فصلنامه یافته
سال پانزدهم شماره 2 (پیاپی 52، تابستان 1392)

سیب مهمترین میوه مصرفی در تعداد زیادی از کشورهای جهان می باشد و اهمیت بسیار زیادی در رژیم غذایی و سلامت فرد دارد. این تحقیق با هدف تعیین میزان ویتامین ث (اسید اسکوربیک)، اسیدهای آلی غالب (اسید سیتریک و مالیک)، و ترکیبات فرار و معطر میوه سیب ارقام زرد و قرمز لبنانی در شهرستان های خرم آباد و بروجرد انجام گرفت.
در مجموع سیب استان لرستان دارای اسید اسکوربیک در حدود سه برابر مقدار موجود در جدول ترکیبات مواد غذایی ایران است. از نظر اسید مالیک و سیتریک تفاوت معنی داری بین سیب زرد و قرمز وجود نداشت.
مقدار اسید اسکوربیک در سیب قرمز و زرد به ترتیب 49/9 و 09/9 میلی گرم در 100 گرم و در مجموع 29/9 میلی گرم در 100 گرم بود. مقدار اسید مالیک در سیب قرمز و زرد به ترتیب 26/0 و 27/0 و اسید سیتریک در هر دو نوع سیب 28/0 میلی گرم در 100 گرم بود. اسیدیته سیب قرمزدر حدود 4 و سیب زرد 7/3 بود. سیب قرمز دارای اسیدیته بیشتری نسبت به سیب زرد بود. از نظر مواد فرار بیشترین فراوانی در بین سیب قرمز و زرد مربوط به فارنسین بود.
در این مطالعه مقطعی نمونه های میوه مورد نیاز در اواخر شهریورماه سال 1387 جمع آوری شد. برای این منظور از هر درخت که به عنوان یک واحد آزمایشی محسوب شد و تعداد 5 عدد سیب در مرحله بلوغ فیزیولوژیکی چیده شد. ترکیبات فرار و معطر با استفاده از روش جدید ریز استخراج با فاز جامد از فضای فوقانی – مافوق صوت (SPME GC/MS)، میزان اسید آسکوربیک (ویتامین ث) با استفاده از روش 2، 6- دی کلروفنل اندوفنل و میزان اسیدهای آلی میوه (اسید مالیک و سیتریک) به روش تیتراسیون اندازه گیری شد.

گیاهBoiss Taraxacum syriacum از گونه Taraxacum officinalis (قاصدک) است که در طب سنتی برای درمان یرقان و اختلالات کبدی و سنگ صفرا مورد استفاده قرار می گیرد. در تحقیق حاضر اثر محافظتی عصاره هیدروالکلی ریشه گیاهBoiss Taraxacum syriacum (TSBE) در مسمومیت کلیوی ناشی از استامینوفن مورد بررسی قرار گرفت.
عصاره هیدروالکلی ریشه گیاه Taraxacum syriacum Boiss در مسمومیت کلیوی ناشی از استامینوفن در موشهای صحرایی تا حدودی نقش محافظتی دارد که به نظر می رسد در این میان نقش ترکیبات فنولی از جمله کارواکرول آن حائز اهمیت است.
با استفاده از روش ریز استخراج بیست و یک ترکیب مختلف شیمیایی از جمله 1- 1 دی متیل دیبوران، 1 پروپن 3 اتوکسی، 3-5 اکتادین دوآن، نونانال، دکانال، نونانوئیک اسید و کارواکرول در نمونه ریشه گیاه استخراج و شناسایی گردید. کراتینین در TSBE با دوز دویست میلی گرم بر کیلوگرم نسبت به گروه مسموم کاهش معنی دار پیدا کرده بود. در مطالعات هیستوپاتولوژیک نیز، نکروز کلیوی در گروه های عصاره (100و200 میلی گرم بر کیلوگرم) کاهش یافته بود.
استخراج و شناسایی ترکیبات ریشه گیاه با استفاده از روش SPME-GC/MS (Solid Phase Microextraction) انجام گرفت. در این تحقیق تجربی آزمایشگاهی 30 موش نر بالغ به طور تصادفی پنج گروه تقسیم شدند (6= n). حیوانات در ابتدا با مقادیر مختلف TSBE (50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم، گاواژ) روزانه به مدت هفت روز پیاپی تیمار شدند، سپس در معرض دوز سمی استامینوفن (APAP) (700 میلی گرم بر کیلوگرم داخل صفاقی) قرار گرفتند. در گروه کنترل آب مقطر به مدت هفت روز تجویز شد. در گروه سمی استامینوفن آب مقطر به مدت هفت روز دریافت و در روز هفتم دوز سمی استامینوفن تزریق شد. بیست و چهار ساعت بعد نمونه خونی برای اندازه گیری کراتینین سرمی مجزا گردید و کلیه موش ها جدا شده و برای بررسی های هیستوپاتولوژیک در فرمالین ده درصد قرار داده شدند.

اکسیداسیون لیپیدها و ازجمله LDL نقش مهمی در ایجاد آترواسکلروز دارد. با استفاده از مواد آنتی اکسیدان در جیره غذایی مانند ویتامین E و اسانس گیاهانی مانند اسانس مرزه خوزستانی می توان از اکسیداسیون LDL جلوگیری و در نتیجه باعث جلوگیری از ایجاد و پیشرفت آترواسکلروز شد. هدف از این تحقیق بررسی اثر غلظت های مختلف اسانس روغنی مرزه خوزستانی (ساچوریا خوزستانیکا) بر مهار بر اکسیداسیون LDL سرم درمحیط برون تنی است.
نتایج بدست آمده نشان میدهد که اسانس روغنی مرزه خوزستانی باعث جلوگیری ازاکسیداسیون LDL واین ترکیبات ممکن است اثرات مشابهی در شرایط درون تنی داشته باشد.
نتایج بدست آمده نشان می دهد که اسانس روغنی مرزه خوزستانی باعث کاهش اکسیداسیون LDL سرم می شود، بطوری که میزان زمان تاخیری براساس غلظت اسانس روغنی مرزه خوزستانی (50، 100و 200 میکروگرم بر میلی لیترو ویتامین Eباغلظت 100میکرومولار) به ترتیب 33/33، 66/66، 100 و11/111 درصد افزایش یافت. اثر مهاری اسانس روغنی مرزه خوزستانی بر اکسیداسیون LDL متناسب با غلظت (50، 100و 200 میکروگرم برمیلی لیتر) است.
از افراد سالم بعد از یک شب ناشتایی نمونه خون تهیه شد و LDL سرم جداشده را در گروه های کنترل، اکسید شده با مس و اسانس روغنی مرزه خوزستانی با غلظت های (50، 100 و 200 میکروگرم برمیلی لیتر) و ویتامین E با غلظت 100 میکرومولار به عنوان کنترل مثبت مطالعه شد. جهت بررسی اکسیداسیون LDL مقدار دی ان های کونژوگه، زمان تاخیری ((Lag time و MDA (مالون دی آلدئید) تشکیل شده اندازه گیری شد و اثرات غلظت های مختلف اسانس روغنی مرزه خوزستانی و ویتامین Eبر مهار اکسیداسیون LDL سرم تحت اثر مس بررسی شد.

عوارض دیابت ممکن است ناشی از تولید رادیکال های آزاد باشد که سبب بروز مشکلات حافظه می شود و ابتلا به زوال عقل را افزایش می دهد. هم چنین افراد دیابتی در معرض خطر دردهای عصبی هستند. اسیدگالیک دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضد رادیکال های آزاد است. در این مطالعه اثر تجویز اسیدگالیک، بر حافظه اجتنابی غیرفعال و درد در موش های دیابتی بررسی گردید.
حیوانات به گروه های کنترل (سالم)، دیابتی با STZ (mg/kg60)، 3 گروه سالم و 3 گروه دیابتی که به مدت دو هفته اسید-گالیک (mg/kg 10، 50 و100) را به روش گاواز دریافت کردند، تقسیم شدند. میزان قند خون با خون گیری از ناحیه دم اندازه گیری شد.
با توجه به یافته های این تحقیق اسیدگالیک احتمالا با اثر آنتی اکسیدانی قوی منجر به جاروب رادیکال های آزاد و کاهش عوارض ناشی از دیابت از جمله درد می گردد و احتمالا بر مسیرهای عصبی حافظه در نواحی خاص مغز اثر می کند و سبب بهبود حافظه در موش های سالم و دیابتی می شود.
یافته ها کاهش معنی دار حافظه (تاخیر در پایین آمدن از سکو) در گروه دیابتی در تمامی روزها به جز روز یادگیری (P≤0.01) را نشان داد. دوز 50 اسیدگالیک افزایش معنی داری در حافظه موش های غیردیابتی در روز اول(P≤0.01)، سوم و هفتم(P≤0.05) و نیز دوز 10 در روز اول (P≤0.05) ایجاد نمود. هم چنین افزایش معنی دار حافظه روز اول(P≤0.01)، سوم و هفتم(P≤0.05) گروه های دیابتی دریافت-کننده دوز 50 و10 اسید گالیک مشاهده گردید. در رفلکس دورکشیدن دم(تاخیر در پرتاب دم) از کانون درد کاهش معنی داری(P≤0.01) در گروه دیابتی مشاهده شد و تنها در گروه دریافت کننده دوز 50 اسیدگالیک، افزایش معنی داری(P≤0.01) در تاخیر در پرتاب دم مشاهده گردید.

امروزه عفونت های باکتریایی و مقاومت آنتی بیوتیکی عوامل ایجاد کننده آن ها از مهم ترین چالش های پیش روی سیستم های بهداشتی می باشند. از این رو اخیرا استفاده از عوامل ضد میکروبی با منشا طبیعی مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. هدف از این تحقیق بررسی اثر ضد باکتریایی عصاره ی آبی گال های مازوج و قلقاف بر باکتری های گرم منفی بود.
فعالیت ضد باکتریایی عصاره آبی دو گال بر سویه های باکتریایی جدا شده از نمونه های بالینی با مقاومت دارویی چندگانه (Pseudomonas aeruginosa، Acinetobacter baumannii، Escherichia coli) و سویه های باکتریایی مرجع به روش آگار دیفیوژن و آگار دایلوشن تعیین گردید.
این بررسی نشان داد که گال های مازوج و قلقاف منابعی از ترکیبات ضد باکتریایی می باشند که می توان از آن ها علیه باکتری های گرم منفی با مقاومت چندگانه استفاده نمود؛ لذا مطالعه بر روی فعالیت ضد باکتریایی سایر عصاره های این دو گال و بررسی های فارماکولوژیک ضروری می نماید.
عصاره آبی هر دو گال فعالیت ضد باکتریایی بالایی را علیه تمام سویه های مورد بررسی نشان دادند. قطر هاله عدم رشد برای عصاره آبی گال های قلقاف ومازوج به ترتیب در محدوده 20-8 و 26-8 میلی متر بود. اندازه ی قطر هاله ی عدم رشد با غلظت عصاره نسبت مستقیم داشت (05/0>p). پایین ترین میزان MIC مربوط به عصاره آبی گال مازوج (mg/ml 128/0) بود.

در طب باستانی اعراب و چین از گیاه خرزهره برای درمان بیماری ها استفاده می شود. در این تحقیق خواص ضد باکتریایی عصاره هیدروالکلی خرزهره بومی ایلام بر روی باکتری های بیماری زا مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج به دست آمده نشان می دهد که باکتری های گرم مثبت نسبت به عصاره خرزهره حساس تر از باکتری های گرم منفی می باشند. و با توجه به قطرهاله های عدم رشد باکتری ها می توان عنوان کرد که عصاره هیدروالکلی خرزهره اثر باکتری کشی قابل توجه بر باکتری های تحت مطالعه دارد.

بیشترین تاثیر عصاره هیدروالکلی گیاه خرزهره در غلظت 76 میلی گرم بر میلی لیتر بود. بیشترین قطر هاله عدم رشد در غلظت 76 میلی گرم مربوط به باکتری 2321E. faecalis (05/0p<) و کمترین قطر در همین غلظت مربوط به P. aeruginosa بود. نتایج نشان داد که کمترین میزان MIC مربوط به باکتری 1885S. aureus در غلظت 5 میلی گرم بر میلی لیتر بوده و بیشترین میزان MIC مربوط به باکتری E. coli و P. aeruginosa در غلظت 76 میلی گرم می باشد (05/0p<).

گیاه مذکور از کوه های زاگرس شهر ایلام جمع آوری و پس از شناسایی و نامگذاری، عصاره به روش ماسراسیون تهیه شد. غلظت های مختلف عصاره با استفاده از روش دیسک دیفیوژن بر روی باکتری ها تاثیر داده شد. از آنتی بیوتیک های تشخیصی به عنوان کنترل مثبت و از DMSO به عنوان کنترل منفی استفاده گردید. میزانMIC و MBC نیز مشخص شد.

در سال های اخیر، استفاده از مواد طبیعی به جای داروهای شیمیایی سنتتیک دارای عوارض جانبی، در پیشگیری و کنترل عفونت های مختلف تاکید شده است. با افزایش روز افزون مصرف گیاهان دارویی در درمان طبی، این شاخه از طب مکمل، جایگاه ویژه ای در درمان بیماری ها پیدا کرده است. تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر ضد میکروبی عصاره آبی بذر یونجه در مقایسه با آنتی بیوتیک های جنتامایسین، پنی سیلین و سیپروفلوکسازین بر روی سویه های استاندارد باکتری های سودوموناس آئروژینوزا، اشرشیا کلی، استافیلوکوکوس اورئوس، لیستریا مونوسیتوژنز صورت پذیرفت.
آزمایشات با استفاده از روش های دیسک دیفیوژن و میکروبراث دایلوشن انجام شد و MIC (حداقل غلظت مهارکننده رشد) و MBC (حداقل غلظت کشنده) گیاه شناسایی شدند.
بر اساس یافته های این تحقیق عصاره آبی گیاه مذکور می تواند کاندید مناسبی برای بررسی های آزمایشگاهی و تکمیلی جهت جداسازی ترکیبات فعال موجود در آن برای دستیابی به داروهای ثر ضد میکروبی باشد.
حداقل غلظت مهارکننده رشد عصاره آبی گیاه یونجه بر باکتری های گرم مثبت لیستریا منوسایتوژنز و استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب 25/206 و6600 میکروگرم بر میلی بوده و بر باکتری های گرم منفی تست شده در این مطالعه تاثیری نداشت.

شمار قابل توجهی از مردم، برای درمان بیماری های مختلف، در جستجوی جایگزینی برای طب رایج، می باشند. افسردگی یکی از بیماری هایی است که در زنان دو برابر مردان دیده می شود و یکی از علل آن، اختلالات هورمونی می باشند. از آنجا که گیاهان دارویی در درمان این اختلالات موثرند؛ این مطالعه با هدف بررسی تاثیر سه داروی ویتاگنوس، گل مغربی و ویتامین E بر افسردگی زنان مبتلا به درد سینه دوره ای انجام شد.
نتایج پژوهش، نشان داد که دو داروی گیاهی به میزان مشابه، باعث کاهش افسردگی شده اند. از آنجا که از نظر اقتصادی مصرف داروی ویتاگنوس بسیار با صرفه تر است؛ توصیه می شود از این دارو در زنان مبتلا به افسردگی استفاده شود.
تفاوت معنی داری در سطح افسردگی بیماران، قبل از مداخله درمانی و بعد از آن، در دو گروه گل مغربی و ویتاگنوس مشاهده شد. در گروه ویتامین E، تفاوت آماری معنی داری قبل از مداخله درمانی و بعد از درمان، مشاهده نشد.
در این کارآزمایی بالینی، 210 زن مبتلا به ماستالژی دوره ای که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند؛ به روش نمونه گیری آسان انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه، تقسیم شدند. در ابتدا، سطح افسردگی به وسیله پرسشنامه بک سنجیده و سپس به مدت سه ماه، در گروه اول، داروی ویتاگنوس، در گروه دوم، کپسول روغن گل مغربی و در گروه سوم، ویتامین E داده شد. در پایان مجددا امتیاز افسردگی، سنجیده و از طریق تست های آماری با هم مورد مقایسه قرار گرفت.

عصاره های متانولی و استونی گال خرنوک بر روی همه باکتری های مورد آزمایش فعالیت ضد باکتریایی نشان دادند. بنابراین، نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که عصاره های متانولی و استونی گال خرنوک از بلوط Quercus infectoria را می توان به عنوان یک ترکیب ضد باکتریایی در درمان پیشنهاد نمود.
این مطالعه تجربی آزمایشگاهی در پاییز 1390 انجام شد. گال ها از جنگل های بلوط لرستان جمع آوری شد. گال، خشک و آسیاب گردید و با حلال های متانول و استون به روش خیساندن عصاره گیری شد. غلظت های 50، 25، 5/12، 25/6، 12/3، 56/1 میلی گرم بر میلی لیتر از عصاره های متانولی و استونی به روش سری رقت تهیه گردید. خاصیت ضد باکتریایی عصاره های حاصل در غلظت های مختلف، با استفاده از روش انتشار چاهک بر باکتری های مذکور، مورد بررسی قرار گرفت. روش میکرودایلوشن برای تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی(MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) عصاره ها استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس انجام شد.
عصاره های متانولی و استونی گال خرنوک اثرات ضدباکتریایی قابل قبولی علیه باکتری های مورد آزمایش داشتند. بین فعالیت ضدباکتریایی عصاره های متانولی و استونی گال و غلظت عصاره ها ارتباط معناداری وجود داشت(05/0> (p. اثر ضد باکتریایی عصاره های متانولی و استونی گال خرنوک بر باکتری استافیلوکوکوس آرئوس بیشتر از باسیلوس سرئوس و باسیلوس سوبتیلیس بود. حداقل غلظت مهارکنندگی عصاره های گال خرنوک mg/ml 56/1 تا 13/3 بود. حداقل غلظت کشندگی عصاره های گال خرنوک mg/ml 13/3 تا25/6 بدست آمد.
گال بلوط گونه دارمازو به عنوان داروی گیاهی سابقه استفاده طولانی دارد. گال خرنوک در اثر رشد غیرطبیعی بافت گیاهی تحت تاثیر واکنش زنبورها بر روی جوانه های جانبی و انتهایی سرشاخه های درخت بلوط گونه دارمازو به وجود می آید. در این پژوهش خاصیت ضد باکتریایی عصاره های متانولی و استونی گال Andricus moreae با نام محلی خرنوک از درخت بلوط گونه Quercus infectoria بر باکتری های گرم مثبت شامل استافیلوکوکوس آرئوس، باسیلوس سرئوس و باسیلوس سوبتیلیس مورد بررسی قرار گرفت.

گیاه بابونه(Matricaria chamomilla) دارای فلاونوئید آپی ژنین می باشد که از خود اثرات شبه بنزودیازپینی نشان می دهد و بنابراین ممکن است در درمان ترک اعتیاد مفید باشد. در این تحقیق اثرات تزریق محیطی(درون صفاقی)عصاره هیدروالکلی بابونه بر علایم قطع مصرف مرفین در موش سفید صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.
تزریق درون صفاقی عصاره بابونه می تواند علائم مهم سندرم ترک اعتیاد به مرفین را در موش صحرایی کاهش دهد. بنابر این لازم است اجزای موثر آن شناسایی و اثر آن در انسان نیز مورد بررسی قرار گیرد.
نتایج نشان داد که تزریق درون صفاقی عصاره بابونه هرسه دوز تجویز شده، میزان بروزعلایم ترک مانند پریدن و بالارفتن را به صورت وابسته به دوز کاهش داد(001/0< P) 24 موش نر (200تا250گرم) از نژاد ویستار انتخاب و با تزریق مرفین بصورت روزی دو بار به مدت 7 روز معتاد شدند. سپس موش ها به 4 گروه 6 تایی تقسیم شدند: گروه کنترل، که سالین و سه گروه بابونه، که عصاره بابونه(10،25و50 میلی گرم بر کیلوگرم)،30 دقیقه قبل از تزریق نالوکسان(5 میلی گرم بر کیلوگرم) به صورت درون صفاقی دریافت کردند.در تمام گروه ها 3ساعت بعد از آخرین تزریق مرفین، نالوکسان تزریق وعلائم ترک همچون پریدن و بالارفتن برای 30 دقیقه مطالعه شد. داده ها به دست آمده با انجام آزمون ANOVA مورد بررسی قرار گرفت.

مستالژی یکی از شایع ترین دلایل نگرانی زنان است که باعث مراجعه مکرر آنها جهت مشاوره به مراکز مراقبت های بهداشتی می-شود. هدف کلی این پژوهش، مقایسه ی تاثیر گل مغربی و ویتاگنوس بر ماستالژی دوره ای بوده است.
ویتاگنوس، اثرات درمانی خوبی برای درمان مستالژی دوره ای دارد و می تواند به عنوان روش درمانی اثربخش مورد استفاده قرار گیرد.
نتایج نشان داد که میانگین معیار درد در سه گروه بعد از مداخله کاهش یافته است و میانگین روزهای بدون درد در سه گروه افزایش داشته است و میانگین روزهای با درد متوسط در سه گروه کاهش یافته است و میانگین روزهای با درد شدید در سه گروه کاهش داشته است (چارت کاردیف) (0001/0< P). آزمون های آماری نشان داد که اثر ویتاگنوس بیشتر از ماده دیگر بوده است (0001/0< P).
این مطالعه یک کارآزمایی های بالینی یک مرحله ای است. نمونه پژوهش 210 زن مبتلا به مستالژی که در سه گروه هفتاد نفره قرار گرفتند. در گروه اول، قرص ویتاگنوس، گروه دوم کپسول گل مغربی و گروه شاهد ویتامین E به مدت دو ماه داده شد. قبل و در دو ماه بعد از مداخله نمره درد سینه توسط پرسشنامه ارزیابی و با هم مقایسه شد. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. در این بررسی از آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون K.S، مان ویتنی یو، ANOVA و آزمون t زوجی استفاده شد.

گیاهQuercus infectoria Oliv. یکی از مهمترین گونه های دارویی رشته کوه زاگرس می باشد که از زمان های قدیم به عنوان یک گیاه دارویی شناخته شده مورد توجه بوده است. مطالعات نشان داده درخت دارمازو دارای دامنه وسیعی از خواص دارویی می باشد. در این پژوهش معرفی جامع گیاه دارویی درخت دارمازو، محل های پراکنش و روش های صحیح تشخیص آنها ارائه گردیده است.
معرفی گیاه دارویی دارمازو در راستای شناسایی و بهره برداری صحیح و اصولی از این گونه با ارزش داروئی صورت گرفته و با تعیین DNA بارکدینگ آن، میزان خلوص و یا تقلبی بودن نمونه های موجود در بازار سنجیده می شود.
بلوط دارمازو، حالت رسیدگی یکساله را نشان می دهند، در حالی که سایر بلوط ها حالت رسیدگی دو ساله را نشان می دهند. این گونه پیاله فاقد پایک بلند می باشد. معمولا برگهای جوان دارای حاشیه صاف و برگهای مسن در حاشیه دندانه دار می باشند. تصاویر میکروسکوپی الکترونی نشان داد که برگها عمدتا صاف و بدون کرک یا دارای کرکهای تنک و پراکنده هستند. توالی نوکلئوتیدها شامل حدود 680 جفت باز DNA می باشد.
نمونه ها از محل رویشگاه طبیعی در مناطق مختلف زاگرس جمع آوری گردیدند. بعد از شناسایی، برگهای سالم برای استخراج DNA و مطالعات میکروسکوپ الکترونی مورد استفاده قرار گرفتند. برگ نمونه های تازه برای حفظ کیفیت DNAبر روی سیلیکاژل خشک شدند. بعد از استخراج DNA، تخلیص محصول PCR و تعیین توالی، با استفاده از نرم افزار Sequencher توالی نوکلئوتیدها ویرایش شدند.

فرزند سالم با جنسیت دلخواه یکی ازبزرگترین آرزوهای هر زوج می باشد. از بخش های مختلف خرما در طب سنتی برای درمان اختلالات تولیدمثلی استفاده می گردد. لذا این مطالعه با هدف بررسی اثر عصاره آبی گرده نخل بر نسبت جنسیت نوزادان در موش های سوری انجام گرفت.
احتمالا اثر افزایش نوزادان نر نسبت به ماده با تجویز عصاره آبی گرده نخل را می توان به داشتن املاح معدنی غنی نظیر پتاسیم و سدیم نسبت داد که نیازمند تحقیقات بیوشیمیایی بیشتر در آینده می باشد.
با توجه به یافته های ما در این مطالعه عصاره آبی گرده نخل باعث افزایش معنی دار نسبت نوزادان نر نسبت به نوزادان ماده می شود.
در این پژوهش از موش های کوچک آزمایشگاهی با وزن تقریبی 35-30 گرم در گروه های کنترل، شاهد و تجربی نر و ماده مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه های تجربی نر و ماده خود به سه دسته 8 تایی تقسیم شدند که به ترتیب دوزهای mg/kg 100،200 و 400 عصاره آبی گرده نخل را در هر روز به مدت 35 روز دریافت کردند و در روز آخر تجویز موش های نر و ماده از گروه های مختلف با هم جفت گیری نموده و پس از تولد نوزادان نسبت جنسیت آنها مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با کمک آزمون های ANOVA، Duncan وt Wilcox on Tes مورد ارزیابی قرار گرفت.