن جوجه ها 81 و با ضریب تبدیل غذایی 88 درصد بود. شاخص تفرق پروتئین نمونه ها نیز به ترتیب 5/21، 8/20 و 5/16درصد بدست آمد که ضریب همبستگی این شاخص نیزبا افزایش وزن جوجه ها 92 و با ضریب تبدیل غذایی 89 درصد بود. نتیجه گیری کلی این بود که شاخص های آزمایشگاهی کیفیت برای دانه های سویای پرچرب اکسترود شده درمحدوده بین 145 و 165 درجه سانتیگراد، در دامنه قابل قبول جهت تغذیه جوجه های گوشتی بود. همچنین در میان شاخص های آزمایشگاهی، شاخص تفرق پروتئین نسبت به شاخص های دیگر، ضریب همبستگی بالاتری با عملکرد رشد جوجه ها نشان داد و به عنوان بهترین شاخص آزمایشگاهی برای پیش بینی رشد جوجه های تغذیه شده با دانه های سویای اکسترود شده گزارش گردید.
کلیدواژگان: دانه سویای پرچرب، دمای اکستروژن، شاخص های آزمایشگاهی، جوجه های گوشتی، عملکرد رشد -
صفحه 216هدف این تحقیق جذب احتمالی گوسیپول آزاد موجود در کنجاله پنبه دانه توسط بنتونیت سدیم و تهیه جیره اقتصادی برای مرغ های تخمگذار مسن بود. این پژوهش به صورت ترتیب فاکتوریل 3 × 3 در قالب طرح کاملا تصادفی با سه سطح صفر، 1 و 2 درصد بنتونیت سدیم و سه سطح صفر، 10 و 20 درصد کنجاله پنبه دانه در جیره انجام شد. این آزمایش با 9 تیمار و 4 تکرار 8 قطعه ای مرغ تخمگذار هایلاین واریته 36W- از سن51 تا 63 هفتگی اجرا شد. استفاده از میزان20 درصد کنجاله پنبه دانه در جیره باعث کاهش قابلیت هضم ماده آلی، افزایش مصرف خوراک، کاهش تولیدتخم مرغ و سود آن گردید اما میزان 10 درصد کنجاله پنبه دانه اثر منفی بر عملکرد مرغ نداشت و باعث کاهش هزینه تولید نیز شد. هر چند بنتونیت سدیم قابلیت هضم ماده خشک و آلی را کاهش داد اما اثر منفی معنی داری بر مصرف خوراک، تولید و بهره اقتصادی مرغ نداشت. کنجاله پنبه دانه سبب کاهش رطوبت فضولات شد ولی بنتونیت سدیم اثر معنی داری بر آن نداشت. در ضمن هیچ کدام اثری بر کیفیت پوسته نداشتند. بطور کلی، جیره با میزان 1 درصد بنتونیت سدیم و 10 درصد کنجاله پنبه دانه از نظر عملکرد و اقتصادی بهتر از سایر جیره ها بود.
کلیدواژگان: مرغ هایلاین، کنجاله پنبه دانه، بنتونیت سدیم، رطوبت فضولات، بهره اقتصادی -
صفحه 224در این آزمایش فراسنجه های شیمیایی و تخمیری سه نوع علوفه تازه و سیلاژ سورگوم شامل شیرین، پگاه و اسپیدفید با ذرت در شرایط آزمایشگاهی مقایسه شد. همچنین ضرایب تجزیه پذیری علوفه ها و سیلاژهای مذکور با روش کیسه های نایلونی تعیین گردید. علوفه ها در شرایط یکسان کاشت و در حالت شیری خمیری برداشت، سپس در چهار تکرار برای هر زمان نگهداری 30، 60 و 90 روزه، در سیلوهای آزمایشگاهی نگهداری شد. در علوفه های تازه، ظرفیت بافری سورگوم شیرین کمتر از ذرت و سورگوم اسپیدفید بود، و سورگوم اسپیدفید به طور معنی داری الیاف نامحلول در شوینده اسیدی بالاتر و کربوهیدرات محلول در آب پایین تری نسبت به بقیه داشت. در زمان 60 روزه، سیلاژ ذرت لیگنین نامحلول در اسید کمتری نسبت به سیلاژهای سورگوم شیرین و اسپیدفید داشت و کربوهیدرات محلول در آب آن هم نسبت به همه ی سیلاژهای سورگوم همین روند را طی کرد. مقدار اسید لاکتیک در سیلاژهای ذرت و سورگوم پگاه بالاتر از سیلاژهای سورگوم شیرین و اسپیدفید بود. در سیلاژهای سورگوم شیرین و ذرت مقدار اسید استیک بیشتر و مقدار نیتروژن آمونیاکی کمتر از بقیه سیلاژها مشاهده شد. در آزمایش کیسه های نایلونی، نرخ تجزیه پذیری علوفه تازه ی ذرت و سورگوم پگاه به طور معنی داری بالاتر از سورگوم شیرین و اسپیدفید بود و همین امر دلیلی بر بالاتر شدن تجزیه-پذیری موثر با سرعت عبور 08/0 در این دو علوفه شد. در سیلاژها، بخش آهسته تجزیه شونده ذرت بیشتر از سیلاژهای سورگوم بود. در کل، علوفه سورگوم اسپیدفید برای تهیه ی سیلاژ نامناسب تر بود، و سیلاژ ذرت به دلیل لیگنین نامحلول در اسید کمتر، پتانسیل تجزیه پذیری بیشتری داشت.
کلیدواژگان: سیلاژ سورگوم، سیلاژ ذرت، شرایط آزمایشگاهی، روش کیسه های نایلونی -
صفحه 233
در پژوهش حاضر 57 راس گاو شیرده پرتولید در اواسط دوره شیردهی (میانگین تولید 1/2±33 کیلوگرم، و روزهای شیردهی27±152 روز) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تیمار، دو بلوک (دفعات زایش) و 19 تکرار استفاده شد. هدف از این آزمایش بررسی امکان کاهش درصد پروتئین خام جیره با افزودن دو منبع متیونین محافظت شده درشکمبه به خوراک، بدون ایجاد اثر نامطلوب بر تولید شیر و ترکیبات شیر بود. جیره ها شامل: 1) 16 درصد پروتئین خام و 20 گرم متیونین محافظت شده متیلاک (خلوص 50 درصد)، 2) 16 درصد پروتئین خام و12 گرم متیونین محافظت شده مپران (خلوص 85 درصد)، 3) 17درصد پروتئین خام، بدون افزودنی بود. تولید شیر بصورت سه روز پیاپی در هفته، تعیین ترکیبات شیر بصورت هفتگی، مصرف خوراک بصورت روزانه و وزن کشی در ابتدا و انتهای آزمایش انجام شد. در این آزمایش تیمارهای آزمایشی اثر معنی داری بر تولید شیر نداشت. در بین اجزای شیر، فقط تغذیه متیلاک باعث کاهش معنی دار درصد پروتئین شیر شد. مطالعه فرآسنجه های خونی گاوها نشان داد که جیره های آزمایشی تنها بر نیتروژن اوره ای خون و بتا هیدروکسی بوتیرات اثر معنی دار داشتند و سایر شاخص ها تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفتند. میزان ماده خشک مصرفی گاوها تفاوت معنی داری نداشت. گاوهای اختصاص یافته به جیره های یک و دو، با وجود مصرف خوراکی با یک درصد پروتئین خام کمتر، بازده خوراک مشابهی با گروه شاهد داشتند. لذا با توجه به نتایج پژوهش حاضر، استفاده از منابع متیونین محافظت شده در شکمبه جهت کاهش درصد پروتئین خام جیره در این مرحله از شیردهی توصیه می شود.
کلیدواژگان: متیونین محافظت شده در شکمبه، گاوهای هلشتاین، عملکرد تولیدی، پروتئین خام جیره -
صفحه 240این آزمایش برای تعیین تاثیر عمل آوری پیت خام نیشکر با بخار آب تحت فشار بالا (دمای 210 تا220 درجه سانتی گراد، 19 بار فشار به مدت 3 دقیقه با رطوبت70 درصد) بر فعالیت تخمیری و فراسنجه های تولید گاز و تجزیه آن توسط میکروارگانیسم های خالص شکمبه انجام شد. گروه های مختلف میکروبی شکمبه با استفاده از روش های فیزیکی، شیمیایی و استفاده از آنتی بیوتیکها جدا شدند. گروه های میکروبی شامل کل میکروارگانیسم ها، قارچ ها، باکتری ها، پروتوزوا، مجموع قارچ و باکتری، باکتری و پروتوزوا، و قارچ و پروتوزوا بودند. فراسنجه های تولید گاز در طی 96 ساعت انکوباسیون توسط این گروه های میکروبی با استفاده از معادله نمایی ارسکوف و مکدونالد تعیین شدند. عمل آوری با بخار به طور معنی داری نرخ تولید گاز و تولید گاز از بخش قابل تخمیر پیت خام را توسط همه گروه های میکروبی افزایش داد. بالاترین تولید گاز از بخش قابل تخمیر (25/193 میلی لیتر) و نرخ تولید گاز (09/0 میلی لیتر در ساعت) توسط مجموع میکروارگانیسم های شکمبه مربوط به تیمار عمل آوری با بخار بود. بیشترین مقدار تولید گاز توسط کل میکروارگانیسم های شکمبه و کمترین مقدار هم توسط پروتوزواهای شکمبه مشاهده شد. بنابراین نتایج آزمایش نشان داد که بخار آب تحت فشار بدون ایجاد اثرات منفی می تواند سبب بهبود هضم و تخمیر پیت خام نیشکر شود.
کلیدواژگان: پیت خام نیشکر، بخار، میکروارگانیسم های شکمبه -
صفحه 247در این تحقیق از 16 راس گوساله نر براون سوئیس با میانگین وزن اولیه30 ±170 کیلوگرم برای بررسی اثر استفاده از موننسین در جیره های حاوی دانه جو و تریتیکاله بر عملکرد پروار آنها استفاده شد. در این آزمایش که در قالب طرح کاملا تصادفی با روش فاکتوریل 2×2 انجام شد گوساله ها به مدت 90 روز با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. تیمار های آزمایشی شامل 1) جیره حاوی دانه جو بدون موننسین، 2) جیره حاوی دانه جو همراه با موننسین، 3) جیره حاوی دانه تریتیکاله بدون موننسین و 4) جیره حاوی دانه تریتیکاله همراه با موننسین بود. مقدار موننسین مورد استفاده 30 میلی گرم بر هر کیلوگرم ماده خشک جیره بود. وزن کشی گوساله ها به صورت ماهانه و مصرف خوراک به صورت روزانه اندازه گیری شد. نمونه گیری از مایع شکمبه با استفاده از لوله مری و خون از سیاهرگ گردنی در پایان هر ماه انجام گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که نوع دانه و سطح موننسین تاثیر معنی داری بر صفات پرواری چون اضافه وزن روزانه، ضریب تبدیل خوراک و مصرف خوراک روزانه نداشت. استفاده از موننسین بر غلظت گلوکز خون تاثیری نداشت. غلظت نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه، نیتروژن اوره ای خون و pH مایع شکمبه تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. با توجه به اینکه نوع منبع دانه و مکمل موننسین تاثیری بر عملکرد پروار نداشت و موننسین در حضور دانه جو و تریتیکاله تاثیر مشابهی نشان داد، لذا می توان از دانه تریتیکاله به جای دانه جو بعنوان بخشی از جیره گوساله های پرواری استفاده کرد.
کلیدواژگان: موننسین، جو، تریتیکاله، گوساله پرواری -
صفحه 255هدف این پژوهش، تعیین اثر تزریق محلول بروگلوکنات کلسیم، 48 و 24 ساعت پیش از زایش و بلافاصله پس از زایش بر مصرف ماده خشک، تولید شیر روزانه، بروز ناهنجاری های متابولیکی و عفونت های رحمی طی 21 روز اول پس از زایش در گاوهای تغذیه شده با جیره آنیونیک (55- میلی اکی والان در کیلوگرم ماده خشک) پیش از زایش بود. تعداد 36 راس گاو هلشتاین براساس دوره شیردهی بلوک بندی شده و به طور تصادفی به 4 تیمارتزریقی بروگلوکنات کلسیم 40 درصد به مقدار 500 سی سی به صورت زیر جلدی در زمان های متفاوت پیش و پس از زایش اختصاص یافت، تیمارهای آزمایشی شامل 1) بدون تزریق؛ 2) تزریق 48 ساعت پیش از زایش؛ 3) تزریق 24ساعت پیش از زایش و 4) تزریق بلافاصله پس از زایش؛ بودند و مدت رکوردگیری و جمع آوری داده های آزمایشی 21 روز بود. ماده خشک مصرفی در تیمارهای 3،2،1 و4 به ترتیب 87/10، 32/12، 63/12 و03/15 کیلوگرم در 24 ساعت اول پس از زایش بود. تجزیه و تحلیل آماری داده های به دست آمده در مورد ماده خشک مصرفی تفاوت معنی داری (05/0Pکلیدواژگان: بروگلوکنات کلسیم، هیپوکلسیمی درمانگاهی و تحت درمانگاهی، تزریق، پیش از زایش و پس از زایش
-
صفحه 265به منظور بررسی مقاومت انواع ریزکپسول های روغن ماهی در شکمبه و میزان خروج روغن از این ریزکپسول ها و تاثیر آنها بر تولید گاز و قابلیت هضم در شرایط شکمبه در مقایسه با تیمارهای حاوی روغن ماهی محافظت نشده سه آزمایش انجام شد. در آزمایش اول تاثیرpH شکمبه و شیردان بر میزان باز شدن دیواره ریزکپسول ها و خروج روغن در محیط آبی، در آزمایش دوم میزان تولید گاز و تاثیر روغن ماهی ریزکپسوله شده بر کینتیک تخمیری شکمبه و در آزمایش سوم تاثیر روغن ماهی ریزکپسوله شده بر تجزیه پذیری مواد در شکمبه با روش آزمایشگاهی (Batch culture) مطالعه شد. تیمارهای آزمایشی برای آزمایش اول شامل: 1) ریزکپسول ساده، 2) ریزکپسول اسید تانیکی و 3) ریزکپسول کلسیمی با زمان انکوباسیون 24 ساعت بود. در آزمایش تولید گاز دو نوع جیره پایه شامل جیره علوفه ای (یونجه خشک) و جیره کامل (نسبت 40: 60 علوفه به کنسانتره) و هشت تیمار برای هر جیره شامل: 1) کنترل (فاقد افزودنی)، 2) روغن ماهی (4 درصد ماده خشک جیره پایه)، 3) پودر آب پنیر و روغن ماهی (به ترتیب 12 و 4 درصد ماده خشک جیره پایه)، 4) پودر آب پنیر و اسید تانیک (به ترتیب 12 و 2/1 درصد ماده خشک جیره پایه)، 5) پودر آب پنیر، روغن ماهی و اسید تانیک (به ترتیب 12، 4 و 2/1 درصد ماده خشک جیره پایه)، 6) ریزکپسول ساده (16 درصد جیره پایه)، 7) ریزکپسول اسید تانیکی (2/17 درصد جیره پایه) و 8) ریزکپسول کلسیمی (2/17 درصد جیره پایه) با 72 ساعت زمان انکوباسیون استفاده شد. در آزمایش سوم از یونجه خشک به عنوان جیره پایه با شش تیمار شامل: 1) کنترل (فاقد افزودنی)، 2) روغن ماهی، 3) پودر آب پنیر و روغن ماهی، 4) ریزکپسول ساده، 5) ریزکپسول اسید تانیکی، 6) ریزکپسول کلسیمی (نسبت تیمارها یکسان با آزمایش تولید گاز در نظر گرفته شد) در 24 ساعت زمان انکوباسیون استفاده شد. در آزمایش اول میزان خروج روغن ماهی از ریزکپسول های ساده، اسید تانیکی و کلسیمی تحت شرایط pH شکمبه به ترتیب 74، 7 و 12درصد و در pH شیردان به ترتیب 74، 59 و 67 درصد از کل روغن ماهی کپسوله شده بود که برای ریزکپسول اسید تانیکی در شرایط pH شکمبه به صورت معنی داری (05/0Pکلیدواژگان: تجزیه پذیری، روش تولید گاز، روغن ماهی، ریزکپسول
-
Page 182In this study the effect of diet dilution in 16-20 d of age and using a multi-enzyme (Endofeed-W) on performance, carcass characteristics and some blood parameters of broiler chickens (Cobb 500, commercial strain) was studied. This experiment was conducted as a factorial arrangement 2×3 in a completely randomized design with 3 replicates and 8 chicks in each replicate. Experimental diets contained 0, 20 and 40 percent rice hulls and 2 levels of enzyme (0, 500 mg/Kg). These diets contained 3000, 2400, 1800 Kcal/Kg metabolizable energy, and 21, 16.8 and 12.6 % crude protein, respectively. In other days of experiment, the chicks were fed in according to Cobb 500 rearing guideline. During feed restriction and whole period of rearing (1-44d), diet diluting up to 20% decreased feed conversion ratio (PKeywords: Diet diluting, Endofeed, W, Performance, Broiler chicken
-
Page 191
This experiment was conducted to evaluate the effect of different levels of crude protein and threonine on performance, carcass characteristics and immune system of broiler chickens during starter (7-24) and grower (25-42) periods. A total of 288 male broiler chicks of Ross 308 strain were used in a completely randomized design with factorial arrangement (2×4) with three replicates in each treatment. Experimental diets were included two levels of protein (Ross 308 guideline recommendation and 5% lower than the recommendation) and four levels of threonine (90, 100, 110, 120 of NRC recommendation). At starter period, threonine levels had a significant effect on feed conversion ratio (P
Keywords: Crude protein, Threonine, Performance, Carcass characteristics, Immune system -
Page 199
Two experiments were carried out in order to comparison of the effect of different levels of vitamin premix in two raising systems of floor and cage on performance and leg bone characteristics of broiler chickens which were fed with adjusted diet base on wheat and barley during 29 to 42 days. The treatments were composed of 0, 33.33, 66.66 and 100 percent of vitamin premix (according to the recommendation of vitamin premix Producer Company) which used from 29 to 42 days. Experiment in floor was carried out by using 288 male broiler chickens (Ross 308) with 4 treatments and 4 replicates in a completely randomized design in floor system. Experiment in cage battery system was carried out by using 80 male broiler chickens with 4 treatments and 4 replicates in raising cage. Feed intake and body weight gain of each replicate were calculated during two weeks of the experiment. During these two weeks, in experiment in floor, two broiler chickens were measured and in experiment in cage battery system one broiler chickens slaughtered and breast, thigh, percentage of abdominal fat and liver were measured. After slaughtered, right leg of each bird was used for determine ash, calcium, phosphorus and strength. The results of the experiment in floor showed that vitamin premix withdrawal at 29 days of age did not impair carcass characteristics and leg bone characteristics during the final rearing period. The results of battery cage system showed that withdrawal of vitamin premix from the diet of experimental birds; were induced negative effect on productive performance, weights of thigh, and breast and leg bone characteristics during 36-42 day of ages. Therefore, it seems that there is the possibility of vitamin premix levels reduction up to the approximate 33% level in finisher period while in the floor system; it is possible to withdraw vitamin supplements in broilers’ finisher diets and in this way the costs of poultry industry will reduce.
Keywords: Vitamin premix, Broiler chickens, Rearing systems, Bone characteristics -
Page 209Two studies were conducted to evaluate the correlation between growth performance of chicks fed full fat soybean (FFSB) extruded at 145, 155 and o 165 and laboratory quality tests. In biological study, one hundred and forty four d-old male broiler chicks were divided into 12 groups including 3 treatments with 4 replicates of 12 chicks each and fed three diets containing 15 % FFSB extruded at 145, 155 and 165 o C from 0 to 21 d of age. Feed intake (FI), weight gain (WG) and feed conversion ratio (FCR) of chicks were not affected with increasing FFSB extrusion temperatures during 0-21 d of age. For evaluation the quality tests, the urea activity index (UA) was obtained as 0.11, 0.09 and 0.05 for FFSB extruded at 145, 155 and 165 °C, respectively. The correlation between UA with WG and FCR of chicks were 88 and 85 percent, respectively. The protein solubility in KOH (PSKOH) of FFSB extruded at 145, 155 and 165 °C, were 80.2, 78.1 and 72.4, respectively. The correlation between PSKOH with WG and FCR of chicks were 81and 88 percent, respectively. The protein dispersibility index (PDI) were 21.5, 20.8 and 16.5 for FFSB extruded at 145, 155 and 165 °C, respectively. The correlation of PDI with WG and FCR of chicks were 92 and 89 percent, respectively. It is concluded that the laboratory quality tests of FFSB were extruded at 145, 155 and 165 °C were in optimum range for broiler nutrition. Also the PDI had higher correlation with growth rate of chickens as compared to UA and PSKOH and could be the best quality index for estimating the growth rate of broiler chickens fed EFFSBKeywords: Full fat soybean, Extrusion temperature, Laboratory quality tests, Broiler chicks, Growth performance
-
Page 216The objective of this study was to evaluate the effect of cottonseed meal (CSM) treated with sodium bentonite (SB) on laying hen profit and apparent digestibility of nutrients. A 3×3 factorial arrangement in a completely randomized design with 9 dietary treatments of 4 replicates consisting 3 levels of SB (0, 1 and 2%) and 3 levels of CSM (0, 10 and 20%) were tested. Nine mash diets were fed to 288 commercial Hy-Line W-36 hens from 51 weeks of age for 12 weeks. Feeding 20% CSM reduced apparent digestibility of organic matter and egg production and increased feed cost. Inclusion of 10% CSM did not have adverse impacts on nutrients digestibility and hen performance. Interestingly, CSM at the level of 10% increased economic profit and reduced excreta moisture. Egg shell quality was not influenced by SB or CSM. The SB significantly decreased apparent digestibility of dry matter and organic matter; however did not have deleterious effects on productive traits. In overall, diet with 1% SB and 10% CSM resulted in the best performance and the most economic profit of laying hens.Keywords: Hy, line laying hen, Cottonseed meal, Sodium bentonite, Excreta moisture, Profitability
-
Page 224The chemical and fermentative parameters of three fresh forages and silages of sorghum including Sweet, Pegah and Speedfeed varieties were compared with corn using in vitro method, also degradability coefficients of forages and silages were determined by in situ method. Forages were planted in the same condition and harvested in soft dough stage, then ensilaged in four replicates for each time of 30, 60 and 90 days of preservation in mini silos. Buffering capacity in green Sweet sorghum was lower than corn and Speedfeed, and acid detergent fiber and water soluble carbohydrates respectively were significantly highest and lowest in fresh forage of Speedfeed sorghum. In time of 60 days, percent of acid detergent lignin of corn silage was lower than Sweet and Speedfeed sorghum silages; similarly, residual water soluble carbohydrate was lowest in corn silage. The lactate Concentration in corn and Pegah sorghums was higher than Sweet and Speedfeed silages. In corn and Sweet sorghum silages, Contents of acetic acid and ammonium nitrogen were highest and lowest, respectively. In nylon bag experiment, Degradation rate of corn and Pegah sorghum forages were significantly higher than Sweet and Speedfeed sorghums that cause to more effective degradability with passage rate of 0.08 in this forages. Also, the slowly degradation coefficient of corn silage was higher than sorghums silages. In conclusion, Speedfeed sorghum forage is not suitable for making silage in comparison others, and corn silage had more potential of degradability.Keywords: Sorghum silage, Corn silage, In vitro, Nylon bag method
-
Page 233
In this study the effect of diet dilution in 16-20 d of age and using a multi-enzyme (Endofeed-W) on performance, carcass characteristics and some blood parameters of broiler chickens (Cobb 500, commercial strain) was studied. This experiment was conducted as a factorial arrangement 2×3 in a completely randomized design with 3 replicates and 8 chicks in each replicate. Experimental diets contained 0, 20 and 40 percent rice hulls and 2 levels of enzyme (0, 500 mg/Kg). These diets contained 3000, 2400, 1800 Kcal/Kg metabolizable energy, and 21, 16.8 and 12.6 % crude protein, respectively. In other days of experiment, the chicks were fed in according to Cobb 500 rearing guideline. During feed restriction and whole period of rearing (1-44d), diet diluting up to 20% decreased feed conversion ratio (P
Keywords: Diet diluting, Endofeed, W, Performance, Broiler chicken -
Page 240This experiment was conducted to determine the effect of procceesing of sugarcane pith with high pressure steam (210-220C◦, at 19 bar, over 3 min, on 70 % moisture) on fermentative activity and gas production parameters and degradation by pure microorganism of rumen. The microbial different groups of rumen were separated by physical and chemical methods and using antibiotics. These microbial groups were including; total microorganism, fungi, bacterial, protozoal, fungi and bacteria, bacteria and protozoa and fungi and protozoa. Gas production parameters after 96 h incubation by these microbial groups were determined by the exponential equation. The processing with steam significantly increased rate and gas production from fermentable fraction of sugarcane pith by all rumen microbial groups. The highest gas production from fermentable fraction (193.25 ml) and rate of gas production (0.09 ml/h) by rumen microorganism was for sugarcane pith processed with steam. The highest gas production was observed by total rumen microorganism and the lowest was for rumen protozoa. Therefore, the result of experiment showed that high pressure steam without detrimental effects can improve digestion and fermentation of sugarcane pith.Keywords: Sugarcane pith, Steam, Rumen microorganism
-
Page 247The effect of barley or triticale and monensin on fattening performance of Brown Swiss calves (with average body weight of 170±30 kg) were studied in a completely randomized design with factorial arrangement of 2×2 and 4 replicates. Experimental treatments were: 1- barley grain without monensin 2- barley grain with monensin 3- triticale grain without monensin and 4- triticale grain with monensin. The amount of monensin in the ration was set to be 30 mg/kg DM. Calves weighing was undertaken monthly and dry matter intake was measured daily. Sampling from rumen fluid was carried out using a stomach tube, and blood sampes were taken at the end of each month. Average daily gain, feed conversion ratio and daily feed intake were not significantly affected by the treatments. Monensin had no significant effect on blood glucose concentration. Ruminal N-NH3, blood urea nitrogen and ruminal pH were not significantly affected by the experimental treatments. As grain sources and monensin application had no effect on fattening performance of the calves. it can therefore concluded that triticale grain might be utilized substituted with barley grain in feed lot diets. This substitutionn can be important from the economical of view in calves feed lot interprise.Keywords: Monensin, Barley, Triticale, Fattening calve
-
Page 255The objective of this study was to determine the effect of calcium borogluconate injection 48 and 24 hours prepartum and immediately after parturition on dry matter intake at day of calving, milk yield, incidence of metabolic disorders and uterine conditions during the first 21 days postpartum in cows fed anionic diets. Thirty six lactating dairy cows were balanced by parity (1, 2, 3+) and allocated to 4 subcutaneous injection treatments of 15.2 gr calcium as borogluconate at different times pre and postpartum than expected calving date. Group 1 consisted of 9 cows receiving no treatment before or after parturition. Group 2 consisted of 9 cows receiving calcium borogluconate 48 h prepartum.Group 3 consisted of 9 cows receiving calcium borogluconate 24 h prepartum. Group 4 consisted of 9 cows receiving 15.2 gr of ca as borogluconate immediately postpartum. Dry matter intake was in treatments 1, 2, 3 and 4 was 10.87, 12.32, 12.63 and 15.03 kg in the first 24 h after calving, respectively And indicated significantly difference among treatments. milk yield in 2, 3 and 4 treatments was significantly greater than group 1 in the first 21 days of lactation (38.7, 38.9, 40.3 vs 36.07 kg/d). Treatment had a significant effect on the subclinical hypocalcemia incidence so incidence risk of subclinical hypocalcemia in 1 treatment was 10 times more likely than 4 treatment. Data regression analysis indicated that 4 treatment had a significant effect on the ketosis incidence. So that the cows no calcium injection 2.43 times more likely to experience ketosis than 4 treatment. But experimental treatments were not significantly effect on the incidence of milk fever, displacement abomasum, retained placenta, metritis and endometritis. In general, calcium injection, especially immediately after parturation increased the dry matter intake in day of calving and reduced metabolic disorders such as hypocalcaemia and ketosis.Keywords: Borogluconate, Clinical, subclinical hypocalcemia, Pre, postpartum
-
Page 265Resistance of microencapsulated fish oil (MFO) in the rumen and its effects on fermentability of nutrients in the rumen was studied in 3 experiments. The key parameter in these studies was the amount of oil released from the microcapsules and their effects on gas production and rumen degradability in comparison with unprotected fish oil (FO). In the first experiment the effect of rumen and abomasum pH on disintegration of MFO and amount of fish oil released was investigated. In the second experiment effects of MFO on in vitro gas production and rumen fermentation kinetics was undertaken and in the third experiment in vitro Batch culture was used in order to estimate the effect of MFO on rumen degradability. Experimental treatments in the first experiment were 1) simple Microcapsules 2) tannic acid treated Microcapsules and 3) Ca2+ treated Microcapsules. In the second experiment or gas production study 2 kinds of basal diet including the forage diet (dry alfalfa) and the complete diet (forage to concentrate with ratio of 60:40) with 8 treatments for each experimental diet: including; 1) the control (without supplement), 2) 4% fish oil, 3) 12% whey protein concentrate and 4% fish oil, 4) 12% whey protein concentrate and 1.2% tannic acid, 5) 12% whey protein concentrate, 4% fish oil and 1.2% tannic acid, 6) 16% simple microcapsules 7) 17.2% tannic acid treated Microcapsules and 8) 17.2% Ca2+treated microcapsules were used. In the third experiment dry forage used as basal diet with 6 experimental treatments including; 1) the control (without supplement), 2) 4% fish oil, 3) 12% whey protein concentrate and 4% fish oil, 4) 16% simple microcapsules 5) 17.2% tannic acid treated microcapsules and 6) 17.2% Ca2+ treated microcapsules with 24h incubation time. In the first experiment the amount of oil released of microcapsules in rumen were 74, 7 and 12% and in abomasum were 74, 59 and 67% for simple, tannic acid and Ca2+ treated microcapsules respectively. Resistance of tannic acid treated microcapsules in the rumen and abomasum was significantly better than other treatments. In gas production experiment for both diets, the tannic acid led to significantly higher gas production in comparison with other treatments. In batch culture in vitro experiment oil the amount of oil released from microcapsules were 78.72, 13.52 and 26.2% in simple, tannic acid and Ca2+treated microcapsules respectively. DM degradability was not affected by fish oil in tannic acid treated microcapsules (P>0.05). DM degradability was significantly higher in tannic acid and Ca2+ treated microcapsules in comparison with the unprotected fish oil. The results showed that microencapsulation of fish oil with the suitable ingredients should led to better performance in case of animal performances. It can be concluded that the desirable dairy products in from of fatty acids are achievable by microcapsulation method similar to what was undertake in these experiments.Keywords: Microencapsulation, Fish oil, Degradability, Gas production
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.