فهرست مطالب

بوم شناسی کشاورزی - سال چهارم شماره 4 (زمستان 1391)

نشریه بوم شناسی کشاورزی
سال چهارم شماره 4 (زمستان 1391)

  • تاریخ انتشار: 1391/09/27
  • تعداد عناوین: 8
|
  • حمیدرضا خزاعی، احمد نظامی، احسان عیشی رضایی*، امیرحسین سعیدنژاد، فرزین پورامیر صفحه 273

    مواد هیومیکی بعنوان بخش فعال مواد آلی موجود در خاک باعث بهبود جوانه زنی، استقرار دانه رست و رشد گیاه می شوند. به منظور بررسی تاثیر پیش تیمار اسید هیومیک و اسید فلوویک در غلظت های مختلف بر خصوصیات مربوط به جوانه زنی و رشد دانه رست دو رقم تریتیکاله (Triticosecale hexaploide Lart.)، مطالعه ای در آزمایشگاه گیاهان ویژه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1388 به صورت فاکتوریل (2×2×4) در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتور های مورد مطالعه شامل غلظت کاربرد پیش تیمار در چهار سطح (صفر، 10، 50 و 250 میلی لیتر بر لیتر)، دو نوع پیش تیمار (اسید هیومیک و اسید فلوویک) و دو رقم ترتیکاله (ET 79-17 و ET 89-15) بودند. بذور در تمام تیمارها به صد درصد جوانه زنی رسیدند. بر اساس نتایج حاصله بیشترین سرعت جوانه زنی، طول ساقه چه و ریشه اولیه، وزن خشک ساقه چه و ریشه اولیه و وزن خشک دانه رست در تیمار های با غلظت متوسط پیش تیمار (50 میلی لیتر بر لیتر)، پیش تیمار اسید فلوویک و رقم ET 89-15 بدست آمد. بطور کلی، پیش تیمار با اسید هیومیک نیز باعث بهبود معنی دار در خصوصیات جوانه زنی و دانه رست های ارقام مختلف تریتیکاله نسبت به شاهد شد.

    کلیدواژگان: اسید فلوویک، اسید هیومیک، بهبود خاک، سرعت جوانه زنی
  • سمیرا صبوری راد، محمد کافی، احمد نظامی، محمد بنایان اول صفحه 282
    کوشیا (Kochia scoparia L. Schard) گیاهی یک ساله، شور زیست، مقاوم به شرایط خشکی بوده که قابلیت آبیاری با منبع آب شور را دارد و از جنبه تولید علوفه، منبع ارزشمندی در اکوسیستم های تحت تنش خشکی و شوری می باشد. به منظور ارزیابی رفتار جوانه زنی بذر کوشیا مطالعه ای تحت دماها و سطوح مختلف تنش شوری به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1388 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل نه سطح شوری شامل (صفر، 5، 10، 15، 20، 25، 30، 35 و 40 دسی زیمنس بر متر) با استفاده از کلرید سدیم و هشت سطح دمایی شامل (5، 10، 15، 20، 25، 30، 35، 40 درجه سانتی گراد) بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که سطوح مختلف تنش شوری و دما بر درصد، میانگین زمان جوانه زنی و شاخص جوانه زنی، وزن خشک و طول گیاهچه تاثیر معنی داری (05/0p≤) داشت و اثر متقابل خشکی و دما نیز بر صفات مذکور معنی دار شد. بالاترین درصد جوانه زنی در دمای 25 درجه سانتی گراد و در تیمار شاهد رخ داد که اختلاف معنی داری را با پنج و 10 دسی زیمنس بر متر نشان نداد. کمترین مقادیر میانگین زمان جوانه زنی در دمای 25 درجه سانتی گراد (20/1، 21/1 و 11/1 روز، بدون اختلاف معنی دار به ترتیب در سه تیمار اول) و بیشترین زمان میانگین جوانه زنی در دمای 10 درجه سانتی گراد و در سطح شوری 35 دسی زیمنس بر متر مشاهده شد. بالاترین شاخص جوانه زنی نیز (37/20) در دمای 25 درجه سانتی گراد و در تیمار شاهد نشان نداد، هر چند با دو سطح بعد خود اختلاف معنی دار مشاهده نشد. همچنین افزایش سطح تنش شوری منجر به کاهش میانگین وزن خشک و طول گیاهچه شد. به طور کلی، بر اساس یافته های فوق به نظر می رسد که بذور کوشیا قادر به جوانه زنی در سطوح مختلف شوری است و قدرت بازیافت از تنش بالایی دارد.
    کلیدواژگان: بازیافت، درصد جوانه زنی، شاخص جوانه زنی، میانگین زمان جوانه زنی
  • رضا قربانی، سید وجیه الله میرعلوی، مژگان ثابت تیموری * صفحه 294

    علف های هرز در مزارع گندم (Triticum aestivum L.) ایران و جهان مشکل ساز بوده و بایستی با روش های غیرشیمیایی و مخصوصا روش های زراعی مدیریت گردند. آزمایشی در سال زراعی 86-1385 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در زمینی به وسعت 1000 متر مربع واقع در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی شیروان به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل دو فاکتور تراکم کاشت گندم در سه سطح 400، 600 و 800 گیاه در متر مربع و سه تاریخ کاشت 10 آبان، 30 آبان و 10 آذر بودند. مشاهدات بیانگر حضور 16 گونه علف هرز با غالبیت شلمی (Rapistrum rogosum L.)، خاکشیر (Descurainia sophia L.)، فالاریس (Phalaris elongata Braun-Blanq.)، دم روباهی (Alopecurus myosurides Huds.) و جوموشی (Hordeum murinum L.) بود. نتایج نشان داد که کاشت تاخیری گندم باعث افزایش تراکم نسبی علفهای هرز شد. کمترین فراوانی نسبی علف های هرز در تاریخ کاشت 10 آبان مشاهده شد. افزایش تراکم کاشت گندم باعث کاهش معنیدار زیست توده علفهای هرز شد، اما تاثیری بر روند تغییرات تراکم علفهای هرز نداشت. اثر تاریخ کاشت گندم نیز بر زیست توده علفهای هرز معنیدار بود. بیشترین زیست توده علفهای هرز در تاریخ کاشت 10 آذر تولید شد. بر اساس نتایج این آزمایش، کاشت تاخیری گندم فرصت و فضای بیشتری برای استقرار علفهای هرز فراهم کرده و لذا برای حصول کمترین خسارت علفهای هرز، کاشت زودتر و تراکم بیشتر (600 گیاه در متر مربع) پیشنهاد میشود.

    کلیدواژگان: روش های زراعی، غلات، فراوانی نسبی علفهای هرز، مدیریت علفهای هرز
  • سید علیرضا حسینی حسینی، غلامرضا زمانی، اسکندر زند، سهراب محمودی صفحه 307
    به منظور بررسی تراکم و غالبیت علف های هرز مزارع گندم آبی (L. Triticum aestivum) استان خراسان جنوبی مطالعه ای در سال زراعی 1389 انجام گرفت. در مجموع تعداد 240 مزرعه از هشت شهرستان در سطح استان انتخاب شد. در این مزارع تعداد 56 گونه علف هرز از 16 خانواده گیاهی شناسایی شد. خانواده های گندمیان،کاسنی، شب بوئیان و چغندریان به ترتیب با 15 (79/26 درصد)، نه (7/16 درصد)، شش (71/10) و شش گونه (71/10) به ترتیب بیشترین تعداد گونه های علف هرز مزارع گندم را تشکیل دادند. بیشترین فراوانی گونه ها متعلق به خانواده گندمیان بود. در بین گونه های خانواده ی کاسنی، علف هرز بومادران (Achilla biberstinii L.) با 38/37 درصد، در خانواده ی شب بوئیان علف هرز ازمک (Cardaria draba L.) با 31/28 درصد و در خانواده ی چغندریان، علف هرز سلمه (Chenopodium album L.) با 47/37 درصد بیشترین فراوانی را دارا بودند. از نظر تراکم (تعداد بوته در متر مربع) علف های هرز ازمک، سلمه، تلخه (Acroptilon repense L.)، خارشتر (Alhagi pseudalhagi L.) و هفت بند (Polygonum aviculare L.) به ترتیب با 38/1، 31/1، 29/1، 27/1 و 04/1 بوته در متر مربع بیشترین میانگین تراکم را در بین علف های هرز به خود اختصاص دادند. از نظر شاخص وفور، علف های هرز خارشتر، سلمه و بومادران به ترتیب به عنوان علف های هرز غالب شناسایی شدند. شهرستان قاینات با 29 گونه و بیرجند با 13 گونه به ترتیب بیشترین و کم ترین غنای گونه ای را داشتند.
    کلیدواژگان: تنوع، شاخص شانون، وینر، فراوانی، غالبیت، یکنواختی
  • عبدالله ملافیلابی، سرور خرم دل، هادی شوریده صفحه 316
    به منظور بررسی اثر سطوح مختلف کود نیتروژن و انواع بستر کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی سیر (Alluim sativum L.) آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت جام در سال زراعی 89-1388 بصورت کرت های خرد شده و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. کود نیتروژن در سه سطح (صفر، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار) و هفت بستر کاشت (شامل 20 و 40 تن کود حیوانی پوسیده در هکتار، 20 و 30 تن شن در هکتار و پنج و 10 تن کلش گندم در هکتار و شاهد) به ترتیب بعنوان فاکتور اصلی و فرعی مد نظر قرار گرفتند. صفات مورد مطالعه شامل وزن خشک برگ، تعداد حبه، عملکرد اقتصادی، عملکرد بیولوژیکی و شاخص برداشت سیر بودند. نتایج نشان داد که اثرات ساده کود نیتروژن و بسترهای کاشت بر وزن خشک برگ، تعداد حبه، عملکرد اقتصادی و بیولوژیکی و شاخص برداشت سیر معنی دار (05/0p≤) بود، بطوریکه مصرف 50 و 100 کیلوگرم نیتروژن به ترتیب باعث بهبود 15 و 20 درصدی عملکرد اقتصادی سیر در مقایسه با شاهد شد. همچنین بالاترین عملکرد اقتصادی سیر به ترتیب با 4/1085 و 5/723 گرم در متر مربع برای بستر کاشت 40 تن کود دامی در هکتار و شاهد مشاهده شد. اثر متقابل سطوح نیتروژن و بسترهای مختلف کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد سیر معنی دار نبود. با توجه به وجود رابطه مثبت بین وزن برگ و تعداد حبه با عملکرد اقتصادی و بیولوژیکی سیر به نظر می رسد که بکارگیری عملیات زراعی که خصوصیات رویشی و تعداد حبه را بهبود دهد در نهایت افزایش عملکرد اقتصادی سیر را به دنبال دارد.
    کلیدواژگان: تعداد حبه، کود حیوانی، مالچ
  • علی یزدی مطلق، سعید خاوری خراسانی، سعید بختیاری، جعفر موسی آبادی صفحه 327
    به منظور بررسی اثر روش کاشت بر عملکرد و اجزای آن در ارقام مختلف ذرت علوفه ای (Zea mays L.) آزمایشی در منطقه ی شور (EC= 6.43 dS.m-1) دشت ملحه از توابع شهرستان نیشابور در سال زراعی 89-1388 انجام شد. بر این اساس نه تیمار آزمایشی شامل سه روش کاشت یک ردیف روی پشته، دو ردیف روی پشته و یک ردیف کف جوی بعنوان کرت های اصلی و سه رقم KSC 704، ZP 644 وNS 540 بعنوان کرت های فرعی، در قالب طرح آزمایشی کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. صفات مورد بررسی در این آزمایش شامل ارتفاع بوته و بلال، قطر ساقه، روز تا ظهور تاسل، روز تا گرده افشانی، فاصله گرده افشانی تا کاکل دهی، تعداد برگ در بوته، تعداد دانه در ردیف، تعداد ردیف در بلال، قطر و طول بلال، تعداد بلال در بوته، شاخص کیفیت، درصد پروتئین و عملکرد علوفه بود. نتایج تجزیه آماری نشان داد که اختلاف معنی داری از نظر عملکرد علوفه و اغلب صفات مورد بررسی بین الگوهای مختلف کاشت و ارقام مورد مطالعه وجود داشت، بطوریکه بیشترین عملکرد بیولوژیک مربوط به روش کاشت کف فارو و رقم KSC 704 با متوسط 13/49 تن در هکتار بود. برتری الگوی کشت کف فارو می تواند بدلیل برتری معنی دار آن نسبت به سایر روش ها در صفاتی نظیر ارتفاع بوته، تعداد بلال در بوته، طول و قطر بلال و نیز شاخص برداشت باشد.
    کلیدواژگان: روش کاشت، شوری، عملکرد علوفه
  • محمود محمدی، همت الله پیردشتی، قاسم آقاجانی مازندرانی، سید یوسف موسوی طغانی صفحه 335
    به منظور ارزیابی اثر تراکم اردک در مزارع برنج (Oryza sativa L.) بر تنوع و تراکم علف های هرز، آزمایشی در سال زراعی 91-1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری اجرا گردید. این آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار به اجرا در آمد. در این آزمایش عامل اصلی تعداد اردک در سه سطح (شامل شاهد، 400 و 800 اردک در هکتار) و عامل فرعی رقم برنج در سه سطح (شامل طارم به عنوان رقم محلی، شیرودی و قائم به عنوان ارقام اصلاح شده) بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس بیانگر اختلاف کاملا معنی دار تعداد اردک، رقم و برهمکنش آنها از نظر تراکم علف های هرز اویارسلام (Cyperus ssp.)، قاشق واش (Alisma plantago-aquatica L.)، سوروف (Echinochloa crus-galli L.)، عدسک آبی (Lemna minor L.)، آزولا(Azolla pinata R.Br.) و عملکرد شلتوک ارقام برنج بود. نتایج نشان داد که کمترین میزان تنوع و تراکم علف های هرز به ترتیب مربوط به تراکم های 800 و 400 اردک در هکتار بوده است. در میان ارقام مورد بررسی در این آزمایش، رقم طارم دارای کم ترین و رقم قائم دارای بالاترین میزان تنوع و تراکم علف های هرز بودند. بالاترین میزان تراکم علف هرز اویارسلام بذری در شاهد (بدون اردک) و در رقم قائم (67 بوته در متر مربع) مشاهده شد که نسبت به تیمار 800 اردک در هکتار حدود 97 درصد افزایش یافته بود. بالاترین عملکرد شلتوک در تیمار 800 اردک در هکتار به ترتیب در ارقام شیرودی (3/5 تن در هکتار)، قائم (3/4 تن در هکتار) و طارم (6/3 تن در هکتار) بدست آمد که نسبت به ارقام شیرودی (1/4 تن در هکتار)، قائم (4 تن در هکتار) و طارم (9/2 تن در هکتار) در تیمار 400 اردک در هکتار به میزان 23، 7 و 20 درصد بالاتر بود. در مجموع نتایج نشان داد که در شرایط آزمایش حاضر، رقم طارم و تیمار 800 اردک در هکتار با کم ترین میزان تنوع و تراکم علف های هرز برتر از سایر ارقام و تراکم های مورد بررسی در این آزمایش بودند.
    کلیدواژگان: آزولا، اویارسلام، سوروف، عدسک آبی، عملکرد شلتوک
  • اسماعیل رضایی چیانه، سعید زهتاب سلماسی، کاظم قاسمی گلعذانی، عباس دل آذر صفحه 347
    بررسی واکنش های فیزیولوژیکی توده های بومی رازیانه L.) (Foeniculum vulgare به تنش خشکی می تواند به شناسایی مکانیسم های موثر در مقاومت به خشکی و نیز انتخاب بهترین توده بومی برای کاشت در مناطق کم باران ایران کمک کند. در این راستا، آزمایش طی سال های زراعی 89 - 1388 و 90- 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز و در قالب طرح کرت های خرد شده بر پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد که در آن چهار رژیم آبیار بر اساس میزان تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A (آبیاری بعد از 60، 90، 120 و 150 میلی متر) در کرت ها اصلی و سه توده بومی رازیانه (توده بومی همدان از ایران و دو توده ازمیر و گازی آنتپ از ترکیه) در کرت ها فرعی قرار گرفتند. در هر دو سال آزمایش صفاتی از قبیل پرولین، قندهای محلول، کلروفیل، میزان نسبی آب برگ و پتانسیل آب برگ در شروع مرحله گلدهی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که سطوح مختلف تیمارهای آبیاری بر تمام صفات مورد مطالعه اثر معنی داری داشته است. با افزایش سطح آبیاری از 60 میلی متر به 150 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر به ترتیب غلظت کلرفیل a و b، محتوای نسبی آب برگ و پتانسیل آب برگ 30، 24، 27 و 41 درصد کاهش یافت و بر غلظت پرولین و قندهای محلول برگ 41 و 23 درصد افزوده شد. توده های بومی ازمیر و همدان در مقایسه با توده گازی آنتپ از نظر صفات فوق تحمل بهتری به تاخیر درآبیاری نشان دادند. بنابراین، گیاه رازیانه به عنوان یک واکنش در برابر کم آبی برای حفظ وضعیت آبی خود، هم قندهای محلول و هم مقدار پرولین خود را افزایش داده تا از طریق مکانیسم تنظیم اسمزی تا حدودی با خشکی مقابله کند.
    کلیدواژگان: پتانسیل آب برگ، پرولین، قندهای محلول، کلروفیل، محتوای نسبی آب برگ
|
  • H.R. Khazaei, A. Nezami, E. Eyshi Rezaei, A.H. Saeidnejad, F. Pouramir Page 273

    Humic substances as an active part of soil organic maters can improve germination and seedling properties، plant establishment and plant growth. In order to study the effects of different concentrations of Humic and Fulvic acids on germination and seedling properties of two varieties of triticale (Triticosecale hexaploide Lart.)، a factorial experiment based on a completely randomized design with three replications was conducted at the Special Crops Laboratory of Ferdowsi University of Mashhad during year of 2010. The studied factors included pretreatment concentrations at 4 levels (0، 10، 50 and 250 ml. l-1)، triticale varieties at two levels (ET 79-17 and ET 89-15) and Humic substances type at two levels (Humic and Fulvic acids). Germination percentage of triticale was 100%، in all treatments. Results showed that the highest germination rate، radicle and plumule length، radical and plumule dry weight and seedling dry weight of triticale were in 50 ml. l-1 concentration of Fulvic acid and the second variety treatments. Generally، Humic acid pretreatments improved germination rate and seedling properties such as Fulvic acid compare to control. Seed pretreatment with Humic substances had significant effects on germination and seedling criteria of triticale.

    Keywords: Fulvic acid, Germination rate, Humic acid, Soil improvement
  • S. Sabouri Rad, M. Kafi, A. Nezami, M. Banayan Aval Page 282
    Kochia (Kochia scoparia L. Schard) is an annual، halophyte and drought resistant plant that can be irrigated with saline water and a valuable source for forage under drought and saline ecosystem. In order to evaluate the germination characteristic of kochia under different temperatures and salinity stress levels، an experiment was conducted at Physiology Lab of Ferdowsi University of Mashhad، Iran during year of 2009. The experiment was conducted in a completely randomized design with four replications. Treatments included nine levels of salinity (0، 5، 10، 15، 20، 25، 30، 35 and 40 dS. m-1) using NaCl and eight temperature levels (5، 10، 15، 20، 25، 30، 35 and 400C). Analysis of variance showed that the different levels of temperature and salinity stress had significant effects (p≤0. 05) on percentage of germination، mean germination time، germination index، dry weight and length of seedling and interaction between temperature and salinity stress had the same effect. The highest percentage of germination was in 250C and in control levels that didn’t show any significant effect with 5 and 10 dS. m-1. The shortest mean germination time observed at 250C (20. 1، 21. 1 and 11. 1 days in three primary treatments) and the highest one observed in 35 dS. m-1 at 100C. The highest germination index (20. 37) occurred at 250C and in control level. Also، by increasing in salinity level، dry weight and length of seedling decreased. Anyway، based on the results of the present study، kochia is able to germinate in different salinity levels and has a high ability to recover itself.
    Keywords: Germination index, Germination percentage, Mean germination time
  • R. Ghorbani, S.V. Miralavi, M. Sabet Teimouri Page 294

    Weeds in wheat (Triticum aestivum L.) fields have always been a big problem in Iran and worldwide and must be managed by non-chemical especially cultural methods. A field experiment as factorial based on a randomized complete block design with four replications in a 1000 m2 field in Research Farm of Shirvan College of Agriculture was conducted during 2007-2008. Treatments included wheat densities of 400، 600 and 800 plants. m-2and planting dates of 1st of Nov.، 20th of Nov.، and 1st of Dec 2007. The results represented that the presence of Rapistrum rogusum، Phalaris spp.، Descurainia sophia، Alopecurus myosurides and Hordeum murinum dominance. Delay in planting of wheat increased relative density of weeds. The lowest relative frequency of weeds was observed in planting date of 1st of November. Increase in crop density significantly decreased weed biomass، while it showed little effect on weed density trend. Effect of planting date was also significant on weed biomass. The highest weed biomass occurred in the planting date of Dec. the 1st. In conclusion، delay in planting of wheat create more chance and space for weed establishment، and therefore planting dense (600 plants. m-2) and early in season of wheat is recommended for lower weed damage.

    Keywords: Cereals, Cultural methods, Weed management, Weed relative frequency
  • S.A.R. Hosseini, G.R. Zamani, E. Zand, S. Mahmoodi Page 307
    The present study was conducted to quantify the density and abundance of weeds in wheat fields of South Khorasan province during 2010 and 56 species of weed form 16 plant families were identified in 240 farms of eight towns around this province. The most families in number of species were pertaining to Poaceae، Asteraceae and Chenopodiaceae with 15 (26. 79%)، nine (16. 7%)، six (10. 71%) and six (10. 71%) species، respectively. The most frequencies were related to yarrow (Achilla biberstinii L.) by 37. 38% from the Asteraceae family، hoary cress (Cardaria draba L. (form Bressicaseae family by 28. 3% and common lambsquarters (Chenopodium album L.) from Chenopodiaseae family by 37. 47%. Hoary cress، common lambs quarters، bermuda grass (Cynodon dactylon L.)، camelthorn and prostrate knotweed (Polygonum aviculare L.) were allocated the highest average density of the weeds with 1. 38، 1. 31، 1. 29، 1. 27 and 1. 04 plant. m-2، respectively. The most abundant of weeds were camelthorn، common lambsquarters and yarrow. The highest and the lowest diversity were related to Qaen city with 29 species and Birjand City with 13 Species، respectively.
    Keywords: Abundance Index, Diversity, Frequency, Shannon–Wiener Index, Uniformity
  • A. Mollafilabi, S. Khorramdel, H. Shoorideh Page 316
    In order to investigate the effects of nitrogen application rates and different planting beds on yield and yield components of garlic (Allium sativum L.)، a field experiment was conducted as split plot based on a randomized complete block design with four replications at the Agricultural Research Station، Azad University of Torbat-e-Jam، Iran، during 2009-2010. Three Nitrogen application rates (0، 50 and 100 kg. ha-1) and seven planting beds (20 and 40 t. ha-1 manure، 20 and 30 t. ha-1 sand and 5 and 10 t. ha-1 wheat straw and control) were allocated to the main and the sub plots، respectively. Results indicated that the simple effects of nitrogen application rate and planting bed were significant (p≤0. 05) on the leaf dry weight، bulb number، economical yield، biological yield and HI of garlic. Also، the interaction between nitrogen application rate and planting bed had not significant effect. By increasing in 50 and 100 kg Nitrogen ha-1 enhanced economical yield of garlic up to 15 and 20%، respectively. The highest garlic economical yield was observed in 40 kg manure (1085. 4 g. m-2) and the lowest was for control (723. 5 g. m-2). There was a positive correlation between leaf weight and bulb number with economical and biological yield of garlic. It can be concluded that the agronomic operations enhanced growth characteristics and bulb number of garlic. It seems that increase economical and biological yields of garlic was due to improvement of its growth characteristics and bulb numbers.
    Keywords: Bulb number, Manure, Mulch
  • A. Yazdi Motlagh, S. Khavari Khorasani, S. Bakhtiari, J. Musa, Abadi Page 327
    In order to study the effects of planting pattern on yield and yield components in different cultivars of forage corn (Zea mays L.)، an experiment was conducted at saline conditions (EC=6. 43 dS. m-1) of Dasht-e-Malhe، Neyshabour during growing season of 2009-2010. Nine treatments and two furrow planting and furrow bed planting as main plots and three cultivars (KSC 704، ZP 644 and NS540) as sub plots as split plot based on RCBD (Randomized complete block design) were evaluated with three replications. Criteria such as plant and ear height، number of leaf. plant-1، number of row/ear، number of kernel. row-1، stem diameter، day to tasseling، day to anthesis، anthesis-silking interval (ASI)، ear diameter and length quality index، number of ear. plant-1، protein percentage and forage yield of corn were measured. The results showed that the significant differences between planting methods and corn cultivars for forage yield and most of measured traits. The highest forage yield (49. 13 t. ha-1) was belonged to raised bed planting method and KSC 704 corn variety. Superiority of raised bed planting than other methods can be related to its superiority in many of measured traits like plant height، ear no. plant، ear length and ear diameter of corn.
    Keywords: Forage yield, Planting method, Salinity
  • M. Mohammadi, H. Pirdashti, G. Aghajaniye Mazandarani, S.Y. Mosavi Toghani Page 335
    In order to evaluate the effect of ducks number on weeds diversity and density in paddy fields، an experiment was conducted at Sari Agricultural Sciences and Natural Resource University during growing season of 2011-2012. Experiment was arranged in split plot based on complete randomized block design with four replications. Main factors were duck number at three levels (consisting of control، 400 and 800 ducks. ha-1) and sub plots were three contrast cultivars (including Tarom as a traditional، and Shirodi and Ghaem as improved cultivars). Results of ANOVA showed highly significant differences between ducks، cultivars and ducks × cultivar interaction in terms of weeds density including nutsedge (Cyperus spp. L.)، common Water-plantain (Alisma plantago-aquatica L.)، barnyard grass (Echinochloa crus-galli L.)، duckweed (Lemna minor L.)، azolla (Azolla pinata R. Br.) and paddy yield. Accordingly، the lowest weed density and diversity were recorded at 800 and 400 ducks. ha-1، respectively. Among rice cultivars Tarom and Ghaem had the minimum and the maximum weeds density and diversity. The highest nutsedge density (67 plant. m-2) was related to Ghaem cultivar in control (without duck) plots as much as 97% higher than 800 ducks. ha-1. Maximum paddy yield was observed in 800 ducks. ha-1 in Shirodi (5. 3 t. ha-1)، Ghaem (4. 3 t. ha-1) and Tarom (3. 6 t. ha-1) as much as 23، 7 and 20% higher than those cultivars in 400 ducks. ha-1، respectively. Finally، in the current research conditions using 800 ducks. ha-1and Tarom cultivar resulted the best performance because of the lowest weed diversity and density as compared to other treatments.
    Keywords: Azolla, Barnyard grass, Duck weed, Nutsedge, Paddy yield
  • E. Rezaei Chiyaneh, S. Zehtab Salmasi, K. Ghassemi Golezani, A. Delazar Page 347
    Two field experiments were conducted at the Research Farm of the Faculty of Agriculture، University of Tabriz، Iran during 2009-2010 and 2010-2011، to evaluate the response of fennel (Foeniculum vulgare L.) landraces to limited irrigation. Experiments were arranged as split plot based on randomized complete block design in three replications with irrigation treatments (Irrigation after 60، 90، 120 and 150 mm evaporation from class A pan) in main plots and landraces (Hamdan، Ezmir and Gaziantep) in subplots. Chlorophyll a، Chlorophyll b and Proline contents، soluble carbohydrates، relative water content and leaf water potential of fennel were recorded at flowering stage. The results showed that the all traits of fennel were significantly affected by limited irrigation. Chlorophyll a، chlorophyll b، relative water content and leaf water potential decreased by 30، 24، 27 and 41%، but proline and soluble carbohydrate increased by 41 and 23%، respectively، due to water deficit. Ezmir and Hamdan were more drought tolerant than Gaziantep land race. Therefore، fennel plant uses osmoregulation by increasing proline and soluble carbohydrate in order to tolerate water limitation.
    Keywords: Chlorophyll, Leaf water potential, Relative water content, Proline, Soluble carbohydrate