مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
سال سی و پنجم شماره 2 (پیاپی 104، خرداد و تیر 1392)

بره موم یک ماده رزینی است که توسط زنبور عسل از بوته های گیاهی، برگهای درختان جمع آوری می شود. در این مطالعه به بررسی اثر درمانی عصاره اتانولی بره موم بر روی عفونت جلدی کاندیدیازیس تجربی در خرگوش پرداخته شده است.
در این مطالعه تجربی تعداد 24 قطعه خرگوش نر که در آنها کاندیدیازیس جلدی تجربی ایجاد شد، به طور تصادفی به 6 گروه مساوی شامل؛ کنترل مثبت و منفی و 4 گروه آزمون تقسیم شدند. گروه های چهارگانه آزمون به ترتیب؛ 125، 250، 500 و 1000 میکروگرم بر میلی لیتر عصاره اتانولی بره موم و گروه کنترل مثبت درمان استاندارد نیستاتین و گروه کنترل منفی سرم فیزیولوژی را به مدت 20 روز و روزی 2 بار به صورت موضعی دریافت نمودند.
نتایج نشان دادند که دوز 1000 میکروگرم بر میلی لیتر از عصاره اتانولی بره موم کاندیدیازیس جلدی تجربی را در مدت 3 روز درمان کرد. علایم کاندیدیازیس جلدی در گروه نیستاتین بعد از 5 روز التیام یافت.
بر اساس یافته های این مطالعه دوز μg/ml1000 از عصاره اتانولی بره موم می تواند عفونت را در مدت زمان کوتاهتری نسبت به نیستاتین درمان کند. بره موم یک جایگزین مناسب برای داروهای شیمیایی علیه قارچ های مقاوم به دارو ازجمله کاندیدا آلبیکنس است.

کانسر حنجره یکی از شایعترین کانسرهای سر و گردن می باشد. متاستاز کانسر حنجره به غدد لنفاوی گردن یک نگرانی و مشکل عمده در درمان این بیماری برای جراح و مشکل اختلال عملکردی عناصر گردن و زیبایی برای بیمار می باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان متاستاز کارسینوم سنگفرشی حنجره به غدد لنفاوی گردن بر اساس تمایز هیستوپاتولوژیک تومور می باشد.

این مطالعه بصورت توصیفی- تحلیلی بر روی 200 بیمار مبتلا به کانسر حنجره انجام گرفت و میزان درگیری غدد لنفاوی گردن با تمایز سلولی تومور مقایسه شد و داده ها با استفاده از آزمون کای اسکوئر و بوسیله نرم افزار SPSS.15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

از 200 بیمار در این مطالعه 197 بیمار مرد با میانگین سنی 89/7±53/65 سال بودند. 78 بیمار متاستاز گردنی داشتند. متاستاز گردنی در 2 بیمار با SCCدرجا وجود نداشت، 117 بیمار با SCC بخوبی تمایز یافته دارای 3/10% متاستاز گردنی، 55 بیمار با SCC با تمایز متوسط دارای 5/74% متاستاز گردنی، 19 بیمار با SCC تمایز کم دارای 100% متاستاز گردنی، 6 بیمار با SCC بدون تمایز دارای 100% متاستاز گردنی و یک بیمار با تومور ورکوز کارسینوما بدون متاستاز گردنی بودند.

متاستاز به غدد لنفاوی گردن در بیماران مبتلا به کانسر حنجره از شیوع بالایی برخوردار است، بطوریکه در مطالعه ما 5/38% از بیماران درگیری متاستاتیک غدد لنفاوی گردن را داشتند که میزان آن با اندازه، محل و تمایز سلولی ارتباط معنی داری دارد.

یکی از راه های انتقال بیماری توکسوپلاسموزیس مادرزادی از طریق جفت به جنین می باشد که تشخیص این بیماری را در این مرحله بسیار حائز اهمیت می نماید. توکسوپلاسموزیس مادرزادی چنانچه در سه ماهه اول بارداری رخ دهد به سقط جنین و اختلالات اعصاب مرکزی و چشمی منجر می شود. لذا روش های تشخیصی دقیق در بررسی زنان مبتلا به عفونت توکسوپلاسموزیس حائز اهمیت می باشد که شامل روش های سرولوژی مانند الایزا والایزا اویدیتی هستند.
در این مورد از طراحی یک روش دستی الایزا اویدیتی و بررسی و مقایسه نتایج آن با روش تجاری الایزا اویدیتی رایج در آزمایشگاه های مختلف استفاده گردیده است. نمونه های سرمی و مایع آمنیوتیک از 48 مادر بارداری که سابقه سقط جنین داشته اند در بیمارستان شریعتی تهران جمع آوری گردید. برای مقایسه، یک روش الایزای اویدیتی به طریق دستی نیز در دانشگاه تربیت مدرس طراحی گردید. بررسی های آماری با نرم افزار Spss نسخه 19 صورت گرفت.
نتایج روش الایزا نشان داد که در بیشتر مادران مورد مطالعه، عفونت توکسوپلاسموزیس اخیرا رخ داده است.
تفسیر این مقایسه حاکی از آن است که در تشخیص انگل توکسوپلاسما گوندی روش الایزا تنها آنتی بادی IgM را به خوبی اندازه گیری می کند اما در روش الایزا اویدیتی هردو آنتی بادی IgM وIgG به درستی قابل اندازه گیری است، همچنین روش الایزا اویدیتی زمان ابتلای مادر به انگل توکسوپلاسما گوندی را تعیین می کند.

سرطان تیروئید شایع ترین بدخیمی سیستم اندوکرین است. میزان شیوع این سرطان با شرایط جغرافیایی، محیطی و نژادی متغیر می باشد. عمده دلیل ابتلا به سرطان، جهش در ژن های سرکوبگر نظیر ژنP53 و ژن های سرطان زا می باشد، ولی علاوه بر جهش، عامل دیگر بروز سرطان، پلی مورفیسم های ژنتیکی می باشد. هدف از اجرای این طرح بررسی نقش پلی مورفیسم کدون 72 ژن P53 در بیماران مبتلا به سرطان تیروئید در شمالغرب ایران می باشد.
در مطالعه موردی-شاهدی، از60 بیمار مبتلا به سرطان تیروئید مراجعه کننده به بیمارستان های تبریز در گروه های سنی مختلف نمونه خون محیطی و همچنین در حین جراحی نمونه بافتی تهیه و از 99 فرد سالم (به عنوان کنترل) نمونه خون محیطی تهیه شد. پس از استخراج DNA از بافت و خون محیطی به روش پروتیئناز K، ژنوتیپ های مختلف کدون 72 از ژنp53 با استفاده از سیستم تکثیر متزلزل جهش ها (ARMS-PCR) تعیین شدند و از روش PCR-SSCP جهت بررسی وجود تغییرات احتمالی در اگزون 4 PCR- SSCP استفاده و برای تایید نتایج نهایی، از روش توالی یابی مستقیم استفاده شد. آنالیز آماری داده ها با استفاده از آزمون مربع کای و مقدار P-Value انجام شد.
فراوانی ژنوتیپی Arg/Arg در گروه کنترل 3/30%، Arg/Pro 5/50% و Pro/Pro 2/19% و در گروه سرطانی بترتیب 67/31 درصد، 67/51 درصد و 67/16 درصد بدست آمد.
نتایج بدست آمده نشان داد که ارتباط معنی داری بین پلی مورفیسم کدون 72 ژن P53 با خطر ابتلا به سرطان تیروئید وجود ندارد. که این می تواند ناشی از تفاوت نژادی، عوامل محیطی، وضعیت موتاسیونی P53 در تومورها، و تفاوت در حساسیت ژنتیکی به عوامل محیطی باشد.

فلزات سنگین اثرات سمی برای انسان، حیوانات و گیاهان دارند مثلا نیکل در انسان اثرات ازدیاد حساسیت تماسی و سرطانزایی دارد. جهت زدودن این فلزات از محیط زیست علاوه بر روش های فیزیکو شیمیایی، از روش های بیولوژیک استفاده می شود. برخی باکتری ها در تجزیه زیستی فلزات سنگین موثرند. این باکتری ها می توانند به فلزات سنگین مقاومت داشته و در حضور آنها رشد کنند. در این پژوهش مقاومت باکتری های دریاچه شور آران و بیدگل نسبت به فلزات سنگین مورد مطالعه قرار گرفت.
هفت نمونه گرفته شده از دریاچه به محیط ونتوزا برده شدند. کلونی های جدا شده ابتدا جهت بررسی مقاومت به نیکل به محیط حاوی نیکل برده شد و باکتری مقاوم جدا شده به محیط های حاوی سایر فلزات منتقل شدند. بررسی های بیوشیمیایی، مرفولوژیکی و فیلوژنتیکی بر اساس تعیین توالی ژن S rDNA 16 جهت شناسایی دقیق جنس و گونه باکتری انجام شد. جهت تعیین ارزش بیوتکنولوژیکی باکتری، توانایی آن در تولید برخی آنزیم ها بررسی شد.
از 46 ایزوله باکتری نمک دوست جدا شده، یک ایزوله باکتری با قابلیت رشد در محدوده نمک 25-1 درصد، تحمل بالا به نیکل و سایر فلزات سنگین، از نظر ژن S rDNA16 تعیین توالی گردید که مقایسه آن با بانک ژن نشان دهنده شباهت بیش از 97 درصد با Halomonas elongate بود. این باکتری قابلیت تولید آنزیم هایی همچون اوره آز، آمیلاز و اکسیداز را داشت.
با توجه به نتایج بدست آمده در این آزمایش، میکروارگانیسم مقاوم به فلزات سمی و با قابلیت استفاده در کارایی پاکسازی محیط های آلوده به نیکل و قابلیت تولید آنزیم های صنعتی در دریاچه آران و بیدگل جداسازی شد.

اینترلوکین-18 (IL-18) نقش کلیدی در بیماری های اتو ایمیون، التهابی و عفونی دارد و سطوح بالای آن در مراحل بدون تظاهرات بالینی دیابت ملیتوس نوع 1 نیز گزارش شده است. در این مطالعه کثرت یکی از پلی مورفیسمهای تک نوکلئوتیدی در پروموتور ژن IL-18 در جایگاه 137- که با تغییر در اتصال فاکتور نسخه برداری، در فعالیت ژن IL-18 موثر واقع می شود در افراد مبتلا به بیماری دیابت ملتیوس نوع 1 مورد ارزیابی قرار می گیرد.
در این مطالعه (توصیفی – مقایسه ای) 104 بیمار مبتلا به دیابت نوع 1 (33 مونث و 71 مذکر) با میانگین سن 8/10± 19 سال به عنوان گروه بیمار و 92 نفر افراد به ظاهر سالم که از لحاظ جنس و سن با بیماران همتا سازی شده و بدون سابقه فامیلی دیابت و بیماری های اتوایمیون بودند به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی در موقعیت 137- (G/C) در ناحیه پروموتور ژن IL-18 بوسیله Allele Specific PCR انجام گرفت.
توزیع ژنوتیب بطور قابل توجهی ما بین گروه بیمار و گروه کنترول متفاوت بود (038/0P=). اختلاف در افزایش در ژنوتیپ-های GG و یک کاهش در ژنوتیپ های CG منعکس بود.
نتایج ممکن است همراهی ما بین دیابت نوع 1 و پلی مورفیسم در پروموتور ژن IL-18 در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 را در افراد آذربایجان شرقی پیشنهاد کنند.

بروز استروک و اختلالات ناشی از آن، چند عاملی بوده و امروزه محققان در پی یافتن رابطه بین تغییرات تقویمی- اقلیمی و استروک هستند. در این پژوهش، بروز انواع آفازی ناشی از استروک در شهر اهواز براساس تفاوتهای فصلی، روزانه و ساعات شبانه روز مقایسه شده است.
در این پژوهش گذشته نگر و مبتنی بر اطلاعات بیمارستانی، تعداد 1817 پرونده از بیماران دچار استروک بیمارستانهای آموزشی اهواز مربوط به سال 1390 بازخوانی شد. نوع آفازی براساس علائم زبانی گفتاری موجود در پرونده تشخیص داده شد. جهت مقایسه های آماری و تعیین وجود تفاوتها، داده ها به نرم افزار Spss-16 وارد شد.
9/39% بیماران بررسی شده، دچار آفازی ناشی از استروک بودند. بیشترین میزان بروز آفازی ناشی از استروک شهر اهواز مربوط به فصل تابستان (2/38%)، روزهای شنبه (1/16%) و در ساعات 12-8 صبح (1/21%) است. آزمون کای اسکوئر نشانگر وجود تفاوت معنادار بین اوقات ذکرشده با سایر ایام می باشد (05/0>P).
بنظر می رسد در شهر اهواز، بروز انواع آفازی ناشی از استروک تحت تاثیر تغییرات زمانی- تقویمی است. بر طبق این یافته ها پیشنهاد می شود جهت پیشگیری از بروز انواع آفازی ناشی از استروک مشاورات لازم برای تغییر سبک زندگی ارائه گردد.

مایت های گرد و غبار منازل و سوسک ها از مهمترین آلرژن های خانگی می باشند که در بروز آسم و رینیت آلرژیک نقش دارند. در این مطالعه شیوع آلرژی تنفسی نسبت به مایتهای گرد و غبار خانگی و سوسک در شهر اهواز به روش آزمون پوستی پریک مورد بررسی قرار گرفت.
در این مطالعه 407 بیمار مبتلا به آسم و رینیت آلرژیک از نظر آلرژی به مایت و سوسک بررسی شدند. همه بیماران مورد آزمون پوستی با آلرژن های مخلوط گرد و غبار خانگی، دو گونه مایت درماتوفاگویید پتریسینوس و فارینا و همچنین مخلوط سوسک ها قرار گرفتند. اطلاعات با نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون آماری مجذور کای و t مستقل تجزیه و تحلیل شد.
از تعداد 407 بیمار212 نفر(52%) مرد و 195 نفر(48%) زن با محدوده سنی 4 تا 70 سال بودند. آزمون پوستی برای مخلوط گرد و غبار خانگی در 95 نفر(3/23 درصد)، برای درماتوفاگویید پتریسینوس در 129 نفر(7/31 درصد)، برای درماتوفاگویید فارینا در 145 نفر(6/35 درصد) و برای مخلوط سوسک ها در 134 نفر(9/32 درصد) مثبت بود. سطح IgE تام سرم در بیش از نیمی از بیماران افزایش داشت.
آلرژی به مایت و سوسک در اهواز نسبتا شایع بوده و آمار آن مشابه مناطق گرم و مرطوب می باشد.

مدلهای ارزیابی شدت پنومونی نظیر شاخص شدت پنومونی (PSI) جهت یاری به پزشکان برای تصمیم گیری صحیح در زمینه مکان مناسب مراقبت بیماران مربوطه طراحی شده اند. در کنار این سیستم های ارزیابی، برخی محققین پیشنهاد کرده اند که سایر فاکتورهای التهابی سرم نظیر پروتئین فاز حاد (CRP)که براحتی قابل ندازه گیری هستند می توانند جهت پیش بینی پیش آگهی در بیماران مبتلا به پنومونی بکار روند. با این حال، اطلاعات موجود در این زمینه متناقض هستند. هدف از مطالعه فعلی بررسی همبستگی بین CRP کمی (qCRP) زمان پذیرش و PSI در بیماران بستری با پنومونی بوده است.
در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، 60 بیمار بستری با پنومونی در مراکز آموزشی-درمانی سینا و امام رضا تبریز طی مدت 12 ماه بررسی شدند. در زمان پذیرش، وضعیت خطر در بیماران با استفاده از سیستم PSI تعیین و نیز متوسط سطح سرمی qCRP اندازه گیری شد. ضریب همبستگی (r) بین qCRP و PSI زمان پذیرش محاسبه گردید و متوسط مقادیر qCRP بین بیماران فوت شده حین بستری و ترخیص شده مقایسه شد.
سی و چهار بیمار مذکر (7/56%) و 26 بیمار مونث (3/43%) با سن متوسط (90-21) 47/17±03/65 سال وارد این مطالعه شدند. متوسط PSI و qCRP سرمی زمان پذیرش بترتیب (221-35) 04/37±95/103 و (217-21) 50/43±12/104 میلی گرم در لیتر بود. همبستگی مستقیم و معنی داری بین سطح سرمی qCRP و PSI در زمان پذیرش وجود داشت (59/0=r، 001/0>P). میزان مرگ و میر حین بستری 7/26% بود. متوسط سطح سرمی qCRP در موارد فوت شده بطور معنی داری بیشتر از موارد ترخیص شده بود (35/25±70/128 mg/L در برابر 45/45±18/95 mg/L؛ 01/0=P). نقطه برش مناسب سطح سرمی qCRP جهت پیش بینی مرگ بیمارستانی 5/116 میلی گرم در لیتر با حساسیت و ویژگی 75% بود.
بر اساس نتایج مطالعه فعلی، qCRP سرمی زمان پذیرش با PSI در بیماران بستری با پنومونی همبستگی دارد. از آنجایی که این نشانگر براحتی و با قیمت پایین قابل اندازه گیری است، استفاده از آن بعنوان نشانگر پیش بینی پیش آگهی کوتاه مدت در این دسته از بیماران پیشنهاد می شود.

هدف پژوهش حاضر مقایسه ی سوگیری توجه در افراد مبتلا به اختلال وحشت زدگی(PD)، اختلال وسواسی اجباری (OCD)، و افراد سالم بود.
بدین منظور، تعداد 32 نفر از بیماران مبتلا به اختلال وحشت زدگی و اختلال وسواسی اجباری و 32 نفر از افراد سالم به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. گروه ها تا حد امکان از نظر متغیرهای جمعیت شناختی با یکدیگر همتا شدند. تکلیف استروپ اصلاح شده بر روی شرکت کنندگان اجرا گردید. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS-17 و شاخص های آمار توصیفی، تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد که بین سوگیری توجه افراد مبتلا به اختلال وحشتزدگی و افراد سالم و همچنین بین سوگیری توجه در افراد مبتلا به وسواسی اجباری و افراد سالم تفاوت معنی دار وجود دارد. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که سوگیری توجه در بیماران مختص انگیختار-های مرتبط با اختلال است.
سوگیری توجه به سوی انگیختار های مرتبط با اختلال های وحشت زدگی و وسواسی اجباری در بروز و تداوم این اختلال ها نقش اساسی دارند.

برونشکتازی به عنوان یک عارضه تاخیری از مواجهه با گاز خردل مطرح می باشد که با علائم آزاردهنده متعدد همراه است. این درحالی است که مطالعات درمان موفقیت آمیز و طولانی اثر علائم با استفاده از استروئید موضعی گزارش شده است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر استروئید موضعی بر روی بیماران قربانی استنشاق گاز خردل که دچار برونشکتازی شده بودند، انجام شد.
مطالعه از نوع مداخله ای قبل و بعد بود که بر روی 10 بیمار دارای برونشکتازی انجام شد، مداخله اجرا شده شامل تزریق استرویید از طریق برونکوسکوپ بود. جهت بررسی اثر مداخله، حجم های ریوی و مقاومت راه های هوایی با استفاده از شاخص های استاندارد اسپیرومتری اندازه گیری شد. اندازه گیری در سه مقطع زمانی قبل از مداخله، 2 هفته بعد از مداخله و 3 ماه بعد از مداخله انجام شد. جهت تحلیل از آزمون ناپارامتریک فریدمن در spss19 استفاده شد.
در مطالعه حاضر استفاده از استرویید موضعی تاثیر قابل توجهی بر افزایش حجم ریه و مقاومت راه های هوایی نداشت، هر چند استفاده از آن عوارض مهمی نیز در پی نداشت. از بین شاخص های اسپیرومتری فقط SReff افزایش قابل توجه و معنی داری را به دنبال داشت.
استفاده از استرویید موضعی در درمان برونشکتازی ناشی ازگاز خردل پیشنهاد نمی شود.

الیاف آزبست کاربرد وسیعی در صنایع مختلف از جمله لنت ترمز و صفحه کلاچ داشته و آلودگی هوا در محیط شهری به الیاف منتشره آزبست می تواند در دراز مدت اثرات جدی بر سلامت انسان از جمله ایجاد فیبروز ریوی و سرطان مزوتلیوما ایجاد نماید. این مطالعه توصیفی– مقطعی با هدف ارزیابی کیفی و کمی انتشار ذرات آزبست در محیط های پر شیوع و پرتردد شهر تبریز و ارائه راهکارهای پیشنهادی جهت کاهش آن و نیز ارتقاء آگاهی مردم و مسئولان و متولیان سلامت در جهت اخذ اقدامات پیشگیرانه به هنگام طراحی گردید.

در این تحقیق، غلظت الیاف آزبست در 12 نقطه پرترافیک شهر تبریز اندازه گیری گردید. نمونه برداری های محیطی به روش مداوم فعال و با استفاده از فیلتر غشایی صورت گرفته و بعد از آماده سازی فیلترها، شمارش الیاف به وسیله میکروسکوپ نوری با کنتراست فازی برای الیاف با نسبت طول به عرض بزرگتر از سه به یک انجام گردید.

نتایج به دست آمده نشان داد که متوسط غلظت الیاف آزبست در نقاط پرتردد شهر تبریز (0003/0 ± 001/0 لیف در میلی لیتر هوا) به مراتب بیشتر از استانداردهای محیطی ارائه شده از طرف سازمان های معتبر می باشد (00005/0 لیف در میلی لیتر هوا). همچنین نتایج این مطالعه بیانگر پراکندگی غلظت الیاف آزبست در محل های مختلف می باشد، به طوری که بیشترین غلظت الیاف آزبست در چهارراه باغشمال (0004/0± 0012/0 لیف در میلی لیتر هوا) و کمترین غلظت الیاف در چهارراه شریعتی (00012/0± 00056/0 فیبردر میلی لیتر هوا) تعیین گردید.

این مطالعه نشان داد که میزان انتشار الیاف آزبست از منابعی نظیر لنت ترمز وسایل نقلیه در هوای شهر تبریز به گونه ای است که باعث ایجاد تراکم بیش از حد مجاز آن در هوا شده است و به دلیل تاثیر افزایشی آن در ریسک ابتلا به عوارض دستگاه تنفسی ضرورت به کار گیری اقدامات کنترلی پیشگیرانه بیش از پیش مطرح است.

به نظر می رسد عوامل محیطی و شیوه زندگی مردم نقش مهمی در شیوع سرطان کولورکتال دارند بطوریکه این بیماری سومین سرطان شایع در جهان بوده و میزان ابتلا به آن در سال 2002 بیش از 1 میلیون بیمار بوده است. در ایران میزان فراوانی سرطان کولورکتال در دهه های اخیر افزایش چشمگیر داشته و میزان شیوع آن در حد بالایی در جهان قرار دارد. هدف از این مطالعه تعیین یافته های اپیدمیولوژیک در خصوص همراهی بین عوامل خطرها و سرطان رکتال ایرانی بوده است.
جهت آزمون همراهی بین عوامل خطرهایی مانند شیوه زندگی، سابقه فامیلی، دیابت، هایپرتانسیون و... یک مطالعه مقطعی با 100 بیمار مبتلا به سرطان رکتوم که به بخش رادیوتراپی بیمارستان امام رضا مراجعه نموده اند، طراحی شد. داده ها در نرم افزار 16-SPSS مورد آنالیز قرار گرفت.
این مطالعه شامل 30 زن و 70 مرد با میانگین سنی 1/5±3/49 سال بود. فعالیت فیزیکی کم، رژیم غذایی کم فیبر، چاقی و سیگار در 9/96%، 2/62%، 41% و 42% یافت شد. دیابت، هایپرتانسیون و دیس لیپیدمی در 27%، 37% و 27% بیماران وجود داشت.
شیوه زندگی یک عامل خطر مهم در افزایش خطر ابتلا به سرطان کولورکتال می باشد. از بین عوامل محیطی و رژیم غذایی موثر در سرطان رکتوم، رژیم غذایی پرفیبر همراهی بیشتری با کاهش خطر بروز سرطان رکتوم دارد. فعالیت فیزیکی کم ارتباط معنی داری با سرطان رکتوم دارد. همچنین سندرم متابولیک (چاقی، دیابت، هایپرتانسیون و دیس لیپیدمی) با سرطان رکتوم همراهی معنی داری دارد.

بیماری دیابت ملیتوس احتمال ابتلا به بیماری های قلبی کرونری را 2 تا 3 برابر افزایش می دهد. هدف از این مطالعه بررسی اثر درمان لووستاتین و پرهیز از آن بر سطوح فعالیت آنزیم پاروکسوناز 1 (PON1) و آنزیم آریل استراز (ARE) و حساسیت به اکسیداسیون لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) در مبتلایان به نفروپاتی دیابتی نوع 2 (T2DN) بود.
لووستاتین (20 میلی گرم/روز) به مدت 90 روز به 30 نفر مبتلا به T2DN تجویز و سپس به مدت 30 روز پس از دریافت دارو قطع گردید. فعالیت آنزیمهای PON1 وARE به روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد. حساسیت به اکسیداسیون LDL با ارزیابی فاز تاخیری بواسطه اندازه گیری تولید دایونهای کونژوگه تعیین شد.
پس از 90 روز تجویز لووستاتین، فعالیت آنزیمهای PON1 و ARE و فاز تاخیری LDL به طور معنی داری افزایش یافته بودند (004/0 P =، 002/0 P =، 001/0 P <)، در حالی که پس از 30 روز از قطع دارو، فعالیت هر دو آنزیم PON1 وARE و فاز تاخیری LDL تغییر قابل توجهی نکرده بود.
درمان با لووستاتین فعالیت آنزیمهای PON1 وARE و حساسیت به اکسیداسیون LDL را بهبود می بخشد. با این وجود، علیرغم قطع لووستاتین به مدت 30 روز، فعالیت PON1 و ARE و حساسیت به اکسیداسیون LDL در مبتلایان به T2DN بدون تغییر باقی ماند.

تغییرات شبانه روزی اکسیدان ها موضوعی است که تحقیقات زیادی درباره آنها انجام نشده است و نتایج تحقیقات موجود نیز درباره آنها متناقض می باشد. لذا هدف از این تحقیق بررسی تاثیر فعالیت ورزشی هوازی درمانده ساز بر تغییرات شبانه روزی مالون دی آلدئید (MDA) و پروتئین کربونیل (PC) مردان سالم و فعال با خواب شبانه طبیعی می باشد.
روش تحقیق در این پژوهش از نوع نیمه تجربی بود. به همین منظور 10 دانشجوی فعال با میانگین و انحراف استاندارد سن: 57/2± 2/23 سال، قد: 35/6±5/174، وزن: 5/4±9/65 کیلوگرم به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و برای یکسان سازی به مدت دو هفته برنامه خواب- بیدار و برنامه غذایی ارائه شده توسط محقق را دنبال کردند. از شب قبل شروع نمونه گیری به مدت 48 ساعت آزمودنی ها در شرایط تحت کنترل محقق قرار گرفتند و خواب - بیداری و برنامه غذایی آنها بدقت کنترل شد. نمونه گیری از آزمودنی ها در دو شرایط کنترل و بعد از فعالیت ورزشی (تجربی) به فاصله یک هفته از یکدیگر انجام شد. خون گیری به میزان 4 میلی لیتر از هر دو گروه در 6 وهله و در فواصل زمانی 4 ساعته به مدت 24 ساعت از ورید بازویی انجام شد. اولین مرحله خون گیری در گروه کنترل از ساعت 12 و برای گروه تجربی بعد از فعالیت ورزشی و از ساعت 20 آغاز شد. برای اندازه گیری میزان مالون دی آلدئید و پروتئین کربونیل از روش رنگ سنجی شیمیایی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر استفاده شد. سطح معنی داری فرضیات در نظر گرفته شد.
نتایج تحلیل آماری با تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر، تغییرات شبانه روزی معنی داری را در عامل MDA در گروه کنترل و تجربی نشان داد. اما در عامل PC در دو گروه تغییرات معنی داری مشاهده نشد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد ارگانیسم در اوایل صبح بیشتر در معرض استرس اکسایشی قرار می گیرد و فعالیت ورزشی می-تواند ریتم شبانه روزی اکسیدان ها را تغییر دهد.

ARCکه شامل اختلال استخوانی انحصارا آرتروگریپوز، کلیوی، و کلستاز است سندرم نادری است که آشنایی با علایم آن می تواند در درمان این بیماران موثر باشد. در این گزارش برآنیم تا دو مورد از این سندرم را معرفی و مقایسه کنیم. طی 4 سال دو مورد نوزاد دختر با علایم زردی طولانی، اختلال استخوانی در پا و پر ادراری مورد بررسی و درمان قرار گرفتند. هر دو با وزن کم حین تولد اما ترم از والدین منسوب بدنیا آمدند و زردی این بیماران با افزایش خفیف آنزیمهای کبدی همراه بود. درگیری کلیوی این دو مورد بشکل پرنوشی و پرادراری و اسیدوز متوسط بشکل اسیدوز توبولر کلیوی تظاهر کرد که در مورد اول بشکل اسیدوز توبولر تیپ2 و در مورد دوم درگیری تیپ 2 و1 بشکل توام وجود داشت. بطور خلاصه می توان گفت که سندرم ARC بشکل زردی طول کشیده در زمان نوزادی تظاهر پیدا می کند. علایم استخوانی آن آرتروگریپوز یک یا دو طرفه پاها می باشد و اختلال کلیوی آن نسبتا متغیر می باشد اما اسیدوز، پر نوشی و پر ادراری از یافته های ثابت آن است.