فهرست مطالب

دانش علفهای هرز - سال نهم شماره 1 (بهار و تابستان 1392)

نشریه دانش علفهای هرز
سال نهم شماره 1 (بهار و تابستان 1392)

  • تاریخ انتشار: 1392/09/29
  • تعداد عناوین: 8
|
  • اسکندر زند، محمدعلی باغستانی، حسن علیزاده، حمید رحیمیان مشهدی، حمیدرضا ساسانفر، سیروان بابایی، پرویز شیمی، منصور منتظری، مهدی مین باشی، محمدرضا موسوی، جاوید قرخلو، فریبا میقانی، محمد عبداللهیان، اکبر مرادی، مهدی راستگو صفحات 1-13
    به منظور ممیزی علم علف های هرز کشور، مطالعاتی طی سال های 89-1388 توسط انجمن علف های هرز ایران انجام شد. بدین منظور اطلاعات از طریق تهیه و ارسال فرم و جستجوی میدانی، جمع آوری و بر اساس شاخص های مورد نظر پردازش و مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که تعداد دانشجویان ورودی مقطع کارشناسی ارشد در 6 دانشگاه دولتی و 10 واحد دانشگاه آزاد اسلامی به ترتیب 86 و 443 نفر می باشد. همچنین طی دوره ارزشیابی 18 نفر در مقطع دکتری در دانشگاه های دولتی (تهران و مشهد) پذیرفته شده اند. قابل ذکر است که 18 عضو هیات علمی در دانشگاه های دولتی و 10 عضو هیات علمی در واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی به صورت تمام وقت در رشته علوم علف های هرز مشغول فعالیت می باشند. از سرمایه های انسانی در بخش پژوهش، 97 نفر در واحدهای تحقیقاتی وزارت جهاد کشاورزی در زمینه علوم علف های هرز فعالیت دارند که از این تعداد، 41 نفر عضو هیات علمی می باشند. شاخص دیگر ارزیابی، تولیدات علمی در زمینه علوم علف های هرز بود که نتایج نشان دهنده انتشار 356 مقاله علمی طی دوره ارزشیابی بود. از این تعداد 311 مقاله علمی-پژوهشی، 30 مقاله ISI، و 9 مقاله ترویجی بودند. بطور کلی سهم دانشگاه های دولتی از تعداد کل مقالات 183، دانشگاه آزاد اسلامی 85 و واحدهای تحقیقاتی وزارت جهاد کشاورزی 88 مقاله می باشد. همچنین از 30 مقاله منتشر شده در نشریات با نشان ISI، 21 مقاله سهم دانشگاه های دولتی، 6 مقاله سهم دانشگاه آزاد اسلامی و 3 مقاله سهم واحدهای تحقیقاتی وزارت جهاد کشاورزی می باشد. همچنین نتایج نشان داد که از کل مقالات منتشر شده، 08/62 درصد بنیادی و 92/37 درصد دارای رویکرد کاربردی می باشند. نسبت کل مقالات منتشر شده به اعضای هیات علمی نشان داد که طی دوره ارزیابی به ازای هر عضو هیات علمی در دانشگاه های دولتی، آزاد اسلامی و واحدهای تحقیقاتی وزارت جهاد کشاورزی، 56/2 مقاله منتشر شده که سهم هر یک از مراجع نامبرده به ترتیب 81/3، 67/1 و 76/1 مقاله می باشد. ارزیابی مقلات ارائه شده در همایش های داخلی و خارجی بیانگر انتشار 620 مقاله بود که از این تعداد 194 مقاله در زمینه مدیریت شیمیایی، 168 مقاله درباره مدیریت غیر شیمیایی، 180 مقاله بنیادی و 78 مقاله درباره بیولوژی بودند. طی سال های 89-1388، 15 جلد کتاب (12 جلد تالیف و 3 جلد ترجمه) در زمینه علوم علف های هرز به چاپ رسیده که سهم دانشگاه های دولتی، آزاد اسلامی و واحدهای تحقیقاتی وزارت جهاد کشاورزی به ترتیب 4، 1 و 10 جلد بود. همچنین طی دوره ارزشیابی، 240 پایان نامه انجام شده که سهم دانشگاه های دولتی و آزاد اسلامی به ترتیب 71 و 169 پایان نامه بود.
    کلیدواژگان: خروجی های علمی، دانشگاه ها، علوم علف های هرز
  • حسن پورعلی مغانلو، حسن علیزاده، مصطفی اویسی صفحات 15-26
    به منظور بررسی الگوی رویش توده های مختلف علف هرز جودره (Hordeum spontanum Koch) در گندم، شش توده جودره جمع آوری شده از مناطق مختلف ایران در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 90-1389 در مزرعه پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران واقع در کرج کشت شدند. جمیعت های جودره شامل توده های تهیه شده از فارس، خوزستان، خراسان رضوی، کرمانشاه، تهران و قزوین بودند. رابطه رویش تجمعی گیاهچه های جودره با زمان دمایی با استفاده از مدل سیگموئیدی سه پارامتری توصیف شد. تخمین پارامترهای تابع برازش یافته برای هر توده نشانگر تفاوت الگوی رویش توده ها بود. توده ها هم از لحاظ زمان آغاز رویش و هم شیب افزایش جمیعت گیاهچه ها به ازای دریافت GDD (درجه روزهای رشد) و هم از نظر بازه زمانی متفاوت بودند. رویش گیاهچه توده کرمانشاه در متوسط GDD پایین تری (68 درجه روز رشد) آغاز شد و این گیاهچه ها زودتر از سایر توده ها در مزرعه ظاهر شدند. توده خراسان دو هفته دیرتر از توده کرمانشاه (هفته هشتم) با دریافت GDD حدود 6/76 درجه روز رشد در مزرعه ظاهر شد. توده های تهران و قزوین اگرچه از لحاظ زمان رویش و مقدار GDD دریافتی با سایر توده ها اختلاف نشان دادند اما نسبت به هم از لحاظ زمان رویش و مقدار GDD لازم برای رویش، هیچ اختلافی نداشتند. توده فارس بعد از توده های تهران و قزوین با گذشت حدود 4/9 هفته بعد از کاشت با دریافت GDD حدود 4/83 درجه روز رشد، رویش خود را شروع کرد. رویش توده خوزستان حدود 2/10 هفته پس از کاشت با دریافت بالاترین مقدار GDD نسبت به توده های دیگر (3/88 درجه روز رشد)، دیرتر اتفاق افتاد. پیش بینی الگوی رویش علف هرز، امکان اتخاذ زمان مناسب کنترل علف های هرز را فراهم می کند.
    کلیدواژگان: الگوی رویش، جودره، مدل سیگموئیدی، GDD
  • ابوالفضل درخشان، جاوید قرخلو، عفت پرآور صفحات 27-38
    هدف از این تحقیق کمی سازی پاسخ سرعت جوانه زنی علف هرز اویارسلام بذری (Cyperus difformis L.) به دما، برآورد دماهای کاردینال و زمان حرارتی مورد نیاز برای درصدهای مختلف جوانه زنی بود. چهار مدل رگرسیونی غیرخطی]دندان مانند، دوتکه ای، بتا (4پارامتره و 5 پارامتره)[در هفت دمای ثابت (از 15 تا 45 با فواصل 5 درجه سانتی گراد) برای توصیف پاسخ دمایی سرعت جوانه زنی اویارسلام بذری مورد ارزیابی قرار گرفت. شاخص های مختلف آماری (ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE) و شاخص آکائیک (AICc)) برای مقایسه مدل ها به کار رفت. پارامترهای برآورد شده با استفاده از مدل دندان مانند از اطمینان بیشتری نسبت به سایر مدل ها برخوردار بود (RMSE=0.0009، AICc=-380.8). دماهای پایه، بهینه زیرین، بهینه زبرین و بیشینه اویارسلام بذری به ترتیب 73/14، 34/34، 54/38 و 01/45 درجه سانتی گراد برآورد شد. بر اساس مدل دندان مانند زمان حرارتی مورد نیاز برای 50 و 95 درصد جوانه زنی به ترتیب معادل 50/43 و 01/65 درجه- روز بود. دماهای کاردینال به مدل های مورد ارزیابی بستگی داشت. به طور کلی مدل دندان مانند نسبت به سایر مدل ها برآورد بهتری از دماهای کاردینال اویارسلام بذری داشت.
    کلیدواژگان: پاسخ دمایی، دمای بهینه، دمای بیشینه، دمای پایه، مدل سازی
  • اسکندر زند، محمدعلی باغستانی، فاطمه بناکاشانی، نوشین نظام آبادی صفحات 39-53
    به منظور بررسی وضعیت مزارع گندم مشکوک به مقاومت به علف کش های بازدارنده استیل کوآنزیم آکربوکسیلاز و استولاکتات سینتاز در کشور، در سال 1389 تعداد 30 مزرعه از استان خوزستان و 54 مزرعه از استان کرمانشاه مطالعه شد. در این بررسی بذور یولاف وحشی (Avena ludoviciana Durieu.) مشکوک به مقاومت از این مزارع جمع آوری و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی مورد آزمایش قرار گرفت و برخی اطلاعات مهم مدیریتی مزارع جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که در استان خوزستان حدود 66 درصد توده ها نسبت به علف کش کلودینافوپ پروپارژیل، حدود 14 درصد توده ها نسبت به علف کش مزوسولفورون+ یدوسولفورون و حدود 11 درصد توده ها نیز نسبت به هر دو علف کش مقاوم بودند. در این استان، در 66 درصد از مزارع استفاده از علف کش های با محل عمل متفاوت(توالی رعایت شده بود، ولی در 80 درصد مزارع مورد مطالعه، تناوب زراعی که از مهمترین توصیه ها برای کاهش جمعیت علف های هرز مقاوم به علف کش است، رعایت نشده بود. در استان کرمانشاه وضعیت تناوب زراعی در مزارع بهتر بود و 75 درصد مزارع مورد مطالعه از تناوب زراعی قابل قبولی برخوردار بودند. در این استان، در 77 درصد از مزارع علف کش کلودینافوپ پروپارژیل و در تقریبا 45 درصد از مزارع علف کش تری بنورون متیل مصرف شده بود. به طور کلی، به نظر می رسد علی رغم توصیه های خوبی که در خصوص مدیریت مقاومت به علف کش ها در مزارع گندم شده است، کشاورزان به آن توجه زیادی نداشته اند و و به نظر می رسد، در صورتی که این وضعیت ادامه یابد، مقاومت به علف کش در چند گونه علف هرز باریک برگ پایداری زراعی و اقتصادی تولید گندم در برخی از استان های ایران را تهدید خواهد کرد.
    کلیدواژگان: تناوب علف کش، کلودینافوپ پروپارژیل، مزوسولفورون متیل+ یدوسولفورون متیل سدیم+ مفن پیر دی اتیل، مقاومت چندگانه
  • محمد فرهنگ فر، حمید رحیمیان مشهدی، محمدرضا بی همتا، محمد انتصاری صفحات 55-64
    به منظور ارزیابی سیستم کشت بستر بذر زودهنگام تحت تاثیر میزان کود نیتروژن وتراکم ذرت در مدیریت علف های هرز، آزمایشی در سال 1389 در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی دانشگاه تهران به صورت اسپلیت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. کرت های اصلی شامل نحوه تهیه بستر بذر در دو سطح (بستر بذر زودهنگام و بستر بذر معمول) و کرت های فرعی شامل کود نیتروژن در چهار سطح (0، 270، 325 و380 کیلوگرم در هکتار) و تراکم ذرت در 3 سطح (80،70 و90 هزار بوته در هکتار) بود. بر اساس نتایج این آزمایش، بیشترین زیست توده علف هرز در ترکیب تیماری تراکم 70 بوته در متر مربع و سطح کودی 325 کیلوگرم در هکتار و در سیستم بذر معمولی ثبت شد. بستر بذر زودهنگام در همین سطوح توانست زیست توده علف هرز را به میزان 6/90 درصد کاهش دهد و این نشان از کارا بودن این سیستم در مدیریت علف های هرز می باشد. تاثیر تیمارهای آزمایش بر زیست توده ذرت، سطح برگ، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، زیست توده علف هرز و همبستگی بین صفات دارای اثرات معنی داری بود. بستر بذر زودهنگام نسبت به بستر بذر معمولی باعث افزایش صفات مربوط به عملکرد ذرت شد، به طوری که در تیمار 380 کیلوگرم کود و 90 هزار بوته در هکتار در سیستم کشت بستر بذر زودهنگام، زیست توده ذرت دارای بیشترین مقدار بود. بیشترین عملکرد دانه در بستر بذر زودهنگام از تیمار کودی 380 کیلوگرم در هکتار به دست آمد که نسبت به تیمار مشابه در سیستم بستر بذر معمولی، به میزان 121 درصد عملکرد دانه را افزایش داد. با توجه به نتایج به دست آمده می توان سیستم بستر بذر زودهنگام را به عنوان یک ابزار مفید، برای مدیریت بهتر علف های هرز ذرت، در تلفیق با سایر روش ها به کار گرفت.
    کلیدواژگان: بستر بذر زودهنگام، زیست توده علف هرز، عملکرد دانه ذرت، مدیریت تلفیقی علف های هرز
  • محمدرضا لک، حمیدرضا دری، لیلا فراهانی صفحات 65-78
    به منظور بررسی تاثیر مداخله علف های هرز بر عملکرد و اجزاء عملکرد لوبیا (Phaseolus vulgaris L.)، آزمایشی به صورت طرح کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در ایستگاه ملی تحقیقات لوبیا در خمین طی سال های 1378 و 1379 اجرا شد. کرت های اصلی شامل آلودگی طبیعی به علف های هرز و کنترل کامل علف های هرز در تمام فصل رشدی لوبیا و کرت های فرعی شامل هشت رقم/لاین لوبیا شامل دهقان، دانشکده، ناز، گلی، تلاش، صدری، محلی خمین و COS16 بود. مقایسه میانگین صفات نشان داد که تداخل علف های هرز عملکرد، تعداد دانه در بوته، تعداد دانه در غلاف و تعداد غلاف در بوته را به ترتیب 45%، 39%، 5% و 36% کاهش داد. رقم گلی و تلاش با بیشترین شاخص تحمل رقابت به علف های ارقام برتر شناخته شد. بررسی ضرایب همبستگی نشان دهنده همبستگی منفی و بسیار معنی دار وزن خشک علف های هرز با عملکرد و اجزاء عملکرد ارقام لوبیا بود.
    کلیدواژگان: تجزیه مرکب، علف هرز، عملکرد، لوبیا، همبستگی صفات
  • اسکندر زند، آرش رزمی، فاطمه بناکاشانی، نوشین نظام آبادی، جاوید قرخلو، حمیدرضا ساسانفر صفحات 79-91
    کاربرد مداوم علف کش های بازدارنده استیل کوآنزیم آکربوکسیلاز برای کنترل علف های هرز باریک برگ های مشکل ساز در مزارع گندم کشور منجر به بروز مقاومت در 5 گونه از علف های هرز باریک برگ شده است. اخیرا بیوتیپ هایی از علف هرز یولاف وحشی مقاوم به علف کش کلودینافوپ پروپارژیل، ستوکسیدیم و پینوکسادن مورد شناسایی قرار گرفته که دارای شاخص مقاومتی بین 31/1 تا بیش از 63/50 در برابر بازدازنده های ACCase بودند. در این آزمایش اساس ملکولی مقاومت در بیوتیپ های مقاوم مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از روش های CAPS و dCAPS برای شناسایی جهش های احتمالی که در نقاط 1781، 2041، 2078 و 2088 ژن کدکننده آنزیم ACCase رخ داده و باعث مقاومت یولاف وحشی به علف کش های بازدارنده استیل کو آنزیم آکربوکسیلاز شده اند، استفاده شد. نتایج نشان داد که علت مقاومت در 50 درصد بیوتیپ (شامل بیوتیپ های M4، S2، S3، S4 و ES1) جهش در موقعیت 1781، در 10 درصد بیوتیپ ها (شامل بیوتیپ M2) جهش در موقعیت 2041 و در 10 درصد بیوتیپ ها (شامل بیوتیپ M4) جهش در دو جایگاه 1781 و 2078 کربوکسیل ترانسفراز آنزیم استیل کوآنزیم آکربوکسیلاز بود. در مجموع 70 درصد بیوتیپ های مقاوم حداقل در یکی از نقاط 1781، 2041، 2078 جهش داشتند و در هیچ یک از بیوتیپ های مورد مطالعه جهش در موقعیت 2088 مشاهده نشد. در سایر بیوتیپ های مقاوم، احتمالا جهش در نقطه دیگری از ژن کدکننده آنزیم ACCase رخ داده و یا مکانیزم مقاومت آنها مبتنی بر غیر هدف می باشد.
    کلیدواژگان: آنزیم برشی، پینوکسادن، ستوکسیدیم، کلودینافوپ پروپارژیل
  • علی اصغر چیت بند، رضا قربانی، محمدحسن راشد محصل، احمدزارع فیض آبادی، مجید عباسپور صفحات 93-104
    به منظور بررسی تاثیر مزوسولفورون+ یدوسولفورون و کلودینافوپ –پروپارژیل و اختلاط آنها بصورت خالص و با استفاده از مویان​های سیتووت و فریگیت سه آزمایش گلخانه​ای واکنش به مقدار علف​کش برای کنترل علف​هرز یولاف وحشی در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تکرار برای هر آزمایش به اجرا درآمد. تیمارها شامل مزسولفورون+ یدوسولفورون در مقادیر 0، 4/2، 6، 12، 18 و 24 گرم ماده موثره در هکتار، کلودینافوپ در مقادیر 0، 4/6، 16، 32، 48 و 64 گرم ماده موثره در هکتار، برای 6 نسبت اختلاط بصورت 100:0، 75:25، 50:50، 25:75، 10:90 و0:100 بصورت خالص و بهمراه مویان​های سیتووت و فریگیت با نسبت ثابت حجمی 2% بودند. کارایی اختلاط علف​کش​های مورد بررسی با استفاده از مویان​های سیتووت و فریگیت برای کنترل یولاف وحشی افزایش پیدا کرد. اختلاط این دو علف​کش با همدیگر بصورت خالص (بدون مویان) از مدل CA تبعیت کرده و دارای اثر افزایشی بود، درصورتیکه اختلاط آنها به همراه مویان​های سیتووت و فریگیت از مدل هولت پیروی کرده و دارای بر همکنش سینرژیست (هم افزایی) در کنترل یولاف وحشی داشت. اختلاط این دو علف​کش بصورت خالص، تاثیر کمتری در کنترل علف​هرز یولاف وحشی در مقایسه با اختلاط​ آنها به همراه مویان​های سیتووت و فریگیت داشت. اختلاط مزسولفورون+ یدوسولفورون وکلودینافوپ–پروپارژیل به همراه مویان ​سیتووت بیشترین تاثیر را در کنترل یولاف وحشی داشته، بطوری که بیشترین و کمترین اثر هم افزایی به ترتیب مربوط به اختلاط دو علف​کش با مویان​ سیتووت و فریگیت بود.
    کلیدواژگان: دز کاهش یافته، سینرژیستی، مواد افزودنی
|
  • Eskandar Zand, Mohammad Ali Baghestani, Hassan Alizadeh, Hamid Rahimian Mashhadi, Hamid Reza Sasanfar, Sirvan Khosravi, Parviz Shimi, Mansour Montazeri, Mehdi Meanbashi, Mohammad Reza Mousavi, Javid Gherekhloo, Fariba Meighani, Mohammad Abdollahian, Akbar Moradi, Mehdi Rastgoo Pages 1-13
    An audit was made for weed science in Iran by Iranian Society of Weed Science for the years 2009 and 2010. All the information was collected by filling special forms. Other information was collected by media search. All collected data was processed and analyzed according to the requirements of this report. Results indicated that the number of MSc candidates accepted for weed science in six state universities was 86 and ten Islamic Azad university branches، 443، during the two years of this survey. At the same period، 18 PhD candidates were accepted in the two state universities (Tehran and Mashhad). The number of scientific body of weed science specialists at the above mentioned universities was 18 in state and 10 in Islamic Azad university branches. In the research sector، there were 97 researchers active in weed research at the Ministry of Agriculture research units of whom 41 were members of the scientific body. A total of 356 scientific articles were published during this study period، of which 30 were ISI grade and 9 extension category. Amongst the 30 ISI articles، 21 were from state universities، 6 Islamic Azad university branches and 3 from agricultural research units. It was also shown that 62. 02% of all the published articles were of basic nature and 37. 92%، applied. The above data also revealed that، on the average، for every member of the scientific body of universities and research units، 2. 56 articles have been published (3. 81 for state universities، 1. 67 for Islamic Azad university branches and 1. 76 for agricultural research units). As for articles presented at Iranian and foreign conferences، a total of 620 articles were recorded. The subject of 194 were chemical، 168 non-chemical، 180 basic and 78 biological studies. During This period، 15 weed science books (12 authored، 3 translations) were published، four of which belonged to state universities، one from Islamic Azad university branches and 10 from agricultural research units. During the period of this survey، 240 theses were presented، of which 71 belonged to state universities and 169 came from Islamic Azad university branches.
    Keywords: Scientific outputs, universities, weed science
  • Hassan Pourali Moghanloo, Hassan Alizadeh, Mostafa Ovisi Pages 15-26
    Knowledge about weed seedling emergence pattern provides helpful information to improve management decision making. Emergence pattern is genetically controlled and built up in association with environmental conditions. Six Hordeum spontaneum Koch populations that collected from different climates around Iran، were sown in field in a complete randomized block design with 4 replications. Seedlings were counted using the fixed quadrates at 3-day intervals until no emergence occurred in field. Cumulative emergence against thermal time (GDD) was described with sigmoid function for each population. Parameter estimates indicated appearance of populations in field with different patterns. Kermanshah population was the first seedlings emerged receiving 67 GDD followed by Khorasan Razavi populations which emerged 2-weeks later (76. 6 GDD). Tehran and Ghazvin populations showing similar pattern appeared in field at GDD of 76. 6. Fars and Khozestan were the last populations emerged in field with receiving 83 and 88 GDD، respectively. There are significant correlations between emergence patterns and climate conditions form which the populations were collected.
    Keywords: Emergence pattern, GDD, Hordeum spontaneum, sigmoid function
  • Abolfazl Derakhshan, Javid Gherekhloo, Efat Paravar Pages 27-38
    The aim of this study was to quantify the response of germination rate to temperature and to find cardinal temperatures and thermal time required for different germination percentiles in Cyperus difformis. We compared 4 non-linear regression models [dent-like، segmented and beta (4 and 5 parameter)] to describe the germination rate-temperature relationships of C. difformis over seven constant temperatures (ranging from 15 to 45 ˚C، with 5 ˚C intervals). Different statistical indices [Root Mean of Squares of Error (RMSE)، Akaike Information Criterion (AICc)] were used to compare models performances. The dent-like model was found to be the best model to predict germination rate (RMSE=0. 0009، AICc=-380. 8). The base، the lower optimum، the upper optimum and the maximum temperatures for the germination of C. difformis were estimated to be 14. 73، 34. 34، 38. 54 and 45. 01˚C، respectively. The thermal time required to reach 50 and 95% germination was 43. 50 and 65. 01 degree-days، respectively. The cardinal temperatures depended on the model used for their estimation. Overall، the dent-like model was better suited than the other models to estimate the cardinal temperatures for the germination of C. difformis.
    Keywords: Base temperature, ceiling response, modeling, optimum temperature, temperature response
  • Eskandar Zand, Mohammad Ali Baghestani, Fatemeh Benakashani, Noushin Nezamabadi Pages 39-53
    To survey herbicide resistant weeds in wheat fields an experiment was conducted on suspected biotypes collected from Khuzestan and Kermanshah provinces of Iran during 2010. Seeds of 30 and 50 suspected resistant wild oats biotypes collected from wheat fields of Khuzestan and Kermanshahprovinces، respectively. In this study، Seeds of suspected resistance to wild oat (Avena ludoviciana) were gathered and tested in a randomized complete blocks design. Management information of fields were collected and analyzed. According to the results of Khuzestan، 66% of biotypes were resistant to Clodinafop- propargyl (Topik)، 14% resistant to Iodosulfuron-methyl-sodium + Mefenpyr-diethyl (Chevalier) and about %11 resistant to both herbicides. Furthermore، 66% of fields used herbicides with different sites of action، but in 80% of the fields، crop rotation، the most important recommendations for reducing weed population resistant to the herbicide، was not observed. Kermanshah province had a better crop rotation in comparison with Khuzestan، and 75% of the crop rotation in this province was acceptable. On the other hand، herbicide rotation was not acceptable in this province. Thus، Clodinafop- propargyl was the main graminicide that was used in the wheat fields (77% of fields) and Tribenuron-methyl was used in 45% of the field. Generally، it seems that، in spite of the good recommendations that have provided for management of herbicide resistance in wheat fields، farmers do not fallow the recommendations. If this situation continues، herbicide resistance in several grass weed species will threaten the agronomic and economic sustainability of wheat production in some provinces ofIran.
    Keywords: Clodinafop_propargyl_herbicide rotation_iodosulfuron_methyl_sodium + mefenpyr_diethyl_multiple resistances
  • Mohammad Farhangfar, Hamid Rahimian Mashhadi, Mohammad Reza Bihamta, Mohammad Entesari Pages 55-64
    Field experiment was conducted to study the effect of nitrogen and plant density on weed population in corn under stale seedbed planting system. This study was done in the farm of Agriculture College of Tehran University in 2010. The experiment was done in complete block design with three replications. Main plot consisted of stale seedbed and conventional seedbed preparation. Subplots consisted of four levels of nitrogen fertilizer (0، 270، 325 and 380 kg ha-1) × 3 corn densities (7، 8 and 9 plants m-2). Results showed conventional seedbed had the highest biomass of weeds at 7 plants m-2 and 325 kg N ha-1. At this treatment، stale seedbed could decrease the weed biomass by more than 96. 6%. In general، stale seedbed resulted in higher values of corn growth characteristics i. e. plant biomass، height، leaf area index. Using stale seedbed، the treatment of 380 N kg ha-1 + 9 corn plants m-2 had the highest corn biomass and grain yield. In general، stale seedbed system in corn production can be as a useful tool to better manage the weeds، improve corn growth.
    Keywords: Corn grain yield, integrated weed management, stale seedbed, weed biomass
  • Mohammad Reza Lake, Hamid Reza Dorrii, Liela Farahani Pages 65-78
    In order to determine the effect of weeds on yield and yield components of common bean (Phaseolus vulgaris L.)، this research was carried out as split plot in randomized complete block، with four replications، in Khomein Bean Research Station during 1999 and 2000. There were two plots including naturally contaminated with weeds، and complete weed control. There were also eight subplots containing the following ban cultivars/lines: Dehghan، Daneshkadeh، Naz، Goli، Talash، Mahali Khomein، Sadri and Coc16 bean. Mean comparisons of traits showed that presence of weeds caused loss of 45% in yield، 39% in number of seeds for plant، 5. 1% number of seeds per pod، 36% number of pods in studied cultivars/lines. Goli and Talash with the highest ability of weed competition were superior among studied cultivars. The coefficients of correlation indicated negative and significant correlation of weed dry weight with yield.
    Keywords: Bean, compound analysis, correlation of traits, weed, yield
  • Eskandar Zand, Arash Razmi, Fatemeh Benakashani, Noushin Nezamabadi, Javid Gherekhloo, Hamid Reza Sasanfar Pages 79-91
    Consecutive usages of acetyl Coenzyme A carboxylase (ACCase) inhibiting herbicides to control troublesome grass weeds of wheat in Iran، has resulted in resistance of 5 grass weeds to ACCase inhibitors. Recently some resistant Avena spp. biotypes have been detected in wheat fields of Iran which have developed resistance to clodinafop propargyl، setoxydim and pinoxaden herbicides with resistance factor between 1. 31 to more than 50. 63. This experiment was conducted to use CAPS and dCAPS method to detect mutation probably occurred in 1781، 2041، 2078 and 2088 positions of encoding gene of ACCase enzyme and resulted in resistance of resistant wild oat biotypes to ACCase inhibiting herbicides. Results showed that the cause of resistance in 50% of the biotypes (including M4، S2، S3، S4 and ES1) was mutation at the position 1781، 10% (including M2 biotype) at the position 2041 and 10% (including M4) at the position 1781 and 2078. Generally 70% of biotypes showed mutation at least in1781، 2041 and 2078 positions. The cystein-2088-argenin substitutions were not identified as a mutation endowing resistance in any of the biotypes. In other biotypes (M1، M3، S1 and F3) mutation may have occurred in other positions of gene encoding ACCase، or the resistance in these biotypes is a non-target based mechanism.
    Keywords: Clodinafop, propargyl, pinoxaden, restriction enzyme, setoxydim
  • Ali Asghar Chitband, Reza Ghorbani, Mohammad Hassan Rashed Mohassel, Ahmad Zare Faizabadi, Majed Abbaspour Pages 93-104
    To study the effect of mesosulfuron + iodosulfuron and clodinafop and also their mixtures with Citowett and Frigate surfactants، three greenhouse experiments were conducted on wild oat (Avena ludoviciana L.) as dose-response arrangements in completely randomized design with four replications for each treatment. Treatments included mesosulfuron + iodosulfuron alone at doses of 0، 2. 4، 6، 12، 18 and 24 g ai ha-1، clodinafop alone at doses of 0، 6. 4، 16، 32، 48 and 64 g ai ha-1 and six mixture ratios of doses of the two herbicides including 100:0%،75:25%، 50:50%، 25:75%، 10:90% and 0:100% with and without the surfactants of Citowett and Frigate at 0. 2% (v/v). Herbicide performance was enhanced by all surfactants against wild oat. Pure mixture of herbicides with each other (without surfactants) followed CA model and showed additive effects. Mixtures with Citowett or Frigate surfactants followed Hewlett model and showed synergism on wild oat. Pure mixtures of two the herbicides showed lowest effects on wild oat compared to their mixtures with Citowett، Frigate surfactants. Mesosulfuron + iodosulfuron and clodinafop mixed with Citowett surfactant showed highest effect and Frigate surfactant showed lowest effect on wild oat.
    Keywords: Adjuvant, reduced dose, synergism