فهرست مطالب

فصلنامه فیزیولوژی ورزشی
پیاپی 19 (پاییز 1392)

  • تاریخ انتشار: 1392/09/29
  • تعداد عناوین: 9
|
  • زهرا سرلک، علی کاشی، محمد شریعت زاده جنیدی صفحات 15-32
    هدف از اجرای این تحقیق بررسی تاثیر یک دوره برنامه تمرینی منتخب بر عملکرد قلبی و عروقی بزرگسالان سندرم داون بود. جامعه آماری این تحقیق نیمه تجربی را بیماران سندرم داون واقع در مرکز توانبخشی نمونه تشکیل می دادند. پس از مطالعه ی پرونده ی پزشکی و روان شناسی مددجویان حاضر در این مرکز 19 بیمار سندرم داون (با بهره هوشی بین 35-69) با میانگین سن 014/4 ± 684/25 سال به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (10 نفر) و کنترل (9 نفر) تقسیم شده و گروه تجربی در معرض یک دوره برنامه منتخب تمرینی 12 هفته ای (ترکیبی از تمرینات قدرتی، استقامتی، تعادلی و هوازی) قرار گرفتند. قبل و بعد از دوره ی تمرینی عملکرد قلبی (16 متغیر) افراد گروه نمونه به وسیله روش ایمپدانس کاردیوگرافی با دستگاه کاردیو اکرین اندازه گیری شد. مقایسه داده های پیش و پس آزمون در هر گروه توسط آزمون تی وابسته انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد که اعضا نمونه تحقیق در هشت متغیر از 16 متغیر اندازه گیری شده دارای مقادیر غیر طبیعی بودند. اما دوره ی تمرینی منتخب ارائه شده در این تحقیق توانست تاثیر معنی داری بر بهبود سلامت قلبی عروقی با تاکید بر پنج متغیر محتوای مایعات سینه ای، برون ده قلبی، میانگین فشار خون سرخرگی، مقاومت منظم عروقی و شاخص مقاومت منظم عروقی در گروه تجربی ایجاد کند (P<0.05). با توجه به اینکه هیچ متغیری پس از سه ماه در گروه کنترل تغییر معنی دار نکرد (P>0.05) لذا می توان چنین نتیجه گیری نمود که فعالیت ورزشی ترکیبی ارائه شده در این تحقیق توانسته است باعث بهبود معنی دار عملکرد قلبی و عروقی این بیماران سندرم داون شود.
    کلیدواژگان: برنامه تمرینی منتخب، عملکرد قلبی و عروقی، سندرم داون
  • پروین برزیده، فرهاد دریانوش، مریم کوشکی جهرمی صفحات 33-46
    در دهه های اخیر به هورمون های رودی معدی توجه خاصی شده است. ابستاتین، هورمونی رودی معدی است که ضداشتها می باشد. کوله سیستوکینین نیز دیگر هورمون تنظیم کننده در فرایند گوارش و ضداشتها می باشد. هدف از انجام این پژوهش مطالعه تغییرات احتمالی هورمون های ابستاتین وکوله سیستوکینین به دنبال هشت هفته فعالیت ورزشی با شدت های متفاوت در موش های نر چاق نژاد اسپراگوداولی بود، بدین منظور 75 سر موش صحرایی نر بالغ دو ماهه با وزن 255-225 گرم به طور تصادفی انتخاب شدند. موش ها از طریق تغذیه مخصوص از دامنه وزنی 255-225 گرم به 340-300 گرم رسیدند و به طور تصادفی در گروه های کنترل و تمرین هوازی سبک و هوازی سنگین جایگزین شدند.. برنامه تمرینی شامل هشت هفته دویدن روی نوارگردان جوندگان بود. در پایان پژوهش جهت اندازه گیری ابستاتین و کوله سیستوکینین سرمی با استفاده از کیت، از قلب موش ها نمونه خونی گرفته شد. داده های حاصله به صورت میانگین و انحراف استاندارد با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری 05/ بررسی شدند. نتایج نشان داد بین میانگین ابستاتین و کوله سیستوکینین در گروه-های کنترل، تمرین هوازی سبک و سنگین تفاوت معناداری وجود داشت و این تفاوت بین گروه کنترل با گروه های تمرین هوازی سبک و سنگین بود. همچنین بین تغییرات ابستاتین و کوله سیستوکینین در گروه تمرین سبک رابطه معناداری مشاهده شد، اما در گروه تمرین سنگین، رابطه معناداری مشاهده نگردید. در نهایت این پژوهش نشان داد انجام تمرین باعث گردید میزان این دو هورمون کاهش یابد.
    کلیدواژگان: ابستاتین، کوله سیستوکینین، تمرین هوازی سبک، تمرین هوازی سنگین، موش نر چاق
  • سعید دباغ نیکوخصلت، رامین امیر ساسان، راضیه شیری صفحات 47-62
    هدف
    تحقیق حاضر در نظر داشت تا تاثیر فعالیت هوازی در دوره های اوایل و اواخر فولیکولی را بر لپتین سرم زنان غیرورزشکار سالم بررسی کند.
    روش شناسی: برای این منظور، 12 نفر از دانشجویان غیرورزشکار (با میانگین و انحراف استاندارد سنی 2±26 سال، قد 0/4±6/160 سانتی متر، وزن 8/3±4/53 کیلوگرم، درصد چربی 7/3±5/24، BMI 5/1±8/20 کیلوگرم بر مجذور قد و حداکثر اکسیژن مصرفی 9/8±5/35 میلی لیتر بر کیلوگرم) داوطلب شدند تا فعالیت هوازی را که شامل دویدن روی نوارگردان با VO2max 70% تا حد واماندگی بود، انجام دهند. فعالیت در دو دوره ی اوایل و اواخر فولیکولی به صورت متقاطع انجام گرفت و نمونه های خونی(3 میلی مول)، قبل، بعد و 48 ساعت بعد از فعالیت جمع آوری شد. برای اندازه گیری لپتین از روش الایزا و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون تحلیل واریانس(ANOVA) با اندازه گیری های مکرر استفاده شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که در مقایسه ی سطوح استراحتی لپتین در این دو دوره، تفاوت معنی داری وجود ندارد(05/0 p >). همچنین، تغییرات سطوح لپتین نیز در پاسخ به یک جلسه فعالیت هوازی در اوایل فولیکولی معنی دار نبود(05/0 p >). با این حال در اواخر فولیکولی بلافاصله بعد از فعالیت، سطوح لپتین، نسبت به قبل از فعالیت، افزایش معنی داری داشته(02/0=p) و 48 ساعت بعد از فعالیت نیز نسبت به بلافاصله بعد از فعالیت به طور معنی داری کاهش یافت(04/0=p). از نتایج تحقیق حاضر به نظر می رسد که احتمالا تاثیر فعالیت هوازی بر سطوح لپتین در اواخر دوره ی فولیکولی بیشتر از اوایل این دوره باشد.
    کلیدواژگان: فعالیت هوازی، اوایل فولیکولی، اواخر فولیکولی، لپتین، زنان غیر ورزشکار
  • معرفت سیاه کوهیان، داور خدادادی، فرهاد عظیمی صفحات 63-80
    تدوین هنجارهای ملی ترکیب بدنی و آمادگی جسمانی در رشته های مختلف ورزشی و مقایسه آن با هنجارهای جوامع دیگر می تواند ضمن شناخت نقاط ضعف و قوت، باعث ارائه راهکارهای عملی برای پیشرفت ورزش قهرمانی در کشور شود. هدف از این پژوهش، تدوین هنجارهای ترکیب بدنی و آمادگی جسمانی در وزنه برداران جوان و بزرگسال نخبه بود. در این راستا، تعداد 21 نفر از وزنه برداران نخبه جوان (سن = 18/1 ± 90/14 سال) و 29 نفر از وزنه برداران نخبه بزرگسال (سن = 43/2 ± 38/20 سال) که در اردوهای تیم ملی جوانان و بزرگسالان حضور داشتند، به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. داده های مورد نیاز با استفاده از آزمون های ترکیب بدنی و آمادگی جسمانی شامل درصد چربی بدن، توده بدون چربی، انعطاف پذیری عضلات تنه، انعطاف پذیری عضلات شانه، توان انفجاری بالا تنه و توان انفجاری پایین تنه جمع آوری شد. نتایج نشان داد که میانگین توده بدون چربی، توان انفجاری بالا تنه و پایین تنه در آزمودنی های بزرگسال و انعطاف پذیری عضلات شانه در آزمودنی های جوان بیشتر بود (01/0 ≥ p). بین توده بدون چربی بدن با انعطاف پذیری عضلات تنه (29/0 r=)، توان انفجاری پایین تنه (45/0 r=) و توان انفجاری بالا تنه (60/0 r=) و همچنین، بین انعطاف پذیری عضلات تنه با توان انفجاری پایین تنه (52/0 r=) همبستگی معنی داری وجود داشت (05/0 p ≤). مطالعه حاضر علاوه بر ارائه هنجارهای ملی برای آزمون های ترکیب بدنی و آمادگی جسمانی در وزنه برداران نخبه نشان داد که توان انفجاری وزنه برداران بزرگسال بیشتر از وزنه برداران جوان بود که می توان حداقل بخشی از این نتایج را به درصد چربی کمتر و توده بدون چربی بیشتر و همچنین انعطاف پذیری بیشتر عضلات تنه وزنه برداران بزرگسال نسبت داد.
    کلیدواژگان: وزنه برداران نخبه، هنجار آمادگی جسمانی، توان انفجاری، انعطاف پذیری عضلات، ترکیب بدن
  • رحمن سوری، خانم فاطمه نوری، ابولفضل فراهانی صفحات 81-96
    دیابت و چاقی از فاکتورهای خطرزا در بروز بیماری های قلبی- عروقی هستند. بهبود در عملکرد قلبی- عروقی متعاقب ورزش به تغییرات مثبت در ناهنجاری های متابولیکی و فاکتورهای خطرزا در بروز آترواسکلروز، نسبت داده شده است. پژوهش حاضر تاثیر تمرینات هوازی را بر سطح سرمی ملوکول های چسبان سلولی، نیمرخ لیپیدی و مقاومت انسولینی در مردان میانسال دیابتی غیرفعال، مورد مطالعه قرار داده است. 24 بیمار دیابتی غیرفعال (سنین 48-40 سال) در این پژوهش شرکت و بصورت تصادفی به دو گروه تجربی(12 نفر) و گروه کنترل(12 نفر) تقسیم بندی شدند. نمونه های خونی در حالت ناشتایی از همه آزمودنی ها گرفته شد. برنامه تمرین هوازی شامل دویدن هوازی و تمرینات ایروبیک شدت 80-60 درصدضربان قلب بیشینه،3روز درهفته به مدت 12 هفته می باشد. خونگیری جهت اندازه گیری سطوح sICAM-1 و نیمرخ لیپیدی سرم (LDL-C، HDL-C، کلسترول و تری گلیسیرید) پس از 12 ساعت ناشتایی در حالت پایه و در پایان 48 ساعت پس از خاتمه تمرینات انجام شد. غلظت سرمی sICAM-1 در گروه تجربی به میزان 1/16٪ کاهش یافت (01/0= P). سطح انسولین و شاخص مقاومت انسولینی در گروه تجربی افت معنی داری داشت (05/0 ≥ P). البته تغییرات غلظت سرمی sICAM-1 بین دو گروه نیز معنی دار نبود (05/0 < P). تغییرات پلاسمایی تری گلیسرید، کلسترول و HDL-C وLDL-C، پس از تمرینات معنی دار گزارش شد. به علاوه، رابطه معنی داری بین تغییرات سطح سرمی sICAM-1 با تغییرات وزن، شاخص توده بدنی و HDL-C مشاهده گردید (05/0 ≥ P). تمرینات هوازی با بهبود مقاومت انسولینی، نیمرخ لیپیدی و شاخص های جسمانی در کاهش عامل التهاب بین سلولی عروق در افراد دیابتی موثر است.
    کلیدواژگان: فعالیت ورزشی، sICAM، 1، نیمرخ لیپیدی، بیماران دیابتی غیر فعال
  • رضا فرخشاهی، فرهاد رحمانی نیا، اسماعیل فرزانه صفحات 97-110
    هدف از این پژوهش بررسی اثر مکمل گلوتامین بر شدت درد ادراک شده و تغییرات سطح آنزیم کراتین کیناز متعاقب تمرینات برونگرا در مردان تمرین نکرده می باشد. آزمودنی های این تحقیق را 18 داوطلب مرد سالم تمرین نکرده (سن 27/2±33/22 سال، وزن 78/8±41/68 کیلوگرم، قد 27/4±58/177 سانتی متر) تشکیل می دادند که به صورت تصادفی و دو سو کور به دو گروه مکمل (10 نفر) و دارو نما (8 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی ها مکمل و دارو نمای خود را 3 روز در هفته و برای 4 هفته مصرف کردند. هر آزمودنی قبل از ورود به مطالعه از نظر عادات غذایی مورد ارزیابی قرار گرفت. شرکت کنندگان 6 نوبت حرکت جلو پا تا مرز خستگی با 75 درصد یک تکرار بیشینه را با دستگاه جلو پا و با فاصله 3 دقیقه استراحت بین نوبت ها اجرا می کردند. کراتین کیناز و درک درد عضلانی قبل از اجرای پروتکل و 24 و 48 ساعت پس از آن اندازه گیری شد. با توجه به اطلاعات بدست آمده هیچ نوع تفاوت معنی داری در کراتین کیناز بین دو گروه مشاهده نشد. با این وجود، مصرف مکمل 24 و 48 ساعت پس از تمرین، تاثیر معنی داری بر احساس درد در عضلات داشت (05/0 P<). نتایج نشان داد که مکمل گلوتامین اگرچه تاثیر معنی داری بر شاخص آسیب عضلانی (کراتین کیناز) بین دو گروه نداشته است، اما مصرف مکمل گلوتامین می تواند در بهبود درد عضلانی ایجاد شده بوسیله تمرینات برونگرا موثر واقع شود.
    کلیدواژگان: گلوتامین، کوفتگی عضلانی تاخیری، درد ادراک شده، کراتین کیناز
  • رضا اصلانی، عفت بمبئی چی، نادر رهنما صفحات 111-126
    هدف از این تحقیق، بررسی اثر یک دوره تمرینات تناوبی هشت هفته ای بر روی برخی فاکتورهای آنتی اکسیدانی (اسید اوریک، بیلی روبین و پروتئین تام پلاسمایی) در بازیکنان فوتبال بود. تعداد 23 بازیکن نوجوان تیم فوتبال به عنوان نمونه های این تحقیق انتخاب شدند. بازیکنان به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (13 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. در ابتدا از تمامی بازیکنان نمونه های خونی جهت اندازه گیری میزان اسید اوریک، بیلی روبین تام و پروتئین تام پلاسمایی گرفته شد سپس بازیکنان گروه تجربی به مدت هشت هفته، هفته ای سه جلسه به تمرینات تناوبی پرداختند، اما بازیکنان گروه کنترل در این مدت به هیچ گونه فعالیت تمرینی نپرداختند پس از هشت هفته از تمامی بازیکنان نمونه خونی دوم جهت اندازه گیری این آنتی اکسیدان ها با تکرار رژیم غذایی مرحله اول گرفته شد. از آزمون t (همبسته و مستقل) برای تجزیه و تحلیل داده ها با سطح معناداری 05/0 استفاده شد. در بازیکنان گروه تجربی افزایش معناداری در غلظت اسید اوریک پلاسمایی بعد از هشت هفته و تفاوت معناداری بین دو گروه در سطوح اسید اوریک پلاسمایی مشاهده شد (05/0 < p). تفاوت معناداری در میزان بیلی روبین تام و پروتئین تام پلاسمایی در گروه تجربی بعد از هشت هفته و بین دو گروه مشاهده نشد (05/0 > p). از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که انجام تمرینات تناوبی توسط بازیکنان فوتبال باعث افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسمایی می شود.
    کلیدواژگان: تمرین تناوبی، آنتی اکسیدان، بازیکنان فوتبال
  • فتاح مرادی، حیدر صادقی، جمال عبدی صفحات 127-142
    مقدمه و هدف
    آدیپونکتین یک آدیپوکین تولیدشده بوسیله بافت چربی است که غلظت های در گردش آن با چاقی، بیماری های قلبی-عروقی و دیابت کاهش می یابد. تحقیق حاضر با هدف بررسی ارتباط تغییرات سطوح سرمی آدیپونکتین با تستوسترون، کورتیزول و نسبت تستوسترون به کورتیزول متعاقب تمرین ورزشی صورت گرفت.
    مواد و روش ها
    در یک کارآزمایی نیمه-تجربی،20 مرد سالم بطور تصادفی به دو گروه تمرین ورزشی و کنترل تقسیم شدند. ویژگی های عمومی آزمودنی ها و سطوح سرمی آدیپونکتین، کورتیزول، تستوسترون و نیز نسبت تستوسترون به کورتیزول قبل و پس از دوره تمرین اندازه گیری شد. پروتکل تمرین ورزشی شامل دوازده هفته تمرین رکاب زدن روی چرخ کارسنج (3 جلسه تمرین در هفته، شدت 60 تا 70 درصد ضربان قلب ذخیره، مدت 20 تا 40 دقیقه در هر جلسه) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با بکارگیری نرم افزار آماری SPSS-16 صورت گرفت. سطح معنی داری 05/0 > p در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    تمرین ورزشی غلظت آدیپونکتین سرم را افزایش (021/0=P) و غلظت تستوسترون سرم (013/0=P) و نسبت تستوسترون به کورتیزول را کاهش داد (047/0=P)، در حالیکه سطوح سرمی کورتیزول تغییر معنی داری نیافت (087/0=P). همچنین، تغییرات غلظت آدیپونکتین سرم در گروه تمرین با تغییرات درصد چربی بدن همبسته بود (003/0=P)، اما با تغییرات غلظت تستوسترون (073/0=P)، کورتیزول (098/0=P) و نیز نسبت تستوسترون به کورتیزول (125/0=P) همبستگی معنی داری نداشت.
    نتیجه گیری
    تغییرات سطوح سرمی آدیپونکتین متعاقب تمرین ورزشی ارتباطی با تغییرات تستوسترون یا نسبت تستوسترون به کورتیزول ندارد، اما به نظر می رسد تمرین ممکن است از طریق کاهش درصد چربی بدن منجر به افزایش سطوح آدیپونکتین در گردش گردد.
    کلیدواژگان: تمرین ورزشی، آدیپونکتین، تستوسترون، نسبت تستوسترون به کورتیزول
  • الهام حمزه زاده بروجنی، پروانه نظرعلی صفحات 143-158
    مقدمه
    تاثیر تمرینات تناوبی شدید (HIT) بر سازگاری های فیزیولوژیکی و سطوح استراحتی هورمون رشد (GH)،IGF-1،IGFBP-3 و کورتیزول در ورزشکاران نخبه هنوز نامشخص است.بنابراین، در مطالعه حاضر تاثیر چهار هفته اجرای HIT بر برخی متغیرهای هورمونی مورد توجه قرار گرفت.
    مواد و روش ها
    14 نفر از بازیکنان داوطلب تیم ملی زنان بسکتبال ایران (با میانگین سن=24/3 ± 0/23 سال، وزن=50/8 ± 6/63 کیلوگرم و شاخص توده ی بدنی=15/3 ± 8/21 کیلوگرم بر متر مربع) انتخاب و به گونه ی تصادفی به دو گروه تجربی(7n=) و کنترل(7n=) تقسیم شدند.در مراحل پیش و پس از تمرینات نمونه های خون استراحتی در ساعت 8 صبح به صورت ناشتا جمع آوری شد. برنامه تمرین بسکتبال مشابهی توسط هر دو گروه به مدت چهار هفته دنبال شد و گروه تجربی در کنار برنامه ی تمرین بسکتبال، پروتکل دویدن سرعتی بی هوازی (RAST) را به عنوان یک پروتکل HIT،دو جلسه در هفته،اجرا کردند.تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنالیز کوواریانس (ANCOVA)،در سطح معناداری 05/0p< و با نرم افزار Spss16،انجام گرفت.
    یافته ها
    نتایج آزمون ANCOVA نشان داد مقادیر GH،IGF-1 وIGFBP-3 در گروه تجربی افزایش معناداری یافت(012/0،p=013/0،p=015/0p=) و در این گروه کورتیزول تمایل به کاهش داشت (119/0p=).
    نتیجه گیری
    بر اساس یافته های حاضر می توان پیشنهاد کرد،یک برنامه تمرینات تناوبی شدید با دوره های استراحت کوتاه می تواند موجب افزایش سطوح هورمون های آنابولیکی سرم در مدت زمان کوتاه شود و تغییرات هورمونی مشاهده شده، سازگاری های آنابولیکی ناشی از تمرینات را حمایت می کند.
    کلیدواژگان: تمرین تناوبی شدید، GH، IGF، 1، IGFBP، 3، کورتیزول، زنان تیم ملی بسکتبال
|
  • Zahra Sarlak, Dr Ali Kashi, Dr Mohammad Shariatzadeh Jonydi Pages 15-32
    The aim of this study was to evaluate the Effect of selected exercise training program on cardiovascular function in adults with Down syndrome. The statistical population of this research was Down syndrome adults of Nemoneh rehabilitation center. After study of their medical and psychological records، 19 Down syndrome (IQ between 35-69) with a mean age of 25. 684 ± 4. 014 years were randomly divided to two experimental (n = 10) and controls (n = 9) groups. The Experimental groups followed a 12-week selected exercise training program (a combination of strength، endurance، balance and aerobic training). Before and after the training period all subjects were evaluated by Impedance cardiograph method (Cardio screen) And Comparing of pre and post test in per group (16 variables) was performed by dependent t test. The results of this study showed that sample group in 8 from 16 variables have had abnormal values. But Following the training، the DS adults in the intervention group showed a statistically significant improvement in cardiovascular health with emphasis on five variables، thoracic fluid content، cardiac output، mean arterial blood pressure، systemic vascular resistance and systemic vascular resistance index (P<0. 05). Given that any variable in the control group after three months did not change significantly (P>0. 05) it can be concluded that the combined exercise training program can significantly improves cardiac function in patients with Down syndrome.
    Keywords: selective exercise training program, cardiovascular function, Down syndrome
  • Parvin Barzideh, Farhad Daryanoosh, Maryam Kushki Jahromi Pages 33-46
    Gastrointestinal hormones have been in the center of attention in recent decades. Obestatin is an anorexigenic gastrointestinal hormone. Cholecystokinin is the other hormonal regulator of the digestive process، that is anorexigenic. The purpose of this study is to investigate the probable changes in obestatin and cholecystokinin serum after 8 Weeks exercise with different intensities on Fat male rats. 75 adult male rats، aging about 2 month، were chosen randomly from a laboratory. The rats were fatten for a month. Their average weights changed from 225-255 to 300-340 geram. Then، they were divided into three groups of control، exercise with low intensity group and exercise with high intensity group. The training program of the study consisted of running on Rodents'' treadmill for 8 weeks. Blood sample were finally taken from the heart of the rats in order to measure obestatin and cholecystokinin serum. Descriptive statistics were used to evaluate mean and standard deviation; in order to study the meaningful difference between groups، one way analysis of variance test was utilized and Pearson correlation was used to determine the relationship between groups. The result showed that there was a meaningful difference in the average obestatin and cholecystokinin in control، exercise with high and exercise with low intensity. As opposed to exercise with high intensity group، there was a significant difference in the changes of obestatin and cholecystokinin in exercise with low intensity group. Finally، the present study illustrated that exercise activities leads to reduce these two hormones.
    Keywords: obestatin, cholecystokinin, low intensity exercises, high intensity exercises, fat male rat
  • Saed Dabbagh Nikoo Kheslat, Ramin Amir Sasan, Razieh Shiri Pages 47-62
    The aim of study was to determine the effect of aerobic exercise in early and end of follicular phase on serum leptin، estrogen and cortisol levels in non-athlete femals. Twelve non-athlete women (age= 26±2 Yr.، height= 160. 64±3. 98 cm، weight= 53. 36±3. 85 kg، %fat= 24. 45±3. 67، BMI= 20. 81±1. 46 kg. m2 and VO2max= 31. 46±14. 9) volunteered. Aerobic exercise with %70 VO2max was conducted as a crossover in the early and end of follicular phase on motorized treadmill to exhaustion. Blood samples (3 mmol)، were collected before، immediately and 48 hours after the protocol. Leptin has been measured by ELISA. Data was analyzed by analyzing of variance (ANOVA) with repeated measures.
    Results
    Rest leptin levels in early and end of follicular phase was no significantly difference (p> 0. 05). Also، serum leptin levels did not show significant difference in response to aerobic exercise in early of follicular phase (p> 0. 05). But، serum leptin levels in end of follicular، immediately after the exercise comprised with before exercise was significantly increased (p=0. 02). Serum leptin levels 48 houre after the exercis immediately after the exercise was significantly decreased in end of follicular phase (p=0. 04). There fore aerobic exercise probably on serum leptin levels in end of follicular phase effective more than early of follicular.
    Keywords: aerobic exercise, early of follicular, end of follicular, leptin, non, athlete women
  • Marefat Siahkouhian, Davar Khidadadi, Farhad Azimi Pages 63-80
    Determination of national norms of body composition and physical fitness in different sports and compare it with other societies'' norms may be present practicable guidelines and promote sport in country. The aim of this study was to codify of the physical fitness norms of young and adult elite weightlifters. Twenty one young (age = 14. 9 ± 1. 18 years) and 29 adult (age = 20. 38 ± 2. 43 years) elite weightlifters were selected as subjects. Data were collected by the means of the body composition and physical fitness tests including % body fat، lean body mass (LBM)، trunk and shoulder flexibility، lower and upper body explosive power. The results showed that LBM، lower and upper body explosive power in adult subjects، and shoulder flexibility in young subjects was higher (p ≤ 0. 01). There was significant correlation between LBM with trunk flexibility (r=0. 29)، lower (r=0. 45) and upper body explosive power (r=0. 60)، and trunk flexibility with lower body explosive power (r=0. 52)، (p ≤ 0. 05). The present study codify national norms of body composition and physical fitness by elite weightlifters، and also revealed explosive power in adult was higher than young weightlifters that can a part of this result related at least to lower % body fat، and higher LBM and trunk flexibility in adult weightlifters.
    Keywords: Elite weightlifters, Physical fitness norms, Explosive power, Muscle flexibility, Body composition
  • Dr Rahman Soori, Miss Fatemah Nori, Dr Abolfazl Farahani Pages 81-96
    Diabetes and obesity are of the main cardiovascular risk factors. Improvement in cardiovascular function by physical activity has been attributed to exercise induced positive changes in metabolic abnormalities and risk factors that are associated with atherosclerosis. This study examined the effects of aerobic training on plasma Soluble Intercellular Adhesion Molecule -1 (sICAM-1) in sedentary Diabetic middle age men. Twenty- four diabetic male patients (age، 40-48 years) participated in the study. The subjects were randomly assigned to one of two groups: interval training group (n=12) and control group (n=12). Blood sample were taken in fasting state from all subjects. The Arobic training program included running training at an intensity corresponding to 60-80% of maximal heart rate، 3 day a week for 12 weeks. Intracellular adhesion molecule-1 and lipid profiles (cholesterol، TG، LDL-C and HDL-C) were measured. BMI، WHR and body fat percent also were assessed. There was significant decrease in sICAM-1 in the exercise group (P=0. 01، 16. 1%). The insulin level and HOMA-IR decrease significantly (P≤0. 05). In addition، plasma levels of Triglyceride، cholesterol، HDL-C and LDL-C (P≤0. 05). changed significantly. Hence there was significant relationship between ∆sICAM-1 and lipid profile and ∆Wight، ∆BMI & ∆HDL-C. aerobic training by mediating lipid profile and anthropometric indices، can decline inter cellular inflammatory agent in sedentary Diabetic middle age men.
    Keywords: Aerobic training, sICAM, 1, Lipid profile, sedentary Diabetic men
  • Reza Farokhshahi, Farhad Rahmaninia, Esmail Farzaneh Pages 97-110
    The purpose of this study was to investigate the effects of glutamine supplementation on intensity of precived pain and Creatine Kinase after eccentric contraction in untrained men. Eighteen healthy men (age: 22. 35 ±2. 27 yr; body mass: 69. 91 ±9. 78 kg; height: 177. 08 ±4. 32 cm) were matched and randomized; double-blind study with subjects assigned to either an L-glutamine supplementation (n=10) or placebo (n=8) group. The subjects in two groups were asked to take three times in week for 4 weeks. Each subject was screened for dietary habits before inclusion into the study. Participants performed 6 set to exhaustion eccentric leg extensions at 75% of 1RM and rest intervals were 3 minute among sets. Creatine Kinase and perceived muscle soreness measurements were taken before exercise protocol and 24 and 48 h afterwards. There was no statistically significant difference between groups in Creatine Kinase. Nonetheless، glutamine ingestion 24 and 48 hour after the eccentric exercise، Significant decreases were observed in muscle pain (P < 0. 05). The results indicate that glutamine supplementation has no significant effect on muscle injury markers (Creatine Kinase) in between groups، but ingestion of glutamine can be effective in ameliorating muscle pain induced by eccentric exercise in between groups.
    Keywords: glutamine, Delayed onset muscle soreness, perceived pain, Creatine Kinase
  • Reza Aslani, Dr Effat Bambaeichi, Dr Nader Rahnama Pages 111-126
    The purpose of this study was to assess effect of 8 weeks intermittent training on some antioxidant factors (uric acid، total bilirubin and total protein serum) in soccer players. Subjects were 23 young male soccer players. Subjects randomaly were divided into two groups: experimental group (n=13) and control group (n=10). In first، blood samples were collected of all players for evaluation uric acid، total bilirubin and total protein serum. The experimental group trained for 8 weeks، 3 times per week، with given intermittent training. But، control group players not participation in training. After eight weeks، second blood sample were collected of all players for evaluation this antioxidants with repeat first step diet. T test (Paired and independent) was used to Statistics analysis for data in signification 0. 05. In experimental group players showed statistically significant increase after 8 weeks intermittent training in plasma uric acid concentration and significant difference between two groups (p<0. 05). No significant difference between two groups in total bilirubin and total protein serum. The study results indicated that intermittent training in soccer players increase antioxidant capacity of plasma.
    Keywords: Intermittent training, Antioxidant, Soccer players
  • Fatah Moradi, Heydar Sadeghi, Jamal Abdi Pages 127-142
    Introduction &
    Purpose
    Adiponectin is an adipokine secreted by adipose tissue that its circulating concentrations reduce with obesity، cardiovascular diseases، and diabetes. The purpose of this study was to survey relationships between changes of serum adiponectin levels with testosterone، cortisol، and testosterone to cortisol ratio following exercise training.
    Materials and Methods
    In a semi-experimental study، twenty healthy men were randomly placed at two groups: exercise training and control. General Characteristics of subjects and serum levels of adiponectin، testosterone، cortisol and testosterone to cortisol ratio were assessed before and after training. Exercise training protocol included twelve weeks pedaling on cycle ergometer (3 sessions per week، intensity 60-70% of reserved heart rate، duration of each session 20-40 min). Data analyzed by SPSS16 software. Statistical significance was accepted at P<0. 05.
    Results
    Exercise training increased serum adiponectin concentration (p=0. 021)، while decreased serum testosterone concentration (p=0. 013) and testosterone to cortisol ratio (p=0. 047)، and serum levels of cortisol did not find significant change (p=087). Also، changes of serum adiponectin concentration in exercise training group were positively correlated to body fat percent changes (p=0. 003)، but had no significant correlations to changes of testosterone (p=0. 73) and cortisol concentrations (p=0. 098)، and to testosterone to cortisol ratio (p=0. 125).
    Conclusion
    Changes of serum adiponectin levels following exercise training have no relations to changes of testosterone or testosterone to cortisol ratio، but it appears that exercise training may cause to increase circulating levels of adiponectin via decreasing body fat percent.
    Keywords: Exercise Training – Adiponectin – Testosterone– Testosterone to Cortisol Ratio
  • Elham Hamzehzadeh Borujeni, Dr Parvaneh Nazarali Pages 143-158
    Objective
    High-intensity interval training (HIT) is an efficient means of improving performance in a short period of time. The effects of HIT program on performance، physiological and resting levels of growth hormone (GH)، IGF-1، IGFBP-3 and Cortisol in elite athletes are not well known.
    Methods
    So، present study was provided by effect of four weeks HIT on some hormonal variables. For this work، fourteen of Iranian volunteer players in national Basketball team (Mean±SD، age=23/0±3/24، weight=63/6±8/50، BMI=21/8±3/15) were selected and were randomly divided into two groups: Experimental (EXP: n=7) and Control (CON: n=7) groups. Resting blood samples were collected before and after the training. Both groups followed the same basketball training program for four weeks، additionally EXP group performed Running-based anaerobic sprint test (RAST) (six 35-m runs at maximum pace with a 10-second recovery between each run) as a HIT protocol for four weeks، two sessions per week. Statistical analysis was done by analysis of covariance (ANCOVA)، using Spss 16 and P value <0/05 was considered significant.
    Results
    According the results of ANCOVA test EXP group showed significant improvement in GH، IGF-1 and IGFBP-3 EXP (p=0/012،p=0/013،p=0/015)، while Cortisol tended to decrease in EXP group (p=0/119).
    Conclusion
    The current findings suggest that HIT program with short recovery can increase hormones anabolic and changes observed in GH، IGF-1 and IGFBP-3 suggest exercise training –induced anabolic adaptations.
    Keywords: High, intensity interval training, GH, IGF, 1, IGFBP, 3, Cortisol, women national basketball team