فهرست مطالب

فصلنامه ابن سینا
سال پانزدهم شماره 1 (پیاپی 42، بهار 1392)

  • تاریخ انتشار: 1392/04/10
  • تعداد عناوین: 8
|
  • علی راعی عزآبادی، شاهرخ فرزام پور، امیرهوشنگ مهرپرور صفحات 1-11
    مقدمه
    افت شنوایی ناشی از صدا (NIHL) بیماری پیچیده ای است که با اثر متقابل عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می شود. یکی از منابع صوت بلند، محیط فرودگاه است که کارکنان و ساکنان مجاور با صوت آن مواجهند. هدف از مطالعه تعیین فراوانی NIHL در کارکنان فرودگاه شهید صدوقی یزد در سال 90-1389 بود.
    روش بررسی
    در این مطالعه ی توصیفی با نمونه گیری متوالی از کارکنان بخش های مختلف فرودگاه، 106 نمونه جمع آوری شد. سه مدل تقسیم بندی براساس شدت صدای محیط کار، سابقه کاری و ساعات کار روزانه کاری استفاده شد. شنوایی افراد با ادیومتری تون خالص سنجیده شد. شدت صدای محیط کار نیز در مکان ها و حالت های مختلف عملیات پرواز و غیرپرواز اندازه گیری شد.
    یافته ها
    صوت موجود در فرودگاه، متناوب بود و شدت آن در بعضی موقعیت های کاری از 85 دسی بل فراتر می رفت. از موقعیت های پروازی بیشترین شدت صوت به ترتیب در هنگام «آماده برای پرواز بر روی باند»، «فرود» و «صعود» داشتند. (به ترتیب 7/92، 5/86 و 9/85 دسی بل) از موقعیت های غیر پروازی، «مولد برق»، «آژیر بخش ایمنی زمینی» و «دستگاه هدایت پرواز» شدت های صوت بالاتر از حالت های پروازی داشتند. (به ترتیب 109، 103 و 4/94 دسی بل) براساس ادیومتری تون خالص، فراوانی افت قابل توجه آستانه ی شنوایی در فرکانس های 4، 6 و 8 هزار هرتز بالاتر بود که در گوش راست به ترتیب 7/8، 6/14 و 4/18% و در گوش چپ به ترتیب 2/13، 21 و 2/16% بود. 33% از کارکنان به NIHL دچار بودند. میزان NIHL در افراد مواجه با صوت بلند نسبت به افراد غیرمواجه بالاتر بود (1/42% در مقابل 9/28%؛ 039/0=p). سال های سابقه ی کار در بروز NIHL موثر بود (001/0>p) ولی ساعات کار روزانه بر ایجاد NIHL اثری نداشت.
    بحث و نتیجه گیری
    هر چند صدای محیط فرودگاه فقط در معدودی از موقعیت ها از حد مجاز فراتر می رود ولی سبب کاهش شنوایی در افرادی که با آن مواجهه دارند، می گردد.
    کلیدواژگان: سر و صدا، کاهش شنوایی ناشی از صدا، فرودگاه
  • علیرضا خوشدل، مرتضی سید جعفری، سید تقی حیدری، فیروزه ابطحی، علیرضا عبدی صفحات 12-18
    مقدمه
    بیماری های قلبی و عروقی از علل مهم مرگ و میر و ناتوان سازی در دنیا می باشند. هدف این مطالعه تعیین شیوع ریسک فاکتورهای قلبی عروقی و سندرم متابولیک در بین چتربازان نظامی بود.
    روش بررسی
    در یک مطالعه مقطعی در بین 96 نفر از چتربازان فشارخون، وزن، قد، شاخص توده بدنی، دورکمر، دورباسن، میزان قند ناشتا و پروفایل لیپیدی اندازه گیری گردید و سپس میزان سندرم متابولیک بررسی شد.
    یافته ها
    میانگین سنی افراد مورد مطالعه 4/37 بود. 24 نفر (25%) از افراد مورد بررسی دارای فشارخون و 36 نفر (5/37%) در معرض فشارخون بودند. 5 نفر (2/5%) دارای دیابت و 4 نفر (2/4%) از افراد در معرض دیابت بودند. هیپرکلسترولمی، هیپرتری گلیسریدمی به ترتیب در 46 نفر (47%) و 23 نفر (24%) مشاهده گردید. سندرم متابولیک در 5 نفر (2/5 %) براساس معیارهای ATPШ و 13 نفر (5/13%) براساس معیارهای IDF محاسبه گردیده است.
    بحث و نتیجه گیری
    نتایج کلینیکی و پاراکلینیکی نشان می دهند که ریسک فاکتورهای معمول قلبی عروقی در بین نظامیان کمتر از بقیه جامعه است و شیوه زندگی نظامیان می تواند دلیل آن باشد اما به دلیل ریسک بالای شغلی در این گروه پیشنهاد می شود برنامه غربالگری قلبی عروقی به طور مستمر انجام گیرد تا بتوان در امر بیماری های زودرس و پیشگیری از حوادث ناگوار توفیق لازم را کسب نمود.
    کلیدواژگان: قلبی، عروقی، سندرم متابولیک، چتربازی
  • کمال عبدالمحمدی، خدایار قربان، بنفشه درمنش، مریم دادمنش، سعید زارعی صفحات 19-27
    مقدمه
    هوانوردی می تواند یک محیط کاملا استرس زا برای انسان ایجاد کند. اضطراب و استرس ناشی از این سفرها بیشتر در پرسنل ارتش که ماموریت های جنگی انجام می دهند، دیده می شود. در کنار استرس، نیروی گرانش پایین، تشعشعات کی هانی و فشار کم اکسیژن در ارتفاعات بالا، می تواند بر سیستم های فیزیولوژیک بدن، خصوصا سیستم ایمنی تاثیرگذار باشد. هدف از این مطالعه بررسی سطوح مختلف ایمنی سلولی و هومورال در خلبانان نیروی هوایی است.
    روش بررسی
    در این تحقیق موردی- شاهدی نمونه های خون 20 نفر از خلبانان از نظر مارکرهای سطح سلولی CD3، CD4، CD8، CD16 و CD56 به روش فلوسایتومتری، همچنین از نظر سطح آنتی بادی IgE توتال و آنتی بادی های M و G علیه ویروس های هرپس سیمپلکس 1و 2، سایتومگال و اپشتن بار به روش الایزا، مورد سنجش قرار گرفتند و با گروه کنترل مقایسه انجام شد.
    یافته ها
    نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که درصد سلول های نوتروفیل خون محیطی، لنفوسیتT کشنده CD) و (CD و سلول های کشنده طبیعی (CD) در خلبانان نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بالا بود(05/0p<). در مقابل درصد کل لنفوسیت های خون محیطی و لنفوسیت های T یاور) CD و (CD در خلبانان به طور معنی داری پایین بود(05/0p<).
    بحث و نتیجه گیری
    این نتایج نشان داد که هوانوردی می تواند باعث تغییراتی در سیستم ایمنی خلبانان، خصوصا سیستم ایمنی سلولی گردد.
    کلیدواژگان: هوانوردی، سیستم ایمنی، ایمنی سلولی
  • محمد رضازاده کرمانی، علیرضا خوشدل صفحات 28-36
    مقدمه
    آمادگی جسمانی از مهمترین ویژگی هایی است که سبب برتری ارتش ها در میدان نبرد می شود. در این مطالعه سعی می شود تا ضمن بررسی آمادگی فعلی پایواران ارتش جمهوری اسلامی ایران (آجا) همبستگی برخی شاخص های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی با معیارهای آمادگی جسمانی سنجیده شده و در پایان برخی از این نشانگرها به عنوان شاخص های آمادگی جسمانی پیشنهاد شوند.
    روش بررسی
    در این مطالعه 200 آزمودنی شرکت داشتند که پیش از شروع مورد معاینه قرار گرفتند تا منع پزشکی تست های ورزشی را نداشته باشند پس از آن پرسشنامه مربوط به اطلاعات دموگرافیک و سابقه بیماری و مصرف دارو را پر کردند. سپس قدرت عضلانی، انعطاف پذیری عضلات، آمادگی قلبی- تنفسی و شاخص های عروقی بصورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفت و در انتها شاخص های چربی و قندخون افراد سنجیده شد. در پایان داده های بدست آمده به روش رگرسیون خطی آنالیز شده و بهترین مدل پیش بینی کننده های آمادگی جسمانی تعیین شد.
    یافته ها
    میانگین متوسط قدرت عضلانی 7/13±52/48 و میانگین حداکثر قدرت عضلانی 6/18±77 بوده است. میانگین میزان انعطاف نیز 92/9±44/42 بوده است. بهترین مدل پیش بینی کننده مسافت طی شده در تست ورزش و همچنین مدت زمان تحمل تست ورزش به ترتیب 69% و 6/74% قادر به پیش بینی بود.
    بحث و نتیجه گیری
    به نظر می رسد ترکیب شاخص های عروقی و شاخص های ترکیب بدنی قادر به پیش بینی میزان آمادگی جسمانی افراد باشد از اینرو انجام مطالعات بیشتر در یگان های عملیاتی آجا پیشنهاد می گردد.
    کلیدواژگان: وضعیت جسمانی، کارکنان ارتش، امپدانس بیوالکتریکی
  • کامران آزما، فرشید محمدی، ایمان ناصح، رضا عمادی فرد صفحات 37-43
    مقدمه
    خستگی یکی از موارد شایع بعد از انجام تمرینات نظامی است که به نظر می رسد از دلایل مهم آسیب به ویژه در مفاصل اندام تحتانی باشد. در بسیاری از موارد پس از آسیب، کاهش حس عمقی در این افراد دیده می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر خستگی عضلانی ناشی از انجام تمرینات نظامی در دوره آموزشی بر حس عمقی مچ پای سربازان و رابطه آن با آسیب های عضلانی اسکلتی بود.
    روش بررسی
    50 سرباز در طول دوره آموزشی، به طور تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. حس عمقی مچ پای غالب در حرکت پلانتارفلکشن (در زاویه 21 درجه) به صورت فعال و غیرفعال پیش از آغاز و پس از پایان دوره آموزشی توسط دستگاه (cpm)Continuous Passive Motion اندازه گیری شد و میانگین خطای مطلق سه آزمایش ثبت گردید. همچنین تعداد و نوع آسیب افراد در طی دوره ثبت گردید. به کمک آزمون آماری t جفتی تغییرات حاصله در حس عمقی مفاصل، پیش و پس از دوره سنجیده شد. همچنین ارتباط بین میزان دقت حس عمقی و شیوع آسیب دیدگی سنجیده شد.
    یافته ها
    تمرینات نظامی در دوره آموزشی باعث کاهش دقت تشخیص وضعیت مچ پا در حرکت پلانتار فلکشن در دو حالت فعال و غیرفعال می شود (001/0< p) همچنین ارتباط قوی بین کاهش دقت حس عمقی مفاصل و وقوع آسیب مشاهده شد. (001/0>p، 86/0=r)
    بحث و نتیجه گیری
    حس عمقی مفصل مچ پا در اثر اعمال خستگی کاهش می یابد و افراد دارای دقت حس پایین تر بیشتر از دیگران در معرض آسیب دیدگی قرار دارند.
    کلیدواژگان: حس عمقی، خستگی، مفصل مچ پا
  • امیر نوروزپور، محمد هادی مدقق، علیرضا خوشدل، غلامحسین کاظم زاده صفحات 44-50
    مقدمه
    نحوه برخورد اولیه با بیماران ترومایی با گلوله، قبل از رسیدن به مراکز درمانی مناسب، می تواند در موربیدیته و مورتالیته ی ناشی از آسیب، موثر باشد. هدف این مطالعه ارزیابی نحوه برخورد اولیه با مصدومین ناشی از گلوله، با تاکید بر پروتکل انتقال مصدومین به مراکز تشخیصی- درمانی مناسب بود.
    روش بررسی
    در این طرح، بیماران ترومایی با گلوله مراجعه کننده به چهار بیمارستان بزرگ سطح شهر مشهد در سال 1389 مورد مطالعه قرار گرفت.
    یافته ها
    در مجموع 66 مورد مراجعه کننده به بیمارستان های فوق، 51 مورد مراجعه مستقیم داشته و 15 مورد از مراکز دیگر به بیمارستان های فوق ارجاع شده بودند، شایعترین محل آناتومیک آسیب، اندام ها بود (6/60%) مدت زمان بستری مصدوم در بیمارستان در گروه های فوق تفاوت معنی داری نداشت (188/0p=). همچنین، در بین مصدومینی که به طور مستقیم از محل حادثه درون شهری، بوسیله آمبولانس اورژانس یا وسیله ای غیرآمبولانس، به مراکز فوق مراجعه کرده بودند، تفاوتی از نظر مدت زمان بستری در بیمارستان وجود نداشت (553/0p=). لازم به ذکر است که و بیشترین مورتالیته در مصدومینی بود که همزمان بیش از یک قسمت بدن مورد آسیب قرار گرفته بود (مثلا قفسه صدری و شکم).
    نتیجه گیری
    عدم تفاوت مدت زمان بستری مصدومین منتقل شده با آمبولانس اورژانس در مقایسه با وسایل نقلیه دیگر، لزوم تامل بیشتر در تقویت نیروهای انسانی و تجهیزات درمانی خدمات درمانی اورژانس را نمایان می سازد.
    کلیدواژگان: ترومای گلوله، تریاژ، خدمات پزشکی اورژانس
  • سیدعلی نیک سیرت، محمدرضا کاظمی، حبیب الله میرزابابایی صفحات 51-55
    مقدمه
    نوروفیدبک یا بازخورد عصبی روش نوینی است که اخیرا استفاده از آن در زمینه های مختلف از جمله روان پزشکی، ورزشی، آموزشی و نظامی رو به افزایش است و نتایج مطلوبی در بهبود عملکرد مغزی در پی داشته است. در این مقاله سعی بر آن است که مروری مختصر بر مبانی و مفهوم نوروفیدبک و چگونگی تاثیرگذاری آن صورت گیرد و راه کارهایی برای استفاده از آن در دوره های آموزشی نظامی به خصوص در حیطه ی آموزش های هوایی و خلبانی ارائه گردد.
    روش بررسی
    این مطالب از طریق جستجو در سایت های اینترنتی داخلی و خارجی و نیز کتب مرجع اعصاب و روان استخراج شده است.
    یافته ها
    در این مطالعه مفهوم کاربردی نوروفیدبک شرح داده شد و روش هایی برای چگونگی استفاده از آن در سیستم آموزش های نظامی با ارجحیت بر آموزش های خلبانی و تقویت عملکرد ذهنی خلبانان ارائه شد.
    بحث و نتیجه گیری
    از آنجا که مطالعات صورت گرفته در زمینه ی نوروفیدبک تاثیر آن را در افزایش قابلیت های مغز ثابت کرده اند و در کشورهای پیشرفته از این روش در زمینه های مختلف بهره می جویند، به کارگیری آن در آموزش خلبانان در جهت افزایش کارایی و کاهش خطا می تواند مفید واقع شود.
    کلیدواژگان: نوروفیدبک، مغز، پرواز
  • رضا اسلامی، امیر خوشوقتی، امیر نظامی اصل صفحات 56-59
    بیماری دکامپرشن (Decompression Sickness) یک صدمه شایع همراه با غواصی اسکوبا و سایر فعالیت های همراه با کاهش فشار از قبیل پرواز هوایی و پرواز فضایی است [1] این بیماری می تواند به 2 الگوی بالینی تقسیم بندی شود: تیپ I و تیپ II. نشانه های تیپ I شامل دردهای عضلانی- اسکلتی، پوستی و تظاهرات لنفاتیک، بی اشتهایی و خستگی است. در حالی که تیپII با اختلال عملکرد سیستم عصبی مرکزی، قلبی – ریوی و نوروپاتی محیطی همراه است [2]. علت بیماری ایجاد حباب های گاز در داخل خون در هنگام برقراری مجدد فشار است که باعث صدمه با عروق خونی و بافت های اطراف می گردد [3]. منشاء تشکیل حباب ها یا از گازهای حل نشده در داخل خون است، و یا از گازهای استنشاق شده که به داخل جریان خون شریانی در صورت آسیب باروتروماتیک ریوی ناشی می-شود که هر دو منشا باعث علائم مشابه می گردد [1].
    کلیدواژگان: بیماری دکامپرشن، غواصی، علایم نورولوژی
|
  • A. Raiy, Sh Farzampour, Ah Mehrparvar Pages 1-11
    Background
    Noise-induced hearing loss (NIHL) is a complex disease caused by interaction of genetic and environmental factors. Airport environment، as a source of noise، imposes loud noise on its staff and adjacent inhabitants. The aim of this study was to determine frequency of NIHL in staff of Yazd (Shahid Sadoughi) Airport in 20I0-2011.
    Materials And Methods
    In this descriptive study، 106 subjects were collected by consecutive sampling from different parts of the airport. Three types of classification were applied، on the basis of workplace noise intensity، employment years، and daily work hours. Auditory status was assessed by pure tone audiometry. Workplace noise levels were also measured in flight and non-flight situations.
    Results
    The airport noise was intermittent and its intensity exceeded 85 dB in some situations. Among flight situations highest intensities were recorded respectively at the time of «on the runway»، «ready to fly»، descent «and» ascent «Among non-flight situations،» electricity generator «،» siren of ground security «and» flight guidance consul«had intensities higher than flight situations. (Respectively 109،103، and 94. 4 dB) Regarding pure tone audiometry، significant decrease of hearing threshold was more frequent at 4، 6 and 8 kHz (i. e. 8. 7%، 14. 6% and 18. 4% respectively in right ear، and 13. 2%، 21% and 16. 2% respectively in left ear). Thirty three percent of staff had NIHL. NIHL rate was higher in exposed subjects than non-exposed ones (42. 1% vs. 28. 9%; P-value=0. 039). Although، employment years had a significant impact on NIHL (p<0/001)، daily work hours had no effect.
    Conclusion
    Airport environment noise caused hearing loss among airport staff، although it exceeded non-hazardous level only in few conditions.
    Keywords: Noise, Noise, Induced Hearing Loss, Airport
  • Ar Khoshdel, M. Seyed Jafari, St Heidari, F. Abtahi, Ar Abdi Pages 12-18
    Background
    The cardiovascular disease (CVD) is one of the main causes of morbidity and mortality worldwide. The aim of present study was to determine prevalence of cardiovascular risk factors and metabolic syndrome among military parachutists in Iran.
    Materials And Methods
    In a cross-sectional study on 96 military parachutists، arterial blood pressure، weight، height، body mass index، waist circumference، hip circumference، fasting blood glucose، and lipid profile were assessed and then the rate of metabolic syndrome was evaluated.
    Results
    Mean age was 37. 4 years. Totally، 24 (25%) parachutists fulfilled the criteria of hypertension، while 36 (37. 5%) exhibited blood pressure in the range of pre-hypertension. Five (5. 2%) cases suffered from diabetes mellitus and 4 (4. 2%) were pre-diabetics. Hypertriglyceridemia and hypercholesterolemia was seen in 23 (24%) and 46 (47%) participants، respectively. The rate of metabolic syndrome based on ATP III and IDF criteria was 5. 2% (5 cases) and 13. 5% (13 cases)، respectively.
    Conclusions
    Although war-related stressors and high intensity physical activities are associated with both acute cardiac events and cardiac risk factors، our data is in favor of lower frequency of cardiovascular risk factors among military parachutists. However، routine monitoring of military parachutists is necessary to find the cardiovascular risk factors.
    Keywords: Cardiovascular, Metabolic Syndrome, Parachuting
  • K. Abdolmohammadi, Kh Ghorban, B. Dormanesh, M. Dadmanesh, S. Zarei Pages 19-27
    Background
    Aviation can be a stressful environment for human. The pilots can suffer from great anxiety during military air travels. Apart from stress، microgravity، cosmic radiations and low oxygen pressure in high altitude، can affect the physiological systems of human body، especially the immune system. The purpose of this study is to investigate different parts of the immune system in the air force pilots.
    Materials And Methods
    In a case-control study، twenty pilots were compared with control group cellular surface markers CD3، CD4، CD8 and CD56 using flow cytometry technique. IgM and IgG levels against herpes simplex virus 1، 2 (HSV-1،2)، Cytomegalovirus (CMV) and Epstein-Barr virus (EBV) were also analyzed by ELISA method.
    Results
    The results of this study showed that peripheral blood neutrophil cells percentage، cytotoxic T cells (and natural killer cells (were significantly higher in the pilots compared to the control group (p<0. 05). In contrary، total peripheral blood lymphocytes percentage and helper T cells (were significantly lower in the pilots (p<0. 05).
    Conclusion
    The results indicated that aviation can change pilots'' immune system، especially their cellular immunity.
    Keywords: Aviation, Immune Systems, Cellular Immunity
  • Pages 28-36
    Background
    Physical fitness is one of the most important causes of superiority in the battle fields so determining and ability to predict fitness is always an important goal for all armed forces universally. In this project the authors try to measure physical f itness of Iranian army personnel and simultaneously measure some of the physiologic indices to investigate their relationship with physical fitness indices.
    Materials And Methods
    200 personnel of Iranian Army aged 22 to 59 years old enrolled in the study. First the subjects filled a questionnaire about their history of previous illnesses then physical examination was performed by a sport medicine specialist، followed by Anthropometric and flexibility measurements and the body composition estimation using Bioelectric Impedance Analyzer. The cardio-respiratory fitness of subjects was measured. Fasting serum total cholesterol، Triglyceride، LDL، HDL and FBS and Hemoglobin concentration were also measured. The data were analyzed using Enter and Backward Linear Regression and the best model for predicting physical fitness indices determined.
    Results
    The mean average and maximal force of subjects were 48. 52±13. 7 and 77±18. 6. The mean flexibility measured using Sit & Reach test was 42. 44±9. 92. We could find statistically significant relations between Fitness indices and physiologic Biomarkers but only two models could predict the variation of Stress test time and distance (R2=0. 746، P Value<0. 001).
    Conclusion
    Estimation of cardio-respiratory fitness using measured biomarkers is possiblei it is highly suggested to measure indices and physiologic biomarkers in operational personnel of army.
    Keywords: Physical Conditionings, Armed Forces Personnel, Bioelectrical Impedance
  • K. Azma, F. Mohamadi, E. Naseh, R. Emodifard Pages 37-43
    Background
    The high incidence of lower limb overuse and acute injuries that occur in military populations suggests that fatigue may contribute to altered neuromuscular control of the ankle and knee joints. Moreover، deficits in ankle and knee joint position senses (JPSs) were seen in subjects with history of lower limb musculoskeletal injuries. The aim of this study was to evaluate if military exercises could alter the ankle JPS and to examine the possible relation of JPS to further lower limb musculoskeletal injuries in military service.
    Materials And Methods
    50 male conscripts from a unique base with same military training were recruited. Subjects were asked to recognize pre-determined position of the dominant ankle (21 degree of plantar flexion) before and after military exercises by continuous passive motion device (CPM). The average of the absolute error (AE) of three trials was recorded as scores for both conditions and results were compared. The subjects were followed for 8 weeks for any musculoskeletal injuries and the relationship between the incidence of lower limbinjury and JPS were determined by paired t-test.
    Results
    There was significant decrease in subject''s ability to recognize passive and active repositioning of their ankle joint after a session of military protocol (p<0. 001). There was a strong correlation between lower JPS acuity and occurrence of injury (r= 0. 86، p<0. 001).
    Conclusion
    The acuity of the ankle JPS is reduced subsequent to military exercises. Decreasing JPS accuracy was associated with growing incidence of lower limb musculoskeletal injuries.
    Keywords: Proprioception, Fatigue, Ankle Joints
  • A. Noruzpour, Mh Modaghegh, Ar Khoshdel, Gh.H. Kazemzadeh Pages 44-50
    Background
    The initial treatment of patients with gun shot trauma، before reaching proper care، can be effective in patient’s morbidity and mortality. The aim of this study was to evaluate the trauma system in the pre-hospital approaches for patients with bullet trauma.
    Materials And Methods
    In this study، the bullet trauma patients presenting in four major hospitals in Mashhad between 2010 and 2011 were studied.
    Results
    A total of 66 patients admitted to our hospitals (51 with directly admission and 15 were referred from other centers). The most common anatomic site of injury was extremities (60. 6%) and the highest mortality rate was seen in patients with more than one site injury (e. g. chest and abdomen). The length of stay in hospital had no significant difference in these groups (P = 0. 188). Also، the length of stay in hospital was similar between patients who were transferred with ambulance and others who were transferred with other vehicles (P = 0. 553).
    Conclusion
    Similarity in the length of stay in hospital between emergency ambulance and other vehicles transmitted patients reflects the need for more strengthening the manpower and equipments in the health care in emergency services.
    Keywords: Gunshot Wound, Triages, emergency medical services
  • Sa Niksirat, Mr Kazemi, H. Mirzababaiy Pages 51-55
    Background
    Neurofeedback is a new technique recently used in various fields such as mental، physical، educational and military with favorable results in improving brain function. This paper is a brief overview of the principles and concepts of neurofeedback and it effectiveness and the ways to use it in military training، especially in the area of aviation and pilot training.
    Materials And Methods
    A search through the contents of the internal and external Web sites and psychiatric textbooks was performed.
    Results
    In this study of neurofeedback applications are described and the methods and systems for military training are provided، with emphasis on pilots’ training and their mental performance enhancement.
    Conclusion
    Since the neurofeedback had effects on improving brain function in several studies and also used in developing countries in different areas، it can be helpful for pilot training to increase efficiency and reduce errors.
    Keywords: Neurofeedbacks, Brain, Aviation
  • R. Eslami, A. Khoshvaghti, A. Nezami Pages 56-59