فهرست مطالب

جراحی ایران - سال بیستم شماره 4 (زمستان 1391)

نشریه جراحی ایران
سال بیستم شماره 4 (زمستان 1391)

  • تاریخ انتشار: 1392/01/20
  • تعداد عناوین: 7
|
  • مرتضی خوانین زاده، سامان محمدپور صفحات 1-6
    زمینه و هدف
    همودیالیز مهمترین روش درمانی در بیماران مرحله انتهائی بیماری کلیوی (ESRD) می باشد و فیستول های شریانی وریدی هنوز ایده آل ترین روش دیالیز در بیماران کلیوی هستند. بنابراین دستیابی های عروقی از مهم ترین چالش های درمان در این بیماران می باشد. در این میان مطالعات محدودی در مورد تاثیر التهاب روی شکست عملکرد فیستول انجام شده است. هدف از مطالعه ما بررسی ارتباط مارکرهای التهابی با شکست زودرس فیستول است.
    مواد و روش ها
    هشتاد و هفت بیمار مرحله انتهایی بیماری کلیوی که تحت جراحی فیستول قرار گرفته بودند در مطالعه وارد شدند و به صورت مطالعه مقطعی مورد آنالیز قرار گرفتند. بیماران طی یک ماه، برای شکست زودرس و عوارض پیگیری شدند. سن، جنس، عوارض، نوع و محل قرارگیری فیستول، غلظت هموگلوبین، ESRوCRP در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج براساس میانگین و انحراف معیار با استفاده از نرم افزار SPSS 18 و استفاده از فرمولهایt-test Mann Whitney، و Chi-Square به دست آمد. در این مطالعهP-value کمتر از 05/0 معنی دار به حساب می آمد.
    یافته ها
    میانگین سن بیماران در این مطالعه 8/16±9/55 بود که 73% آن ها مرد بودند. 93% فیستول ها در دست چپ در ناحیه رادیوسفالیک بودند. شایع ترین عارضه فیستول، ترومبوز (8%) بود. رابطه معنی دار بین CRP مثبت و شکست فیستول در این مطالعه به دست آمد. اما ارتباط آماری معنی داری بین ESR با شکست فیستول بدست نیامد، همچنین ارتباط بین هموگلوبین با شکست فیستول معنی دار نبود.
    نتیجه گیری
    ترومبوز یکی از مهم ترین حادثه های فیستول های شریانی وریدی است که باعث شکست درمان و دیالیز می شود. توصیه می گردد قبل از تعبیه فیستول شریانی وریدی توسط جراح، CRP جهت جلوگیری از شکست بررسی شود.
    کلیدواژگان: همودیالیز، فیستول شریانی وریدی، دستیابی عروقی، شکست، ترومبوز
  • سید سعید شیرنگی، عبدالحسین داوود آبادی، مهدیه امیربیگی، سید غلامعباس موسوی، زریچهر وکیلی صفحات 7-16
    زمینه و هدف
    مورتالیتی بالای ایسکمی مزانتر ناشی از تاخیر در تشخیص است. به همین دلیل مارکرهای اختصاصی که سریعا بالا می روند در تشخیص ایسکمی مزانتر اهمیت دارند. در این مطالعه ارزش تشخیصی دی دایمر سرم در تشخیص زودرس ایسکمی مزانتر حاد در رت هایی که تحت لیگاتور شریان مزانتریک فوقانی قرار گرفته بودند، مورد ارزیابی قرار گرفت.
    مواد و روش ها
    این بررسی به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی انجام شد و 40 رت به طور تصادفی در 4 گروه 10 تایی قرار گرفتند. در گروه 1 پس از لاپاراتومی ساده نمونه خون یک ساعت بعد گرفته شد. در گروه 2 پس از لیگاتور شریان مزانتریک نمونه خون یک ساعت بعد گرفته شد. در گروه 3 لاپاراتومی ساده شده و نمونه خون شش ساعت بعد گرفته و در گروه 4 بعد از لیگاتور شریان نمونه خون شش ساعت بعد گرفته شد و سطح دی دایمر پایه از همه گروه ها قبل از لاپاراتومی گرفته شد. سپس قسمتی از بافت روده رت جدا گردید، جهت گزارش پاتولوژی ارسال گردید. از آزمون آماری نظیر من ویتنی و ویلکاکسون جهت آنالیز داده ها استفاده گردید.
    یافته ها
    سطح دی دایمر سرم در گروه تحت لیگاتور شریان مزانتریک فوقانی در یک ساعت و شش ساعت پس از ایسکمی نسبت به گروهی که لاپاراتومی ساده شدند، بطور معنی داری افزایش یافت (P)
    کلیدواژگان: ایسکمی مزانتر حاد، دی دایمر
  • سید حمید صالحی، کامران اسعدی، جابر موسوی صفحات 17-24
    زمینه و هدف
    در سال های اخیر از کسر قلیای پلاسما به عنوان یک مارکر مناسب برای تعیین وضعیت خونرسانی به بافت ها و احیا در بیماران ترومایی و پیشگویی پیامد بیماران آسیب دیده استفاده شده است. این مطالعه برای بررسی اثر کسر قلیای پلاسما در پیامد بیماران سوختگی انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه هم گروهی Cohort)) و آینده نگر از پاییز سال 87 لغایت پاییز سال 88 و در بیماران با سوختگی حاد که در کمتر از 6 ساعت در مرکز سوختگی شهید مطهری تهران پذیرش شده بودند، انجام شد. بیماران بر اساس میانگین کسر قلیای 24 ساعت اول آسیب به دو گروه A (میانگین کسر قلیای پلاسما کمتر یا برابر) و B (بیشتر از 6-) تقسیم شدند. یافته های بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 16 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
    یافته ها
    در هر گروه 38 بیمار وارد مطالعه شدند. میانگین کسر قلیای پلاسما درگروه) A 18/2±76/7- میلی مول در لیتر) کمتر از گروه B (82/2±19/1- میلی مول در لیتر) بود (P=.031). بیماران دو گروه از نظر درصد سوختگی سطح بدن، سن و جنس اختلاف معنی داری نداشتند (P>. 05). باوجود آنکه میانگین حجم مایع تجویز شده و میانگین برون ده ادرار دو گروه بیماران در 24 ساعت اول بعد از آسیب اختلاف معنی داری نداشت (P=. 030)، و علیرغم حذف فاکتورهای مداخله گر، دو گروه اختلاف معنی داری در نمره سندرم پاسخ التهابی سیستمیک (SIRS) ده روز اول بستری، نمره سندرم اختلال عملکرد ارگان ها (MODS SCORES) و میزان درصد عفونت سیستمیک (Sepsis) داشتند.05) (P)
    کلیدواژگان: سوختگی، کسر قلیای پلاسما، پیامد
  • فرهاد حافظی، بیژن نقیب زاده، عباس کاظمی آشتیانی، امیرحسین نوحی، غزل نقیب زاده صفحات 25-32
    زمینه و هدف
    ترمیم دفورمیتی های شدید بینی در بیماران شکاف لب مادرزادی، اغلب ضایعاتی با شدت های مختلف بر جای می گذارد. این ضایعات را می توان به ضعف غضروف ها، کشش حاصل از زخم های بافت نرم و نقص های مادرزادی آنها نسبت داد. ترمیم این ضایعات مستلزم حمایت بافت های مستحکم، همچون غضروف دنده ای است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه، دو گروه از بیماران مبتلا دفورمیتی بینی ناشی از شکاف لب، انتخاب شدند و با پیوند غضروف اتولوگ تحت عمل جراحی قرار گرفتند. در گروه یک از غضروف سپتوم و گوش و در گروه دو از غضروف دنده و سپتوم بهره جویی شد. عکس های قبل و بعد از عمل جراحی بیماران هر دو گروه توسط دو پزشک مستقل بررسی شدند و نتایج هر گروه در چهار دسته بدتر، بهتر، خوب و عالی طبقه بندی شده و با تست من ویتنی مقایسه شدند.
    یافته ها
    مقایسه نتایج حاصل از اعمال جراحی صورت گرفته در دو گروه، اثر مثبت بهره گیری از غضروف دنده ای را نشان می داد که از نظر آماری نیز معنی دار بود (05/0>=P).
    نتیجه گیری
    نویسندگان بر این باورند که استفاده از پیوند اتولوگ غضروف دنده ای، داربست محکمی جهت ترمیم این دفورمیتی فراهم می آورد و با کمترین میزان عوارض بعد از عمل همراه است.
    کلیدواژگان: غضروف دنده، دفورمیتی بینی در شکاف لب
  • مهرداد حسین پور، محسن اربابی، سودابه نزادی، محدثه همسایه صفحات 33-39
    زمینه و هدف
    تست نسبت نوتروفیل به لنفوسیت در تشخیص آپاندیسیت کاربرد وسیعی دارد که کارایی آن از تناقضاتی برخوردار است. با توجه به اهمیت این بیماری و به منظور تعیین کارایی این تست، مطالعه حاضر در بالغین مبتلا به آپاندیسیت حاد و کمپلیکه در بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1387 صورت پذیرفت.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه توصیفی تحلیلی، نمونه خون 106 بیمار مشکوک به آپاندیسیت جهت انجام قبل از عمل آپاندکتومی گرفته شد. براساس هیستوپاتولوژی بیماران به دو گروه پاتولوژی مثبت، منفی تقسیم شدند و نسبت نوتروفیل به لنفوسیت در این دو گروه مقایسه شد. جهت تجزیه و تحلیل از آزمون T مستقل و روش آمار Mann – whitney u و منحنی Roc استفاده گردید.
    یافته ها
    در این مطالعه 106 بیمار مشکوک به آپاندیسیت که تحت عمل جراحی آپاندکتومی قرار گرفته بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. از 106 مورد آپاندکتومی شده 94 نفر (7/88%) در پاتولوژی آپاندیسیت و 12 نفر (3/11%) آپاندیس نرمال داشتند. تعداد گلبول سفید در گروه آپاندکتومی مثبت 4181 ± 12798 در میلی متر مکعب و در گروه آپاندکتومی منفی 5699 ± 10561 در میلی متر مکعب بود (03/0 =P). درصد نوتروفیل در مبتلایان به آپاندیسیت 36±80% و در گروه پاتولوژی منفی 11 ± 66% بود (005/0=P). درصد لنفوسیت در گروه پاتولوژی مثبت 9 ± 15% و در گروه پاتولوژی منفی 11 ± 24% بود (013/0=P). نسبت نوتروفیل به لنفوسیت در گروه پاتولوژی مثبت 5±7 در گروه پاتولوژی منفی 3±4 بود (01/0=P). حساسیت این تست برای نسبت نوتروفیل به لنفوسیت بیش از 5/3، 74%، اختصاصیت 67%، ارزش اخباری مثبت 94% و ارزش اخباری منفی 25% محاسبه شد. سطح زیر منحنی ROC 73% حاصل شد.
    نتیجه گیری
    تست نسبت نوتروفیل به لنفوسیت علیرغم تفاوت معنی دار، فاقد کارایی لازم در تشخیص آپاندیسیت حاد و کمپلیکه می باشد.
    کلیدواژگان: آپاندیسیت، حساسیت، نوتروفیل، لنفوسیت
  • محمد مظفر، معصومه عباس نژاد، محمدرضا صبحیه، مجید البرزی صفحات 40-44
    کمبود فاکتور یازده هموفیلی Cنامیده می شود و در مقایسه با هموفیلی A و B باعث ابتلا به خونریزی غیرقابل پیش بینی تری می شود که ارتباطی با سطح خونی فاکتور یازده ندارد. این افراد اغلب دچار حوادث خونریزی دهنده نمی شوند، مگر اینکه دچار تروما شده یا تحت عمل جراحی قرار گیرند. این مقاله گزارش یک مورد هموفیلی Cدر یک اقای 52 ساله ای است که بدون سابقه بیماری شناخته شده انعقادی، دچار هماتوم لگنی به دنبال جراحی سرطان رکتوم شد و در ارزیابی جهت یافتن علت طولانی شدن تست انعقادی زمان نسبی ترومبین (Aptt)، کمبود فاکتور یازده مسجل شد. بیمار تحت درمان با فاکتور هفت فعال و پلاسمای تازه یخ زده قرار گرفت و خونریزی کنترل شد.
    کلیدواژگان: هموفیلی C، هماتوم لگنی، جراحی سرطان رکتوم
  • سیدعباس میرمالک صفحات 45-59
    پژوهش های زیست پزشکی، به دنبال بکار بستن بینش های به دست آمده از مطالعه روندی زیست شناختی در مراقبت های بالینی از بیماران می باشند، مدلی که به شکل جایگزین با مفهوم انتقال پژوهش از آزمایشگاه به بالین بیمار تجسم می یابد. در هیچ جای دیگر به اندازه بخش مراقبت های ویژه (ICU) کنونی، فاصله بین آزمایشگاه پژوهشی تا بالین بیمار تا این حد نزدیک نبوده است. اعمال مراقبت در مورد یک بیمار بسیار بدحال می تواند به طور موجهی به صورت تجربه ای مداوم در فیزیولوژی کاربردی در نظر گرفته شود. نظارت بر روندهای فیزیولوژیک در بخش مراقبت های ویژه، متخصص مراقبت های ویژه را قادر می سازد که با توجه به موارد تحت مراقبت فرضیه هایی را تدوین نموده و این فرضیات را در جریان مداخلات درمانی قرار دهد و برای تایید یا تکذیب آنها به بررسی مداوم پاسخ های بالینی بپردازد. بخش مراقبت های ویژه در تحقیقات بالینی از جذابیت خاصی برخوردار است. مشکلاتی که در بیماران بخش مراقبت های ویژه شدیدا بدحال مشاهده می شود، حاد بوده و زندگی را تهدید می کند، بنابراین بینشی که با انجام این تحقیق بدست می آید، ممکن است بسیار مهم بوده و با عملکرد بالینی مرتبط باشد. بخش مراقبت های ویژه هزینه های قابل توجهی را در بردارد: 8% از مجموع هزینه های بیمارستان و 0/2% از تولید ناخالص ملی در کانادا و 20% از هزینه های بیمارستان، 8% از تولید ناخالص ملی در آمریکا را به خود اختصاص می دهد. در مراقبت از بیماران بدحال، حجم بالایی از اطلاعات بدست می آید که اطلاعات کامل و جامعی را در یک دوره زمانی تعریف شده از روند یک بیماری برای محقق فراهم می نماید. در این مقاله به بازنگری فرصت های نادر و چالش هایی که در مطالعات بالینی در بخش مراقبت های ویژه با آنها مواجهیم، می پردازیم.
|
  • Khavanin Zadeh M., Mohamadipour S Pages 1-6
    Introduction &
    Objective
    Hemodialysis (HD) is the most common substitute procedure for renal transplantation which is done so far for patients at the end stage of renal disease (ESRD). The arteriovenous fistula (AVF) remains the ideal vascular access for HD patients. Limited studies for evaluation of the effect of inflammatory process on the AVF failure have been done. The aim of our study was to investigate the effect of inflammatory markers in the early failure of the fistula.
    Materials and Methods
    In this descriptive cross-sectional study، 87 ESRD patients with AVF surgery were enrolled and followed for 1 month for early failure and complications. The analysis was performed using SPSS v. 18. Data related to age، gender، complications، Hemoglobin، AVF site، ESR& CRP were entered in a check list for each patient. Results are shown as the mean and Standard deviation (SD) for quantitative variables and percentage for qualitative variables and compared using standard statistical tests such as Independent Samples T-test، Mann-Whitney-U and Chi-square tests. P value less than 0. 05 was considered as significant
    Results
    The mean age of patients was (55. 9±16. 8) years; there was a male preponderance (73%). 93% of AVFs were created in the left arm، all in radiocephalic anastomosis. The most frequent complication seen in our patients was thrombosis (8%). Our results showed that the frequency of failure was higher among patients with positive CRP (P)
    Keywords: Hemodialysis, Arteriovanous Fistula, Vascular Access, Failures, Thrombosis
  • Shirangi S. S., Davvodabadi A. H., Amirbeigy M., Mosavi Gh. A., Vakilli Z Pages 7-16
    Introduction &
    Objective
    The high mortality rate of mesenteric ischaemia is mainly due to delay in diagnosis. For this reason، it is of great importance to find a specific and rapidly elevating marker. In this study we evaluated the role of plasma D-dimer level in early diagnosis of the acute mesenteric ischemia in rats، caused by ligation of superior mesenteric artery.
    Materials and Methods
    This was a randomized clinical trial. Forty mature male Wistar albino rats were used in the study. These were divided into four groups، each consisting of ten rats. In group I، after performing a simple laparotomy، blood was sampled at first hour. In group II، after laparotomy the superior mesenteric artery was ligated، and after one hour the blood samples were taken. Group III consisted of rats undergoing a simple laparotomy and blood samples were taken 6 hours later. In group IV blood samples were obtained 6 hours after the ligation of their superior mesenteric artery. Basal D-dimer levels were determined in the all groups before laparotomy. For the analysis of variables Mann-whitney and wilcoxon methods were used.
    Results
    The plasma D-dimer level of the ligated groups were significantly higher both at the 1th hour and the 6th hour after ischemia than the level of those who had undergone simple laparotomy (P)
    Keywords: Acute Mesenteric Ischemia, D, dimer
  • Salehi S. H., Asadi K., Mosavi J Pages 17-24
    Introduction &
    Objective
    In recent years، base deficit of plasma has been used as a marker to determine the status of tissue perfusion and predict the outcome in trauma patients. This study was performed to investigate the effect of plasma base deficit in predicting the burn patients'' outcome.
    Materials and Methods
    This prospective cohort study was done in the acute phase of burn patients from October 2008 to October 2009 who were admitted hospital of Motahary in less than 6 hours after injury. Patients based on the mean plasma base deficit in the first 24 hours after injury، were divided in two groups: group A (mean plasma base deficit lesser than or equal to -6، and group B (mean plasma base deficit more than -6). Statistical analysis was performed، using SPSS 16 software.
    Results
    In each group، 38 patients were enrolled. The mean plasma base deficit in group A (-7. 76 ± 2. 18 mmol) was lesser than that of the group B (-1. 19±2. 82 mmol) (P=. 031). Although there were no significant differences in the mean volume of fluid resuscitation and urine output in first 24 hours after injury between the two groups (P=. 030)، and despite removal of interfering factors، there were significant differences between systemic inflammatory response syndrome and multiple organ dysfunction syndrome score and the percentage of sepsis between two the groups (P)
    Keywords: Burn, Plasma Base Deficit, Outcome
  • Hafezi F., Naghibzadeh B., Kazemi Ashtiani A., Nohi A. H., Naghibzadeh Pages 25-32
    Introduction &
    Objective
    Due to cartilage weakness، the tension produced by scars، and congenital soft tissue defects، repairing cleft lip nose deformities (CLND) can present itself as a challenge. These lesions could be neutralized by a strong reinforced scaffold، such as rib cartilage، to keep the nose in its new position.
    Materials and Methods
    In this study two groups of patients were chosen for CLND repair using autologus grafts. In group one، we used septal and ear cartilage for all modifications، and in group two، septal and rib grafts were used for the same purposes. Patients’ pictures، before and after the procedure، were reviewed by two independent surgeons and categorized as: worse، better، good and excellent. The results were compared، using the Mann-Whitney test.
    Results
    Comparing the postoperative results in the two groups، showed that using rib cartilage can be significantly beneficial for CLND cases (P ≤ 0. 05).
    Conclusions
    The authors believe that rib cartilage serves as a strong scaffold in CLND repair and is associated with minimal complications.
    Keywords: Rib Cartilage, Cleft Lip Nose Deformities
  • Hosseinpour M., Arbabi M., Nazadi S., Hamsayeh M Pages 33-39
    Introduction &
    Objective
    The neutrophil-lymphocyte ratio test has extensive application in diagnosis of appendicitis، but its accuracy has some contraversies. According to the importance of this disease and to determin the efficiency of this test، this study was done on adults who referred to Shahid Beheshti hospital of Kashan in 2008، with diagnosis of appendicitis.
    Materials and Methods
    In this descriptive-analytic study، blood for measurement of CBC & diffrentiation was collected pre-operatively from 106 patients. The patients according to the histopathology of the appendix were divided in two groups; to positive (acute and complicated Appendicitis) and negative (normal) and the ratio of Neutrophiles to Lymphocits، compared in two groups.
    Results
    In this study، 106 patients with suspicious diagnosis of acute appendicitis were studied. Out of a total 106 patients، 94 patients (88. 7%) had positive appendicitis. WBC count was 12798±4181 mm3 in positive appendectomies and 10561±5699 mm3 in negative group (P=0. 03). Neutrophil percent was 80±36 % in positive group and 66 ±11% in negative group (P=0. 005). Lymphocyte percent was 15±9% in positive group and 24 ±11% in negative group (P=0. 013). Neut/Lym ratio percent was 7±5 in positive group and 4 ±3 in negative group (P=0. 01). Neut/Lym ratio /8% were males and 38. 1% were females، Male to female ratio being 1. 6:1. On histological examination، 86. 9% had acute appendicitis whereas 13. 1% had normal appendix. Sensitivify، Specificity، Positive predictive Vulue and negative predictive value of Neut/Lym ratio test was respectively: 74%، 67%، 94%، 25% the area under the ROC Curve was 0. 730.
    Conclusions
    The Neut/Lym ratio test، in spite of significant difference doesn''t have necessary efficiency in diagnosis of acute and complicated appondicitis.
    Keywords: Appendicitis, Sensitivity, Neutrophil, Lymphocyte
  • Mozafar M., Abbas Nejad M., Sobhiyeh M.R., Alborzi M Pages 40-44
    Factor XI deficiency، called Hemophilia C، and in comparison with hemophilia A and B، it causes a more unpredictable bleeding، which has no correlation with the blood level of Factor XI. These patients often do not encounter hemorrhagic events، unless they encounter trauma or surgery. This article reports the case of a 52 years male patient that had no known history of clotting disorders، pelvic hematoma formation، following a rectal cancer surgery. In order to assess the caused prolongation of coagulation test Aptt، factor XI deficiency was confirmed. The patient was treated with factor VIla and FFP and bleeding was controlled.
    Keywords: Hemophilia C, Pelvic Hematoma, Rectal Cancer Surgery