فهرست مطالب

دانش علفهای هرز - سال هشتم شماره 2 (پاییز و زمستان 1391)

نشریه دانش علفهای هرز
سال هشتم شماره 2 (پاییز و زمستان 1391)

  • تاریخ انتشار: 1392/02/20
  • تعداد عناوین: 8
|
  • ابراهیم ممنوعی، پرویز شیمی، محمدعلی باغستانی صفحات 1-12
    به منظور کنترل علف های هرز مزارع کنجد در منطقه جیرفت، آزمایشی به مدت دو سال در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار و 10 تیمار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش، شامل کاربرد علف کش های تریفلورالین 48 درصد EC به میزان 5/2 لیتر در هکتار به همراه 2 لیتر هالوکسی فوپ اتوکسی اتیل 5/12 درصد EC، آلاکلر 48 درصد EC به میزان 5 لیتر، اکسی فلورفن 24 درصد EC به میزان 2 لیتر در هکتار، پندیمتالین 33 درصد EC به میزان 4 لیتر در هکتار، تکرار تیمارهای اول تا چهارم با یک بار وجین دستی، دو بار وجین دستی و شاهد وجین دستی در طول فصل رشد بود. نتایج نشان داد که علف کش های تریفلورالین و آلاکلر وزن خشک علف پنجه ای مصری (L. Dactyloctenium aegyptica) را به ترتیب 63 و 56 درصد کاهش دادند. آلاکلر و پندیمتالین باعث کاهش وزن خشک تاج خروس بدلL.) (Digera muricata به ترتیب به میزان94 و 91 درصد شدند، و عملکرد کنجد را به ترتیب 75 و 65 درصد افزایش دادند.
    کلیدواژگان: تریفلورالین، آلاکلر، پندیمتالین، اکسی فلورفن
  • ابراهیم ممنوعی، پرویز شیمی صفحات 13-24
    به منظور کنترل علف های هرز مزارع یونجه تازه کاشت در منطقه جیرفت، آزمایشی به مدت دو سال در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار و 8 تیمار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل ایمازاتاپیر (10 درصد SL) به میزان 5/0، 75/0 و 1 لیتر در هکتار از ماده تجارتی + سیتوگیت به میزان 1 لیتر در هکتار در مرحله 15-10 سانتی متری یونجه پس از سبز شدن علف های هرز + سیکلوکسیدیم (10 درصد EC) به میزان 2 لیتر در هکتار در زمان 6-3 برگی باریک برگ ها، پندی متالین (33 درصد EC) از ماده تجارتی به میزان 2 و 3 لیتر در هکتار قبل از سبز شدن یونجه و علف های هرز، کلرتال دی متیل (75 درصد WP) از ماده تجارتی به میزان 6 و 8 کیلو در هکتار بعد از کاشت و قبل از سبز شدن یونجه + سیکلوکسیدیم به میزان 2 لیتر در هکتار در زمان 6-3 برگی باریک برگ ها، شاهد وجین در طول فصل رشد بود. نتایج نشان داد که کلرتال دی متیل و پندی متالین پنیرک را بهتر از ایمازاتاپیر کنترل می نماید. در مقابل ایمازاتاپیر کلم اروپایی (Gouan Brassica tourenforti) را بهتر از کلرتال دی متیل و پندی متالین کنترل نمود. با این وجود، کارایی علف کش ها در کنترل سلمه تره (Chenopodium album L.) و تاج خروس بدل ((L.)Mart. Digera muricata) نسبتا مشابه بود. ایمازاتاپیر 5/0 و 75/0 لیتر در هکتار بهترین علفکش در آزمایش بود و بیشترین وزن خشک یونجه در چین اول و دوم داشت. کلرتال دی متیل باعث افزایش وزن خشک یونجه در چین دوم شد، اما پندیمتالین با ایجاد گیاه سوزی باعث کاهش وزن خشک یونجه گردید و قابل توصیه نیست.
    کلیدواژگان: کنترل شیمیایی، ایمازاتاپیر، کلرتال در متیل، پندی متالین
  • مجتبی خزایی، حسن حبیبی، اسکندر زند، علاالدین کردناییج، مجید امینی دهقی، محمدحسن هادیزاده صفحات 25-37
    به منظور تعیین دوره بحرانی کنترل علف های هرز آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) آزمایشی در سال زراعی 1388 در مزرعه گیاهان دارویی دانشگاه شاهد تهران در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و 18 تیمار اجرا شد. تیمارها در دو سری شامل کنترل و تداخل علف های هرز به فاصله 15، 30، 45، 60، 75، 90، 105 و 120 روز پس از آغاز فصل رشد در بهار (یکم فروردین) به همراه دو تیمار شاهد (تداخل و کنترل تمام فصل) در نظر گرفته شدند. برای تعیین زمان آغاز و پایان دوره بحرانی کنترل علف های هرز آویشن به ترتیب از توابع غیر خطی نوع لجستیک و ویبول استفاده شد. علف های هرز غالب شامل خاکشیر وحشی (Descurainia Sophia L.)، پیچک صحرایی (Convolvulus arvensis L.)، کاهوی وحشی (Lactuca scariola L.) و پیرگیاه (Senecio vulgaris L.) بودند. نتایج نشان داد که دوره های تداخل و کنترل علف هرز اثر معنی داری بر وزن خشک و تعداد علف های هرز دارند. دوره بحرانی کنترل علف های هرز بر اساس عملکرد وزن تر پیکره رویشی آویشن با احتساب 5% افت عملکرد مجاز بین 41 تا 90 روز و با احتساب 10% افت عملکرد بین 54 تا 76 روز پس از آغاز رشد رویشی تعیین شد. این دوره بر مبنای وزن خشک آویشن با احتساب 5% افت عملکرد بین 12 تا 94 و با قبول10% کاهش بین 29 تا 78 روز پس آغاز فصل رشد بدست آمد و برای عملکرد اسانس، دوره بحرانی مهار علف های هرز بین 20 تا 105 و 30 تا 86 روز به ترتیب با 5% و 10% افت عملکرد مجاز برآورد شد.
    کلیدواژگان: تداخل علف هرز، کنترل، وزن خشک علف هرز، تراکم علف هرز، عملکرد اسانس، معادلات غیر خطی
  • فریبا میقانی صفحات 39-51
    کاتوس (Cynanchum acutum L.) علف هرز مشکل سازی است که در سال های اخیر باعث آلودگی بسیاری از گیاهان به ویژه محصولات باغی شده است. بنابراین، طی سال های 1386 تا 1388، آزمایش با هدف مدیریت تلفیقی کاتوس در باغ پسته در یزد در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 18 تیمار و 3 تکرار با استفاده از علف کش های پس رویشی گلیفوزیت (رانداپ 41 درصد اس ال) 2، 4 و 6 لیتر در هکتار + سولفات آمونیوم (8 کیلوگرم در هکتار)، تری کلوپیر (گارلون 62 درصد امولسیون) 2 لیتر در هکتار، پاراکوآت 20 درصد اس ال 3 لیتر در هکتار، کنترل مکانیکی (کف بر) و ترکیبی از تیمارهای شیمیایی و مکانیکی به همراه شاهد بدون کنترل علف هرز انجام شد. در سال اول، بهترین تیمار علف کش برای کاهش تراکم کاتوس، 3 بار سمپاشی با تری کلوپیر 2 لیتر در هکتار بود. در سال دوم، 3 بار تری کلوپیر 2 لیتر در هکتار و 3 بار گلیفوزیت 6 لیتر در هکتار موفق ترین تیمارها در کاهش تراکم کاتوس بودند. بیشترین کاهش تراکم کاتوس در سال سوم، تحت تاثیر 3 و 2 بار سمپاشی با تری کلوپیر 2 لیتر در هکتار، 3 بار سمپاشی با گلیفوزیت 6 لیتر در هکتار و 2 بار کف بر+تری کلوپیر 2 لیتر در هکتار بدست آمد. بنابراین، علف کش های سیستمیک گلیفوزیت و تری کلوپیر کارایی بیشتری در کنترل کاتوس در مقایسه با علف کش تماسی پاراکوآت و تیمار کف بر دارند و برای کنترل کاتوس توصیه می شوند.
    کلیدواژگان: علف هرز چندساله، کنترل شیمیایی، مدیریت تلفیقی
  • پرویز شیمی صفحات 53-62
    علف خرس یا کاتوسL.) Cynanchum acutum (در چند سال اخیر در باغ های پسته استان کرمان گسترش زیادی یافته و با پیچیدن بدور درختان میزبان و بالارفتن از آنها باعث خفگی گیاه میزبان میشود. کنترل شیمیایی و مکانیکی این علف هرز در باغ های پسته کرمان طی 2 سال مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار و 22 تیمار انجام شد. تیمارها عبارت بودند از: گلیفوزیت (41% اس ال) به میزان 6 لیتر + 8 کیلوگرم سولفات آمونیوم در هکتار، 1، 2 و 3 بار، هر بار پس از رویش مجدد، پاراکوات (20% اس ال) به میزان 3 لیتر در هکتار 1، 2 و 3 بار، هر بار پس از رویش مجدد، گلوفوزینات آمونیوم (باستا 20% اس ال) به میزان 5 لیتردر هکتار، 1، 2 و 3 بار، هر بار پس از رویش مجدد، تریکلوپیر (گارلن 62%) به میزان 2 لیتر در هکتار، 1، 2 و 3 بار هر بار پس از رویش مجدد، نیکوسولفورون (کروز4% اس سی) به میزان 2 لیتر در هکتار، نیکوسولفورون به میزان 2 لیتر در هکتار + گلیفوزیت به میزان 6 لیتر + 8 کیلوگرم سولفات آمونیوم، نیکوسولفورون به میزان 2 لیتر در هکتار + پاراکوات به میزان 3 لیتر در هکتار، گلیفوزیت (وید مستر36% اس سی) در میزان های 2 و 3 لیتر در هکتار 1 و 2 بار و کف بر کردن کاتوس (توسط بیل) 1،2و3 بار هر بار پس از رویش دوباره. تمام تیمار ها در زمان 10 سانتیمتری کاتوس اعمال شدند. پس از اجرای تیمار ها، تعداد کاتوس های موجود شمارش و درصد کنترل نسبت به تراکم قبل از تیمار محاسبه گردید. نتایج نشان داد که هر گونه اقدام جهت مهار کاتوس در کاهش تراکم آن موثر می باشد. بهترین توصیه برای کنترل کاتوس سمپاشی آن قبل از چسبیدن به درخت (به بلندی حدود 10 سانتی متر) توسط 6 لیتر گلیفوزیت به همراه 8 کیلوگرم سولفات آمونیوم در هکتار است. تکرار سمپاشی پس از رویش دوباره کاتوس لازم است. ضمنا علفکش ویدمستر نیز با دوز 2 لیتر در هکتار و تکرار سمپاشی هنگام رویش دوباره کاتوس بسیار مناسب بوده. کف بر کاتوس نیزبه عنوان یک روش مکانیکی در کاهش تراکم کاتوس موثر بوده است.
    کلیدواژگان: کنترل شیمیائی، کنترل مکانیکی، کف بر، گلیفوزیت
  • شهرام نظری، فائزه زعفریان، اسفندیار فرهمندفر، اسکندر زند، میلاد باقری شیروان صفحات 63-78
    به منظور بررسی اثر تاریخ های مختلف کاشت گیاهان پوششی بر روابط ذرت- علف هرز و همچنین عملکرد و اجزای عملکرد ذرت (Zea mays L.) رقم سینگل کراس 704 آزمایشی در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آموزشی-پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال زراعی 1390 اجرا شد. تیمار های مورد بررسی شامل سه گیاه پوششی سویا (Glycine max L.)، شنبلیله (Trigonella foenum gracum L.) و لوبیا چشم بلبلی (Vigna unguiculata L.) در دو تاریخ مختلف کاشت (همزمان با گیاه ذرت و 21 روز بعد از کاشت گیاه ذرت) همراه با دو شاهد (بدون وجین و با وجین) بود. نتایج بدست آمده نشان داد که کاشت گیاهان پوششی سویا در زمان اول و دوم، شنبلیله در زمان اول و دوم و لوبیا چشم بلبلی در زمان اول و دوم باعث کاهش به ترتیب 96، 93، 83، 68، 91 و 97 درصد زیست توده علف های هرز شدند. همچنین این گیاهان پوششی به ترتیب باعث کاهش 90، 85، 64، 52، 81 و 90 درصد تراکم علف های هرز و 73، 62، 51، 17، 62 و 80 درصد ارتفاع علف های هرز در مجموع سه مرحله نمونه برداری نسبت به تیمار بدون وجین گردیدند. همچنین کمترین عملکرد دانه ذرت با Kg/ h-1 1/5246 مربوط به تیمار شاهد (بدون وجین) و بیشترین عملکرد دانه ذرت Kg/ h-13/11853 و 4/11447 مربوط به تیمار شاهد (با وجین) و زمان دوم کاشت لوبیا چشم بلبلی بود. به طور کلی این تحقیق نشان داد زراعت گیاهان پوششی بقولات همراه با مدیریت های مناسب می تواند جایگزین مطلوبی برای روش های کنترل شیمیایی در کنترل علف های هرز باشد که در نهایت موجب افزایش بهره وری نهاده ها و رسیدن به اهداف کشاورزی پایدار خواهد شد.
    کلیدواژگان: گیاهان پوششی، ذرت، علف های هرز، عملکرد دانه
  • ابراهیم ایزدی دربندی، محمدحسن راشد محصل، مسعود آزاد صفحات 79-91
    این آزمایش به منظور بررسی مقدار و روش کاربرد کود های نیتروژن و فسفر بر مدیریت علف های هرز گندم در سال زراعی 89-1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت فاکتوریل و در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل مقدار کاربرد کود در سه سطح برای نیتروژن (100، 200 و 300 کیلوگرم کود اوره در هکتار) و در دو سطح برای فسفر(100 و 200 کیلوگرم سوپر فسفات تریبل در هکتار) و روش کاربرد کودهای نیتروژن و فسفر در دو سطح (کاربرد نواری به صورت قرار دادن کود به فاصله 5 سانتی متر از گیاه زراعی و در عمق 10 سانتی متری زیر بذر و کاربرد سراسری به صورت پاشش یکنواخت کود در سطح زمین و اختلاط سطحی آن با خاک) بودند که به وسیله دست انجام شد. در این آزمایش کود فسفر(سوپرفسفات تریپل) بصورت پیش کاشت و مخلوط با خاک و نیتروژن (اوره) در دو مرحله قبل از کاشت (50 درصد) و اوایل ساقه دهی(50 درصد) استفاده شد. نتایج نشان داد که روش کاربرد کود تاثیر معنی داری (P≤0.01) بر افزایش عملکرد گندم و کاهش زیست توده و تراکم علف های هرز داشت. کاربرد نواری کود فسفر و نیتروژن در مقایسه با کاربرد سراسری آنها، سبب کاهش معنی دار (P≤0.01) زیست توده و تراکم علف های هرز بترتیب به مقدار 54 درصد و 34 درصد گردید و افزایش زیست توده و عملکرد دانه گندم به ترتیب 21 درصد و 36 درصد افزایش داد. در بررسی اثرات متقابل مقدار و روش کاربرد کود فسفر و نیتروژن مشاهده شد که کاربرد کودها به صورت نواری و به مقدار مصرف 200 کیلوگرم در هکتار فسفر و 300 کیلوگرم در هکتار نیتروژن بهترین حالت در بهبود عملکرد گندم و کاهش تداخل علف های هرز با آن بود. به نظر می رسد اصلاح روش های کاربرد کود به همراه تغییر در مقادیر مصرف آنها می تواند نقش مهمی را در افزایش کارایی مصرف کود و مدیریت علف های هرز گندم داشته باشد.
    کلیدواژگان: رقابت علف های هرز، روش کاربرد کود، عملکرد گندم، مقدار کاربرد کود
  • حسن یوسف نیا پاشا، رضا طباطبایی کلور، حمید آقاگل زاده، جعفر هاشمی صفحات 93-105
    به منظور مطالعه تاثیر چند روش کنترل علف هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد برنج، آزمایش مزرعه ای در سال زراعی 1390 اجرا شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار با 7 تیمار شامل دوبار وجین دستی، دوبار وجین کن موتوردار، وجین کن موتوردار+ وجین دستی، دوبار وجین کن کونویدور، علف کش+ وجین دستی، بدون اعمال مدیریت علف های هرز و علف کش یک بار انجام گرفت. نتایج تحقیق حاکی از اختلاف معنی دار بین تیمارها بر صفاتی مانند عملکرد دانه، تعداد دانه در خوشه، تعداد دانه پر و پوک در خوشه، تعداد پنجه بارور، تعداد خوشه، عملکرد بیولوژیک، تراکم و وزن خشک علف هرز بود. به طورکلی در بین تیمارها، علف کش+ وجین دستی بیشترین عملکرد دانه را به خود اختصاص داد درحالی که تیمار بدون اعمال مدیریت در این آزمایش به علت داشتن تعداد دانه پوک بیشتر در خوشه، تعداد خوشه کمتر، تراکم و وزن خشک بالاتر علف هرز، دارای عملکرد کمتری بود. در بین صفات مورد مطالعه تعداد پنجه بارور و تعداد خوشه بیشترین همبستگی را با عملکرد دانه داشتند. تعداد دانه پوک در خوشه، تراکم و وزن خشک علف هرز نیز با عملکرد دانه همبستگی منفی و معنی داری داشتند.
    کلیدواژگان: اجزای عملکرد، برنج، تعداد خوشه، علف هرز، عملکرد
|
  • Ebrahim Mamnooie, Parviz Shimi, Mohammad Ali Baghestani Pages 1-12
    In order to investigate weed control in sesame farms، a two-year experiment with Randomized Complete Blocks Design، 10 treatments and 3 replications was carried out in Jiroft and Kahnuj during 2006-2008. Treatments included trifluralin 48% EC at 2. 5 L/ha (pre plant incorporated) + haloxyfop ethoxy ethyl 12. 5% EC at 2 L/ha. post emergence of grassy weeds، alachlor 48% EC at 5 lit/ha pre-emergence، oxyfluorfen 24% EC at 2 lit/ha post-emergence، pendimethalin 33% EC at 4 lit/ha pre-emergence، above treatments + one hand weeding، two hand weedings and weed free check. Results indicated that all treatments reduced weed density and dry weight. Trifluralin and alachlor reduced Dactyloctenium aegyptica dry weight by 63 and 56% respectively. Alachlor and pendimethalin reduced Digera muricata dry weight by 94 and 91% respectively. The latter treatments also increased sesame yield by 75 and 65% respectively.
    Keywords: Sesame, trifloralin, alachlor, Pendimethalin, oxyfluorfen
  • Ebrahim Mamnooie, Parviz Shimi Pages 13-24
    of Jiroft in a randomized complete blocks design with 3 replications and 8 treatments for two years. Treatments included Imazethapyr %10 SL at 0. 5، 0/75 and 1 Lit/ha + Cytogate at 1Lit/ha in 10-15 cm alfalfa، post emergence of weeds + Cycloxydim %10 EC at 2 Lit/ha post emergence of grass weeds، Pendimethalin %33 EC at 2 and 3 Lit/ha (pre- emergence)، Chlorthal-dimethyl %75 WP at 6 and 8 kg/ha + Cycloxydim at 2 Lit/ha، weed free check. The results showed that Chlorthal-dimethyl and Pendimethalin controlled Malva parviflora better than Imazethapyr، and Imazethapyr controlled Brassica tourenforti better than Chlorthal-dimethyl and Pendimethalin. All herbicides showed similar efficiency on Chenopodium and Digera muricata control. Imazethapyr was the best herbicide of the experiment and at 0. 5 and 0. 75 Lit/ha produced the highest alfalfa biomass in the first and second harvests. Chlorthal-dimethyl increased alfalfa biomass at second harvest، but Pendimethalin caused phytotoxocity on alfalfa and reduced its biomass.
    Keywords: Chemical control, Imazethapyr, chlorthal, dimethyl, Pendimethalin
  • Mojtaba Khazaei, Hassan Habibi, Eskandar Zand, Allaedin Kordenaeej, Majeed Amini Dehghi, Mohammad Hassan Hadizadeh Pages 25-37
    In order to determine the critical period of weed control in Thyme (Thymus vulgaris)، an experiment was carried out in a randomized complete blocks design with 18 treatments and three replications in 2008-2009 at the research field of the medicinal plants departments، Shahed University، Tehran، Iran. Two series of the treatments including weed-free and weed-infested were applied in the regular time distances of 15، 30، 45، 60، 75، 90، 105 and 120 days right after the beginning of thyme growth at spring. Two check treatments including full and no control of weed during the whole season were also included. The nonlinear models kind of logistic and Weibull were applied to determine the start and end of critical period of weed control respectively. Major weed species were field bindweed (Convolvulus arvensis)، flixweed (Descurainia sophia)، mon groundsel (Senecio vulgaris) and prickly lettuce (Lactuca scariola) with greater biomass and size. The results showed that periods of weed- free and weed- infested significantly affected the dry weight and number of weeds in all treatments. Considering 5% and 10% of the acceptable yield loss in the models، critical periods of weed control were between 41-90 days and 54-76 days for fresh weight، 12-94 days and 29-78 days for dry weights، and 20-105 days and 30-86 days for essence yield after the beginning of growth at spring.
    Keywords: weed interference, control, weed dry weight, weed density, Essence yield, nonlinear models
  • Fariba Meighani Pages 39-51
    Swallow-wort (Cynanchum acutum) is a problematic weed which has recently infested many agricultural fields in Iran especially orchards. Therefore، a three-year experiment was conducted in a randomized complete blocks design with 3 replications in a pistachio orchard in Yazd. Treatments included post-emergence herbicides glyphosate (Roundup 41% SL) at 2، 4، and 6 L/ha+ammonium sulphate (8 kg/ha)، paraquqt (Gramaxon 20% SL) at 3 L/ha، garlon (Triclopyr 62% EC) at 2 L/ha، cutting of swallowort، and weed infested control. Results of the first year showed that the best treatment for the control of swallowort was 3 times spraying with glyphosate 6 L/ha. In the second year، the best treatment for the control of swallowort was 3 times spraying with glyphosate 6 L/ha or 3 times spraying with Triclopyr 2 L/ha. Based on the results of the third year، the best treatments for the control of swallowort were 3 times spraying with glyphosate 6 L/ha، 2 and 3 times spraying with triclopyr 2 L/ha or 2 times cutting + triclopyr 2 L/ha. Therefore، it seemed that the systemic herbicides glyphosate and triclopyr had more efficiency in the control of swallow wort، compared to the contact herbicide paraquat.
    Keywords: Perennial weed, Chemical control, Integrated management
  • Parviz Shimi Pages 53-62
    Chemical and mechanical control of Cynanchum acutum (CA) in pistachio orchards of Kerman was investigated during 2007-2010. The experiment was performed in randomized complete blocks design with 4 replications and the following 22 treatments: glyphosate (41% SL) at 6 L/ha+ 8 kg ammonium sulfate، 1، 2 and 3 times، paraquat (20% SL) at 3 L/ha،1، 2 and 3 times، glufosinate-ammonium (Basta، 20% SL) at 5 L/ha، 1، 2 and 3 times، triclopyr (Garlon، 62%) at 2 L/ha، 1، 2 and 3 times، nicosulfuron (Cruz، 4% SC) at 2 L/ha، nicosulfuron at 2 L/ha+ glyphosate (41% SL) at 6 L/ha+ 8 kg ammonium sulfate، nicosulfuron at 2 L/ha+ paraquat at 3 L/ha، glyphosate (Weed Master،36% SC) at 2 and 3 L/ha، 1 and 2 times، mechanical surface cutting، 1،2 and 3 times. All treatments were carried on C. acutum at 10 cm growth stage. After every treatment density of CA was determined and compared to the density at the beginning of the experiment، as percentage. Results indicated that all treatments succeeded in reduction of CA density. The most effective treatments included glyphosate (41% SL) at 6 L/ha+ 8 kg ammonium sulfate، or glyphosate (Weed Master) at 2 L/ha، with one or two repetitions as needed. Surface cutting was also effective as a non chemical means.
    Keywords: Chemical control, Mechanical control, surface cutting, Glyphosate
  • Shahram Nazari, Faezeh Zafarian, Esfandiar Farahmandfar, Eskandar Zand, Milad Bagheri Shirvan Pages 63-78
    To investigate the effect of planting time of cover crops on corn-weed interaction، an experiment based on randomized complete blocks design with three replications was conducted in Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University during growth season of 2010. Treatments consisted of three cover crops (soybean (Glycine max L.)، fenugreek (Trigonella foenum gracum L.) and cowpea (Vigna unguiculata L.)) in two different planting dates (simultaneous with corn and 21 days after planting of corn)، along with two controls (no weeding and weeding). Results showed planting the cover crops soybean، fenugreek and cowpea in the first and second dates reduced by 96، 93، 83، 68، 91 and 97 percent of weeds biomass. Also، these cover crops reduced was density by 90، 85، 64، 52، 81 and 90 percent and weed density، 73، 62، 51، 17، 62 and 80 percent، in all three samplings compared to treatments without weeding، respectively. The lowest yield of corn grain was 5246/1 Kgh-1 in plots with no weeding and the highest was 11853/13 and 11447/4 Kgh-1 in plots with complete weeding and cowpea in the second date of planting، respectively. The results of this research showed that use of leguminous cover crops with suitable management is a good weed management system which increases efficiency of input and brings us closer to sustainable agriculture.
    Keywords: Cover crops, Corn, weeds, grain yield
  • Ebrahim Ezadi Darbandi, Mohammad Hassan Rashed Mohassel, Masoud Azad Pages 79-91
    To investigate effect of the amount and the methods of nitrogen and phosphorus application on weed management of wheat، an experiment was performed as factorial، based on randomised complete blocks design with three replications at the Research Farm، Faculty of Agriculture، Ferdowsi University of Mashhad، Iran during 2009. Treatments included nitrogen at (100، 200، and 300 kg ha-1 phosphorus at 100، and 200 kg ha-1 and their application methods (Broadcast and Band application). Phosphorus source for fertilization was triple superphosphate applied soil incorporated before wheat sowing and N2 source was urea: 50% applied pre plant and 50% at shooting stage. The results showed that fertilizer application methods significantly affected wheat yield and weed biomass and density (p≤0. 01). Phosphorus and nitrogen band application method reduced weed biomass and weed density by 54% and 34% respectively and increased wheat biomass and seed yield by 21% and 36% compared to broadcast application method. The interaction effects of nitrogen and phosphorus application rate and also the interaction of phosphorus and nitrogen application methods showed that the fertilizer band application × 200 kg ha-1 phosphorus rate and 300 kg ha-1 nitrogen rate were the best treatment in wheat yield improvement and reducing weeds. These results indicated that by modifying fertilizer application methods and changing the amounts of their application، we may improve fertilizer use efficiency and weed management in wheat.
    Keywords: Competition of weeds, fertilizer application methods, plant nutrient, wheat yield
  • Hassan Yousefnia Pasha, Reza Tabatabae Koloor, Hamid Aghagolzadeh, Jafar Hashemi Pages 93-105
    In order to study the effects of several weed control methods on yield and yield components of rice، a field experiment was carried out in Babol city- during 2011. The experiment was on the basis of randomized complete blocks design with 3 replications and 7 treatments including hand weeding twice، powered weeding twice، powered weeding+hand weeding، conoweeder weeding twice، herbicide application+hand weeding، weedy check and herbicide application only were used. Results showed that there was significant difference among treatments on grain yield، grain number per panicle، filled grain number per panicle، unfilled grain number per panicle، fertile tillers، panicle number، biological yield، density and dry weight of weed. In general herbicide application+hand weeding produced highest grain yield، while weedy check with high unfilled grains per panicle، less panicle number، and highest density and dry weight of weed had less grain yield. Among the mentioned traits، fertile tillers and panicle number had the highest correlation with grain yield. Unfilled grain number per panicle، density and dry weight of weed، had negative and significant correlation with grain yield.
    Keywords: Yield component, Rice, Panicle number, Weed, yield