دو ماهنامه مدیریت
پیاپی 48 (فروردین و اردیبهشت 1380)

در این مقاله ابتدا ضمن ارائه تعاریفی از آموزش،اهمیت و ضرورت آن در سازمان های معاصر مورد بررسی قرار گرفته و به دنبال آن مفهوم بالندگی از زوایا و جوانب گوناگون کالبد شکافی اصطلاحی گردیده و بروجود سازمان های بالنده با استقرار ادارات آموزش توسعه تحقیق تاکید شده است.همچنین ضرورتا به اصول و روش های آموزش در سازمانها پرداخته شده و در نهایت ضمن توصیف مفهوم (خود انتقالی)ناشی از یادگیری دائمی، چگونگی این یادگیری که لازمه بقاء و دوام و همسویی سازمان های معاصر با محیط متحول و متغیر است توضیح داده شده است.

سید کاظم امینی استاد دانشگاه، از اعضاء قدیمی انجمن مدیریت می باشند. ایشان از صاحبنظران مسائل مدیریت اداری و اجتماعی و کارشناس متخصص آموزش ضمن خدمت می باشند. وی دارای 17 تالیف و اثر دانشگاهی از جمله: مفاهیم کلی سازمان، آئین نگارش مکاتبات اداری، خلاصه سازی نوشته های اداری و گزارش نویسی می باشند. ایشان طراحی ساختار سازمانی و برنامه ریزی آموزشی ضمن خدمت برخی از سازمانها را به عهده دارند و در حال حاضر بعنوان مشاور آموزشی و مدیریت با سازمان های مختلف و دانشگاه همکاری دارند.

موجودیت و جو حاکم بر جوامع کثرت گرا را می توان پیش نیازی مهم برای طرح موضوع همکاری علم و عمل بیان نمود. دانشگاها و مراکز علمی- تحقیقاتی را می توان قدرت علم و بخش صنعت را به عنوان قدرت عمل در جامعه مطرح نمود بطوریکه بایستی همواره تعادل بین این دو قدرت مد نظر باشد. پر واضح است که در سالهای بعد از انقلاب صنعتی پیشتازی از آن کشورها و جوامعی بوده است که توانسته اند با در نظر گرفتن تعریف و جایگاه مناسبی برای دانشگاه و صنعت،از هم افزایی این دو نیرو، به سوی ترقی و پیشرفت گام برداشته و از دستاوردها و تاثیرات شگرف این تعامل جهت دست یابی به اهداف بهره مند شده و قدرت و برتری نسبی قابل ملاحظه ای در دنیا حاصل نمایند.

در این مقاله مفهوم مشارکت در مدیریت مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدا مقدمه ایی درباره پیشینه مشارکت در مناسبات اجتماعی انسان ها آورده شده و سپس به تاریخچه تئوریک مشارکت طبق نظریات ماکس وبرو،فر در یک تیلور، هنری فایول و چستر بار نارد اشاره ای گذرا شده است. با مقوله مشارکت در سازمان های مختلف،برخوردهای گوناگونی صورت پذیرفته است که به آنها اشاره شده و به یکی از اصلی ایجاد مشارکت در سازمان ها که مبحث بی نظمی در اثر مشارکت در سازمان ها پیشنهاد شده است.

روانشناسان رفتار گرا از جمله نخستین کسانی بودند که در عرصه روانشناسی علمی، سر انگشت اشاره خویش را بر حفظ، ایجاد و تداوم رفتار پیامدها و نتایج آن، معطوف نمودند. اگر چه استفاده از پیامدهای رفتار نظیر تشویق و تنبیه به منظور تغییر، کاهش و افزایش رفتار از دیر باز مورد توجه بوده است، اما، تحقیقات علمی و پر دامنه در این زمینه به سالهای اخیر بر می گردد. امروزه، این مسئله برای روانشناسان و دانشمندان علوم رفتاری از اهمیت ویژه ای بر خودار است که چگونه می توان فراوانی و فزونی رفتار را با دستکاری پیامدها و نتایج آن، افزایش یا کاهش داد. این مسئله بخصوص برای مدیران و رهبران سازمان های گوناگون خاصه موسسات تولیدی و صنعتی از اهمیت مضاعفی برخودار می باشد،چرا که آنان با کارکنان متعددی سرو کار دارند و قطعا دانستن اصول و قوانین حاکمه بر رفتار انسانی تسهیل می کند. هدف از این نوشتار ارائه مدلی است در زمینه ارائه پاداش های مختلف در سازمان به کارکنان و اصول و ضوابطی که باید در این چرخه مورد عنایت مدیران و سرپرستان قرار گیرد.

میلرو مود یگلیانی در سال 1961 میلادی تحت پیش فرض هایی قضیه نامربوط بودن سیاست سود سهام را، هم در دنیای بدون مالیات و هم با مالیات مطرح کردند. از آن پس تا کنون مطالعات متعدد دیگری در این زمینه صورت گرفته و در اغلب موارد این سئوال مطرح بوده که چرا شرکت ها به پرداخت سود سهام نقدی اقدام می کنند؟ در راستای پاسخ به این سئوال فرضیه اطلاعات محتوای سود سهام ارائه شده است. به موجب این فرضیه مدیران شرکت ها دارای اطلاعات و آگاهی بیش از سرمایه گذاران و اعضای بازار، درباره قابلیت سودآوری آینده شرکت اند.