فهرست مطالب

دانش کشاورزی و تولید پایدار - سال بیست و دوم شماره 3 (پاییز 1391)

نشریه دانش کشاورزی و تولید پایدار
سال بیست و دوم شماره 3 (پاییز 1391)

  • تاریخ انتشار: 1391/09/29
  • تعداد عناوین: 12
|
  • مصطفی عشورنژاد، محمود قاسم نژاد، سیروس آقاجانزاده، جواد فتاحی مقدم، داوود بخشی صفحه 1
    تقاضا برای میوه های ارگانیک به خاطر ارزش غذایی بالا، کیفیت بهتر و نگهداری مناسب آن ها به سرعت رو به افزایش است. در پژوهش حاضر، اثر روش های تولید ارگانیک و متداول بر عمر انبارمانی میوه های کیوی رقم ’هایوارد‘ در دو سال متوالی ارزیابی شد. صفاتی مانند مواد جامد محلول (TSS)، اسیدیته قابل تیتراسیون (TA)،نسبت TSS/TA، سفتی بافت، کاهش وزن، ویتامین C، فنل کل، فلاونوئید کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی میوه ها در زمان برداشت، 30، 60 و 90 روز انبارداری در دمای 5/0±1 درجه سانتی گراد با رطوبت نسبی 5±90 درصد ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که درصد کاهش وزن میوه های ارگانیک در طی انبارداری به طور معنی داری کمتر از میوه های متداول بوده است و چنین میوه های سفتی بافت خود را در طی انبارداری بهتر حفظ کردند. همچنین، میزان ویتامین C، فنل کل، فلاونوئید کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی میوه های ارگانیک در زمان برداشت و در طی انبارداری نسبت به میوه های متداول بالاتر بوده است. میزان TSS میوه ها در زمان برداشت و در پایان انبارداری هر دو سال در میوه های متداول بیشتر بوده است، اما میزان TA میوه های ارگانیک در زمان برداشت و طی انبارداری نسبت به میوه های متداول بیشتر بود. بدین ترتیب میوه هایی که به شیوه ارگانیک تولید شدند علاوه بر بالا بودن ارزش غذایی ماندگاری بیشتری را در طی نگهداری در سردخانه نشان دادند.
    کلیدواژگان: انبارداری، محصول ارگانیک، ظرفیت آنتی اکسیدانی، سفتی بافت، کاهش وزن
  • آرزو سبحانی قشلاق، سعید اهری زاد، سیدابوالقاسم محمدی، فرهاد فرح وش صفحه 13
    به منظور ارزیابی واکنش لاین های اینبرد نوترکیب گندم نان به تنش کم آبی، آزمایشی در سال 1389 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، به صورت طرح کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاکتور اصلی شامل سه سطح آبیاری (80، 120 و 160 میلیمتر تبخیر از تشتک کلاس A) و فاکتور فرعی 23 لاین اینبرد نوترکیب به همراه والدین (رقم سوپرهد و رقم روشن) بود. در این بررسی پنج شاخص تحمل خشکی شامل شاخص حساسیت به تنش (SSI)، شاخص تحمل (TOL)، شاخص میانگین حسابی عملکرد (MP)، میانگین هندسی عملکرد (GMP) و شاخص تحمل به تنش (STI) براساس عملکرد دانه لاین ها در محیط تنش و بدون تنش محاسبه شدند. بیشترین میانگین حسابی عملکرد، میانگین هندسی عملکرد و شاخص تحمل به تنش در 120 و 160 میلیمتر تبخیر به طور مشترک به لاین های 212، 224، 255 و 277 و رقم روشن تعلق داشت. کمترین مقدار SSI و TOL در 120 میلیمتر به لاین 244 و در 160 میلیمتر به لاین 241 متعلق بود. نتایج حاصل از مطالعه همبستگی بین شاخص ها و میانگین عملکرد دانه در شرایط تنش و بدون تنش نشان داد که مناسب ترین شاخص ها برای غربال کردن لاین ها در شرایط تنش و بدون تنش شاخص-های میانگین حسابی عملکرد (MP)، میانگین هندسی عملکرد (GMP) و شاخص تحمل به تنش (STI) هستند. در تجزیه خوشه ایبراساس شاخص های مقاومت به خشکی در سطح آبیاری 120 و 160 میلیمتر تبخیر، لاین های 224، 255، 277 و رقم روشن در گروه برتر قرار گرفتند.
    کلیدواژگان: تجزیه خوشه ای، تنش کم آبی، شاخص تحمل تنش، گندم نان، لاین اینبرد نوترکیب
  • مهین فهیم، محمدحسن صفر علیزاده، سیدعلی صفوی صفحه 27
    سفیدبالک گلخانه (Trialeurodes vaporariorum Westwood،1736) آفتی با انتشار جهانی می باشد که به شدت میزان تولید را بخصوص در گلخانه ها کاهش می دهد. در این مطالعه سمیت تنفسی اسانس گیاهان نعناع (Mentha spicata) و زیره سبز (Cuminum cyminum) روی تخم، پوره سن یک و حشرات کامل سفیدبالک گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها در دمای 2±27 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی10 ±60 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و هشت ساعت تاریکی در پنج غلظت انجام شد. نتایج نشان داد که میزان حشره کشی اسانس نعناع بیشتر از زیره سبز بوده و میزان مرگ و میر تخم، پوره و حشره کامل در بالاترین غلظت برای اسانس نعناع به ترتیب 72، 86 و 83 درصد محاسبه گردید. همچنین نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که پوره سن یک نسبت به تخم و حشره کامل حساسیت بیشتری به اسانسهای مورد بررسی دارد
    کلیدواژگان: اسانس نعناع، اسانس زیره، سمیت تنفسی، سفیدبالک گلخانه، مراحل زیستی
  • یاسر قراجه داغی، صمد خاقانی نیا*، رضا فرشباف پورآباد صفحه 37

    مگس های میوه ی متعلق به قبیله ی (Diptera: Tephritidae) Terelliini با تغذیه از دانه علف های هرز خانواده ی آفتابگردان، موجب کاهش دانه در این گیاهان و کنترل تدریجی و پایدار آنها می شوند. به منظور جمع آوری و شناسایی مگس های میوه ی متعلق به این قبیله در شهرستان عجب شیر طی سال های 1389 تا 1390، نمونه برداری ها هفته ای یک تا دو بار با تور حشره گیری در فصل های بهار و تابستان انجام گردید. در این مطالعه، سیزده گونه از چهار جنس متعلق به این قبیله جمع آوری و شناسایی گردید. تمامی گونه ها برای منطقه مورد بررسی جدید بودند و در بین آنها، گونه Chaetorellia jaceae Robineau-Desvoidy، 1830 برای اولین بار از ایران گزارش می شود. همچنین برای جنس ها و گونه های شناسایی شده، کلیدهای شناسایی ارایه گردید. گونه های شناسایی شده در تحقیق حاظر بعنوان عوامل بیوکنترل علف های هرز خوانواده آفتابگردان مطرح هستند.

    کلیدواژگان: ایران، شهرستان عجب شیر، عوامل بیوکنترل، Tephritidae، Terelliini
  • آتوسا شفارودی، محسن زواره، غلامعلی پیوست، حمیدرضا دری صفحه 47
    به منظور بررسی رابطه بین تراکم بوته و عملکرد دانه ی دو رقم لوبیای بومی استان گیلان در چهار تاریخ کاشت مختلف، یک آزمایش اسپلیت پلات فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در سال 89-1388 در دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان اجرا گردید. دو رقم لوبیای بومی استان گیلان (رگه مشکی و رگه قرمز) در چهار تاریخ کاشت مختلف (29 مرداد، 8 شهریور، 18 شهریور، 28 شهریور) و سه تراکم (15، 25، 35 بوته در متر مربع) کاشته شدند. تعداد دانه در غلاف، ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، وزن غلاف و عملکرد دانه به طور معنی داری تحت تاثیر تاریخ کاشت و تراکم بوته قرار گرفتند. برهمکنش تاریخ کاشت با رقم برای طول غلاف، تعداد غلاف در بوته و وزن غلاف معنی دار بود. ولی اثرات متقابل تاریخ کشت و تراکم بوته فقط در مورد صفات تعداد غلاف در بوته و عملکرد دانه معنی دار به دست آمد. همچنین، با تاخیر در کاشت همه این صفات کاهش یافتند. با افزایش تراکم بوته، تعداد شاخه فرعی، تعداد گره در شاخه فرعی، تعداد غلاف در بوته کاهش، ولی وزن غلاف و عملکرد دانه در واحد سطح افزایش یافتند. با توجه به نتایج بدست آمده کاشت های تاخیری، عملکرد دانه را در تراکم های پایین بیشتر از تراکم های بالا کاهش می دهند. در نتیجه، تراکم مطلوب اقتصادی برآورده شده برای کاشت های دیرهنگام بیشتر از کاشت های زودهنگام بود. بنابراین، ضرورت دارد تراکم بوته در کاشت های تاخیری افزایش یابد تا از افت عملکرد جلوگیری و یا آن را کاهش دهد.
    کلیدواژگان: لوبیا، تراکم مطلوب، عملکرد اقتصادی، کاشت تاخیری، توده بومی
  • فرهود یگانه پور، سعید زهتاب سلماسی، مصطفی ولیزاده صفحه 61
    این آزمایش در سال 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز به منظور بررسی تاثیر برخی گیاهان علوفه ای و دارویی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت رقم سینگل کراس 504 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. فاکتور ها شامل نوع گیاه علوفه ای و دارویی در چهار سطح (شبدر قرمز، ماشک گل خوشه ای، ریحان و شوید) و زمان کاشت این گیاهان در دو سطح (کاشت همزمان با ذرت و کاشت 15 روز بعد از کاشت ذرت) بودند. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که تیمار ذرت همراه با وجین دارای بیشترین عملکرد (01/5716 کیلوگرم در هکتار) و اجزای عملکرد بود. همچنین بررسی ها نشان داد که در بین گیاهان علوفه ای و دارویی، کشت همزمان ذرت با شبدر دارای بیشترین میانگین عملکرد و اجزای عملکرد بود. فاکتور زمان نیز اثر معنی داری روی عملکرد و اجزای عملکرد ذرت داشت، به طوری که کشت همزمان گیاهان علوفه ای و دارویی با ذرت نسبت به زمان تاخیر 15 روزه، به دلیل کنترل بهتر علف های هرز در مراحل اولیه رشدی گیاه تاثیر معنی داری روی عملکرد داشت. استفاده از ریحان و شوید به عنوان گیاه همراه هر چند در مقایسه با گیاهان علوفه ای مرسوم (شبدر و ماشک گل خوشه ای) تاثیر کمتری داشت، ولی توانست به ترتیب 40 و 36 درصد عملکرد ذرت را در مقایسه با تیمار عدم وجین علف های هرز افزایش دهد. به نظر می رسد که با انجام پژوهش های بیشتر در این زمینه بتوان در مورد امکان استفاده از برخی گیاهان دارویی به عنوان گیاه همراه با اطمینان بیشتر اظهار نظر کرد.
    کلیدواژگان: ذرت، گیاه علوفه ای، گیاه دارویی، علف هرز، عملکرد و اجزای عملکرد
  • فاطره کریمی، محمدعلی بهمنیار، مینا شهابی صفحه 71
    به منظور بررسی مصرف گوگرد عنصری و کود دامی بر درصد روغن، پروتئین و برخی اجزای عملکرد گیاه کلزا (رقم Hayola 401) در دو خاک آهکی، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی بصورت گلدانی با چهار تکرار در سال زراعی 89- 1388 اجرا گردید. تیمارها شامل، دو نوع خاک، لوم و لوم رسی، سه سطح کود گوسفندی، صفر، 25 و 50 تن در هکتار و چهار سطح گوگرد عنصری، صفر، 1500، 3000 و 4500 کیلوگرم در هکتار همراه با 2 درصد مایه تلقیح تیوباسیلوس بوده است. نتایج نشان داد که بافت خاک و کود دامی تاثیر معنی داری بر میزان روغن، پروتئین، ماده خشک کل، تعداد غلاف و دانه در غلاف و وزن هزار دانه داشته، ولی تاثیر بافت خاک بر تعداد دانه در غلاف معنی دار نبوده است. بیشترین میزان پروتئین دانه در تیمار مصرف 50 تن کود دامی در هکتار بدست آمد ولی سطوح مختلف گوگرد بر میزان پروتئین دانه تاثیر معنی داری نداشته است. همچنین مصرف توام کود دامی و گوگرد نیز موجب افزایش ماده خشک کل گیاه شده و بیشترین ماده خشک کل در تیمار 3000 کیلوگرم گوگرد عنصری همراه با تیوباسیلوس+ 50 تن کود دامی در هکتار بدست آمد. اثرات متقابل بافت خاک × کود دامی × گوگرد نیز بر میزان روغن دانه و تعداد غلاف تاثیر معنی داری داشته و تیمار خاک لوم + 4500 کیلوگرم گوگرد عنصری همراه با تیوباسیلوس+ 50 تن کود دامی در هکتار حداکثر میزان روغن دانه و تعداد غلاف را به خود اختصاص داد.
    کلیدواژگان: اجزای عملکرد، پروتئین، روغن، کلزا، کود دامی، گوگرد
  • علیرضا پیرزاد، امیر فیاض مقدم، مهسا رازبان، یعقوب راعی صفحه 85
    برای بررسی تغییرات عملکرد و شاخص برداشت بابونه آلمانی در رژیم های مختلف آبیاری (آبیاری پس از 50، 100، 150 و 200 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) و مقادیر سوپر جاذب (صفر، 60، 120، 180، 240 و 300 کیلوگرم در هکتار)، یک آزمایش مزرعه ای در سال 1387 به صورت فاکتوریل و بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در دانشگاه ارومیه انجام شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر آبیاری روی عملکرد کاپیتول، عملکرد اسانس با چهار ساعت اسانس گیری و اثر سوپر جاذب روی عملکرد اسانس با دو ساعت اسانس گیری و اثرمتقابل بین آبیاری و پلیمر سوپر جاذب روی عملکرد بیوماس کل (کل بخش هوایی)، شاخص برداشت کاپیتول و شاخص برداشت اسانس با دو ساعت اسانس گیری و شاخص برداشت اسانس با چهار ساعت اسانس گیری معنی دار بود. بیشترین مقدار عملکرد بیوماس کل (1216 کیلوگرم در هکتار) از تیمار آبیاری پس از 50 میلی متر تبخیر از تشتک و بدون کاربرد پلیمر سوپر جاذب و کمترین مقدار آن (164 کیلوگرم در هکتار) از تیمار آبیاری پس از 200 میلی متر تبخیر و کاربرد 120 کیلوگرم در هکتار پلیمر سوپر جاذب به دست آمد. بیشترین عملکرد کاپیتول (117 کیلوگرم در هکتار) از تیمار آبیاری پس از 50 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر به دست آمد، ولی با افزایش فواصل آبیاری و شدت تنش خشکی در تیمار آبیاری پس از 150 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کاهش معنی داری (76 کیلوگرم در هکتار) نشان داد. بیشترین (19/2 کیلوگرم در هکتار) و کمترین (06/1 کیلوگرم در هکتار) عملکرد اسانس در اسانس گیری با استاندارد دو ساعت، به ترتیب با کاربرد 180 و 60 کیلوگرم در هکتار پلیمر سوپر جاذب به دست آمدند. بیشترین (06/2 کیلوگرم در هکتار) و کمترین (35/1 کیلوگرم در هکتار) عملکرد اسانس در اسانس گیری با استاندارد چهار ساعت، به-ترتیب مربوط به تیمارهای آبیاری پس از 50 و 150میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر بود. بالاترین شاخص برداشت کاپیتول و اسانس در اسانس گیری با دو و چهار ساعت اسانس گیری (39، 45/0 و 77/0 درصد) مربوط به تیمار آبیاری پس از 200 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A و کاربرد 120 کیلوگرم در هکتار پلیمر سوپر جاذب بود. به طورکلی، افزایش فاصله آبیاری به بیش از 100 میلی متر تبخیر از تشتک باعث کاهش در عملکرد آنیسون گردید، که در آن کاربرد پلیمر سوپر جاذب تا 180 کیلوگرم در هکتار سبب بهبود عملکرد شد.
    کلیدواژگان: اسانس، بابونه آلمانی (Matricaria chamomilla L، )، پلیمر سوپر جاذب، رژیم آبیاری، شاخص برداشت، عملکرد
  • محسن سیدی، جواد حمزه ئی، گودرز احمدوند، محمد علی ابوطالبیان صفحه 101
    کنترل علف های هرز یکی از دلایل سودمندی عملکرد در کشت مخلوط گیاهان است که کاربرد آن می تواند استفاده از علف کش ها را در کشاورزی کاهش دهد. به منظور ارزیابی کشت مخلوط نخود (Cicer arietinum) و جو (Hordeum vulgare) آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه آموزشی و پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان در سال 1389 اجرا گردید. کنترل علف هرز به عنوان عامل اصلی در دو سطح (آلوده به علف هرز (WI) و عاری از علف هرز (WF)) و الگو های مختلف کاشت در 5 سطح (کشت خالص نخود (C100)، کشت خالص جو (B100)، کشت مخلوط جایگزینی 25 درصد نخود + 75 درصد جو (‍C25B75)، کشت مخلوط جایگزینی 50 درصد نخود + 50 درصد جو (‍C50B50)، کشت مخلوط جایگزینی 75 درصد نخود + 25 درصد جو (‍C75B25)) به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. ویژگی های مربوط به علف های هرز در تیمارهای عدم کنترل با طرح بلوک کامل تصادفی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج آزمایش نشان داد که تعداد و وزن خشک علف های هرز در سطح احتمال 1 درصد تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفتند. حالت های مختلف کشت مخلوط توانستند علف های هرز را نسبت به تک کشتی نخود، به خوبی کاهش دهند، به نحویکه بیشترین (67/60 بوته در متر مربع) و کمترین (66/33 بوته در متر مربع) تعداد علف هرز و نیز بیشترین (03/152 گرم در متر مربع) و کمترین (50/60 گرم در متر مربع) وزن خشک علف هرز به ترتیب در تیمارهای WIC100 و WIC50B50 به دست آمد. بیشترین میزان عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه نخود به ترتیب 07/260 و 47/119 گرم در متر مربع، نیز به تیمار WFC75B25 تعلق گرفت. همچنین بیشترین میزان عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه جو به ترتیب 20/1112 و 93/522 گرم در متر مربع، در تیمار WFC25B75 به دست آمد. بر اساس شاخص نسبت برابری زمین، تمامی تیمارهای مخلوط نسبت به تک کشتی برتری داشتند و بیشترین میزان نسبت برابری زمین (56/1) در تیمار WIC75B25 به دست آمد.
    کلیدواژگان: جو، علف هرز، کشت مخلوط، نخود
  • مجید جعفرلو، رضا فرشباف پورآباد، مصطفی ولیزاده، داود محمدی، محمد علی ضیایی مدبونی صفحه 115
    در این بررسی، فعالیت آنزیم آلفا- آمیلاز روده میانی لاروهای سن پنجم نر و ماده شب پره مدیترانه ای آرد در شرایط آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفت. برای سنجش فعالیت آنزیم از کیت تجاری و دستگاه اتوآنالایزر استفاده شد. فعالیت ویژه آنزیم بر حسب واحد بر میلی گرم پروتئین (IU/mg protein) محاسبه گردید. در این بررسی برخی ویژگی های آنزیم آلفا- آمیلاز مانند دما و pH بهینه فعالیت آنزیم، فعالیت آنزیم در طول ساعات مختلف شبانه روز در لاروهای سن پنجم، فعالیت آنزیم در مراحل مختلف نشوونمایی، تاثیر مدت زمان گرسنگی و تاثیر شرایط نگه داری آنزیم در مدت زمان مشخص در دو دمای مختلف (چهار و 20- درجه سانتیگراد) در لاروهای سن پنجم مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان دادند که اثر دما روی فعالیت آنزیم در لاروهای سن پنجم نر و ماده معنی دار بود و دمای بهینه فعالیت آنزیم آلفا- آمیلاز در لاروهای سن پنجم نر و ماده، C ̊40 به دست آمد. فعالیت آنزیم آلفا- آمیلاز شب پره مدیترانه ای آرد در هر دو جنس در pH های مختلف اختلاف معنی داری را نشان داد و بیشترین میزان فعالیت آنزیم در نر و ماده در 5pH = مشاهده گردید. اثر غلظت آنزیم روی فعالیت آنزیم آلفا- آمیلاز در هر دو جنس معنی دار بود و با افزایش غلظت آنزیم، فعالیت آن افزایش پیدا کرد. اثر تازگی محلول های آنزیمی روی فعالیت آنزیم در نگه داری آن در دمایC ̊20- در نر و ماده و در دمایC ̊4 در جنس ماده فاقد اختلاف معنی دار با شاهد ولی در جنس نر در سطح احتمال 5 درصد دارای اختلاف معنی دار بود. فعالیت آنزیم در ساعات مختلف شبانه روز در نر و ماده دارای اختلاف معنی دار بود. اوج فعالیت آنزیم در هر دو جنس در ساعت 12 مشاهده شد و کمترین میزان فعالیت آنزیمی در ساعت 24 ثبت گردید. فعالیت آنزیم در مراحل مختلف زیستی شب پره مدیترانه ای آرد متفاوت بود و بیشترین فعالیت آنزیمی به ترتیب در لاروهای سن پنجم ماده، لاروهای سن پنجم نر، لاروهای سن چهارم، پیش شفیره های ماده، پیش شفیره های نر، حشرات کامل ماده و حشرات کامل نر مشاهده شد ولی در شفیره های نر و ماده هیچ فعالیت آنزیمی مشاهده نگردید. فعالیت آنزیم در لاروهای سن پنجم نر و ماده با یکدیگر متفاوت و دارای اختلاف معنی دار بود. اثر گرسنگی روی فعالیت آنزیم در لاروهای سن پنجم نر و ماده اختلاف معنی داری را نشان داد و بیشترین میزان فعالیت آنزیمی پس از دو روز گرسنگی و کمترین میزان فعالیت، پس از چهار روز گرسنگی مشاهده شد.
    کلیدواژگان: شب پره مدیترانه ای آرد، آلفا، آمیلاز، روده، فعالیت آنزیمی، ویژگی ها
  • مهدی شهبازی، اسماعیل چمنی، منوچهر شهبازی، مصطفی مصطفوی، یونس پوربیرامی هیر صفحه 127
    به منظور بررسی اثرات بسترهای مختلف کشت شامل ورمی کمپوست، پیت و پوست نارگیل بر رشد و گلدهی میخک، آزمایشی به صورت طرح کاملا تصادفی با 10 تیمار و 8 تکرار در گلخانه شهرداری سرعین در سال 1389 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح 20، 40 و 60 درصد از هر یک از بسترهای پیت، ورمی کمپوست و کوکوپیت به همراه شاهد بود. صفات مورد مطالعه شامل تعداد برگ، ارتفاع گیاه، قطر ساقه و قطر گل بودند. با توجه به از بین رفتن بوته ها در تیمار 60 درصد ورمی کمپوست، از داده های این تیمار در تجزیه های آماری صرف نظر شد. نتایج نشان داد که غلظت های مورد استفاده ورمی کمپوست روی شاخص های مورد مطالعه اثرات منفی دارد بطوریکه در تمام روزهای اندازه-گیری، تیمارهای 20 و 40 درصد ورمی کمپوست باعث کاهش تعداد برگ، ارتفاع گیاه، قطر ساقه و قطر گل گردیدند و اختلاف معنی داری را در سطح احتمال 5 درصد با شاهد نشان داد. تیمار20 درصد کوکوپیت بر خلاف تیمارهای 40 و 60 درصد کوکوپیت، در روی صفات تعداد برگ و ارتفاع گیاه تاثیر مثبتی از خود نشان داد. در مقایسه با شاهد، تیمار 60 درصد کوکوپیت روی قطر ساقه و گل نیز تاثیر منفی نشان داد. در حالی که تیمار 20 درصد کوکوپیت، قطر ساقه و قطر گل را نسبت به شاهد بطور معنی داری افزایش داد. تیمارهای مربوط به پیت باعث افزایش تعداد برگ شدند به طوری که تعداد برگ نهایی در تمام تیمارهای مربوط به پیت بیشتر یا مساوی شاهد بود ولی اختلاف معنی داری بین این تیمارها و شاهد وجود نداشت. در بین تیمار های مربوط به پیت تیمار 60 درصد پیت نسبت به 20 و 40 درصد روی ساقه گل تاثیر بیشتری داشته و قطر ساقه را نسبت به شاهد افزایش داد ولی اختلاف معنی داری از لحاظ آماری بین آنها مشاهده نشد. تیمار 20 درصد پیت قطر گل را در اوایل گلدهی افزایش داد به طوریکه بزرگترین گل ها را به خود اختصاص داده بود ولی قطر نهایی گل در تیمار 40 درصد پیت بیشتر بود. در مجموع تیمارهای کوکوپیت 20 درصد و پیت 20درصد در این آزمایش روی رشد و نمو میخک تاثیر مثبتی را نسبت به سایر تیمارها از خود نشان دادند.
    کلیدواژگان: پیت، کوکوپیت، میخک و ورمی کمپوست
  • عبدالله جوانمرد، عادل دباغ محمدی نسب، عزیز جوانشیر، محمد مقدم، حسین جانمحمدی صفحه 137
    به منظور بررسی اثرات کشت مخلوط ذرت با لگوم بر عملکرد و کیفیت علوفه، آزمایشی در دو سال زراعی 85-1384 و 86-1385 به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا شد. تیمارها کشت خالص شبدر برسیم، ماشک گل خوشه ای، لوبیا، گاودانه و دو هیبرید ذرت (سینگل کراس 704 و 301) در تراکم مطلوب و همچنین کشت مخلوط هیبرید ذرت 704 و 301 با هر یک از این لگوم ها به صورت افزایشی کامل را شامل می شد. نتایج حاصل از تجزیه داده ها نشان داد که عملکرد خشک علوفه ذرت در کشت مخلوط با لگوم ها بویژه ماشک گل خوشه ایو گاودانه کاهش می یابد. میزان کاهش عملکرد علوفه خشک ذرت در مقایسه با کشت خالص ذرت 80/15 درصد بود. بررسی شاخص های کیفی علوفه نشان داد که درصد خاکستر و میزان پروتئین خام ذرت در کشت مخلوط به دلیل مکمل بودن اجزای کشت مخلوط در جذب عناصر غذایی افزایش می-یابد. به طوری که، بر اساس میانگین دو سال بالاترین میزان ASH (خاکستر) و CP (پروتئین خام) ذرت در کشت مخلوط هیبریدهای ذرت با شبدر برسیم و لوبیا مشاهده شد. میزان افزایش ASH و CP هیبریدهای 704 و 301 ذرت در کشت های مخلوط نسبت به کشت خالص آن ها به ترتیب 43/9، 02/11 و 52/14، 42/18 درصد بود. بنابراین، ذرت در کشت مخلوط با لوبیا و شبدر برسیم دارای CP بالاتر و در نتیجه عملکرد پروتئین خام بالاتر نسبت به کشت خالص آن بود. دلیل این امر می تواند انتقال بیشتر نیتروژن از این لگوم ها به ذرت و همچنین کاهش کمتر عملکرد ذرت در کشت مخلوط با این لگوم ها در مقایسه با ماشک گل خوشه ایو گاودانه باشد.
    کلیدواژگان: پروتئین خام، عملکرد علوفه، کشت مخلوط، کیفیت علوفه
|
  • M. Ashour Nezhad, M. Ghasemnezhad*, S. Aghajanzadeh, J. Fattahi Moghadam, D. Bakhshi Page 1
    Demand for organic fruits due to higher nutritional value, quality and appropriate maintenance is increasing rapidly. In this research, the effects of organic and conventional production systems on the fruit storage life of kiwifruit cultivar 'Hayward' were compared in two consecutive years. Traits such as, total soluble solids (TSS), titratable acidity (TA), TSS/TA, fruit firmness, vitamin C, total phenol, total flavonoids and antioxidant capacity of fruits were evaluated at harvest time, 30, 60 and 90 days storage at temperatures 1±0.5ºC and relative humidity 90±5%. Results from this study showed that the weight loss in organic fruits during storage, were significantly lower than conventional systems as they kept their firmness during storage period. Vitamin C, total phenol, total flavonoids and antioxidant capacity of organic fruits at harvest and during storage were higher than conventional fruits. Total soluble solids (TSS) content at harvest time and in the end of storage was higher at conventional systems, but acidity levels in organic fruits at harvest time and storage period were higher than of conventional fruits. Overall, productions of organic fruits in addition to their high nutritional value were showed more longevity in the cold storage.
    Keywords: Storage, Organic product, Antioxidant capacity, Firmness, weight loss
  • A. Sobhani Gheshlagh, S. Aharizad, Sa Mohammadi, F. Farahvash Page 13
    To evaluate response of bread wheat recombinant inbred lines to drought stress, an experiment was conducted using split plot based on completely randomized blocks design with three replications at research station of agriculture college of Islamic Azad University of Tabriz during 1389. The main factor included three irrigation levels (80, 120 and 160 mm evaporation from class A pan) and sub-factor consisted of 23 recombination inbred lines along with their parents (Super head and Roshan varieties). In this study five stress tolerance indices i.e. Stress Susceptibility Index (SSI), Tolerance Index (TOL), Mean Productivity (MP), Geometric Mean Productivity (GMP) and Stress Tolerance Index (STI) based on grain yield of the lines were calculated under stress and non- stress conditions. Highest Mean Productivity, Geometric Mean Productivity and Stress Tolerance Index at 120 and 160 evaporation were common belonged to the lines number 212, 224, 255, 277 and Roshan variety. Line number 244 had the minimum SSI and TOL at 120 mm, whereas line 241 had the lowest SSI and TOL under 160 mm. The study of correlation between the indices and mean grain yield showed among the criteria MP, GMP and STI are reliable indices for screening of the lines under stress and non-stress conditions. At cluster analysis based on quantitative criteria for stress resistance at 120 and 160 mm evaporation, lines number 224, 255, 277 and Roshan variety were grouped in superior cluster.
    Keywords: Bread wheat, Cluster analysis, Drought stress, Recombinant inbred lines, Stress tolerance indices
  • M. Fahim, Mh Safaralizadeh, Sa Safavi Page 27
    Trialeurodes vaporariorum Westwood, 1736 is a worldwide pest that severely damages host plants especially in greenhouses. In this study respiratory toxicity of Mentha spicata and Cuminum cyminum essential oils was investigated on eggs, first instar nymphs and adults. The experiments were carried out at 27± 2 ºC, 70 ± 10% RH and 16: 8 h (light: darkness) photoperiod. The effect of these essential oils was evaluated at five concentrations. The results showed that M. spicata essence has been more toxic than C. cyminum as it caused a higher mortality (72, 86, and 83% respectively on eggs, nymphs and adults) at the highest concentration. First instar nymphs were more sensitive to the essences than both eggs and adults.
    Keywords: Cumin essential oil, Developmental stages, Respiratory toxicity, Spearmint essential oil, Greenhouse Whitefly
  • Yaser Gharajedaghi, Samad Khaghaninia, Reza Farshbaf Porabad Page 37

    The flies of the tribe Terellini (Tephritidae) with feeding on seeds of asteraceus plants cause decreasing the seed amount of them as well as their gradual and sustainable control. In order to identification of fruit flies of the tribe Terellini in Ajabshir region, a survey was conducted during 2009- 2011. In total, thirteen species belonging to four genera were identified which all are new recorded for the studied area and Chaetorellia jaceae Robineau-Desvoidy, 1830 is newly reported for the Iran insectfauna. Identification keys to genera and species are provided. All the identified species are as biocontrol agents of the asteraceus weeds.

    Keywords: Ajabshir region, Fruit flies, Iran, Tephritidae, Terellini
  • A. Shafaroodi, M. Zavareh, G. Peyvast, Hr Dorri Page 47
    To investigate the relationship of plant density and grain yield of two pinto bean cultivars at four different sowing dates, a split plot factorial experiment based on randomized complete block design (RCBD) with four replications was conducted in Faculty of Agricultural Sciences, the University of Guilan in 2009- 2010. Two pinto bean cultivars (seed coat with black and red mottles) were sown at four different sowing dates (20 August, 30 August, 9 September, and 19 Sept.) and three plant densities (15, 25, and 35 plants/m2). Pods and seeds per plant, plant height, pod weight, and grain yield were significantly affected by sowing date and plant density. The interaction effects of sowing date and cultivar were also significant for pod length, pods per plant and pod weight but interaction effects of sowing date and plant density were only significant for pods per plant and grain yield. All these traits were decreased with delaying in sowing date. Number of sub branch, number of node brunch and pods per plant decreased, but pod weight and grain yield per unit area increased, with increasing plant density. The results indicated that delayed sowings reduced grain yield of low densities more than that of high densities. Consequently, estimated optimum economic densities for delayed sowings were more than those for early sowings. Therefore, it is necessary to increase seeding rate at delayed sowings, in order to prevent or to reduce the yield loss.
    Keywords: Pinto bean, Optimum density, Economic yield, delayed sowing, Landrace
  • F. Yeganehpoor, S. Zehtab Salmasi, M. Valizadeh Page 61
    In order to evaluate the effects of some forage and medicinal plants on yield and yield components of maize var. to single cross 504, an experiment was carried out in 2011 in Research Farm of faculty of agriculture at university Tabriz, in a factorial arrangement with the base of randomized complete block design in three replicates. Factors including different type of forage and medicinal plants in 4 levels (Red clover, hairy vetch, basil and dill) and sowing dates of the forage plant with 2 levels, simultaneous with maize and 15 days after maize sowing. The results showed that the weeding treatment had the highest yeild (5716.01 kg/ha) and yeild component. The results showed that sowing of maize and clover at the simultaun cultivation had the highest effect on corn yield and yield components. Sowing time had significant effect on corn yield and yield components, The simulation cultivation, sowing of forage and medicinal plants with corn than the 15-day delay due to better control of weeds in the early stages of growth had significant effect on performance. Altought, in comparsion with conventional forage plants (clover and hairy vetch), basil and dill were less effective, but increased the corn yield about %40, and %36, respectively. It seems that further study was needed for using the medicinal plants as companion crop.
    Keywords: Corn, Forage plant, Medicinal plant, weed, Yield, Yield components
  • F. Karimi, Ma Bahmanyar, M. Shahabi Page 71
    In order to investigate the effect of application sulfur (S) and cattle manure (CM) on oil and protein percentage and some yield components of canola (Hayola 401) in two calcareous soils, a pot experiment was conducted as factorial based on randomized complete block design with four replications during 2009-2010 cropping season. Treatments included two levels soil texture (loam and clay loam), three CM levels (0, 25 and 50 ton ha-1) and four S levels (0, 1500, 3000 and 4500 kg ha-1) with 2% inoculation Thiobacillus. Results indicated that, soil texture and cattle manure had significant effect on the amount of oil, protein, total dry matter, pod, grain number per pod and 1000-grain weight. But, the effect of soil texture on grain number per pod was not significant. The highest amount of grain protein was obtained in 50 ton CM ha-1 treatment, But, application of different levels of sulfur had no significant effect on the amount of grain protein. Also, the application of S and CM together increased total dry matter and the highest total dry matter was obtained in M2S2 (3000 kg S with Thiobacillus + 50 ton CM ha-1) treatment. The interaction effect between T× CM ×S on the amount of oil grain and pot number had significant effect and the highest on the amount of oil grain and pot number were obtained in T1M2S3 (loam + 4500 kg S with Thiobacillus + 50 ton CM ha-1) treatment.
    Keywords: Yield component, Protein, Oil, Canola, Cattle manure, Sulfur
  • A. Pirzad, A. Fayyaz Moghaddam, M. Razban, Y. Raei Page 85
    To evaluated the changes in yield and harvest index of Matricaria chamomilla at different irrigation regimes (irrigation after 50, 100, 150 and 200 mm evaporation from pan class A) and amounts of super absorbent polymer (0, 60, 120, 180, 240 and 300 kg/ha), a field experiment was conducted as factorial based on randomized complete block design with three replication at Urmia University in 2008. Results of ANOVA showed the significant effect of irrigation on the yield of dried flower and essential oil with 4 hours extracting standard, and significant effect of polymer on the yield of essential oil with 2 hours extracting standard as well as the significant effect of interaction between irrigation and polymer on the yield of biomass, harvest index of dried flower, harvest index of essential oil with 2 and 4 hours extracting standards. The highest yield of biomass (1216 kg/ha) was obtained from irrigation after 50 mm evaporation from pan without polymer application and the minimum one (164 kg/ha) obtained from irrigation after 200 mm evaporation and 120 kg/ha of polymer use. The maximum yield of dried flower (117 kg/ha) was obtained from irrigation after 50 mm evaporation, but prolonged interval and sever water stress in irrigation after 150 mm evaporation caused the significant reduction of yield (76 kg/ha). The highest (2.19 kg/ha) and the lowest (1.06 kg/ha) yield of essential oil with 2 hours extracting standard, were occurred at 180 and 60 kg/ha of super absorbent polymer, respectively. However, the maximum (2.06 kg/ha) and minimum (1.35 kg/ha) yield of essential oil with 4 hours extracting standard, belonged to irrigation after 50 and 150 mm evaporation from pan, respectively. The highest harvest index of dried flower and essential oil with 2 and 4 hours extracting standards (39, 0.45 and 0.77 %, respectively) belonged to irrigation after 200 mm evaporation from pan class A and 120 kg/ha of super absorbent treatment. In conclusion, increasing irrigation interval up to irrigation after 100 mm evaporation caused to reduce the yield of anise, in that super absorbent polymer application improved the yield.
    Keywords: Essential oil, Harvest index, Irrigation regime, Matricaria chamomilla L., Super absorbent polymer, Yield
  • M. Seyedi, J. Hamzei, G. Ahmadvand, Ma Abutalebian Page 101
    Intercrops have been associated with grater yields and pest and weed control in comparison with sole crops. In this field experiment, some agronomic characteristics and weed suppression were investigated by two crops-spring chickpea (Cicer arietinum) and barley (Hordeum vulgare) - alone and intercropping at the agricultural research station, Faculty of Agriculture, University of Bu-Ali Sina during 2010 growing season. Experiment was conducted as split plot bases on randomized complete block design with three replications. Weed control as main factor in two-levels (non-weed (WI) and Weedy (WF)) and five different planting patterns were considered as sub-plots (sole crop of chickpea (C100), sole crop of barley (B100), replacement intercropping of chickpea 25 درصد + 75 درصد barley, (C25B75), 50 درصد chickpea + 50 درصد barley, (C50B50), 75 درصد chickpea + 25 درصد barley, (C75B25)). Weed biomass and density at non control treatments were analyzed based on randomized complete block design (RCBD). Results showed that the effect of treatments on weed biomass and density was significant. The different patterns of intercropping reduced weed biomass and density in comparison with sole treatment crops especially sole crop of chickpea. The highest (60. 67 plant/m2) and lowest (30. 66 plant/m2) number of weeds/m2 and highest (152. 03 g/m2) and lowest (60. 50 g/m2) weed dry weight achieved at WIC100 and WIC50B50 treatments, respectively. The highest biological and grain yields of chickpea, 260. 07 and 119. 47 g/m2, respectively, were belonged to WFC75B25 treatment. Also, maximum biological and grain yield of barley, 1112. 20 and 522. 93 g/m2, respectively, were obtained at WFC75B25 treatment. Land equivalent ratio (LER) in all crops treatments combination were more than unit (LER>1). The highest value of LER (1. 56) was achieved at WIC75B25 treatment.
    Keywords: Barley, Chickpea, Intercropping, Weed
  • M. Jafarlu, R. Farshbaf Pourabad*, M. Valizadeh, D. Mohammadi, Ma Ziaei Madboni Page 115
    In this study, larval midgut α-amylase activity of the Mediterranean flour moth reared on wheat flour under laboratory conditions was studied. Enzyme activity was evaluated by using a commercial kit and an autoanalayzer device. Specific enzyme activity was measured as international unit per mg protein (IU/mg Protein). In this study, some α-amylase enzyme properties such as optimum temperature and pH of enzyme activity, enzyme activity during different hours of the day and night, enzyme activity at different developmental stages of adult male and female, effect of starvation period, and the effect of storage conditions of enzyme at specified periods in two different temperatures were studied. The results revealed that incubation temperature significantly affected enzyme activity for both sexes and optimal enzyme activity was detected in 40˚C for both male and females. pH values also significantly affected enzyme activity and the optimal pHs for amylase activity in both sexes were 5. Effects of enzyme concentration on α-amylase activity were significant in both sexes. Increasing the concentration of enzyme in both sexes caused a sharp increase in enzyme activity. Storage period in -20˚C did not decreased enzyme activity significantly in both sexes, but storage period in 4˚C in males significantly decreased the activity in comparison with the control. The results of studying enzyme activity during 24 hr. periods showed significant differences during day and night and the most and the least enzyme activities in both sexes were recorded in 12 and 24 o’clock, respectively. Enzyme activity in different developmental stages showed significant differences and the most enzyme activities were detected in 5th female larvae, 5th male larvae, 4th male and females, female and male pre-pupa, and female and male adults, respectively. In male and female pupae, no detectable activity was observed.Enzyme activity in male and female fifth instar larvae showed Significant difference. Starvation periods significantly affected the digestive enzyme activity in both male and female larvae and the trends of enzyme activity during 4 days of starvation was the same in both sexes. The most and the least enzyme activity were detected 2 and 4 days after starvation, respectively.
    Keywords: Mediterranean flour moth, α Amylase, Gut, Enzyme activity, Properties
  • M. Shahbazi, E. Chamani, M. Shahbazi, M. Mostafavi, Y. Pourbeirami Ehir Page 127
    An experiment was conducted to investigate the effects of some media (vermicompost, peat and coco- peat) on the growth and flowering quality of carnation flower, based on completely randomized design with 10 treatments and 8 replications in Sarein’s Municipal research greenhouse in 2010. Various levels (20, 40 and 60 percentages) of each these materials were used in this experiment as experimental treatments. Leaf number, plants height, shoots and flower diameter were studied. Plants treated with 60% vermicomoost were died, hence, neglected in statical analysis. Also, results has shown that vermicompost treatments had unfavorable effect on all of experimental criteria, which at 20 and 40% significantly decreased leaf number, plant height, shoot and flower diameter. Coco-peat at 20% enhanced leaf number and plants height, but at 40 and 60% decreased leaf number, plants height, shoot and flower diameter. But this compound at 20% increased shoot and flower diameter significantly (P<0.05). Peat treatments increased leaf number, final leaf number in peat treatment were either more or equivalent to control, But there was no significant difference between peat treatments and control. Peat at 60% in comparison to 20 and 40%, increased shoot diameter. In case of flower diameter, biggest flower devoted to peat 20% in first stages of flowering time, but the biggest final size of flower observed in peat 40% treatment. Hoewer, in this experiment, coco-peat at 20% and peat at 20% had positive effects on growth and development of carnation compaired to control and other treatnents.
    Keywords: Carnation, Coco, peat, Peat, Vermicompost
  • A. Javanmard, A. Dabbagh Mohammadi Nasab, A. Javanshir, M. Moghaddam, H. Janmohammade Page 137
    In order to study the effects of intercropping maize (Zea mays L.) with some legumes on forage yield and quality of maize, a two year field experiments was carried out based on randomized complete block design with three replications at the Agricultural Research Station, Faculty of Agriculture, University of Tabriz, Iran, during 2006-2007. Two maize hybrids (SC704, SC301), vetch (Vicia villosa), bitter vetch (Vicia ervilia), berseem clover (Trifolium alexandrinum L.) and common bean (Phaseolus vulgaris) sole crops as well as intercrops of maize hybrids with each of the legumes were used. Results of analysis of variance showed that dry matter (DM) yield of corn in intercropping with vetch and bitter vetch decreased. The corn dry matter yield loss in intercrop treatments in comparison with the sole crop of maize was 15.80 percentages. The study of forage quality characteristics indicated that maize ash and crude protein (CP) content in intercropping was increased because of having complementary effects in nutrients absorption. On the average of two years, the highest ash and CP content were achieved in intercropping of maize hybrids with berseem clover and bean. Amount of increase in ASH and CP for maize hybrids (704 and 301) in intercropping as compared to their monoculture was 9.43, 11.02, 14.52 and 18.42 percent, respectively. Thus, maize intercrops with bean and berseem clover had higher CP and also more CP yield in relation to its monoculture. The reason for this finding could be the larger transfer of fixed N from these legumes to maize and also smaller reduction of maize yield in intercropping with these legumes as compared with the vetch and bitter vetch.
    Keywords: Crude protein (CP), Forage quality, Forage yield, Intercropping