فهرست مطالب

مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 225 (هفته سوم فروردین 1392)

  • تاریخ انتشار: 1392/01/31
  • تعداد عناوین: 5
|
  • ارتباط مدت بقای عاری از بیماری و میزان کلی بقا با سن و وجود متاستاز اولیه در بیماران مبتلا به سرطان پستان
    فریبرز مکاریان، شیرین مکاریان، آرش رمضانی صفحه 1
    مقدمه
    بر اساس گزارش ها سرطان پستان در کشور ما در حدود یک دهه زودتر از جامعه ی جهانی بروز می کند. این امر بر اهمیت غربالگری به موقع آن می افزاید. انجام غربالگری به افزایش مدت زمان بدون بیماری و طول عمر بیمار کمک می کند. در این مطالعه به بررسی رابطه ی بین سن و وجود متاستاز اولیه در زمان تشخیص با مدت زمان بدون بیماری و میزان بقای کلی در بین مبتلایان به سرطان پستان، بررسی شد.
    روش ها
    این مطالعه، یک مطالعه ی گذشته نگر تحلیلی بود که در سال های 1378 تا 1388 انجام شد. جامعه ی مورد مطالعه زنان مبتلا به سرطان پستان تایید شده بود که به کلینیک سرطان پستان بیمارستان سیدالشهدا (ع) و یا مطب های خصوصی مراجعه کرده بودند. نمونه گیری به روش سرشماری انجام شد. مرحله بندی سرطان بر اساس تقسیم بندی AJCC (American Joint Committee on Cancer) انجام گرفت. اطلاعات بیماران از پرونده های آنان استخراج شد و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
    یافته ها
    در این مطالعه 685 بیمار مبتلا به سرطان پستان در طول 10 سال بررسی شدند. میانگین سن افراد در زمان تشخیص 08/11 ± 9/47 سال بود. در افراد زیر 40 سال میزان کلی بقا در حدود 95 ماه و در افراد بالای 50 سال برابر با 113 ماه بود. وجود متاستاز اولیه به طور میانگین حدود 20 ماه از میزان کلی بقا کاسته بود.
    نتیجه گیری
    همان طور که پیش بینی می شد سرطان پستان با سن رابطه ی عکس دارد به این معنی که ایجاد بیماری در سنین پایین موجب کاهش میزان بقا و مدت زمان بدون بیماری می شود. همچنین تشخیص زود هنگام و بدون وجود متاستاز اولیه بر میزان بقا و مدت زمان بدون بیماری می افزاید که این خود بیانگر اهمیت غربالگری به موقع در این سرطان است.
    کلیدواژگان: سرطان پستان، مدت زمان بدون بیماری، مرحله ی تظاهر بیماری، میزان بقا، سن
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • تاثیر ادغام مطالب کاربردی در آموزش آناتومی تنه بر نگرش بالینی فراگیران
    حسین صادقی، حمید بهرامیان، آرزو موسوی الکاظمی صفحه 3
    مقدمه
    در چند دهه ی اخیر، ضرورت تغییر محتوای دروس علوم پایه ی پزشکی مطرح و تایید شده است. گروه آناتومی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان نیز بخشی از این مسوولیت را بر عهده گرفته است. این مطالعه در راستای ادغام روش های معاینه ی فیزیکی، آناتومی سطحی و آناتومی رادیولوژیک در درس آناتومی عملی طرح ریزی و اجرا گردید، تا دست مایه ای برای تغییر در بخش عملی این درس باشد.
    روش ها
    این مطالعه یک مطالعه ی مداخله ای بود و در نیم سال دوم سال تحصیلی 1390-1389 در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و مراکز آموزشی- درمانی وابسته به آن، انجام شد. دانشجویان پزشکی در قالب چهار گروه تحت آموزش آناتومی قرار گرفتند. آموزش در گروه اول به صورت نظری و عملی، گروه دوم تنها عملی، گروه سوم تنها نظری و در گروه چهارم نظری + عملی+، انجام شد. سنجش آگاهی بالینی به عمل آمد و میانگین نمرات مورد مقایسه قرار گرفت.
    یافته ها
    تفاوت معنی داری بین چهار گروه از نظر توزیع جنسیتی وجود نداشت (05/0 < P). در ارزیابی نمرات مربوط به سوالات معاینه ی فیزیکی میانگین نمرات گروه اول و دوم به طور معنی داری بیشتر از سایر گروه ها بود (05/0 > P). مقایسه ی نمرات مربوط به سوالات آناتومی سطحی، نشان داد که نمره ی گروه اول به طور معنی داری بیشتر از سایر گروه ها بود (01/0 = P). میانگین نمرات گروه های مختلف در ارتباط با سوالات آناتومی رادیولوژیک تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشت (05/0 < P).
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد ادغام نکات بالینی در آموزش آناتومی توانسته است بینش بالینی فراگیران را به خصوص در زمینه ی معاینه ی فیزیکی و آناتومی سطحی افزایش دهد. با توجه به این که انجام این روش در این مطالعه، در کشور ما از تجربه های ابتدایی در این زمینه به شمار می آمد، از کارآمدی خوبی برخوردار بود. با تکمیل و انجام اصلاحات روی این شیوه می توان به موفقیت های بیشتری در زمینه ی آموزش آناتومی برای دانشجویان پزشکی دست یافت.
    کلیدواژگان: آموزش، آناتومی، دانشجویان پزشکی، مهارت بالینی
    چکیده زبان: فارسی
  • مقایسه ی تاثیر داربست های آلژینات و کیتوسان- ژلاتین در تولید ماتریکس خارج سلولی در سلول های نوکلئوس پالپوزوس دیسک بین مهره ای
    مسعود قربانی، حمید بهرامیان، بتول هاشمی بنی، زینب کریمی، نفیسه اسماعیل، محمد صالحی صفحه 10
    مقدمه
    یکی از مهم ترین علل کمر درد، تخریب دیسک بین مهره ای (Intervertebral Disc یا IVD) است. تخریب IVD در اثر کاهش تعداد سلول ها و کاهش تولید و تخریب ماتریکس خارج سلولی (Extracellular matrix یا ECM) بافت IVD به خصوص در ناحیه ی نوکلئوس پالپوزوس (Nucleus pulposus یا NP) ایجاد می شود. در مهندسی بافت از داربست های طبیعی و غیر طبیعی مختلف برای ترمیم و بازسازی IVD استفاده می گردد. اگرکان یکی از پروتئوگلیکان های مهم در بافت NP دیسک می باشد. هدف این مطالعه مقایسه ی میزان ترشح اگرکان تولیدی توسط سلول های NP در IVD انسانی در دو داربست آلژینات و کیتوسان- ژلاتین بود.
    روش ها
    سلول های NP با تجزیه ی آنزیمی کلاژناز از بافت NP بیماران مبتلا به فتق IVD در بیمارستان الزهرا (س) اصفهان تهیه شد. محلول کیتوسان با محلول ژلاتین مخلوط شد. مخلوط حاصل پس از Freeze drying، به عنوان داربست مورد استفاده قرار گرفت. داربست آلژینات نیز تهیه گردید. سوسپانسیون سلولی حاوی سلول های NP جداشده، به دو داربست منتقل شد و تا 14 روز کشت داده شد. برای بررسی میزان ترشح اگرکان از تکنیک ELISA و برای بررسی مورفولوژی سلول ها نیز از میکروسکوپ نوری استفاده شد.
    یافته ها
    میزان ترشح اگرکان، از روز 3 تا 14 به صورت معنی داری افزایش داشت. مقایسه ی میزان ترشح در دو داربست آلژینات و کیتوسان- ژلاتین نشان داد که اختلاف معنی داری بین دو داربست در روزهای 7 و 14 کشت وجود داشت ولی در روز 3 کشت این اختلاف معنی دار نبود. باتوجه به نتایج، میزان ترشح ماتریکس خارج سلولی توسط سلول های نکلئوس پالپوزوس در داربست آلژینات نسبت به داربست کیتوسان- ژلاتین اختلاف معنی داری داشت.
    نتیجه گیری
    داربست آلژینات نسبت به داربست کیتوسان- ژلاتین محیط مناسب تری برای ترشح ECM توسط سلول های NP انسانی در In vitro فراهم می کند و پیشنهاد می شود ازاین داربست برای کشت سلول های NP در In vivo استفاده گردد.
    کلیدواژگان: دیسک بین مهره ای، مهندسی بافت، کیتوسان، ژلاتین، آلژینات، اگرکان
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • تاثیر غلظت، دما و حضور پلیمر بر آزادسازی دارو از نانوکامپوزیت های مونت موریلونیت- دونپزیل
    ناصر توکلی، ژاله ورشوساز، مطهره عباسی نیکو صفحه 20
    مقدمه
    دونپزیل یک مهارکنند ی قابل برگشت و غیر رقابتی کولین استراز است که در درمان آلزایمر کاربرد دارد. هدف از انجام مطالعه ی حاضر، تهیه ی یک شکل دارویی خوراکی از دونپزیل بود که قادر باشد علاوه بر آزادسازی تدریجی دارو، سبب کاهش عوارض گوارشی آن شود و افزایش پذیرش بیمار را برای مصرف خوراکی دارو بدنبال داشته باشد.
    روش ها
    پس از تهیه ی هیبرید دونپزیل- مونت موریلونیت اثر دو متغیر غلظت دارو و دمای محیط ساخت هیبرید بر میزان داروی بارگیری شده در مونت موریلونیت مورد مطالعه قرار گرفت. جهت دستیابی به رهش مطلوب، هیبرید دونپزیل- مونت موریلونیت تهیه شده با پلیمرهای کربومر، کیتوزان، سدیم آلژینات و اودراژیت L100-55 (به طور جداگانه) Spray drying گردید. نانوکامپوزیت های (دونپزیل- مونت موریلونیت- پلیمر) حاصله از لحاظ میزان بارگیری دارو و سرعت آزادسازی دونپزیل مورد آزمایش قرار گرفتند. همچنین نانوذرات منتخب توسط میکروسکوپ الکترونی نگاره (Scanning electron microscope یا (SEM مورد ارزیابی قرار گرفتند.
    یافته ها
    بیشترین میزان بارگیری دارو معادل 8/16 درصد مربوط به نانوکامپوزیت های حاوی 2 میلی مول دارو بود که در دمای 70 درجه ی سانتی گراد تهیه شده بود (فرمولاسیون با کد D2MMT70). از طرف دیگر، فرمولاسیون هایی که میزان داروی آن ها 1 میلی مول بود و در دمای 25 درجه ی سانتی گراد تهیه شده بودند (فرمولاسیون با کد D1MMT25)، کمترین میزان بارگیری دارو را معادل 3/12 درصد، داشتند. از میان 4 نوع پلیمر مورد استفاده در این طرح اودارژیت L100-55 و سدیم آلژینات نسبت به دو پلیمر دیگر (کربومر و کیتوزان) تاثیر بیشتری بر آزادسازی دارو از هیبرید دونپزیل- مونت موریلونیت داشتند و از میان آن ها فرمولاسیون با کد H1AL1 درصد رهش بالاتری در دو محیط بافر هیدروکلریک اسید (34 درصد) و بافر فسفات (84/18 درصد) از خود نشان داد.
    نتیجه گیری
    دما تاثیر قابل توجهی در میزان بارگیری دارو در هیبریدهای تهیه شده، داشت. با این همه تغییر غلظت دارو اثر قابل توجهی بر این پارامتر نداشت. حضور دو پلیمر سدیم آلژینات و اودراژیت L100-55، اثر مطلوبی بر رهش دونپزیل از نانوکامپوزیت های ساخته شده، داشت.
    کلیدواژگان: دونپزیل، مونت موریلونیت، نانوکامپوزیت، رهش کنترل شده
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی میزان اثربخشی ماده ی S-allyl-cysteine بر بقا، آپوپتوز و پرولیفراسیون پروماستیگوت های انگل Leishmania major در شرایط برون تنی
    گیلدا اسلامی، علی شمس، مهران فصاحت، حسن عشوری، زهرا هاتفی، یاسمین نبی پور، فرزانه میرزایی، سید حسین حجازی صفحه 32
    مقدمه
    تحقیقات بی شماری در راستای عصاره های روغنی سیر علیه انگل Leishmania انجام شده است ولی مطالعات اخیر ثابت کرده اند که این عصاره ها از جمله آلیسین خود سایتوتوکسیک هستند و خاصیت درمانی سیر مربوط به ماده ای بی بو به نام SAC (S-allyl-cysteine) می باشد. از آن جایی که مطالعات کمی بر اثربخشی این ماده بر انگل Leishmania انجام شده است، در این مطالعه، میزان اثربخشی SAC بر بقا، آپوپتوز و پرولیفراسیون انگل Leishmania major در شرایط برون تنی بررسی شد.
    روش ها
    در این مطالعه از سویه ی استاندارد Leishmania major (MRHO/IR/75/ER) استفاده شد. پس از کشت، پروماستیگوت ها با غلظت های 5/2، 5، 10، 20، 40 و 50 میلی مولار از SAC مواجه شدند. پس از 72 ساعت، تعداد انگل ها، آپوپتوز و پرولیفراسیون آن ها بررسی گردید.
    یافته ها
    هیچ کدام از غلظت های SAC باعث القای آپوپتوز در انگل نشد. بررسی پرولیفراسیون مشخص کرد که غلظت های 5 و 10 میلی مولار دارای بیشترین اثر بر میزان تکثیر بودند. از طرف دیگر، مشاهده ی مستقیم مشخص کرد که محیط های کشت حاوی غلظت های نهایی 20، 40 و 50 میلی مولار دارای تعداد بیشتری اشکال روزت (Roset) می باشند.
    نتیجه گیری
    از آن جایی که خاصیت آنتی اکسیدانی SAC ثابت شده است و این مطالعه نیز ثابت کرد که غلظت هایی از SAC می تواند اثر مناسبی بر بقا و افزایش رشد پروماستیگوت ها در محیط کشت داشته باشد، به نظر می رسد که این ماده به عنوان عاملی محرک جهت رشد پروماستیگوت های انگل می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
    کلیدواژگان: لیشمانیا ماژور، S آلیل، سیستیین، آپوپتوز، پرولیفراسیون
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • Relations of Disease-Free Survival and Overall Survival with Age and Primary Metastases in Patients with Breast Cancer
    Fariborz Mokarian, Shirin Mokarian, Arash Ramezani Page 1
    Background
    According to available data, breast cancer occurs about a decade earlier in Iranian women than among the world’s population. This issue magnifies the importance of screening for the disease. Screening will enhance both disease-free survival and overall survival. We assessed the relations of age and primary metastases with disease-free survival and overall survival in patients with breast cancer in Isfahan, Iran.
    Methods
    This retrospective analytic study was conducted during 1998-2009. The study population included women with confirmed breast cancer who had referred to offices of oncologists or Seyed-Al-Shohada Hospital (Isfahan, Iran). Cancer was staged according to the American Joint Committee on Cancer (AJCC) classification. The patients’ information was collected from their files and analyzed.
    Findings
    We followed up patients with breast cancer for over 10 years. The mean age of subjects was 47.9 ± 11.08 years at the time of diagnosis. Disease-free survival was 95 months in patients younger than 40 years of age and 113 months in those above 50 years old. Primary metastases decreased overall survival by 20 months.
    Conclusion
    As expected, the incidence of breast cancer at younger age was found to be associated with decreased disease-free survival and overall survival. As early diagnosis of the disease prevents primary metastases, appropriate screening is of utmost importance.
    Keywords: Breast cancer, Disease, free survival, Disease manifestation, Overall survival, Age
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effects of Integrating Applied Material in Traditional Anatomy Education on Medical Student's Knowledge
    Hossein Sadeghi, Hamid Bahramian, Arezoo Mosavi, Alkazemi Page 3
    Background
    The necessity of modifying the content of basic sciences curriculum has been emphasized in recent decades. The Department of Anatomy in Isfahan University of Medical Sciences (Isfahan, Iran) has been responsible for a part of this modification. Therefore, this study was planned and implemented to integrate physical examination methods and surface and radiological anatomy in the applied anatomy course.
    Methods
    This interventional study was performed in Isfahan University of Medical Sciences and its affiliated centers in 2011. Students of medicine were allocated to groups one to four to receive theoretical plus applied training, applied training alone, theoretical training alone, and traditional theoretical and applied training, respectively. At the end of the course, the students’ clinical knowledge was evaluated and compared.
    Findings
    The groups were not significantly different in terms of sex distribution. The mean score of knowledge about physical examination was significantly higher in the first two groups. The highest score in surface anatomy belonged to the first group (P < 0.05). There were no significant differences in radiological anatomy scores between the four groups.
    Conclusion
    Its seems that integrating clinical material in the anatomy course could improve the students’ knowledge especially about physical examination and surface anatomy. Although this research was among the first studies in this field, it had favorable efficacy. More complete and enhanced versions of this program will definitely promote better learning of anatomy among students of medicine.
    Keywords: Anatomy, Knowledge, Education, Medical student
    Abstract Original: Persian
  • Comparison of the Production of Extracellular Matrix in Nucleus Pulposus of Intervertebral Disc in Alginate and Chitosan-Gelatin Scaffolds
    Masoud Ghorbani, Hamid Bahramian, Batoul Hashemi Beni, Zeinab Karimi, Nafiseh Esmaeel, Mohammad Salehi Page 10
    Background
    Low back pain is an important disorder linked with degenerative changes in the intervertebral disc (IVD). Degradation of IVD is caused by decreased number of cells, reduced production and degradation of extracellular matrix of IVD tissue especially in nucleus pulposus (NP). Natural and synthetic scaffolds are used for regeneration of IVD in tissue engineering. Aggrecan is an important proteoglycan in NP tissue of IVD. This study aimed to levels of aggrecan secreted by human NP cells of IVD in alginate and chitosan-gelatin scaffolds.
    Methods
    Collagenase enzymatic hydrolysis was used to extract NP cells from NP tissue of patients with IVD hernia in Alzahra Hospital (Isfahan, Iran). Chitosan gel was mixed with gelatin gel and freeze dried to make the scaffold. An alginate scaffold was also prepared. Cellular suspension containing the extracted NP cells was transferred to each scaffold and cultured for 14 days. The levels of secreted aggrecan were investigated by enzyme-linked immunosorbent assay. A light microscope was used to assert the morphology of NP cells.
    Findings
    Secretion of aggrecan had significant increases during the third to the 14th day. The increments were more considerable in alginate scaffolds There were significant differences in secreted aggrecan between alginate and chitosan scaffolds on the seventh and 14th days. However, no such a significant difference was observed on the third day.
    Conclusion
    Compared to the chitosan-gelatin scaffold, the alginate scaffold provided better conditions for aggrecan secretion in NP cells in vitro. The use of thus scaffold is suggested to culture NP cell in vivo.
    Keywords: Alginate, Chitosan, gelatin, Scaffold, Intervertebral disc, Tissue engineering, Aggrecan
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effects of Concentration, Temperature and Polymer Type on Drug Release from Montmorillonite-Donepezil Nanocomposites
    Naser Tavakoli, Jaleh Varshosaz, Motahareh Abbasi Niko Page 20
    Background
    Donepezil (DON) is a reversible and non-competitive cholinesterase inhibitor and a well-known drug for treatment of Alzheimer’s disease. The main objective of this study was to prepare an oral dosage form of DON with gradual drug release characteristics in order to reduce the gastrointestinal side effects and increase patient compliance. For this purpose DON was intercalated into montmorillonite (MMT) and drug release was manipulated by inclusion of different polymers into DON-MMT hybrids.
    Methods
    DON-MMT hybrids were prepared and the effects of drug concentration and temperature on drug loading were evaluated. To achieve the desired release profile, DON-MMT hybrids were dispersed separately into a solution of carbomer, chitosan, sodium alginate, or Eudragit. The resultant suspensions were spray-dried separately. The weight fraction of hybrid to the polymers was 1.0:1.0, 1.0:0.6, and 1.0:0.3. All prepared nanocomposites were tested for drug loading capacity and drug release profiles. The surface morphology of optimized nanoparticles was analyzed by scanning electron microscopy.
    Findings
    The highest drug loading (16.8%) was achieved by nanocomposites containing 2 mM DON prepared at 70°C (formulation coded D2MMT70). The lowest drug loading (12.3%) belonged to hybrids coded D1MMT25 prepared at 25°C. Among four polymers, Eudragit L100-55 and sodium alginate had more distinct effect than carbomer or chitosan on drug release from the DON-MMT hybrids. Cumulative drug release from nanocomposites coded as H1AL1 was 34.0% and 18.84% in hydrochloric acid and phosphate buffer, respectively.
    Conclusion
    Increasing temperature to 70°C could increase drug loading during the preparation of hybrids. Drug release rate from hybrids could be certainly manipulated by the presence of sodium alginate or Eudragit L100-55.
    Keywords: Donepezil, Montmorillonite, Controlled release
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effects of S-Allyl-Cysteine on Survival, Apoptosis, and Proliferation of Leishmania Major in Vitro
    Gilda Eslami, Ali Shams, Mehran Fasahat, Hassan Ashoori, Zahra Hatefi, Yasamin Nabipour, Farzaneh Mirzaei, Seyed Hossein Hejazi Page 32
    Background
    Many studies have suggested the benefits of garlic oil extracts against Leishmania parasites. Recent research has proved that these derivatives (such as allicin) are cytotoxic and therapeutic effects of garlic are in fact due to an odorless compound (S-allyl-cysteine). Considering the small number of studies in this field, we evaluated the effectiveness of S-allyl-cysteine on survival, apoptosis, and proliferation of Leishmania major promastigotes in vitro.
    Methods
    In this study Leishmania major promastigotes (MRHO/IR/75/ER) were used. The parasites were first cultured and then treated with S-allyl-cysteine at end concentrations of 2.5, 5.0, 10.0, 20.0, 40.0, and 50.0 mM. Their survival, apoptosis, and proliferation was assessed after 72 hours.
    Findings
    None of the concentrations of S-allyl-cysteine could induce apoptosis in parasite promastigotes. Lower concentrations (5.0 and 10.0 mM) of S-allyl-cysteine had greatest effect on proliferation. On the other hand, direct observation showed that cultures comprising S-allyl-cysteine at end concentration of 20.0, 40.0, and 50.0 mM formed more rosettes.
    Conclusion
    The antioxidant effects of S-allyl-cysteine have been previously proved. Similarly, this study showed that some concentrations of S-allyl-cysteine could affect the survival and growth of promastigotes in culture medium. Therefore, this substance seems to be a good stimulating factor for growth of parasite promastigotes in culture media.
    Keywords: Leishmania major, S, allyl, cysteine, Apoptosis, Proliferation
    Abstract View Paper Original: Persian