فهرست مطالب

نشریه میکروبیولوژی دامپزشکی
سال نهم شماره 1 (پیاپی 26، بهار و تابستان 1392)

  • تاریخ انتشار: 1392/08/10
  • تعداد عناوین: 8
|
  • مهدی سلطانی، مریم قدرت نما، علی طاهری میرقائد، اشکان زرگر، شقایق روح الهی صفحه 1
    هدف از این مطالعه تعیین سروتیپ و کپسول سویه های استرپتوکوکوس اینیایی عامل استرپتوکوکوزیس در مزارع قزل آلای کشور و نیز تعیین حداقل غلظت ممانعت کنندگی اسانس آویشن شیرازی و رزماری علیه این سویه ها بوده است. بعلاوه رفتار رشد برخی از این سویه ها در حضور اسانس های مذکور مطالعه گردیده است. براساس نتایج، بیشتر سروتیپ های عامل استرپتوکوکوزیس در مزارع قزل الای کشور از نوع سروتیپ I بوده و همه آنها دارای کپسول می باشند. نتایج نشان داد که حداقل غلظت ممانعت کنندگی(MIC) اسانس آویشن شیرازی علیه جدایه های سروتیپ I وII μl/ml 06/0وحداقل غلظت باکتری کشی(MBC) آنها به ترتیب μl/ml 15/0و μl/ml 25/0-12/0 بود، میزان MIC اسانس رزماری علیه جدایه های سروتیپ μl/ml I 25/0-12/0و برای جدایه های سروتیپ II برابر μl/ml 12/0محاسبه گردید. MBC رزماری علیه سروتیپI و II به ترتیب بالاتر از μl/ml 1 و 1- 5/0 برآورد گردید. بعلاوه در روش دیسک مشخص شد خاصیت ضدمیکروبی آویشن شیرازی علیه سروتیپ های استرپتوکوکوس اینیایی بطور معنی دار بیشتر از اسانس رزماری می باشد. از سوی دیگر روند رشد سویه های مورد استفاده با افزایش غلظت اسانس آویشن شیرازی و رزماری کاهش یافته و در غلظت های بالاتر از MIC رشد بطور کامل متوقف می گردد. براساس نتایج بدست آمده از این مطالعه می توان از اسانس های گیاهی مذکور، بویژه آویشن شیرازی بعنوان مهارکننده بیماری استرپتوکوکوزیس در مزارع پرورش قزل آلای رنگین کمان استفاده نمود
    کلیدواژگان: استرپتوکوکوس اینیایی، آویشن شیرازی، رزماری، حداقل غلظت ممانعت کنندگی، قزل آلای رنگین کمان
  • حسین نورانی، خداداد پیرعلی خیرآبادی، حمیدرضا عزیزی، محمد مهدی داودپور، مهدی سلیمی صفحه 15
    سیستی سرکوس تنیاکولیس مرحله لاروی تنیا هیداتیژنا می باشد که حضور آن در نشخوارکنندگان اهلی و وحشی در سراسر جهان گزارش شده است. این سیستی سرکوس یک انگل شایع گوسفند در ایران می باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان آلودگی به سیستی سرکوس تنیاکولیس، طبقه بندی شدت ضایعات کبدی آن و توصیف خصوصیات آسیب شناسی ضایعات این لارو در گوسفند می باشد. در این مطالعه از 340 لاشه گوسفند بررسی شده (259 راس در کشتارگاه نجف آباد و 81 راس در کشتارگاه جونقان)، به ترتیب 65 راس گوسفند (48/25%) و 30 (37%) به سیستی سرکوس تنیاکولیس آلوده بودند. این کیست در نواحی آناتومیکی مختلف مشاهده شد که شامل کبد، مزانتر، چادرینه، پرده صفاق و دیافراگم بود. هیچ گونه کیست سیستی سرکوس تنیا کولیس در قلب و ریه گوسفندان کشتار شده وجود نداشت. در کبد گوسفندان آلوده چندین مسیر مهاجرت مارپیچ به رنگ قرمز تا قهوه ای و یا سفید متمایل به خاکستری مشاهده شد. بررسی هیستوپاتولوژی ضایعات کبدی تازه تشکیل شده نشان داد که مسیرهای مهاجرت مملو از گلبول های قرمز، فیبرین و خرده های بافتی بودند. همچنین در مسیرهای مهاجرت، مقاطع لارو تنیا هیداتیژنا، نکروز و دژنراسیون سلول های کبدی و نفوذ سلول های آماسی نیز مشاهده شد. نکروز کازئوز و آهکی شدن در ناحیه مرکزی کانال های مهاجرت قدیمی دیده شد. تعداد زیادی سلول های ماکروفاژ یا سلول های اپیتلیوئید و سلول های غول پیکر در اطراف منطقه نکروز مشاهده شد. این ساختار ها توسط بافت همبند کلاژنه که در آن لنفوسیت ها و پلاسما سل ها نفوذ کرده بودند، احاطه شده بود. جهت طبقه بندی شدت ضایعات کبدی، تعداد کانال های مهاجرت در سطوح کبد شمارش شده و به سه درجه خفیف (کم تر از پنج مسیر مهاجرت)، متوسط (بین پنج تا ده مسیر مهاجرت) و شدید (بیشتر از ده مسیر مهاجرت) طبقه بندی گردید که به ترتیب در 19/76%، 05/19% و 76/4% از موارد مشاهده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که مهاجرت کبدی لارو های تنیا هیداتیژنا می تواند باعث ضرر اقتصادی گردد و برنامه های کنترل این بیماری توصیه و تاکید می شود.
    کلیدواژگان: سیستی سرکوس تنیاکولیس، ضایعات کبدی، گوسفند
  • بختیار حیدری، محمد رحیم حاجی حاجی کلایی، مسعود قربانپور نجف آبادی، فروغ جافری، زهرا علیپور صفحه 25
    در این مطالعه که به منظور مقایسه عیار پادتن ضدبروسلا در دانشجویان دامپزشکی و غیردامپزشکی صورت گرفت از 187 دانشجوی دامپزشکی و 106 دانشجوی غیردامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز خونگیری به عمل آمد. پس از ارسال نمونه های خون به آزمایشگاه و جداسازی سرم، بر روی سرم ها آزمایش های سرولوژیک (صفحه ای سریع، رایت و 2-مرکاپتواتانول) جهت جستجوی پادتن ضدبروسلا آبورتوس انجام گرفت. از دانشجویان دامپزشکی 15 نفر (8%) در آزمایش صفحه ای سریع مثبت بودند، که در آزمایش رایت و یا 2-مرکاپتواتانول عیاری بین 20 تا 40 داشتند. هیچکدام از دانشجویان غیر دامپزشکی در آزمایش صفحه-ای سریع واجد پادتن ضدبروسلا نبودند. تجزیه و تحلیل آماری نشان داد اختلاف معنی داری از نظر عیار پادتن ضدبروسلا بین دانشجویان دامپزشکی با سایر دانشجویان وجود دارد (001/0P=) و احتمال وجود پادتن ضد بروسلا در دانشجویان دامپزشکی در مقایسه با دانشجویان غیردامپزشکی 9/31 برابر (فاصله اطمینان 95%، 2/539-9/1) می باشد. ارتباط معنی داری بین وجود پادتن ضدبروسلا با جنس (357/0P=) و سال تحصیلی دانشجویان (268/0P=) وجود ندارد. با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه و خطر بالای آلودگی به بروسلا در دانشجویان دامپزشکی، تاکید می گردد این دانشجویان همواره در برخورد با دامهای مشکوک به آلودگی به بروسلوز جانب احتیاط را رعایت نمایند.
    کلیدواژگان: بروسلوز، سرولوژی، دانشجویان دامپزشکی و غیر دامپزشکی
  • احسان قریب ممبنی، مسعود قربانپور نجف آبادی، بابک محمدیان، مسعود رضا صیفی آباد شاپوری، محمد رحیم حاجی حاجی کلایی، فرید براتی صفحه 33
    به منظور مقایسه ی دو آدجوان مورد استفاده در واکسن های تجاری در تحریک ایمنی هومورال در گوسفند، 48 راس بره 2 تا 3 ماهه به چهار گروه 12 راسی، شامل دو گروه شاهد برای آدجوان های هیدروکسید آلومینیوم و ISA70، دو گروه به عنوان تیمار با توکسوئید پیولیزین نوترکیب به همراه آدجوان های ISA70 و هیدروکسید آلومینیوم تقسیم گردیدند. بره های گروه درمان، از طریق زیر جلدی، دو بار به فاصله ی دو هفته، 2/0 میلی گرم در میلی لیتر توکسوئید پیولیزین همراه با آدجوان ISA70 یا هیدروکسید آلومینیوم، دریافت نمودند. به بره های گروه های شاهد، در زمان های مشابه، تنها آدجوان به همراه سرم فیزیولوژی استریل تزریق گردید. تمامی بره ها در روزهای 0، 14، 28 و 98 پس از ایمن سازی، مورد خونگیری و اندازه گیری عیار پادتن ضد پیولیزین قرار گرفتند. بررسی نتایج و تحلیل آماری میانگین عیار پادتن ضد پیولیزین گروه های ایمن شده، نشان داد که عیار حاصله در گروه دریافت کننده توکسوئید پیولیزین به همراه آدجوان ISA70، به صورت معنی داری بالاتر از گروه دریافت کننده توکسوئید پیولیزین به همراه آدجوان هیدروکسید آلومینیوم می باشد (05/0>P). با توجه به نتایج، توصیه در استفاده از آجوان ISA70 در تولید واکسن ها می باشد.
    کلیدواژگان: پیولیزین، بره، توکسوئید، آدجوان
  • مجید غلامی آهنگران صفحه 41
    رابطه ایمنی مخاطی با مقاومت علیه ویروس برونشیت بخوبی شناخته شده است. بنابراین به منظور ارزیابی و مقایسه پاسخ ایمنی مخاطی علیه ویروس برونشیت عفونی، 450 قطعه جوجه گوشتی یک روزه به 5 گروه تقسیم شدند و طبق راهبردهای مختلف علیه ویروس برونشیت عفونی واکسینه شدند. جوجه ها در گروه های مختلف در سنین یک روزگی و 8 روزگی، 1 و 8 روزگی و نیز 1، 8 و 18 روزگی در طول دوره پرورش با واکسن زنده برونشیت عفونی واکسینه شدند. 10 روز پس از اتمام هر برنامه واکسیناسیون علیه برونشیت عفونی و در سن 28 روزگی کشتار شدند و نمونه های نای و بینی از بدن جدا گردید و مخاط نای و بینی شستشو داده شد. سپس میزان ایمونوگلوبولین A اختصاصی علیه ویروس برونشیت عفونی در مخاطات تنفسی با روش الیزا و با آنتی گلوبولین بزی ضد IgA ماکیان کونژگه شده با هورس رادیش پراکسیداز سنجش شد. نتایج نشان داد پاسخ ایمنی مخاطی بدنبال دریافت اولین و دومین واکسن تفاوت معنی داری ندارد حال آنکه پاسخ ایمنی مخاطی پس از دریافت سومین واکسن بطور معنی دار بالاتر از پاسخ ایمنی اولیه و ثانویه است که انتظار می رود مقاومت بهتری را درمقابل ویروس بیماریزای برونشیت عفونی حاصل کند.
    کلیدواژگان: ایمنی مخاطی، برونشیت عفونی، جوجه گوشتی
  • حامد سلامی پرگو، حبیب دستمالچی ساعی*، ملاحت احمدی، حیدر رحیمی صفحه 51

    تنظیم کننده ژنی فرعی agr (Accessory gene regulator) نوعی سیستم مرکزی است که بیان عوامل حدت استافیلوکوکوس اورئوس را کنترل نموده و چهار گروه آللی (بنام های agr I-IV) در این سیستم مشخص شده است. هدف از این مطالعه معین کردن وفور گروه های agr مختلف در جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس بدست آمده از حفره بینی گاو، گوسفند و بزهای سالم می باشد. در مطالعه حاضر، 26 جدایه استافیلوکوکوس اورئوس از حفره بینی 79 راس گاو (چهار جدایه)، 78 راس گوسفند (11 جدایه) و 44 راس بز (11 جدایه) بدست آمد. سپس جدایه ها با استفاده از روش مولتیپلکس PCR از نظر تیپ agr مورد بررسی قرار گرفتند. با وجود وفور کم استافیلوکوکوس اورئوس در بینی گاو (06/5%)، این جرم بطور معمول تر از بینی گوسفند (1/14%) و بز (25%) جداسازی شد. از چهار جدایه استافیلوکوکوس اورئوس به دست آمده از گاو، سه جدایه به agr گروه I، و یک جدایه به agr گروه IV تعلق داشتند. از 11 جدایه حاصل از حفره بینی گوسفند، هفت جدایه متعلق به agr گروه I بودند و چهار جدایه باقی مانده به agr گروه III (سه جدایه) و agr گروه II (یک جدایه) تعلق داشتند. بیشتر جدایه های بدست آمده از حفره بینی بز (10 جدایه) نیز متعلق به agr گروه I بودند و تنها یکی از جدایه ها با منشاء بز مربوط به agr گروه II بود. روی هم رفته، شیوع پایین استافیلوکوکوس اورئوس در بینی گاوان در مقایسه با نشخوارکنندگان کوچک یافت شد. همچنین، جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس با agr گروه I معمول بودند که احتمالا بواسطه تطابق تنظیمی به محیط بینی از قابلیت بالایی جهت استقرار در حفره بینی نشخوار کنندگان برخوردارند. انجام مطالعات بیشتر به منظور تعیین نقش نوع سیستم تنظیمی agr در استقرار باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در حفره بینی لازم و ضروری است.

    کلیدواژگان: استافیلوکوکوس اورئوس، agr، بینی، نشخوارکنندگان
  • پژمان بهاری، سیدعلی پوربخش، عبدالحمید شوشتری، محمد علی بهمنی نژاد صفحه 61
    بیماری آنفلوانزای پرندگان یکی از بیماری های ویروسی مهم در مرغداری های صنعتی کشور می باشد و هر سال خسارات عمده ای به صنعت پرورش طیور کشور وارد می کند.تشخیص سریع ویروس آنفلوانزا و تعیین حدت آنها یکی از اولویت های مهم پیشگیری و مبارزه علیه این بیماری در کشور محسوب می شود. از آزمایش RT-PCR جهت تشخیص ویروس های آنفلوانزا و نیز بررسی تواالی محل شکافتگی پروتئین هماگلوتینین (HA) به عنوان یک شاخص مولکولی به منظور پیش بینی حدت سویه های آنفلوانزا مورد استفاده قرار گرفت. در این تحقیق جهت پایش بیماری آنفلوانزا 160 نمونه سوآپ نای از 20 واحد پرورش مرغ گوشتی در استان خراسان شمالی که مشکوک به بیماری آنفلوانزا بودند اخذگردید. آزمایش مولکولی RT-PCR براساس ژنوتیپ های شایع در ایران پایه ریزی گردید که در آن برای تعیین تیپ گروه A آنفلوانزا از پرایمراختصاصی ژن ماتریکس (M)وجهت تعیین تحت تیپ های H9، H5، H7 از پرایمرهای اختصاصی ژن هماگلوتنین(HA) استفاده شد. جهت تعیین توالی، نمونه های مثبت شده از نظر تیپ Aبه تخم مرغ جنین دار (SPF) 9-11 روزه تزریق شد، پس از سه تاپنج روز مایع آلانتوئیک با استفاده از فرمالین 1درصد خنثی و جهت بررسی تست هماگلوتیناسیون و استخراج RNAی ویروسی استفاده گردید. سپس قطعه ای به طول 437bp دربرگیرنده محل شکافتگی ژن هماگلوتینین تکثیر و جهت تعیین توالی نوکلئوتیدی به شرکت MWGآلمان ارسال شد و درنهایت به توالی اسیدآمینه ای ترجمه گردید. نتایج نشان دادکه با استفاده ازروش RT-PCR نمونه های اخذشده از 4 مرغداری صنعتی از نظر ویروس تیپ A آنفلوانزا مثبت بودند. تمام ویروس های تیپ Aاز نظر تحت تیپ H5، H7، منفی و از لحاظ H9 مثبت تشخیص داده شدند. بررسی محل شکافتگی پروتئین هماگلوتینین نشان دادکه هر4 سویه دارای توالی KSSR بودند، اگرچه این توالی نشان دهنده غیرحاد بودن سویه ها می باشد ولی با الگوی جدایه های قبلی ایران که عمدتا RSSR می باشد تفاوت داشت. به طورکلی آزمایش RT-PCR با استفاده ازپرایمرهای اختصاصی تحت تیپ های رایج درمنطقه، تشخیص تفریقی سریع ویروس های آنفلوانزا را امکان پذیرمی سازد. تغییر در محل شکافت پروتئین هماگلوتینین درویروس های H9N2 را می توان به عنوان یک خطر بالقوه جهت تبدیل این ویروس ها به سویه های حاد در نظرگرفت. لذا پایش مستمر توالی ژنتیکی این ویروس ها توصیه می گردد.
    کلیدواژگان: آنفلوانزای پرندگان، RT، PCR، تحت تیپ H9، H5، H7، محل شکافتگی پروتئین هماگلوتینین، خراسان شمالی
  • امید فانی مکی، نظر افضلی، آرش امیدی، علی الله رسانی، مجتبی فروزان مهر صفحه 73
    در این تحقیق تعداد 120 قطعه جوجه گوشتی سویه رآس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی، با 3 تیمار، 4 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی به مدت 35 روز روی بستر پرورش داده شدند. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از؛ 1) تیمار کنترل (جیره فاقد آفلاتوکسین B1)، 2) جیره حاوی ppb 250 آفلاتوکسین B1، 3) جیره حاوی ppb 500 آفلاتوکسین B1. کمترین میزان طول ایلئوم و روده متعلق به جوجه های دریافت کننده سطحppb 500 آفلاتوکسین به تنهایی بود. پس از اخذ نمونه خون، غلظت فرآسنجه های خونی از جمله مجموع پروتئین تام سرم، آلبومین، بیلی روبین، گلوکز، اسید اوریک، کلسیم و فسفر و آنزیم های کبدی AST،ALT، γ-GT اندازه گیری گردید. آزمایش عیار سنجی علیه بیماری های نیوکاسل و آنفلوآنزا در دو مرحله (25 و 34 روزگی) انجام پذیرفت. در سن 25 روزگی و قبل از تجویز واکسن دوگانه نیوکاسل-آنفلوآنزا از تعداد 2 قطعه جوجه در هر گروه، نمونه خون اخذ شد. همچنین عیار پادتن ضد ویروس نیوکاسل و آنفلوآنزا به روش آزمایش HI در آن ها تعیین گردید. بعلاوه در سن 34 روزگی از جوجه های مرحله اول خون گیری به عمل آمد و عیار پادتن بیماری های مذکور مجددا اندازه گیری شد. در این مطالعه تغییر معنی داری در سطوح کلسیم، فسفر، آلبومین و پروتئین تام سرمی خون جوجه های گوشتی مصرف کننده جیره های مختلف آزمایشی، در مقایسه با طیور دریافت کننده جیره پایه وجود نداشت. با افزایش سطوح آفلاتوکسین B1 از 250 به ppb 500 در جیره غذایی طیور، سطوح گلوکز، بیلی روبین تام و AST افزایش، و در مقابل سطح بیلی روبین مستقیم، نسبت به تیمار حاوی جیره پایه بصورت معنی داری کاهش یافت. عیار HI علیه بیماری نیوکاسل و آنفلوآنزا در مرحله دوم (34 روزگی) کاهش معنی داری را نسبت به تیمار پایه نشان داد. آفلاتوکسین سبب تغییر در فرآسنجه های خونی، اختلالات کبدی و کلیوی و کاهش قدرت سیستم ایمنی جوجه های گوشتی در برابر بیماری های نیوکاسل و آنفلوآنزا می گردد. این مطالعه به منظور بررسی اثرات سمی آفلاتوکسین بر سیستم ایمنی و فرآسنجه های خونی جوجه های گوشتی انجام گردید.
    کلیدواژگان: آفلاتوکسین، فراسنجه های خونی، سیستم ایمنی، جوجه گوشتی
|
  • Soltani M., Ghodratnama M., Taheri Mirghaed A., Zargar A., Rooholahi Sh Page 1
    The aim of this study was to investigate serotypes and bacterial capsule presence of Streptococcus iniae starins، the cause of streptococcosis in rainbow trout farms of Iran. The study also aimed to identify the minimum inhibitory concentrations (MICs) of Zataria multiflora and Rosmarinus officinalis essential oil against these strains and to assess the growth behavior of them. The results showed، most strains from rainbow trout farms were serotype I and all serotypes had complete bacterial capsule. The MIC of Z. multiflora to Streptococcus iniae serotype I and serotype II was 0. 06 µl/ml and the minimum bactericidal concentrations (MBCs) were 0. 5 and 0. 12-0. 25 µl/ml. minimum inhibitory concentrations of R. officinalis to serotype I and II were in range 0. 12 to 0. 25 µl/ml and 0. 12 µl/ml، respectively. MBCs of R. officinalis against serotype I and II were >1 µl/ml and 0. 5-1 µl/ml According to disk diffusion assay results، antimicrobial activity of Z. multiflora essential oil is significantly higher than R. officinalis. The growth of strains was reduced by increasing essential oils concentration. Our results suggested that Z. multiflora and R. officinalis essential oils could be effective for the inhibition of streptococcosis in rainbow trout farms.
    Keywords: Streptococcus iniae, Zataria multiflora, Rosmarinus officinalis, MIC, Rainbow trout
  • H. Nourani, Kh Pirali Kheirabadih., R Azizi, M. Davoodpour, M. Salimi Page 15
    Cysticercus tenuicollis is the larval stage of Taenia hydatigena، the presence of which has been reported in wild and domestic ruminants throughout the world. It is a common parasite of sheep in Iran. This study was undertaken to determine Cysticercus tenuicollis infection rate، to rank the severity of its hepatic lesions and to describe the pathological characteristics of the lesions in sheep. Out of 340 examined sheep (259 in Najaf Abad and 81 in Joneghan abattoir)، 65 (25. 48%) and 30 (37%) were infected with Cysticercus tenuicollis، respectively. This cyst was observed in different anatomic locations including liver، mesentery، omentum، peritoneum and diaphragm. There was no Cysticercus tenuicollis in the heart and lung of slaughtered sheep. The liver of the infected sheep showed multiple red to brown or greyish-white tortuous tracts. The histopathological examination of newly formed hepatic lesions revealed migratory tracts filled with red blood cells، fibrin and tissue debris. The sections of Taenia hydatigena larvae، hepatocellular degeneration، necrosis، and infiltration of inflammatory cells were observed in the migratory canals too. Caseous necrosis and calcification were seen in the central part of old migratory tracts. A large number of macrophages or epithelioid cells and giant cells were seen around the necrotic area. These structures were surrounded with collagenous connective tissue infiltrated by lymphocytes and plasma cells. To rank hepatic lesions، the number of migratory tracts، in hepatic surfaces were counted and assigned to one of the following categories including mild (1-4 migratory tracts)، moderate (5-10) and severe (>10) and the results were 76. 19%، 19. 05% and 4. 76%، respectively. The results of this study show that the migration of Taenia hydatigena larvae can cause economic losses and the disease control programs are recommended and emphasized.
    Keywords: Cysticercus tenuicollis, Hepatic lesions, Sheep
  • Heidari B., Haji Hajikolaei M.R., Ghorbanpoor M., Jaferi F., Alipour Z., Rezaei E., Mottaghian N. Page 25
    To compare the anti-brucella antibody in veterinary and non-veterinary students، blood samples were taken from 167 veterinary and 106 non-veterinary students of Shahid Chamran University of Ahvaz، Iran. All sera were tested for Brucella abortus strain antibodies by rose bengal، wright and 2-mercaptoethanol test. 15 (8%) of the veterinary students had antibodies to Brucella abortus strain in rose bengal test and had titre of 20 to 40 in wright and 2-mercaptoethanol test. None of the non-veterinary students were positive in rose bengal test. Statistical analysis showed there was significant difference between veterinary with non-veterinary students (P=0. 001) and the risk of Brucella infection in veterinary was higher than non-veterinary students (OR=39. 1، 95% CI: 1. 9-539. 2). There is no-significant correlation between titer of anti-Brucella antibody with sex (P=0. 357) and the grade of students (P=0. 268). Regarding the result of this study and the high risk of Brucella infection in veterinary students، it is emphasized that these students should be careful when they are exposed to the Brucella infected animals.
    Keywords: Brucellosis, Serology, Veterinary, non, veterinary students
  • Gharib Mombeni E., Ghorbanpoor Najaf Abadi M., Mohammadian B., Seyfiabad Shapouri M.R., Haji Hajikolaei M.R., Brati F. Page 33
    This study was conducted to compare the efficacy of sheep humoral immune response induction of two commercial adjuvants used routinely in veterinary vaccines. Forty-eight (48) local native-bred lambs of 2 to 3 months old were chosen and divided into four groups; the treatment groups were immunized twice، two weeks apart، with 0. 2 mg of pyolysin toxoid in combination with aluminum hydroxide or ISA70 adjuvants by subcutaneous injection. The lambs in the control groups received the same sterile normal saline solution with equal amounts of aluminum hydroxide or ISA70 adjuvants at the same times. The blood samples were taken in days 14، 28، and 98 from all of the lambs after the first immunization، and their sera were measured for anti-pyolysin antibodies by hemolytic neutralization assay. According to the results، the mean titers of anti-pyolysin antibodies in immunized lambs with pyolysin toxoid and ISA70 adjuvants were significantly higher than the mean titers of antibodies in the group that received toxoid with aluminum hydroxide adjuvant (P<0. 05). It appears that the use of ISA70 adjuvant in vaccines is more efficacious than hydroxide aluminum adjuvant.
    Keywords: Pyolysin, Lamb, Toxoid, Adjuvant.
  • Gholami, Ahangaran M. Page 41
    The relation between mucosal immunity and resistance to infectious bronchitis virus (IBV) has been known. Thus، for the evaluation and comparison of mucosal immunity response against IBV، 450 one-day-old broiler chickens were divided and vaccinated against IBV according to different approaches. The chickens in different groups were vaccinated against live IB vaccine in one day old، 8 days old،1 and 8 days old، 1، 8 and 18 days old in growing period. The chickens were slaughtered 10 days after the end of each vaccination program and when they were 28 days old. The nasal and tracheal samples were dissected and washed. Specific IgA against IBV in mucosa of respiratory was assayed using ELISA with goat anti-chicken IgA conjugated with horse radish peroxidase. The results revealed there are no significant differences in mucosal immunity response following the administration of the first and second IBV vaccines. Following the administration of IBV vaccine in the third time، it induces significantly higher mucosal immunity response than expected which can، in turn، induce higher resistance to pathogenic IBV.
    Keywords: Mucosal Immunity, Infectious Bronchitis, Broiler Chickens
  • Salami Pargoo H., Dastmalchi Saei H., Ahmadi M., Rahimi H. Page 51

    The accessory gene regulator (agr) is a central system that controls the expression of Staphylococcus aureus virulence factors and four allelic groups (designated as agr I-IV) have been identified in this system. The aim of this study was to ascertain the frequency of the different agr groups in S. aureus isolates recovered from the nasal cavity of healthy cattle، sheep، and goats. In the current study، 26 S. aureus isolates were recovered from the nasal cavity of 79 cattle (n = 4)، 78 sheep (n = 11)، and 44 goats (n = 11). Then، the isolates were agr typed by multiplex polymerase chain reaction (mPCR). Despite the low prevalence of S. aureus in the nose of cattle (5. 06%)، this organism is more commonly isolated from the nose of sheep (14. 1%) and goats (25%). Of 4 S. aureus isolates obtained from cattle، 3 were ascribed to agr type I and 1 to agr type IV. Seven out of 11 sheep nasal isolates were of agr type I، the other 4 being agr type III (n=3) and agr type II (n=1). Goat nasal isolates were distributed mainly across agr types I (n=10). Only one of the goat isolates was of agr type II. Overall، a low prevalence of S. aureus were found in the nose of cattle compared to small ruminants. Also، S. aureus isolates with agr type I were common and might be capable of colonizing the nasal cavity of ruminants، most likely by regulatory adaptation to the nose environment. Further studies will be necessary to define how the type of agr regulatory system might affect S. aureus nasal colonization.

    Keywords: Staphylococcus aureus, agr, Nasal, Ruminants
  • Bahari P., Pourbakhsh A., Shoushtari H., Bahmaninejad M.A. Page 61
    Avian influenza virus has been recognized as one of the most important pathogen in poultry that caused economic losses to the poultry industry of Iran. Rapid detection and pathotyping is the important priority in order to prevent extension of disease in Iran. RT-PCR method was used for the rapid detection of influenza viruses. The amino acid sequence of cleavage site of hemagglutinin was considered as a molecular determinant for the prediction of pathogenicity influenza viruses. In this study، 160 tracheal swabs samples were taken from 20 poultry farm to monitor influenza infection in North Khorasan province. RT-PCR assay was developed based on the most common genotype in Iran detecting type A and H9، H5 and H7 subtypes by specific primers targeting Matrix (M) and Hemagglutinin (HA) genes، respectively. The samples which were positive as type A influenza inoculated to embryonated eggs of 9-10 days. After 3-5 days، the allantoic fluids were tested with Hemagglutinin assay. The samples that contained HA activity were inactivated with formalin 0. 1%. These fluids were used for RNA extraction. A segment of 432bp was amplified by RT-PCR and nucleotide sequencing. The results showed that four poultry farms were positive for type A of influenza virus. All of them were negative for H5 or H7 but positive for H9 virus. The sequence analysis of hemagglutinin revealed that four isolates shared a KSSR motif at the cleavage site of HA. Although this motif represented low pathogenicity in poultry، it was different from previous Iranian isolates. As a result RT-PCR assay based on common genotype in region was considered as a rapid test for the detection of influenza viruses. The cleavage site sequence analyses indicated that these viruses have the potential for emerging highly pathogen influenza viruses. Therefore، continuous monitoring of viruses is being recommended.
    Keywords: Avian influenza, RT, PCR, H9, H7, H5 subtype, Cleavage site of hemagglutinin, North Khorasan
  • Fani Makki, Afzali N., Omidi, Allahresani A., Frouzanmehr M. Page 73
    This study was conducted to investigate the toxic effects of Aflatoxin on the immune system and blood parameters of broilers. For these purposes، 120 Ross 308 broiler chicks were used in a completely randomized design with 3 treatments، 4 replicates and 10 chicks in each unit. The chickens were reared for 35 days on the ground. The treatments were as follows: 1- control (no dietary Aflatoxin B1)، 2- diets containing 250 ppb of Aflatoxin B1 and 3- diets containing 500 ppb of Aflatoxin B1. The minimum length of the ileum and intestine belonged to chicks receiving 500 ppb Aflatoxin level. After the blood samples were taken، total protein، albumin، bilirubin، glucose، uric acid، calcium، phosphorus، and AST، ALT and γ-GT were measured. The titration tests of Newcastle and influenza disease، in two steps (25 and 34 days) were performed. At the age of 25 days، before administering the Newcastle-influenza vaccine، the blood samples were collected from two chicks in each group. The HI antibody titers against Newcastle and influenza were determined in them. In addition، in 34 days of age، blood samples were taken from the first stage chickens and the antibodies were measured again. No significant changes were observed in the levels of calcium، phosphorus، albumin and total protein in the serum of experimental broilers compared with birds receiving the basal diet. As the levels of Aflatoxin B1 increased from 250 to 500 ppb in feed، the serum levels of glucose، total bilirubin and AST also increased. In contrast، the level of direct bilirubin decreased significantly. HI titer against influenza and Newcastle disease in the second stage (34 days) showed a significant decrease compared to the basic treatment. The findings also evinced that Aflatoxin causes changes in the blood parameters، kidney and liver damages and decreased immune functions against Newcastle disease and influenza in broiler chickens.
    Keywords: Aflatoxin, Blood parameters, Immune system, Broilers