فهرست مطالب

دیابت و متابولیسم ایران - سال سیزدهم شماره 1 (پیاپی 52، مهر و آبان 1392)

مجله دیابت و متابولیسم ایران
سال سیزدهم شماره 1 (پیاپی 52، مهر و آبان 1392)

  • تاریخ انتشار: 1392/08/20
  • تعداد عناوین: 8
|
  • ندانظری، حسین فخرزاده، فرشاد شریفی*، سید مسعود ارزاقی، مهتاب علیزاده، ندا مهرداد، شروان شعاعی، بهارک نجفی، مصطفی قربانی صفحات 1-8
    مقدمه
    سوء تغذیه یکی از مشکلات جدی دوران سالمندی است. برای ارزیابی وضعیت تغذیه در این گروه نیاز به بعضی از اندازه گیری های تن سنجی مانند طول قد نیاز است که به علت مشکلاتی مانند زمین گیر بودن بعضی از سالمندان و دفورمیتی-های اسکلتی، معمولا اندازه گیری طول قد در این گروه سنی با مشکلاتی مواجه است. از این رو، هدف از انجام این مطالعه آن است که با استفاده از سایر شاخص های تن سنجی نظیر طول ساق پا و ساعد و سن، مدلی برای پیشگویی قد سالمندان ایرانی بیابیم.
    روش ها
    در مجموع 165 نفر سالمند با سن 60 سال و بالاتر، از بین حدود 800 نفر سالمندان ساکن آسایشگاه خیریه کهریزک که شرایط ورود به مطالعه را دارا بودند، به صورت تصادفی ساده بر اساس کد پذیرش انتخاب شدند و برای آنها اندازه گیری قد به صورت ایستاده، طول ساق پا و طول ساعد انجام شد. با استفاده از اطلاعات 99 نفر از سالمندان، مدل رگرسیون خطی چند متغیره، مدل پیشگویی اندازه قد در سالمندان زن و مرد ساخته شد. در 66 نفر بقیه شرکت کنندگان مدل ساخته شده مورد آزمون قرار گرفت.
    یافته ها
    معادلات زیر برای پیشگویی طول قد از طول ساقپا، طول ساعد و سن برای زنان ومردان ساخته شد:928/78+ (430/1×طول ساق پا) + (817/0×طول ساعد) – (176/0×سن) = طول قد در مردان 694/71+ (414/1×طول ساق پا) + (084/1×طول ساعد) – (277/0×سن) = طول قد در زنانمیزانR2 محاسبه شده برای مردان برابر است با 63/0 و برای زنان 52/0 بود. میزان خطای مدل برابر با 44/0+ سانتی متر بود که برای مردان این خطا 16/0- و در زنان 09/1+ سانتی متر بود که اختلاف معنی داری با اندازه قد ایستاده نداشتند.
    نتیجه گیری
    با استفاده از طول ساق، ساعد و سن، طول قد با خطای جزئی در سالمندان ایرانی قابل برآورد است. البته خطای مدل برای زنان بیشتر از مردان است.
    کلیدواژگان: سالمندان، تن سنجی، طول قد، طول ساق، طول ساعد
  • قاسم عابدی، ابوالحسن نقیبی، مهتاب علیزاده*، حسین فخرزاده، فرشاد شریفی، مجتبی رضایی راد، رضا یوسفی، فرشته فرشیدی صفحات 9-20
    هدف
    سلامت سالمندان یکی از مسائل و مشکلات بهداشتی در اکثر جوامع است و مقابله با این مشکلات نیازمند سیاستگذاری و برنامه ریزی های دقیق وصحیح می باشد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه «اثربخشی دو روش آموزشی سنتی والکترونیکی شیوه زندگی سالم در زمینه آموزش تغذیه به افراد سالمند صورت گرفته است.
    روش ها
    این پژوهش به روش نیمه تجربی همراه با پیش آزمون و پس آزمون بر روی سالمندان65 سال و بالاتر کانون بازنشستگان شهرستان ساری در سال 1390انجام شد. در این بررسی تعداد 60 نفر سالمند به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و در دو کلاس 15 نفره مجزا برای خانم ها و آقایان (هریک30نفر) با استفاده از فیلم و دوکلاس مجزا 15 نفره برای خانم ها و آقایان (30نفر) با استفاده از ابزار کتاب، آموزش های تغذیه ایی را دریافت کردند. سنجش آگاهی فراگیران در زمینه تغذیه با استفاده از پرسشنامه استاندارد مرکز بهداشت استان مازندران بوده است که میزان روایی و پایایی آن در این مطالعه سنجیده شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS، و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی) میانگین و انحراف معیار(توصیف شدند جهت تجزیه و تحلیل از شاخص های آمار استنباطی(T مستقل و Tوابسته) استفاده شد.
    یافته ها
    میانگین نمرات گروه آموزش دیده با فیلم در زمینه افزایش آگاهی 57/18و میانگین نمرات گروه آموزش دیده با کتاب 90/16 و با درجه آزادی 58 (299/5=t) به دست آمد. برای سنجش میزان رضایت میانگین نمره گروه آموزش دیده به روش فیلم به میزان 59 و میانگین نمره گروه آموزش دیده با استفاده از کتاب به میزان 73/35 و با درجه آزادی 58 (96/1=t) بدست آمد.
    نتیجه گیری
    نتایج نشان داد که آموزش به شیوه استفاده از فیلم آموزشی بر بالا رفتن میزان آگاهی های تغذیه ایی سالمندان موثرتر است و همچنین افراد سالمند از شیوه آموزش زندگی سالم با استفاده از فیلم آموزشی در مقایسه با شیوه سنتی رضایت بیشتری داشتند. از طرفی هزینه آموزش از طریق فیلم آموزشی به سالمندان در مقایسه با آموزش از طریق کتاب کمتر می باشد. لذا آموزش از طریق فیلم جهت ارتقاء سلامت سالمندان یک روش کارا و موثرتر پیشنهادی می باشد.
    کلیدواژگان: آموزش سنتی، آموزش الکترونیکی، اثربخشی، شیوه زندگی سالم، سالمندان
  • رضا صفدری، مهتاب علیزاده، سیدمسعود ارزاقی، حسین فخرزاده، مینو رفیعی، فرشاد شریفی، مریم محمدی آذر* صفحات 21-28
    هدف
    توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات در ابعاد مختلف اجتماعی و اقتصادی سبب شده است که امروزه کاربردهای نوینی از این فناوری ها در قالب و شکل جدیدی پا به عرضهبگذارد و طیفی از خدمات گوناگون را در برگیرد. استفاده از پورتال طب سالمندان نقطه دسترسی منحصر به فردی را به دامنه وسیعی از منابع و محتوای اطلاعاتی برای متخصصین طب سالمندان، پزشکان و سایر شاغلین بهداشتی، سالمندان و خانواده های آنها فراهم کرده و برنامه های کاربردی و اطلاعات موجود در آن منابع مختلف و ناهمگون را یکپارچه می کند. از این رو راه اندازی پورتال ملی طب سالمندان بهترین راهکار برای رفع این مساله است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه پورتال های طب سالمندان در چندین کشور و ارائه پیشنهادات در این زمینه صورت گرفته است.
    روش ها
    این پژوهش از نوع توصیفی- تطبیقی می باشد. بررسی تطبیقی در خصوص پورتال طب سالمندان در کشورهای منتخب انجام گرفته و نتایج مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
    نتیجه گیری
    ایجاد یک پورتال جامع تخصصی برخوردار از تمامی ویژگی های مطلوب با پشتوانه راهبردی توسعه و نگهداشت پورتال و آنالیز نیازهای کاربران تحقق می یابد. همچنین وجود ساختار مشخص و یکپارچه نظام خدمات و مراقبت های سالمندان شرط اصلی تحقق و یکپارچگی خدمات و محتویات ارائه شده پورتال سالمندان است.
    کلیدواژگان: سالمند، طب سالمندی، پورتال
  • مهتاب علیزاده*، اعظم دخت رحیمی، معصومه آرشین چی، فرشاد شریفی، سید مسعود ارزاقی، حسین فخرزاده صفحات 29-37
    هدف
    این مطالعه به بررسی سلامت جسمانی گروه های مختلف سنی سالمندان در شهر تهران می پردازد. این مطالعه می تواند با تعیین تفاوت های وضعیت سلامت جسمانی و اولویت های مراقبتی درگروه های سنی سالمندان و نیز تاثیر عوامل اقتصادی –اجتماعی بر سلامت جسمانی افراد سالمند به سیاست گذاری های بهداشتی مورد نیاز آنان کمک کند.
    روش ها
    این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی است که به روش تصادفی در سال 1389 بر روی 402 سالمند 60 ساله و بالاتر، ساکن شهر تهران در منطقه تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شد. پرسشنامه ها به روش مصاحبه چهره به چهره و در چند مورد خاص با مصاحبه تلفنی تکمیل گردید. ابزارهای جمع آوری داده ها پرسشنامه در سه قسمت اطلاعات دموگرافیک، تست ابزار سنجش توانایی انجام فعالیت های روزمره زندگی (ADL) و پرسشنامه عملکرد فیزیکی فرم کوتاه SF-36 بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 15 و نیز نرم افزار Stata و آزمون های کروسکال والیس و کای دو و مدل رگرسیون رتبه ای چند متغیره (ordered regression polytomos) استفاده شد.
    یافته ها
    بر اسا س نتایج 45 درصد از افراد سالمند درگروه سنی (60 تا 69) سال و 5/36 درصد در گروه سنی (70تا 79) ساله و 18.5 درصد درگروه سالمندان بالاتراز80 سال قرار داشتند. میانگین سن افراد مورد بررسی در پژوهش حاضر 9/8±5/71 بود (زنان 2/8 ±07/72 و میانگین سن مردان 9/8± 1/71). درحدود 2/18 درصد سالمندان مورد بررسی برای انجام فعالیت های روزمره زندگی وابسته، 22.3 درصد نیمه مستقل و 59.5 درصد آنان مستقل بودند. از نظر عملکرد فیزیکی نیز 6/29 % سالمندان دارای محدودیت شدید و 6/32% محدودیت متوسط و 8/37% نیز فاقد محدودیت در عملکرد فیزیکی بودند. سلامت جسمانی سالمندان (توانایی انجام فعالیت های روزمره زندگی و عملکرد فیزیکی) با متغیرهای سن، جنس، تاهل، تحصیلات، وضعیت اشتغال، منبع درآمد، وضعیت بیمه، وضعیت مسکن و همراهانی که با سالمند زندگی می کنند ارتباط معنی داری نشان داد. ولی در آنالیز رگرسیون چند متغیره و با حضور متغیرهای مخدوش کننده سن و زن بودن سالمند بیشترین اثر را در توانایی انجام فعالیت های روزمره زندگی سالمند داشت. همچنین در مورد عملکرد فیزیکی سالمند نیز سن، زن بودن، بدون همسربودن و وابستگی مالی سالمند به دیگران بیشترین تاثیر را بر عملکرد فیزیکی داشتند.
    نتیجه گیری
    سالمندان پیرتر و زنان سالمند در انجام فعالیت های روزمره زندگی ناتوان تر به نظر می رسند. همچنین در این مطالعه سالمندان پیرتر، زنان، سالمندان بدون همسر و سالمندانی که از نظر مالی وابسته به نهادهای حمایتی، همسر، فرزندان، اقوام و سایرین بودند از عملکرد فیزیکی ضعیفی برخوردار بودند.
    کلیدواژگان: سالمند، عوامل اجتماعی اقتصادی، فعالیت های روزمره زندگی (ADL)، عملکرد فیزیکی (SF، 36 short form)
  • مهتاب علیزاده*، مارک متیوس، سیده زکیا حسین صفحات 38-49
    هدف
    این مطالعه به بررسی ارتباط وضعیت سلامت روانی (اضطراب و افسردگی و احساس خوب بودن روانی) افراد سالمند با میزان استفاده از خدمات و مراقبت های اساسی و حمایتی سالمندی و خدمات و مراقبت های پزشکی در بین سالمندان ایرانی مقیم استرالیا می پردازد.
    روش ها
    این مطالعه مقطعی، توصیفی-تحلیلی، بر روی 302 سالمند 65 سال و بالاتر ایرانی ساکن استرالیا به روش تصادفی ساده در طی سال های7-2005 انجام شد. روش گردآوری داده ها به شکل مصاحبه چهره به چهره، مصاحبه تلفنی و ارسال پرسشنامه از طریق پست و بوده است. ابزار گردآوری داده ها بر اساس بررسی های سالیانه وزارت بهداشت کشور استرالیا «بررسی وضعیت سلامت سالمندان در سال 2000» تدوین شده است. برای تعیین سلامت روانی از پرسشنامه های استاندارد اختلالات اضطراب و افسردگی (K6) و ابزار احساس خوب بودن روانی Yeild)) استفاده شده است. ابزارهای استاندارد تعیین میزان استفاده از خدمات و مراقبت های سالمندی شامل خدمات و مراقبت های اساسی و حمایتی سالمندی و نیز خدمات و مراقبت های پزشکی بوده اند. در تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری T Test و ANOVA و مدل رگرسیون خطی و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. آنالیز داده ها توسط نرم افزار SPSS ویرایش 15 انجام شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که اکثریت سالمندان مورد مطالعه در مدت 4 هفته قبل از پرسشگری احساس غمگینی و اظطراب داشتند. بیشتر سالمندان مهاجر ایرانی حد متوسطی از مشکلات روانی (اضطراب و افسردگی) را داشتند. در حدود 25% از سالمندان مورد بررسی حد پایینی از احساس خوب بودن روانی را در مدت 4 هفته قبل از پرسشگری داشتند. میزان استفاده از خدمات و مراقبت های پزشکی و نیز خدمات و مراقبت های پایه و اساسی سالمندی عامل تعیین کننده وضعیت سلامت روانی در سالمندان بودند. درحالی که متغیرهای سلامت روانی (اضطراب و افسردگی و احساس خوب بودن روانی) عامل تعیین کننده در استفاده از خدمات و مراقبت های حمایتی سالمندی در بین سالمندان مورد مطالعه نبودند.
    نتیجه گیری
    در این مطالعه میزان استفاده از خدمات و مراقبت های سالمندی پایه و اساسی که در برگیرنده برآورده کردن نیازهای روزانه زندگی می باشد، عامل تعیین کننده وضعیت سلامت روانی در سالمندان ایرانی بودند. لذا دست آوردهای این مطالعه می تواند خلا آگاهی از وضعیت سلامت روانی سالمندان مهاجر را در مطالعات سالمندشناسی پر نموده و همچنین به سیاست گذاری های بهداشتی، عدالت اجتماعی، افزایش برابری حقوق سالمندان ایرانی مهاجر و دسترسی بیشتر آنان به خدمات و مراقبت های سالمندی کمک نماید.
    کلیدواژگان: سالمند، خدمات و مراقبت های اساسی و حمایتی سالمندی، احساس خوب بودن روانی، اضطراب و افسردگی
  • مهتاب علیزاده، حسین فخرزاده، فرشاد شریفی، نسیبه زنجری، سیامک قاسمی صفحات 50-61
    اهداف
    با توجه به اهمیت ارائه خدمات بهداشتی به سالمندان، بررسی وضعیت سلامت جسمانی و روانی افراد سالمند در کشور ضروری می باشد. از طرف دیگر به دلیل افزایش شمار سالمندان و نیز افزایش بیماری های مزمن در سنین سالمندی هزینه های ارائه خدمات بهداشتی نیز روبه افزایش است. از این رو، مشخص کردن سن شروع سالمندی در ارایه خدمات ومراقبت های سالمندی نیاز به مطالعه ای در زمینه تفاوت دو گروه سنی 64-60 ساله و 69-65 ساله در وضعیت سلامت جسمانی و روانی دارد.
    روش ها
    در این مطالعه مقطعی و توصیفی -تحلیلی 400 نفرافراد سالمند در دو گروه سنی 64 -60 ساله و 69-65 ساله ساکن مناطق شهری استان تهران در سال 1390 به روش نمونه گیری چند مرحله ایی انتخاب شدند. نمونه ها از لیست پرونده های برنامه سالمندان مراکز بهداشتی با رعایت پراکندگی توزیع جغرافیایی در شهر تهران با روش مصاحبه حضوری نمونه گیری شدند. روش گردآوری داده ها پرسشنامه ساختار یافته بوده که برگرفته از ابزارهای سنجش سلامت جسمانی (دو تست (ADL، PF و ابزارهای سلامت روانی (دو تست K6، Psychological Wellbeing) بوده است.
    یافته ها
    یافته های مطالعه نشان داد که سالمندان دو گروه سنی 64-60 ساله و 69-65 ساله در انجام فعالیت های روزمره زندگی (042/0 = P) و محدودیت در انجام فعالیت های فیزیکی با یکدیگر تفاوت معناداری داشته (020/0 = P) و با افزایش سن محدودیت در انجام فعالیت های فیزیکی افزایش می یابد. اما در شاخص های سلامت روانی یعنی پریشانی روانی و احساس تندرستی روانی هرچند با افزایش سن پریشانی روانی بیشتر و احساس تندرستی روانی کمتر می شود اما تفاوت معناداری بین دو گروه سنی وجود نداشت. البته سطوح پریشانی روانی بین دو گروه سنی متفاوت بوده است.
    نتیجه گیری
    بر این اساس، ارائه خدمات تکمیلی را می توان از 65 سال شروع کرد و در ارائه خدمات مشاوره ای به تفاوت سلامت زنان و مردان توجه کرد.
    کلیدواژگان: سالمند، سن سالمندی، فعالیت های روزمره زندگی، عملکرد فیزیکی، احساس تندرستی روانی، پریشانی روانی
  • بهارک نجفی، سید مسعود ارزاقی، حسین فخرزاده، فرشاد شریفی*، شروان شعاعی، مهتاب علیزاده، محسن اسدی لاری، رضا فدای وطن، ندا مهرداد صفحات 62-73
    مقدمه
    اختلالات روانی در سالمندان شایع هستند. هدف این مطالعه بررسی وضعیت سلامت روانی در مناطق مختلف شهر تهران و عوامل مرتبط با آن در سالمندان 65 سال و بالاتر است.
    روش ها
    این مطالعه با استفاده از داده های سالمندان 65 سال و بالاتر شرکت کننده در مطالعه سنجش عدالت و عوامل مرتبط با آن در شهر تهران (Urban-HEART1) انجام شد. جهت بررسی اطلاعات 1313 نفر وارد مطالعه شد. متغیرها شامل ویژگی های دموگرافیک (جنس، سن، سطح تحصیلات، بعد خانوار، وضعیت تاهل و وضعیت اشتغال) و سلامت روان با استفاده از پرسشنامه فارسی شده GHQ-28 در چهار حیطه سوماتیک، افسردگی، بیخوابی و اضطراب و داده های کیفیت زندگی با استفاده از SF-12 بود.
    یافته ها
    میانگین سن شرکت کنندگان (91/5) 68/73 بود (627 نفر زن و 686 نفر مرد). میانه امتیاز GHQ-28 در شرکت کنندگان (0/22) 0/24 بود [در زنان (0/20) 0/27 و در مردان (0/19) 0/19و (01/0>P)]. در نقطه برش 23 پرسشنامه GHQ-28، 2/50 درصد از شرکت کنندگان دچار مشکل سلامت روان بودند (در زنان 2/61 و مردان 1/40 درصد)(01/0>P). سالمندان منطقه 3 شهرداری بهترین وضعیت سلامت روان و سالمندان منطقه 20 شهرداری بدترین وضعیت سلامت روان را داشتند(3/26 درصد مردان و 5/38 درصد زنان منطقه 3 و 7/65 درصد مردان و 2/84 درصد زنان منطقه20 مشکل سلامت روان داشتند). در مدل رگرسیون لجستیک چند متغیری با افزایش هر سال سن، 9/2 درصد شانس مشکل سلامت روان افزایش یافت (01/0 >P) و با افزایش سطح تحصیلات، وضعیت سلامت روان ارتقاء یافت (01/0 >P روند). ارتباط بین بعد خانوار و سلامت روان از نظر آماری معنی دار نبود (06/0=P).
    نتیجه گیری
    وضعیت سلامت روان در سالمندان تهرانی نسبت به سایر کشورها بسیار بدتر است و سالمندان ساکن منطقه 20 شهرداری از بدترین و منطقه 3 شهرداری از بهترین وضعیت سلامت روان برخوردار بودند.
    کلیدواژگان: سلامت عمومی، سلامت روان، سالمندان، ایران، تهران
  • مهتاب علیزاده، حسین فخرزاده، فرشاد شریفی*، مریم محمدی آذر، ندا نظری صفحات 74-81
    افزایش جمعیت سالمندان در بسیاری از کشورهای توسعه یافته موجب معطوف شدن توجه به سلامت این گروه سنی شده است. در ایران از مدت ها قبل مقدمات برنامه سالمندان ایجاد شده است و بر این اساس نهادهای مختلفی وظیفه برنامه ریزی برای این گروه را متعهد شده اند. هماهنگی سیاست ها و فعالیت های مراقبت های سالمندی و شبکه های ملی سالمندی می توانند در جهت ایجاد شرایط مناسب برای بهبود شرایط زندگی سالم به سالمندان کمک نمایند. در این مقاله سعی شده است که به بررسی عملکردهای سازمان های متولی برنامه سالمندان در کشور و مقایسه اهم برنامه های سالمندی در کشورهای توسعه یافته بپردازد.
|
  • Neda Nazari, Hossein Fakhrzadeh, Farshad Sharifi *, Seyed Masoud Arzaghi, Mahtab Alizadeh, Neda Mehrdad, Shervan Shoaei, Baharak Najafi, Mostafa Qorbani Pages 1-8
    Introduction
    The height measurements in the elderly are associated with several problems. In this study we used a model to predict of the Iranian people aged height from age, shin length and forearm length.
    Methods
    A total 165 aged people ≥60 years were randomly selected based on medical record number of about 800 eligible older people who lived in Kahrizak Charity Foundation. Standing height, shin length and forearm length were measured. Data from 99 participants were used to creat a predicting multivariate linear regression model for estimation of standing height of older men and women. The data of the rest 66 participants were used for models testing.
    Result
    The following equations were created: Men height = 78.928+ (1.430× shin length) + (0.817×forearm length)-(0.176×age) The height of women = 71.694+ (1.414×shin length) + (1.084× forearm length)-(0.277× age) R2 were calculated as 0.63 for men and 0.52 for women. Error of estimation was +0.44 cm and it was - 0.16cm and +1.09cm for men and women respectively. Estimated heights were not significantly different from standing statures.
    Conclusion
    height was predictable from shin length and for forearm lengths and also age with a relatively small error in the estimation among Iranian older people. The error of model is more in women than men.
    Keywords: Aged, Anthropometric measures, Height, Shin, length, Forearm length
  • Ghasem Abedi, Abolhasan Naghibi, Mahtab Alizadeh *, Hosain Faghrzadeh, Farshad Sharifi, Mojtaba Rezaei Rad, Reza Yosefi, Fereshteh Farshidi Pages 9-20
    Objective
    Health of old people is one of the critical issues in many societies that needs to accurate health policy making and adjust planning in health issues of elderly. The present study designed to compare the efficacy of the two traditional and electronic training methods in nutritional issues in order to life style modification in old people to develop of healthy elderly.
    Methods
    This survey was a quasi-experimental method via applying the Pre-test and Post-test among 65+ years old people in a retirement association of Sari province, Mazandaran state. By simple random sampling method, 60 old people were selected, and then trained in two separated classes to 15 persons as women and men (30 persons) via film technique. The other method was a traditional which applied in the two separated classes of 15 persons as women and men (30 persons) by book technique. The questionnaire applied to measure of nutritional knowledge made up by the health center. Data were described by using SPSS software in accordance to descriptive statistics indexes (mean and standard deviation), and inferential statistics indexes (independent T and dependent T) were used in order to generalize results.
    Findings
    The mean score of increasing knowledge in training group by film was 18/57 and the mean score in training group by book was 16/90 (T =5/299, df= 58). To satisfaction evaluating, the mean score in training group by film was 59 and the mean score in training group by book was 35/73 (T =1/96, df=58).
    Conclusion
    Based on results training of old people by electronic method as a film is more effective than traditional method to increasing of nutritional knowledge in elderly. On the other hand, they had more satisfaction to life style modification by using film method in comparison with traditional method as book reading technique. Also, the training cost of the elderly via educational film is lower than training by book. So, should be suggested to consider in training by film rather than book as an efficient and effective method to improve of elderly health.
    Keywords: Elderly, Traditional training, Electronic training, Efficacy, Healthy life style, Educational
  • Reza Safdari, Mahtab Alizadeh, Seyed Masoud Arzaghi, Hosain Faghrzadeh, Minoo Rafiei, Farshad Sharifi, Maryam Mohamadiazar * Pages 21-28
    Introduction
    Aspects of social and economic development in ICT has led to new applications of these technologies. Using the portal geriatrics’ is an access point to a wide range of resources and information in the content for geriatric medicine specialists, physicians and other health care workers, elderly and their families. It provides integrated information on the sources and applications of heterogeneous. The National Portal of Geriatric Medicine is the best solution to resolve this problem.This study compares the experience of few developed countries and offer the geriatrics’ portal.
    Methods
    This paper is based on valid studies, library and internet searches in databases like as science directly, Springer, Proquest, and advanced search in Google to review the literature on the geriatrics portal in selected the countries.
    Findings
    Developing a portal is a strategy to support the development and maintenance of all the desirable features of the portal and user needs’ analysis. It could also, characterize the structure and integrated system of geriatric care. It makes the integrity to fulfill of the main condition portal services and the content that offer to the elderly.
    Keywords: Elderly, Geriatric portal, Developing
  • Mahtab Alizadeh *, Azam Rahimi, Masome Arshinji, Farshad Sharifi, Seyed Masoud Arzaghi, Hossein Fakhrzadeh Pages 29-37
    Objective
    The present study describes assessing physical health status of old people in different age groups in Tehran metropolitan area. The outcomes of this study could help to health policy makers to develop of better health policy in gerontology field by determine of priorities of care in different age groups of old people and effect of socio-economic components on elder’s’ physical health.
    Method
    This was a cross sectional study in 2010. The participants were (N=402) aged 60 years old and over which have underrepresented from Shahid Beheshti university. The survey methods were via face- to-face interviews, and just in a few cases as telephone interviews. The instrument to data collection included demographic questionnaire, SF-36 short form and ADL tools. Data analyzed by Stata and SPSS Ver.15 through t-test, one-way ANOVA. Regression models applied as well.
    Findings
    Based on the results 45% of elderly were in (60-69) years old, 36.5% were in (70-79) years old, and 18.5% were 80+ years old. The median age was 71.5±8.9 years. Regarding ADL, 18.2% of elderly were dependent; 22.3% were semi dependent, and 59.5% of participants were independent to do activity of daily living. Regarding physical functioning, 29.6% of elderly had severe limitation; 32.6% had moderate limitation, and 37.8% had no limitation in their physical function. Components of age, sex, marital status, education, job, income, insurance, housing, and living with whom had significant association with physical health status in old people. Although based on regression model and considering in effect of conflict variables, age and sex had more effect to predict of activity of daily living in old people. Age, sex, to be alone, and financial problems were the most predictors on physical function in aged people.
    Conclusion
    The important components that effect on physical health of elderly related to fragile elderly from aspect of socio economic factors. Based on the results of this study aged elderly and old women were more disable to do Activity of Daily Living (ADL). Regarding physical function; age, sex, living with whom, and financial dependency were significant components in relation with physical function. In other words, older people, women, elderly who did not live with their spouse, and elderly who were dependent in financial aspect to others had more difficulty in physical function.
    Keywords: Elderly, Socio, economic components, ADL, Quality of life
  • Mahtab Alizadeh, Hossein Fakhrzadeh, Farshad Sharifi *, Nasibeh Zanjari, Siamaksiamak Ghassemi Pages 50-61
    Introduction
    Studying of physical and mental health of older adults is important for health care services to elderly. With increasing ageing population and chronic diseases among older people, the expenditure of ageing services will increase. Thus, it is necessary to clear a cut point chronological age for starting ageing career. The aim of this paper is to understand health differences between two cohorts (60-64 and 65-69) of older adults.
    Methods
    This study is cross-sectional and descriptive-analytical study. Data collected by structured questionnaire. The study population was 60 -64 and 65-69 cohort groups of older adults who living in rural and urban areas of Tehran in 2011. The sample size was estimated 400 people those were chosen using cluster sampling.
    Findings
    The findings of study showed significantly differences between two groups of older adults, 60-64 and 65-69, in terms of physical health that measured using activity of daily living(ADL) and limitation of physical function. In contrast, there were no significant differences between two age groups in psychological wellbeing and mental illness. Based on results, complementary health services can start from 65 years old and providing counseling services according to women and men differences.
    Keywords: Activities of Daily Living, Physical Function, Physiological wellbeing, Mentalhealth, Older adults, Aged group
  • Baharak Najafi, Seyed Masoud Arzaghi, Hossein Fakhrzadeh, Farshad Sharifi *, Shervan Shoaei, Mahtab Alizadeh, Mohsen Asadi Lari, Reza Fadayevatan, Neda Mehrdad Pages 62-73
    Introduction
    Mental disorders are common in the elderly.The purpose of this study was to assess the general health status and its related factors among people ≥ 65 years in different districts of Tehran.
    Methods
    This study has used data of the participants ≥ 65 years old in urban health equity and response tool (Urban-HEART) study. Finally the data of 1313 elderly were considered for this study. Variables included demographic characteristics (gender, age, education level, family size, marital status and employment status) and mental health using the Persian GHQ -28 questionnaire (domains: somatic, depression, insomnia and anxiety) and quality of life using the SF12.
    Results
    The mean age of participants was 73.68 (5.91) (women=627 and men=686). GHQ-28 median of scores the participants were 24.00 (22.00)[20.00 (27.00) in women and 19.00 (19.00) in men (P<0.01)].Based on GHQ-28 cut-point 23, 50.2%of the participants had mental health problems, [61.2% women and 40.1% men (P<0.01)].The residents of third municipality districts had the best mental health (26.3% of men and 38.5% of women had mental health problems) and the aged of 20th municipality district had the worst health status (65.7% of males and 84.2% of women had mental health problems).In multivariable logistic regression model, for each year of increment age, 2.9% chance of mental health problems increased (P<0.01). With increasing level of education, mental health status was improved (P trend < 0.01). The relationship between family size and mental health was not significant (P =0.06).
    Conclusion
    Mental health status of the elderly in Tehran was worse than the many other countries. The elderly lived in 20th municipal district, had the worst and the dwellers in the 3th district had the best mental health status.
    Keywords: Public health, mental health, aged, Tehran, Iran
  • Mahtab Alizadeh, Hossein Fakhrzadeh, Farshad Sharifi *, Maryam Mohamadiazar, Neda Nazari Pages 74-81
    Increasing of the aging population in most of the developed countries should be more attention to the health issues of this aged group. In Iran, the ageing program has been launched and some institutes or organizations have been in charge of this program. The coordination of health policies and activities in elderly care programs and ageing networks could be helped to improve of elderly life span. This paper discusses the performance of different organizations and or other relevant entities regarding an ageing program in Iran and also comparing those activities to the other developed countries.