فهرست مطالب

بوم شناسی گیاهان زراعی - سال هشتم شماره 2 (پیاپی 27، تابستان 1391)

نشریه بوم شناسی گیاهان زراعی
سال هشتم شماره 2 (پیاپی 27، تابستان 1391)

  • تاریخ انتشار: 1392/01/11
  • تعداد عناوین: 8
|
  • جلیل اجلی، سعید وزان، فرزاد پاکنژاد، محمدرضا اردکانی، علی کاشانی صفحه 1
    در این تحقیق اثر غلظت های مختلف ماده آلی هومات پتاسیم بر عملکرد و اجزای عملکرد پنج رقم سیب زمینی در کشت بهاره (15 اردیبهشت ماه) در منطقه اردبیل انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در سه تکرار در سال های زراعی 1389 و 1390 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل هومات پتاسیم در سه سطح (0، 250 و 300 میلی لیتر هومات پتاسیم در هکتار) و پنج رقم سیب زمینی آگریا، ساوالان، کایزر، مارکیز و لوتا بودند. صفات تعداد ساقه اصلی، تعداد و وزن غده در بوته و عملکرد غده در طول فصل زراعی و پس از برداشت اندازه گیری شدند. با توجه به نتایج به دست آمده، اثر هومات پتاسیم، رقم و اثر متقابل رقم و هومات پتاسیم بر صفات مورد بررسی معنی دار بود. ارقام ساوالان و آگریا دارای بیشترین و رقم لوتا دارای کمترین تعداد ساقه اصلی در بوته بودند. رقم ساوالان دارای تعداد غده بیشتری نسبت به سایر ارقام بود. بیشترین تعداد غده از کاربرد 250 میلی لیتر در هکتار هومات پتاسیم حاصل شد. رقم ساوالان دارای بیشترین وزن غده در بوته بود و بیشترین مقدار این صفت از تیمار 250 میلی لیتر در هکتار هومات پتاسیم حاصل شد. نتایج نشان داد که رقم ساوالان با مصرف 250 میلی لیتر در هکتار هومات پتاسیم بیشترین عملکرد غده را داشت. در این تحقیق در مجموع، ارقام ساوالان، کایزر و مارکیز به عنوان ارقام پر محصول و ارقام آگریا و لوتا به عنوان ارقام کم محصول معرفی شدند.
    کلیدواژگان: سیب زمینی، هومات پتاسیم، عملکرد، اجزای عملکرد
  • هرمز اسدی، ویدا قطبی، اردلان مهرانی صفحه 9
    این تحقیق به منظور بررسی اقتصادی کشت مخلوط یونجه رقم همدانی با گراس‎های چند ساله علف باغ، فستوکا و علف چمنی با کشت خالص آن‎ها در دوسال زراعی 1386 و 1387 به صورت کرت‎های خرد شده در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با سه تکرار درمزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج اجرا شد. جهت بررسی اقتصادی جایگزینی کشت مخلوط به جای تک کشتی از تکنیک بودجه‎بندی جزیی استفاده گردید. تیمارها شامل: یونجه خالص به میزان 20 کیلوگرم درهکتار، مخلوط یونجه و علف باغ به نسبت های 5 و 25/11، 10 و 5/7، 15 و 75/3 کیلوگرم در هکتار، تیمار علف باغ خالص به میزان 15 کیلوگرم در هکتار، مخلوط یونجه و فستوکا به نسبت‎های 5 و 25/11، 10 و 5/7، 15 و 75/3 کیلوگرم در هکتار، تیمار فستوکا خالص به میزان 15 کیلوگرم در هکتار، مخلوط یونجه و علف چمنی به نسبت‎های 5 و 25/11، 10 و 5/7، 15 و 75/3 کیلوگرم در هکتار و تیمار علف چمنی خالص به میزان 15 کیلوگرم در هکتار بودند. نتایج نشان داد که جایگزینی کاربرد تیمار مخلوط یونجه و فستوکا به میزان 15 به 75/3 کیلو گرم در هکتار توسط سایر تیمارها غیراقتصادی می‎باشد. سودخالص کاربرد این تیمار انتخابی 8/43 میلیون ریال در هکتار می‎باشد که از سایر تیمارها بیشتر بود. طبق تحلیل سر به سر، نقطه سربه سر درآمد تیمار مخلوط یونجه و فستوکا به نسبت به ترتیب 15 و 75/3 کیلو گرم در هکتار نسبت به تیمار مخلوط یونجه و علف چمنی به نسبت به ترتیب 5 و 25/11 کیلوگرم در هکتار و تیمار مخلوط یونجه و علف چمنی به نسبت به ترتیب 10 و 5/7 کیلوگرم در هکتار به ترتیب 63464 و 61623 هزار ریال برآورد گردید. در میانگین کل سال ‎های آزمایش، تیمار 75% یونجه و 25% علف باغ باعث بیشترین افزایش نسبت برابری زمین به میزان 1/2 شد.
    کلیدواژگان: یونجه، گراس، کشت مخلوط، بررسی اقتصادی
  • داود حسن پناه، انور اسدی صفحه 17
    این تحقیق به منظور بررسی تاثیر هومات پتاسیم بر میزان جوانه زنی بذر در گلخانه، عملکرد و اجزا عملکرد غده در مزرعه و برآورد میزان هتروزیس و درجه غالبیت در هیبریدهای بذر حقیقی سیب زمینی به مدت سه سال (89-1387) اجرا شد. در این آزمایش تعداد 3500 بذر حقیقی هیبرید سیب زمینی رقم HPS-II/67پس از تیمار کردن با محلول هومات پتاسیم به مدت 6، 12، 18 و 24 ساعت و کشت مستقیم بذر به عنوان شاهد، در بستر پیت ماس بیولان در گلخانه کاشته شد. در گلخانه، صفاتی مانند زمان شروع جوانه زنی بذر، درصد جوانه زنی بذر و تعداد روز تا جوانه زنی ثبت شد. تعداد 540 نشاء سیب زمینی در مرحله 5-4 برگی به مزرعه منتقل شد و براساس طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار کاشته شدند. پس از برداشت، تعداد و وزن غده در بوته، متوسط اندازه غده و عملکرد غده قابل فروش شمارش و اندازه گیری و تعداد 300 هیبرید انتخاب شد. در سال 1389 هیبریدهای انتخابی با رقم شاهد آگریا در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل کشت و بررسی شدند. نتایج نشان داد که بین تیمارهای مختلف هومات پتاسیم از لحاظ تعداد و وزن غده در بوته، متوسط وزن غده و عملکرد غده قابل فروش در مزرعه اختلاف معنی داری وجود داشت. بیشترین درصد جوانه زنی بذر، تعداد و وزن غده در بوته و عملکرد غده قابل فروش در تیمار 6، 12 و 18 ساعت نگهداری بذر در هومات پتاسیم تولید شد. در این آزمایش هومات پتاسیم باعث شد که میزان جوانه‎زنی 41 درصد و عملکرد غده به مقدار 2/1 کیلوگرم در مترمربع افزایش یابد. میانگین عملکرد تک بوته در شاهد 550 گرم و در هیبریدها 08/613 گرم مشاهده شد. عملکرد تک بوته هیبریدها دارای 67/23 درصد فوق غالبیت، 33/6 درصد غالبیت کامل، 64 درصد کاهش غالبیت و 6 درصد بدون غالبیت بودند. در این آزمایش 33/50 درصد هیبریدها (تعداد 151 هیبرید) عملکرد تک بوته بیشتری نسبت به شاهد داشتند. میزان هتروزیس برای عملکرد تک بوته 33/50 درصد بدست آمد. در این تحقیق، از نظر عملکرد غده، یکنواختی غده، سطحی بودن عمق چشم، کوتاه بودن استولون، رنگ پوست و گوشت زرد، میزان هتروزیس و درجه غالبیت، تعداد 50 هیبرید انتخاب شدند.
    کلیدواژگان: بذر حقیقی سیب زمینی، هومات پتاسیم، هیبرید، میزان هتروزیس، درجه غالبیت
  • جواد طباطباییان صفحه 27
    به منظور بررسی اثر محلول پاشی سولفات روی برعملکرد کمی و کیفی گندم در شرایط کمبود آب، آزمایشی در سال های زراعی 1388 و 1389 به صورت اسپیلت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. کرت های اصلی شامل شرایط رطوبتی مختلف از قبیل آبیاری معمول، تنش رطوبتی انتهای فصل رشد با قطع آبیاری از زمان گرده افشانی تا انتهای رشد و تنش رطوبتی انتهای فصل رشد با قطع آبیاری از زمان شیری تا انتهای رشد و کرت های فرعی شامل سه ژنوتیپ گندم مهدوی، شیراز و پیشتاز و سه غلظت مختلف (0، 5/2 و 5 میلی گرم بر کیلو گرم) سولفات روی بودند. نتایج آزمایش نشان داد که با افزایش شدت تنش رطوبتی، عملکرد دانه، مقدار ماده خشک و شاخص برداشت کاهش و پروتئین دانه افزایش یافت. اگر چه با افزایش تنش رطوبتی، عملکرد دانه در همه رقم ها کاهش نشان داد، اما با قطع آب در مرحله گرده افشانی، رقم پیشتاز با 6107 کیلوگرم در هکتار حداکثر عملکرد دانه را نشان داد و در شرایط آبیاری کامل همه رقم ها به ویژه رقم مهدوی عملکرد بالایی داشت. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که کاربرد سولفات روی تاثیر مثبت معنی داری روی اکثر صفات داشت، به طوری که مصرف سولفات روی به میزان 5/2 میلی گرم بر کیلوگرم در شرایط آبیاری کامل باعث افزایش 27 درصدی عملکرد دانه شد. هم‎چنین با مصرف سولفات روی، غلظت روی در دانه به طور معنی‎داری افزایش یافت.
    کلیدواژگان: عملکرد، پروتئین، گندم، سولفات روی، تنش رطوبتی
  • محمد غلامی پرشکوهی، جلال بهره بر، مجید رشیدی صفحه 37
    پژوهش به منظور بررسی تاثیر روش های مختلف خاک ورزی بر درصد سبز شدن، عملکرد و اجزای عملکرد کلزا (تعداد خورجین در بوته، تعداد دانه در خورجین، وزن هزار دانه، درصد روغن و عملکرد روغن)، در سال 1390-1389 در بخش صوغان واقع در شهرستان ارزوئیه استان کرمان انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به مرحله اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل: شخم با گاوآهن قلمی همراه با دوبار دیسک، کولتیواتور همراه با دوبار دیسک، دوبار دیسک، یک بار دیسک، بدون خاک ورزی و خاک‎ورزی مرسوم شاهد شامل شخم با گاو آهن برگردان دار و دو بار دیسک بود. نتایج تحقیق نشان داد که تیمار کم خاک ورزی دوبار دیسک با میانگین 2/85 درصد بیشترین درصد سبز شدن را در بین تیمارهای دیگر دارا بود. بیشترین عملکرد روغن و دانه (به ترتیب 7/873 و 2380 کیلوگرم در هکتار) در به روش شخم با گاو آهن قلمی به عنوان خاک ورزی اولیه و دو بار دیسک به عنوان خاک ورزی ثانویه بدست آمد. بر اساس نتایج این تحقیق، مناسب‎ترین روش خاک ورزی برای زراعت کلزا سیستم کم خاک ورزی شامل شخم با گاو آهن قلمی به عنوان خاک ورزی اولیه و دو بار دیسک به عنوان خاک ورزی ثانویه بود.
    کلیدواژگان: خاک ورزی، درصد سبز شدن، عملکرد دانه، عملکرد روغن، کلزا
  • نادر کاظمی، رمضانعلی خاوری نژاد، طاهر نژاد ستاری صفحه 45
    این پژوهش با هدف بررسی اثر سالیسیلیک اسید و سدیم نیترو پروساید بر رشد و محتوی عناصر ضروری گیاهچه های کلزا تحت تنش نیکل در مجتمع آزمایشگاهی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی تهران انجام شد. برای این منظور اثر برهم کنش نیکل، سالیسیلیک اسید (SA) و سدیم نیترو پروساید (SNP) به عنوان دهنده ی نیتریک اکسید (NO) در کلزای (Brassica napus L.) رقم PF بررسی گردید. گیاهچه های 21 روزه به مدت ده روز در معرض غلظت هایی از نیکل (شاهد و5/0 میلی مولار)، SA (شاهد و2/0 میلی‎مولار) و SNP (شاهد و2/0 میلی مولار) قرار گرفتند. علایم سمیت نیکل مانند کلروز و نکروز در برگ های گیاهچه های تحت تیمار نیکل مشاهده شد. تیمار با نیکل موجب کاهش وزن تر و خشک ریشه ها و اندام های هوایی شد. هم‎چنین محتوی عناصر معدنی (منیزیم، آهن، کلسیم، فسفر و پتاسیم) در ریشه ها و اندام های هوایی گیاهچه های کلزای تحت تیمار نیکل به شدت کاهش یافت. اما محتوی نیتروژن در ریشه های این گیاهچه ها افزایش و در اندام های هوایی کاهش یافت. تجمع نیکل در ریشه ها به مراتب بیشتر از بخش های هوایی گیاهچه بود. گیاهچه های تحت تنش نیکل که در معرض SA یا NO به ویژه SA + NO قرار گرفتند، در مقایسه با گیاهچه هایی که فقط تحت تاثیر تنش نیکل بودند، کاهش علایم سمیت و بهبود رشد را نشان دادند. در این گیاهچه ها SA یا NO و به ویژه برهم کنش این دو ماده موجب کاهش انتقال نیکل از ریشه به اندام های هوایی شده و محتوی عناصر معدنی را در تیمارهای نیکل افزایش دادند. این یافته ها نشان دادند که کاربرد SA یا NO به ویژه در حالت توام، با توقیف نیکل در ریشه ها و از طرف دیگر با بهبود تغذیه عناصر معدنی، به طور قابل توجهی موجب برطرف شدن اثر سمی نیکل در گیاهچه کلزا شده است.
    کلیدواژگان: کلزا، سمیت نیکل، سالیسیلیک اسید برون زا، نیتریک اکسید، تغذیه معدنی
  • فرشاد لرکی، نازنین امیر بختیار، محسن قمری، سید عطاالله سیادت صفحه 57
    به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت بر برخی خصوصیات مورفولوژیک و فنولوژیک شش هیبرید متوسط رس ذرت و یک رقم شاهد دیررس در شمال خوزستان، آزمایشی در سال 1387 در مزرعه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی صفی آباد (خوزستان) انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت کرت های خرد شده در چهار تکرار اجرا شد. کرت های اصلی شامل شش تاریخ کاشت(10 تیر، 17 تیر، 24 تیر، 31 تیر، 7 مرداد و 14 مرداد ماه) و کرت‎های فرعی شامل شش هیبرید امید بخش ذرت و رقم هیبرید SC704 به عنوان شاهد بودند. نتایج نشان داد که درجه روز- رشد دوره رشد رویشی و کل دوره رشد تحت تاثیر تاریخ کاشت و رقم قرار گرفت و بیشترین درجه روز- رشد در تاریخ کاشت اول بدست آمد. در بین تاریخ های کاشت، بیشترین ارتفاع بوته (203 سانتی‎متر) مربوط به تاریخ کاشت ششم و در بین ارقام، بیشترین ارتفاع (190 سانتی‎متر) مربوط به رقم هیبرید 704SC بود. با تاخیر تاریخ کاشت، ارتفاع بلال از سطح زمین و طول بلال روندی افزیشی داشتند. نتایج این تحقیق نشان داد که با توجه به تناوب گندم - ذرت و مشکلات برداشت ذرت تابستانه در منطقه خوزستان، تاریخ کاشت هفتم مرداد ماه برای مناطق گرم مانند خوزستان قابل توصیه می باشد. هم چنین هیبرید H4 به‎دلیل برخورداری از دوره رشد مناسب نسبت به سایر هیبریدها به خصوص 704SC و تحمل بیشتر نسبت به تنش گرما در مرحله لقاح و گرده افشانی به عنوان هیبرید برتر معرفی شد.
    کلیدواژگان: ذرت، تاریخ کاشت، هیبرید، مرفولوژی، فنولوژی
  • بهار مرید، شهاب حاج منصور صفحه 65
    بیماری های فوزاریومی در اغلب مناطق کشت گوجه فرنگی باعث کاهش تولید عملکرد این محصول می شوند. بهترین روش کنترل این بیماری تهیه و استفاده از ارقام مقاوم به فوزاریوم است. انتخاب فنوتیپی ارقام مقاوم گوجه فرنگی کاری پیچیده و بسیار زمان بر می باشد. نشانگرهای مولکولی که با ژن مقاومت به بیماری پژمردگی فوزاریومی پیوستگی دارند، می توانند برای غربال کردن مواد ژنتیکی مقاوم به این بیماری مورد استفاده قرار گرفته و در برنامه های به نژادی گوجه فرنگی کمک نمایند. در این مطالعه نشانگر CAPS به نامTAO1902 در 27 رقم تجاری گوجه فرنگی برای شناسایی ارقام دارای ژن مقاوم I-2 به نژاد 2 قارچ Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici که قدرت بیماری‎زایی بالایی در ایران دارد، مورد استفاده قرار گرفت. ابتدا DNA به روش CTAB استخراج شد و سپس PCR-RFLP با استفاده از آنزیم های برشی RsaI و FokI به منظور بررسی وجود یا عدم وجود آلل I-2 در ارقام گوجه فرنگی مورد استفاده قرار گرفت. یک نوار 500 جفت بازی در پاسخ به آنزیم RsaI و دو نوار 390 و 400 جفت بازی در واکنش با آنزیم FokI تشکیل شد. نتایج نشان داد که از 27 رقم مورد بررسی، 14 رقم مقاوم هموزیگوت و 13 رقم حساس بودند. ارزیابی آزمون بیماری‎زایی نشان داد که ارقامی از گیاه گوجه فرنگی که قطعه مربوط به ژن مقاوم I-2 را تکثیر کرده بودند، فاقد هر نوع علایم بیماری بودند، اما گیاهانی که این قطعه ژنی را نداشتند علایم بیماری را با شدت های مختلف نشان دادند. در مجموع از میان 27 رقم و هیبرید گوجه‎فرنگی مورد بررسی، هفت رقم و هفت هیبرید نسبت به قارچ F. oxysporum f. sp. lycopersici مقاومت نشان دادند، بنابراین این ارقام در مناطقی که نژاد 2 در آن ها غالب است، قابل توصیه می باشند.
    کلیدواژگان: فوزاریوم، ژن مقاومت، ژن I، 2، انتخاب بر مبنای نشانگر، پژمردگی فوزاریومی
|
  • Jalil Ajalli, Saeid Vazan, Farzad Paknejad, Mohammad Reza Ardekani, Ali Kashani Page 1
    The effect of different concentrations of potassium humate organic matter was investigated on yield and yield components of five potato varieties in spring planting date of 5th May in Ardabil region, northwest Iran. Experiment was carried out as factorial based on a randomized complete block design with three replications during 2010 and 2011 growing seasons. Potassium humate was applied at three levels (0, 250 and 300 mL.ha-1 in 300 liter water) and the studied potato varieties included Agria, Savalan, Kaizer, Markiz and Lota. Traits including number of stems, number and weight of tubers per plant, and tuber yield were measured during growing season and after harvesting. Results revealed significant effect of potassium humate, variety and interaction of potassium humate and variety on the studied traits. Savalan and Agria had the highest number of main stems per plant and the lowest number of that was observed in Lota. Number of tubers per plant was higher for Savalan than other studied cultivars. The highest number of tubers per plant was obtained with 250 mL.ha-1 potassium humate application. Savalan also produced the highest tuber weight per plant. The highest tuber weight per plant was obtained when 250 mL.ha-1 potassium humate was applied. Savalan produced the highest total tuber yield when 250 mL.ha-1 potassium humate was applied. Based on the results, Savalan, Kaizer and Markiz were recognized as high product and stable varieties, whereas Agria and Lota were unstable ones with lower yield.
    Keywords: potato, potassium humate, yield, yield components
  • Hormoz Asadi, Vida Gotbi, Ardalan Mehrani Page 9
    In order to evaluate the economic advantage of alfalfa intercropping compared to alfalfa sole cropping, an experiment was conducted as split plot based on a randomized complete block design with three replication in karaj in Seed and Plant Improvement Institute farm, Karaj during 2007 and 2008. Economic method was partial budgeting technique. Economic results showed that alfalfa mixed cultivation with festuca (15: 3.75 kg/ha) selected as good treatment, because substitution of this treatment by other treatments was non-economic. Net profit of this treatment estimated up to 43.8 million rial/ha that was more than other treatments. Breakeven of point for income in alfalfa mixed cultivation with festuca (5: 3.75 kg/ha) to alfalfa mixed cultivation with grasses (5:11.25 kg/ha)) and the treatment of alfalfa mixed cultivation with grasses (10:7.5 kg/ha) was estimated 63464 and 61623 (000 rials), respectively. Mixed cultivation of alfalfa (%75) and dactylis (%25) resulted in the highest mean LER (2.1) in the experimental years.
    Keywords: alfalfa, grass, mixed cultivation, economical assessment
  • Davoud Hassanpanah, Anvar Asadi Page 17
    This research was performed to evaluate the effect of potassium humate on potato seed germination rate in the greenhouse, tuber yield and yield components in the field and estimation of heterosis rate and dominance degree in true potato seed hybrids during three years (2008-2010). In this experiment, 3500 true seeds of potato hybrid variety HPS-II/67 were planted after treated with potassium humate for 6, 12, 18 and 24 hours in the planting bed of Biolan peat mass in the greenhouse and direct seed planting was considered as a control. Attributes such as time to seed germination, seed germination percentage and days to germination were recorded in the greenhouse. 540 potato seedlings were transferred to the field at 4-5 leaf stages. The experimental design was a completely randomized block design with three replications. After harvest, number and weight of tubers per plant, tuber average size and marketable tuber yield were counted and measured and 300 hybrids were selected. The selected hybrids and Agria cultivar (control) were planted at Agricultural and Natural Resources Research Station of Ardabil during 2010. The results showed that differences between different treatments of potassium humate were significant for tuber number and weight per plant, tuber average size and marketable tuber yield. The maximum seed germination percentage, tuber number and weight per plant and marketable tuber yield were obtained for 6, 12 and 18 hours treatments of potassium humate. Potassium humate increased germination by 41% and 1.2 kg per m2 marketable tuber yield. Mean tuber yield per plant was 550 g in control and 613.08 g in hybrids. Tuber yield per plant for hybrids had 23.67% over dominance, 6.33% complete dominance, 64% reduction dominance and 6.0% without dominance. In this experiment, about 50.33% of hybrids (151 hybrids) had high tuber yield per plant than their control. Heterosis for tuber yield per plant was achieved 50.33%. Finally, 50 hybrids were selected regarding to tuber yield, tuber uniformity, shallow eye depth, short stolon and yellow flesh and skin color, heterosis rate and dominance degree.
    Keywords: true potato seed, potassium humate, hybrid, heterosis rate, dominance degree
  • Javad Tabatabaeian Page 27
    To investigate the effect of foliar application of zinc on yield production and seed quality of wheat under water deficit, an experiment was conducted as split factorial based on a randomized complete block design with three replications during 2009 and 2010 growing seasons. The main plot consisted of different water conditions (complete irrigation, halted irrigation after pollination, and after grain milk stage) and sub-plots comprised three wheat genotypes including Mahdavi, Shiraz and Pishtaz and three different concentrations of zinc including 0, 2.5 and 5 mg.kg-1. The results indicated that increasing stress intensity caused decreased grain yield, total dry matter and harvest index, but seed protein increased. Although, by increase water deficit, grain yield was reduced in all cultivars. Pishtaz showed the maximum grain yield (6107 kg/ha) when irrigation halted at pollination phase. However, all varieties, especially Mahdavi, produced higher yield at complete irrigation condition. Zinc sulfate application had a positive and significant effect on the most studied traits, so that application of 2.5 mg/kg zinc sulfate at complete irrigation treatment increased grain yield up to 27%. Besides, zinc concentration of seeds increased as zinc sulfate was applied.
    Keywords: yield, protein, wheat, zinc sulfate, water deficit
  • Mohammad Gholami, Jalal Bahrebar, Majid Rashidi Page 37
    Effects of different tillage methods was evaluated on emergence percentage, seed yield and yield components (number of pods per plant, number of seeds per pod, 1000 seeds weight, oil content, oil yield and seed yield) of canola cv. Hayola 401. Experiment was carried out as a randomized complete block design with three replications in Soghan region, Orzooyeh, Kerman province of Iran during 2011-2012. Treatments comprised chisel plow with two times harrowing disk, cultivator with two times harrowing disk, two times harrowing disk, one time harrowing disk, no-tillage and control (conventional tillage including moldboard plow with two times harrowing disk). Results showed that minimum tillage (two times harrowing disk) resulted in the maximum emergence percentage (85.2%) as compared to the other treatments. The maximum seed and oil yield was obtained using chisel plowing as first tillage and two times harrowing disk as second tillage. Minimum tillage system containing operation of chisel plow as the first tillage and two times harrowing disk as the second tillage was recognized as the most suitable tillage method for canola cultivation.
    Keywords: tillage, emergence percentage, grain yield, oil yield, canola
  • Nader Kazemi, Ramezan Ali Khavari, Nejad, Taher Nejad, Sattari Page 45
    This research was performed in order to investigate the effect of salicylic acid and sodium nitroprusside on growth and essential elements content in spring canola under nickel stress in laboratory of Science and Research Branch, Islamic Azad University of Tehran. The interactive effects of nickel, salicylic acid (SA) and sodium nitroprusside (SNP) as a donor of nitric oxide (NO) were examined on canola (Brassica napus L. cv. PF) growth. 21-day old canola seedlings (cv. PF) were exposed to different concentrations of NiCl2, 6H2O (0, 0.5 mM), SA (0, 0.2 mM) and SNP (0, 0.2 mM) for 10 days. Nickel toxicity symptoms such as chlorosis and necrosis were observed on leaves of Ni-treated seedlings. Treatment with Ni resulted in a decrease in fresh and dry weight of roots and shoots. Mineral elements content (Mg, Fe, Ca, P, K) extremely decreased in roots and shoots of Ni-stressed canola seedlings, while the content of N in these seedlings increased in roots and decreased in shoots. Ni was more accumulated in roots than in shoots. In Ni-stressed seedlings, application of SA or NO, especially SA+NO, improved the growth and decreased the toxicity symptoms as compared to Ni-treated seedlings. SA or NO, especially both together, considerably reduced root-to-shoot translocation of Ni and increased the content of mineral elements in roots and shoots of Ni-stressed seedlings. These results showed that SA or NO and in particular their combination, markedly reduced the toxic effects of nickel on canola seedlings by sequestration of Ni in roots and amelioration of mineral nutrition.
    Keywords: Brassica napus L., nickel toxicity, exogenous salicylic acid, nitric oxide, mineral nutrition
  • Farshad Larki, Nazanin Amirbakhtiar, Mohsen Ghamari, Seyed Ata, Allah Siyadat Page 57
    In order to investigate the effect of planting date on some morphological and phenological traits of six medium maturity promising corn hybrids in the north of Khuzestan, an experiment was conducted as a split plot based on a randomized complete block design with four replications at Safi-Abad Agricultural and Natural Resources Research Center of Khuzestan in 2008. Main plots included six planting dates (June 30th, July 7th, 14th, 21st and 28th and August 4th) and sub plots consisted of six hybrids of corn and the hybrid SC704 was considered as a control. Results showed that both vegetative growth period, growing degree-day (GDD) and total growth were influenced by planting date and variety. The highest GDD was obtained at first planting date. Among different planting dates, maximum plant height was obtained on August 4 with 203 cm. Among different hybrids, maximum plant height related to SC 704 with 190 cm. Both ear length and first ear height had an increasing trend toward the late planting dates. By considering the corn-wheat rotation and harvesting problems of corn cultivation in summer Khuzestan province, planting date of July 28 is suggested for warm climates like Khouzestan.
    Keywords: corn, planting date, hybrid, morphology, phenology
  • Bahar Morid, Shahab Haj Mansoor Page 65
    Fusarium wilt causes cosiderable yield loss in most tomato-growing regions around the world. The best way to control this disease is using tomato resistant cultivars. Molecular markers linked to resistance gene would be useful for tomato improvement programs. In this study, a cleaved amplified polymorphic sequence (CAPS) marker (TAO1902) was used to identify tomato cultivars possessing I-2 gene, which confers resistance to Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici race 2. DNA was extracted using CTAB method from 27 hybrids and commercial tomato varieties. To evaluate existence of I-2 gene in tomato cultivars, PCR-RFLP was down using RsaI and FokI restriction enzymes. An RsaI-digested fragment of 500 bp and two restriction fragments of 390 and 410 bp for FokI digestion of TAO1902 were revealed in the resistant varieties. Results showed that 14 out of 27 tomato hybrids and cultivars were homozygous resistant and the other 13 hybrids were susceptible to fusarium wilt. Pathogenicity test showed that there were no symptoms in resistance gene I-2 amplifing tomato varieties. However, tomato varieties with no resistance band produced disease symptoms with different disease intensities. Results showed that 7 out of 27 tomato cultivars and hybrids, and 7 hybrids were resistant to F. oxysporum f. sp. lycopersici race 2 and so, these cultivars and hybrids are recommended in regions that race 2 of the fungus is dominant.
    Keywords: Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici, resistance gene, I, 2 gene, marker assisted selection, Fusarium wilt