فهرست مطالب
مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
سال بیست و ششم شماره 1 (پیاپی 74، بهار 1392)
- تاریخ انتشار: 1392/02/11
- تعداد عناوین: 10
-
-
صفحات 1-7زمینه و هدفدر میان شاخص های متعدد موفقیت یک رستوریشن تطابق لبه ای اهمیت به سزایی دارد و با توجه به افزایش روزافزون استفاده از رستوریشن های تمام سرامیک، بررسی تطابق لبه ای در این رستوریشن ها لازم به نظر می رسد. هدف این مطالعه بررسی و مقایسه تطابق لبه ای بین دو نوع کراون زیرکونیایی Cercon و Zirkonzahn و تاثیر مراحل متعدد پرسلن گذاری بر روی تطابق لبه ای آنها بود.روش بررسیابتدا دای فلزی استاندارد، با خط خاتمه تراش شولدر تهیه شد. 12 کوپینگ Cercon و 12 کوپینگ Zirkonzahn ساخته شدند و تطابق لبه ای نمونه ها بدون سمان شدن در 12 نقطه مشخص دور تا دور مارجین به وسیله استریومیکروسکوپ (با دقت mμ 1/0±) اندازه گیری شدند. پس از پرسلن گذاری مارژینال گپ به همین نحو اندازه گیری شد. شاخص های مرکزی و پراکندگی به وسیله آزمون Multivariate (b) محاسبه شدند.یافته هامارژینال گپ کوپینگ های Cercon، (mμ46/13±67/59) و بعد از پخت پرسلن (mμ37/24±81/65) و کوپینگ های Zirkonzahn، (16/14±75/63) و بعد از پخت (mμ94/21±74/64) اندازه گیری شد. آزمون آماری Multivariate (b) به روش Hotelling trace نشان داد که میزان عدم تطابق لبه ای در دو گروه (Cerconو Zirkonzahn) قبل و بعد از پخت پرسلن تفاوت معنی داری ندارد (05/0نتیجه گیریدر محدوده این مطالعه سیستم های Cercon و Zirkonzahn تطابق لبه ای قابل قبولی دارند و سیکل های پخت پرسلن باعث تغییر معنی داری در تطابق لبه ای آنها نمی شود.
کلیدواژگان: رستوریشن ثابت، سرامیک دندانپزشکی، زیرکونیا -
صفحات 8-18زمینه و هدف
ایجاد تطابق لبه ای در حفره های کلاس V و انتخاب بهترین ماده ترمیمی برای کاهش میزان ریزنشت، یکی از چالش های مهم در دندانپزشکی ترمیمی است. هدف این مطالعه بررسی اثر سیکل مکانیکی بر ریزنشت کامپوزیت های با انقباض کم در مقایسه با کامپوزیت های با بیس متاکریلات با درصد انقباض پایین در حفرات کلاس V و ارزیابی تطابق لبه ای آنها توسط میکروسکوپ الکترونی (SEM) بود.
روش بررسیدر این مطالعه تجربی آزمایشگاهی حفره های Cl V در سطح باکال و لینگوال 48 دندان پرمولر و مولر انسانی تراشیده شد (96 حفره). دندان ها به 4 گروه 12 تایی (24حفره) تقسیم شدند: گروه یک: کامپوزیت Kalore-GC+G-Bond، گروه دو: کامپوزیت Grandio+Futurabond NR، گروه سه: کامپوزیت Aelite LS Posterior+All Bond SE و گروه چهار: کامپوزیت LS System Adhesive Primer&Bond +Filtek P90. همه دندان ها تحت 2000 سیکل حرارتی قرار گرفتند. نیمی از ترمیم های هر گروه (12n=) تحت 200000 سیکل مکانیکی با نیروی 80 نیوتن قرار گرفتند. رپلیکای اپوکسی رزین 32 نمونه (4 ترمیم از هر زیرگروه) تحت SEM بررسی و درصد درزهای بینابینی محاسبه شد. درنهایت دندان ها در فوشین بازی 5/0% به مدت 24 ساعت و در دمای 37 درجه سانتی گراد قرار گرفتند و سپس دندان ها، برش داده شده و تحت استریومیکروسکوپ مشاهده شدند. آنالیز آماری با استفاده از تست هایKruskal-Wallis و Mann-Whitney انجام شد و ریزنشت اکلوزال و جینجیوال با تست Wilcoxon مقایسه شد.
یافته هامیزان ریزنشت اکلوزالی بین 4 گروه (در حالت با و بدون سیکل مکانیکی) معنی دار نبود (05/0<P). ولی میزان ریزنشت جینجیوالی (در هر دو حالت با و بدون اعمال سیکل مکانیکی) در گروه سوم (Aelite) به طور معنی داری بیشتر از نمونه های ترمیم شده با سیلوران بود (05/0>P). در هیچیک از گروه ها اعمال سیکل مکانیکی منجر به افزایش میزان ریزنشت در اکلوزال یا جینجیوال نشده بود (05/0<P).
نتیجه گیریسیلوران عملکرد بهتری نسبت به کامپوزیت های با بیس متاکریلات با انقباض کم در مطالعه حاضر نداشته است (به جز Aelite) و همچنین اعمال سیکل مکانیکی موجب افزایش ریزنشت نشد.
کلیدواژگان: سیکل، ریزنشت، کامپوزیت های با انقباض کم، سیلوران -
صفحات 19-26زمینه و هدفهدف از این مطالعه لابراتواری مقایسه دو نوع مختلف آماده سازی سطحی بر روی نسبت کنتراست سرامیک IPS e.max Press قبل و بعد از قرارگیری در معرض Accelerated aging بود.روش بررسی10 نمونه دیسکی شکل (10×5/1 میلی متر) از سرامیک های IPS e.max press براساس دستورالعمل کارخانه سازنده ساخته شد. نمونه ها به صورت تصادفی به دو گروه گلیز و پالیش تقسیم شدند (تعداد=5). نسبت کنتراست نمونه ها قبل و بعد از Aging با دستگاه اسپکتروفوتومتر مورد بررسی قرار گرفت. نسبت کنتراست (CR=Yb/Yw) به صورت نسبت شدت روشنایی نمونه ها روی پس زمینه سیاه (Yb) و پس زمینه سفید (Yw) تعریف می شد. آنالیز داده های به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دو طرفه انجام گرفت.
یافته هاپس از 300 ساعت Aging همه نمونه های IPS e.max Press افزایش معنی داری در نسبت کنتراست خود نشان دادند (005/0P=). سرامیک های پرداخت شده در مقایسه با سرامیک های گلیز شده افزایش معنی داری در اپاسیته خود داشتند (018/0P=).نتیجه گیریبا توجه به محدودیت های مطالعه حاضر از یافته های به دست آمده می توان نتیجه گرفت که سرامیک های گلیز شده در مقایسه با سرامیک های پرداخت شده دارای ثبات ترانسلوسنسی بالاتری پس از Aging می باشند.
کلیدواژگان: سرامیک دندانی، Aging، گلیز، پالیش -
صفحات 27-32زمینه و هدفانقباض پلیمریزاسیون کامپوزیت های با بیس متاکریلات یکی از مهم ترین عوامل در شکست ترمیم های کامپوزیت می باشد. برای برطرف کردن این نقیصه، کامپوزیت های با بیس سیلوران معرفی شده اند. ادعا شده است که این کامپوزیت ها دارای حداقل انقباض می باشند. هدف از این مطالعه بررسی میزان انقباض پلیمریزاسیون این دو نوع کامپوزیت بود.
روش بررسیدر این مطالعه تجربی، 5 نمونه دیسکی شکل از هر کامپوزیت رزین در مرکز یک رینگ فلزی باند شده به لام میکروسکوپ قرار گرفت. سطح رویی رینگ با لامل پوشانده شد. لام همراه نمونه کامپوزیتی روی پایه مخصوص دستگاه LVDT (linear variable differential transformer) طراحی شده برای این منظور قرار گرفت تا امکان تابش و کیورینگ نمونه ها از سطح تحتانی لام فراهم شود. در این آزمایش، برای بررسی تغییرات ابعادی نمونه حین پلیمریزاسیون، از روش Deflecting Disk و دستگاه LVDT استفاده شد. ضمنا در این مطالعه، از دو دستگاه تابشی LED با شدت های مختلف، برای پلیمریزاسیون کامپوزیت ها استفاده شد.
یافته هامیزان انقباض پلیمریزاسیون درمورد کامپوزیت Z250 کیور شده با LED وHigh Power LED به ترتیب mμ08/0±15/11 و mμ17/0±51/11 و درمورد کامپوزیت P90 کیور شده با LED و High Power LED به ترتیب mμ06/0±08/1 و mμ12/0±16/1 بود. تفاوت معنی داری بین دستگاه های تابشی LED و High Power LED در میزان انقباض پلیمریزاسیون هر دو نوع کامپوزیت دیده نشد (P-value در مورد Z250 و P90 به ترتیب 094/0 و 019/0 بود).
نتیجه گیریمقدار انقباض پلیمریزاسیون در کامپوزیت های با بیس سیلوران با هر دو دستگاه تابشی، کمتر از کامپوزیت های با بیس متاکریلات بود.
کلیدواژگان: پلیمریزاسیون، کامپوزیت، سیلوران، متاکریلات، دستگاه کیورینگ LED -
صفحات 33-41زمینه و هدفهدف از مطالعه حاضر بررسی اثر پرداخت بر خشونت سطحی کامپوزیت با بیس سایلوران و مقایسه آن با کامپوزیت با بیس متاکریلات و یک نوع گلاس آینومر به وسیله پروفایلومتری و مطالعه با میکروسکوپ الکترونی (SEM) بود.
روش بررسیبرای هرکدام از مواد مورد مطالعه (کامپوزیت Filltek P90، کامپوزیت Filtek P60 و گلاس آینومر Fuji IX) 28 نمونه تهیه شد. آماده سازی نمونه ها در مولد پلی اتیلن با قطر 4 میلی متر و ارتفاع 10 میلی متر انجام شد. نیمی از نمونه های هر ماده توسط کاغذ سنباده 180 grit از جنس سیلیکون کارباید و در حضور آب اتمام (finish) شد. سطح نیمی دیگر از نمونه ها ابتدا با کاغذ سنباده 180 grit و سپس به ترتیب با کاغذ سنباده های 250، 400، 800، 1000، 2000 و 2500 grit و در حضور آب پرداخت گردید. خشونت سطحی نمونه ها توسط پروفایلومتر تماسی بررسی شد و مقادیر متوسط خشونت سطحی (Ra) و حداکثر خشونت سطحی (Rmax) توسط دستگاه مشخص گردید. سپس از هر 6 گروه مورد مطالعه، 4 نمونه به صورت تصادفی انتخاب گردید و تحت میکروسکوپ الکترونی FE-SEM سطح آنها بررسی شد. آنالیز آماری توسط آزمون t، آنالیز واریانس و آزمون Dunnett T3 انجام شد.
یافته هادر هر 3 ماده، Ra بین 180 و 2500grit متفاوت بود. در 180 grit، Ra تنها بین Filtek P60 و Fuji IX اختلاف معنی داری داشت (01/0P=). Ra با استفاده از سمباده 2500grit تنها بین Filtek P90 و Filtek P60 تفاوت معنی داری نشان نداد (56/0P=).
نتیجه گیریدر گلاس آینومر و ترمیم های کامپوزیتی خلفی مرحله پرداخت توصیه می شود.
کلیدواژگان: کامپوزیت، پرداخت، گلاس آینومر -
صفحات 42-47زمینه و هدفتغییر رنگ ترمیم های کامپوزیتی عمده ترین عامل در تعویض این ترمیم ها است. هدف از این مطالعه ارزیابی ثبات رنگ کامپوزیت پس از Rebonding با استفاده از دو ماده چسبنده مختلف بود.روش بررسیتعداد 45 نمونه دیسک کامپوزیتی تهیه و سطح نمونه ها با استفاده از دیسک و لاستیک پرداخت شدند. سپس نمونه ها به سه گروه تقسیم شدند (15=n). در گروه اول: هیچ مرحله دیگری انجام نشد. در گروه 2: دیسک های کامپوزیتی با ارتوفسفریک اسید 37% اچ شدند، سپس از عامل باندینگMargin-bond جهت Rebonding استفاده شد. در گروه 3: مراحل کار مانند گروه 2 بود، اما بعد از اچ، در سطح دیسک از ماده Permaseal استفاده شد. بعد از اندازه گیری اولیه اسپکتروفتومتریک، نمونه ها جهت aging به مدت 3 هفته در قهوه قرار گرفتند. سپس اندازه گیری مجدد اسپکتروفتومتریک انجام شد. جهت آنالیز آماری داده ها از تست ANOVA و تست Tukey با سطح معنی داری 05/0P< استفاده شد.
یافته هاطبق نتایج به دست آمده، میانگین تغییرات کلی رنگ E)Δ(در گروه 1: (34/0±4/1)، گروه 2: (51/1±24/5) و گروه 3: (34/1±44/7) بود. در مقایسه دو دویی گروه ها با همدیگر (001/0>P) اختلاف کاملا معنی دار بود.
نتیجه گیریدرصورتیکه از مواد چسبنده ذکر شده جهت Rebonding نمونه ها استفاده شود، باعث افزایش ثبات رنگ ترمیم های کامپوزیتی نمی گردد.
کلیدواژگان: کامپوزیت رزین، باند مجدد، اسپکتروفتومتری -
صفحات 48-54زمینه و هدفدر پاسخ به نیاز های زیبایی بیماران، استفاده از اباتمنت های سرامیکی گسترش یافته است. علی رغم زیبایی این اباتمنت ها، دقت ماشین کاری و تطابق آن ها همواره مورد سوال بوده است. هرگونه عدم تطابق در محل اتصال بین اباتمنت و ایمپلنت، درنهایت منجر به از دست دادن گشتاور و شل شدن پیچ اباتمنت می گردد. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه میزان از دست دادن گشتاور اولیه در اباتمنت های زیرکونیاییmanually aided design/manually aided manufacture (MAD/MAM) و پیش ساخته تیتانیومی بود.
روش بررسیهفت عدد اباتمنت تیتانیومی (Branemark RP، Easy abutment) تهیه گردید. برای ساخت اباتمنت های سرامیکی، از تکنیک copy milling (MAD/MAM) استفاده شد و با دوپلیکیت کردن اباتمنت های تیتانیومی هفت عدد اباتمنت زیرکونیایی (ZirkonZahn، Sand in Taufers، Italy) تهیه شد. اباتمنت های هر دو گروه، ابتدا با گشتاور 35 Ncm بر روی مدل ایمپلنت محکم شدند و پس از 10 دقیقه مجددا گشتاور با همان مقدار اولیه، اعمال گردید. سپس اباتمنت ها با Torque controller باز شده و مقادیر عددی detorque را در هر نمونه توسط تورک متر دیجیتالی به صورت درصدی از گشتاور ابتدایی ثبت گردید. آنالیز آماری توسط t-test صورت گرفت.
یافته هامیانگین از دست دادن گشتاور در اباتمنت های از پیش ساخته 71/12 Ncm با انحراف معیار 70/1 و برای اباتمنت های سرامیکی MAD-MAM، 50/15 Ncm با انحراف معیار 67/4 بود که از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود نداشت (23/0P=).
نتیجه گیریباتوجه به محدودیت های این مطالعه، می توان نتیجه گرفت که بین میزان detorque در اباتمنت های سرامیکی از نوع MAD/MAM و تیتانیومی تفاوتی وجود ندارد.
کلیدواژگان: از دست دادن گشتاور، اباتمنت زیرکونیا، اباتمنت تیتانیومی -
صفحات 55-63زمینه و هدف
پالپ دندان های شیری اکسفولیه شده، حاوی سلول های بنیادی با قابلیت تکثیر و کلونی زایی بالا می باشد. این سلول ها توانایی تمایز به رده های مختلف سلولی نظیر استئوبلاست، آدیپوسیت، کندروسیت و سلول های عصبی را دارند. این مطالعه با هدف ارزیابی تمایز سلول های بنیادی مزانشیمال جدا شده از پالپ دندان شیری به استئوبلاست و بررسی تاثیر گلوکزآمین در فرم Chitosan بر این تمایز، انجام شد.
روش بررسیپالپ دندان های شیری لق، که سالم و عاری از پوسیدگی بودند، بلافاصله پس از کشیدن دندان، خارج شده و در محلول هضم آنزیمی حاوی کلاژناز نوع 1 و دیسپاز غوطه ور شد. سپس در محیط کشت α Modified Eagle Medium (α MEM) محتوی 10 درصد Fetal Bovine Serum (FBS) کشت داده شدند. پس از سه هفته تشکیل کلونی توسط سلول ها ارزیابی شد. بررسی فلوسیتومتریک برای شناسایی مارکرهای سطحی سلول های بنیادی در روز 21 انجام گرفت. سلول های سومین پاساژ سلولی، جهت تمایز استئوژنیک در محیط کشت روتین و محیط کشت حاوی 10 میکروگرم در لیتر Chitosan، کشت داده شدند. ارزیابی تمایز استئوژنیک در روز 21 با اندازه گیری فعالیت آلکالین فسفاتاز و تعیین میزان تشکیل ندول های مینرالیزه با رنگ آمیزی Alizarin red انجام شد. نتایج حاصل به روش T-test آنالیز شد. برای بررسی نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون غیر پارامتری Kolmogrov- Smirnov استفاده شد.
یافته هاکلونی زایی بیش از 80% در سلول های مورد بررسی دیده شد. آنالیز نتایج فلوسیتومتری نشان داد که در سلول های جدا شده از پالپ دندان شیری مارکرهای مزانشیمال CD90، CD105، CD146 مثبت بودند. درحالیکه مارکرهای هماتوپوئتیک CD45، CD34 و مارکرسلول های اندوتلیال CD31 در آن ها یافت نشد. تشکیل ندول مینرالیزه و فعالیت آلکالین فسفاتاز در حضور گلوکزآمین به طور معنی داری بیشتر بود)001/0(P<.
نتیجه گیریسلول های بنیادی از پالپ دندان شیری اکسفولیه شده استخراج و کشت داده شد. این سلول ها توانایی تمایز استئوژنیک دارند و افزودن گلوکزآمین (Chitosan) به میزان 10 میکروگرم در لیتر تاثیر مثبتی در این تمایز دارد.
کلیدواژگان: سلول بنیادی، دندان شیری، گلوکزآمین، Chitosan -
صفحات 64-70زمینه و هدفرادیوگرافی پانورامیک یکی از تکنیک های معمول در تصویربرداری از ایمپلنت است. با وجود برخی محدودیت های این تکنیک، رادیوگرافی پانورامیک، همچنان رادیوگرافی انتخابی جهت بررسی اولیه در درمان ایمپلنت می باشد. از معایب این رادیوگرافی می توان به عدم وجود دقت ابعادی آن اشاره کرد. مطالعات زیادی برای تعیین میزان بزرگنمایی تصاویر پانورامیک انجام گرفته است که عمده آنها بر روی فانتوم یا اسکال خشک بوده است. اخیرا در این مطالعات از CT یا CBCT (Cone Beam CT) به عنوان استاندارد طلایی استفاده می شود. هدف از این مطالعه تعیین بزرگنمایی عمودی تصاویر پانورامیک در نواحی قدام و خلف با استفاده از مقاطع کراس سکشنال بازسازی شده در CT بود.
روش بررسیتعداد 30 کلیشه پانورامیک تهیه شده با دستگاه های Planmeca EC or CC Proline از پرونده بیماران بخش ایمپلنت انتخاب شد و لندمارک های خاص روی آنها مشخص شد. ابعاد عمودی لندمارک ها روی رادیوگرافی پانورامیک و تصاویر بازسازی شده کراس سکشنال CT توسط کالیپر اندازه گیری و بزرگنمایی عمودی تصاویر پانورامیک به صورت نسبت ابعاد تصویر به ابعاد واقعی محاسبه شد. آنالیز آماری داده ها با استفاده از آزمون آماری Generalized Estimation Equation با Exchangeable correlation matrix و مدل Linear انجام شد.
یافته هامیانگین بزرگنمایی عمودی تصاویر پانورامیک در نواحی قدامی فک بالا 02/0±22/1، در نواحی خلفی فک بالا 02/0±16/1، در نواحی قدام فک پایین 02/0 ± 20/1 و در نواحی خلفی فک پایین 02/0±13/1 بود. اختلاف بزرگنمایی بین ماگزیلا و مندیبل معنی دار بود (001/0>P). اختلاف بزرگنمایی بین نواحی قدام و خلف در فک بالا و فک پایین معنی دار نبود (11/0=P).نتیجه گیریبزرگنمایی عمودی تصاویر پانورامیک (دستگاه Planmeca EC or CC Proline) در نواحی مختلف دو فک بین 13/1 تا 22/1 درصد متفاوت است.
کلیدواژگان: رادیوگرافی پانورامیک، توموگرافی کامپیوتری، بزرگنمایی، ایمپلنت دندانی -
صفحات 71-74زمینه و هدفکاندیدا آلبیکنس شایع ترین عفونت فرصت طلب حفره دهان می باشد. داروهای ضدقارچ موجود عوارض متعدد و طعم نامطلوب دارد. شیرین بیان یکی از قدیمی ترین داروهای مورد استفاده در طب سنتی ایران است که اثرات ضد ویروسی و ضد باکتریال شناخته شده دارد اما مطالعات درباره اثرات ضد قارچی آن محدود است، بنابراین مطالعه حاضر جهت بررسی آزمایشگاهی اثرات ضد قارچی گیاه شیرین بیان طراحی شد.
روش بررسیدر این مطالعه کاندیدا آلبیکنس شماره TIMM 2640 در محیط مناسب کشت داده شد و پس از عصاره گیری، شیرین بیان با غلظت مناسب تهیه شد و به وسیله روش انتشار دیسک کاغذی فعالیت ضد قارچی این گیاه در مقایسه با نیستاتین ارزیابی شد. بررسی یافته ها از آنالیز ANOVA انجام شد.یافته هامطالعه حاضر نشان داد که هاله عدم رشد در گروه نیستاتین 84/0±6/32 میلی متر و در گروه شیرین بیان نزدیک صفر بود و اثرات ضد قارچ گیاه شیرین بیان در مقایسه با نیستاتین بسیار کمتر بود (002/0=P).
نتیجه گیریبراساس نتایج این مطالعه گیاه شیرین بیان در محیط آزمایشگاه فاقد اثرات ضد قارچی می باشد.
کلیدواژگان: شیرین بیان، کاندیدا آلبیکنس، داروهای ضد قارچ
-
Pages 1-7Background And AimsThe marginal integrity of fixed restorations always is a major matter of concern for dental clinicians. Any cause of distortion, including veneering processes, in the marginal integrity is supposed to be detrimental for long-term success of fixed dental prostheses. The aim of this in vitro study was to compare the marginal adaptation of two different full ceramic restoration systems (Zirkouzahu&Cercon) and possible changes in marginal integrity following the multiple veneering process.Materials And MethodsTwelve all-ceramic crowns in the form of coping were fabricated on a pre-made standard metal die with finish line of shoulder preparation from two commercial systems: Cercon® and Zirkonzahn®. The specimens were not cemented. The Crown/Die discrepancy were measured by means of a precise stereo microscope (accuracy±0.1 μm), at various points (n=12) selected along circumferential margin of the restorations. Same procedure was accomplished after applying the veneering porcelain. The mean gap dimensions were calculated and data were analyzed by multivariate (b) test.ResultsMean marginal gap dimensions before and after veneering porcelain firing cycles, for Cercon® were (59.67±13.46 µm) and (63.75±14.16 µm) and for Zirkonzahn® were (65.81±24.37 µm) and (64.74±21.94 µm), respectively. Hotelling trace Multivariate(b) test method showed that the rate of mismatching marginal integrity in two groups (Cercon® and Zirkonzahn®) had no significant difference before and after porcelain firing (P>0.05).ConclusionWithin the limitation of this study, the marginal integrity of both systems were seems to be within the clinically acceptable standard dimension, i.e. 120μm.The marginal gap of both all-ceramic systems were not affected by veneering porcelain firing cycles.Keywords: Fixed restoration, Dental ceramics, Zirconia
-
Pages 8-18Background And Aims
Marginal seal in class V cavity and determination of the best restorative material in reducing microleakage is of great concern in operative dentistry. The aim of this study was to evaluate the effect of load cycling on the microleakage of low shrinkage composites compared with methacrylate-based composites with low shirinkage rate in class V cavity preparation. Marginal integrity of these materials was assessed using scanning electron microscope (SEM).
Materials And MethodsIn this in vitro study, class V cavity preparations were made on the buccal and lingual surfaces of 48 human premolars and molars (96 cavities). The specimens were divided into four groups each containing 12 teeth (24 cavities): group 1 (Kalore-GC+ G-Bond), group 2 (Futurabond NR+Grandio), group 3(All Bond SE+ Aelite LS Posterior), group 4 (LS System Adhesive Primer & Bond+Filtek P90). All the specimens were thermocycled for 2000 cycles (5-50oC). In each group, half of the specimens (n=12) were subjected to 200,000 cycles of loading at 80 N. Epoxy resin replicas of 32 specimens (4 restorations in each subgroup) were evaluated using SEM and the interfacial gaps were measured. Finally, the teeth were immersed in 0.5% basic fuchsin dye for 24 hours at 370C, then sectioned and observed under stereomicroscope. The data were analyzed using Kruskal-Wallis and Mann-Whitney U tests and the comparison between occlusal and gingival microleakage was made with Wilcoxon test.
ResultsWithin unloaded or loaded specimens, there were no significant differences in microleakage among four groups on the occlusal margins (P>0.05). But there were statistically significant differences in microleakage between silorane and Aelite on the gingival margins (P<0.05). No statistically significant differences were found between the microleakage of the loaded and unloaded groups on both occlusal and gingival margins for all materials (P>0.05).
ConclusionSilorane did not perform better than the conventional low shrinkage methacrylate-based composite in terms of sealing ability (except Aelite). Cyclic loading did not increase the extent of leakage in any groups.
Keywords: Low Shrinkage Composite, Microleakage, Cycling, Silorane -
Pages 19-26Background And AimsThe purpose of this in vitro study was to assess the effect of two different surface treatments on the contrast ratio of IPS e.max press ceramic submitted to accelerated aging.Materials And MethodsTen ceramic (IPS e.max Press) disks (10-mm diameter and 1.5-mm thick) were fabricated according to the manufacturer's recommendations. The samples were randomly divided into 2 groups (n=5): polishing and glazing. Contrast ratio ware obtained with a spectrophotometer before and after accelerated aging. The contrast ratio (CR=Yb/Yw), was defined as the ratio of illuminance (Y) of the test material when it is placed on the black background (Yb) to the illuminance of the same material when it is placed over a white background (Yw), was determined. The data were statistically analyzed by two-way analysis of variance (P<0.05).ResultsAll specimens of IPS e.max press ceramic showed significant increase in CR after 300-hour accelerated aging time (P=0.005). Polished samples showed significantly higher opacity compared with that of the glazed ones (P=0.018).ConclusionWithin the limitations of this study, it may be concluded that the glazed specimens showed higher stability in their translucency than the polished specimens.Keywords: Dental ceramic, Aging, Glaze, Polish
-
Pages 27-32Background And AimsPolymerization shrinkage in Methacrylate-based composite is one of the most important factors in composite restorations failure. Silorane-based composite is introduced to compensate this drawback and claimed to have low shrinkage. The aim of this study was to evaluate the polymerization shrinkage of these two composites.Materials And MethodsIn this experimental study, 5 disk shape samples for each resin composites were placed in the centre of metallic ring bonded to microscopic glass slab. Top surface of ring was covered by a glass cover slip. Glass slab and sample were placed on a special LVDT holder in order to light cure from bottom surface and to measure the polymerization shrinkage. In this study, Deflecting Disk method and LVDT (linear variable differential transducer) was used for dimensional change measurement of resin composites. In this study, two LED curing units were used for composite polymerization.ResultsThe mean of polymerization shrinkage in Z250 cured with LED and High Power LED was 11.15±0.08µm and 11.51±0.17µm, respectively (P=0.094), and in P90 cured with LED and High Power LED was 1.08±0.06µm and 1.16±0.12µm, respectively (P=0.019).ConclusionSilorane-based composite (P90) showed significantly less polymerization shrinkage than that of methacrylate-based composite (Z250). For the two types of composite, there was no significant difference between the two curing units in polymerization shrinkage.Keywords: Polymerization, Composite Resin, Silorane, Methacrylate, LED Dental Curing Lights
-
Pages 33-41Background And AimsTo evaluate the effect of polishing on surface roughness of silorane-based composite using profilometery and Scanning Election Microscopy (SEM) and compare it with that of a methylmethacrylate-based composite and a glass ionomer.Materials And MethodsIn this study, 3 groups (n=28) were tested: specimens of two composites (Filtek P90 and Filtek P60) and a glass ionomer (Fuji IX) which were prepared in polyethylene molds (4 mm diameter×10 mm height). Half of the specimens in each group were finished with 180-grit silicon carbide paper and the remaining were finished with 180-grit, and subsequently polished with 250, 400, 800, 1000, 2000, and 2500-grit silicon carbide papers. The surface roughness was evaluated using a contact profilometer and then mean (Ra) and maximum (Rmax) of surface roughness were recorded. Then, the surface of 4 specimens of each subgroup was observed under SEM. Statistical analysis was performed with T-test, ANOVA and Dunnett T3 tests.ResultsIn all materials, Ra was different between polishing with 180 and 2500-grit silicon carbide papers. In 180-grit group, only Ra of Filtek P60 and Fuji IX showed significant difference (P=0.01). In 2500-grit group, there was no significant difference between the Ra of Filtek P60 and Filtek P90 (P=0.56).ConclusionPolishing is recommended for the glass ionomer and posterior composite restorations.Keywords: Composite, Polishing, Glass Ionomer
-
Pages 42-47Background And AimsDiscoloration of resin composites is considered to be the major factor in esthetic restoration failures. The aim of this study was to evaluate the color stability of resin composites after rebonding with two different adhesive materials.Materials And MethodsForty five composite disc samples were divided into three groups (n=15). The surface of specimens was finished by polishing disc and rubber. In group 1, any additional phase was not performed. In group 2, composite discs were etched by %37 orthophosphoric acid, then Margin- bond was used for rebonding. In group 3, the etching procedure was in the same manner used for group 2, but Permaseal was used after etching. After the first phase of spectrophotometric measurement, the specimens were dipped in coffee mix for 3 weeks for aging the specimens. Then the second phase of spectrophotometric evaluation was performed. Collected data was analyzed using one-way ANOVA test followed by Tukey test. P<0.05 was considered as the level of significance.ResultsThe mean total color difference (∆E) observed in groups 1 to 3 were 1.4±0.34, 5.24±1.51, and 7.44±1.34, respectively. Statistical significant differences were shown between the groups (P<0.001).ConclusionRebonding with adhesive materials used in this study did not increase the color stability of composite restorations.Keywords: Resin composites, Rebonding, Spectrophotometry
-
Pages 48-54Background And AimsIn response to esthetic demand of patients, ceramic abutments have been developed. Despite esthetic of zirconia abutments, machining accuracy of these abutments has always been a question. Any misfit in the abutment-implant interface connection can lead to detorque and screw loosening. The aim of this study was to compare torque loss value of manually aided design/manually aided manufacture (MAD/MAM) zirconia abutments with prefabricated titanium abutments.Materials And MethodsSeven titanium abutments (Branemark RP, Easy abutment) and seven copy milled abutments which were duplicated from the prefabricated Zirkonzhan (ZirkonZahn, Sand in Taufers, Italy) were prepared. After sintering process of zirconia abutment, all abutments were fastened with a torque screw under 35 Ncm. Detorque measurements were performed per group pushing the reverse button of the Torque controller soon after screw tightening with values registered. The mean torque loss were calculated and compared using Student's t test.ResultsThe mean of torque loss was 12.71 Ncm with standard deviation of 1.70 for prefabricated titanium abutments and 15.50 Ncm with standard deviation of 4.67 for MAD-MAM abutments. The difference between the two groups was not statistically significant (P=0.23).ConclusionWithin the limitation of this study, MAD-MAM ceramic abutments could maintain the applied torque comparing to the prefabricated abutments.Keywords: Torque loss, Zirconia abutment, Titanium abutment
-
Evaluation of vertical magnification of panoramic radiography by CT scan sections for dental implantPages 64-70Background And AimsThe Panoramic radiography is one of the routine techniques in implant imaging. Although there are some limitations with this technique, panoramic radiography is radiographic choice for basic evaluation for implant treatment. Many studies have been designed to determine magnification in panoramic images but most of them were performed on dry skulls or radiographic phantoms. In recent studies CT or CBCT are used as gold standard. The aim of this study was to determine vertical magnification of panoramic images using renovated CT sections in anterior and posterior regions of both jaws.Materials And Methods30 panoramic radiographs (Planmeca EC or CC Proline) were selected from patients of implant department and Particular anatomic landmarks were selected in those images. Vertical dimensions of these landmarks were measured in both panoramic and renovated cross sectional CT images by a digital caliper and vertical magnification was calculated as the ratio of image dimensions to the real dimensions.ResultsThe mean vertical magnification of panoramic radiographs in anterior and posterior maxillae were 1.22±0.02 and 1.16±0.02, respectively. The mean vertical magnification of panoramic radiograph in anterior and posterior mandible were 1.20±0.02 and 1.13±0.02, respectively. The differences between magnification in mandible and maxillae were significant (P<0.001). The differences between magnification in anterior and posterior regions of both jaws were not significant (P=0.11).ConclusionVertical magnification of panoramic images (Planmeca EC or CC Proline) in different regions in both jaws were between 1.13 to 1.22.Keywords: Panoramic radiography, Computed tomography, Magnification, Dental implant
-
Pages 71-74Background And AimsCandida Albicance is one of the most common oral opportunistic infection. Antifungal drugs have several side effects as well as bad taste. Licorice is one of the oldest drugs in Iranian traditional medicine. It has antibacterial and antiviral effects; however, there are a few studies about its antifungal. Therefore, this study was designed for in vitro evaluation of the antifungal effect of licorice.Materials And MethodsCandida Albiance (TIMM 2640) was cultured. After licorice extract was prepared, its antifungal effect was compared with that of nystatin using agar diffusion method.ResultsDiameter of inhabitation zone was 32.60±0.84 mm in nystatin group and almost zero in licorice groups. There was statistically significant difference between nystatine and licorice extract (P=0.002).ConclusionBased on the result of this in vitro study, licorice extract did not show any antifungal effect.Keywords: Licorice, Candida Albicance, Antifungal drugs
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.