فهرست مطالب

تولیدات گیاهی - سال سی و پنجم شماره 1 (بهار 1391)

نشریه تولیدات گیاهی
سال سی و پنجم شماره 1 (بهار 1391)

  • 164 صفحه،
  • تاریخ انتشار: 1391/02/13
  • تعداد عناوین: 10
|
  • رابطه مبداء و مقصد ذرت در سطوح مختلف تراکم گیاهی و نیتروژن در شرایط ممسنی، استان فارس
    نسرین نیکنام، هوشنگ فرجی، ابراهیم ادهمی، علیرضا یدوی صفحه 1
    این آزمایش به منظور بررسی تاثیر تراکم گیاهی و میزان مصرف نیتروژن بر عملکرد و محدودیت مبدا و مقصد ذرت در شهرستان ممسنی در سال 1387 اجرا گردید. عامل های آزمایش شامل تراکم بوته در چهار سطح (75000، 90000، 105000 و130000 بوته در هکتار) و میزان مصرف نیتروژن در سه سطح (200، 300 و 400 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) بود. نتایج نشان داد که با افزایش تراکم از 75000 به 130000 بوته در هکتار، عملکرد دانه به طور معنی داری از 12910 به 16890 کیلوگرم در هکتار افزایش یافت. با حذف 50 درصد دانه های بلال، اثر تراکم، میزان مصرف نیتروژن و برهمکنش آنها بر محدودیت منبع در پر شدن دانه معنی دار شد. تراکم 130000 بوته در هکتار و میزان مصرف 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، دارای بیش ترین محدودیت منبع در پر شدن دانه به میزان 4/22 درصد و تراکم 75000 بوته در هکتار و میزان مصرف 300 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، دارای کم ترین محدودیت منبع در پر شدن دانه به میزان 6/8 درصد بود. با حذف گل تاجی به همراه برگ های بالای بلال، اثر تراکم و میزان مصرف نیتروژن بر محدودیت منبع در پر شدن دانه معنی دار شد. در این روش، با افزایش تراکم از 75000 به 13000 بوته در هکتار، محدودیت منبع در پر شدن دانه به طور معنی داری از 7/12 به 8/25 درصد افزایش یافت. با افزایش مصرف نیتروژن از 200 به 400 کیلوگرم در هکتار، محدودیت منبع در پر شدن دانه از 8/22 به 9/13درصد کاهش یافت. در مجموع میزان مصرف 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و تراکم 130000 بوته در هکتار مناسب ترین تیمار در شرایط منطقه آزمایش بود.
    کلیدواژگان: تراکم گیاهی، نیتروژن، ذرات، عملکرد، محدودیت منبع و مقصد
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • اثر محلول پاشی نیتروژن، بور و روی بر تشکیل میوه، عملکرد و کیفیت میوه خرمای رقم سایر (استعمران)
    حجت دیالمی، اسماعیل راهخدایی، عبدالحمید محبی صفحه 11
    به منظور افزایش عملکرد و کیفیت میوه خرمای رقم سایر،آزمایشی به صورت طرح آماری در قالب بلوک های کامل تصادفی شامل 8 تیمار (هر تیمار شامل دو درخت) و 3 تکرار بر روی 48 اصله نخل خرمای بارور، طی سال های 1383 تا 1385 در منطقه اروند کنار (استان خوزستان) اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: بدون محلول پاشی (شاهد)، محلول پاشی با اوره، محلول پاشی با اسید بوریک، محلول پاشی با سولفات روی، محلول پاشی با اوره و اسید بوریک، محلول پاشی با اوره و سولفات روی، محلول پاشی با اسید بوریک و سولفات روی، محلول پاشی با اوره، سولفات روی و اسید بوریک. غلظت اوره، سولفات روی و اسید بوریک به ترتیب عبارت بودند از پنج، سه و دو گرم در لیتر. نتایج نشان داد، محلول پاشی تاثیر معنی داری بر تشکیل میوه، عملکرد و وزن تر، قطر، پ.هاش و قندهای احیاء شونده میوه خرما و غلظت نیتروژن و فسفر برگ در مقایسه با تیمار شاهد داشت. همچنین محلول پاشی با اوره و سولفات دارای بیش ترین تآثیر بر فرآیند تشکیل میوه، عملکرد و کیفیت میوه بود.
    کلیدواژگان: تغذیه برگی، اوره، اسید بوریک، سولفات روی، خرمای رقم سایر (استعمران)
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی واکنش ارقام سویا نسبت به تغییرات تاریخ کاشت در شرایط شمال خوزستان
    سیداحمد کلانتر احمدی، جهانفر دانشیان، سیدعطااله سیادت صفحه 23
    به منظور بررسی اثرات تاریخ کاشت بر عملکرد ارقام سویا، آزمایشی به صورت استریپ پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول اجرا شد.عامل عمودی شامل تاریخ کاشت در 4 سطح (18/ خرداد، 1/ تیر، 15/ تیر و 29/ تیر ماه) و عامل افقی نیز شامل 12 رقم (sahar، L14، 5ECNE، Williams*TN4.94، DPX، Safiabadi، Williams، LD8149، L17، 504، TN5.95*Hack و BP) بود. نتایج آزمایش نشان داد که بین تاریخ کاشت های مختلف، ارقام و اثر متقابل آنها از نظر عملکرد دانه اختلاف معنی داری وجود داشت. مقایسه میانگین های مربوط به تاریخ کاشت نشان داد که بیش ترین (38/3401 کیلوگرم در هکتار) و کم ترین (46/2438 کیلوگرم در هکتار) عملکرد دانه به ترتیب به تاریخ کاشت های چهارم (29 تیر) و دوم (18 خرداد) اختصاص یافت. دو تاریخ کاشت 18 خرداد و 1 تیر ماه در یک گروه آماری قرار گرفتند. مقایسه میانگین های مربوط به ارقام مورد آزمایش نیز نشان داد که چهار رقم صفی آبادی، DPX، L14 و 504 در یک گروه آماری قرار گرفتند و بیش ترین عملکرد دانه (66/3191کیلوگرم در هکتار) به لاین TN5.95*Hack اختصاص یافت و با ارقام L14 و 504 در یک گروه آماری قرار گرفت. کم ترین عملکرد دانه (22/2262 کیلوگرم در هکتار) به رقم Williams اختصاص داشته است. معنی دار بودن اثر متقابل تاریخ کاشت × رقم بیانگر واکنش متفاوت ارقام مورد آزمایش نسبت به تاریخ کاشت می باشد. مقایسه میانگین های مربوط به اثر متقابل تاریخ کاشت × رقم نشان داد که بیش ترین عملکرد دانه (22/4222 کیلوگرم در هکتار) به تاریخ کاشت آخر (29 تیر) و رقم Safiabadi و کم ترین عملکرد دانه (1800 کیلوگرم در هکتار) به تاریخ کاشت اول (18 خرداد) و رقم Williamsاختصاص داشته است. هر چند که تاریخ کاشت های اول و دوم در مقایسه با تاریخ کاشت چهارم از طول دوره رشد بیش تری برخوردار بودند، اما برخورد مراحل فنولوژیکی (گلدهی) با بیش ترین درجه حرارت در طول فصل رشد در تاریخ کاشت های اول و دوم در مقایسه با تاریخ کاشت چهارم را می توان در کاهش عملکرد دانه تاریخ کاشت های اول و دوم موثر دانست. افزایش طول دوره رشد در تاریخ کاشت اول منجر به افزایش عملکرد بیولوژیک گردید. با توجه به اینکه تاریخ کاشت 29 تیرماه در مقایسه با تاریخ کاشت اول از عملکرد دانه و شاخص برداشت بالاتری برخوردار بوده و همچنین به دلیل کم تر شدن طول دوره رشد آنها از تعداد دفعات آبیاری کاسته شده، بنابراین می توان تاریخ کاشت اواخر تیر ماه را در منطقه توصیه نمود.
    کلیدواژگان: سویا، تاریخ کاشت، رقم
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • تاثیر کمپوست زباله شهری و نیتروژن بر عملکرد کمی و کیفی علوفه ذرت شیرین
    علی مجاب قصرالدشتی، حمیدرضا بلوچی، علیرضا یدوی، سیدیاسرالدین موسوی صفحه 43
    به منظور بررسی اثر کود نیتروژنه و کمپوست زباله شهری بر عملکرد کمی و کیفی علوفه و برخی صفات مرفولوژیک ذرت شیرین، آزمایشی در سال 1388 در شهرستان مرودشت، فارس اجرا گردید. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. عامل های آزمایش شامل کود نیتروژنه در پنج سطح (100، 150، 200، 250 و 300 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) و عامل فرعی شامل کمپوست در چهار سطح (10، 20، 30 و40 تن در هکتار) انتخاب شد. نتایج نشان داد که اثر نیتروژن و کمپوست بر عملکرد علوفه خشک، قطر ساقه و ارتفاع بوته معنی دار گردید. بیش ترین عملکرد علوفه خشک معادل 584 گرم در مترمربع در سطح 300 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و 618 گرم در مترمربع در سطح 40 تن کمپوست در هکتار حاصل شد. طول بلال تنها تحت تاثیر کود نیتروژنه قرار گرفت. درصد فیبر خام علوفه فقط تحت تاثیر نیتروژن و درصد پروتئین خام تحت تاثیر نیتروژن و کمپوست قرار گرفت که بیش ترین درصد پروتئین خام در سطح 300 کیلوگرم نیتروژن در هکتار معادل 71/13 درصد ماده خشک به دست آمد. سطح 40 تن در هکتار کمپوست هم بیش ترین درصد پروتئین خام معادل 63/11 درصد ماده خشک را نشان داد. کمپوست و نیتروژن تاثیری بر درصد خاکستر، الیاف نا محلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی نداشتند.
    کلیدواژگان: کمپوست زباله شهری، نیتروژن، علوفه، کیفیت، ذرت شیرین
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • مطالعه تغییرات فتوسنتز و تنفس در ژنوتیپ های مختلف چغندر قند (Beta vulgaris L) تحت تنش شوری
    نفیسه اسدی نسب، پیمان حسیبی، حبیب الله روشنفکر، موسی مسکرباشی صفحه 55
    این تحقیق به منظور مطالعه تاثیر تنش شوری بر خصوصیات رشد، تنفس، تبادلات گازی و فتوسنتز در سه ژنوتیپ چغندرقند (13030، 22393 و IC) صورت گرفت. تحقیق در سال زراعی 1389-1388، در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز به صورت فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. گیاهان 35 روز پس از کاشت به مدت هشت هفته تحت سه سطح شوری شامل شاهد (صفر)، 100 و 200 میلی مولار نمک کلرید سدیم (NaCl) قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تنش شوری ماده خشک اندام هوایی و ریشه و هم چنین سطح برگ را کاهش داده است؛ با افزایش شوری میزان فتوسنتز (جذب و تحلیل دی اکسید کربن)، هدایت روزنه ای و سرعت تعرق برگ ها کاهش و میزان تنفس، دمای برگ و عدد SPAD افزایش نشان دادند. بر اساس شاخص حساسیت به تنش (SSI)، در غلظت 200 میلی مولار کلرید سدیم، ژنوتیپ های 13030 و 22393 نیمه متحمل و IC حساس ارزیابی شدند. با توجه به جدول همبستگی صفات، دوام سطح برگ (**92/0r=) به عنوان منبع اصلی فتوسنتز کننده در گیاه، وزن خشک ریشه را بهبود بخشیده است. نتایج نشان داد که وزن خشک ریشه، می تواند به عنوان معیار مناسبی جهت غربال ارقام متحمل به شوری مورد استفاده قرار گیرد.
    کلیدواژگان: تنفس، چغندر قند، سرعت تعرق، فتوسنتز، وزن ریشه، هدایت روزنه ای
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی تاثیر روش های مختلف حاصلخیزی خاک بر تعدادی از ویژگی های کمی و کیفی گیاه کنگر فرنگی (Cynara scolymus L) در شرایط گلخانه
    اسفندیار فاتح، اصغر رحیمی، حسن کریم مجنی، روح الله امینی صفحه 71
    به منظور بررسی تاثیر تیمارهای مختلف حاصل خیزی خاک به همراه باکتری florescence Pseudomonas و سطوح مختلف محلول پاشی اوره برکمیت و کیفیت علوفه و برخی خصوصیات رویشی گیاه کنگر فرنگی، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، در گلخانه تحقیقاتی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده علوم زراعی و دامی دانشگاه تهران در پاییز سال 1385 انجام شد. در این تحقیق از 18 تیمار مختلف شامل شاهد، شیمیایی (سطوح مختلف نیتروژن، پتاسیم و فسفر به همراه محلول پاشی اوره به جای کود نیتروژن در برخی تیمارهای شیمیایی)، تلفیقی (سطوح مختلف کود دامی و شیمیایی به همراه باکتری Pseudomonas florescence (و آلی(سطوح مختلف کود دامی به همراه باکتری florescence Pseudomonas (مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که تاثیر تیمارهای مختلف حاصلخیزی خاک بر تمامی صفات مورد بررسی در سطح پنج درصد معنی دار بود. تیمارهای حاصلخیزی در مقایسه با شاهد از وزن خشک برگ، صفات کیفی علوفه شامل درصد پروتئین خام، درصد کربوهیدرات محلول در آب،ADF، جذب فسفر و درصد خاکستر برگ بالاتری برخوردار بودند. وزن خشک برگ در تیمارهای شیمیایی بدون محلول پاشی نیتروژن، شیمیایی با محلول پاشی نیتروژن، تلفیقی و آلی به ترتیب 6.66و 51.5و 57.7 و 33.3 درصد نسبت به شاهد افزایش معنی دار پیدا کرد. محلول پاشی اوره فقط در مورد درصد پروتئین خام با تیمار شیمیایی بدون محلول پاشی تفاوت معنی داری داشت که از این نکته می توان در برنامه های بهبود کیفیت علوفه استفاده نمود. باکتری سودوموناس فلورسنس، نیز می تواند به عنوان یک مکمل مناسب و موثر به همراه کودهای آلی و شیمیایی مورد استفاده قرار گرفته و در افزایش عملکرد کمی و کیفی علوفه کنگرفرنگی مفید واقع شود
    کلیدواژگان: باکتری Pseudomonas florescence، کنگر فرنگی، کود شیمیایی، کود دامی، کود تلفیقی، کیفیت علوفه، محلول پاشی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی کاشت بذر و گیاهچه گندم و تاثیر آن بر عملکرد و اجزای عملکرد
    روح الله آواره شیرازی، مجید نبی پور، موسی مسکرباشی صفحه 101
    به منظور مقایسه کاشت بذر و کاشت گیاهچه گندم (گیاهچه با سنین مختلف) در تاریخ های مختلف کاشت، آزمایشی مزرعه ای در سال زراعی1389- 1388 در دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام گرفت. این آزمایش به صورت اسپلیت اسپلیت پلات (کرت های دوبار خرد شده) و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار اجرا گردید. کرت های اصلی شامل روش های کاشت در سه سطح بدون سرزنی گیاهچه، با سرزنی گیاهچه و کاشت بذر بود و فاکتور فرعی نیز شامل ارقام گندم در دو سطح شامل رقم فونگ و رقم چمران و فاکتور فرعی فرعی شامل تاریخ کاشت بذر و انتقال گیاهچه در 30 آذر و 15 دی بود. نتایج آزمایش نشان داد که تعداد سنبلک در سنبله، تعداد دانه در سنبله در کاشت بذر بیش ترین مقدار (با عملکرد 3/2766 کیلو گرم در هکتار)و در کاشت گیاهچه ای کم ترین مقدار (با عملکرد 6/1795 کیلو گرم در هکتار) بودند. در تیمار تاریخ کاشت و انتقال (کاشت به صورت گیاهچه)، تعداد سنبلک در سنبله و عملکرد دانه در تاریخ کاشت و انتقال اول (انتقال گیاهچه 30 روزه)، بیش ترین مقدار و در تاریخ کاشت و انتقال دوم (انتقال گیاهچه 45 روزه) کم ترین مقدار بودند. بین دو رقم فونگ و چمران، اختلاف معنی داری در صفات تعداد سنبلک در سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزاردانه مشاهده نگردید. با توجه به نتایج حاصل، انتقال دیر گیاهچه (گیاهچه 45 روزه) و تاخیر در کاشت (15 دی) نیز عملکرد را به صورت معنی داری کاهش داد. کاشت بذر عملکرد بالاتری (حدود 31 درصد) را نسبت به کاشت نشایی داشت. مقایسه میانگین اثرات متقابل نشان داد که تیمار کاشت مستقیم بذر رقم چمران در تاریخ کاشت اول دارای بیش ترین عملکرد بود؛ پس از آن تیمار کاشت گیاهچه بدون سرزنی و با سرزنی رقم چمران بیش ترین عملکرد را داشتند و تیمارهای گیاهچه ای در تاریخ کاشت دوم دارای کم ترین میزان عملکرد بودند. بنابراین، در شرایط آب و هوایی خوزستان در صورت وقفه در کاشت به دلیل تاخیر در بارندگی و یا فراهم نشدن شرایط کاشت بذر به دلیل بارندگی های مکرر (بعد از وقفه اولیه) و مساعد نبودن شرایط کاشت مستقیم بذر در 30 آذر، می توان با کاشت گیاهچه گندم (گیاهچه 30 روزه) در آن زمان از کاهش محصول در کاشت تاخیری (در 15 دی) جلوگیری نمود.
    کلیدواژگان: گندم، انتقال گیاهچه، تاریخ کاشت، کاشت مستقیم بذر
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی سازگاری درختان زیتون ارقام زرد و روغنی در مناطق مختلف استان کرمانشاه
    صمیرا احمدی پور، عیسی ارجی صفحه 113
    به منظور بررسی سازگاری ارقام زیتون زرد و روغنی کشت شده در باغ های استان کرمانشاه آزمایشی در چهار منطقه گیلانغرب، قصرشیرین، جوانمیری و ایستگاه تحقیقات زیتون دالاهو به اجرا در آمد. در هر منطقه یک باغ و در هر باغ تعداد 15 اصله درخت از هر رقم به عنوان سه تکرار 5 تایی استفاده شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که درختان دو رقم تفاوت معنی داری از لحاظ خصوصیات فنولوژیکی و میوه داشتند. زمان ظهور خوشه های گل، باز شدن گل و مرحله تمام گل در مناطق مختلف متفاوت بود. تعداد گل در گل آذین، درصد گل کامل، درصد تشکیل میوه، وزن میوه و هسته، وزن تر و خشک گوشت و نسبت وزن گوشت به هسته بسته به منطقه در بین ارقام دارای تفاوت معنی داری بود. درصد روغن بر حسب ماده خشک و تر در ارقام برای مناطق مختلف متفاوت بود به طوری که هر دو رقم در منطقه جوانمیری بالاترین درصد روغن و در منطقه قصرشیرین کم ترین درصد روغن داشتند. میزان عملکرد بسته به رقم برای مناطق متفاوت بود به طوری که رقم زرد با عملکرد 4077 کیلوگرم در هکتار در منطقه جوانمیری بیش ترین و رقم روغنی با 1546 کیلوگرم در هکتار در منطقه قصرشیرین کم ترین میزان عملکرد را داشت؛ لذا میتوان نتیجه گرفت منطقه جوانمیری با ارتفاع بالای 1000 متر از سطح دریا مناسبترین منطقه و قصرشیرین با ارتفاع حدود 300 متر از سطح دریا نامناسبترین منطقه برای توسعه کشت زیتون بود. همچنین کاشت رقم زرد در ارتفاعات بالای 1000 متر توصیه میگردد.
    کلیدواژگان: زیتون (Olea europea L)، رقم زرد و روغنی، سازگاری، کرمانشاه
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • ارزیابی تحمل با ماندابی ژنوتیپ های گندم (triticum aestivum L) در مرحله ساقه رفتن بر اساس شاخص های تحمل و حساسیت به تنش ماندابی
    مژگان سلطان زاده شوشتری، شهرام لک، ایرج لک زاده، معصومه گوهری صفحه 127
    به منظور بررسی واکنش ژنوتیپ‎های گندم به سطوح مختلف تنش ماندابی در مرحله ساقه رفتن و ارزیابی شاخص‎های تحمل و حساسیت به تنش، آزمایشی به صورت کرت‎های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‎های کامل تصادفی در سه تکرار، در سال زراعی 87-1386 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اهواز اجرا گردید. در این بررسی ژنوتیپ‎های گندم (چمران، ویریناک،11-78S- و 18-80S-) در کرت‎های اصلی و سطوح ماندابی (شاهد، 10 و 20 روز) در کرت‎های فرعی قرار داده شدند. شش شاخص تحمل و حساسیت به تنش ماندابی (MP، GMP، STI، TOL،HARM و SSI) برای عملکرد محاسبه گردید. در شرایط شاهد، لاین 18-80S- با عملکرد 99/4 تن در هکتار و در شرایط تنش ملایم و شدید لاین 11-78S- با عملکرد 68/3 تن در هکتار دارای بیش ترین عملکرد بودند. شاخص‎های MP، GMP، HARM و STI که دارای بیش ترین همبستگی با عملکرد در شرایط شاهد و سطوح مختلف تنش بودند به عنوان شاخص‎های برتر معرفی شدند. این شاخص‎ها لاین‎های 11-78S- و 18-80S- را به عنوان ژنوتیپ‎های متحمل و رقم ویریناک را به عنوان رقمی حساس به ماندابی مشخص کردند. از طرفی شاخص‎های TOL و SSI نیز لاین 11-78 S- را متحمل‎ترین و رقم چمران را حساس‎ترین ژنوتیپ‎ها نسبت به تنش ماندابی نشان دادند.
    کلیدواژگان: گندم، تنش ماندابی، شاخص های تحمل و حساسیت به تنش
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی اثر تاریخ های مختلف کشت و روش های مختلف تغذیه ای (شیمیایی و آلی) بر عملکرد و اجزاء عملکرد گیاه خار مریم (Silybum marianum L (Gaertn
    سودابه عبدالله زارع، اسفندیار فاتح، امیر آینه بند صفحه 139
    به منظور مطالعه اثر تاریخ های مختلف کشت و سیستم های مختلف تغذیه ای (شیمیایی و آلی) بر عملکرد و اجزاء عملکرد گیاه خار مریم (Silybum marianum L. Gaertn) آزمایشی در سال زراعی 1389- 1388 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آموزشی و تحقیقاتی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. فاکتور اصلی تاریخ کشت در سه زمان: (23 آبان، 10 آذر و 24 آذر) و فاکتور فرعی شامل سطوح تغذیه ای مختلف در شش سطح: F1 - شاهد (عدم مصرف کود)، F2- 100% کود شیمیایی (NPK 150-120-100)،F3 - 25 % کود آلی +75% کود شیمیایی (5/7 تن دامی و NPK (5/112- 90- 75))، F4- 50 %آلی+50% شیمیایی(15 تن کود دامی و NPK (75-60 -50))، F5-75% آلی+25% شیمیایی (5/22 تن کود دامی + نسبت های مختلف NPK (5/37-30-25))، F6-100% کود آلی (30 تن کود دامی) بودند. تاریخ کاشت تاثیر معنی دار بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت، تعداد دانه در طبق اصلی، وزن دانه در طبق اصلی و تعداد دانه در طبق های فرعی داشت. همچنین سطوح مختلف کودی بر تمام صفات مورد بررسی بجز وزن هزار دانه در طبق اصلی تاثیر معنی دار داشت. بیش ترین عملکرد دانه به مقدار 2175 کیلوگرم در هکتار در تاریخ کاشت 10 آذر به دست آمد و تاخیر در تاریخ کاشت باعث کاهش عملکرد دانه گردید. عملکرد دانه بین سطوح مختلف کودی معنی دار بود. بیش ترین عملکرد دانه (2442 و 2408 کیلوگرم در هکتار) از تیمار کودی 100% شیمیایی و تیمار 25% شیمیایی + 75% دامی حاصل شد. علاوه بر این، عملکرد دانه بیش ترین همبستگی مثبت و معنی دار را با وزن دانه در طبق های فرعی (**92/0 = r) داشت.
    کلیدواژگان: خارمریم، تاریخ کاشت، روش های تغذیه ای، عملکرد دانه
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • Sink-source Relationship of Corn at Different Plant Densities and Nitrogen Levels in Mamasani Conditions, Fars Province
    Page 1
    This experiment was conducted to study the effect of plant densities and nitrogen levels on yield and sink-source limitation of corn at Mamasani, Fars Province. The factors of the experiment consisted of four plant densities (75000, 90000,105000, and 130000 plant ha-1) and three nitrogen levels (200, 300, and 400 kg ha-1). Results showed that with increasing plant population from 75000 to 130000 plant ha-1, the grain yield significantly increased from 12910 to 16890 kg ha-1. Under the condition that 50 percent air grain was omitted, the effect of density, nitrogen application and their interactions on kernel weight was significant. The density of 130000 plant ha-1 and 200 kg ha-1 nitrogen application had the highest source limitation about 22.4 percent for the kernel weight; the density of 75000 plant ha-1 and 300 kg ha-1 nitrogen application had the lowest source limitation about 8.6 percent for the kernel weight. With removing tassel and upper leaves of ear, the effect of density and nitrogen application on source limitation for kernel weight was significant. By increasing plant density from 75000 to 130000 plant ha-1, source limitation significantly increased from 12.7 to 25.8 percent, and by increasing nitrogen rate from 200 to 400 kg ha-1, source limitation significantly decreased from 22.8 to 13.9 percent for the kernel weight. According to the results, 200 kg ha-1 nitrogen application and the density of 130000 plant ha-1 was the best treatment in this region.
    Keywords: Plant density, Nitrogen, Corn, yield, Sink, source limitation
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effect of Nitrogen, Boron and Zinc Sprays on Fruit Set, Yield and Quality of Date Fruit (cv Sayer)
    Page 11
    In order to evaluate the effect of foliar application of nitrogen, boron and zinc on yield and quality of date fruit (cv Sayer), an experiment was carried out in randomized complete block design with eight treatments (each treatment include of two trees) and three replications in Arvand Kenar (Khuzestan Province) during 2004- 2006. The treatments were: control (without foliar application), foliar application of urea, foliar application of zinc sulfate, foliar application of boric acid, foliar application urea and boric acid, foliar application of urea and zinc sulfate, foliar application zinc sulfate and boric acid, foliar application of urea, zinc sulfate and boric acid. Concentration of urea, zinc sulfate and boric acid were (5, 3 and 2 g l-1) respectively. The results showed that foliar application had a significant effect on fruit set, yield, fresh weight, diameter, pH, reducing sugar of date fruit, and nitrogen density and leaf phosphor compared with control. Also, foliar application of urea and zinc sulfate had the highest effect on fruit set, yield and quality of date fruit.
    Keywords: Foliar application, Urea, Zinc sulfate, Boric acid, Sayer date palm
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Evaluation of Reaction Soybean Cultivars to Differences of Planting Dates in North of Khouzestan Conditions
    Page 23
    In order to study the effects of planting date on yield of soybean cultivars, an experiment was conducted at Agricultural Research Center of Safiabad. The design was a strip plot based on a completely randomized block design with 3 replications. The vertical factor consisted of 4 levels of planting date (8 Jun, 22 Jun, 6 July and 20 July) and the horizontal factor included 12 cultivars (L14, Sahar, 504, L17, LD8149, Williams, Safiabadi, DPX, Williams*TN4.94, 5WCNE, BP, TN5.95*Hack). Results showed a significant difference among planting dates, cultivars and there interaction effect. The mean of planting dates showed that the highest (3401.38 kg/ha) and the lowest (2438.46 kg/ha) grain yield belonged to 20 July and 22 June. Significance of interaction between planting date × cultivars showed that cultivars had different reactions to changes of planting date. The mean of interaction between planting date× cultivars showed that the highest (4222.22 kg/ha) grain yield belonged to Safiabadi cultivar in 20 July, and the lowest (1800 kg/ha) grain yield belonged to Williams cultivar in 8 June. Although the first and second planting date had longer growth period in comparison to fourth planting date, coincidence of phonological stages (Flowering) with highest temperatures was effective in growth period duration at first and second planting dates in comparison to fourth planting date. Increases in growth period length leads to increase in biological yield.Therefore, the last planting date had greater grain yield than the first planting date, and because of reduction in the duration of growing period and number of irrigation, the end of July could be recommended in this region.
    Keywords: soybean, planting date, Cultivar
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effect of Municipal Solid Waste Compost and Nitrogen on Forage Quantity and Quality Yield of Sweet Corn
    Page 43
    In order to study the influence of municipal solid waste compost and nitrogen fertilizer on forage quantity and quality yield and some morphological traits of sweet cornan experiment was conducted at Marvdasht during 2009. The experiment was arranged in split plots based on randomized complete block design with three replications. The main plot included 5 levels of nitrogen fertilizer (100, 150, 200, 250, 300 Kg N ha-1) and the sub plots included 4 levels of municipal solid waste compost (10, 20, 30, 40 ton ha-1). Results showed that nitrogen and compost had a significant effect on dry forage yield, stem diameter and plant height. The highest dry forage yield equal to 584 gr.m-2 belonged to application of 300 kg N ha-1 and equal to 618 gr. m-2 for 40 ton ha-1 compost. Nitrogen had a significant effect only on length of sweet corn ear. The ash and crude fiber percentage was only affected by nitrogen and the crude protein percentage was affected by nitrogen and compost with the highest crude protein equal to 13.71 percent belonging to 300 Kg N ha-1 and 40 ton ha-1 compost showing the highest crude protein equal to 11.63 percent of dry matter. Nitrogen and compost had no significant effect on ash, ADF and NDF.
    Keywords: Municipal solid waste compost, Nitrogen, Forage yield, Sweet corn, Morphological Traits
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Study of Photosynthesis and Respiration Changes in Different Sugar Beet (Beta vulgaris L.) Genotypes Under Salinity Stress
    Page 55
    This experiment was conducted to study the effect of salinity stress on growth characteristics, respiration, photosynthesis and gas exchange in three sugar beet genotypes (13030, 22393 and IC) during 2009-2010 growing season, in the greenhouse of Shahid Chamran University. The study was complete randomized factorial block design with three replications. 35 days sugar beet seedlings were kept for eight weeks under three salinity levels including control (zero), 100, and 200 mM sodium chloride (NaCl). Salinity Stress decreased the shoot and root dry matter and leaf area. The results showed that with increasing salinity, the rate of photosynthesis (carbon dioxide assimilation), stomatal conductance, and leaf transpiration rate decreased, whereas respiratory rate, leaf temperature and SPAD value increased. Based on stress susceptibility index (SSI), in 200 mM sodium chloride, 13030 and 22393 genotypes were semi tolerant and IC genotype as semi-sensitive were identified. According to the results, maintaining leaf area as the main source of plant photosynthesis improved root dry weight significantly (r=0.92**). The results showed that root dry weight, can be used as a criterion for salinity resistance of sugar beet varieties.
    Keywords: Respiration, Sugar beet, Transpiration rate, Photosynthesis, Root weight, Stomatal conductance
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effect of Soil Fertilizing Methods on Some Forage Quality and Yield Characterestics of Globe Artichoke (Cynara scolymus L.) Under Greenhouse Conditions
    Page 71
    To study the effect of organic and chemical fertilizers on forage yield, quality and growth characteristics in globe artichoke (Cynara scolymus L.) a glasshouse experiment was conducted using a randomized completed block design (RCBD) with three replications at the College of Agronomy and Animal Sciences, University of Tehran in 2007. In this study, the effects of chemical fertilizer including N, P and K with and without Urea foliar application for N, organic fertilizer including cattle manure with Pseudomonas florescence bacteria, combined application of cattle manure and chemical fertilizer as intermediate fertilization were investigated. The results showed the significant effects of applied treatments on measured parameters. Fertilizing treatments produced significantly higher leaf dry matter, forage quality traits including crude protein (CP), water-soluble carbohydrates (WSC), and Acid Detergent Fiber (ADF) and leaf P contents than control. Leaf dry matter in chemical method without Urea foliar application, chemical method with Urea foliar application, intermediate and organic application was significantly higher, 66.6, 51.5, 57.7 and 33.3 percent respectively, than control. Combined application of cattle manure and chemical fertilizer were more effective than chemical fertilizer on quality trait and the yield of Globe Artichoke (Cynara scolymus L.). The effect of Pseudomonas florescence bacteria on the majority of above mentioned traits was significant. Thus, it could be used as a complementary fertilizer with manure and chemical fertilizer in sustainable and organic agricultural practices. Urea foliar application increased crude protein (CP) and decreased ADF, implying that Urea foliar application could be used to increase forage quality.
    Keywords: Artichoke (Cynara scolymus L.), Forage yield, Quality traits, Chemical Fertilizer, Combined chemical, organic fertilizer, Organic fertilizer, Pseudomonas florescence bacteria, Foliar application
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Comparison of Sowing and Wheat Seedling Planting and its Influence on Yield and Yield Components
    Page 101
    In order to compare the direct sowing and wheat seedling planting grown with different ages and cultures in different dates, an experiment was conducted during 2009-2010 in Ahvaz Agricultural College. The experiment was carried out to split split plot and in a randomized complete block design with three replications. The main plots included culture methods applied at three levels of seedling planting without cutting, with cutting, and the seed culture. The sub factor included two levels of wheat cultivars, composed of cultivars, varieties of Fong and Chamran and sub-sub plots, including dates of planting seeds and seedlings transplanted at 30 December and 15 January. Results showed that spikelets per spike and spike number were the largest amount in direct planting and the lowest in seedling planting. In planting and transplanting date, treatment of spike lets per spike and grain yield were the highest value on the first planting date (with grain yield 2776.3 kg/ha) and the lowest in the second planting. Between Phong and Chamran cultivars observed, no significant differences were seen in the characteristics of spikelet number per spike, seed number per spike, and 1000 kernel weight. According to the results, delayed seedling transplanting and cultivation reduced the grain yield significantly. Direct culture was move effective than transplanting culture. Comparison of interactions revealed that direct seedling cultivation treatments of Chamran cultivars had the highest yield on the first planting date and seedling treatments had the lowest yield on the second planting date. Then cutting and no cutting seedling treatment of Chamran cultivar had the highest yield on the first planting date. In Khuzestan climate, seedling planting of wheat can be decrease reduction due to, delayed planting during the interruption in rainfall autumn.
    Keywords: Wheat, Seedling transplanting, planting date, Direct sowing
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Evaluation on Zard and Roghani Olive Cultivars Responses in Different Regions of Kermanshah
    Page 113
    In order to evaluate the adaptation ability of two main cultivated olive cultivars, Zard and Roghani, in Kermanshah olive orchards an experiment was conducted in four regions Gilane Gharb, Ghasre Shirin, Javanmiri and Dalaho olive research stations. An orchard with 15 olive trees of each cultivar was selected in three replications. The experiment was based on complete randomized design. The analysis of the data showed that two cultivars had a significant difference in phonological and fruit traits. Inflorescence emergence, flower opening and full bloom were different based on regions. Cultivars had significant differences in flower number per inflorescence, complete flower percent, fruit set, fruit and seed weight, pulp fresh and dry weight, and pulp/pit ratio in different regions. Oil content of cultivars was different based on fruit dry and fresh weight in different regions, so that two cultivars had the highest oil content in Javanmiri and the lowest oil content in Ghasre Shirin region. Fruit olive yield was different in regions so that Zard with 4077 kg/h had the highest yield in Javanmiri and Roghani with 1546 kg/h had the lowest yield in Ghasre Shirin. We conclude that Javanmiri with an altitude higher than 1000m was the best region for olive tree growth and Ghasre Shirin with an altitude less than 300m was not suitable for olive growth. We recommend Zard olive cultivar to be planted in regions with an altitude high above 1000m.
    Keywords: Olive (Olea europea L.), Zard, Roghani Cultivar, Adaptation, Kermanshah
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Evaluation of Waterlogging Tolerance of Wheat (Triticum aestivum L.) Genotypes in Stem Elongation Stage Using Waterlogging Stress Tolerance and Sensitive Indices
    Page 127
    In order to study wheat genotype responces to different waterlogging stress levels during stem elongation stage and evaluation of indices of tolerance and sensitivity to tension, an experiment was conducted as a split – plot based on rondomized complete blocks design (RCBD) in three replications, in 2007-2008 growing season at Ahvaz Agricultural Research and Natural Resources Center. In this study, the wheat genotypes (Chamran, Virinak, S-78-11, S-80-18) were plucked into primary plot and the waterlogging levels (0, 10, 20 days) were placed into secondary plot. Six indices of tolerance and sensitivity to waterlogging stress (MP, GMP, STI, TOL, HARM, SSI) were calculated for yield. In normal conditions, the line S-80-18 with yield 4/99 tons h-1, and in mild and severe conditions, the line S-78-11 with the yield 3/68 tons h-1 had the highest yield. The indices of MP, GMP, HARM, STI which had the highest correlation with the yield in normal conditions and also had different stress level were introduced as superior indices. These indices characterized the lines S-78-11 and S-80-18 as tolerant genotypes and the Virinak cultivar as sensitive to waterlogging. On the other hand, the indices of TOL and SSI also showed the line S-78-11 as the most tolerant and Chamran cultivar as the most sensitive to genotypes compored to waterlogging stress.
    Keywords: Wheat, Waterlogging stress, Tolerance, Sensitive Indices
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Investigation in to Different Sowing Dates and Fertilization Methods (chemical and organic) on Yield and Yield Components of Milk Thistle (Silybum marianum L.)
    Page 139
    In order to study the effects of different sowing dates and Fertilization methods on yield and yield components of milk thistle (Silybum marianum L.) a field experiment was conducted at the Agricultural Faculty of Shahid Chamran University on 2009-2010. The experiment was split plot on RCBD with three replications. The main plot was sowing dates in 3 levels (14Nov, 1 Dec, 15 Dec) and the sub-plot was different fertilization levels at six levels including: F1: control, F2:100% chemical fertilizer (100- 120-150 kg/ha NPK), F3: %25 organic fertilizer + %75 chemical fertilizer (75-90-112.5 kg/ha NPK + 7.5 ton/ha animal manure), F4: %50 organic fertilizer + %50 chemical fertilizer (50-60-75 kg/ha NPK + 15 ton/ha animal manure), F5: %75 organic fertilizer + %25 chemical fertilizer (25-30-37.5 kg/ha NPK + 22.5 ton/ha animal manure), F6: %100 organic fertilizer (30 ton/ha animal manure). Sowing date had a significant effect on grain yield, biological yield, harvest index, seed number at main capitul, seed weight at main capitul and seed number at main capitul. Also, different fertilizing methods had positive impact on all traits under investigation, except 1000 seed weight at main capitul. The results showed that the highest grain yield resulted in 1 Dec (2175 kg/ha) sowing date. The late sowing date had a lower grain yield. The fertilizing systems had a significant effect on grain yield. The highest grain yields (2422 & 2408 kg/ha) were obtained by treatments of 100% chemical fertilizer and %75 organic fertilizer + %25 chemical fertilizer respectively. The grain yield had the highest positive significant correlation with the grain weight in sub capituls (r= 0.92**).
    Keywords: Sowing Date, Fertilizing methods, Milk thistle, Grain yield
    Abstract View Paper Original: Persian