فهرست مطالب

فنآوری تولیدات گیاهی - سال دهم شماره 2 (زمستان 1389)

نشریه فنآوری تولیدات گیاهی
سال دهم شماره 2 (زمستان 1389)

  • تاریخ انتشار: 1389/10/11
  • تعداد عناوین: 7
|
  • حمید فاتح، عادل سی و سه مرده*، مسعود کریمپور صفحه 1

    به منظور بررسی تاثیر تیمارهای پرایمنیگ بذر در دو کشت انتظاری و بهاره نخود، آزمایشی در سال زراعی 88-1387 به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی به اجرا درآمد. در این آزمایش تاریخ کاشت انتظاری و بهاره به عنوان فاکتور اصلی و تیمارهای پرایمینگ شامل تیمار شاهد (بدون پرایم)، هیدروپرایمینگ، پرایمینگ با کلرید پتاسیم و کلرید کلسیم به عنوان اسموپرایمینگ و پرایمینگ با سولفات روی و اسید آسکوربیک به عنوان پرایمینگ غذایی در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که کشت انتظاری در مقایسه با کشت بهاره عملکرد بیش تری حاصل نمود، کاهش عملکرد در کشت بهاره عمدتا ناشی از تعداد دانه کم تر در هر بوته و تا حدی کاهش وزن هزار دانه بود. هم چنین نتایج نشان گر تاثیر منفی تیمارهای اسموپرایمینگ بر تعداد بوته در واحد سطح، وزن خشک بوته در گلدهی، عملکرد دانه و شاخص برداشت بود، در حالی که هیدروپرایمینگ و پرایمینگ با آسکوربات و سولفات روی عملکرد را در هر دو کشت انتظاری و بهاره افزایش دادند. با بررسی فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان مشخص گردید که در کشت بهاره نسبت به پاییزه فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز افزایش پیدا کرد، که به اعمال تنش خشکی بیش تر در کشت بهاره نسبت داده شد. در کل نتایج نشان داد که نقش آنتی اکسیدانی آنزیم پراکسیداز در حدود 20 برابر آنزیم کاتالاز بود و آنزیم پراکسیداز عامل دفاعی اصلی در کاهش خسارت اکسیداتیوی در نخود تحت تنش می باشد.

    کلیدواژگان: کشت انتظاری، هیدروپرایمینگ، اسموپرایمینگ، کاتالاز، پراکسیداز
  • حسن راه چمندی، محمدعلی ابوطالبیان، گودرز احمدوند، آژنگ جاهدی صفحه 17
    جهت بررسی اثرات پرایمینگ در مزرعه و تاریخ کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم سویا، آزمایشی به-صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1388 در همدان اجرا گردید. تاریخ کاشت در دو سطح (پانزدهم و سی و یکم خرداد ماه) در کرت های اصلی و رقم (شامل سه رقم L17، M9 و M7) به همراه پرایمینگ (در 4 سطح شامل پرایم کردن به مدت 4 ساعت در محلول های روی 02/0 درصد، نیترات پتاسیم 4/0 درصد، آب معمولی و بدون پرایمینگ) به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی قرار گرفتند. عملکرد دانه، اجزاء عملکرد، عملکرد بیولوژیکی و ارتفاع گیاه در تیمارهای آزمایشی مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با تاخیر در کاشت، عملکرد و تعداد نیام در شاخه فرعی به-طور معنی داری کاهش یافت. رقم M9 در اکثر صفات به جز تعداد دانه در هر نیام شاخه فرعی و ارتفاع بوته نسبت به دو رقم دیگر برتری داشت. در دو رقم M7 و M9 پرایمینگ با روی و آب معمولی توانست اثر منفی تاخیر کاشت، در صفات تعداد نیام در ساقه های اصلی و فرعی را جبران نماید. در مقایسه اثر متقابل رقم و تیمار پرایمینگ بر عملکرد، رقم M9 در پرایم با آب معمولی بیش ترین واکنش مثبت را نشان داد و عملکردی به مقدار 4285 کیلوگرم در هکتار تولید نمود که این میزان 35 درصد بیشتر از تیمار بدون پرایم بود.
    کلیدواژگان: اجزا عملکرد، پرایمینگ بذر در مزرعه، تاریخ کاشت، سویا، عملکرد
  • بهزاد مهرشاد، غلامرضا حیدری*، یوسف سهرابی، محمدرضا عبداللهی، سید سعید موسوی صفحه 31

    به منظور بررسی اثرات عصاره دودی گیاهان و دود آئروسل، بر ارتفاع بوته، طول ریشه، تعداد شاخه های جانبی، تعداد برگ در بوته، میزان کلروفیل و ماده خشک کل در گیاه دارویی توت روباهی، دو آزمایش جداگانه در سال 1388، در همدان اجرا گردید. آزمایش عصاره دودی با شش غلظت (صفر، 002/0، 01/0، 1/0، 2/0 و 1[V/V]) و سه تکرار، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و آزمایش دود آئروسل با دو تیمار دود آئروسل (20 دقیقه) و شاهد در چهار تکرار، در قالب طرح کاملا تصادفی، اجرا شد. نتایج نشان داد که اثر عصاره دودی به غیر از میزان کلروفیل، بر تمامی شاخص های مورد مطالعه، معنی دار بود. در حالت کلی، غلظت های 01/0 و 1/0 عصاره دودی، بیش تر شاخص های رشدی گیاه توت روباهی را به طور معنی داری، افزایش دادند. نتایج آزمایش دوم نیز نشان داد که دود آئروسل، همه شاخص های مورد مطالعه (به جز تعداد برگ در بوته) گیاه توت روباهی را بهبود بخشید.

    کلیدواژگان: توت روباهی، دود آئروسل، دود گیاهی، صفات رشدی، عصاره دودی
  • محمدرضا شهسواری، طلعت یساری صفحه 41
    آگاهی از زمان وقوع مراحل نمو محصولات زراعی از جمله گلرنگ دارای اهمیت خاصی است. برای مدل سازی مراحل نمو ارقام گلرنگ اراک، صفه و گلدشت با استفاده از درجه حرارت و طول روز، از آزمایش های تاریخ کاشت این ارقام طی سال های 1388-1383 در مزرعه تحقیقات کشاورزی کبوترآباد اصفهان استفاده شد. برای تعیین مدل نمو هر مرحله، طول هر مرحله به عنوان متغیر تابع و متغیرهای حرارتی، طول روز و حاصل ضرب متغیرهای حرارتی با متغیرهای طول روز به-عنوان متغیر مستقل در رگرسیون مرحله ای مورد استفاده قرار گرفتند. مرحله ای از رگرسیون به عنوان مدل مناسب انتخاب گردید که ضریب رگرسیون و ضریب تشخیص جزء آن حداقل در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بوده و حداکثر ضریب تبیین کل را داشته باشد. تعداد روز از کاشت تا سبز شدن، سبز شدن تا تکمه دهی، سبز شدن تا گلدهی و رسیدگی و گلدهی تا رسیدگی از تاریخ های کاشت تاثیر پذیرفت. با افزایش دما، طول مراحل نمو کاهش یافت. طول دوران سبز شدن تا تکمه دهی و تا گلدهی بیش ترین تاثیر را از طول روز پذیرفت و با افزایش طول روزکاهش یافتند. حداقل درجه حرارت و مربع آن متغیرهایی بودند که وارد مدل شدند و حدود 89 درصد تغییرات طول دوره سبز شدن ارقام مورد مطالعه را توضیح دادند. حدود 85 درصد تغییرات طول دوره سبز شدن تا تکمه دهی به وسیله حاصل ضرب درجه حرارت حداکثر در طول روز و مربع حاصل ضرب آن ها توجیه گردید. حاصل ضرب درجه حرارت حداکثر در طول روز حدود 91 درصد تغییرات طول مرحله سبز شدن تا گلدهی را بیان نمود. مربع درجه حرارت حداکثر در مربع طول روز با توان چهارم درجه حرارت میانگین حدود 84 درصد واریانس طول مرحله سبز شدن تا رسیدگی را بیان نمودند. مربع درجه حرارت حداقل، نیز متغیری بود که طول مرحله گلدهی تا رسیدگی را به میزان حدود 60 درصد توضیح داد. پیش بینی زمان تکمه دهی، گلدهی و رسیدگی به ترتیب برای مبارزه با مگس گلرنگ، تامین آب آبیاری و تهیه کمباین برداشت بسیار راهگشا است
    کلیدواژگان: دما، دقت مدل، ژنوتیپ، ضریب تبیین، طول روز
  • جواد حمزه یی، حسین سرمدی نایبی صفحه 53
    در کشاورزی پایدار کاربرد کودهای زیستی نقش ویژه ای در افزایش تولید محصول و حفظ حاصل خیزی پایدار خاک دارد. به همین منظور، اثر کودهای زیستی (عدم تلقیح، تلقیح با نیتراژین و تلقیح با نیتروکسین) و شیمیایی نیتروژنه (صفر، 90، 135 و 180 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) بر عملکرد ذرت و کارایی مصرف نیتروژن مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. صفات مورد بررسی شامل تعداد ردیف دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف، تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، کارایی جذب نیتروژن، کارایی زراعی نیتروژن و شاخص برداشت نیتروژن بودند. اثر نیتروژن بر تمامی صفات مورد مطالعه معنی دار شد. اثرکود های زیستی نیز بر کلیه صفات به جز وزن هزار دانه، شاخص برداشت و شاخص برداشت نیتروژن معنی دار شد. اثر متقابل کود شیمیایی در کود زیستی نیز بر صفات تعداد دانه در ردیف، تعداد دانه در بلال، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و کارایی جذب نیتروژن معنی دار شد. بیش ترین (956 گرم در مترمربع) و کم ترین (475 گرم در مترمربع) عملکرد دانه به ترتیب در ترکیب تیماری 180 کیلوگرم نیتروژن به همراه کود زیستی نیتراژین و تیمار شاهد (عدم تلقیح و عدم مصرف نیتروژن) به دست آمد. در کل، تیمار 135 کیلوگرم نیتروژن به همراه کود های زیستی، با تیمار 180 کیلوگرم نیتروژن و بدون تلقیح، در یک گروه آماری قرار داشتند، بنابراین، تلفیق کودهای زیستی و شیمیایی نیتروژنه، می تواند علاوه بر تولید محصول کافی و بهبود کارایی جذب نیتروژن، مصرف کود شیمیایی نیتروژنه را کاهش دهد که این امر کمک قابل توجهی به سالم سازی محیط زیست می کند و راهبرد مهمی در جهت حرکت به سمت کشاورزی پایدار می باشد.
    کلیدواژگان: اوره، کارایی جذب، کارایی زراعی، نیتراژین، نیتروکسین
  • مرتضی گلدانی، مریم کمالی صفحه 65
    به منظور بررسی اثر پراکسید هیدروژن به عنوان آنتی اکسیدان جهت کاهش صدمات ناشی از کمبود آب در گل تکمه ای و تاج خروس زینتی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش برای گل تکمه ای شامل سه غلظت مختلف از پراکسید هیدروژن، به صورت محلول پاشی (صفر، دو و نیم و پنج میلی مولار) و سه فاصله آبیاری (چهار، هفت و ده روز) و برای تاج خروس شامل سه غلظت صفر (شاهد)، دو و نیم و پنج میلی مولار و سه فاصله آبیاری دو، پنج و هشت روز بودند. نتایج نشان داد که محلول پاشی پراکسید هیدروژن می تواند وزن خشک ریشه و بخش هوایی در گل تکمه ای و تاج خروس را افزایش دهد، و از این طریق کاهش وزن ناشی از تنش خشکی را جبران نماید. با افزایش فاصله آبیاری صفاتی نظیر هدایت روزنه ای، کلروفیل کل و حجم ریشه کاهش معنی داری داشت. به طوری که برای گیاه گل تکمه ای کم ترین میزان صفات اندازه گیری شده در فاصله آبیاری 10 روز یک بار و گیاه تاج خروس هشت روز یکبار به دست آمد. بر همکنش خشکی و پراکسید هیدروژن برای هر دو گیاه در صفت وزن خشک اندام هوایی در سطح احتمال پنج درصد و در صفاتی نظیر نشت الکترولیت، محتوای رطوبت نسبی برگ، پرولین و مجموع طول ریشه در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. بدین ترتیب برای گیاه گل تکمه ای در تیمار شاهد (هر چهار روز آبیاری)، با افزایش پراکسید هیدروژن تا دو و نیم میلی مولار، وزن خشک اندام هوایی و مجموع طول ریشه به ترتیب برابر 20% و 91% نسبت به تیمار شاهد (صفر میلی مولار) افزایش یافت و با افزایش پراکسید هیدروژن تا غلظت 5 میلی مولار در همین سطح از خشکی کلروفیل کل 31% نسبت به شاهد پراکسید هیدروژن افزایش نشان داد. حجم و وزن خشک ریشه گیاه تاج خروس در سطح احتمال پنج درصد و وزن خشک اندام هوایی، هدایت روزنه ای، درصد نشت الکترولیت، میزان پرولین و طول ریشه در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. به طور کلی نتایج نشان می دهد که با استفاده از محلول پاشی پراکسید هیدروژن تنش اکسیداتیو حاصل از تنش خشکی کاهش می یابد.
    کلیدواژگان: پرولین، تنش خشکی، شاخص کلروفیل، وزن خشک اندام هوایی و ریشه
  • لاله یزدان پناه گوهرریزی، محمد مهدی امینایی، بهمن پناهی، محسن امامی فر، منصوره مهدیان صفحه 83
    گیاه مرزه از گیاهان تیره نعناع به شمار می رود و در بسیاری از نقاط ایران به گل می نشیند. اسانس گیاه مرزه از تقطیر با بخار آب از برگ ها و سرشاخه های برگ دار حاصل می شود که در صنایع غذایی و دارویی کاربرد دارد. هدف این تحقیق، ارزیابی اثرات ضد قارچی اسانس گیاه مرزه بر روی قارچ پاتوژن Alternaria citri می باشد. برای بررسی خواص ضد قارچی اسانس گیاه مرزه ابتدا اقدام به تهیه اسانس مرزه شد. سپس قارچ آلترناریا جدا و در محیط کشت مخصوص رشد قارچ (Potato Dextero Agar) کشت گردید. پس از خالص سازی قارچ ها، محیط کشت پتیتو دکسترو آگار با غلظت های مختلف اسانس مرزه (صفر، 100،200،300،400،500 و 600 پی پی ام) تهیه و سپس قارچ A. citri به صورت قطعات کوچکی بر روی محیط قرار گرفته و در دمای 25 درجه سانتی گراد در دستگاه انکوباتور انکوبه گردید. پس از گذشت 24، 48 و 72 ساعت تا مدت زمان 8 روز رشد پرگنه های قارچ بر روی محیط حاوی اسانس بررسی شد. نتایج حاکی از آن است که اسانس مرزه در غلظت 400 پی پی ام به بالا در محیط کشت به طور کامل بر روی رشد قارچ اثر داشته و مانع رشد آن می گردد. شایان ذکر است غلظت های پایین تر باعث کند شدن رشد قارچ گردید ولی رشد آن را متوقف نکرد.
    کلیدواژگان: خاصیت ضد قارچی، اسانس مرزه، قارچ آلترناریا سیتری
|
  • Fatehh., Siosemardeha., Karimpoor, M Page 1

    In order to investigate the effects of seed priming and sowing dates on chickpea, an experiment was conducted in 2010 using a randomized complete block design as a split plot experiment. Sowing dates of winter and spring were allocated to main plots. priming treatments including control (non priming), hydropriming, priming with KCl and CaCl2 as osmopriming, ZnSO4 and Ascorbate as mineral priming were assigned to subplots. The results showed that grain yield was greatest under winter sowing. Grain yield reduction under spring sowing was mainly due to a reduction in the number of seed/plant and seed weight. Results indicated that osmopriming treatments had adverse affects on number of plants per unit area, shoot dry weight at flowering, grain yield and harvest index. Hydropriming, ascorbate and ZnSO4 priming increased grain yield under these tow sowing dates. Catalase and peroxidase showed higher antioxidant activities under spring sowing date than winter sowing. These differences were attributed to severe drought stress under spring sowing date. In overall it can be concluded that peroxidase showed 20 times higher antioxidant activity in contrast to catalase and played main defense role in reduction of oxidative damages in chickpea under drought stress.

    Keywords: Catalase, Hydropriming, Osmopriming, Peroxidase, Winter sowing date
  • Rahchamandih., Aboutalebian*, M. A., Ahmadvandg., Jahedi, A Page 17
    In order to determine the effects of on-farm seed priming and sowing date on yield and yield components of three soybean cultivars, an experiment was conducted in Hamedan in 2009, as split plot factorial in a randomized complete block design with three replications. Main plots were representative of two sowing date (June 5 th & June 21 st) while subplots included combinations of soybean cultivars (L17, M7 and M9) and priming treatments (soaking seeds for 4 hours in 0.02% zinc solution, 0.4% potassium nitrate solution, tap water and no-primed). Yield and yield components, biological yield, harvest index and plant height were measured. Results showed that, late sowing caused to significant reduction in harvest index, yield and pod number per lateral branch. M9 cultivar in the most traits except seed number per pod of lateral branch and plant height, was better than two other cultivars. In M7 and M9 cultivars priming with zinc solution and tap water could compensate late sowing negative effect on pod number per main stem and lateral branch. Considering to interactions between cultivars and priming treatments on the yield, M9 cultivar under tap water priming showed the most positive reaction and showed yield of 4285 kg per hectare which was about 35 percent more than of no-primed treatment.
    Keywords: On, farm seed priming, Sowing date, Soybean, Yield, Yield components
  • Mehrshadb., Haidarig., Sohrabiy., Abdollahi, M. R., Moosavi, S. S Page 31

    The effect of plant-derived smoke extract either as smoke extract or aerosol on plant growth parameters of Sanguisorba minor was investigated. Five concentrations of smoke extract (0.002, 0.01, 0.1, 0.2 and 1 v/v) and distilled water as control were used in the first experiment. A randomized complete block design with three replications was used for this experiment. In the second experiment, aerosol smoke and control were studied in a completely randomized design with four replications. Smoke extract, significantly affected all of the plant growth parameters (except amount of chlorophyll) in S. minor. Smoke extract concentrations of 0.1 and 0.01 were the best treatment for growth properties in S. minor. Results of the second experiment showed that aerosol smoke significantly improved all of the plant growth parameters (except leaves number) in S. minor.

    Keywords: Aerosol smoke, Growth properties, Plant smoke, Sanguisorba minor, Smoke extract
  • Shahsavari, M. R., Yasari, T Page 41
    Awareness of time occurrence of developmental stages of agronomic crops, such as safflower, is very important. To introduce model for developmental stages of three safflower cultivars, Arak, Sofea and Goldasht by temperature and day length, planting date, trials conducted in Kabootar-Abad Agricultural Research Station during 2003-2009. To estimate duration of each developmental stage, the measured duration of each developmental stage considered as the dependent variable and various temperature variables, day length and combination of them considered as the independent variables in a stepwise regression procedure. A step of regression was considered appropriate if the highest R2 was accompanied by the significant (p≤0.05) regression coefficient and partial R2. Days from planting to emergence, emergence to heading, emergence to flowering, emergence to ripening and flowering to ripening were affected by planting dates. By increasing temperature, developmental stage durations decreased. Day length had the most effect on emergence to heading and emergence to flowering duration and by increasing of day length, they decreased. Tmin and T2min were the variables which entered the regression model and explained about 89% of variation of planting to emergence period. Periods of emergence to head visible was explained by DL×Tmax and DL2×T2max in accuracy about %82. DL×Tmax was the only variable which entered the regression model and explained about %91 of variation emergence to flowering period. DL×Tmax and T4mean explained the most variance (84%) of emergence to ripening period. T2min was the only variable which entered the regression model and explained about 60% of variation of flowering to ripening period. Anticipating of heading, flowering and ripening stages are very important for control of fruit fly and providing of water irrigation and harvesting combine respectively.
    Keywords: Genotype, Coefficient of determination, Day length, Model accuracy, Temperature
  • Hamzei, J. Sarmadi Naiebi, H Page 53
    Application of bio-fertilizers in Sustainable Agriculture perform important role at increasing of crop production and improving of soil fertility. Hence, a field experiment was performed during 2009 growing season at Agricultural Research Center of Hamedan, to study the effect of nitrogen fertilizer rates, i.e., 0, 90, 135 and 180 kg N ha-1; as CF1 to CF4, respectively, and bio-fertilizers sources i.e., without bio-fertilizer, Nitrazhin inoculation and Nitroxin inoculation; as BF1 to BF3, respectively, on yield and nitrogen use efficiency of corn. So, a factorial experiment was carried out based on randomized complete block design (RCBD) with three replications. Traits of number of grain rows/ear, grain/row, grain/ear, 1000-seed weight, grain yield, nitrogen uptake efficiency (NUPE), Agronomic nitrogen efficiency (ANE) and N-harvest index (NHI) were evaluated. Results showed that nitrogen rates had significant effects on all traits. Also, the effect of bio-fertilizer treatment on grain rows/ear, grain/row, grain/ear, grain yield, biological yield, NUPE and ANE was significant. The interaction of N rates × bio-fertilizers sources had significant effect on number of grain rows/ear, grain/ear, grain yield, biological yield and nitrogen uptake efficiency (NUPE). Maximum grain yield (956 g m-2) was achieved at CF4 × BF2 treatment. Also, the lowest grain yield (475 g m-2) belonged to CF1 × BF1 treatment. In general, with application of bio-fertilizers, there was no significant difference between CF3 and CF4 treatments for grain yield. So, it can be concluded that bio-fertilizer application with CF3 treatment, can reduce the N fertilizer up to 25% and increased yield of corn. So, it seems that, this treatment could be beneficial for corn production.
    Keywords: Nitrazhin, Nitroxin, Urea, Harvest index, Uptake efficiency
  • Goldanim., Kamali, M Page 65
    In order to study the effect of exogenous application of Hydrogen peroxide on water deficit stress in Glob Amaranth (Gomphrena globosa L.) and ornamental Amaranth (Amaranthustricolar L.) an experiment was conducted in greenhouse conditions. This study was designed as factorial based on completely randomized design with 3 replications. Different concentration of Hydrogen peroxide (0, 2.5 and 5 mM) for both plants and three levels of water deficiency for Glob Amaranth (after 4, 7 and 10 days) and for ornamental Amaranth (after 2, 5 and 8 days) were treated. Results showed that foliar application of Hydrogen peroxide on both plants can improve shoot and root dry weight and alleviate adverse effects of water deficiency. With increasing distances Irrigation stomatal conductance, chlorophyll index and root volume decreased significantly, so that the lowest of this characteristics was for Glob Amaranth in the irrigation interval after 10 days and for ornamental Amaranth after eight days. For both plants, interaction effects of water deficiency and Hydrogen peroxide in shoot dry weight was significant in 5% level and in electrolyte leakage, relative water content, proline and total root length was significant in 1% level. For Glob Amaranth, in control treatment (interval 4 day irrigation) with increasing Hydrogen peroxide to 2.5 mM, shoot dry weight and total root length increased 20 and 91% respectively and with increasing Hydrogen peroxide to 5 mM, chlorophyll index was increased 30.8% compared to 0 mM Hydrogen peroxide. For ornamental Amaranth, interaction between Hydrogen peroxide content and irrigation interval showed that root volume and root weight were significant in 5% level and chlorophyll index, shoot weight, stomata conductivity, electrolyte leakage, proline and root length were significant in 1% level. The final result showed that foliar application of Hydrogen peroxide decreased drought stress because of water deficiency.
    Keywords: Chlorophyll index, Proline, Shoot, root dry weight, Water deficiency
  • Yazdanpanahl., Aminaii, M. M., Panahib., Emamifarm., Mahdian, M Page 83
    Savory plant (Satureja hortensis) belongs to the mint family which blooms in most parts of Iran. Savory essential oil wich could be obtained from steam distillation of leaves and leafy branches, is used in medicine and food industry. This study was aimed to evaluate interactions of antifungal activity of savory essential oil on Alternaria citri. In order to evaluate antifungal properties of savory essential oil, it was prepared from plant material, initially. Then, Alternaria citri strains were isolated and cultured in PDA medium culture. The PDA media were with different concentration of savory essential oil (0, 100, 200, 300, 400, 500, 600 ppm) after purification of fungi and followed up by cutting of Alternaria citri raised as well attached on PDA medium and then were incubated at 25°C temperature in a incubator.The fungal growth in mediums with different concentration of Satureja hortensis essential oil were evaluated after 24, 48, 72 hours to 8 days. The obtained data were analyzed by using SPSS software and the mean volues were compared with Duncan’s test.The obtained results indicated that savory essential oil from 400 ppm and higher concentrations demonstrate inhibitory effects on fungal growth and spores production.In addition,lower concentrations from 400 ppm reduced speed of fungi growth, but not ceased.
    Keywords: Satureja hortensis, Alternaria citri, PDA medium